De Geestelijke Wapenrusting 5 “De schoenen van de vrede” Jezus

1
De Geestelijke Wapenrusting 5
“De schoenen van de vrede” Jezus Christus
Lucas 15, 20-24 (NBV)
20 Hij vertrok meteen en ging op weg naar zijn vader. Zijn vader zag hem in de verte al aankomen. Hij
kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem. 21 “Vader,” zei zijn
zoon tegen hem, “ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u, ik ben het niet meer waard uw zoon
genoemd te worden.” 22 Maar de vader zei tegen zijn knechten: “Haal vlug het mooiste gewaad en
trek het hem aan, doe hem een ring aan zijn vinger en geef hem sandalen. 23 Breng het gemeste
kalf en slacht het. Laten we eten en feestvieren, 24 want deze zoon van mij was dood en is weer tot
leven gekomen, hij was verloren en is teruggevonden.” En ze begonnen feest te vieren.
Johannes 20, 19-23 (NBV)
19 Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar; ze hadden de deuren
afgesloten, omdat ze bang waren voor de Joden. Jezus kwam in hun midden staan en zei: ‘Ik wens
jullie vrede!’ 20 Na deze woorden toonde hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren blij
omdat ze de Heer zagen. 21 Nog eens zei Jezus: ‘Ik wens jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft
uitgezonden, zo zend ik jullie uit.’ 22 Na deze woorden blies hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de
heilige Geest. 23 Als jullie iemands zonden vergeven, dan zijn ze vergeven; vergeven jullie ze niet,
dan zijn ze niet vergeven.’
Romeinen 12, 9-21 (NBV)
9 Laat uw liefde oprecht zijn. Verafschuw het kwaad en wees het goede toegedaan. 10 Heb elkaar
lief met de innige liefde van broeders en zusters en acht de ander hoger dan uzelf. 11 Laat uw
enthousiasme niet bekoelen, maar laat u aanvuren door de Geest en dien de Heer. 12 Wees
verheugd door de hoop die u hebt, wees standvastig wanneer u tegenspoed ondervindt, en bid
onophoudelijk. 13 Bekommer u om de noden van de heiligen en wees gastvrij. 14 Zegen uw
vervolgers; zegen hen, vervloek hen niet. 15 Wees blij met wie zich verblijdt, heb verdriet met wie
verdriet heeft. 16 Wees eensgezind; wees niet hoogmoedig, maar zet uzelf aan tot bescheidenheid.
Ga niet af op uw eigen inzicht. 17 Vergeld geen kwaad met kwaad, maar probeer voor alle mensen
het goede te doen. 18 Stel, voor zover het in uw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in
vrede te leven. 19 Neem geen wraak, geliefde broeders en zusters, maar laat God uw wreker zijn,
want er staat geschreven dat de Heer zegt: ‘Het is aan mij om wraak te nemen, ik zal
vergelden.’ 20 Maar ‘als uw vijand honger heeft, geef hem dan te eten, als hij dorst heeft, geef hem
dan te drinken. Dan stapelt u gloeiende kolen op zijn hoofd’.21 Laat u niet overwinnen door het
kwade, maar overwin het kwade door het goede.
Efeziërs 6, 15
15 …, de inzet voor het evangelie van de vrede als sandalen aan uw voeten, …
2
Gemeente van onze Heer Jezus Christus,
1. Goed schoeisel is een absolute noodzaak
Je kon geen stap meer doen. Je liep op je blote voeten in de tuin. Plotseling stak er iets in je
voet. Stokstijf bleef je staan. Voorzichtig deed je je voet omhoog. Je riep: “Kom hier. Ik heb in
iets heel scheps getrapt.” Het eerste wat men zei was dit: “Dom van je. Heel dom om zonder
schoenen buiten te lopen. Dat is vragen om problemen.” Of toen bij de wandeling na het
eten. Ze wilde mee op haar schoenen met hoge hakken. Geen tempo en zere voeten. De
anderen riepen: “Wie doet dat nu? Je houdt iedereen op.” De verwijten waren niet van de
lucht.
Schoenen zorgen er voor of jij mee kunt komen of niet. Geen schoeisel of verkeerd schoeisel
veroorzaken, dat je in de problemen komt. Dit alles is bekend. Niets nieuws. Maar toch…
blijkt het schoeisel in Efeziërs 6 een uiterst belangrijk deel van de uitrusting van een soldaat
te zijn. Zo zet de apostel Paulus ons er toe om na te gaan wat voor schoeisel wij in het geloof
dragen. Na de gordel als teken van de Waarheid – dus wie de Heer Jezus in ons leven is - en
na de pantser als teken van de gerechtigheid - dit is het verlossing van de Heer Jezus -,
wordt er een derde deel van de geestelijke wapenuitrusting aangereikt.
En zoals je naar ik hoop ook inmiddels weet, is deze uitrusting nodig om te kunnen
standhouden tegen de listen van de duivel. De wapenrusting zorgt ervoor, dat de christen
kan standhouden. Hij doet dat met de kracht de Heer zelf geeft door zijn heilige Geest. Dit
lezen wij in Efeziërs 6, 10 en 11.
Vanmorgen die schoenen. Kijk eens met mij mee.
Eerst laat ik je – zoals men dat noemt – een paar legerkisten zien. Stevig professioneel
schoeisel. Ze beschermen de voeten van de soldaat. Een stevig profiel. Een schoen, die aan
alle eisen voldoet. Daarnaast zie een paar Romeinse sandalen. Gewone mensen liepen vaak
op blote voeten. Een soldaat had sandalen om stevig op te staan. Hij mocht zijn voeten niet
bezeren aan dorens of scherpe stenen. Er zaten ook metalen noppen onder het schoeisel. Ze
zijn nodig om stand te houden. Zo bedoelt Paulus het toen hij in het 14 e vers van het 6de
hoofdstuk van zijn brief aan de kerk van Efeze schreef: “Neem daarom de wapens van God
op om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad, om goed voorbereid stand te
3
kunnen houden.” Het is dus de kwestie van staande blijven. Goed schoeisel is dus een
absolute noodzaak.
2. De noodzaak van het schoeisel
Overigens – wanneer zijn die schoenen nodig? Mogelijk vind je dit een overbodige vraag. Je
wilt zeggen, dat je altijd je schoenen aantrekt wanneer je naar buiten gaat. Wanneer je naar
school, naar je werk of het kantoor, wanneer je op de fiets of in de auto stapt. Of wanneer je
gewoon even de tuin in gaat of bij vrienden even langst wilt gaan of naar een feest gaat. Dat
is het dus. Je trekt altijd schoenen aan bij het naar buiten gaan. De apostel Paulus wil, dat ik
met je nog een stap verder gaat. Wanneer moet ik die schoenen dragen waar hij het over
heeft? Wij lezen ook in het 13de vers: “… om weerstand te kunnen bieden op de dag van het
kwaad, om goed voorbereid stand te kunnen houden.”
De soldaat uit het Romeinse Rijk en soldaat van vandaag maken het niet alleen mee, dat ze
op oefening gaan, maar dat er ook een dag komt, die “de dag van het kwaad” genoemd zal
worden. Er is een aanslag, een overval of hij raakt van de ene op de andere dag in een
oorlogssituatie. En wij weten vanuit het 11de vers van Efeziërs 6, dat het er om zal gaan om
stand te houden tegen de listen van de duivel. Met zijn listen wil die soldaat ten val brengen.
Dat is zijn strategie. En zonder fatsoenlijk geestelijk schoeisel ga je onderuit.
*
Ik vind het niet gemakkelijk om bij mezelf na te gaan wanneer ik zo’n kwade dag heb. Maar
toch dien ik er op bedacht te zijn, dat elke dag zomaar ineens “de dag van het kwaad” kan
zijn. Onderuit gegaan om dat geestelijke gesproken mijn schoenen niet in orde waren. Elke
dag is – wanneer ik Paulus serieus neem – de duivel in de weer om dat te doen. Het kan
gebeuren, dat het er extra omspant, omdat ik zwak ben. Net als jij heb ik zwakke plekken en
daar word ik op aangevallen. Maar zal ik niet onder ogen moeten zien, dat wanneer ik heel
bewust er op uit ben om naar wil God te leven en vol liefde er te zijn voor mijn naaste, dat
de duivel zal zoeken naar mijn zwakke momenten?
Ik wil het ook aan jou vragen: lukt het ons wel om onze zwakke momenten in kaart te
brengen? Het kunnen zorgen zijn om ons dagelijks bestaan of onze levensstandaard met de
nodige aanzien. Het kan onze emotie of onze drift zijn, dat wij letterlijk en figuurlijk weer
eens uit de bocht vliegen. Dat je weer voor de zoveelste keer je mening hebt gegeven en dat
was echt niet wijs. Heel duidelijk hebben wij ons verhaal gehouden, maar het bleek veel
schade bij de ander te veroorzaken. Of het was, dat je er bij wilde horen, maar de keuze je
toen maakte, was echt niet goed.
Of je nu al wat ouder bent of nog jong – het maakt niets uit. Ik denk, dat het juist voor de
ouderen onder ons heel belangrijk is om de valkuilen te kennen waar je in valt. De zorgen
om onze welvaart, ons aanzien, onze gezondheid, onze plek in de familie en nog veel meer
kunnen reële gevarenzones worden. Wij moeten bij het ouder worden niet veronderstellen,
4
dat wij geestelijk met rust gelaten zullen worden. En dient biddend nagegaan worden wat er
werkelijk van waarde is. Mogelijk is een oudere nog meer een prooi voor “de dag van het
kwaad” als een jongere. Waarom? Simpelweg omdat de weg van leven korter is en de strijd
heviger zal worden. Als je niet meer zo lang hoeft, is het van groot belang te zorgen, de dat
schoeisel van Efeziërs 6 gedragen wordt
3. Het schoeisel nader bekeken
Nu moeten wij het schoeisel nader bekijken. Je staat in een schoenenzaak. Je kijkt rond. Je
wordt ”overvallen” door ontelbare schoenen. Welke maat? Welke prijsklasse? Welke kleur?
Iets totaal anders of gewoon iets vertrouwds? Welke eisen stel ik aan het nieuwe paar
schoenen? Dit zijn toch vragen van belang? Na het nodige gepieker en gepas loop je weer
de deur uit. Nu deze vraag: wat voor schoenen wil ik geestelijk gesproken dragen. Het merk,
de pasvorm en de kwaliteit van deze schoenen wordt helder omschreven: “De inzet van het
evangelie van de vrede.” (NBV).
Dit is de kwaliteit van het schoeisel. Het is inzet (NBV) of de bereidheid (HSV) van het
evangelie van de vrede. Er wordt ook bepleit, dat de woorden “inzet” of “bereidheid”
vertaald mag worden door “stevigheid”. Zo wordt de kwaliteit aangeduid. Het is de
stevigheid of de vastheid van het evangelie van de vrede. En dan sta je op de stevige basis
van het evangelie van de Heer Jezus Christus. Het is het evangelie van zijn vrede.
Denk hierbij aan de ontmoeting, die de leerling en evangelist Johannes beschrijft in het 20ste
hoofdstuk van zijn evangelie. Vol zorg en angst zijn de leerlingen op de avond van de dag van
opstanding bijeen. Plotseling staat de Heer in de kring van zijn leerlingen. Hij zegt: “Ik wens
jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit.”na deze woorden blies
hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest.’ ” (vers 21b en 22a) Zo worden zijn
leerlingen geschoeid – dus de schoenen aan – met de vrede van hun Heer. Dit is het werken
van zijn heilige Geest. Deze vrede maakt hen bereidvaardig en schenkt het inzet om de te
gaan om het evangelie in woord en daad uit te dragen.
4. Met het schoeisel van de vrede van het evangelie op weg
En nu dus op weg. Wat betekent het, dat wij die stevige schoenen van het evangelie van de
vrede op weg zijn? Dat is met de Heer Jezus Christus zelf. Hij is onze vrede. Door zijn heilige
Geest woont Hij in ons. Zo gaan wij op weg. Hoe dan wel?
Wanneer in je schoenen bent gestapt en de veters hebt aangetrokken en hebt gestrikt, ga je
staan. Dan merk je twee dingen. Het simpel: de schoenen hebben een binnenkant en een
buitenkant. Mogelijk vind je dit een domme opmerking. Toch is het van belang om dat voor
ons leven in het geloof te realiseren!
4.1. De binnenkant van het schoeisel
5
Eerst de binnenkant van het schoeisel van het evangelie van de vrede. Dit is de vrede, die
Heer Jezus door het werken van zijn heilige Geest in ons hart schenkt. Denk nog even terug
aan die leerlingen, die op de avond het paasfeest de vrede van de Heer zo van harte nodig
hadden.
Het kan gebeuren, dat ons hart vol onvrede is tegenover God. Opstandigheid en boosheid
waarom het zo moest in ons leven. Wij hadden het liever anders gehad. Wij zijn ontevreden
en soms ook boos, dat de talenten en gaven, die wij hebben ontvangen, zo klein en weinig
zijn. Ons leven – waar je ook aan denkt – had toch anders gekund? Mogelijk zit er meer
onvrede in ons hart als wij durven te erkennen. Juist dan is het zo belangrijk, dat wij de
moed hebben het juiste schoeisel aan te trekken. Verlang biddend er naar, dat het evangelie
van de vrede – dat is Heer Jezus zelf – in ons zal doorwerken. Zeg tegen Hem: U hebt Geest
gegeven en U hebt het beloofd, dat uw vrede in me zal zijn!
Bovendien nog dit. Zo’n soldaat met zo’n schoeisel is nooit alleen. Hij is nooit een eenzame
strijder, die er moederziel alleen voor staat. Er is een leger. Er zijn dus meer manschappen.
Zo zijn er jongeren, mannen en vrouwen, die als broeders en zusters jouw medestrijders zijn.
Dit is gemeente van de Heer Jezus Christus. In een onderling gesprek, in een gespreksgroep
of gemeentegroeigroep mag je elkaar aanspreken. Die ander is er ook voor jou en jij bent er
op jouw beurt voor die ander. Het onderlinge geestelijke gesprek helpt. Wanneer je elkaar
van hart tot hart ontmoet, zul je merken dat de pasvorm van die schoenen van het evangelie
van de vrede er op vooruit gaat.
Er moet meer gezegd worden over de binnenkant van die schoenen. Hoe velen zullen er niet
zijn, die lijden aan onvrede met God? Is Hij mij werkelijk nabij? Word ik niet één van de
velen, die de kerk en daarna ook het geloof de rug toekeert? Wij denken heel klein over
onszelf. Het is vechten met onze minderwaardigheidsgevoelens. Passen die schoenen waar
wij over spreken nog wel? Trek ze aan. Doe het. Dat is, dat je opnieuw overgeeft aan Koning
Jezus. Waag het. Durf het je leven te wijden aan de Generaal van dat leger. Vertrouw Hem
als jouw Generaal. Hij is het, die je dwars door alleen heen zal leiden naar de overwinning.
Welke overwinning? Hij zal staande houden om niet voor de zoveelste keer te bezwijken aan
de listen van de duivel. Hij is er op uit, dat alleen je eigen gevecht levert. Geweldig vindt hij
het als je zonder Koning Jezus doet. Hij zal mij helpen om op juiste over mezelf te denken. En
ik mag in het leger van zijn kerk mijn plaats innemen. Ik mag er op vertrouwen, dat Hij me
nooit alleen zal laten. Het zijn en blijven immers zijn schoenen. Zo zal zijn vrede altijd bij me
zijn.
4. 1. Nu nog de buitenkant van het schoeisel
En nu nog de buitenkant van het schoeisel. Jij draagt schoenen. Ik draag schoenen. Samen
dragen we ze. Wij zijn de schoenendragers van het evangelie van de vrede. Het is allereerst
die binnenkant – dus de vrede van de Heer Jezus door zijn Geest in ons is. Er is ook een
buitenkant. De kerk van De Heer is een leger van schoenendragers. Dit betekent, dat de
6
vrede die zij persoonlijk kennen ook samen gedeeld wordt. Elke christelijke gemeente is
kwetsbaar. De listen van boosheid, laksheid, onvrede, onverschilligheid – en wat er nog
meer te noemen is – kunnen zo maar toestaan.
Steeds zullen wij elkaar de woorden Paulus moeten voorhouden, die hij schrijft in het 12 de
hoofdstuk van de brief aan de kerk in Rome. In vers 9 en 10 lezen wij: “Laat uw liefde
oprecht zijn. Verafschuw het kwaad en wees het goede toegedaan. Heb elkaar lief met de
innige liefde van broeders en zusters en acht de ander hoger dan uzelf.” Dus als je iets goeds
ziet bij de ander, mag ze zeggen: goed zo! Wanneer je iets kwaad ziet gebeuren, mag je
ander vol liefde aanspreken. Zo dienen wij elkaar in liefde. Mogen wij niet bewaard worden
voor de listen, die ons neerhalen?
Wanneer wij boos zijn, verongelijkt, miskent, gepasseerd of beledigd voelt, gooit dan niet die
schoenen uit. Schop eerder met de ene schoen tegen de andere schoen. Kom in beweging
en praat het eerlijk uit. Trek je niet terug. Geef de duivel met zijn listen geen ruimte in jouw
gemeente. Wat deze laatste wil onvrede en niet vrede van het evangelie van de Heer Jezus.
Waak dus voor de vrede en de eenheid. Doe nooit je schoenen uit van de vrede van het
evangelie. Het is de Heer Jezus, die je door zijn Geest de kracht en de moed geven verder te
gaan.
6. Er is nog een nieuw paar schoen op voorraad
Tot slot nog dit. Ik moet je er op wijzen, dat schoenen verslijten. Ooit zullen onze schoenen
versleten zijn. Als dat moment er is – ik bedoel het einde van ons leven op aarde – zullen wij
nieuwe schoenen krijgen. Dat is namelijk de clou of ook geheim van de gelijkenis van de
verloren zoon in Lucas. De vader bleef wachten op zijn jongste zoon. Hij sloot zijn zoon in
armen toen hij thuiskwam. Die zoon had gebed op zijn lippen: “Vader ik heb gezondigd tegen
de hemel en tegen u, ik ben niet waard uw zoon genoemd te worden.” Zal het ons anders
vergaan, wanneer voor deze God en Vader zullen staan? Mogen wij niet in zijn genade
dezelfde woorden spreken?
Maar let wel – die Vader had al de tijd, dat zijn zoon weg was, een nieuwe uitrusting gereed
liggen. Niet een uitrusting of kledingstukken om het gevecht met zichzelf, met de wereld en
de duivel aan te gaan. Dat had nu achter de rug. Die vader had het mooiste gewaad, een ring
en nieuwe sandalen gereed liggen. Toen stapte hij in zijn nieuwe schoenen om feest te
vieren.
Moge dit – zo bidden wij – ook onze toekomst zijn.
Amen.
Ds. A.W.W. de Ruiter – Genderen – juli 2014 (38)
(Lied na de verkondiging: Gezang 199, 1-4)