Je zult het maar hebben

Portretten
Je zult het maar he bben…
Een man die de
sterren van de hemel
kookt, superslimme
kinderen, een
droombaan of heel
groot huis. Geweldig
natuurlijk, maar alles
heeft een keerzijde.
Een droombaan
Reneé Koudstaal (37)
heeft een goedlopend
evenementenbureau
in Parijs en een gezin
in Amsterdam.
64
02 | 14
“Mijn laatste evenement was een presentatie voor tweehonderd gasten uit de luxe wereld
van mode, parfum en juwelen. De happening vond plaats in de geprivatiseerde Parijse Opera
Garnier. Tijdens de opbouw dwaalde ik om vier uur ’s nachts in mijn eentje door de prachtige ruimtes. Een magisch moment dat ik natuurlijk moest vastleggen op mijn blog. Toen ik
naderhand de commentaren las, dacht ik: ik heb inderdaad een fantastische baan. Als eigenaar van een evenementenbureau test ik de nieuwste restaurants en hotspots. Proef ik
verfijnde menu’s van cateraars en exclusieve champagnes en wijnen. Ik ontmoet dankzij
mijn werk grote namen uit de Franse politiek, mode- en filmwereld, zoals Catherine Deneuve
en ex-president Chirac die me na zijn laatste televisieoptreden uitnodigde voor een drankje
in zijn kantoor. Mijn werk is inderdaad geen straf, maar nadelen zijn er ook, want ik moet
mijn zoontje geregeld achterlaten. Achttien jaar geleden vertrok ik voor een jaar naar de
mooiste stad van de wereld, om er vervolgens te blijven ‘plakken’. Totdat ik verliefd werd op
een Nederlander die niet naar Parijs wil emigreren. Ik wil mijn appartement en goedlopende
evenementenbureau, dat ik acht jaar geleden opzette, niet opgeven. Dus nu ben ik
semigrant. Voor ik elf maanden geleden moeder werd, was de verhouding Nederland/
Frankrijk fiftyfifty, maar sinds de geboorte van Jim is mijn thuisbasis Amsterdam. Geregeld
pak ik de Thalys voor een meeting. Prima te doen, in vier uur ben ik van deur tot deur en in
de trein kan ik werken of bijslapen. Rondom evenementen ben ik minstens een week van
huis. Mijn kind meenemen heeft geen zin, want ik maak dagen van twintig uur of meer. Dat
is meteen de keerzijde; voelt Jim zich tijdens zo’n periode niet lekker, dan heb ik geen keus
en vertrouw ik er maar op dat mijn vriend het allemaal opvangt.”
Blouse (Second Female via House
of Poems), jeans (The Kooples).
02 | 14
65
Een keukenprins
Helma Briaire (47) is
getrouwd met Edwin,
die veel beter kan koken
dan zij.
“‘Ach, als dat meissie uit haar werk
komt, wil ik dat ze gezond eet,’ hoor ik
mijn man weleens tegen vrienden
zeggen. Het klopt, ik ben geen keukenprinses. Ben ik alleen - wat geregeld
voorkomt, omdat Edwin als kapitein
op een sleepboot werkt - dan maak ik
me er graag gemakkelijk vanaf. Het is
dat Edwin onze vriezer voor vertrek
vult met versbereide eenpersoons
porties nasi, boerenkool, macaroni en
zuurkool, anders eet ik net zo lief een
gebakken ei, een pizza of een patatje.
Edwin leerde koken op de boot. Hij
heeft er plezier in en gevoel voor. Of hij
nou voor twee personen een Hollandse
hap klaarmaakt of een rijsttafel voor
twintig man, hij doet het met liefde.
Vaak is de keuken naderhand ‘ontploft’, maar wat op tafel komt, smaakt
altijd perfect. Nadeel is dat ik het in zijn
ogen niet gauw goed doe. Het is jaren
geleden, maar de eerste keer dat ik
initiatief toonde, staat in mijn geheugen gegrift. Ik werk in een supermarkt.
Om Edwin te verrassen had ik boodschappen meegenomen. Voordat ik
thuis mijn tas had uitgepakt, vroeg
Edwin wat ik van plan was. Trots liet ik
hem de zak met boontjes, gehakt en
het pakje saus zien waarmee ik een
ovenschotel in elkaar wilde flansen.
‘Die troep moet ik niet. Dat maak je
maar klaar als ik aan het werk ben,’ zei
hij en liep naar de supermarkt tegenover ons huis. Toch zijn er wel twee
gerechten waar ik punten mee scoor:
lasagne en rode peertjes met suddervlees. Dat eten we trouwens hooguit
eens per jaar, want Edwin haalt ook
altijd de boodschappen. ‘Mijn prinsesje
laat het zich ook altijd alles maar
aanleunen,’ grapt hij soms tijdens het
tafeldekken. Dat ik een verwend nest
ben, zal ik niet ontkennen, maar dat
heeft ‘kokkie’ zelf veroorzaakt.”
66
02 | 14
Broek, top (Mango),
vest (We), schoenen
(Dr. Adam’s).
Een groot huis
Lisa Jonk de Vries (43)
is getrouwd en heeft twee
kinderen. Het gezin woont
in een herenhuis met
een oppervlakte van 360 m².
“Komen mensen voor het eerst bij ons
op visite, dan kijken ze vol bewondering rond: ‘Wat is het hier groot.’ Ik
klaag niet. Integendeel: ik vind mezelf
een geluksvogel. Maar elk voordeel
heeft z’n nadeel. Voor een familie
bijeenkomst of sinterklaasavond zijn
wij altijd de klos, want, zo wordt er
geredeneerd: Lisa en Robert hebben de
ruimte. Hartstikke gezellig natuurlijk,
maar wie mag de volgende dag dubbel
zo lang soppen? ‘Neem een poetsvrouw,’ hoor ik vaak. Ooit hadden we
een interieurverzorgster, maar als het
op schoonmaken aankomt, is mijn man
nog pietluttiger dan ik.
‘Oppervlakteschoonmakers’ noemt
Robert mensen van wie het huis op het
zicht netjes is. ‘Heb je wel de juiste
opdracht gegeven?’ zei hij vaak nadat
ze was geweest. Stof op de plinten, een
spinrag in de hoek, kruimels onder de
bank, druppels op de wc-borstel
houder… Elke week vergat ze wel iets.
Sinds twee jaar doe ik het daarom zelf.
Dat gaat, omdat ik een pilatesstudio
aan huis heb en alleen ’s morgens en
’s avonds werk. Gemiddeld besteed ik
twee uur per dag aan het huishouden,
ook op zondag. Dagelijks sop ik de
toiletten en stofzuig ik de beneden
verdieping. Om de dag pak ik de
trappen mee, wekelijks de keuken en
de badkamer, kelder, zolder en slaapkamers. Heeft het geregend en schijnt
de zon vervolgens op de ramen - alleen
beneden hebben we al 131 ruitjes - dan
vul ik toch maar weer een emmer met
water en schoonmaakazijn. Natuurlijk
zou ik de boel de boel kunnen laten,
maar zo zit ik niet in elkaar. Ik ben
supertrots op ons herenhuis en wil dan
ook graag dat het blinkt. Maar is het
‘spul’ over tien jaar de deur uit, dan
verhuizen we naar een appartement.”
Jas (Mango), top (WE).
02 | 14
67
Superslimme kinderen
Marisca Boers (46) is
getrouwd en heeft drie
zoons. Net als hun
vader zijn Milo (22),
Maurits (16) en Mathis
(10) hoogbegaafd.
Jurk (Marina Rinaldi), panty
(Oroblu), pumps (Mango),
sjaal (Miss Etam), ringen
eigendom Marisca.
interviews: petra schouten. fotografie: dafne ederveen. styling: odette
simons, marloes van der pas ( ass.).
visagie: tirzah waasdorp.
68
02 | 14
“Onze jongste heeft een IQ van 148, de middelste scoort 139 punten. Alleen bij Milo is het
nooit gemeten, maar hij doet tegelijkertijd twee universitaire studies (science business
innovation en econometrie) en vertrok afgelopen zomer voor negen weken naar Hongkong
om daar Chinees te studeren. Buitenstaanders noemen mijn zoons soms dominant, arrogant
of irritant. Verbaal zijn onze kinderen inderdaad sterk. Vooral de jongste zet gesprekspartners
in no time schaakmat. Iets wat, zeker door volwassenen, niet altijd wordt geaccepteerd.
Geregeld word ik door het schoolhoofd gebeld omdat Mathis het te bont heeft gemaakt.
Natuurlijk vind ik het vervelend dat ze hem niet aankunnen, dat de school overweegt een
gelekaartensysteem in te stellen, maar dan vooral voor Mathis. Want het is niet zíjn schuld
dat hij misschien is geboren met een ‘oude ziel’. Dat ik mijn kinderen begrijp en thuis weinig
problemen met hen ondervind, heeft te maken met mijn emotionele intelligentie (EQ), die
sterker is ontwikkeld dan mijn intelligentiequotiënt. Gelukkig maar, want daardoor zijn we
als gezin in balans. Ik heb enorm veel bewondering voor mijn zoons. Het kost me dan ook
geen enkele moeite hun mening te accepteren en respecteren. Ook niet wanneer ze mij op
fouten wijzen. Ik spreek redelijk Engels, maar foutloos… nee. Soms vind ik het vervelend
als mijn kinderen - zelfs Mathis spreekt al vloeiend Engels - me meerdere keren per uur
verbeteren, maar aan de andere kant: ze hebben een punt.
Met vier mannen in huis, die elkaar in elk gesprek probeerden te overbluffen, verliepen
vooral de gezamenlijke maaltijden chaotisch. Sinds ik vorig jaar het rondetafelgesprek heb
ingevoerd, gaat het beter. Om beurten mogen we een onderwerp aandragen. Alleen als ik
aan de beurt ben, wordt er niet echt geluisterd. Anders dan mijn mannen die kort en bondig
formuleren, ben ik van de toeters, bellen en tierelantijnen. Geregeld krijg ik naar mijn
hoofd: ‘Maham, to the point.’”
02 | 14
69

Download Report