Legende met Hollandse aandrijving

Test Jule Amps Monique 700 | Tekst: Joris van Nispen
Test Jule Amps Monique 700
Jule Amps Monique 700
Legende met Hollandse aandrijving
Jule Amps Monique 700 (rack-versie)
Preamp: Jule Amps Monique
Toonregeling: bass, mid, treble, sensitivity (pull: +4 dB)
‘Uitgekiende buizenkeuze en een
beproefd bedieningsconcept’
Line level: pull: +4 dB
Balanced level: draaiknop (-10 dB, .775 v)
Preamp-buizen: Shuguang 6SL7, Tung Sol 6SL7, EH 12AU7, EH EZ81
Poweramp: Hypex 700 watt RMS klasse D
Output: XLR na preamp; LIFT/GND; 2 speak-on/jackaansluitingen (1 x 4 ohm,
2 x 8 ohm)
Afmetingen: 48,3x8,8x25,5 cm
Gewicht: 8,2 kg
Adviesprijs: € 1.950,- (Tardis en Rack)
www.bassmatters.nl * www.juleamps.com
In De Bassist 29 testten we een aantal buizen-preamps
en -DI’s (te beluisteren via debassist.nl/artikelen/hetpanel). Ook al moest zij een zware vintage buizenamp
en een dure studiovoorversterker in de rangorde voor
zich dulden, de Monique-preamp zou zonder twijfel als
eerste geëindigd zijn als gebruiksgemak, veelzijdigheid
en toonregeling doorslaggevend waren. Afgelopen
zomer bracht de Californische bouwer Jule Potter de
Monique uit, in combinatie met een eindtrap van
Hollands fabricaat. Ja, het is echt waar: de Moniquepreamp in één behuizing met een high-end eindversterker die aan headroom niets te wensen overlaat.
Mijn eerste gedachte was: dit moet de versterker zijn
die alle andere overbodig maakt. Is dat ook zo? We gaan
het horen.
De Monique-preamp heeft haar sporen al ruimschoots verdiend. Verkrijgbaar in een sixties ‘dove cage’ die de show steelt op elke versterker
(€ 1.250,-), als 19 inch rack en gewone ‘Tardis’-top (€ 1.150,-), of in een elegant bamboe of houten kistje (vanaf € 1.600,-) is er voor elke smaak een
uitvoering. Monique is in alle toonaangevende basbladen lovend getest.
Het geheim schuilt in de buizen en het vakmanschap waarmee deze boutique-voorversterker is gemaakt. Maar vooral in de solide toonregeling
waarmee iedere bassist - actief of passief, modern of vintage - in no time
elke gewenste sound tevoorschijn tovert. Dit ‘klinkt altijd te gek’ horen we
vooral over de Ampeg SVT, maar wie is vandaag de dag nog in het gelukkige bezit van een vriendelijke hulk als roadie?
Beproefd
De Monique is gebouwd volgens de hedendaagse filosofie dat alleen het
allerbeste gebalanceerde signaal naar de mengtafel in de studio of de PA
46 deBassist
mag gaan, en dat een goede sound begint bij de bron. Wanneer je muziek
maakt, gaat het er uiteindelijk om wat je publiek te horen krijgt; niks meer
en niks minder. Doorredenerend vanuit dit uitgangspunt wil je dus het liefst
een onderhoudsvrije Ampeg B-15N uit 1962, waarmee je tevens in zalen van
alle soorten en maten kunt optreden. Maar die bestaat helaas niet. En
helaas is een geluidstechnicus die in live-situaties een microfoon voor je
speakerkast duldt, een steeds zeldzamere verschijning. Zo dicht mogelijk
bij de bron begint natuurlijk met een goede basgitaar, maar evengoed met
een excellerende voorversterker die het geluid van die basgitaar volledig
tot zijn recht laat komen. Dat realiseerde Jule Potter zich toen hij in 2008
met veel liefde de Monique ontwierp en bouwde. Persoonlijk door hem met
de hand gesoldeerde verbindingen, een uitgekiende buizenkeuze, een even
beproefd als simpel bedieningsconcept, en dat alles in een solide behuizing.
Kleinste nuances
De specs van de ouderwets in rubber voeten gemonteerde buizenset vind
je hiernaast. De sound regel je met grote, vintage aandoende Baxandall
EQ-knoppen voor (hoe kan het anders) high, mid en low, die je plus of min
20 dB geven zonder elkaar ook maar in het minst te beïnvloeden - net als
bij de legendarische SVT uit 1969. Uniek is een vierde, geheimzinnige pushpull sensitivity-draaiknop, waarmee je nog beter kan regelen wat de Monique het beste doet: de dynamiek van je vingers en hand op de snaren in
relatie tot het element laten horen. Vooral spel boven de twaalfde fret,
boventonen en flageoletten komen ermee tot leven, zonder in te leveren op
het vet knorrende laag - desgewenst met een randje oversturing. Het moet
je wel liggen; Monique registreert de kleinste nuances in je spel, dus je
hoort ook echt álles. Maar los daarvan, het gebruiksgemak is onovertroffen. Prik je bas in de Monique, prik de Monique in de mengtafel en klaar is
Kees. Het levert je onder alle omstandigheden een buitengewoon bruikbare
bassound op, die zonder mic zowel volstaat in de studio als tijdens een
optreden. Of je nu nog via een eindversterker met speakerkast speelt om
jezelf op het podium goed te kunnen horen, of via een monitoring-paneel
met in-ears.
Je geluidstechnicus maak je blij met een ‘balanced level’-draaiknop aan de
achterzijde van Monique, waarmee je het volume voor de XLR-aansluiting
bepaalt. De Cinemag-trafo levert zonder verlies een muisstil gebalanceerd
signaal, hoe lang de kabel naar de mengtafel ook is. De tweede (eveneens
push-pull) volumeknop, genaamd line level, is voor het 10 k-ohm signaal
naar een eindversterker van je keuze. Dat betekent dat je het zonder probleem zowel voor een losse eindversterker, als via een preamp of een
effects return van een andere top kunt gebruiken. Hmm... maar zou een
alles-in-één-versterker niet veel handiger zijn? Enter the Monique 700.
De poweramp
Vóór de Monique was eerder via Jule Amps een 800W-eindversterker
leverbaar, de Minnie. Nu heeft Jule zijn eigen ideale totaalproduct: de
Monique 700-top. Hij stelde dezelfde hoge eisen aan de eindversterker als
aan de Monique-preamp, die ongewijzigd in deze amp is geïntegreerd en
dus ook nog steeds hetzelfde kan. De eindtrap zorgt voor een compromisloze, ongekleurde en buitengewoon krachtige versterking van de unieke
sound van de Monique. Daarvoor koos Jule de in Nederland ontwikkelde
Hypex 700 W klasse D solid state-eindtrap. Er zijn namelijk lichte, goedkope
D-versterkers met een relatief hoog
wattage, die je vaak ziet in de
instapmodellen van diverse fabrikanten, maar ook zware high-end
exemplaren. De Hypex valt in de
laatste categorie en levert constant
het bijbehorende vermogen van 700 watt (waar de goedkope broertjes dat
hooguit bij piekbelasting kunnen). Jule waarschuwt er nadrukkelijk voor
alleen speakerkasten te gebruiken die deze 700 watt ook écht continu
aankunnen.
actieve bassen of bij de pull-functie van de line level- of sensitivity-knoppen.
De Monique 700 is verder voorzien van een aantal ventilatieopeningen aan
de achterzijde en twee zeer stille ventilatoren, die je ook uit kunt zetten. De
eindtrap schakelt zichzelf uit bij een bedrijfstemperatuur boven de 100
graden Celsius. De ventilatoren doen hun werk echter goed en oververhitting is een vrij onwaarschijnlijk fenomeen, ook al is de rack-versie in een
flightcase gemonteerd. Het zeer zware aluminium chassis van de rackversie (bijna twee kilo zwaarder dan de losse top) helpt bij de afvoer van
warmte van de buizen en de eindtrap.
Conclusie
Als vintage SVT-fanaat was ik natuurlijk zeer sceptisch over een solid stateeindtrap achter een buizen-preamp. Maar de zeer cleane poweramp blijkt
samen met het juweel dat de Monique is, ronduit een geweldige combinatie. Wanneer je de SVT ernaast beluistert, hoor je verschil: een buizentop
blijft op de een of andere manier wat vetter en ruimtelijker, maar ik moet
toegeven dat de Monique onmiskenbaar vele malen muzikaler
klinkt. En bovendien gaat het hier
om zulke kleine nuances, dat je ze
in de praktijk kunt verwaarlozen.
Toen ik Jule dit voorjaar vroeg of
hij ooit nog een buizeneindtrap zou gaan bouwen, kwamen we al snel tot
de conclusie dat de markt waarschijnlijk weinig behoefte heeft aan een
SVT-kloon (zoals de exclusieve Rheingold B300). Ik kon natuurlijk ook niet
nalaten de Monique-preamp even in de eindversterker van mijn SVT te
pluggen, maar dat werd niks. De rechttoe-rechtaan SVT is geen partij voor
de vele nuances van de Monique. Ook werd weer eens duidelijk hoeveel een
buizeneindtrap nog doet met je sound, en dat werkt bij de Monique averechts. Het mooie van de Monique 700 is dat je de eindversterker via een
switch kunt gebruiken wanneer je hem nodig hebt, maar ook altijd beschikt
over een van de allerbeste preamps die speciaal ontwikkeld is voor de
basgitaar. Hij wint het uiteraard ook op het gebied van handelbaarheid en
veelzijdigheid. Om kort te gaan: ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen
dat er bassisten bestaan die van de Monique 700-top niet domweg gelukkig worden. Het is natuurlijk even sparen, maar dan ben je ook gelijk
helemaal klaar. n
‘De zeer cleane poweramp blijkt
samen met het juweel dat de Monique is,
ronduit een geweldige combinatie’
Reactiesnelheid
Maar de ware reden voor zijn keuze voor Hypex is de doorgave van de
warme dynamiek van de Monique en de reactiesnelheid (latency) van de
versterker, die nagenoeg nihil is. Dit laatste moet je horen om het te geloven, maar je kunt je voorstellen wat direct ervaren wat je met je vingers
doet voor invloed heeft op je spel. Trek je de ‘line level’-knop uit, dan voeg
je 4 dB toe aan het uitgaande signaal, maar dit is zelfs bij passieve bassen
eigenlijk niet nodig. Aan de voorkant is naast het blauwe powerlichtje van
de Monique een led gemonteerd die je waarschuwt voor een te sterk
ingangssignaal (clipping), hetgeen voor zou kunnen komen bij sommige
deBassist 47