(Accu)poolexpeditie

Per Tesla Roadster op poolexpeditie
reportage
Wie zei er dat kou
de actieradius van
een elektrische auto
negatief beïnvloedt?
Op de valreep van
zijn verscheiden,
reden we twee
dagen met een
Tesla Roadster door
de vrieskou van
Noorwegen. En we
raakten niet zonder
spanning.
(Accu)poolexpeditie
Tekst Werner Budding Fotografie Eric van Vuuren
52 |
www.autovisie.nl
www.autovisie.nl
| 53
reportage Per Tesla Roadster op poolexpeditie
In Scandinavië staan bij huizen en hotels vaak stroomkastjes die energie leveren om geparkeerde auto’s op
temperatuur te krijgen. Hier kun je natuurlijk ook je
elektrische auto aan hangen.
Koude poolwind fluit door de minuscule
kieren van het povere dakje en pleegt met minus
negentien onafgebroken een aanslag op het interieur van
de kanariegele Tesla en zijn inzittenden. Op de hobbelige
ijswegen kraakt de Tesla als een oude eikenvloer. Zelfs
boven de 120 km/h verliezen de aangedreven wielen keer
op keer alle tractie en slaat de achterkant heen en weer als
een losgeschoten tuinslang. Het is werken in de Roadster,
maar Van Vuuren en ik hebben het naar onze zin. We zitten
knus tegen elkaar aangeschurkt. Dikke jas aan. Gelukkig
dat ik niet hoef te schakelen, anders was nog meer fysiek
contact onvermijdelijk. Stoelverwarming zorgt ervoor dat
de doorbloeding in het zitvlees niet stokt, maar onze voeten
raken langzamerhand versteend. Het haalt weinig uit dat de
kachel zijn verwarmde lucht in de voetenbak aflevert. En zo
ploeteren we voort in noordelijke richting.
Ergens bij Lillehammer hebben we de Roadster in
ontvangst genomen. “Het is gevaarlijk glad’’, meldt de man
die de sleutels aanreikt. “Als ik jullie was, zou ik de traction
control aan laten.’’ En dan weet je wel hoe het gaat; iets met
dat boek, dat je van je ouders niet mocht lezen… De Tesla
rijdt nog amper op de doorgaande weg, als het TC-lampje
permanent brandt, hetgeen aangeeft dat de elektronica
tijdelijk is geëlimineerd. Dan begint het feest. Ik heb nooit
aan ijskarting gedaan, helaas evenmin aan ijsracen, maar
het moet dezelfde kicks geven als rijden met deze Tesla
over de slingerende diepvrieswegen van Noorwegen. Er is
bij elke snelheid wielspin op het moment dat het gaspedaal
slechts een fractie beweegt. Ik weet dat je de rechter klepel
in een elektrische auto niet zo mag noemen, maar dat doen
we gewoon toch.
De luchtgekoelde 375 Volt inductiemotor biedt altijd
400 Nm trekkracht. En met altijd bedoel ik werkelijk altijd.
Geweldig natuurlijk, maar onder deze spekgladde omstandigheden ook een behoorlijk uitdaging. Hoewel de auto op
geen enkele manier niet vertrouwenwekkend aanvoelt. De
besturing is ongekend eerlijk, direct en onbekrachtigd. Je zit
zoals je hoort te zitten in een sportauto: rechtop, actief dus,
en stevig ingeklemd tussen cardanbak en portier. Door de
sterke dynamofunctie van de elektromotor kun je door het
gaspedaal te liften maximaal ‘op de motor remmen’. Kom
omhoog met je voet en gelijktijdig zakt de snelheid alsof je
stevig remt. Je rijdt de Tesla dus werkelijk met je rechtervoet.
In Nederland is dat leuk, op dit soort gladde wegen is het
zelfs een garantie voor een zeer vermakelijk rijgedrag. Ben je
Noor en liefhebber van sprintjes trekken, doe jezelf dan een
Tesla Roadster Sport cadeau. Spikes zijn niet eens noodzakelijk. Al staat de Tesla op gedegen winterrubber (zoals die
van ons) dan nog gaat de tweezitter er met de ingeschakelde
traction control onwaarschijnlijk hard vandoor op deze
spiegelgladde wegen. Gevoelsmatig zijn er weinig andere
sportauto’s die dit kunnen evenaren. Het zit in twee dingen:
onbeperkt voorradige trekkracht en sublieme tractie. Werkt
de tractieregeling bij een normale auto onder meer door
onderbreking van de inspuiting, eventueel aangevuld met
een gerichte remingreep, bij de Tesla is het rechtstreeks de
‘Ik lever de auto in met 296 kilometer op de teller en de
digitale belofte dat ik nog zo’n tien kilometer verder kom’
54 |
www.autovisie.nl
Om over
na te
denken
Volgens Tesla vragen
klanten regelmatig
of het mogelijk is om
op het moment dat
er een superefficiënt nieuw type accu
verschijnt, dat deze
dan in de auto kan
worden geplaatst.
In theorie kan dat,
maar eigenlijk is
het toch een beetje
raar. Als Porsche
een 911 lanceert,
dan vragen eigenaren van een vorig
type 911 toch ook
niet of zij de nieuwe
motor in hun auto
kunnen krijgen?
Volwaardige
fabrikant
Tesla heeft de Roadster altijd
gezien als ultiem marketingapparaat om de aanstormende
Model S de broodnodige naamsbekendheid te geven. We kunnen waarschijnlijk stellen dat
het doel is bereikt. Tesla geniet
absoluut niet dezelfde bekendheid als een merk als Porsche.
Maar vraag aan iemand met
enige kennis van auto’s of hij
een fabrikant van elektrische
auto’s wil noemen, en de kans
is groot dat hij Tesla noemt.
Tijdens de statische introductie
van de Model S zijn de ambities
van Tesla wereldkundig gemaakt.
Met deze elektrische zevenzits
sportsedan (dat zijn drie woorden die je niet zo snel achter
elkaar ziet staat) moet Tesla de
wereld gaan veroveren.
www.autovisie.nl
| 55
Per Tesla Roadster op poolexpeditie
reportage
‘De spanning zit hem niet zozeer in de beperkte actieradius,
maar meer in de woeste omstandigheden en het rijgedrag’
IJsrace
specificaties
Tesla Roadster
prijs
op de markt
topsnelheid
acceleratie 0-100
gem. verbruik
co2-emissie
motor
plaatsing
max. vermogen
max. koppel
spec. massa
spec. vermogen
brandstof
transmissie
aandrijving
onderstel
remmen
bandenmaat
maten en gewichten
€ 117.810,-nu
200 km/h
3,7 s
nvt
nvt
elektromotor
achterin
288 pk (215 kW)
400 Nm
4,3 kg/pk
392 km
stroom
automaat
achterwielen
rondom onafhankelijk
dubbele draagarmen
rondom geventileerde
schijven
245/45 R 17
lengte 394,5 cm,
breedte 172,8 cm,
hoogte 112,1 cm,
wielbasis 135,2 cm,
massa leeg 1240 kg
Alle gegevens zijn fabrieksgegevens
56 |
www.autovisie.nl
In Scandinavië zijn
diverse meren waar ’s
winters de weg dwars
overheen gaat. Uiterst
efficiënt, het scheelt
namelijk kilometers
omrijden. Er zijn ook
tientallen plekken waar
locals op het dikke ijs
circuits aanleggen.
Autovisie reed met een
Tesla Roadster Sport
ROC, die onder andere
door Sébastien Loeb
is gebruikt tijdens de
Race of Champions,
enkele rondjes over
de Vurrusjøen Iceway.
Dit gigantische meer,
gelegen in het midden
van Noorwegen aan de
Zweedse grens, heeft
op zaterdag de aanblik van Circuit Park
Zandvoort waar een
GT3-race plaatsheeft.
Er rijden een GT-R,
Gallardo, Camaro, 911,
Ferrari FF en veel, heel
veel Audi’s en BMW’s.
Wij mengen ons onder
de locale Räikkönen’s
van wie de snelsten
op het rechte stuk de
230 km/h passeren.
Echt fout kan het niet
gaan. Mis je een rempunt, dan duik je over
een sneeuwwal van een
centimeter of veertig.
Gaat het toch mis,
dan plukt een gereedstaande ambulance je
van het ijs.
elektromotor die aanvoelt hoeveel pk’s er kunnen worden afgegeven. Bij vol gas merk je aan de afwezigheid van
doorslaande achterwielen dat er precies op de rand van
tractieverlies vermogensafgifte plaatsheeft. Bij het geringste
gripverlies daalt de kracht, maar zonder dat je het op welke
manier dan ook voelt.
Om meerdere redenen heeft Tesla een Roadster in Scandinavië geparkeerd. Het einde van de productie nadert en om
de laatste 150 exemplaren af te zetten, kon er wel wat herrie
worden gebruikt. Overigens heeft die laatste lichting enkele
kleine modificaties ondergaan, waaronder een verbeterde
airco en gewijzigde afdichtingen rondom het voorraam. Ook
heeft de elektromotor een update ondergaan. Maar heel
bijzonder is dit niet. Want zoals je ook met enige regelmaat
de apps van je smartphone update, zo gebeurt dat ook met
de elektronische aandrijflijn van de Tesla wanneer deze een
keer bij de dealer staat. Een belangrijkere reden van de rit
met de Roadster is dat het merk op z’n vroegst pas eind dit
jaar weer media-aandacht krijgt. Dan verschijnen (als de
planning juist is, wat bij een volledig nieuw product soms
anders loopt) de eerste exemplaren van de Model S. Maar
Tesla wil in het Hoge Noorden vooral bewijzen dat het zich
niet aangesproken voelt door alle kritiek die fabrikanten van
elektrische auto’s krijgen over de beperkte capaciteit van
accu’s. Volgens Tesla kom je 350 kilometer ver op het 500
kilo zware accupakket dat bestaat uit 6831 watergekoelde
li-ion laptopbatterijen. Dat het geen waardeloze theoretische fabrieksspecificatie betreft, moeten wij achterhalen.
Overigens staat het record op 502 kilometer reikwijdte. Er is
namelijk iemand geweest die door extreem te anticiperen,
maximaal 502 kilometer uit het accupakket heeft weten te
halen. Da’s gewoon knap.
Zover komen wij niet. Daarvoor zijn de omstandigheden
te leuk en staat het gaspedaal te vaak tegen het schutbord
gedrukt. Maar dat ik de auto uiteindelijk inlever met 296
kilometer op de meter plus de digitale belofte dat ik nog
zo’n tien kilometer ver kom als ik de Roadster bij het hotel
parkeer, da’s toch verbluffend. Te meer omdat we heerlijk
hebben geveegd op een bevroren meer. In Scandinavië is
het redelijk gangbaar dat je ’s winters niet de weg om een
meer volgt, zoals zomers te doen gebruikelijk is, maar dat
je ‘dwars’ over de ijsvlakte steekt. De ‘verkeersdienst’ peilt
de dikte van het ijs, plaatst een bord met de maximale tonnage aan de oever, creëert met een veegmachine de weg en
maakt van de geruimde sneeuw een ‘vangrail’. Geen dertig
jaar durende inspraaksituatie om een stukje snelweg van
een paar kilometer aan te leggen, zoals in Nederland. In een
paar uur ligt er een prachtige weg, waar je als enthousiaste
bestuurder fantastische dingen kunt beleven.
Zoals van bocht naar bocht vegen. Dat rijgedrag past
misschien niet helemaal bij een elektrische auto, maar leuk
dat het is in de Tesla. De Roadster doet me denken aan een
oude MG B. Ondanks de fluistermotor hoor je van alles
binnenin. IJsbrokken stuiteren door de wielkasten, de wind
jakkert door het interieur, er kraakt en piept het één en
ander. Soms voelen we de dood om een hoekje loeren als ons
weer een met hout beladen vrachtwagen tegemoet dendert.
Seconden lang is de Tesla gehuld in een wolk van sneeuwstof. De spanning zit hem niet zozeer in de beperkte
actieradius (haal ik het wel of niet?) zoals bij elke andere
elektrische auto, maar veel meer in de woeste omstandigheden gecombineerd met het uitdagende rijgedrag van de
tweezitter. De Tesla Roadster bewijst hier in Noorwegen dat
je wel degelijk maximale lol kunt beleven in een auto met
een elektromotor. Zolang die schone aandrijflijn maar is
toegepast om naast het redden van de wereld de rijbeleving
naar een hoger plan te tillen. Als Tesla diezelfde filosofie bij
de Model S toepast, kan het Amerikaanse merk wel eens een
uiterst succesvolle toekomst voor zich hebben liggen. Special editions
Inmiddels heeft Tesla de productie van
de Roadster gestaakt. Er zijn 2500
exemplaren gebouwd, waarvan er nog
zo’n 150 over zijn. Deze komen allemaal
naar Europa, waarvan er ongeveer dertig
via importeur Kroymans in de Benelux
terechtkomen. Tesla bouwt vijf special
editions op basis van de Roadster Sport.
Deze hebben een kinky lakkleur, chique
afwerking en mooie wielen. De allerlaatste Roadster is nog specialer dan deze
vijf afzwaaiversies. De uitvoering is
uniek, al blijft onduidelijk wat Tesla daar
precies onder verstaat. De prijs is in elk
geval wel uniek: 350.000 euro. Daarvoor
ontvang je niet alleen je collector’s item,
maar ook een uitnodiging om met Teslabaas Elon Musk te lunchen.
www.autovisie.nl
| 57