koeien - Wakker Dier

Hoe ver gaan we voor goedkope melk?
Hormonen ingezet om kosten te verlagen
De melkveesector zet hormonen in om het natuurlijk gedrag van het melkvee aan te passen
aan het productieproces. Op deze manier kunnen de kosten verder omlaag. Wakker Dier wil
dat de overheid het hormoongebruik in de vee-industrie aan banden legt.
Melkveehouders staan enorm onder druk om steeds goedkoper te
produceren. Daarom neemt het aantal dieren per bedrijf toe, moet de
melkafgifte per koe telkens verder omhoog en komen steeds meer
koeien nooit meer buiten. Maar door de aanhoudende prijzenslag in
de supermarkt moeten de kosten verder omlaag. Dus worden megastallen neergezet, waarin nog industriëler en grootschaliger kan
worden gewerkt.
Een nieuwe toepassing van hormonen is het synchroniseren van de
vruchtbaarheidscycli van groepen moederkoeien. Deze praktijk wordt
bij varkens al vaker toegepast om de bedrijfsvoering verder te standaardiseren. Met name de farmaceutische industrie ziet dit als een
kansrijke markt en maakt hiervoor veel reclame.
Efficiency is leidend in het productieproces; het welzijn van het melkvee is ondergeschikt. Dat geldt ook voor de kalfjes die vlak na de geboorte bij de moeder worden weggehaald. De moederkoeien raken
door de intensieve productieomstandigheden snel ‘versleten’ en gaan
– vaak nog geen 6 jaar oud – naar de slacht.
Dit hormoongebruik is grotendeels overbodig bij een minder industriele vorm van melkveehouderij, maar deze kost natuurlijk wat meer.
Supermarkten vinden dit niet aantrekkelijk. Zij zetten melkveehouders
juist onder druk om nog goedkoper te produceren.
Melkkoeien worden standaard kunstmatig geïnsemineerd.
Bij zo’n fabrieksmatige manier van werken, zitten het natuurlijk gedrag en de verschillen tussen individuele dieren in de weg. Dit speelt
met name bij de moederkoeien: om de melkafgifte op gang te houden, moeten zij regelmatig een kalf krijgen.
Maar de vruchtbaarheid van melkvee neemt steeds verder af door
het eenzijdig doorfokken op hoge melkproductie. De dieren worden
‘waar nodig’ met hormonen geforceerd vruchtbaar gespoten en vervolgens kunstmatig geïnsemineerd.
Hormonen worden ook ingezet bij het verschijnsel ‘stille bronst’: bij
deze conditie is niet goed te zien of een koe vruchtbaar is. Naast
doorfokken op hoge melkproductie spelen gebrekkige leefomstandigheden hierbij een belangrijke rol. Zo is bij een vervuilde stal met gladde vloer de typische ‘loop’ van de vruchtbare koe niet altijd duidelijk
te zien. Na een hormoonbehandeling worden vruchtbaarheidssignalen alsnog zichtbaar.
Door het eenzijdig doorfokken op melkproductie neemt de
vruchtbaarheid van het melkvee steeds verder af.
Toediening van dergelijke hormonen vindt vaak plaats buiten het directe
toezicht van een veearts. Wakker Dier vraagt de overheid om het hormoongebruik in de vee-industrie zo snel mogelijk aan banden te leggen.
Bent u geïnteresseerd, lees dan het rapport ‘Hormoongebruik in de
vee-industrie’, waarin zowel varkens als melkvee aan bod komen. Het
rapport vindt u op onze website www.wakkerdier.nl.
stem van de vergeten dieren
in de Nederlandse vee-industrie

Download Report