Gezonde spanning - De Sionsberg Dokkum

Gezonde spanning
Dokter in Dokkum
Martijn Möllers, chirurg bij ziekenhuis De Sionsberg
A
ls de wereld niet het ontdekken waard was, zou
ik niet vrijwillig in een
vliegtuig stappen. Het gevoel geen
controle te hebben en afhankelijk
te zijn, is niets voor mij.
Net als het werk van een chirurg is het werk van een piloot
mensenwerk. En waar mensen
werken, worden fouten gemaakt.
Toch is mijn angst om neer te storten niet reëel.
Het vliegtuig is het veiligste
vervoersmiddel. Niet alleen door
de technologische ontwikkelingen,
maar met name door hoge
kwaliteitseisen en een zeer streng
veiligheidssysteem. Hiervan kunnen wij als dokters nog een
hoop leren. Gelukkig gebeurt dat
ook.
Met name het laatste decennium is het gelukt om fouten rond
een operatie zoveel mogelijk te
vermijden. Er zijn eisen gesteld en
richtlijnen geschreven waar ieder
ziekenhuis en iedere operateur
aan moet voldoen.
De Inspectie voor Gezondheidszorg controleert hier streng op.
Wie nu nog een verkeerd been amputeert krijgt direct een tuchtzaak
aan de broek. Terecht lijkt mij. Dat
er voor een operatie zes keer naar
uw naam en geboortedatum wordt
gevraagd, is dus niet omdat wij zo
vergeetachtig zijn maar dient een
doel: de kans op complicaties en
fouten minimaliseren.
Toch zal het ondanks al deze
kwaliteitsmaatregelen nooit zo
zijn dat een operatie op de automatische piloot kan worden
uitgevoerd. Iedere patiënt en iedere ingreep is anders. Voor elke
operatie ben ik nog steeds gespannen, ook al heb ik die nog zo vaak
uitgevoerd.
Het begint in de wasruimte:
door het raam zie ik mijn patiënt
liggen, slapend met een buisje in
de keel. Ik zie de man of vrouw die
ik heb leren kennen. Het besef met
een persoon van doen te hebben,
verdwijnt wat naar de achtergrond
als de steriele doeken worden
Dat er voor een
operatie zes keer
naar uw naam
wordt gevraagd, is
niet omdat wij zo
vergeetachtig zijn,
maar dient een doel
aangebracht en ik het mes krijg
aangereikt.
Helemaal verdwijnen doet het
echter nooit. Het is dan ook niet
gezellig bij mij in de operatiekamer. Ik eis niet alleen van mijzelf
onafgebroken de maximale aandacht, maar van iedereen in het
team. De OK-medewerkers weten
dit ook. Niet eerder dan bij het
sluiten van de wond, als het vliegtuig is geland, vragen zij hoe het
met mij is en of mijn vrouw blij
was dat ik gisteren wat vroeger
thuis was.
,,Mijn lot ligt in uw handen”,
zeggen patiënten vaak voor de operatie. Dit besef zet mij op scherp.
Het zorgt ervoor dat ik het beste
uit mezelf haal. Gezonde spanning
dus, niet alleen voor mezelf, maar
zeker voor mijn patiënt.