Sandra Holtjer Atzo Nicolaï

Sandra Holtjer
Sandra Holtjer RA is sinds 2012 de Zakelijk Directeur van het Bonnefantenmuseum in
Maastricht en vormt samen met artistiek directeur Stijn Huijts de directie van het
museum.
Zij studeerde Accountancy aan het Nivra en de Universiteit van Amsterdam.
Gedurende 20 jaar was zij als accountant werkzaam in de public audit divisie van
Deloitte. In 2008 maakte zij de overstap naar de welzijnssector in Noord-Limburg en
werd Controller en Manager financiële administratie bij Stichting Wel.kom in Venlo.
Hier was zij tevens verantwoordelijk voor ICT en Quality.
Daarnaast is zij bestuurslid van de Federatie van Musea in Limburg (FML), de Stichting
Jeugdcultuurfonds Limburg en lid van het Comité van aanbeveling 200 jaar Koninkrijk
der Nederlanden, Maastricht.
Het Bonnefantenmuseum: On & Off stage
Toen het Koninkrijk der Nederlanden 70 jaar bestond, in 1884, moest Vincent van Gogh nog beginnen
aan zijn wereldberoemde meesterwerken. Maar in Maastricht opende in dat jaar het museum van het
‘Geschied- en Oudheidkundig Genootschap’. In 1951 veranderde het museum van naam en werd het
‘Bonnefantenmuseum’. Op de valreep van het millennium verlieten de laatste archeologische objecten
het museum en sindsdien heeft het museum zich ontwikkeld tot toonaangevend kunstmuseum in
Nederland waar oude en hedendaagse kunst op een boeiende wijze ‘on stage’ staan.
Hand in hand gaan ook de artistieke en zakelijke leiding van het museum. Sandra Holtjer, zakelijk
directeur van het Bonnefantenmuseum, geeft in haar presentatie een kijk ‘backstage’. De kant van het
museum die u tijdens een bezoek niet te zien krijgt. Daarnaast neemt ze u mee ‘off stage’; oftewel hoe
staat het museum in zakelijke en maatschappelijke verbinding met overheid, bedrijfsleven en
samenleving. En zo ontdekt u dat on-stage, backstage en off-stage onlosmakelijk met elkaar
verbonden zijn en stevig in elkaar verankerd moeten zijn om succesvol te kunnen zijn in een tijd waar
de financiering van cultuur niet meer altijd vanzelfsprekend is.
Atzo Nicolaï
Atzo Nicolaï (1960) is sinds 2011 President DSM Nederland en sinds 2012 voorzitter van het
Pensioenfonds DSM Nederland. Van 2002 tot 2006 was hij Staatssecretaris Europese Zaken
en in 2006 en 2007 Minister voor Bestuurlijke Vernieuwing en Koninkrijksrelaties. Van 1990 tot
1998 was hij algemeen secretaris van de Raad voor de Kunst en van de Raad voor Cultuur.
Hij studeerde Rechten en Politicologie.
Daarnaast is hij ondermeer voorzitter van de Raad van Toezicht van de Universiteit van
Amsterdam en de Hogeschool van Amsterdam, commissaris bij de Chemelot Campus en het
Chemelot Venture Fonds, vice-voorzitter van de VNCI en voorzitter van Vogelbescherming
Nederland en lid van het comité van aanbeveling 200 jaar Koninkrijk.
Van Limburgs petrochemisch bedrijf naar internationaal concern
Sinds de oprichting van De Staatsmijnen in 1902 is DSM twee keer volledig getransformeerd: eerst van
staatsmijnen naar petrochemie, inclusief de beursgang in 1989. In 2002 is de tweede grote
transformatie in gang gezet: van een Limburgs petrochemisch bedrijf naar een internationaal Life
Sciences en Materials Sciences concern, met kernwaarden innovatie en duurzaamheid. Nu is de vraag
aan de orde hoe de bakermat van DSM, DSM in Nederland, zich aan moet en kan passen aan haar
nieuwe rol in een globaliserend bedrijf. Verbinden is daarbij het kernwoord: verbindingen binnen en
buiten DSM die zorgen voor meerwaarde en business-successen. Verbindingen met alle stakeholders,
ook om de kracht van moederland Nederland te kunnen gebruiken voor het succes van DSM in de
wereld.
Atzo Nicolaï, president DSM Nederland, zal in zijn bijdrage ingaan op zijn visie op de rol van de regio
Nederland in een globaliserend bedrijf. Welke veranderingen zijn binnen het bedrijf nodig? En hoe neem
je mensen mee in zo’n veranderingsproces? Ook de andere kant van de medaille zal aan de orde
komen: waaraan moet het land Nederland voldoen om internationale bedrijven als DSM te behouden en
door te laten groeien? Uiteraard legt Nicolaï (mede door zijn achtergrond in de landelijke politiek, als
voormalig minister en Kamerlid) ook de verbinding tussen publiek en privaat en de rol die beide partijen
moeten spelen in een dergelijk veranderingsproces.