Deze ‘rijke’ verwoording van de Zaligsprekingen gebruikten we in de voorbije vieringen van Allerheiligen en Allerzielen. Misschien zo rijk aan betekenis, dat we geen tijd hebben om bij elke ‘gelukkige levenshouding’ stil te staan. U vindt daarom de tekst hieronder, om nog eens rustig in de spiegel te kijken die Jezus van Nazareth ons aanbiedt. Boeiend is het om te vergelijken met de originele evangelietekst. Dan ziet u hoe de eigentijdse tekst echt erin slaagt de diepe betekenis van Jezus’ woorden concreet ‘open te plooien’. Een eigentijdse versie van de Zaligsprekingen (Parochie Onze-Lieve-Vrouw-ten-Hemel-Opgenomen – dominicanen Schilde-Bergen) De mensen kwamen met velen naar Jezus luisteren. Daarom ging hij hoger de berg op en sprak hen over de kern van zijn leven, de kern van alle leven: “Gelukkig zijn de mensen die sober leven en geen slaaf zijn van onechte noden, die belangeloos kunnen meedelen van hun geld, hun tijd, hun aandacht en interesse. Op hen zal beroep gedaan worden en zij zullen echt geliefd zijn. Gelukkig zijn de mensen die durven wenen met de bedroefden en zo echt kunnen troosten. Zij zullen menselijke diepte en mysterie ervaren. Mensen die zich met ellebogen een weg banen in de wereld en keihard zijn in alles, zij zullen alleen schijngeluk verwerven. Zij echter, die geloven in de zachte weg van geweldloos weerbaar zijn, hartelijk en goed, zij zullen lukken bij het opbouwen van een betere wereld. Gelukkig als we onze medemensen niet afmeten en beoordelen vanuit allerlei voorschriften en wetten, maar pogen, zo mild en ruimdenkend mogelijk, ieder tot zijn recht te laten komen. Gelukkig als we elkaar kunnen vergeven, het verleden vergeten en opnieuw de toekomst openen, elkaar nieuwe kansen geven, elkaar aanvaarden zoals we zijn. Gelukkig als we niet met bijbedoelingen of louter voor de schijn handelen, maar als we eenvoudig zijn, openhartig en doorzichtig in denken en doen. Gelukkig de mensen die in vrede kunnen leven met zichzelf en die ten allen tijde - over hun eigen belangen heen eenheid tussen mensen nastreven en bevorderen. Gelukkig dat er mensen zijn die voor deze schijnbaar naïeve levenswijze durven opkomen. Al worden zij bespot, bekritiseerd, soms uitgesloten en gedood.” “Wie zo leeft”, sprak Jezus, “zal niet verstrikt raken in mooie, maar lege dromen. Hij zal werkelijk bouwen aan Gods Rijk van liefde en geluk. Alles wat jullie willen dat de mensen voor je doen, doe dat ook voor hen. Op zo’n manier mens zijn is kind van God zijn. Zulk een leven gaat zelfs in de dood niet verloren.” Ter vergelijking: evangelietekst van Matteüs (5, 1-12) in de Nieuwe Bijbelvertaling [1] Toen hij de mensenmassa zag, ging hij de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen. [2] Hij nam het woord en onderrichtte hen: [3]‘Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koninkrijk van de hemel. [4]Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden. [5]Gelukkig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten. [6]Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. [7]Gelukkig de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden. [8]Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien. [9]Gelukkig de vredestichters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden. [10]Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden, want voor hen is het koninkrijk van de hemel. [11] Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten. [12] Verheug je en juich, want je zult rijkelijk worden beloond in de hemel; zo immers vervolgden ze vóór jullie de profeten. Allerheiligen, Allerzielen? (Patrick Desmidt) Allerheiligen, Allerzielen? In die twee vieringen gaat het om mensen die God binnenlaten in hun leven. Zonder het zelf te weten stralen ze uit dat er een God is, die liefde is. Het gaat om die vele eenvoudige, goede mensen, die geen formidabele dingen hebben gedaan. Maar dag na dag hebben ze in spontane liefde gebouwd aan het geluk van hun gezin. Het gaat om die ontelbare vaders en moeders die het beste van zichzelf hebben gegeven in de opvoeding van hun kinderen. Ze hebben door hun zorg voor anderen de naam van God vertaald: "Ik ben er voor u". Het gaat om die broer of zus, die buur of vriend van wie de naam niet gegrift staat op stadsmonumenten. Maar de klank van hun naam wekt vreugde en levensmoed in het hart van wie een deel van hun leven mogen zijn. Het gaat om lichtmensen. In God komen zij ten volle aan het licht. Zoals glasramen mooier worden als het licht van de zon erdoor schijnt. Nu zij er niet meer zijn, gaan wij henzelf anders en dieper bekijken. Een mensenleven wordt immers voorwaarts geleefd maar vaak achterwaarts begrepen. Ja, nu wij in deze dagen aan hen terugdenken, lijken ze nog mooier en zuiverder. Onze lieve doden zijn heiligen geworden. Het verhaal dat niet af was leven wij verder, met dezelfde warmte, met de jou vertrouwde woorden. Ik laat je niet achter. Ik zal je niet vergeten. Allerzielen Allerzielen is terugdenken aan mensen die bij ons waren, maar niet meer onder ons zijn. Allerzielen is terugdenken aan dierbaren die in ons hart en in onze liefde blijven voortleven over de muur van het sterven heen. Allerzielen is even de pijn weer voelen van het afscheid, maar blijven geloven in het eeuwig leven. Allerzielen is weer beseffen dat wij op aarde slechts op weg zijn naar het beloofde land, waar reeds velen zijn aangekomen.
© Copyright 2024 ExpyDoc