lees meer - TekstGoed.nl

DE TROMPETTER
Vrijdag 28 november 2014
Pagina 15
‘De wethouder ging plassen
als Jos van Rey dat wilde’
niet trekken. Van Beers was
weliswaar niet opgewassen
tegen Van Rey, maar wie was
dat wel? Dat mag de rest van
de Roermondse gemeenteraad
zich net zo goed aanrekenen.
En het ging niet alleen om Van
Beers. Vier, vijf onafhankelijke
bronnen hebben ons verteld
dat burgemeester Kaiser destijds uit Roermond is vertrokken omwille van Van Rey.
Ze konden niet meer samen
door één deur. Kaiser nam de
nooduitgang, verkaste naar
het bedrijfsleven maar keerde
korte tijd later terug als burgemeester van Doetinchem. Dat
zegt toch genoeg.’
ROERMOND
Na de inval door de Rijksrecherche bij de van corruptie
verdachte ex-wethouder Jos
van Rey werkten de onderzoeksjournalisten Hans Goossen (52) en Theo Sniekers (57)
van Dagblad De Limburger
ruim twee jaar aan hun deze
week verschenen boek ‘El
Rey, van jager tot prooi’. Vanaf januari volgend jaar zal Jos
van Rey zich voor de rechter
moeten verantwoorden voor
ambtelijke corruptie, witwassen en verkiezingsfraude.
Maandenlang
zwierven
Goossen en Sniekers – beiden
van huis uit historici – door
de politieke wandelgangen in
Roermond en daarbuiten. Ze
boorden vele tientallen bronnen aan die al dan niet anoniem
wilden meewerken. Gaandeweg de rit ontstond een fascinerend beeld van een dominant
maar ook omstreden politicus,
die tussen 1998 en 2012 in
Roermond de touwtjes stevig
in handen had en die de stad
bestuurde alsof het een onderneming was waarbij hij regels
en procedures als hinderlijke
bijzaken beschouwde.
Waarom dit boek en waarom
op dit moment?
‘Het Openbaar Ministerie
heeft gesproken en het is nu
bekend waar Van Rey van
wordt verdacht. Dat leek ons
een goede gelegenheid om te
publiceren. Beschouw ons
boek vooral ook als een soort
routekaart voor de rechtszitting. Wat is de aanleiding
geweest? Wat is er in de afgelopen jaren, in de afgelopen
decennia, allemaal gebeurd in
Roermond en de provinciale
politiek? En welke rol heeft
Van Rey daarin gespeeld?
Vergeet niet dat hij toch een
fascinerende persoonlijkheid
is, iemand die in het verleden
door roeien en ruiten ging als
corruptie de kop opstak en die
Is wat in politiek Roermond
is gebeurd naar jullie oordeel
exemplarisch voor de gang van
zaken in andere Limburgse
gemeenten?
‘Van Rey is een bijzonder
Onderzoeksjournalisten Hans Goossen (links) en Theo Sniekers: ‘We dansten echt niet op tafel
toen Van Rey aftrad als wethouder.’
Foto: Peter Hamans politicus. Een selfmade man.
Hij heeft zijn eigen machtsnu zelf in het verdachtenbankje mond. Maar vragen die we via Een zekere Vissers presenteer- bolwerk van de grond af opgezit. En dat is eigenlijk ook het zijn advocate aan hem stelden de zich daar strak in het pak bouwd. Om dat te bereiken
ironische van alles, of beter werden afgedaan als ‘zeer sug- als representant van een aantal heeft Roermond hem ook alle
gestief en insinuerend van aard’ buitenlandse banken en wist ruimte gegeven. Niemand die
gezegd de tragiek.’
en ‘een onderzoeksjournalist met veel moeite contact te leg- hem een strobreed in de weg
Van Rey en de pers, het is geen niet waardig.’ Toch zijn we gen met Piet van Pol. Eenmaal legde. Hij benadrukt dat hij
van mening dat ons boek ook terug in Nederland nodigde geen machtspoliticus is maar
goed huwelijk.
zonder zijn bijdrage een zeer Van Pol hem uit in zijn kantoor dat is hij in onze ogen wel.
‘Inderdaad. De Limburgse indringend beeld schetst van in de Roermondse Natalinito- Iemand die pionnen op belangpers krijgt van hem van alles het politieke klimaat in Roer- ren. Later kwam de aap uit de rijke en strategische posities
en nog wat de schuld. Maar mond waarin Van Rey een mouw: Vissers was een under- zette. Neem Raja Moussaoui.
coveragent die samen met vier Zij kwam privé over de vloer
wij zijn Justitie niet. Wij heb- hoofdrol heeft gespeeld.’
collega’s Van Pol schaduwde bij Van Rey en werd wethouder
ben de dossiers niet. En we
zijn niet trendsettend. Lees de Piet van Pol daarentegen in München. Ze hoopten ook van Financiën namens de VVD.
Volkskrant, lees de Telegraaf, werkte wel mee. Dat was ver- Van Rey daar aan te treffen Ze woont in een pand dat haar
maar die was er niet. Daar zag partner in 2006 kocht van liba
lees Elsevier, ook zij hebben rassend?
Van Pol de humor wel van in. Monumenten bv, een dochter
groot uitgepakt. Wat wij doen
‘Ja, absoluut. Ook hij wei- Verder zat oud-burgemeester van Liba Adviesbureau, een
is Van Rey volgen, meer niet.
En we hebben echt niet op tafel gerde in eerste instantie maar Henk van Beers bij ons royaal vennootschap op naam van
staan dansen toen hij aftrad als toen we hem eerder dit jaar bel- op de praatstoel. Hij voelde Van Rey’s kinderen. Van Rey
wethouder, hoewel Van Rey den, zei hij: ‘Kom maar’. We zich vrij om te spreken en zei was en is een gedreven tacticus
een andere indruk wil wekken. verwachtten een geharnaste behoefte te hebben om verant- die de kortste weg naar het doel
Uiteraard hebben we diverse gesprekspartner tegenover ons woording af te leggen over zijn neemt. En je moet hem nageven dat hij veel doelpunten
pogingen ondernomen om te vinden maar integendeel, het jaren in Roermond.’
heeft gescoord, maar je kunt je
hem voor dit boek te spreken werd een prettig, zij het zakelijk
te krijgen maar we vingen tel- gesprek. Van Pol gaf ons zelfs Van Rey kon zijn gang gaan daarbij afvragen of veel spelsikens bot. We wilden hem zijn een aardig inkijkje in de werk- omdat Van Beers niet genoeg tuaties die tot die doelpunten
hebben geleid wel zo zuiver
visie laten geven op alles wat er wijze van de Rijksrecherche die ruggengraat toonde?
waren. Dus in Roermond was
de laatste jaren is gebeurd rond hem was gevolgd naar de presti‘Nee, die conclusie mag je volgens ons sprake van een
zijn persoon en de stad Roer- gieuze Expo Real in München.
bijzondere situatie waar één
man jarenlang vrijwel alles
naar zijn hand heeft gezet. In
andere gemeenten is het ook
niet altijd zuivere koffie maar
daar zijn partijpolitieke oorzaken vaak de oorzaak van veel
trammelant.’
In hoeverre is ‘El Rey’ een onthullend boek?
‘Het is niet onthullend in de
zin dat wij verklappen hoeveel
steekpenningen Van Rey zou
hebben aangenomen, want
dat weten wij natuurlijk niet.
Het is wel verbazingwekkend,
en dat belichten wij in ‘El Rey’
uitvoerig, hoe de rest van de
Roermondse politiek als een
tandeloze tijger heeft zitten
slapen. Van enige tegenmacht
was geen sprake meer en zo
werd een klimaat gecreëerd
waarin een dominant politicus
als Van Rey kon gedijen. Je
kunt stellen dat Roermond er
als verlamd bij stond en ernaar
keek. Er zijn ons verhalen
verteld, die geloof je gewoonweg niet. Eén voorbeeld. Het
speelde in het eerste decennium
van deze eeuw. Als tijdens een
collegevergadering een van de
wethouders grote moeite had
met een te nemen besluit en Van
Rey merkte dat dan zei hij: ‘Ik
geloof dat er even iemand naar
de wc moet.’ Daarop droop de
betreffende wethouder gedwee
af. Toen hij terugkeerde in de
B&W-kamer lag er een unaniem genomen besluit. Zo ging
dat toen in Roermond. Hoe de
zaak tegen Van Rey afloopt?
Die vraag kunnen we het beste
beantwoorden met een citaat
van de Amsterdamse politicoloog André Krouwel. Hij
zei: ‘Van Rey heeft misschien
helemaal niets illegaals gedaan
maar we voelen allemaal dat er
iets niet lekker zit, iemand die
macht kan kopen op basis van
cliëntelisme. Zo hoort de lokale democratie niet te werken.’”
Peter Hamans
Een schelmenroman met ongewisse afloop
filosoof Machiavelli: ‘Als de bevel- baan worden, al zou hij door het feit
hebber bekwaam is, moet hij door dat hij teveel petten droeg de nuance
wetten zodanig aan banden worden vaker uit het oog verliezen, zoals ook
gelegd dat hij de grenzen van de
macht niet kan overschrijden’. Het
boek schetst tot in detail opkomst
en (voorlopige) ondergang van politicus Jos van Rey die als kind leerde
wat vechten is toen hij werd getroffen
door kinderverlamming. Al op jonge
Van jager tot prooi
leeftijd was er de drang om zichzelf te
bewijzen. Hij vreesde (letterlijk) God
noch gebod en besloot het allemaal
zelf te gaan doen. Die vechtersmentaliteit, waarvan hij bij voorkeur
KVP’ers en CDA’ers het slachtoffer
wilde laten worden, leverde hem een
prominente politieke en zakelijke
positie op.
De Roermondse oud-wethouder en senator Jos van
Rey moet in 2015 terechtstaan wegens ambtelijke
corruptie, het witwassen van 175.000 euro aan crimineel
vermogen en verkiezingsfraude. Het lijkt de wereld op
z’n kop: de man die als lid van de Tweede Kamer furore
maakte als ‘brigadier Snuf ’, de raspoliticus die de schrik
was van niet-integer Nederland en die parlementaire
onderzoeken naar bestuurlijke misstanden bepleitte,
wordt er nu van verdacht dat hij zich als wethouder heeft
laten omkopen en zelf heeft omgekocht. De jager is prooi
geworden.
In dit boek beschrijven de auteurs hoe vvd’er Van Rey in
de afgelopen decennia het katholieke bolwerk Roermond
wist te slechten, hoe hij zijn macht en imposante netwerk in en buiten zijn
geboorteplaats opbouwde en hoe hij erin slaagde de politiek dusdanig in
zijn greep te krijgen dat hij door velen als ‘El Rey’ (de koning) van de stad
werd gezien. Het in een vlotte en meeslepende stijl geschreven boek neemt
de politieke, bestuurlijke en ambtelijke cultuur in Roermond door de
jaren heen onder de loep en laat zien hoe een sterke wethouder, nauwelijks
gehinderd door een veelal volgzame gemeenteraad, bijna ongehinderd zijn
gang kon gaan. Dit boek legt de kwetsbaarheid van de lokale democratie
bloot en onderstreept het belang van tegenmacht.
Hans Goossen en Theo Sniekers
Wie bevestiging zoekt voor de stelling dat het in de (Limburgse) politiek een zootje is en dat degene met
de grootste mond het voor het zeggen
heeft terwijl de rest er volgzaam en
kritiekloos achteraan hobbelt, zal in
het deze week verschenen boek ‘El
Rey – van jager tot prooi’ meer inspiratie terugvinden dan hem lief is.
Want het is de tragiek van Jos van
Rey dat hij, de politicus (‘Brigadier
Snuf’) die met veel fanfare joeg op
alles wat ook maar naar corruptie
róók en die in 1996 het eerste exemplaar ontving van Joep Dohmens ‘De
Vriendenrepubliek’ om vervolgens
veelvuldig met het boek te pronken,
nu zelf in het verdachtenbankje zit.
‘El Rey’, van de hand van onderHij blafte zich naar boven. De lofzoeksjournalisten Hans Goossen en
Theo Sniekers, opent niet voor niets zang op het ondernemerschap zou
met een uitspraak van de Italiaanse het alfa en omega van Van Reys loopDe historici Hans Goossen (1962) en Theo Sniekers (1957) zijn beiden
als journalist al ruim 25 jaar werkzaam bij Dagblad De Limburger/
Limburgs Dagblad. Beiden werden in totaal driemaal genomineerd
voor de Tegel en de Loep, twee landelijke vooraanstaande prijzen voor
(onderzoeks-)journalistiek. Over Jos van Rey en de politiek-bestuurlijke
ontwikkelingen in Roermond publiceren zij regelmatig in de Limburgse
kranten.
Hans Goossen
en Theo Sniekers
oud-burgemeester Jan Daniëls in het
boek opmerkt. ‘Van Rey ging een
beetje naast zijn schoenen lopen, hij
raakte bedorven door de status.’
Na een opvallende en ogenschijnlijk in beton gegoten carrière is Jos
van Rey sinds oktober 2012 in politiek opzicht ridder te voet. De royale verkiezingswinst van afgelopen
maart bracht zijn Liberale Volkspartij Roermond niet waar hij en zijn
gevolg op hadden gehoopt. Integendeel, de rest van de Roermondse
politiek sloot een stevig pact en zette
de politicus buitenspel. Sindsdien
moet Jos van Rey leven in het besef
dat hem de macht is ontnomen. En
de vraag is of hij straks, na het al dan
niet gedwongen beëindigen van zijn
loopbaan, in het pantheon van politici belandt die door bijzaken – in dit
geval afgeluisterde telefoongesprekken – ten val zijn gekomen.
‘El Rey’ is een vlot en goed geschreven boek dat als een drone boven de
Roermondse en provinciale politiek
vliegt en nauwgezet alle wetenswaardigheden signaleert die in de afgelopen decennia kunnen worden gerelateerd aan de persoon en politicus
Van Rey. Feiten worden afgewisseld
met sappige details en dat is waarom
‘El Rey – van jager tot prooi’ bijna
leest als een schelmenroman, met
dien verstande dat de afloop in dit
geval hoogst ongewis is.
Want de vraag die moeder Mientje van Rey zich meer dan een halve
eeuw geleden enigszins vertwijfeld
stelde, is nog steeds actueel en zal
vanaf januari volgend jaar door
de rechtbank in Rotterdam beantwoord moeten worden: ‘Wat moeten we toch met ôs Joske? Hij deugt
nergens voor.’