VERTROUWENS BERICHTEN September 2014 Vertrouwensmensen.nl VERTROUWENSBERICHTEN is een periodieke uitgave van ons netwerk. Er staat informatie in over omgangsvormen die van belang kan zijn voor organisaties en voor functionarissen die in organisaties te maken hebben met veiligheid en werkrelaties. Behalve nieuwe regelgeving melden we ook incidenten en ontwikkelingen die ogenschijnlijk niet direct van invloed zijn op concrete organisaties, maar die wel aan het denken zetten over de complexheid van preventie bij ongewenst gedrag en integriteit. Bijdragen zijn welkom. Hoe meer ogen, hoe meer zicht. We nodigen u uit deze te sturen naar [email protected] of naar één van de vertrouwenspersonen op de website www.vertrouwensmensen.nl. Aandacht voor arbeidsbelasting in zorg blijft nodig De Inspectie SZW constateert dat de aandacht voor psychosociale arbeidsbelasting (psa) in de zorg nodig blijft. Weliswaar ziet de Inspectie dat de aanpak van de werkdruk is verbeterd, maar het percentage instellingen met onvoldoende maatregelen tegen agressie is helaas toegenomen. In de sector zorg en welzijn veroorzaakt psa 50% van het arbeidsgerelateerde verzuim. Onder psa wordt verstaan werkdruk, onregelmatige werktijden, agressie, pesten en (seksuele) intimidatie die leiden tot stress in het werk. Werkgevers zijn verplicht om werknemers hiervoor te beschermen. In de periode april 2013 tot februari 2014 heeft de Inspectie SZW bij 1264 locaties van 306 zorginstellingen geïnspecteerd. Het betrof instellingen in de jeugdzorg, gehandicaptenzorg, geestelijke gezondheidszorg en verpleging, verzorging en thuiszorg. Werkdruk De Inspectie ziet dat de aanpak van de werkdruk binnen de zorg is verbeterd. Had 20% van de bezochte instellingen in 2012 voldoende maatregelen getroffen om werkdruk te voorkomen, bij de laatste inspectie is dit aantal ruim de helft van de instellingen. De jeugdzorg laat de grootste vooruitgang zien van 14% naar 60%. Wel ziet de Inspectie dat bij instellingen die niet aangesloten zijn bij een brancheorganisatie het beeld slechter is. Aandacht voor agressie Werden in 2012 bij 40% van de instellingen overtredingen geconstateerd op het terrein van agressie, nu is dit gestegen tot 60%. De Inspectie ziet hiervoor verschillende oorzaken. Zo vindt er een verschuiving plaats van de intramurale zorg naar extramurale zorg, en neemt de zorgzwaarte voor de werknemer toe. De werknemer kan daardoor vaker te maken krijgen met agressie. De risico-inventarisatie, procedures en maatregelen zijn daar veelal nog niet op aangepast. Daarnaast ziet de Inspectie dat voor een deel van de zorgtaken lager gekwalificeerd of tijdelijk personeel wordt ingezet, met over het algemeen minder ervaring in het omgaan met bijvoorbeeld dementerende ouderen, mensen met psychische problemen of het gebruik van hulpmiddelen. De Inspectie vindt een belangrijk aandachtspunt voor de instellingen om meer aan voorlichting en training te doen. Het Actieplan Veilig Werken in de zorg ondersteunt instellingen bij de ontwikkeling en implementatie van anti-agressiebeleid (www.duidelijkoveragressie.nl). Vervolgactiviteiten Het ministerie van SZW en de Inspectie SZW gaan de komende 4 jaar extra aandacht besteden aan de aanpak van psa. Preventie van uitval door ziekte in verband met psa levert een belangrijke bijdrage aan de duurzame inzetbaarheid van medewerkers. De Inspectie inspecteert dit jaar nog op psa bij ziekenhuizen, opvanghuizen en asielzoekerscentra. In 2015 controleert de Inspectie SZW nogmaals de instellingen waar in het verleden overtredingen zijn geconstateerd. Bron: www.rijksoverheid.nl Werknemer verzuimt meer vanwege stress Stressklachten bij werknemers jagen het Nederlandse bedrijfsleven steeds meer op kosten. Het stressgerelateerd verzuim lag in het eerste halfjaar van 2014 acht keer hoger dan in 2009. Dat blijkt uit een analyse van arbobedrijf Arboned, gebaseerd op gegevens van 1,1 miljoen werknemers. Van de 4,6 miljoen verzuimdagen die de dienstverlener in het eerste halfjaar registreerde, had 10 procent te maken met stress. Omgerekend komt dat neer op een bedrag van bijna 800 miljoen euro, dat bedrijven hebben betaald aan verzuim door stress. Het gemiddelde ziekteverzuim was in de eerste helft van 2014 net als vorig jaar 3,8 procent. De verzuimduur is wel gestegen, van 24 dagen naar 26 dagen. Onderwijs en zorg "Arboned signaleerde in 2013 ook al een toename van verzuim door stress, maar nog nooit veroorzaakten stressklachten zoveel verzuim als in de eerste helft van dit jaar, vooral in de sectoren onderwijs en zorg, maar ook bij ICT en financiële instellingen", aldus bedrijfsarts Corné Roelen. Volgens Roelen heeft de toename vooral te maken met de combinatie van werk en privé. Daarnaast hebben steeds meer mensen er moeite mee om de eindjes financieel aan elkaar te knopen, wat ook veel stress oplevert. Door de veranderingen in het stelsel van geestelijke gezondheidszorg begin dit jaar, zoeken of krijgen mensen met stressklachten vaak niet de hulp die ze nodig hebben, signaleert Arboned. Werkgevers zouden volgens de organisatie meer gespitst moeten zijn op stressklachten en samen met de werknemer en bedrijfsarts inschatten of een verwijzing op zijn plaats is. Bron: www.nu.nl ‘Verpleegkundigen pesten wel degelijk’ Een groot deel van de bezoekers op Nursing.nl is wel eens gepest, of heeft het wel eens gezien bij collega's. Dat blijkt uit een poll op Nursing.nl. Ruim 30 procent van de stemmers geeft daarin aan ooit slachtoffer te zijn geweest van pesten. Een kwart van de stemmers is zelf niet gepest, maar heeft het wel eens bij collega's gezien. 'Pesten in de verpleging is helaas nog altijd een belangrijk topic,' vult Elise Merlijn van vakbond AbvaKabo FNV aan. Onlangs bleek nog uit onderzoek van de vakbond dat bijna een kwart van de algemeen verpleegkundigen last heeft van 'intimidatie van hoger hand. 'We krijgen regelmatig meldingen binnen over agressie en pesten, door met name leidinggevenden. Zeker nu er een personeelsoverschot is, lijkt het wel alsof er meer dan ooit misbruik wordt gemaakt van medewerkers. En ja, ook dat zien wij als pesten.' Intimidatie door leidinggevende Bijna een kwart van de algemeen verpleegkundigen heeft soms last van 'intimidatie van hoger hand'. Ziekteverzuim Eerder kwam al uit de Sectorrapportage Zorg en Welzijn (2010-2012, Ministerie van SZW) naar voren dat 75 procent van de zorgverleners te maken krijgt met 'psychosociale arbeidsbelasting'. Hieronder vallen aspecten als werkdruk en stress, agressie, geweld, seksuele intimidatie, maar ook pesten. Deze psychosociale arbeidsbelasting zou verantwoordelijk zijn voor de helft van het arbeidsgerelateerde verzuim. Homogene teams Toch wordt volgens 'officiële' cijfers in de gezondheidszorg minder gepest dan in andere branches. Waar volgens TNO tien procent van de Nederlanders gebukt gaat onder pestgedrag op het werk, is dat percentage in de gezondheidszorg 'maar' 7 procent. Ook uit de Nursing-poll blijkt dat 42 procent van de stemmers nooit is of heeft gepest, en dat in haar loopbaan ook nog nooit heeft gezien. 'Wat opvallend is, want pesten gebeurt júist vaak in grote, homogene groepen waarin veel in teams wordt gewerkt,' zegt TNOonderzoeker Seth van den Bossche in gesprek met Nursing. 'Misschien wordt pestgedrag in de verpleging niet echt als pesten herkend, of ervaren? Misschien wordt er veel getolereerd?' Subjectieve beleving 'Pesten in de verpleging wordt inderdaad heel vaak niet als zodanig herkend en gemeld,' denkt gezondheidspsycholoog en klinisch psycholoog Huub Buijssen. Hij begeleidde heel wat verpleegkundigen na een traumatische ervaring op de werkvloer. Ook was hij betrokken als adviseur bij het opstellen van een anti-pestbeleid in het Vlietland Ziekenhuis in Schiedam en zag hij in zijn eerdere carrières als leidinggevende en vertrouwenspersoon regelmatig hoe medewerkers gebukt gingen onder het gedrag van sommige collega's. 'Dat het niet altijd wordt herkend, komt deels doordat het de gepeste is die de impact van ongewenst gedrag bepaalt en niet zijn omgeving. Het gaat dus om de subjectieve beleving. Als de pester het vervolgens nergens meldt, hebben collega's vaak niet eens door dát ze pesten.' Ook de lading van het woord 'pesten' geeft nog wel eens een verkeerde indruk, denkt Buijssen. 'Bij pesten wordt vaak gedacht aan heel opvallend gewelddadig gedrag: schelden, slaan, schoppen, iemands jas stelen, et cetera. Maar pesten is bijna nooit fysiek of heel opvallend, het gebeurt juist heel subtiel. Een continue stroom van speldenprikjes.' Bron: www.nursing.nl Pesten Kamer: Laat scholen zelf antipestaanpak kiezen Scholen moeten de mogelijkheid krijgen om andere dan de erkende antipestprogramma's te gebruiken. Dat is de strekking van een motie die De Tweede Kamer op 3 juli aannam. De motie van Vera Bergkamp van D66 en Brigitte van der Burg van de VVD stelt wel als voorwaarde dat de VO-raad en de PO-Raad voor 1 oktober komen met een aanpak voor veilige scholen en een effectieve bestrijding van pesten. Als de sectorraden daar samen met de scholen in slagen, kan de verplichting om erkende antipestprogramma's te gebruiken, vervangen worden door de eigen verantwoordelijkheid van de school. Volgens de raden zijn er goede methodes beschikbaar als alternatief voor erkende antipestprogramma's. Scholen hebben daarmee meer ruimte om pesten aan te pakken op een manier die aansluit bij hun visie. Bron: Nederlands Jeugd Instituut. Dikke kleuters pesten vaker Jonge jongens met obesitas zijn vaker een pestkop dan 'slanke' leeftijdsgenootjes. Daarnaast worden te dikke kleuters, zowel jongens als meisjes, vaker gepest dan kleuters zonder overgewicht. Dat blijkt uit onderzoek van het Erasmus MC in Rotterdam en de GGD. 'Kinderen met obesitas hebben twee keer zoveel kans om gepest te worden als hun 'slanke' leeftijdsgenootjes. En dikke jongens hebben twee keer zoveel kans om zelf te gaan pesten', zegt onderzoekster Pauline Jansen dinsdag. Het gaat dan vooral om fysiek pesten. 'Deze jongens gooien hun gewicht in de strijd.' Voor het onderzoek maakte Jansen gebruik van de data uit de Jeugdmonitor van de GGD Rotterdam - Rijnmond en uit de Generation R studie. Dit is het langlopende onderzoek vanuit het Erasmus MC naar de groei, ontwikkeling en gezondheid van 10.000 kinderen in de regio Rotterdam. Het is volgens haar niet bekend wat het exacte verband is tussen pesten en zwaarlijvigheid bij de kleuters. 'Worden ze gepest omdat ze te zwaar zijn of gaan ze te veel eten en niet meer bewegen omdat ze gepest worden? We weten niet wat wat veroorzaakt.' Bron: www.volkskrant.nl Van onder de hamer 'Tien procent ontslagzaken door social media' Bij een op de tien ontslagzaken worden door werkgevers uitlatingen op social media aangevoerd voor reden tot ontslag. Dat stelt juridisch dienstverlener DAS naar aanleiding van onderzoek uit eigen dossiers. "Gezien het aantal zaken dat wij bij DAS behandelen, zal dit percentage ongeveer gelden voor alle arbeidsconflicten in Nederland", zegt jurist Olav Wagenaar. Hij plaatst er wel de kanttekening bij dat de arbeidsverhouding meestal al verstoord is en dat de inhoud van een tweet of een post op bijvoorbeeld Facebook voor de werkgever de aanleiding is ontslag aan te zeggen. Jaarlijks handelt DAS zo’n driehonderd zaken rond sociale media af. Verweven ''Je uitlatingen op internet zijn erg verweven met de functie die je vervult", zegt de Utrechtse arbeidsjurist Maarten van Gelderen. Hij verwijst naar de functie en uitlatingen van ambtenaar Yasmina Haifa. Zij werd door het ministerie van Veiligheid en Justitie op non-actief gezet na het plaatsen van een tweet waarin zij schreef dat de jihadistische beweging IS een ''vooropgezet plan van zionisten'' noemde. ''In het geval van deze mevrouw denk ik dat ze een groot arbeidsrechtelijk probleem heeft.’’ Excuus Onwetendheid over de gevolgen van tweets en posts op sociale media zijn niet langer een excuus voor werknemers in het bedrijfsleven en bij de overheid. Wie nu bij de rechter nog aanvoert dat hij de impact van een boodschap via Twitter, Facebook of Linkedin heeft onderschat, wordt meewarig aangekeken. ''Rechters zijn nuchter genoeg om eventuele foutjes bij ontslagzaken eruit te zeven", zegt Van Gelderen, die twee jaar geleden een top-10 van blunders van werknemers, ambtenaren en politici op sociale media publiceerde. ''Twitter en Facebook zijn heel impulsieve media, waarbij snel iets mis kan gaan. Maar politieke gevoeligheid is bij de overheid natuurlijk een open zenuw, zeker wanneer dat leidt tot een golf van protest en verontwaardiging." Bron: www.nuzakelijk.nl Een en ander wat nader bekeken: Klagen op social media reden voor ontslag? Klagen op social media, het is zo verleidelijk. Net zo aantrekkelijk om hard op te treden tegen een medewerker die zijn baas door het slijk haalt op Facebook. P&Oactueel bespreekt in deze serie met Marlene Hogenhuis-Maeijer, Advocate IP/IT en arbeidsrecht bij Bogaerts & Groenen advocaten de meest gestelde vragen rond HR en social media. Deze week: in hoeverre mag je juridisch gezien optreden rond uitlatingen op social media? Is er reden voor ontslag? ‘Werknemers verweren zich in dit soort zaken vaak in de trant van: ‘die uitspraak deed ik in de privésfeer. Bovendien heb ik mijn Facebook afgeschermd voor de buitenwereld, dus behalve mijn vrienden kon niemand de uitspraak lezen.’ Uitspraken op social media behoren misschien tot het privédomein, dat wil niet zeggen dat je zomaar alles mag zeggen. Helemaal niet als het om je werk gaat.’ Waarschuwen ‘Wat opvalt als je de jurisprudentie bekijkt, is dat één keer in de fout gaan door je baas te beledigen niet altijd een dringende reden voor ontslag is. Maar als er door de werkgever een waarschuwing is gegeven, of de medewerker ging al eens eerder de fout in, dan vindt de rechter dat vermoedelijk sneller een dringende reden voor ontslag. De vrijheid van meningsuiting is niet onbegrensd, zei een rechter in een zaak waarin een distributiemedewerker van Blokker zijn bedrijf een ‘hoerebedrijf’ noemde en de teamleider flink door het slijk haalde. ‘Als goed werknemer had de werknemer dit bericht niet behoren te plaatsen’, aldus de rechter. Geen dringende reden ‘Dát een waarschuwing belangrijk kan zijn, bewijst een andere zaak waarin een werknemer zich niet alleen negatief, maar ook discriminerend uitliet over een collega op Facebook. Zo gaf hij onder andere aan dat wanneer hij ‘nog een keer met de ‘zwarte’ mee moest’, ‘er gauw klaar mee zou zijn’. Omdat de werkgever geen laatste waarschuwing had gegeven, zag de rechter geen dringende reden voor ontslag. Wel werd de arbeidsovereenkomst ontbonden, en een vergoeding aan de werknemer toegekend op basis van de kantonrechtersformule.’ Beledigingen of discriminerende opmerkingen op social media hoef je als werkgever niet te pikken en kan een (dringende) reden voor ontslag zijn. Het hangt van de feitelijke situatie af of ontslag op staande voet of een ontbinding wegens dringende redenen succesvol zal zijn. Als je de betreffende medewerker al eerder gewaarschuwd hebt, sta je als werkgever wellicht sterker maar er zijn situaties te bedenken waarin een enkele uitlating op social media zo ernstig is dat die al reden zou kunnen geven voor ontslag op staande voet. Social Media Code 'Een gedragscode of Social Media Code is aan te bevelen. Dan kan de werkgever duidelijk maken dat de werknemer weet wat wel of niet acceptabel is voor de werkgever en welke sancties op overtreding van die code staan.' Bron: www.penoactueel.nl Het volgende zou ook gevolgen hebben voor seksuele intimidatie op de werkvloer Waarom seksuele intimidatie strafbaar moet worden gesteld Straatintimidatie gaat verder dan nafluiten. He schatje, zin in een nummertje? Fluiten, toeteren, zwaaien, staren. Dat zijn de mildere vormen. Harde cijfers ontbreken, maar de meeste vrouwen hebben wel eens te maken met seksuele intimidatie op straat. Gaya Branderhorst Het kan ook erger: zonder enige aanleiding uitgemaakt worden voor hoer, 'per ongeluk' omver worden gelopen, een ongewenste hand tussen de benen. Volgens Gaya Branderhorst, één van de initiatiefnemers en woordvoerder van het burgerinitiatiefstraatintimidatie.org, wordt er een grens overschreden zodra een vrouw zich echt geïntimideerd voelt: "He, wil je neuken? Er is geen vrouw die denkt: dat is nou een leuke benadering. Natuurlijk is er verschil tussen ongewenst gedrag en intimidatie. Als vrouwen het gevoel hebben dat ze niets terug kunnen zeggen omdat het dan escaleert, gaat het mis." Juridische obstakels Twee jaar geleden bracht Ahmed Marcouch het onderwerp al ter sprake in de Tweede Kamer, maar toen kwam het niet tot een wetsvoorstel omdat het juridisch te ingewikkeld zou zijn. Om dit opnieuw onder de aandacht te brengen startte Branderhorst samen met elf anderen het burgerinitiatief. 40.000 handtekeningen zijn er voor nodig om het onderwerp opnieuw op de agenda te krijgen en daarvan zijn er in twee dagen al zo'n 7600 binnen. Van de ondertekenaars tot nu toe is de helft man. Op de website staat een brief aan de Tweede Kamer, voorzien van een juridische bijlage. Volgens Branderhorst is het wel degelijk juridisch haalbaar om een wetsvoorstel te maken voor het strafbaar stellen van straatintimidatie. "Ook als iemand niet op heterdaad wordt betrapt geeft het de politie handvatten om intimiderend gedrag op straat aan te pakken. Als er nu een melding komt, dan kan de politie niet veel meer dan een berisping geven. Door het strafbaar te stellen kan de politie ook werkelijk iets doen," aldus Branderhorst. "Bovendien is het een signaal dat onze samenleving dit soort gebrek aan respect voor de omgeving niet tolereert." 'Recht hebben' op aandacht Volgens Branderhorst zijn de mannen die zich schuldig maken aan agressiviteit en bedreiging op straat vooral slecht opgevoed. "Het is vreemd dat vrouwen hun kleding en gedrag moeten aanpassen aan het gedrag van mannen, vrouwen worden daardoor beperkt in hun mobiliteit." Accepteren dat er wijken zijn waar vrouwen zich beter niet in een rokje kunnen vertonen is volgens haar 'stappen achteruit doen'. "Dat is de reden dat vrouwen in sommige landen boerka's dragen. Ik vind dat echt schokkend. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag, ook mannen," aldus Branderhorst. "Het is idioot dat sommige mannen denken dat ze 'recht' hebben op de aandacht van vrouwen. Aanranding en verkrachting ligt in het verlengde van dit soort gedrag." Bron: www.trouw.nl Werkgevers let op uw verantwoordelijkheden (beleid en maatregelen) als het gaat om ongewenst gedrag Geen ontslag na duw collega Een medewerker van een supermarkt met een goede staat van dienst geeft een collega op een dag een duw waardoor deze licht letsel oploopt. De werkgever reageert met een ontbindingsverzoek wegens gewijzigde omstandigheden. De kantonrechter wijst het verzoek af omdat dit, gelet op de omstandigheden van het geval, een te zware maatregel zou zijn. Feiten Een werknemer van 50 jaar met een dienstverband van vijf jaar werkt als krattenspoeler op de expeditieafdeling van een supermarkt. In november 2007 krijgt hij tijdens het werk ruzie met een collega. Hij pakt zijn collega van achteren vast en gooit hem tegen een broodkar. De collega valt op de grond en loopt lichte verwondingen op. De werknemer maakt direct zijn excuses die worden aanvaard met een handdruk en de uitspraak "zand erover". Enkele dagen later volgt, na een gesprek met de leiding, een brief waarin staat dat zijn gedrag onacceptabel is en dat bij de rechter ontbinding van de arbeidsovereenkomst zal worden gevraagd. Dit op grond van dringende reden dan wel wegens verandering van de omstandigheden. In afwachting van de rechtszaak wordt de man niet geschorst maar op een andere afdeling te werk gesteld. In de procedure voert de werknemer aan dat hij al maandenlang stelselmatig door die collega werd getreiterd. Er was sprake van voortdurende scheldpartijen en pesterijen en op een gegeven moment werd het hem gewoon teveel. De werknemer betuigt spijt over het gebeurde en geeft aan zelf ook wel in te zien dat zijn gedrag niet door de beugel kan en geen oplossing biedt. Daarnaast stelt de werknemer dat van een goed en zorgvuldig werkgever mag worden verwacht dat hij maatregelen neemt om te voorkomen werknemers tegen elkaar worden opgezet en ruzie krijgen. De werkgever stelt dat hij niet van de problemen op de hoogte was en wijst erop dat de werknemer daarmee nooit naar zijn directe chef is gestapt. Oordeel Kantongerecht De rechter stelt vast, dat uit de videobeelden van het incident blijkt dat de werknemer naar zijn collega is gelopen en hem, nadat hij zich had omgedraaid, een duw heeft gegeven waardoor de collega over de broodkar is gestruikeld. Met het oog op de vereiste veiligheid van haar personeel op de werkvloer spreekt het voor zich, dat het bedrijf dergelijk gedrag niet hoeft te tolereren. Gezien de reactie van de werknemer is die daar ook van doordrongen en hij heeft ook zijn spijt betuigd. De vraag is of het incident zo ernstig is dat daarom het dienstverband moet worden beëindigd. De kantonrechter is van oordeel dat dit niet het geval is. Hij oordeelt dat de werknemer niet eerder dergelijk agressief gedrag heeft vertoond. Ook sluit de rechter niet uit dat de man inderdaad werd geprovoceerd. Zoals vaak het geval is, zal het hier ook wel zo zijn dat waar twee kijven er twee schuld hebben. Het is dan niet redelijk om alleen tegen deze werknemer maatregelen te nemen. Het ligt daarom veel meer voor de hand om deze twee medewerkers uit elkaar te halen en op verschillende afdelingen te laten werken. Dat is mogelijk is gezien de mededeling van het bedrijf dat beide personen nu al niet meer samen op de krattenwasserij werken. In verband met de ernstige gevolgen van het einde van de arbeidsovereenkomst voor de werknemer, die een gezin met vier kinderen heeft, gaat het de rechter op dit moment te ver om de arbeidsovereenkomst te ontbinden. De werknemer zal zich wel moeten realiseren dat hij thans als een gewaarschuwd man geldt. Het ontbindingsverzoek wordt afgewezen. Let op Werkgevers horen een beleid te voeren waarbij werknemers worden beschermd tegen de mogelijke gevolgen van Psychosociale Arbeidsbelasting. Onderdeel daarvan is het tegengaan van pesten en treiteren op het werk. Een pestprotocol en een vertrouwenspersoon zijn onderdelen van zo'n beleid. In deze zaak gaat het om de gevolgen van pesten op het werk. Blijkbaar is er sprake geweest van een lange treitercampagne tussen collega's die geresulteerd heeft in een klein handgemeen. Bij weging van alle omstandigheden komt de rechter tot het oordeel dat er geen grond is om de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Daarbij valt op dat niet aan de orde is geweest welke houding de werkgever meer in het algemeen heeft ten opzichte van pesten op het werk. Inmiddels heeft zich onder kantonrechters wel de opinie gevormd dat het tegengaan van pesten en treiteren op het werk een verantwoordelijkheid van de werkgever is. Van de werkgever wordt verwacht dat hij daartoe een beleid voert en maatregelen neemt om te voorkomen dat door pest-, en treitergedrag schade ontstaat bij werknemers. Dat kan vorm worden gegeven door een pestprotocol met een gewaarborgde meldprocedure bij een vertrouwenspersoon. In deze zaak neemt de rechter op grond van een ervaringsfeit (waar twee kijven hebben twee schuld) aan dat beide werknemers fout zaten en dat het dan niet aangaat er één weg te sturen. Ook het feit dat mannen na het voorval zonder verdere problemen gescheiden werken pleit ervoor de arbeidsovereenkomst niet te laten eindigen. Bron: www.pwdegids.nl En dat niet alleen: de werkgever kan ook nog verantwoordelijk worden gesteld voor het gedrag van een werknemer Jurisprudentie "WEGWEZEN MET JE LELIJKE BUITENLANDSE KOP” Een werknemer van een winkel gaat een klant te lijf. Deze lijdt daardoor schade. Is de werkgever van de winkelmedewerker verantwoordelijk? Een klant wil in een winkel een aantal shirts ruilen maar een medewerker ziet dat niet zitten. Nadat hij de klant eerst toevoegt dat “hij moet wegwezen met z’n lelijke buitenlandse kop” gaat de medewerker zich ook fysiek te buiten. Hij stompt de klant in zijn rug, pakt hem bij de nek en duwt hem naar buiten. Volgens de klant zei hij daarbij: “Zorg dat je wegkomt, anders maak ik je af”. Hij duwt vervolgens de klant door de schuifdeuren naar buiten en geeft hem met zijn hand in zijn nek een zet. De klant hoort dan een knak in zijn nek en stelt de eigenaar van de winkel als werkgever aansprakelijk voor de materiële en immateriële schade. De rechtbank stelt voorop dat er een onrechtmatige daad is begaan door een werknemer van de winkel. Diens gedragingen zijn in de directe uitoefening van diens werkzaamheden begaan en daarmee had de winkelketen daar dus zeggenschap over. Hoewel de (directie van de) winkel zelf niet verwijtbaar heeft gehandeld, acht de rechtbank de directie toch aansprakelijk wegens een onrechtmatige daad van één van zijn ondergeschikten. Dit op grond van artikel 6:170 BW: als werknemers een onrechtmatige daad plegen, kan de werkgever daarvoor aansprakelijk worden gesteld. Natuurlijk kan de werknemer zelf ook aansprakelijk worden gesteld. Maar van een kale kip kan men doorgaans geen veren plukken, vandaar dat men dan beter de werkgever kan aanspreken. Die is daarvoor, als goed werkgever, doorgaans verzekerd via de Aansprakelijkheidsverzekering voor bedrijven. Als voorwaarde voor aansprakelijkheid geldt dat de kans op de gemaakte fout door de opdracht tot het verrichten van de taak is vergroot en dat degene in wiens dienst hij stond zeggenschap had over de gedragingen waarin de fout was gelegen. Dan kan sprake zijn van werkgeversaansprakelijkheid. De rechtbank spreekt in deze zaak uit dat de medewerker onrechtmatig heeft gehandeld c.q. een fout heeft begaan en dat daarmee de werkgever aansprakelijk is voor de door de klant geleden schade. Bron: Rechtbank Midden-Nederland, 18 september 2013, ECLI:NL:RBMNE:2013:7291 Bron: www.arbo-online.nl Ongewenst gedrag in de sport blijft om aandacht vragen. Allereerst: Een nieuw initiatief van NOC*NSF Vertrouwenspunt Sport. De sportwereld kan met vragen over zaken als doping, seksuele intimidatie of ander grensoverschrijdend gedrag voortaan terecht bij het Vertrouwenspunt Sport. Het telefonisch meldpunt is opgezet door NOC*NSF in samenwerking met de bonden. Dinsdag voorafgaand aan de algemene vergadering van de sportkoepel werd de telefonische en internetdienst officieel gelanceerd op Papendal. Dat gebeurde door Chiel Warners, voorzitter van de atletencommissie van NOC*NSF. Het meldpunt is bedoeld voor sporters, begeleiders en anderen die melding willen maken van zaken die mogelijk in strijd zijn met de regels en die de integriteit van de sporter of de sport aantasten. Dat kan desgewenst anoniem. Bij een vertrouwenspersoon kunnen persoonlijke dilemma’s of vervelende ervaringen worden gemeld, maar de lijn is ook bedoeld om grensoverschrijdend gedrag van anderen te rapporteren. Het Vertrouwenspunt Sport is telefonisch bereikbaar, via 0900-2025590. Bron: www.destentor.nl Na de zaak in de judobond onlangs en na de zaak HGC recent, vragen we ons af hoe lang sportverenigingen nog blijven beweren dat ‘het bij ons niet gebeurt’. NOC dringt nadrukkelijk aan op aanvragen van VOG voor trainers en coaches en de overheid besluit om zich er niet mee te bemoeien. Trainer Luigi C. van HGC filmde 5 jaar lang honderden meisjes in kleedkamer Honderden meisjes tussen de 12 en 18 jaar en jonge vrouwen van 18 jaar en ouder zijn tussen 2006 en 2011 heimelijk gefilmd in een kleedkamer van de Wassenaarse hockeyclub door de 45-jarige Luigi C. uit Wassenaar. De man werd op dinsdag 26 augustus aangehouden. Hij had ook kinderporno in bezit. Luigi C., trainer bij de club, filmde zowel meisjes van thuisclub HGC als van bezoekende verenigingen. Vele honderden meisjes verschenen volkomen ongevraagd voor zijn camera. De beelden zijn vastgelegd door een statische camera: de camera kon niet bewegen of inzoomen, zo meldt het Openbaar Ministerie. Voor zover nu bekend, zo meldt het OM, zijn de beelden niet verspreid. De zaak blijkt van een enorme omvang, zo valt te concluderen uit de informatie die het OM prijsgeeft. Vele honderden meisjes en jonge vrouwen werden gedurende vele jaren gefilmd. Volgens het OM tussen 2006 en 2011, onderzocht wordt nog of er ook buiten deze periode is gefilmd. Medewerker Luigi C. werd bekend als vrijwilliger van het programma Sportsignaal op Den Haag FM, dat sinds enige tijd ook op Omroep West wordt uitgezonden. Ook werkte hij voor AD Haagsche Courant. Hij volgde het hockey in de Haagse regio voor Sportsignaal sinds 1990 en maakte daar naam mee. Later werd hij hockeycoach bij de bekende club HGC. De vereniging is nog niet bereikbaar voor commentaar. HGC is ook de club waar de prinsesjes Amalia, Alexia en Ariane spelen. Zij komen niet op de beelden voor, aldus het OM in een toelichting. Het onderzoek naar C. werd ingesteld nadat er dvd’s waren gevonden met daarop heimelijke opnames van een dameskleedkamer, waarop te zien is dat hockeysters zich omkleden. Sommigen zijn ontkleed in beeld. De beelden zijn vastgelegd door een statische camera: de camera kon niet bewegen of inzoomen. Geschorst Uit onderzoek bleek dat het om een kleedkamer ging van de hockeyvereniging HGC. De man werd daarna geschorst door HGC. Uit het onderzoek van de politie is gebleken dat meisjes tussen de 12 en 18 jaar en jonge vrouwen van 18 jaar en ouder, heimelijk zijn gefilmd in de dameskleedkamer. Het gaat hierbij om leden van HGC, maar ook om leden van bezoekende hockeyclubs. Het gaat voornamelijk om leden van 16 en ouder die in beeld zijn. De verdachte was trainer bij deze hockeyclub. Nadat de politie de hockeyclub op de hoogte bracht van het onderzoek, is de man per direct geschorst. Bron: www.omroepwest.nl Integriteit Ook in deze editie een statement van collega Gerard Dijkstra Misstanden lang niet altijd gemeld ( bron Berenschot: veilig misstanden melden op het werk, 22-07-2014) Ongeveer een kwart van de werknemers (22% privaat, 29% publiek) heeft de afgelopen twee jaar één of meerdere vermoedens van misstanden gehad. Gemiddeld genomen wordt de helft van de vermoedens van misstanden intern aanhangig gemaakt (publiek 47%, privaat 52%). Extern wordt er veel minder vaak melding gedaan van misstanden. Dat blijkt uit onderzoek van Berenschot op basis van een evaluatie van Onderzoeksraad Integriteit Overheid en Adviespunt Klokkenluiders in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Slechts 3,1 procent in de publieke sector deed ook buiten de eigen organisatie melding van de misstand en 7,3 procent in de private deed extern een melding. De meest genoemde reden om geen ( interne/externe) meldingen te doen, is de angst voor persoonlijke negatieve gevolgen. Een andere reden die vaak genoemd wordt is het 'gebrek aan vertrouwen in de procedures’. Mijn conclusie is dat het onderzoek aantoont dat binnen organisaties het onderwerp nadrukkelijker aan de orde moet worden gesteld waarbij de angst voor persoonlijke negatieve gevolgen voor de medewerker moet worden weggenomen. De leiding van de organisatie dient het belang van de meldingsinfrastructuur duidelijk uit te dragen zodat medewerkers vertrouwen hebben in de procedures. Bron: Gerard Dijkstra Integriteit en klokkenluider Gotlieb Harde taal aan het adres van de Nederlandse Zorg Autoriteit Schippers overweegt splitsing NZa Commissie oordeelt hard over Zorgautoriteit : Onderzoek na zelfmoord klokkenluider toont schokkende feiten … 'NZa verwaarloosde kritische medewerker ... Flinke belangenverstrengeling tussen VWS en NZa ... D66 en ChristenUnie willen spoeddebat over zorgwekkend rapport Er moet veel veranderen bij zorgtoezichthouder NZa. De commissie-Borstlap deed onderzoek naar de zorgautoriteit en komt met scherpe en harde conclusies. De toezichthouder die de zorgmarkt van jaarlijks 90 miljard euro bewaakt, disfunctioneert op cruciale vlakken. Eerder: Minister Schippers van Volksgezondheid stelde in april een onderzoekscommissie op nadat bekend werd dat senior beleidsmedewerker Arthur Gotlieb zelfmoord had gepleegd. Gotlieb werd weggepest en verwaarloosd in de tijd dat hij kritiek uitte op de organisatie. Hij liet een lijvig bewaarschrift achter, een boekwerk dat intern als een bom werd behandeld die ieder moment af kon gaan. Eén van de belangrijkste conclusies van de commissie-Borstlap is dat de zorgautoriteit moet worden opgesplitst. De dubbele taak van de organisatie, het opstellen van regels én het controleren van zorgverzekeraars, dient te verdwijnen luidt het advies. Ook het management en het personeelsbeleid moet flink op de schop. De commissie oordeelt dat de afdeling Human Resources zwak is, dat vertrouwenspersonen ronduit gewantrouwd worden en ook de leiding heeft en dat er te weinig menselijke aandacht is voor medewerkers. Aankomende donderdag (4 september. Red.) laat ZEMBLA een reconstructie zien van wat er voor en na de dood van Gotlieb gebeurde. Daaruit blijkt dat de belangenverstrengeling tussen NZa en VWS compleet is. Zo oefende VWS druk uit op de NZa om een specifieke regeling te treffen voor het Erasmus Medisch Centrum. Het zou gaan om een toezegging van 100 miljoen euro, zo blijkt uit brieven van VWS en interne stukken van de NZa in bezit van ZEMBLA. De conclusie van commissie-Borstlap zouden eigenlijk volgende week pas naar buiten gebracht worden, maar omdat ZEMBLA komende donderdag met dit nieuws zou komen, werden de conclusies eerder naar buiten gebracht. Gotlieb was jarenlang senior beleidsmedewerker bij de NZa. Aan zijn kritiek werd geen gehoor gegeven en hij voelde zich zelfs tegengewerkt. Daarop ging hij een dagboek bijhouden waarin hij alle misstanden opschreef. De commissie-Borstlap oordeelt nu dat Gotlieb door zijn werkgever is verwaarloosd. "Wat op papier correct leek te zijn, was in de alledaagse werkelijkheid verworden tot een slordige omgang op de werkvloer, tekortschietend toezicht en onvoldoende … corrigerend opgetreden." Een onverantwoorde gang van zaken, aldus de commissie. Zowel voor als na de dood van Gotlieb lieten zijn managers geen enkele blijk van zelfreflectie zien. Zijn managers wisselden via privé e-mail adressen informatie uit over hem uit vrees dat Gotlieb de account van zijn werkt had gehackt. Ze waren als de dood dat het door hen zo genoemde 'Dan Brown boekwerk' aan het licht zou komen. Bron: www.joop.nl
© Copyright 2024 ExpyDoc
