21 juni 2014 © Het Financieele Dagblad Jan Dekker: ‘Ik zag mezelf honderd keer doodgaan’ J an Dekker (58) is managing director bij tv-bedrijf 24Kitchen en durfde twaalf jaar lang niet te vliegen. Hij is sinds 2006 van zijn vliegangst af en stapt tegenwoordig zo’n veertig keer per jaar op het vliegtuig. Zijn favoriete toestel is de Boeing 787 Dreamliner, het liefst vliegt hij met Emirates. Klamme handen ‘Mijn vliegangst ontstond op een ondefinieerbaar moment toen ik op de A4 bij Schiphol reed en ik vanuit mijn raam twee kisten zag opstijgen. Opeens brak het zweet me uit. Mijn klamme handen grepen het stuurt beet en ik kon alleen maar denken: wat ben ik blij dat ik daar niet in zit. Dat verstijvende moment voelde heel vreemd aan, want ik had al ontelbare keren gevlogen en was nog nooit bang geweest. Door deze plotselinge angst ontstonden er twee problemen: ik durfde niet meer te vliegen én tegelijkertijd schaamde ik me enorm. Want ik was toch een echte kerel?’ Smoes op smoes ‘Waar ik voorheen altijd per vliegtuig naar mijn vakantiehuis in Spanje ging, pakte ik na dit angstmoment alleen nog de auto naar Zuid-Europa. Ik deed er alles aan om vliegen te vermijden. Dat lukte totdat ik werd benaderd voor de functie van commercieel directeur bij MTV Europe. Het afrondende gesprek zou in Londen plaatsvinden en hoewel ik smoes op smoes verzon, zag ik uiteindelijk geen andere uitweg dan te gaan. Tijdens die vlucht ging ik voor mijn gevoel honderd keer dood. Wat een hel. Toch verliep het afrondende sollicitatiegesprek zo goed, dat ik de baan kreeg. Toen ik echter opbiechtte dat ik vliegangst had, ketste de deal af; ik zou voor mijn functie door heel Europa moeten vliegen.’ In de cockpit ‘Uiteindelijk durfde ik pas drie jaar later met een vliegangsttherapeut over mijn probleem te praten. Ik had met haar een aantal gesprekken en het afsluitende onderdeel bestond uit een retourvlucht Stockholm. De heenvlucht vond ik verschrikkelijk, maar toen ik voorafgaand aan de terugvlucht een kijkje in de cockpit mocht nemen voelde ik mijn angst opeens wegebben. Ik zag hoe de piloten het toestel checkten en de vlucht tot in de puntjes voorbereidden. Er daalde een enorme rust over me neer.’ Jeanne Rausch: Schaamte ‘Dat ik mijn angst heb overwonnen geeft een euforisch gevoel. De grootste fout is om je beklemming te verbergen. Dat ik dat zo lang gedaan heb is niet leuk, maar het heeft me wel geleerd dat je je nergens voor hoeft te schamen. Ik ben heel blij om weer te kunnen vliegen want vliegangst kan je enorm isoleren. Uiteindelijk worden soms hele gezinnen ontwricht. Ze gaan alleen nog maar binnen Nederland op vakantie, omdat een van de ouders niet meer durft te vliegen. En dat is het ergste wat je kunt doen; dan leg je niet alleen jezelf een beperking op, maar ook de mensen met wie je leeft.’ S upermarktonderneemster Jeanne Rausch (53) runt samen met haar man twee C1000supermarkten in VenloBlerick en durfde vijfentwintig jaar niet te vliegen. Rausch pakt sinds vier jaar weer regelmatig het vliegtuig en maakt vier vluchten per jaar. Haar favoriete toestel is een Boeing 737, het liefst vliegt ze met Transavia. ‘Ik ben goed in het verzinnen van doemscenario’s’ In paniek in een skilift ‘Ik kan er niets aan doen, mijn buik begint al te draaien bij de gedachte dat ik later dit jaar met mijn man en kinderen naar het Caribisch gebied vlieg om daar ons 25-jarig huwelijk te vieren. Tegenwoordig kan ik gelukkig aan boord mijn vliegangst opzijzetten, vroeger was dat wel anders. Toen werd ik al bang bij het zien van een vliegtuig. Enkel een plaatje van een toestel was al genoeg om volledig in paniek te schieten. Waar die heftige schrik reactie vandaan komt weet ik niet precies, al is één ding duidelijk: ik hou er absoluut niet van om op gesloten te zitten. Skiliften vind ik bijvoorbeeld verschrikkelijk. In een Oostenrijkse gondel werd ik ooit eens zo erg door de paniek bevangen dat ik aan één stuk door begon te schreeuwen.’ Angst voor hartaanval ‘Ik ben heel goed in het verzin nen van doemscenario’s. In mijn hoofd bedenk ik allerlei dingen die kunnen gebeuren, al zijn ze helemaal niet reëel. In een vlieg tuig ben ik bijvoorbeeld bang dat ik een hartaanval krijg en dat mij op die enorme hoogte geen hulp geboden kan worden omdat ik niet uit het toestel kan. Dat scena rio zorgde ervoor dat ik een keer serieus dacht dat ik doodging. Na deze paniekaanval merkte ik dat mijn angstreactie ook op andere momenten opdook. Zo schoot op de snelweg plotseling door mijn hoofd dat ik ook in de auto een hartaanval zou kunnen krijgen. Door die gebeurtenis vond ik het genoeg geweest en heb ik samen met een vriendin, die ook vliegangst bleek te hebben, de stap gezet om vliegangsttherapie te volgen. Daar merkte ik dat er meer mensen met dezelfde angsten rondlopen en dat werkte heel bevrijdend. Ik realiseerde me dat ik niet de enige was met een probleem.’ ‘Helemaal vliegangstvrij ben ik nog niet, maar mijn angst kan ik tegenwoordig goed onder controle houden. Ik merk dat ik per vlucht relaxter ben, omdat ik geleerd heb mijn gedachten te ver plaatsen. En mocht onverhoopt de paniek toeslaan, dan zorg ik voor afleiding door bijvoorbeeld met medepassagiers te kletsen, een stewardess aan te schieten of een wandelingetje te maken.’ ‘Voordat ik aan de cursus begon, werden mijn paniekaan vallen steeds heftiger; het filmpje met negatieve gedachten ging zich steeds vaker en makkelijker afspelen. Ik ben daarom heel blij dat ik mijn angst heb erkend; ik hoef me niet langer te schamen. Toch heb ik mijn vliegangst in eerste instantie lang voor mezelf gehouden. Ik vond mezelf zelfs een tijdlang een aansteller en een aandachttrekker. Maar dat is natuurlijk onzin, want het laatste wat je doet als je je schaamt is hulp zoeken bij een ander.’ Schade inhalen ‘Nu ik weer durf te vliegen zeg ik weleens gekscherend dat ik de schade van de afgelopen decennia inhaal. Ik maak veel meer uitstap jes. Laatst was ik nog in Marra kesh en daarvoor ben ik naar New York geweest. Voorheen was ik altijd bang dat vrienden zouden voorstellen een citytrip te maken. En als ze dat deden, probeerde ik hen op andere gedachten te bren gen. Nu hoeft dat niet meer en alleen al daarom sta ik een stuk relaxter in het leven.’ Koos Hendriks: ‘Ik raakte volledig in paniek’ K oos Hendriks (65) is oprichter en ceo van indoorskibaan SnowWorld en durf de twintig jaar niet te vliegen. Sinds een halfjaar is Hendriks van zijn vliegangst af en sindsdien maakt hij gemiddeld elke twee weken een vlucht. Zijn favoriete toestel is een Boeing 777, het liefst vliegt hij met KLM. Smeken om landing ‘Het brullende toestel dat mijn vrouw en mij naar het concert van Barbra Streisand in Londen zou brengen stond al op de start baan toen mijn vliegangst een ongekend hoogtepunt bereikte. Ik was volledig in paniek en wilde maar één ding: het toestel uit. Ik smeekte de gezagvoerder terug te keren naar de gate. Dat door mijn beslissing de vlucht zo’n enorme vertraging zou oplopen dat alle andere concertgangers te laat zouden arriveren voor het optreden, drong niet eens tot me door. Pas onderweg naar huis voelde ik de baksteen uit mijn maag verdwijnen en realiseerde ik me wat ik had gedaan.’ Hartkloppingen ‘Na die enorme panieksituatie, waarbij ik het gevoel had dat ik over alles de controle kwijt was, heb ik decennia niet gevlogen. Ik was overigens altijd al gespannen in het vliegtuig. Die angst bouwde
© Copyright 2024 ExpyDoc
