Ons Orgaan november 2014 - Bond van Vrije Evangelische Gemeente

onsorgaan
Bond
van
vrije
evangelische
gemeenten
in
nederland
NOVEMBER 2014
bondsbureau President Kennedylaan 311, 6883 AK VELP
t 026 - 364 82 49 e [email protected] www.bondveg.nl
Ons Orgaan 2014-11.indd 1
09-10-14 14:48
BEZINNING
Bie God maj plat proat’n!
Door Chris Doornweerd
Die zondagochtend hoorde ik hem voor het
eerst ‘live’ spreken: Professor Anne van der
Meijden, de man van de Twentse Biebel. Mijn
interesse had hij gewekt door zijn vertaling van
de bijbel in het Twents, als ook de kerkdiensten
die hij hield in het Achterhoekse dialect .
Na afloop van de bijeenkomst waar hij sprak,
gaf ik hem een hand en vertelde hem over de
plannen die er waren om ook in Elburg een
dienst in het dialect te gaan houden. Hij reageerde enthousiast en zei: ”als je de kerk vol
wilt hebben, dan moet je diensten gaan houden in het dialect.”. Zo gezegd zo gedaan.
Zondag 16 maart 2014 was het zo ver. Ik
mocht voor het eerst sinds mensenheugenis
een dialectdienst gaan houden in onze eigen
VEG middagdienst. Wat een ontroerende
belevenis. De meeste zaken die van belang
waren voor een dergelijke dienst als: de juiste
liederen, schriftlezing en preek waren allemaal
netjes vertaald in het Saksisch. Her en der wat
aangepast in het plaatselijke dialect. Het klonk
dan ook vertrouwd maar toch een tikkeltje
anders, toen we begonnen met het zingen in
onze toal, dwz in het Noord Veluws. Men bad
en zong en las vrolijk mee die zondagmiddag in
de wetenschap dat God alle talen en dialecten
verstaat. Dus ook die van de Noord-Veluwe. Hij
deed ons elkaar verstaan. Het meest ontroerende was het moment toen men in gebed God
persoonlijk aan mocht spreken in de taal die
van kindsbeen was aangeleerd en bijgebleven;
in je moerstaal je Hemelse vader aanspreken.
Het bidden bracht menig hart in beroering.
Ontroerend.
Mocht dat en kon dat maar zo, die Hoog heilige God aanspreken in het alledaagse dialect?
Ja dat mocht en dat gebeurde. Mooi te zien
hoe mensen zo sprekend dichtbij het Vaderhart
van God mochten komen. Van heinde en ver
waren ze gekomen: gemeenteleden die in de
‘verstrooiing’ waren terecht gekomen. Zo werkt
het toch immers, dat we God in onze taal en in
onze spraak mogen aanspreken als zijn ‘kienders’, waar we ook vandaan komen en waar
we ook terecht gekomen zijn. Zo maar bij God
over de vloer verschijnen en ook nog eens Hem
aanspreken in je eigen taal. Zo dichtbij, intiem,
vertrouwd en ook zo kwetsbaar, ontdaan van
allerlei opsmuk en uiterlijk vertoon. Geen hoog
Haarlemmerdijks maar gewoon zoals je bent
Hem aanspreken in de jouw vertrouwde woorden en klanken.
Straks zal op de grote morgen bruin en zwart
worden verenigd en zal volgens Openbaring
7 uit alle naties, stammen, volken en talen en
dialecten, die voor de troon en voor het lam
staan en met luide stem geroepen worden: “de
zaligheid is van God, die op de troon zit en het
Lam.”
Die middag hadden we van dat blije vooruitzicht reeds een klein voorproefje . Het beste
gaat nog komen. Want waar wij mogen
wonen, in wat voor streek of land, hoe wij
ook mogen spreken in wat voor tong of taal,
kind’ren van één Vader zijn wij allemaal.
2
Ons Orgaan 2014-11.indd 2
09-10-14 14:48
gemeentenieuws
Door ds. Ben Hagen
In de beginjaren van de VEG Leeuwarden werden de notulen van vergaderingen van kerkenraad en verenigingen vastgelegd. Er bestaan nog
notulenboeken van de jaren 1895 t/m 1905. Het
maandblad: “Maar ook van diverse verenigingen bestaan notulenboeken o.a. van: de mannenvereniging Onderzoekt de Schriften van de jaren
1934-1938, de jongelingsvereniging Romeinen 1:
16a van de jaren 1881-1958, de meisjesvereniging Dient elkander door de liefde van de jaren
1926-1970, de jongedochtersvereniging Dankt
God in alles van de jaren 1911-1959 en de vrouwenvereniging Dorcas van de jaren 1968-1996.”
De VEG Winschoten hield op 3 november,
samen met acht andere kerken een Allerheiligenmarkt: “De Marktpleinkerk is van 10.00 tot
16.00 uur geopend. Er zijn verschillende dingen
te beleven, kunst in de vorm van een expositie,
live muziek, poëzie, ontmoeting en stilte. Voor
alle bezoekers staat een kopje koffie/thee met
wat lekkers klaar. Voor kinderen wordt een
apart hoekje met leuke activiteiten gecreëerd.
Het is voor het eerst dat de kerken in Winschoten samen een dergelijk initiatief oppakken.
Met deze actie willen de organisatoren zich in
gezamenlijkheid manifesteren en de bezoekers
op een laagdrempelige manier ontmoeten.”
De VEG Oude Pekela kijkt terug op een prachtig jubileumfeest: “Op 6 september genoot
een groep van ongeveer 30 leden en vrienden
van de gemeente een gezellige barbecue met
muzikale omlijsting. We hadden er zonnig
weer bij en het was goed toeven in en rond
de grote tent. Het was goed om elkaar in zo’n
ongedwongen sfeer te ontmoeten. Op zondag
21 september vierden wij ons jubileum in een
mooie, blijde dienst met gemeenteleden en
genodigden. In een volle kerk werd enthousiast
gezongen en genoten we van een viertal liederen van het koor ‘Sursum Corda’. Aan de hand
van beelden uit het verleden en heden werd stil
gestaan bij de geschiedenis van de gemeente.
In die 125 jaar is er veel veranderd, maar vanaf
het begin was er het kerkgebouw, waarin we
nog steeds samenkomen. In dat kerkgebouw
is er veel gebeurd en gedaan en liggen talloze
herinneringen. Daarom was het thema van de
jubileumdienst Als muren konden spreken….”
De VEG Amersfoort zal helaas binnenkort
worden opgeheven. Het aantal leden is te
gering geworden om door te kunnen gaan. De
gemeente viert haar laatste kerkdienst op 23
november a.s.
Het zangkoor Hosanna van de VEG Franeker
telde nog maar 12 leden en in augustus werd
besloten om te stoppen: “Het is ontzettend
jammer dat het zo is gelopen. Na de opheffing
van het koor God is mijn lied hadden we nog
de stille hoop dat enkele leden onze gelederen zouden komen versterken zodat er een
gemengd koor in Franeker bleef bestaan, maar
dat was ijdele hoop. Ook vragen in ons kerkblad leverde niets op, dus dan is het ‘de wal
keart it skip’. Velen hebben hun stem mogen
gebruiken om het loflied te laten klinken.”
De werkzaamheden m.b.t. de verbouw van de
kerk van de VEG Oude Bildtzijl zijn afgerond:
“Het totale bouwbudget voor de interne verbouwing bedroeg € 193.700,-. Het financiële
eindresultaat is door allerlei acties en giften
uitgekomen op een positief saldo van € 189.-.
De gemeente bezit nu een multifunctioneel
gebouw in een geheel nieuwe stijl.”De woordvoerder van de bouwcommissie schrijft verder:
“Zo ben ik een paar keer aangesproken met de
vraag ‘Maar de vrijwilligers worden hier toch
wel voor betaald?’ Het antwoord was dan:
‘Natuurlijk zijn ze hier voor betaald, maar dat is
al bijna 2000 jaar geleden!’“.
3
Ons Orgaan 2014-11.indd 3
09-10-14 14:48
zending & diakonaat
Verbinden = delen
Op 4 oktober was dat het thema van de SZD-conferentie.
Dat klonk door op verschillende manieren in bezinning,
informatie, gesprekken en workshops.
SZD
Froukje Karelse-Dijk (bestuurslid SZD) opende
met de bron van ons verbonden zijn en delen.
Het kan stormen in ons leven, en in het leven
van de gemeente, maar dan strekt Jezus Zijn
hand naar ons uit. Het bekende verhaal van de
storm op het meer (Matteüs 14: 24-31a) klonk
zo verrassend nieuw!
Theo Hettema (Seminarium VEG) verkende met
ons verschillende vormen van kerk zijn.
Kerk 1.0 is de traditionele kerk. Je weet wat
je er mag verwachten, het is er vertrouwd en
herkenbaar.
In de kerk 2.0 klinkt ook de oude vertrouwde
boodschap, maar in een modern jasje. Er is een
drumstel, een beamer, de diensten zijn flitsend.
En dan is er de kerk 3.0.Wat dat is, weten we
nog niet zo goed. Je zou kunnen zeggen dat
het een netwerkkerk is. Geen vast gebouw met
vaste vormen, maar een kerk die gaat waar
mensen zijn. En dat kan dus van alles zijn. Een
paar voorbeelden:
Peter van den Berg verbeeldde het thema zo
- Er is een predikante die jongeren opzoekt in
een café en hen daar regelmatig ontmoet.
- Een ontmoetingsplek op internet:
www.mijnkerk.nl
- Een emerituspredikant in Almere heeft een
SRV wagen gekocht en staat daarmee op de
markt, in het winkelcentrum…
-…
Er wordt druk geëxperimenteerd, en we weten
nog niet waar dat allemaal uit zal komen. Maar
het is spannend en vraagt om vertrouwen in de
Geest!
Martijn Vellekoop (coördinator pioniersplekken
in de PKN) ging daarop verder en vertelde over
allerlei pioniersplekken in Nederland.
Je kunt in de kerk 1.0 de bestaande gemeente
zo hervormen, dat ze een gemeente wordt die
mensen van buiten welkom heet.
Of je kunt in de kerk 2.0 proberen om mensen
naar de kerk te lokken door eigentijdse vormen
te gebruiken. Een activiteit opzetten aan de
rand van de kerk, waardoor mensen kennis
kunnen maken met de kerk, nieuwsgierig
worden en hopelijk de overstap naar de kerk
maken.
Daar is niks mis mee. Maar er zijn inmiddels
ook een heel aantal plekken in Nederland (en
daarbuiten), waar geprobeerd wordt om naast
de bestaande kerk nieuwe vormen van gemeenschap te stichten. Geen kerk in de traditionele
zin van het woord, maar wel netwerken van
mensen voor wie geloof iets betekent of die op
zoek zijn in hun leven. dat begint met luisteren.
Wat hebben mensen nodig, waar kun je bij
aansluiten?
Vervolgens gaat het om dienen en liefhebben.
Als je weet wat mensen nodig hebben, kun je
4
Ons Orgaan 2014-11.indd 4
09-10-14 14:48
proberen om daar een antwoord op te geven
of een plek te bieden waar ze samen dat antwoord kunnen zoeken. En dan ontstaat er een
soort van ‘community’, een plek waar mensen
terugkomen.
Meer daarover is te vinden op
www.pkn.nl/missionair/pionieren
Tenslotte gaf Nelleke Matsinger (LAVA Jeugdadviesbureau) een beeld van hoe al die verbindingen veranderd zijn door de komst van
internet. In 1996 voorspelde het NOS journaal
dat internet heel veel veranderingen mee zou
brengen. Dat zien we nu. Wat betekent dat
voor de manier waarop jongeren verbindingen
leggen en dingen met elkaar delen?
Werk verandert, mensen werken net zo makkelijk thuis buiten de officiële werktijden, onderwijs verandert, kinderen zoeken heel veel zelf
op en op school kunnen ze vragen daarover
stellen, enzovoort.
Een risico is dat mensen zich op internet mooier
voordoen dan ze zijn. Een meisje dat op een
feestje aan de rand blijft zitten en zich daardoor
eenzaam voelt, zet een fotootje op internet met
het bijschrift: even lekker rustig een momentje
voor mezelf…
De grootste uitdaging is: zorgen dat jeugdwerk
jongeren een plek biedt waar ze helemaal zichzelf kunnen zijn, waar ze welkom zijn met alle
negatieve kanten en gevoelens, waar ze zich
niet groter of mooier hoeven voor te doen.
Waar ze welkom zijn zoals ze zijn…
Ook al hebben ouderen soms het gevoel dat
dat niet zo is: ook voor jongeren is nog steeds
het belangrijkst het contact met hun familie en
vrienden in het echte leven. Internet is en blijft
een aanvulling daarop!
‘s Middags hebben we in workshops het onderwerp verder uitgediept. En onze verbondenheid
met elkaar hebben we ook getoond in het
schrijven van groeten aan werkers en projecten,
en aan mensen uit onze kring die een bemoedigende groet erg nodig hebben.
De conferentie werd afgesloten met een korte
viering. Zingen, samen bidden voor al die mensen en situaties die ons aan het hart gaan, en
tenslotte een lied:
Vrede wens ik je toe, liefde wens ik je toe.
Moge God je behoeden, leef in Zijn liefde.
Vrede wens ik je toe.
Zegen wens ik je toe, aandacht wens ik je toe.
Dat er mensen zijn met wie je kunt delen.
Zegen wens ik je toe.
Janneke Doornebal, missionair toeruster
5
Ons Orgaan 2014-11.indd 5
09-10-14 14:48
JJW
Geen pleisters plakken, maar wonden likken
Door Bastiaan v.d. Berg
Kerken lopen leeg, anderen worden fundamentalistisch en weer anderen een product van de consumptiemaatschappij. Ik kom veel vrijwilligers tegen die op hun tenen lopen voor dat wat er nog
is. Ik zie predikanten die geen nieuwe wegen in durven te gaan, omdat de grijze massa het hardst
schreeuwt. Professionele jeugdwerkers proberen in minimale uren een hele kerk te veranderen.
Kramp. Er is ontzettend veel kramp in de kerk, waardoor we niet zien dat kerk gebeurt. Want de
kerk gebeurt, maar amper meer in de georganiseerde vorm die we kerk noemen. Hoe kunnen we
de kramp en onrust weghalen zodat de afgenomen betrokkenheid van jongeren bij de kerk niet
gelijk staat aan dat er niet meer in gemeenschap gezocht wordt naar God?
Kerk gebeurt daar waar jongeren gepassioneerd
samen komen voor sociale rechtvaardigheid,
in een stille tocht meelopen voor een overleden vriend, daar gebeurt kerk. Kerk als een
gemeenschap van mensen die in de geest
van Jezus Christus proberen te leven, die van
deze aarde een leefbare plek maken. Bewust
of onbewust belijdend van Gods grootheid.
Dat stelt ook Harmen van Wijnen vast in zijn
onderzoek naar het kerkzijn van informele
groepen jongeren.
Alleen de erkenning voor deze vormen van kerk begeven zich nog in de marge en hebben de
onrust of kramp rondom de kerkverlating nog niet weggenomen. De kramp, hoe komen we er
vanaf? Missionair zijn!, lijkt het antwoord. Als kerk, de maatschappij weer in en het stimuleren
van nieuwe geloofsgemeenschappen. Hartstikke goed, maar het gevaar dreigt van een nieuwe
kramp. Lopen we onszelf als kerk niet weer voorbij? Gaan we niet teveel mee in deze tijdsgeest
van vooruitgang- en oplossingsgericht denken? Gericht op kwantiteit in plaats van kwaliteit?
Bouwt het de huidige kerken op of worden ze daarmee nog sneller leeg getrokken? Helpt de
huidige invulling van missionair zijn zoals Dietrich Bonhoeffer, theoloog en verzetsheld in de
Tweede Wereldoorlog, de missie van de kerk omschrijft om aanvechtbare dingen te zeggen en
daarmee vitale vragen te stellen’. Dat is maar de vraag. Blijven we pleisters plakken of gaan we
wonden likken?
Om de kramp weg te kunnen nemen, moeten
we weten wat er onder deze kramp zit? Volgens mij pijn en passie. Pijn in de teleurstelling
van keihard investeren in jeugdwerk, maar
vervolgens deze jongeren niet meer in de kerk
terug zien. Pijn in geen erkenning krijgen van
oudere generaties, maar vooral als lastig wor-
den ervaren. Pijn in zelf vaak ook niet meer
geïnspireerd raken door dat wat er gebeurt in
de kerk. Maar ook: Passie om plekken voor
kinderen te creëren waar ze zichzelf mogen
worden. Passie om het Evangelie van God te
blijven vertellen. Passie om zelf een voorbeeld
in geloof te zijn.
6
Ons Orgaan 2014-11.indd 6
09-10-14 14:48
Wat doen we met deze pijn en passie? We
plakken teveel pleisters. We zoeken een andere
methode te gebruiken, helpen bij het opzetten
van een project voor jong en oud of denken
nog eens met elkaar na over het beleid.
Echter we moeten wonden likken. Letterlijk
likken dieren hun wonden om de doorbloeding te bevorderen en het vuil eruit te krijgen.
Figuurlijk betekent het de stilte zoeken na een
nederlaag. Beide betekenissen zijn nodig in het
jeugdwerk. Meer doorbloeding, nieuw leven
door ruimte te maken voor een nieuwe generatie vrijwilligers die het anders doet, misschien
wel buiten de kerkmuren. Ook moeten we
het vuil of de ballast van de afgelopen jaren
opruimen, uitspreken dat sommige dingen
pijn hebben gedaan. Het erkennen en treuren
om de nederlaag die veel vrijwilligers voelen is
geen pessimisme , maar hoort bij goed rouwen.
Figuurlijk de wonden likken in het jeugdwerk,
is volgens mij een periode van zoeken, radicale
eerlijkheid, een periode van stilte om ons ervan
laten doordringen dat een onvervuld verlangen
geen vervuld leven in de weg hoeft te staan
(Bonhoeffer).
Bonhoeffer stelt verder dat in het delen van
elkaars leegheid, daar waar nieuwe horizonnen
zichtbaar worden, daar is God. In het delen van
onze diepste emoties, onze verlangens en onze
pijn met de ander daar is God aanwezig. Misschien wel de kern van kerkzijn, delen in onze
gebrokenheid vertrouwend op Gods redding.
Hiervoor is lef nodig om kwetsbaar te zijn om
je ‘niet weten’ te durven delen. Iets wat geen
gemeengoed is in een tijd van uiterlijkheden
waarin kwetsbaarheid zwakte is of reality-tv.
Een tijd waarin het aangaan van relaties gevoed
wordt door hoe de ander je een trede hoger
kan brengen op de economische of maatschappelijke ladder.
Wat kan je zelf doen? Kwetsbaarheid niet uit
de weg te gaan. Door spanningen te benoemen tijdens een vergadering en deze niet
links te laten liggen omwille van de tijd. Door
jeugdruimtes in te richten op het liturgisch centrum en niet meer in zolders of kelders.
Door koffie te drinken in plaats van te preken.
Door wonden te likken in plaats van pleisters
te plakken. Door mijn eigen verlangen en mijn
niet weten te delen.
Ik weet niet waar het heen gaat met christelijk
jeugdwerk, de kerk, met God. Ik weet wel dat
ik gepassioneerd en onrustig blijf zoeken hoe
ik jongeren uit kan dagen het Leven te leven,
want Het laat me niet los…
Voor in de agenda
• 6 februari 2015 Sirkelslag (www.sirkelslag.nl)
• Februari 2015 Tour de Vejo – Heerde
7
Ons Orgaan 2014-11.indd 7
09-10-14 14:48
mededelingen
Een warm bad in Bath…
In de diverse ontmoetingen tussen kerkenraden in onze Zeeuwse regio ontstond het idee
om een Bevelandse VEG-dienst te houden. De
locatie werd het mooiste kerkje van de Zeeuwse VEG’s, namelijk dat te Bath.
Zondagmiddag 14 september stroomde daar
het parkeerterrein vol, het kerkje vulde zich tot
de laatste zitplaats (ongeveer 110 mensen),
er zaten een tiental mensen buiten en in het
portaal en er gingen zelfs mensen naar huis. Zo
druk was het!
Het was één groot feest van ontmoeten. In
de samenkomst kwamen alle gemeenten aan
bod met eigen bijdrages. Uit alle liedbundels
die in de gemeentes gebruikt worden klonken
liederen en ook was er ruimte voor een nieuw
lied op oude melodie. Begeleiding door de Bethelband uit Goes en organiste Helma Puik uit
Bath. Ontmoeting met de Heer en met elkaar.
Thema van de dienst was: verbondenheid komt
niet vanzelf! We kunnen rustig zeggen dat er in
Zeeland aan wordt gewerkt en misschien zit er
nog wel meer in!
Dit warme bad van bemoediging en versterking
van elkaars geloof en gemeenteleven vroeg om
een vervolg. De VEG Wemeldinge zal dan de
locatie zijn. Wellicht dat de VEG Nieuwvliet dan
ook van de partij zal zijn.
Gerard van de Wetering
Het mailadres van fam. Smits is:
[email protected]
Consulent voor VEG Amsterdam is dr. T.L. Hettema
Penningmeester VEG Dordrecht:
J. Bom, Trasmolen 8, 2995 CD Heerjansdam
T: 06 23 809 710, E: [email protected]
Diaconie VEG Goes
pa. mw. J.J.A. de Willigen-Dalebout
De Meijstraat 16, 4353 CA Serooskerke
E: [email protected]
Hartverwarmend waren de vele kaarten, b
rieven
en bloemen die u ons hebt gestuurd na het
overlijden van
Bert Louwerse
Ook bij u was de verbijstering groot. Zoveel
mensen die hun ongeloof met ons deelden,
verhalen over Bert vertelden of ons bemoedigende
woorden toespraken. Dit neemt het verdriet en het
gemis niet weg. Maar het besef dat zoveel mensen
om ons heen staan, geeft ons een dankbaar en
warm gevoel. Dit is voor ons een grote steun.
Rie Louwerse- Appel
Anneloes en Arnold
Corien en Ferenc
Coen en Niecky
Velp, oktober 2014
en kleinkinderen
COLOFON
Tijdelijke voorzitter: Dick Durieux
Secretaris/penningmeester: Frits Hengstman
Lay-out: Fenny Koornberg, e-mail: [email protected]
Redactielid: Arie Boer
Gemeentenieuws: Ben Hagen, e-mail:[email protected]
8
Ons Orgaan 2014-11.indd 8
09-10-14 14:48

Download Report