Per Tesla Roadster op poolexpeditie reportage Wie zei er dat kou de actieradius van een elektrische auto negatief beïnvloedt? Op de valreep van zijn verscheiden, reden we twee dagen met een Tesla Roadster door de vrieskou van Noorwegen. En we raakten niet zonder spanning. (Accu)poolexpeditie Tekst Werner Budding Fotografie Eric van Vuuren 52 | www.autovisie.nl www.autovisie.nl | 53 reportage Per Tesla Roadster op poolexpeditie In Scandinavië staan bij huizen en hotels vaak stroomkastjes die energie leveren om geparkeerde auto’s op temperatuur te krijgen. Hier kun je natuurlijk ook je elektrische auto aan hangen. Koude poolwind fluit door de minuscule kieren van het povere dakje en pleegt met minus negentien onafgebroken een aanslag op het interieur van de kanariegele Tesla en zijn inzittenden. Op de hobbelige ijswegen kraakt de Tesla als een oude eikenvloer. Zelfs boven de 120 km/h verliezen de aangedreven wielen keer op keer alle tractie en slaat de achterkant heen en weer als een losgeschoten tuinslang. Het is werken in de Roadster, maar Van Vuuren en ik hebben het naar onze zin. We zitten knus tegen elkaar aangeschurkt. Dikke jas aan. Gelukkig dat ik niet hoef te schakelen, anders was nog meer fysiek contact onvermijdelijk. Stoelverwarming zorgt ervoor dat de doorbloeding in het zitvlees niet stokt, maar onze voeten raken langzamerhand versteend. Het haalt weinig uit dat de kachel zijn verwarmde lucht in de voetenbak aflevert. En zo ploeteren we voort in noordelijke richting. Ergens bij Lillehammer hebben we de Roadster in ontvangst genomen. “Het is gevaarlijk glad’’, meldt de man die de sleutels aanreikt. “Als ik jullie was, zou ik de traction control aan laten.’’ En dan weet je wel hoe het gaat; iets met dat boek, dat je van je ouders niet mocht lezen… De Tesla rijdt nog amper op de doorgaande weg, als het TC-lampje permanent brandt, hetgeen aangeeft dat de elektronica tijdelijk is geëlimineerd. Dan begint het feest. Ik heb nooit aan ijskarting gedaan, helaas evenmin aan ijsracen, maar het moet dezelfde kicks geven als rijden met deze Tesla over de slingerende diepvrieswegen van Noorwegen. Er is bij elke snelheid wielspin op het moment dat het gaspedaal slechts een fractie beweegt. Ik weet dat je de rechter klepel in een elektrische auto niet zo mag noemen, maar dat doen we gewoon toch. De luchtgekoelde 375 Volt inductiemotor biedt altijd 400 Nm trekkracht. En met altijd bedoel ik werkelijk altijd. Geweldig natuurlijk, maar onder deze spekgladde omstandigheden ook een behoorlijk uitdaging. Hoewel de auto op geen enkele manier niet vertrouwenwekkend aanvoelt. De besturing is ongekend eerlijk, direct en onbekrachtigd. Je zit zoals je hoort te zitten in een sportauto: rechtop, actief dus, en stevig ingeklemd tussen cardanbak en portier. Door de sterke dynamofunctie van de elektromotor kun je door het gaspedaal te liften maximaal ‘op de motor remmen’. Kom omhoog met je voet en gelijktijdig zakt de snelheid alsof je stevig remt. Je rijdt de Tesla dus werkelijk met je rechtervoet. In Nederland is dat leuk, op dit soort gladde wegen is het zelfs een garantie voor een zeer vermakelijk rijgedrag. Ben je Noor en liefhebber van sprintjes trekken, doe jezelf dan een Tesla Roadster Sport cadeau. Spikes zijn niet eens noodzakelijk. Al staat de Tesla op gedegen winterrubber (zoals die van ons) dan nog gaat de tweezitter er met de ingeschakelde traction control onwaarschijnlijk hard vandoor op deze spiegelgladde wegen. Gevoelsmatig zijn er weinig andere sportauto’s die dit kunnen evenaren. Het zit in twee dingen: onbeperkt voorradige trekkracht en sublieme tractie. Werkt de tractieregeling bij een normale auto onder meer door onderbreking van de inspuiting, eventueel aangevuld met een gerichte remingreep, bij de Tesla is het rechtstreeks de ‘Ik lever de auto in met 296 kilometer op de teller en de digitale belofte dat ik nog zo’n tien kilometer verder kom’ 54 | www.autovisie.nl Om over na te denken Volgens Tesla vragen klanten regelmatig of het mogelijk is om op het moment dat er een superefficiënt nieuw type accu verschijnt, dat deze dan in de auto kan worden geplaatst. In theorie kan dat, maar eigenlijk is het toch een beetje raar. Als Porsche een 911 lanceert, dan vragen eigenaren van een vorig type 911 toch ook niet of zij de nieuwe motor in hun auto kunnen krijgen? Volwaardige fabrikant Tesla heeft de Roadster altijd gezien als ultiem marketingapparaat om de aanstormende Model S de broodnodige naamsbekendheid te geven. We kunnen waarschijnlijk stellen dat het doel is bereikt. Tesla geniet absoluut niet dezelfde bekendheid als een merk als Porsche. Maar vraag aan iemand met enige kennis van auto’s of hij een fabrikant van elektrische auto’s wil noemen, en de kans is groot dat hij Tesla noemt. Tijdens de statische introductie van de Model S zijn de ambities van Tesla wereldkundig gemaakt. Met deze elektrische zevenzits sportsedan (dat zijn drie woorden die je niet zo snel achter elkaar ziet staat) moet Tesla de wereld gaan veroveren. www.autovisie.nl | 55 Per Tesla Roadster op poolexpeditie reportage ‘De spanning zit hem niet zozeer in de beperkte actieradius, maar meer in de woeste omstandigheden en het rijgedrag’ IJsrace specificaties Tesla Roadster prijs op de markt topsnelheid acceleratie 0-100 gem. verbruik co2-emissie motor plaatsing max. vermogen max. koppel spec. massa spec. vermogen brandstof transmissie aandrijving onderstel remmen bandenmaat maten en gewichten € 117.810,-nu 200 km/h 3,7 s nvt nvt elektromotor achterin 288 pk (215 kW) 400 Nm 4,3 kg/pk 392 km stroom automaat achterwielen rondom onafhankelijk dubbele draagarmen rondom geventileerde schijven 245/45 R 17 lengte 394,5 cm, breedte 172,8 cm, hoogte 112,1 cm, wielbasis 135,2 cm, massa leeg 1240 kg Alle gegevens zijn fabrieksgegevens 56 | www.autovisie.nl In Scandinavië zijn diverse meren waar ’s winters de weg dwars overheen gaat. Uiterst efficiënt, het scheelt namelijk kilometers omrijden. Er zijn ook tientallen plekken waar locals op het dikke ijs circuits aanleggen. Autovisie reed met een Tesla Roadster Sport ROC, die onder andere door Sébastien Loeb is gebruikt tijdens de Race of Champions, enkele rondjes over de Vurrusjøen Iceway. Dit gigantische meer, gelegen in het midden van Noorwegen aan de Zweedse grens, heeft op zaterdag de aanblik van Circuit Park Zandvoort waar een GT3-race plaatsheeft. Er rijden een GT-R, Gallardo, Camaro, 911, Ferrari FF en veel, heel veel Audi’s en BMW’s. Wij mengen ons onder de locale Räikkönen’s van wie de snelsten op het rechte stuk de 230 km/h passeren. Echt fout kan het niet gaan. Mis je een rempunt, dan duik je over een sneeuwwal van een centimeter of veertig. Gaat het toch mis, dan plukt een gereedstaande ambulance je van het ijs. elektromotor die aanvoelt hoeveel pk’s er kunnen worden afgegeven. Bij vol gas merk je aan de afwezigheid van doorslaande achterwielen dat er precies op de rand van tractieverlies vermogensafgifte plaatsheeft. Bij het geringste gripverlies daalt de kracht, maar zonder dat je het op welke manier dan ook voelt. Om meerdere redenen heeft Tesla een Roadster in Scandinavië geparkeerd. Het einde van de productie nadert en om de laatste 150 exemplaren af te zetten, kon er wel wat herrie worden gebruikt. Overigens heeft die laatste lichting enkele kleine modificaties ondergaan, waaronder een verbeterde airco en gewijzigde afdichtingen rondom het voorraam. Ook heeft de elektromotor een update ondergaan. Maar heel bijzonder is dit niet. Want zoals je ook met enige regelmaat de apps van je smartphone update, zo gebeurt dat ook met de elektronische aandrijflijn van de Tesla wanneer deze een keer bij de dealer staat. Een belangrijkere reden van de rit met de Roadster is dat het merk op z’n vroegst pas eind dit jaar weer media-aandacht krijgt. Dan verschijnen (als de planning juist is, wat bij een volledig nieuw product soms anders loopt) de eerste exemplaren van de Model S. Maar Tesla wil in het Hoge Noorden vooral bewijzen dat het zich niet aangesproken voelt door alle kritiek die fabrikanten van elektrische auto’s krijgen over de beperkte capaciteit van accu’s. Volgens Tesla kom je 350 kilometer ver op het 500 kilo zware accupakket dat bestaat uit 6831 watergekoelde li-ion laptopbatterijen. Dat het geen waardeloze theoretische fabrieksspecificatie betreft, moeten wij achterhalen. Overigens staat het record op 502 kilometer reikwijdte. Er is namelijk iemand geweest die door extreem te anticiperen, maximaal 502 kilometer uit het accupakket heeft weten te halen. Da’s gewoon knap. Zover komen wij niet. Daarvoor zijn de omstandigheden te leuk en staat het gaspedaal te vaak tegen het schutbord gedrukt. Maar dat ik de auto uiteindelijk inlever met 296 kilometer op de meter plus de digitale belofte dat ik nog zo’n tien kilometer ver kom als ik de Roadster bij het hotel parkeer, da’s toch verbluffend. Te meer omdat we heerlijk hebben geveegd op een bevroren meer. In Scandinavië is het redelijk gangbaar dat je ’s winters niet de weg om een meer volgt, zoals zomers te doen gebruikelijk is, maar dat je ‘dwars’ over de ijsvlakte steekt. De ‘verkeersdienst’ peilt de dikte van het ijs, plaatst een bord met de maximale tonnage aan de oever, creëert met een veegmachine de weg en maakt van de geruimde sneeuw een ‘vangrail’. Geen dertig jaar durende inspraaksituatie om een stukje snelweg van een paar kilometer aan te leggen, zoals in Nederland. In een paar uur ligt er een prachtige weg, waar je als enthousiaste bestuurder fantastische dingen kunt beleven. Zoals van bocht naar bocht vegen. Dat rijgedrag past misschien niet helemaal bij een elektrische auto, maar leuk dat het is in de Tesla. De Roadster doet me denken aan een oude MG B. Ondanks de fluistermotor hoor je van alles binnenin. IJsbrokken stuiteren door de wielkasten, de wind jakkert door het interieur, er kraakt en piept het één en ander. Soms voelen we de dood om een hoekje loeren als ons weer een met hout beladen vrachtwagen tegemoet dendert. Seconden lang is de Tesla gehuld in een wolk van sneeuwstof. De spanning zit hem niet zozeer in de beperkte actieradius (haal ik het wel of niet?) zoals bij elke andere elektrische auto, maar veel meer in de woeste omstandigheden gecombineerd met het uitdagende rijgedrag van de tweezitter. De Tesla Roadster bewijst hier in Noorwegen dat je wel degelijk maximale lol kunt beleven in een auto met een elektromotor. Zolang die schone aandrijflijn maar is toegepast om naast het redden van de wereld de rijbeleving naar een hoger plan te tillen. Als Tesla diezelfde filosofie bij de Model S toepast, kan het Amerikaanse merk wel eens een uiterst succesvolle toekomst voor zich hebben liggen. Special editions Inmiddels heeft Tesla de productie van de Roadster gestaakt. Er zijn 2500 exemplaren gebouwd, waarvan er nog zo’n 150 over zijn. Deze komen allemaal naar Europa, waarvan er ongeveer dertig via importeur Kroymans in de Benelux terechtkomen. Tesla bouwt vijf special editions op basis van de Roadster Sport. Deze hebben een kinky lakkleur, chique afwerking en mooie wielen. De allerlaatste Roadster is nog specialer dan deze vijf afzwaaiversies. De uitvoering is uniek, al blijft onduidelijk wat Tesla daar precies onder verstaat. De prijs is in elk geval wel uniek: 350.000 euro. Daarvoor ontvang je niet alleen je collector’s item, maar ook een uitnodiging om met Teslabaas Elon Musk te lunchen. www.autovisie.nl | 57
© Copyright 2024 ExpyDoc