Preventie

Preventie
1) Kunnen bijtincidenten bij jonge kinderen voorkomen worden? Op welke manier?
Bijtincidenten bij jonge kinderen kan zeker grotendeels voorkomen worden. Onderzoek
heeft uitgewezen dat kinderen dubbel zo vaak het slachtoffer van bijtongevallen zijn dan
volwassenen en dat ze vooral in het gezicht, hals en/of bovenlichaam gebeten worden.
Vooral zeer jonge kinderen (<8 jaar) worden het vaakst thuis en door honden die ze
kennen gebeten. Dit is enerzijds te wijten aan hun manier van omgaan met honden. Zo
bewegen jonge kinderen vlugger, zijn ze vaak onvoorspelbaar en gaan ze meestal op een
zodanige manier met de hond om waarbij onverwacht agressie uitgelokt wordt (jonge
kinderen zullen een slapende of etende hond vlugger benaderen en bv. een zoen geven
op de kop).
Anderzijds worden signalen vooraf niet goed herkend of wordt de ernst niet goed
ingeschat.
Bij bijtincidenten in de thuisomgeving blijkt dat in 86% van de gevallen de beet verband
houdt met de actie van het kind naar de hond toe. M.a.w. in 86% van de gevallen
wordt de beet uitgelokt door het kind.
Preventie van bijtongevallen is gericht op het voorkomen ervan.
Het aanleren van lichaamstaal van een hond is niet altijd een goede manier om
bijtongevallen te voorkomen. Lichaamstaal kan misleidend zijn en is niet noodzakelijk een
juiste weergave van een veilige of een onveilige situatie. Bv.: een hond die kwispelt is
niet noodzakelijk vriendelijk (kan ook een teken van opwinding of agressie zijn).
De meeste preventieprogramma’s zijn bedoeld voor kinderen ouder dan 7 jaar en
bevatten een interactieve training voor situaties die te maken hebben met ‘hoe benader
ik een onbekende hond op straat’ en ‘hoe gedraag ik me wanneer ik door een
onbekende hond benaderd wordt’. Er bestaan echter bijna geen preventieprogramma’s
voor jonge kinderen, terwijl het net diegene zijn die veruit het grootste risico lopen.
Daarom werd in 2008 het preventieproject ‘De Blauwe Hond’ opgesteld door een
multidisciplinair team van dierenartsen, artsen, ethologen, kinderpsychologen en
kunstenaars. Dit project wil ouders het standpunt en het perspectief van de hond beter
leren kennen, zodat ze begrijpen waarom een hond in een bepaalde situatie agressief
reageert. Anderzijds wil het kinderen leren hoe ze met honden moeten omgaan, om het
risico dat ze hondenbeten uitlokken te verkleinen. Het preventiepakket bestaat uit een
interactief spel op CD-ROM voor kinderen van 3 tot 6 jaar en een begeleidende
handleiding voor ouders. Het spel is genoemd naar de centrale figuur van het spel,
Max. Max is een blauwe hond die samen met twee kinderen, Simon en Sara, hun
ouders en hun kat in een huis wonen. In het spel komen allerlei dagelijkse
gebeurtenissen voor met kind en hond die mogelijk een risico kunnen opleveren. De
spelers van het spel moeten telkens kiezen wat Sara of Simon moeten doen. Daarna
wordt de scène verder gespeeld en wordt de reactie van Max zichtbaar. Op deze
manier leren kinderen situaties die zich kunnen voordoen met een hond herkennen en
hoe ze hier veilig mee om kunnen gaan.