Interview met Dominique Moïsi in De Volkskrant

DE VOLKSKRANT
DONDERDAG 25 SEPTEMBER 2014
7
Oorlog in Syrië en Irak Ten eerste
Interview Dominique Moïsi (71), volgende week in Nijmegen voor de Radboudlezing
‘Er is geen alternatief voor een
interventie met grondtroepen’
We houden onszelf voor de gek als we denken dat we IS met luchtaanvallen kunnen uitschakelen, zegt de Franse politicoloog Moïsi. En een puur militaire ingreep zal niet voldoende zijn.
in hun dagelijks leven, zal hun cynisme toenemen en zullen ze alleen
maar gevoeliger worden voor de lokroep van fundamentalisme en fanatisme.’
Van onze correspondent
Peter Giesen
D
e bommen op
Raqqa zijn slechts
een begin, zegt de
Franse politicoloog Dominique
Moïsi. Uiteindelijk zal het Westen
soldaten naar de
woestijn van Syrië en Irak sturen om
Islamitische Staat te vernietigen. ‘Er is
geen alternatief voor een interventie
met grondtroepen’, zegt hij, op het
zonnige terras van een buurtcafé achter de Madeleine in Parijs, waar de
onthoofdingen door Islamitische
Staat ver weg lijken.
Moïsi (71) is geen havik, geen denker die de wapens graag laat kletteren. Hij omschrijft zichzelf als ‘hartstochtelijk gematigd mens’: een leven
lang probeert hij ethiek en realisme
met elkaar te verzoenen. Volgende
week geeft hij in Nijmegen de Radboudlezing, waarin hij zal voortborduren op zijn klassieke boek De geopolitiek van emotie uit 2008. Hierin
schetst hij een emotionele kaart van
de wereld. Azië koestert hoop, terwijl
het Westen bang is zijn plaats te verliezen. De Arabische wereld voelt zich
vernederd door eeuwen van mislukking en achterstand. Soms is geweld
een verlossing van rancune, zoals IS
laat zien. Daardoor is een confrontatie tussen de regio’s van angst en vernedering onvermijdelijk geworden,
aldus Moïsi.
Deze week escaleerde de strijd verder. De Verenigde Staten en hun
bondgenoten vielen IS ook in Syrië
aan. Frankrijk weigerde vooralsnog
mee te doen. Moïsi: ‘Het was vorig
jaar zo beslist in zijn veroordeling
van het regime van Assad dat het
niets wil doet dat uitgelegd kan worden als steun aan Assad.’
Een Marshallplan voor de Arabische wereld?
‘Nee! Het Marshallplan was effectief
omdat Europa daarvoor al een rechtsstaat kende. De omstandigheden waren totaal anders dan nu in de Arabische wereld.’
Wat blijft er dan over? Pessimisme?
‘Dit is een moeilijk moment in de geschiedenis. Er zijn momenten
waarop je je naar succes moet haasten, omdat je een window of opportunity ziet. Maar er zijn ook momenten
waarop je het kwaad moet indammen, weerstaan, zo goed als je kunt.
Wetend, diep van binnen, dat je zult
winnen als je sterk blijft en trouw aan
je eigen waarden.
Er zijn momenten
waarop je het
kwaad moet
indammen,
weerstaan, zo
goed als je kunt
‘Want het is heel vermoeiend om je
hele leven een revolutionair of terrorist te zijn. Het is ontmoedigend als je
vrienden heel snel na elkaar worden
opgeblazen. Op een bepaald moment
ga je je afvragen: is het allemaal de
moeite waard?’
Het bombarderen van IS in Syrië
werkt toch ook in het voordeel
van Assad?
‘Dit is een noodgeval. Eerst moet IS
vernietigd worden. Daarna kan het
Westen kijken wat het aan Assad kan
doen.’
Tot nu toe heeft het Westen het
sturen van grondtroepen expliciet uitgesloten.
‘Ja, maar we houden onszelf voor de
gek als we denken dat we IS kunnen
uitschakelen met luchtaanvallen, gecombineerd met grondacties door
plaatselijke troepen, zoals de Koerdische peshmerga. Luchtaanvallen zijn
geschikt voor het tegenhouden van
de vijand, niet voor het terugdringen
ervan. En de peshmerga zijn goede
strijders, maar ze zijn alleen geïnteresseerd in het winnen van Koerdisch
grondgebied. Ze zullen niet willen
sterven voor Syrië of Irak.’
Dus worden we gedwongen alsnog troepen te sturen.
‘Het zal een proces zijn. We zullen beseffen dat er grenzen zijn aan wat
luchtaanvallen kunnen doen. Mis-
Dominique Moïsi: ‘Wreedheid is een proces dat zichzelf vernietigt.’
schien vindt ergens een verschrikkelijke aanslag plaats in de Verenigde
Staten of Europa. Hoe dan ook, door
onze eigen logica zullen we worden
gedwongen troepen te sturen. Tegelijkertijd zal een puur militaire ingreep
niet afdoende zijn. Een interventie zal
weer haar eigen problemen creëren.’
Omdat ze in de Arabische wereld
wordt gezien als een nieuwe vernedering door het Westen?
‘Precies. Er zijn geen goede oplossingen. We moeten interveniëren, terwijl we weten dat de kosten van interventie heel hoog zijn.’
Kan het Westen Islamitische
Staat niet gewoon laten bestaan?
De interventie in Afghanistan
werd ook gerechtvaardigd met
het argument dat terroristen
nooit over een eigen staat mogen
beschikken. Uiteindelijk gaan we
er gewoon weg.
‘Kunnen we een terroristische staat in
het centrum van het Midden-Oosten
accepteren? Een staat die Syrië en Irak
destabiliseert tot op het punt waarop
ze samen een kalifaat vormen? Als we
niets doen, zal de honger van IS toenemen. Ze zullen ambities hebben
voor Libanon, Jordanië.’
Foto Tom Verbruggen / HH
En Israël.
‘Nou, Israël is sterk, daar praten ze
weinig over. Israël is geen prioriteit.’
Maar wat kan het Westen doen
aan het onderliggende probleem:
het gevoel van vernedering in de
Arabische wereld?
‘We hoopten natuurlijk dat het gevoel van vernedering zou verminderen door de Arabische Lente. Dat is
duidelijk niet gebeurd.
‘Vernedering moet vooral bestreden worden door economische
groei. De economie is beslissend. Als
de Arabieren geen verbetering zien
Dat geldt voor groepen als Al Qaida. Maar stel dat IS erin zou slagen een echte staat te vestigen,
een islamitische variant van naziDuitsland?
‘Nazi-Duitsland heeft twaalf jaar bestaan, waarvan zes jaar in oorlog. Het
was geen groot succes, noch voor
Duitsland, noch voor Europa. Na een
tijdje zal fascinatie plaats maken voor
walging. Zo veel moslims zullen sterven door IS dat veel mensen zullen
zeggen: dit is de opoffering niet
waard. Wreedheid is een proces dat
zichzelf vernietigt. Daarom ben ik
niet pessimistisch. Ik zeg alleen: het
zal moeilijk zijn.’
Dominique Moïsi (1946) is de zoon
van een overlevende van Auschwitz.
Hij doceert nog aan Harvard en het
College of Europe in het Poolse Natolin. Moïsi was medeoprichter van het
Institut Français des Relations Internationales (IFRI) in Parijs.
Op 30 september geeft hij de
Radboudlezing in Nijmegen. Zie:
www.ru.nl/soeterbeeckprogramma.