Artikel Haarlems Dagblad - Dierenartspraktijk Draeck

DINSDAG 1 JULI 2014
60 seconden
Pieter van Hove
✱ [email protected]
Ik wist genoeg, dat wordt verliezen
P
er ongeluk was ik zondagmiddag blijven
hangen in Haarlem. Geen nood: dan zou ik
daar ergens in een kroeg voetbal kijken. Helaas puilde elk café in de binnenstad uit. Daar
had ik geen zin in. Dus ik ging met mijn fiets
langzaam richting eindbestemming: VelsenNoord. Nog even op de route een horecagelegenheid in Haarlem-Noord bezocht. Met vier
vaste klanten. Het spel op het televisiescherm
was weinig verheffend. Het leek erop alsof Van
Gaal en de jongens er alles aan deden om ons
in het diepst mogelijke dal te storten. Een
ploeg die de bal nog niet eens drie keer kan
overspelen. Ik wist genoeg, dat wordt verliezen. De rust was aangebroken, ik klom op
mijn fiets en ging verder, richting thuis met
een comfortabele bank. Het was rustig op
straat. Geen geluiden waaraan het verloop van
de wedstrijd was af te leiden. Geen gejuich,
geen gescheld. Even later toonde mijn iPhone
dat het 0-1was voor Mexico. Ik had er opeens
genoeg van en zette mijn iPhone uit. Ik vond
het ook geen ramp dat ik de pont net miste.
Waarom zou ik me laten kwellen voor de buis?
Even later stapte ik op de pont. Er was nog een
andere passagier. Verder niet. Onderweg hoorde ik knallen van vuurwerk. Hè, zouden ze
dan toch? Bij thuiskomst toch maar de televisie aangezet. Ik zie nog net Huntelaar zijn
aanloop nemen voor de beslissende penalty.
Sjouwen Oude meubeltjes Spaarneschool op transport naar Ghana
Spaarndam ✱ Leerlingen van de
Spaarneschool tilden gisteren hun eigen tafels en stoelen in een vrachtwagen. De meubeltjes gaan later deze
week op transport naar de stad Kumasi in Ghana. Daar worden ze verdeeld over een paar scholen.
De Spaarneschool was na twintig jaar
toe aan nieuwe tafels en stoelen. ,,We
vonden het zonde als ons meubilair
naar de oud ijzerhandelaar zou gaan
om te worden vernietigd’’, zegt directeur Jacqueline Standaert. ,,In Kumasi
stonden ze te juichen toen ze de foto’s
van ons oude meubilair zagen en ze
hoorden dat het naar hen toekwam.’’
Met de opbrengst van de sponsorloop
die de Spaarneschool op 13 juni hield,
wordt het transport van de school
naar de haven betaald. Vervolgens
zorgt een stichting ervoor dat de
meubels in Ghana terecht komen.
,,Zodra alles daar is, worden er foto’s
naar de Spaarneschool gestuurd, zodat we de kinderen kunnen laten zien
wie er nu op ’hun’ stoeltjes zitten’’, aldus de directeur.
Haarlem en
omgeving
Hillegommers
in Carbagerun
Sjaak Smakman
Hillegom ✱ Een team van het Hillegomse café Zomerzorg gaat van 14
tot en met 18 juli rijden in de Carbagerun, een rit van ruim 3.000 kilometer door Nederland, Duitsland,
Tsjechië, Polen, Oekraïne, Slowakije
en Oostenrijk. De rit moet worden
gemaakt in een auto van vóór 1998
met een dagwaarde van maximaal
500 euro. In het geval van de Hillegomse deelnemers is dat een oude
Volkswagen geworden.
Met de rit hopen de Hillegommers
ook geld op te halen voor een goed
doel. Omdat het glazen huis van Serious Request 2014 in Haarlem
komt, gaat het opgehaalde geld daar
naar toe. Ze hopen minstens één euro per gereden kilometer te kunnen
doneren. Meer informatie is te vinden op de facebookpagina www.facebook.com/VWDUBCarbagerun of
op de website van de organisatie:
www.carbagerun.nl
FOTO UNITED PHOTOS/TOUSSAINT KLUITERS
Veearts Renske solo de boer op
Veearts voor cavia en koe ✱ Contract met kinderboerderijen van de gemeente Haarlem ✱ Nieuw
concept: abonnementen gericht op preventie en dierwelzijn
Ellen de Boer
[email protected]
Haarlem ✱ Het beeld van James
Herriot die op het Engelse platteland zieke dieren beter maakt, is
van lang vervlogen tijden. Of toch
niet? De 25-jarige Renske Draeck
uit Bloemendaal gaat vanaf half
juli in haar eentje aan de slag als
veearts voor kinderboerderijdieren,
hobbydieren en paarden.
Als Calimero probeert ze een plekje
te verwerven in een regio waarin
slechts grote veeartspraktijken als
Stad & Land en Paardendokters
actief zijn. Ze zal als haar illustere,
Engelse voorbeeld door de regio
rondrijden in haar eigen auto en
24-uursservice bieden.
Draeck had uitzicht op een baan bij
een praktijk, maar ze volgt haar
hart. ,,Ik was al zover in het opzetten van mijn eigen bedrijf. Als ik
niet voor mezelf begin, ben ik
bang dat ik spijt krijg’’, vertelt ze
tussen de damherten bij kinderboerderij De Houthoeve in Haarlem.
Kinderboerderij
Hier, tussen de dieren in De Hout,
heeft ze al vele voetstappen liggen.
Vier jaar lang, gedurende een deel
van haar studie diergeneeskunde
in Utrecht, werkte ze er als oproepkracht. Dat inspireerde haar om als
dierenarts aan de slag te gaan bij
kinderboerderijen. ,,Er is geen
dierenarts in de Randstad die hierin is gespecialiseerd. De diversiteit
aan dieren, echt van cavia tot koe,
en het doel waarvoor de kinderboerderijen zijn opgezet, vind ik
leuk.’’
Door haar werk als oproepkracht
heeft ze veel geleerd over welke
ziektes die dieren kunnen krijgen.
,,Die zijn heel anders dan ziektes
bij bedrijfsmatig gehouden dieren,
zoals koeien. Dieren in een kinderboerderij worden veel ouder en
krijgen daardoor andere aandoeningen. Artrose, overgewicht, chronische huidproblemen, klauwproblemen. Of dan hebben de geiten
last van hun pens, omdat er weer
een lading brood over het hek is
gegooid.’’
Inmiddels heeft ze een contract
met de gemeente Haarlem die
behalve De Houthoeve ook Schoterhoeve, het Huisdiercentrum en
de Dierenweide aan de Kleverlaan
beheert. De gemeente sluit bij
Draeck abonnementen af die gericht zijn op preventie en dierwelzijn. Een nieuw concept voor kinderboerderijen.
,,Bij alle kinderboerderijen ga ik
vier keer per jaar langs. Dan bekijk
ik of de verblijven nog passend zijn
voor het dier, wat voor voer de
dieren krijgen, hoe de gezondheid
is. Ik geef de inentingen en doe
mestonderzoek. Na zo’n bezoek
geef ik advies voor verbeteringen.’’
Aan paardeneigenaren wil ze ook
pakketten aanbieden voor drie of
vier keer per jaar mestonderzoek.
Ze wil gaan vaccineren, voedingsadviezen geven en gebitten behandelen.
Dierenarts Renske Draeck te midden van de geiten in kinderboerderij De Houthoeve. FOTO UNITED PHOTOS/REMCO VAN DER KRUIS
Sportduiven
Mensen die kippen in de tuin
hebben of een paar geiten op een
stukje land, kunnen ook bij haar
terecht. Mogelijk gaat ze zich richten op sportduiven, waarvoor
slechts een handjevol specialistische dierenartsen in Nederland
rondloopt.
Nu ze op de drempel van een
nieuw bestaan staat, zoekt ze nog
gauw wat vriendinnen op die verder weg wonen. ,,Straks kan dat
niet meer’’, zegt Draeck lachend.
Als ze eenmaal aan het werk is, kan
ze haar zelf verkozen regio tussen
Alkmaar, Amsterdam, Hoofddorp
en Zandvoort niet meer uit. Ze wil
toch zeker binnen drie kwartier bij
een patiënt kunnen zijn.
Op vakantie gaan? Nee dus. Ziek
worden? Kan eigenlijk niet. ,,Maar
als ik een keer een flinke griep heb,
kan ik mensen altijd doorverwijzen
naar een ander.’’ Zwaar zo alleen?
,,In het begin zal het nog wel te
overzien zijn. Voor een eenmans-
zaak weekenddienst draaien, is
heel anders dan voor een grote,
drukke praktijk. Ik ga graag mijn
bed uit voor een spoedgeval.’’
,,Mijn kracht is dat je als diereigenaar altijd met mij te maken hebt.
Geen assistenten, geen collega’s. Ik
wil informeel en laagdrempelig
zijn. Mensen moeten het gevoel
hebben dat ze me altijd kunnen
bellen.’’
Meer informatie op
www.dierenartspraktijkdraeck.nl