Edvin Wilson wint Arno Wallaard Memorial 2014

Edvin Wilson wint Arno Wallaard Memorial 2014
{Door Hans van Houdt}
(foto’s boven Cok Sportactiefoto, onder Stephan Tellier0
Meerkerk
Er raasde paaszaterdag een tornado door de Alblasserwaard. Een wervelwind die werd veroorzaak
door een Zweedse wielrenner Edvin Wilson. Een 25jarige coureur die feitelijk nog nooit veel had
gewonnen, maar nu zijn kans schoon zag. Zo’n vijftien kilometer voor de finish in Meerkerk ging hij in
de aanval en begon aan een solo. Hoewel er achter hem door de elf overige koplopers verwoed op
hem werd gejaagd bleef de Zweed voorop om uitbundig met het bekende vreugdegebaar zijn eerste
overwinning sinds twee jaar te begroeten, tevens zijn allereerste zege in een UCI koers. ,,Ik zag dat er
geen eenheid in de kopgroep meer was’’, verduidelijkte Edvin Wilson zijn aanval. ,,Allemaal
tweelingen. Ik gokte er op dat die niet voor elkaar zouden rijden’’.
De gok van de Zweed kwam uit, op afstand kwam de Brit Thomas Stewart als tweede over de
eindstreep, derde werd de noordeling Umberto Atzori. Ondanks zijn magere erelijst is Edvin Wilson
een renner met potentie. Een die in zijn ploeg, het Noorse Team Joker een gewaardeerd renner is,
maar dan voornamelijk als helper van zijn kopman Reidar Borgensen. ,,Maar eigenlijk werd ik er een
beetje ziek van dat ik geen resultaten behaalde,’’ verklapte de winnaar na afloop. ,,Voor de start had
ik mijn ploegleider gezegd dat ik vandaag wel eens aan de beurt wilde komen. Tot hier toe had hij me
vooral meegenomen naar heuvelachtige koersen zoals in Normandië en de Ardennen. Hier in Holland
is het vlak, winderig en met al die bochten listig, dat ligt mij beter. Bovendien is de “Wallaard’’ een
koers van bijna tweehonderd kilometer, daar houd ik wel van.’’
In de aanloop naar de plaatselijke ronden hoefde Edvin Wilson zich niet bovenmatig in te spannen.
De koers werd, na enige schermutselingen, in handen genomen door het drietal Dennis Smit, Sjoerd
Kouwenhoven en Teun van Poppel, die een voorsprong van tegen de vier minuten bijeen zou
sprokkelen. Bij het naderen van Meerkerk, waar nog vijf plaatselijke ronden voor de boeg lagen werd
het drietal ingerekend, waarna de uiteindelijke kopgroep zich formeerde. Daarbij de weer naar
Dordrecht terug gekeerde Jasper Ockeloen, die de laatste weken voortreffelijk in vorm is. Zowel in de
Ronde van Taiwan, de Hel van het Mergeland als de Volta Limburg reed hij van voren, alleen de korte
klassering bleef nog uit. Die had de renner van het parkhotel Valkenburg graag in de Alblasserwaard
geboekt maar zo bekende hij zelf; ,,Daar was ik vandaag niet goed genoeg voor. Ik zat er wel steeds
bij, maar miste de power om door te gaan. Ik zag die Wilson gaan, die reed zo hard weg, dat hij niet
was bij te houden. We zijn echter nooit stil gevallen, ik hoopte er nog op dat hij werd terug gepakt en
gokte op een late aanval, maar eerlijk gezegd was ik kapot, ben nog blij met mijn negende plaats.’’