Kim Broekhuijsen

In de lift
Zwangere vrouwen met een hoge bloeddruk kunnen complicaties krijgen die
levensbedreigend zijn voor henzelf en hun baby. Is het beter om de bevalling voortijdig op
te wekken of af te wachten tot de conditie van de vrouwen verder verslechtert? Kim
Broekhuijsen doet er promotieonderzoek naar.
Wereldwijd komen hoge bloeddruk en pre-eclampsie ofwel hoge bloeddruk in combinatie met
eiwit in de urine, bij ruwweg tien procent van alle zwangere vrouwen voor. In Nederland zijn dat
jaarlijks ongeveer 17.000 vrouwen. Deze aandoeningen kunnen leiden tot ernstige complicaties:
eclampsie (stuipen), het HELLP-syndroom (afwijkingen in het bloed waarbij bijvoorbeeld
bloedingen in de lever kunnen ontstaan), vocht in de longen, een bloedpropje in de bloedvaten in
de longen of elders in het lichaam, of loslaten van de placenta. In het ergste geval kunnen een of
meer van deze complicaties leiden tot overlijden van de moeder of het ongeboren kindje. Hoge
bloeddruk en pre-eclampsie zijn wereldwijd een van de belangrijkste oorzaken van moedersterfte
en ziekte bij zwangeren. “Het is dus heel belangrijk dat je op tijd ingrijpt”, stelt Kim.
Gebeurt dat dan niet?
“Het is kiezen tussen twee kwaden. Als de aandoening voor 37 weken zwangerschap wordt
vastgesteld en er wordt overgegaan tot bevallen, wordt het kind veel te vroeg geboren. Voor veel
kinderen betekent dat een slechte start. Daarom wil ik weten hoe je het beste complicaties bij de
moeder kunt voorkomen, zonder onnodig vaak vroeggeboortes te veroorzaken.”
Hoe heb je vrouwen bereid gevonden om mee te doen aan je onderzoek?
“Bij dit onderzoek waren 51 verloskundeafdelingen van ziekenhuizen in Nederland betrokken.
Ook het UMCG en het Martiniziekenhuis - waar ik werkte als basisarts. De gynaecologen
vroegen hun zwangere patiënten die 34 tot 37 weken zwanger waren, een hoge bloeddruk
hadden of pre-eclampsie, of ze mee wilden doen en legden het belang van het onderzoek uit.
703 vrouwen deden mee. Door loting kwamen ze in de groep ‘afwachten’ of in de groep
‘bevallen’. Ook bij de groep ‘afwachten’ werd als dat nodig was de bevalling opgewekt. Je kunt
natuurlijk geen levens in gevaar brengen.”
Wat is het beste moment om het kind geboren te laten worden?
“Het blijkt niet voor álle zwangeren die deze aandoeningen hebben beter te zijn om meteen te
bevallen en voor de kinderen is het duidelijk slechter. Het kan zijn dat voor een kleine groep
voortijdig ingrijpen wél beter is. Ik wil natuurlijk weten: wat zijn de kenmerken van die zwangeren,
kunnen we voorspellen wie complicaties krijgt en wie niet? Daar is vervolgonderzoek voor nodig.”
Wat betekent het voor zwangere vrouwen om complicaties te krijgen?
“Het kan best zijn dat een vrouw zich relatief goed voelt en haar kindje goed voelt bewegen. Dan
is het voor haar raar en lastig te accepteren dat ze ziek is. Aan de andere kant zijn er ook
vrouwen die veel klachten hebben. Forse hoofdpijn, lichtflitsen, pijn in de bovenbuik, overgeven,
het kindje beweegt niet goed… Allemaal krijgen ze een intensieve medische begeleiding en vaak
moeten ze worden opgenomen. Veel van hen bevallen uiteindelijk te vroeg, met alle onzekerheid
over de gezondheid van de baby. We moeten niet uitvlakken wat daar de psychische gevolgen
van zijn. Daarnaast weten we uit onderzoek dat deze vrouwen ook op de lange termijn een hoger
risico hebben om gezondheidsproblemen te ontwikkelen. Voor het onderzoek heb ik ze gevraagd
om een half jaar na de bevalling een vragenlijst in te vullen maar ik zou deze vrouwen graag nog
langer volgen. Eerst promoveren en een opleidingsplaats bemachtigen.”
Op KennisInZicht vertelt Kim Broekhuijsen meer over haar drijfveren om dit onderzoek te doen.
www.kennisinzicht.umcg.nl
Tekst: Helma Erkelens

Download Report