ZZG_kinderprogramma_..

Kinderprogramma ZZg
15e jaargang
Juli 2014
Jeugd
De jeugd heeft de toekomst,
maar hoe die eruit ziet is nogal
afhankelijk van waar je geboren
bent. In welk land, in welke sociale
klasse of bevolkingsgroep - het telt
zwaar mee. Hoe ziet je toekomst
er bijvoorbeeld uit als je goed kunt
leren, maar uit een arm gezin komt?
Kun je dan na de basisschool nog
verder leren?
Het Kinderprogramma helpt
om kinderen en jongeren een
goed perspectief te geven. Dat
kan door kleine dingen als een
nieuw schooluniform en door
schoolspulletjes, maar ook door
een gerichte vakopleiding. U als
donateur van het Kinderprogramma
bent hierbij van wezenlijk belang.
We zijn dan ook blij dat we u in deze
nieuwsbrief kunnen laten zien wat
we mede dankzij uw hulp kunnen
realiseren.
Age Kramer,
Algemeen secretaris ZZg
Foto's: ZZg
Inheemse meisjes in Kwamalasamutu
Suriname
Ver van
huis studeren
Kwamalasamutu: de tongbrekende naam van een dorp met 1000 inwoners in
het diepe zuiden van Suriname, tegen de Braziliaanse grens. De thuisbasis
van enkele inheemse (indianen) stammen die vroeger rondtrokken door het
oerwoud maar nu gesetteld zijn, mede vanwege de beschikbare gezondheidszorg. In dit dorp, ook kortweg Kwamala genoemd, groeiden de 13 tieners op
over wie dit verhaal gaat en die nu in Paramaribo naar school gaan.
W
aine, Pasoedina en Bernice, Lorenzo, Junot en Mercelien - in
hun geboortedorp doorliepen zij de kleuter- en lagere school.
Maar meer onderwijs is in Kwamalasamutu niet voorhanden.
Wie verder wil leren (en dat willen ze) moet naar Paramaribo en dat kost
nogal wat. Je moet per vliegtuig, want over het water en de weg ben je
drie weken(!) onderweg. En naast de vliegkosten van ruim € 200 (dat is
mét overheidssubsidie) en de benodigde schriften, pennen, boeken en
schooluniformen is er geld nodig om in een internaat te wonen. Dat kost
€ 600 voor 11 maanden; in onze westerse ogen natuurlijk een schijntje,
maar voor de ouders van deze kinderen meestal een niet op te brengen
kapitaal. De Trio-indianen hebben nauwelijks een geldeconomie en
leven vooral van visvangst en de opbrengst van hun kostgrondjes. Bijna
niemand heeft een baan of een regelmatig inkomen.
(Lees verder op pagina 2)
Even voorstellen
De tieners schreven ons vorig jaar een briefje en
enkele daarvan vindt u hier, letterlijk overgenomen:
"Ik heet Junot. Ik ben 16
jaar oud. Ik woon al vier
jaren hier. Ik heb twee
broertjes en twee zusjes.
Ze zijn in Kwamalasamutu,
alleen Pasoedina is hier.
Soms denk ik wel aan
thuis. Ik voel soms in
me hart dat ik verdriet
heb. Mijn hobby's zijn
voetballen, tekenen en
soms zingen. Ik zit op
LBGO-school. Ik doe
monteuropleiding. Ik
ben goed in tekenen,
monteren en voetballen.
Mijn toekomstplannen zijn
monteurbedrijf openen en
geld verdienen. Ik wil in de
stad blijven."
"Hai, ik heet Marjorie en
ik ben 20 jaar oud. Ik woon
al bijna vier jaren hier.
De overgang van thuis
naar hier was natuurlijk
moeilijk, want elk kind
kan niet plotseling op
een dag van haar/zijn
ouders scheiden. Ik
hou van eten, slapen,
lachen, zwemmen, volleyballen enz. Ik zit op het Natin, wil
graag electriciens later in de toekomst worden, vandaar dat
ik op de middelbare opleiding zit. Verder gaat het goed
tot nu toe op school, ben goed in wiskunde, EHBO en
gymnastiek. Mijn toekomstige plan is elektriciteit plaatsen in
Kwamalasamutu. Ik ga niet meer terug naar Kwamala. Ik ga
in de stad werken en tegelijkertijd contact hebben met m'n
dorp enz."
Foto's kinderen: S. Baauw
Nieuwsbrief Kinderprogramma
“Ik heet Pasoedina en ik
ben 14 jaar oud. Ik woon al
twee jaar hier. Ik ga alleen
in de vakantie naar huis.
Mijn toekomstige plan
is later piloot worden en
ik wil in de stad werken.
Na mijn studie wil ik
in de stad bleven en
ik ga niet meer naar
Kwamalasamutu. Daarom
wil ik studeren en me
studie afmaken en niet
afhankelijk van me man
zijn.”
"Ik heet Waine en ik ben 16
jaar. Ik woon al 3 jaren hier.
Het was beetje moeilijk,
maar niet helemaal. Eerste
keer miste ik me ouders.
Ik heb broers en zus; ze
zijn in Kwamala. Mijn
hobby's zijn voetballen en
muziek luisteren. Ik zit
op de LBGO-school in de
3e economische richting.
En verder wil ik later
leerkracht worden en ik
wil later mijn eigen huis
hebben. Ik wil terug naar Kwamalasamutu."
Deze jongeren houden vol en doen het behoorlijk goed
op school. Maar lang niet iedereen lukt dat. Er zijn, alle
begeleiding ten spijt, redelijk wat uitvallers, door de
cultuurschok of familieomstandigheden. Maar toch is het
de moeite waard om inheemse jongeren een kans te geven
op ontwikkeling. Of, zoals een van hen het uitdrukt in zijn
beste Nederlands: "We waren van ver binnenland gekomen
en we hadden die kans gegrijpen om iets te worden in de
maatschappij."
Foto: ZZg
De waarde van onderwijs
Toch willen ook deze ouders dat hun kinderen doorleren.
Omdat ze zelf die kans niet hadden. Omdat ze willen dat hun
kind goed Nederlands leert; een taal die ze zelf niet spreken.
En omdat ze hopen dat hun kind straks in de stad een baan
vindt en geld gaat verdienen voor de familie, of na de studie
terugkeert naar Kwamalasamutu met kennis die aan de
familie en het dorp ten goede komt.
Het ZZg doet mee, al enkele jaren, aan een initiatief om
13 inheemse kinderen de kans te geven om een opleiding te
volgen in Paramaribo. Het merendeel van de kosten wordt
inmiddels gesponsord door Surinaamse organisaties. Dat
is mooi, want nu is van het ZZg nog maar een bescheiden
bedrag nodig: € 5.000.
Via het Kinderprogramma
maakt u de studie
van deze kinderen mogelijk.
www.zzg.nl
Ta n z a n i a
Een vak leren betekent toekomst!
Klaar met de basisschool en dan? Voor wie in Tanzania
arm is houdt het daarna gewoon op. Geen mogelijkheden
om een vak te leren en dus geen toekomstperspectief.
Of laten we dat er niet bij zitten?
Dit jaar gaat ook een ICT-opleiding starten. De verwachting
is dat hier veel animo voor zal zijn.
Hoe komt het dat de aanpak van het VTC succesvol is?
Jongeren leren een vak en kunnen daarna meteen aan
de slag. Naast hun diploma krijgen ze namelijk als extra
duwtje in de rug gereedschap mee. Voor de naaisters
een naaimachine en voor de timmermannen een gereedschapskist.
De verwachting is dat het VTC in Isongole binnenkort boven
de 100 leerlingen uit gaat komen en dat de opleidingen
meer leerlingen gaan trekken die zelf de volledige kosten
kunnen betalen. Dan wordt het trainingscentrum ook
minder afhankelijk van financiële steun van buitenaf.
Via het Kinderprogramma geeft u jongeren
naast een vak ook perspectief in hun leven.
Mooi werk, toch?
Schoolpakketjes & uniformen
Suriname
In Nederland hoeven kinderen zich
niet druk te maken of ze wel genoeg
schriften, potloden en boeken hebben om te kunnen leren. De school
zorgt ervoor. In Suriname is niet
iedereen vanzelfsprekend van
schoolspullen voorzien.
H
et ZZg steunt kinderen uit
arme gezinnen door hen
een tas te geven met schoolspullen: een schooluniform (groen/
blauw geblokt bloesje en een spijkerbroek), schriften, pennen, liniaal etc.
Of een waardebon van € 30 die het
gezin in een bepaalde winkel zelf kan
besteden aan schoolspullen en boeken.
Op die manier krijgen de kinderen
precies wat ze nodig hebben.
Foto's: PCOS
Foto: J. Sinyangweh
Om deze vicieuze cirkel te doorbreken
steunt het ZZg sinds 2006 een klein
vaktrainingscentrum (VTC) in Isongole,
een afgelegen dorpje in het grensgebied
bij Malawi. Dit VTC biedt een tweejarige
vakopleiding tot timmerman of naaister.
Beroepen waar vraag naar is. Elk jaar
komen er nieuwe leerlingen en het
aantal opleidingen wordt steeds uitgebreid. In 2013 is een start gemaakt
met een opleiding tot elektricien. Het
ZZg financiert nu, mede vanuit het Kinderprogramma, het
tweede jaar hiervan (tafels, stoelen, gereedschappen en
verbruiksmateriaal).
Foto: G. Haag
S
inds 2001 is het basisonderwijs gratis. Daardoor gaan
de meeste kinderen nu wel een paar jaar naar school.
Als je verder wilt leren is het een ander verhaal. De
middelbare school is duur en er zijn veel extra kosten die
voor de meeste families niet op te brengen zijn. Veel kinderen
moeten hun opleiding halverwege afbreken omdat er geen
geld meer is. Stoppen betekent geen perspectief meer op een
baan die inkomenszekerheid biedt. Het meest waarschijnlijke
scenario is een leven zoals dat van hun ouders: de eindjes
aan elkaar knopen, zelf voedsel verbouwen en met kleine
handeltjes geld bij elkaar sprokkelen.
De diaconie van de Broedergemeente
kijkt voor welke 200 kinderen uit
sociaalzwakke gezinnen deze hulp
nodig is. Vaak gaat het om gebroken
gezinnen, waar de (soms piepjonge)
moeder zich economisch moet zien
te redden met maar een heel klein
inkomen. De kinderen worden opgevangen door familie, maar die heeft
het meestal ook niet breed. Daarom is
www.twinkids.nl
deze concrete steun zeer welkom. Het
maakt dat kinderen weer mee kunnen
doen met hun klasgenoten en niet
meer opvallen door bijvoorbeeld een
te klein of kapot schooluniform.
Zo helpt u via het
Kinderprogramma kwetsbare
kinderen in Suriname.
juli 2014
Suriname
De voorschool helpt
kinderen verder!
In Marowijne spreken de meeste mensen Aucaans
terwijl op de scholen de officiële taal van Suriname wordt
gebruikt, het Nederlands. Voor de kinderen is het een
rare ervaring om les te krijgen in een vreemde taal. Ze
begrijpen niet wat er van hen verwacht wordt en beginnen
dus direct met een achterstand.
Voorschool Abadukondre
D
it probleem wordt aangepakt door Kow Taki
Makandi (KTM), een Surinaamse organisatie
uit Marowijne. KTM gelooft, net als het ZZg, in
voorschoolse educatie en is daarom een paar jaar geleden
gestart met het opzetten van voorscholen. Die lijken op de
Nederlandse peuterspeelzalen, maar dan iets schoolser.
Kinderen leren er spelenderwijs Nederlands en krijgen
zo een steviger basis voor het echte lees-, schrijf- en
rekenonderwijs. De leerkrachten op de voorscholen zijn
lokaal opgeleid. KTM ondersteunt hen met trainingen en
begeleiding. Voor de kinderen is het belangrijk dat hun
ouders actief betrokken zijn bij het onderwijs. Want die
kunnen hen dan thuis ook stimuleren om naar school te
gaan en hun best te doen. Ook daaraan werkt KTM.
Feestelijke opening Voorschool Ovia Olla
Moeder Meredith zegt over de voorschool:
"Mijn zoontje Stern is flink geworden sinds hij
de school bezoekt. Hij zong nooit, maar nu wel.
Ik vind dat er ook in andere dorpen peuterscholen
moeten komen, want het is heel goed."
Foto's: KTM
De methode van de voorscholen is succesvol. Uit onderzoek
van de Hogeschool Amsterdam blijkt dat het een positieve
invloed heeft op de latere leerprestaties van de leerlingen.
Kinderen die naar de voorschool zijn geweest halen betere
cijfers en blijven minder vaak zitten.
In een jaar tijd heeft Kow Taki Makandi al drie voorscholen
gerealiseerd en nu is men bezig met het opzetten van drie
nieuwe, onder andere in Moengo en Albina. Mede dankzij
het Kinderprogramma kan het ZZg per locatie € 3.000
bijdragen voor materialen en inrichting.
De voorschool-juf en haar Surinaamse poppenhoek
Via het Kinderprogramma helpt u mee om de
kinderen in het binnenland van Suriname over
de taalbarrière te helpen. Namens deze kinderen,
hartelijk dank!
Het Kinderprogramma verleent steun aan ZZg-projecten
die direct ten goede komen aan kinderen: onderwijs en
vakopleidingen, eten en onderdak, gezondheidszorg en
sociaal welzijn. Veel projecten zijn meerjarig en dankzij het
Kinderprogramma kan het ZZg steun hiervoor garanderen.
Het ZZg werkt samen met partnerorganisaties in
ontwikkelingslanden, meestal via de kerk. Alle kinderen
worden geholpen, zonder onderscheid. Want ieder kind telt.
Colofon
Zusterplein 20, 3703 CB Zeist
Tel. (030) 692 71 80
[email protected]
www.zzg.nl / www.twinkids.nl
NL74RABO 03752 16 936
2014 © ZZg/Manschot Grafimedia

Download Report