© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad. Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt uitdrukkelijk voorbehouden. Zaterdag, 29 november 2014 COLUMN PETRA STIENEN We bestaan echt! S inds een paar dagen neuriet mijn tienerdochter een aanstekelijk deuntje. Als ik haar vraag wat het is, zegt ze: „Het is The hanging tree, het revolutielied van Katniss uit de Hunger Games.” De actrice Jennifer Lawrence vertolkt in de succesvolle verfilming van de populaire boeken van Suzanne Collins de rol van deze heldhaftige Katniss. Het verhaal speelt in een fictieve wereld die somberder is dan Syrië, Irak en Afghanistan bij elkaar. Mijn dochter weet dat het slechts fictie is, maar is toch onder de indruk van de moed van Katniss. Gewapend met pijl en boog en een gezonde dosis intelligentie trekt zij samen met haar bondgenoten ten strijde tegen de wreedheden van de dictator. Alles voor de vrijheid van haar volk. Toen ik de leeftijd van mijn dochter had, was ik gefascineerd door de moed van de Nederlandse verzetsheldin Hannie Schaft over wie ik leerde via de film Het meisje met het rode haar. Zij leefde echt en sprak enorm tot mijn verbeelding. We spraken erover op school. Wat zouden wij doen als ons land bezet zou zijn? Of als er een dictatuur zou komen waarin we niet meer hardop zouden kunnen zeggen wat we dachten. Die vraag, ‘wat zou ik doen?’ was voor Razan Zeitouneh nooit een hypothetische vraag. De jonge Syrische advocate was al in 2001, toen ik haar voor het eerst ontmoette in Damascus, actief als mensenrechtenactiviste in de strijd Wat zouden wij doen als ons land bezet zou zijn? tegen de gruwelijkheden van het Assad-regime. Het verbaasde mij dan ook niet dat Razan tijdens de revolutie van 2011 een leidende rol kreeg en precies dat ging doen wat vele verzetsstrijders uit onze eigen geschiedenis ook deden. Het coördineren van verzet en demonstraties, het verzorgen van gewonden en het veiligstellen van voedseltransporten naar belegerde steden en dorpen. Razan moest onderduiken, maar bleef actief vanuit haar onderduikadres in Douma, een buitenwijk van Damascus. Helaas mondde de Syrische revolutie uit in een desastreuze oorlog met honderdduizenden slachtoffers, waar wij nu alleen nog maar twee verhalen over horen. Dat van de dictator Assad, de duivel die we kennen, en dat van de duivels van de zogenaamde Islamitische Staat (IS) die het hele land in de afgrond storten. Er is echter nog een derde verhaal. Dat van de burgeractivisten die binnen Syrië nog steeds doorgaan, vaak in een strijdtoneel dat erger is dan wat de schrijfster van de Hunger Games had kunnen verzinnen. Het verhaal van Razan en haar echtgenoot Wael Hammadeh en collega’s Samira al-Khalil en Nazem Hammadi. Zij zetten zich naast hun verzetswerk in voor de documentatie van oorlogsmisdaden en schending van mensenrechten door alle kanten in het conflict, Assad, de oppositie en de jihadistische groeperingen. In de hoop dit ooit voor het Strafhof te kunnen gebruiken. Dat werd hen niet in dank afgenomen, en op 9 december 2013, bijna een jaar geleden, werd het viertal ontvoerd vanuit zijn onderduikadres. Vermoedelijk door Jaysh al-Islam van Zahran Alloush, een islamitische groepering met goede banden in Saoedi-Arabië. Een groot aantal Europese ngo’s start dit weekeinde een campagne Alsof er in Syrië geen activisten zijn die strijden voor vrijheid. om Europese regeringen aan te zetten druk uit te oefenen op landen zoals Saoedi-Arabië om de ontvoerders te bewegen de vier vrij te laten. Onlangs sprak ik met Yassin al-Haj Saleh, een vooraanstaand Syrisch journalist, winnaar van de Prins Claus Prijs 2013 en echtgenoot van Samira al-Khalil. Hij verbaast zich over het feit dat hij elke keer weer moet bewijzen dat er nog steeds burgeractivisten zijn. „Waarom geloven jullie alles over IS, maar moeten jullie steeds bewijzen hebben dat wij nog steeds bestaan?” Ik heb geen antwoord. Inderdaad, waarom krijgen youtubefilmpjes van onthoofdingen enorme aandacht en krijgt een filmpje van Razan Zeitouneh, dat is opgenomen vlak voor haar ontvoering, nauwelijks meer dan 6000 views. Alsof we niet meer willen geloven dat Razan echt bestaat en haar werk er echt toe deed. Alsof er geen burgeractivisten zijn in Syrië die strijden voor wat voor ons vanzelfsprekend is: vrijheid, rechtvaardigheid en een menselijk bestaan. Petra Stienen is publiciste en Arabiste Link naar Youtube met Raza Zeitouneh: http://www.youtube.com/watch?v=pmRGpQwmAUE http://www.youtube.com/w om/watch?v=pmRGpQwmAUE