1 De Geestelijke Wapenrusting 5 “De schoenen van de vrede” Jezus Christus Lucas 15, 20-24 (NBV) 20 Hij vertrok meteen en ging op weg naar zijn vader. Zijn vader zag hem in de verte al aankomen. Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem. 21 “Vader,” zei zijn zoon tegen hem, “ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u, ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden.” 22 Maar de vader zei tegen zijn knechten: “Haal vlug het mooiste gewaad en trek het hem aan, doe hem een ring aan zijn vinger en geef hem sandalen. 23 Breng het gemeste kalf en slacht het. Laten we eten en feestvieren, 24 want deze zoon van mij was dood en is weer tot leven gekomen, hij was verloren en is teruggevonden.” En ze begonnen feest te vieren. Johannes 20, 19-23 (NBV) 19 Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar; ze hadden de deuren afgesloten, omdat ze bang waren voor de Joden. Jezus kwam in hun midden staan en zei: ‘Ik wens jullie vrede!’ 20 Na deze woorden toonde hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren blij omdat ze de Heer zagen. 21 Nog eens zei Jezus: ‘Ik wens jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit.’ 22 Na deze woorden blies hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest. 23 Als jullie iemands zonden vergeven, dan zijn ze vergeven; vergeven jullie ze niet, dan zijn ze niet vergeven.’ Romeinen 12, 9-21 (NBV) 9 Laat uw liefde oprecht zijn. Verafschuw het kwaad en wees het goede toegedaan. 10 Heb elkaar lief met de innige liefde van broeders en zusters en acht de ander hoger dan uzelf. 11 Laat uw enthousiasme niet bekoelen, maar laat u aanvuren door de Geest en dien de Heer. 12 Wees verheugd door de hoop die u hebt, wees standvastig wanneer u tegenspoed ondervindt, en bid onophoudelijk. 13 Bekommer u om de noden van de heiligen en wees gastvrij. 14 Zegen uw vervolgers; zegen hen, vervloek hen niet. 15 Wees blij met wie zich verblijdt, heb verdriet met wie verdriet heeft. 16 Wees eensgezind; wees niet hoogmoedig, maar zet uzelf aan tot bescheidenheid. Ga niet af op uw eigen inzicht. 17 Vergeld geen kwaad met kwaad, maar probeer voor alle mensen het goede te doen. 18 Stel, voor zover het in uw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in vrede te leven. 19 Neem geen wraak, geliefde broeders en zusters, maar laat God uw wreker zijn, want er staat geschreven dat de Heer zegt: ‘Het is aan mij om wraak te nemen, ik zal vergelden.’ 20 Maar ‘als uw vijand honger heeft, geef hem dan te eten, als hij dorst heeft, geef hem dan te drinken. Dan stapelt u gloeiende kolen op zijn hoofd’.21 Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede. Efeziërs 6, 15 15 …, de inzet voor het evangelie van de vrede als sandalen aan uw voeten, … 2 Gemeente van onze Heer Jezus Christus, 1. Goed schoeisel is een absolute noodzaak Je kon geen stap meer doen. Je liep op je blote voeten in de tuin. Plotseling stak er iets in je voet. Stokstijf bleef je staan. Voorzichtig deed je je voet omhoog. Je riep: “Kom hier. Ik heb in iets heel scheps getrapt.” Het eerste wat men zei was dit: “Dom van je. Heel dom om zonder schoenen buiten te lopen. Dat is vragen om problemen.” Of toen bij de wandeling na het eten. Ze wilde mee op haar schoenen met hoge hakken. Geen tempo en zere voeten. De anderen riepen: “Wie doet dat nu? Je houdt iedereen op.” De verwijten waren niet van de lucht. Schoenen zorgen er voor of jij mee kunt komen of niet. Geen schoeisel of verkeerd schoeisel veroorzaken, dat je in de problemen komt. Dit alles is bekend. Niets nieuws. Maar toch… blijkt het schoeisel in Efeziërs 6 een uiterst belangrijk deel van de uitrusting van een soldaat te zijn. Zo zet de apostel Paulus ons er toe om na te gaan wat voor schoeisel wij in het geloof dragen. Na de gordel als teken van de Waarheid – dus wie de Heer Jezus in ons leven is - en na de pantser als teken van de gerechtigheid - dit is het verlossing van de Heer Jezus -, wordt er een derde deel van de geestelijke wapenuitrusting aangereikt. En zoals je naar ik hoop ook inmiddels weet, is deze uitrusting nodig om te kunnen standhouden tegen de listen van de duivel. De wapenrusting zorgt ervoor, dat de christen kan standhouden. Hij doet dat met de kracht de Heer zelf geeft door zijn heilige Geest. Dit lezen wij in Efeziërs 6, 10 en 11. Vanmorgen die schoenen. Kijk eens met mij mee. Eerst laat ik je – zoals men dat noemt – een paar legerkisten zien. Stevig professioneel schoeisel. Ze beschermen de voeten van de soldaat. Een stevig profiel. Een schoen, die aan alle eisen voldoet. Daarnaast zie een paar Romeinse sandalen. Gewone mensen liepen vaak op blote voeten. Een soldaat had sandalen om stevig op te staan. Hij mocht zijn voeten niet bezeren aan dorens of scherpe stenen. Er zaten ook metalen noppen onder het schoeisel. Ze zijn nodig om stand te houden. Zo bedoelt Paulus het toen hij in het 14 e vers van het 6de hoofdstuk van zijn brief aan de kerk van Efeze schreef: “Neem daarom de wapens van God op om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad, om goed voorbereid stand te 3 kunnen houden.” Het is dus de kwestie van staande blijven. Goed schoeisel is dus een absolute noodzaak. 2. De noodzaak van het schoeisel Overigens – wanneer zijn die schoenen nodig? Mogelijk vind je dit een overbodige vraag. Je wilt zeggen, dat je altijd je schoenen aantrekt wanneer je naar buiten gaat. Wanneer je naar school, naar je werk of het kantoor, wanneer je op de fiets of in de auto stapt. Of wanneer je gewoon even de tuin in gaat of bij vrienden even langst wilt gaan of naar een feest gaat. Dat is het dus. Je trekt altijd schoenen aan bij het naar buiten gaan. De apostel Paulus wil, dat ik met je nog een stap verder gaat. Wanneer moet ik die schoenen dragen waar hij het over heeft? Wij lezen ook in het 13de vers: “… om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad, om goed voorbereid stand te kunnen houden.” De soldaat uit het Romeinse Rijk en soldaat van vandaag maken het niet alleen mee, dat ze op oefening gaan, maar dat er ook een dag komt, die “de dag van het kwaad” genoemd zal worden. Er is een aanslag, een overval of hij raakt van de ene op de andere dag in een oorlogssituatie. En wij weten vanuit het 11de vers van Efeziërs 6, dat het er om zal gaan om stand te houden tegen de listen van de duivel. Met zijn listen wil die soldaat ten val brengen. Dat is zijn strategie. En zonder fatsoenlijk geestelijk schoeisel ga je onderuit. * Ik vind het niet gemakkelijk om bij mezelf na te gaan wanneer ik zo’n kwade dag heb. Maar toch dien ik er op bedacht te zijn, dat elke dag zomaar ineens “de dag van het kwaad” kan zijn. Onderuit gegaan om dat geestelijke gesproken mijn schoenen niet in orde waren. Elke dag is – wanneer ik Paulus serieus neem – de duivel in de weer om dat te doen. Het kan gebeuren, dat het er extra omspant, omdat ik zwak ben. Net als jij heb ik zwakke plekken en daar word ik op aangevallen. Maar zal ik niet onder ogen moeten zien, dat wanneer ik heel bewust er op uit ben om naar wil God te leven en vol liefde er te zijn voor mijn naaste, dat de duivel zal zoeken naar mijn zwakke momenten? Ik wil het ook aan jou vragen: lukt het ons wel om onze zwakke momenten in kaart te brengen? Het kunnen zorgen zijn om ons dagelijks bestaan of onze levensstandaard met de nodige aanzien. Het kan onze emotie of onze drift zijn, dat wij letterlijk en figuurlijk weer eens uit de bocht vliegen. Dat je weer voor de zoveelste keer je mening hebt gegeven en dat was echt niet wijs. Heel duidelijk hebben wij ons verhaal gehouden, maar het bleek veel schade bij de ander te veroorzaken. Of het was, dat je er bij wilde horen, maar de keuze je toen maakte, was echt niet goed. Of je nu al wat ouder bent of nog jong – het maakt niets uit. Ik denk, dat het juist voor de ouderen onder ons heel belangrijk is om de valkuilen te kennen waar je in valt. De zorgen om onze welvaart, ons aanzien, onze gezondheid, onze plek in de familie en nog veel meer kunnen reële gevarenzones worden. Wij moeten bij het ouder worden niet veronderstellen, 4 dat wij geestelijk met rust gelaten zullen worden. En dient biddend nagegaan worden wat er werkelijk van waarde is. Mogelijk is een oudere nog meer een prooi voor “de dag van het kwaad” als een jongere. Waarom? Simpelweg omdat de weg van leven korter is en de strijd heviger zal worden. Als je niet meer zo lang hoeft, is het van groot belang te zorgen, de dat schoeisel van Efeziërs 6 gedragen wordt 3. Het schoeisel nader bekeken Nu moeten wij het schoeisel nader bekijken. Je staat in een schoenenzaak. Je kijkt rond. Je wordt ”overvallen” door ontelbare schoenen. Welke maat? Welke prijsklasse? Welke kleur? Iets totaal anders of gewoon iets vertrouwds? Welke eisen stel ik aan het nieuwe paar schoenen? Dit zijn toch vragen van belang? Na het nodige gepieker en gepas loop je weer de deur uit. Nu deze vraag: wat voor schoenen wil ik geestelijk gesproken dragen. Het merk, de pasvorm en de kwaliteit van deze schoenen wordt helder omschreven: “De inzet van het evangelie van de vrede.” (NBV). Dit is de kwaliteit van het schoeisel. Het is inzet (NBV) of de bereidheid (HSV) van het evangelie van de vrede. Er wordt ook bepleit, dat de woorden “inzet” of “bereidheid” vertaald mag worden door “stevigheid”. Zo wordt de kwaliteit aangeduid. Het is de stevigheid of de vastheid van het evangelie van de vrede. En dan sta je op de stevige basis van het evangelie van de Heer Jezus Christus. Het is het evangelie van zijn vrede. Denk hierbij aan de ontmoeting, die de leerling en evangelist Johannes beschrijft in het 20ste hoofdstuk van zijn evangelie. Vol zorg en angst zijn de leerlingen op de avond van de dag van opstanding bijeen. Plotseling staat de Heer in de kring van zijn leerlingen. Hij zegt: “Ik wens jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit.”na deze woorden blies hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest.’ ” (vers 21b en 22a) Zo worden zijn leerlingen geschoeid – dus de schoenen aan – met de vrede van hun Heer. Dit is het werken van zijn heilige Geest. Deze vrede maakt hen bereidvaardig en schenkt het inzet om de te gaan om het evangelie in woord en daad uit te dragen. 4. Met het schoeisel van de vrede van het evangelie op weg En nu dus op weg. Wat betekent het, dat wij die stevige schoenen van het evangelie van de vrede op weg zijn? Dat is met de Heer Jezus Christus zelf. Hij is onze vrede. Door zijn heilige Geest woont Hij in ons. Zo gaan wij op weg. Hoe dan wel? Wanneer in je schoenen bent gestapt en de veters hebt aangetrokken en hebt gestrikt, ga je staan. Dan merk je twee dingen. Het simpel: de schoenen hebben een binnenkant en een buitenkant. Mogelijk vind je dit een domme opmerking. Toch is het van belang om dat voor ons leven in het geloof te realiseren! 4.1. De binnenkant van het schoeisel 5 Eerst de binnenkant van het schoeisel van het evangelie van de vrede. Dit is de vrede, die Heer Jezus door het werken van zijn heilige Geest in ons hart schenkt. Denk nog even terug aan die leerlingen, die op de avond het paasfeest de vrede van de Heer zo van harte nodig hadden. Het kan gebeuren, dat ons hart vol onvrede is tegenover God. Opstandigheid en boosheid waarom het zo moest in ons leven. Wij hadden het liever anders gehad. Wij zijn ontevreden en soms ook boos, dat de talenten en gaven, die wij hebben ontvangen, zo klein en weinig zijn. Ons leven – waar je ook aan denkt – had toch anders gekund? Mogelijk zit er meer onvrede in ons hart als wij durven te erkennen. Juist dan is het zo belangrijk, dat wij de moed hebben het juiste schoeisel aan te trekken. Verlang biddend er naar, dat het evangelie van de vrede – dat is Heer Jezus zelf – in ons zal doorwerken. Zeg tegen Hem: U hebt Geest gegeven en U hebt het beloofd, dat uw vrede in me zal zijn! Bovendien nog dit. Zo’n soldaat met zo’n schoeisel is nooit alleen. Hij is nooit een eenzame strijder, die er moederziel alleen voor staat. Er is een leger. Er zijn dus meer manschappen. Zo zijn er jongeren, mannen en vrouwen, die als broeders en zusters jouw medestrijders zijn. Dit is gemeente van de Heer Jezus Christus. In een onderling gesprek, in een gespreksgroep of gemeentegroeigroep mag je elkaar aanspreken. Die ander is er ook voor jou en jij bent er op jouw beurt voor die ander. Het onderlinge geestelijke gesprek helpt. Wanneer je elkaar van hart tot hart ontmoet, zul je merken dat de pasvorm van die schoenen van het evangelie van de vrede er op vooruit gaat. Er moet meer gezegd worden over de binnenkant van die schoenen. Hoe velen zullen er niet zijn, die lijden aan onvrede met God? Is Hij mij werkelijk nabij? Word ik niet één van de velen, die de kerk en daarna ook het geloof de rug toekeert? Wij denken heel klein over onszelf. Het is vechten met onze minderwaardigheidsgevoelens. Passen die schoenen waar wij over spreken nog wel? Trek ze aan. Doe het. Dat is, dat je opnieuw overgeeft aan Koning Jezus. Waag het. Durf het je leven te wijden aan de Generaal van dat leger. Vertrouw Hem als jouw Generaal. Hij is het, die je dwars door alleen heen zal leiden naar de overwinning. Welke overwinning? Hij zal staande houden om niet voor de zoveelste keer te bezwijken aan de listen van de duivel. Hij is er op uit, dat alleen je eigen gevecht levert. Geweldig vindt hij het als je zonder Koning Jezus doet. Hij zal mij helpen om op juiste over mezelf te denken. En ik mag in het leger van zijn kerk mijn plaats innemen. Ik mag er op vertrouwen, dat Hij me nooit alleen zal laten. Het zijn en blijven immers zijn schoenen. Zo zal zijn vrede altijd bij me zijn. 4. 1. Nu nog de buitenkant van het schoeisel En nu nog de buitenkant van het schoeisel. Jij draagt schoenen. Ik draag schoenen. Samen dragen we ze. Wij zijn de schoenendragers van het evangelie van de vrede. Het is allereerst die binnenkant – dus de vrede van de Heer Jezus door zijn Geest in ons is. Er is ook een buitenkant. De kerk van De Heer is een leger van schoenendragers. Dit betekent, dat de 6 vrede die zij persoonlijk kennen ook samen gedeeld wordt. Elke christelijke gemeente is kwetsbaar. De listen van boosheid, laksheid, onvrede, onverschilligheid – en wat er nog meer te noemen is – kunnen zo maar toestaan. Steeds zullen wij elkaar de woorden Paulus moeten voorhouden, die hij schrijft in het 12 de hoofdstuk van de brief aan de kerk in Rome. In vers 9 en 10 lezen wij: “Laat uw liefde oprecht zijn. Verafschuw het kwaad en wees het goede toegedaan. Heb elkaar lief met de innige liefde van broeders en zusters en acht de ander hoger dan uzelf.” Dus als je iets goeds ziet bij de ander, mag ze zeggen: goed zo! Wanneer je iets kwaad ziet gebeuren, mag je ander vol liefde aanspreken. Zo dienen wij elkaar in liefde. Mogen wij niet bewaard worden voor de listen, die ons neerhalen? Wanneer wij boos zijn, verongelijkt, miskent, gepasseerd of beledigd voelt, gooit dan niet die schoenen uit. Schop eerder met de ene schoen tegen de andere schoen. Kom in beweging en praat het eerlijk uit. Trek je niet terug. Geef de duivel met zijn listen geen ruimte in jouw gemeente. Wat deze laatste wil onvrede en niet vrede van het evangelie van de Heer Jezus. Waak dus voor de vrede en de eenheid. Doe nooit je schoenen uit van de vrede van het evangelie. Het is de Heer Jezus, die je door zijn Geest de kracht en de moed geven verder te gaan. 6. Er is nog een nieuw paar schoen op voorraad Tot slot nog dit. Ik moet je er op wijzen, dat schoenen verslijten. Ooit zullen onze schoenen versleten zijn. Als dat moment er is – ik bedoel het einde van ons leven op aarde – zullen wij nieuwe schoenen krijgen. Dat is namelijk de clou of ook geheim van de gelijkenis van de verloren zoon in Lucas. De vader bleef wachten op zijn jongste zoon. Hij sloot zijn zoon in armen toen hij thuiskwam. Die zoon had gebed op zijn lippen: “Vader ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u, ik ben niet waard uw zoon genoemd te worden.” Zal het ons anders vergaan, wanneer voor deze God en Vader zullen staan? Mogen wij niet in zijn genade dezelfde woorden spreken? Maar let wel – die Vader had al de tijd, dat zijn zoon weg was, een nieuwe uitrusting gereed liggen. Niet een uitrusting of kledingstukken om het gevecht met zichzelf, met de wereld en de duivel aan te gaan. Dat had nu achter de rug. Die vader had het mooiste gewaad, een ring en nieuwe sandalen gereed liggen. Toen stapte hij in zijn nieuwe schoenen om feest te vieren. Moge dit – zo bidden wij – ook onze toekomst zijn. Amen. Ds. A.W.W. de Ruiter – Genderen – juli 2014 (38) (Lied na de verkondiging: Gezang 199, 1-4)
© Copyright 2024 ExpyDoc