Jules de Corte Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de bergen

Jules de Corte
Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de bergen zo hoog
Misschien om de sneeuw te vergaren
Of het dal voor de kou bewaren
Of misschien als een veilige stut voor de hemelboog
Daarom zijn de bergen zo hoog
Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de zeeën zo diep
Misschien tot geluk van de vissen
Die het water zo slecht kunnen missen
Of tot meerdere glorie van God die de wereld schiep
Daarom zijn de zeeën zo diep
Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de wolken zo snel
Misschien dat 't een les aan de mens is
Die hem leert hoe fictief een grens is
Of misschien is het ook maar eenvoudig een engelenspel
Daarom zijn de wolken zo snel
Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de mensen zo moe
Misschien door hun jachten en jagen
Of misschien door hun tienduizend vragen
En ze zijn al zo lang onderweg naar de vrede toe
Daarom zijn de mensen zo moe...
Gemeente van Christus, hier in de kerk en thuis
Waarom zijn de mensen zo moe? Daar is ooit in oude tijden een heel wijs antwoord op gegeven. Zo’n 600
jaar voor Christus leefde er een profeet in Israël, een wijs man, hij heette Jeremia. Ook hij zag de
vermoeidheid van de mensen om zich heen, hun jachten en jagen, ook hun liegen en bedriegen. Hij kreeg
de Geest en zei: “Dit zegt de HEER: Ga op de kruispunten staan, denk na, kijk naar de oude wegen. Welke
weg leidt naar het goede? Sla die in, en vind rust. Maar de mensen zeggen: “Dat doen wij niet.”” (Jeremia
6:16)
Jezus citeert letterlijk deze profeet als Hij zegt: ‘Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten
gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven’. Letterlijk staat er, ook bij Jeremia: dan zullen jullie rust vinden
voor jullie zielen. Het gaat dus even wat dieper dan gewone rust, bijvoorbeeld de rust als je op vakantie
bent. Het gaat over rust voor onze ziel, zielenrust, vrede. Jezus zegt dan verder: Neem mijn juk op je en
leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want
mijn juk is zacht en mijn last is licht.’ Waar heeft Jezus het over? Wat is dit voor geheimtaal?
De sleutel tot verstaan ligt in de eerste zin die Jezus uitspreekt. We hoorden: Ik loof u, Vader, Heer van
hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan
eenvoudige mensen hebt onthuld. Dat is jammer genoeg weer een ongelukkige vertaling, want welk mens
is nu eenvoudig. We zijn allemaal heel ingewikkelde mensen. Ja, kleine kinderen, baby’tjes zijn eenvoudig.
En laat dat nou de juiste vertaling zijn, baby’tjes. Oude vertalingen hebben hier dan ook het woord
‘kinderkens’.
En dan vallen de puzzelstukjes op hun plek. Jezus nodigt ons uit om bij Hem te komen en een nieuw mens
te worden. Om vanuit de rust dat het goed is opnieuw te beginnen, om bijbels gezegd opnieuw geboren te
worden. De apostel Petrus heeft dat goed begrepen toen hij zei: Ontdoe u dus van alles wat slecht is, van
alle bedrog en huichelarij, alle afgunst en kwaadsprekerij, en verlang als pasgeboren zuigelingen naar de
zuivere melk van het woord, opdat u daardoor groeit en uw redding bereikt. U hebt toch geproefd hoe
goed, hoe zoet de Heer is? (1 Petrus 2:1-3) We zijn allemaal, groot en klein, baby’tjes van de Heer!
Dan ligt het begin van ons denken en doen niet bij ons zelf, maar bij Hem. Dan is Hij, om in de termen van
gisterenavond te blijven, onze aftrap en onze coach, ons doel en ons eindsignaal. Dan worden we niet moe,
onderweg naar de vrede toe. Maar dan is zijn vrede onze weg, onze waarheid, ons leven. Dan is het juk dat
ons stuurt en ons leven richting geeft licht, want de Heer die ons leidt is zachtmoedig en nederig van hart.
Brood en wijn op deze tafel vertellen hoe zachtmoedig en nederig van hart Hij was. En dat niets Hem
teveel was om onze vrede te zijn. Vrede was zijn weg, vrede is ook onze weg, tot in eeuwigheid. Amen.

Download Report