Raster juli 2014

Ra­ster
Navigatornieuws
65
nummer 4
fruit ful
- Nynke Dijkstra-Algra -
je hebt geen oog voor de belangen van
de ander.
Daartegenover één woord: vrucht. Dat
is geconcentreerd. Dat is focus. De
kenmerken van die vrucht zijn eigenlijk
ook niet uit elkaar te halen. Vrucht
groeit. Dat duurt even. Het is er niet
van de ene dag op de andere. Het komt
voort uit een concentratie op de Bron,
uit een Geest vervuld leven. In het
spoor van Jezus. Tegenover de centri­
Nynke Dijkstra-Algra
is theologe en projectmedewerker missionair
werk en kerkgroei in
Protestantse Kerk in
Nederland.
permanente glimlach op je gezicht
met daaronder de emoties, die je
koste wat kost binnen moet zien te
houden. Daar word je niet aantrek­
kelijk van. Je lijkt heel vriendelijk,
maar bij nadere kennismaking blijk je
Betekent zachtmoedigheid dat je nooit kwaad mag zijn?
behoorlijk tekeer tegen mensen, die
het Evangelie van Christus verdraaien
en vervallen in wetticisme: regels, die
belangrijker worden dan de genade.
Typisch gevalletje van 'geneesheer,
genees u zelf?' Of is er meer aan de
hand? Paulus stelt twee dingen
tegenover elkaar: enerzijds dat wat je
eigen wil teweegbrengt als je over­
geleverd bent aan je eigen 'ik' en
anderzijds de 'vrucht' van de Geest.
Wat je uit jezelf allemaal najaagt is
eindeloos. En veel goeds is het niet
volgens Paulus. Afgoderij, tweespalt,
gekonkel, jaloezie, woede, brasserijen
en nog meer 'van dat soort dingen'.
Het lijkt erop dat de chaos losbreekt
als je los van Gods Geest je eigen
verlangens en belangen najaagt. Je
wordt geregeerd door je impulsen en
fruit ful
29e jaargang juli 2014
Altijd aardig?
Zelfbeheersing, zachtmoedigheid en
vrede. Drie kenmerken van de 'vrucht
van de Geest'. Dan zie je rustige men­
sen voor je, die zich nooit opwinden,
die altijd vriendelijkheid uitstralen,
glimlachen en nooit uit hun slof
schieten. 'Zij moesten zich laten
­castreren, die onruststokers!' Pardon?
Dat schrijft Paulus in de Galatenbrief.
Deze brief is nu niet bepaald een
voorbeeld van 'vrede, zachtmoedig­
heid en zelfbeheersing'. Paulus gaat
jaarthema
fugale (middelpuntvliedende) krach­
ten, die je alle kanten doen opvliegen,
staat de centripetale (middelpuntzoe­
kende) kracht van Christus en zijn
liefde.
Wat houdt dat nu in, die zachtmoedig­
heid, die zelfbeheersing, die vrede?
Betekent het dat je nooit kwaad mag
zijn, dat je je altijd in moet houden,
dat je niet meer mag genieten van het
leven, nooit eens uit de band mag
springen? Saai? Ingehouden en ingeto­
gen? Zo lijkt het wel een beetje, toch?
Maar het feit dat Paulus zich in deze
brief zo enorm opwindt en werkelijk
kwáád is, laat zien dat die vrede en
zachtmoedigheid en zelfbeheersing
toch iets anders betekenen dan een
gelijkmatig bestaan. Het is ook geen
redactioneel
keihard, vol oordeel en zelfs woede.
De vrucht van de Geest wordt gedra­
gen door de liefde en daar zit hem de
kneep. Liefde kan wel degelijk ook
leiden tot toorn, tot heilige veront­
waardiging om wat er mis gaat.
Liefde stelt onrecht aan de kaak,
omdat mensen lijden. Ook Jezus kon
woedend zijn. Op de dood, bij het
graf van Lazarus. In de tempel, die tot
een commercieel rovershol gemaakt
was. Maar het is een toorn, die nooit
ten koste gaat van mensen, maar die
juist gericht is op het heil van men­
sen. Een woede, die voortkomt uit
een zachtmoedig hart, een hart dat
zacht is en zich laat raken door ande­
ren. Zou het kunnen? Dat je bij het
ouder worden ook wijzer wordt?
Waar de vrucht van de Geest groeit
worden mensen milder, zijn ze meer
­>lees verder op pagina 7
De maanden mei en juni zijn twee bijzondere maanden geweest. In mei mochten we een dankdienst voor het
leven van Gien Karssen houden. Samen met de bezoekers hebben we herdacht hoe bijzonder God door het
leven van haar gewerkt heeft. 65 jaar geleden werd door haar De Navigators opgericht en dat werd op 21 juni
herdacht met een dankfeest. Dankbaarheid is wat je daarom volop terugvindt in deze Raster. Vooral dankbaarheid naar een altijd trouwe en onveranderlijke God.
Marieke Boersma-Lensen, hoofdredacteur
Stilgezet
2
Bewogen leven
3
Dankbaar
5
Kracht
6
Lintje
7
terras
- Mariëtte Woudenberg -
NSV Businessclub
Enerzijds Navigators Studenten Verenigingen ondersteunen met kennis, tijd,
geld en energie. Anderzijds elkaar trainen, inspireren en helpen. Dat zijn de
twee belangrijkste doelstellingen van de vorige jaar opgerichte NSV Businessclub.
De groep van nu nog zo’n twintig ondernemers en ZZP’ers komt vier keer per
jaar bijeen en is jaarlijks te gast op een NSV-evenement. Mark van Heusden,
één van de oprichters, legt uit dat de meeste Businessclubleden oud-navigator­
studenten zijn, maar dat dat zeker geen vereiste is. 'We willen juist heel open
zijn. Niet te chic, niet te formeel.' Voor meer info: 06 – 81352583 of mark@
kaartencarrousel.nl.
Kerk Binnenstebuiten
Oud-Navigator Roald Schaap
maakte een boek met CD en spel
onder de titel Kerk Binnenste­
buiten, dat dit najaar bij Ark Media
uitkomt. Je kunt het individueel,
met z’n tweeën of in kleine groe­
pen spelen. Via opdrachten word je
geprikkeld buiten je eigen kerkmu­
ren te kijken en contact te maken
met die 'buitenwereld'. 'Juist in
deze tijd', vindt Roald, 'is het
belangrijk dat we als christenen
niet verworden tot een gesloten
subcultuurtje, maar zichtbaar aan­
wezig zijn in de samenleving en de
uitdaging aangaan om recht te
brengen'. Zie www.kerk­binnenstebuiten.nl.
Aanbieding Navigators Studentenverenigingen: vijf
boeken met CD/spel, plus Meet & Greet in de studio voor s 75. Het boek met
CD en spel kost los s 14,95.
Een schoorsteen voor ieder kind
Vele honderden reacties kreeg oud-navigatorstaflid en hoogleraar preventieve
geneeskunde prof. dr. Onno van Schayck van de Universiteit Maastricht op
zijn TEDxBinnenhof 2014 presentatie. Doel van TEDxBinnenhof is een podium
te bieden voor waardevolle, Nederlandse uitvindingen. Van Schayck hield 31
maart in de Ridderzaal een pleidooi voor zijn project 'Een schoorsteen voor
ieder kind'. In het kader van dit project zijn Indische technici samen met mede­
werkers van de Universiteit Maastricht en de Hogeschool Heerlen bezig om
goedkope schoorsteentjes te ontwikkelen voor sloppenwijken. In de sloppen
ademen kinderen de rook in van open kookvuren en dit is zeer schadelijk voor
de gezondheid. Volgens de professor wonen er 1 miljard mensen in sloppenwij­
ken. De presentatie is te zien op www.tedxbinnenhof.com. Ondersteunen kan
via www.flintwave.com/project/time-to-clear-the-air.
­>lees verder op pagina 7
X.
2
Deze afbeelding is van de hoes van de CD,
waarvan de opbrengst bestemd is voor een
muziek­therapie-project voor getrau­matiseerde
straatkinderen in Rio de Janeiro.
X.
Keerpunt
fruit ful
Daan Savert is 4e-jaars bij NSA, heeft
­passie voor kerk en gerechtigheid en
woont in Amsterdam. Je kunt Daan
volgen op Twitter @DaanSavert
‘
Tot voor kort leidde Jannum Kruidhof
(oud-Navigator NSL) een druk leven …
Naast zijn studie aan het conservato­
rium trad Jannum Kruidhof regelma­
tig op met zijn vrienden. Die muziek­
wereld betekent veel en hij doet er
ook veel voor: 'Ik speelde gemiddeld
wel vijf uur per dag: viool, gitaar en
piano. Mijn hoofdinstrument was
viool.' Dan krijgt hij klachten. Vlak
voor een paar concerten krijgt hij
zoveel last van zijn armen dat hij geen
enkel instrument meer kan bespelen.
Hij moet de concerten annuleren …
'Voor mij is muziek een uitlaatklep
van mijn emoties en gevoelens. Je
creëert iets moois. Ik
heb een gevoelig
karakter en creatie­
ve muziekuitingen
geven daar ruimte
aan. Dat maakt mij blij. Ik kan me
voorstellen dat God dat zo heeft
bedacht, want Hij is tenslotte de grote
Creator!'
De problemen met de armen van
Jannum maken hem in eerste instan­
tie depressief. 'Ik wist niet meer wat ik
moest doen nu ik niet meer kon
­spelen. Stoppen met muziek maken,
was als met stoppen met het leven.
Als ik alleen was werd ik verdrietig en
zei ik tegen God: Waarom geneest u
dit niet? Het duurt nu al zolang.'
Omdat de klachten niet weggaan
moet Jannum aan beide armen wor­
den geopereerd. Zijn zenuwen zijn
bekneld geraakt door het vele viool
spelen. 'Het was een heftige operatie
en daarna kon ik weinig.' Hij wandelt
veel en tijdens die wandelingen
gebeurt er iets bijzonders. 'Terwijl ik
liep stelde ik mij voor dat ik muziek
maakte. Dat voelde net alsof het echt
was, alleen dan in mijn hoofd. Wat het
zo bijzonder maakte was dat ik ont­
dekte dat ik melodieën kon compone­
ren zonder instrument. Omdat ik ze
niet op de computer kon noteren,
deden mijn vrienden dat voor mij. Het
was zo leuk om te ontdekken dat de
muziek in mijn hoofd klopte met wat
er daarna uit de computer kwam. En
het werd nog leuker toen anderen het
speelden. Het klonk echt goed!' vertelt
Jannum met een stralend gezicht.
Aan het einde van de zomer pakt
Jannum zijn werk als aanbiddingslei­
God aan de andere kant geweldige
knipogen en maakt Hij me, tijdens
bijvoorbeeld zo’n kerkdienst, heel blij.
Hij laat merken dat Hij betrokken wil
zijn bij mijn leven en dat steunt mij.
God geeft weer zin aan mijn leven.
Door de aanbidding kan ik heel dicht
bij God blijven.'
Hij ontdekt ook dat God hem dingen
wil leren. 'Ik had weinig geduld, maar
ik heb geleerd dat dingen anders kun­
nen lopen dan ik dacht. Nu sta ik meer
open voor de toekomst, ook al staat
die minder vast. Mijn eigen wil is nog
steeds sterk, maar ik heb meer ruimte
voor God en nieuwe
dingen. Ik weet nog
steeds niet hoe mijn
leven er in de toe­
komst uit gaat zien,
maar dingen vallen wel meer en meer
op hun plek.'
'Stoppen met muziek maken, was
als stoppen met het leven'
der in de kerk weer op. Hij kon niet
weten hoe intens dit hem zou raken.
'Eerder was ik vooral bezig met mijn
spel op de piano of de gitaar tijdens de
aanbidding. Nu moest ik het doen zon­
der instrument. Ik zag er zo tegenop.
Maar die eerste keer was zó intens!
Voor het eerst voelde ik heel sterk hoe
het is om afhankelijk van God te zijn.
Zonder instrument had ik aandacht
over om mij op God en de zaal te
focussen. Wat was dat een openba­
ring! Sindsdien is geen enkele dienst
meer als vroeger. Ik had een nieuwe
intense manier van pure aanbidding
ontdekt. God gebruikte mijn blessure
om een betere aanbiddingsleider te
worden.'
Jannum ervaart God en de muziek
hierdoor heel anders, veel intenser.
'Terwijl ik aan de ene kant niet begrijp
dat ik niet genezen kan worden, geeft
Intensief een instrument bespelen is
(nog) niet mogelijk, maar hij bouwt
het wel voorzichtig op en componeert
ondertussen veel. 'Als blijkt dat ik
helemaal niet meer kan spelen dan
blijf ik lesgeven en schrijven, maar ik
heb wel het verlangen om het allebei
te doen.' Van zijn composities is een
CD gemaakt waarvan de opbrengst
helemaal bestemd is voor een muziek­
therapie project voor getraumatiseer­
de straatkinderen in Rio de Janeiro.
Daarnaast is er een straattour met
dansers gepland voor de maand juni.
Meer informatie over beide projecten
is te vinden op: www.facebook.com/
walkingthewire.'
Interview: Jeanette Vos
'Ik werd een betere aanbiddingsleider'
Sibbing & Wateler verzorgt o.a. de
pensioenen voor de Navigatorstaf.
Info: Martijn Brands FFP of Thom Dijkstra
Tel. (0318) 544 044 (Veenendaal)
E-mail: [email protected]
www.sibbing.nl
Ondernemers die Raster sponsoren
Kampeerplaatsen
Chalets
Mobile Homes
Vakantiehuisjes
Trekkershutten
Christus is opgestaan:
het faillissement van religie en politiek
Religie en politiek. Volgens sommigen - denkend aan kruistochten en Taliban een gevaarlijk mengsel. Volgens anderen gewoon een wat ongepaste c­ ombinatie:
denk aan Wouter Bos die het bij Zomergasten wel erg ongemakkelijk vond om
ineens over God te praten. Is er eigenlijk zoiets als christelijke politiek? Ik geloof
er niet in. Volgens Sarah Palin vocht Jezus voor de doodstraf tot Hij stierf.
Volgens anderen was Jezus socialist avant la lettre. Tja.
Een oplossing voor deze verwarring is om Jezus te zien als enkel religieus en
spiritueel. Een verlosser van onze innerlijke ziel, ons reddend van deze kwade
wereld. Niets politieks aan. Een veilige optie. Maar toch knaagt het ergens.
Op 23 maart hielden we met een groep mensen van NSA, Time To Turn en het
Studentenpastoraat een wake bij vreemdelingendetentie Schiphol: een plek
waar honderden mensen onschuldig opgesloten zitten omdat ze geen papieren
hebben. Daar stonden we. Biddend. Met gevouwen en lege handen. Wel hadden
we kaartjes geschreven voor de gevangenen. Politiek beladen teksten waren ten
strengste verboden. Ik koos dus maar voor een bijbeltekst: 'De HEER beschermt
de vreemdelingen, wezen en weduwen steunt hij, maar wie kwaad doen richt hij
ten gronde.' (Psalm 146). Terwijl ik deze tekst op een kaartje schrijf en terwijl we
zwaaien naar de kinderen achter de ramen van de gevangenis, realiseer ik me
dat ik God niet buiten de politiek kan houden.
Een paar weken later. Palmzondag. We vieren dat Jezus op een ezel Jeruzalem
binnenreed. Een politiek actie voor een volk dat verlangde naar politieke én reli­
gieuze bevrijding. Een volk dat deze twee eigenlijk niet van elkaar kon scheiden.
'Heden hosanna, morgen kruisigt hem.'
Een paar dagen later. Goede Vrijdag. De politieke macht en de religieuze orde
besloten dat voor God geen ruimte is op deze wereld. Op Goede Vrijdag gaan
zowel politiek als religie failliet.
Dit jaar vierde ik Pasen bij Oudezijds 100, een christelijke leefgemeenschap mid­
den op de Amsterdamse Wallen. Op Paasochtend vieren we de opstanding in een
prachtige kapel. Aan het eind van de viering op de vroege ochtend gaan we naar
buiten en zingen we 'U zij de glorie, opgestane HEER'. De rotzooi en chaos bui­
ten vormen een contrast met de versierde kapel. Maar nooit eerder maakte het
lied zo’n indruk op mij als hier buiten op de Amsterdamse Wallen. Voor deze
wereld, deze puinhoop, overwon Jezus de dood: om gevangenen te ontketenen
en onderdrukten te bevrijden. Hij is opgestaan, waarlijk opgestaan.
Jezus laat zich niet beperken door of tot religie en politiek. Laten wij
Hem volgen.
Financiële stand
AB
2.000.000
1.750.000
1.500.000
1.250.000
1.000.000
900.000
800.000
700.000
600.000
500.000
400.000
300.000
200.000
100.000
Postbus 127 8250 AC Dronten
TEL. 088 0032222
MAIL [email protected]
FAX 088 0032223
INTERNET www.solcon.nl
We mochten voor het Navigatorwerk in
Nederland ontvangen:
Tot 31 mei 2014 € 765.296 (B)
Begroot was € 803.654 (A)
De stichting De Navigators investeert in mensen,
zoals ­jongeren, studenten en jonge professionals.
Helpt u het ons mogelijk te maken?
Maak dan uw gift over op IBAN:
NL23 RABO 0385 2067 20 of
NL74 INGB 0000 0293 40 van
St. De Navigators, Driebergen, onder
vermelding van uw giftbestemming.
Meer info op www.navigators.nl
Auto’s en trucks
juli 2014 nummer 4
‘
Ra­ster
U zoekt een occasion?
Ik vind hem!
Bert Bouman Auto’s
te Genderen, 0416-35 22 44 of 06-534 97 098
[email protected] - www.boumanautos.nl
• goed
• betrouwbaar
• goedkoper
Referenties bij Navigator­staf: Ed Haagsman
(0348-432239), Aral Dijksman (033-4808961)
fruit ful
Navigatornieuws
3
Christus kennen en bekendmaken
Gien Karssen, de Lydia van Europa, de oprichtster van De Navigators
in Nederland, is thuis. Ze overleed 7 april jl. Op deze pagina een
impressie van deze bijzondere vrouw.
Een bewogen leven
- Marieke Boersma-Lensen -
foto: Gerhard van Loon
­
Zes weken getrouwd was ze toen haar leven op de kop werd gezet. Het was 1944, haar
man Aart werd opgepakt en via het oranjehotel in Scheveningen, Kamp Vught en het
kamp bij Oraniënburg naar het vernietigingskamp Neuengamme gebracht waar hij op
18 december stierf.
Gien Karssen voelde haar wereld
instorten en dacht dat haar leven
voorbij was. Dat bleek gelukkig totaal
anders. Een tekst, die haar man Aart
groot in zijn kleine zakagenda had
geschreven, zette haar weer in het
heden: 'Jezus zei, niemand die de
hand aan de ploeg slaat en ziet naar
hetgeen achter hem ligt, is geschikt
voor het koninkrijk Gods.' Het sloeg in
als een bom, zij was ongeschikt, want
ze keek voortdurend achterom. Vanaf
dat moment ging ze vooruit met God.
1948 werd het jaar dat haar leven
opnieuw veranderde. Ze ontmoette
Dawson Trotman en werd gevraagd
navigator-materialen voor Nederland
te vertalen. Het Topical Memory
System (Bijbel Memorisatie Kursus)
en veel ander materiaal werden door
haar, en haar zus vertaald. Het navi­
gator-kantoor was bij haar aan huis
en haar pensioentje, plus één maan­
delijkse gift, bekostigden het werk. Zo
is het werk van De Navigators in
Nederland geboren.
Ze is nooit hertrouwd. Niet omdat ze
dat niet wilde, maar haar huwelijk met
Aart was heel duidelijk door God
geleid. Zo'n situatie deed zich nooit
meer voor. Haar hele leven heeft ze
gewijd aan God. Velen zijn door haar
opgebouwd, bemoedigd en tot geloof
gekomen. Daarbij hielp mevrouw
Karssen hen zo dat zij weer anderen
'Velen zijn door
haar opgebouwd,
bemoedigd en tot
geloof gekomen'
konden helpen. Dat gebeurde niet
alleen bij het navigator-werk. Voor het
blad Aktie, van Youth for Christ werd
ze gevraagd artikelen over vrouwen uit
de Bijbel te schijven. Zo ontstonden
Manninne, en Nogmaals Manninne,
boeken die wereldwijd tot zegen zijn
geweest. Daarnaast schreef ze nog 13
boeken.
Gien Karssen en
Navigator Boeken
- Nienke Hagenaars-van den Herik -
(Voormalig fondsredacteur Navigator Boeken)
Het was 2005 toen mevrouw
Karssen contact met mij zocht.
‘Mijn allerlaatste boekje’, zei ze, ‘wil
ik graag bij De Navigators uitgeven.
Daar liggen mijn wortels.’
Dat was het begin van een intensieve
samenwerking. Intensief, omdat het
haar soms moeilijk viel om het hele
proces van het uitgeven los te laten.
Zelden maakte ik een auteur mee die
me zó vaak opbelde – soms over het
kleinste detail. Misschien kwam dit
omdat ze het vanwege haar blindheid
echt uit handen moest geven. Maar
haar karakter – dat ronduit vasthou­
dend is te noemen – speelde de hoofd­
rol. Geleend bezit moest een geschenk­
boekje worden met een stempel op de
kaft. Ze kon dat niet zien, maar wel
voelen. De omslag, waarin we de bood­
schap van de titel wilden laten uitko­
men, heb ik uitvoerig in woorden
geschilderd. Dat vond ze fijn.
Kort na Geleend bezit – dat voor haar
toch een behoorlijke krachttoer was
– belde ze tot mijn verbazing op met
de mededeling dat ze nóg een boekje
wilde schrijven. Dat werd Gaandeweg
genoteerd. Het ‘schrijven’ koste haar
duidelijk meer moeite. De dokter ver­
telde haar dan ook dat ze niet zo hard
moest werken. Zelf merkte ik in de
loop van dat jaar dat haar krachtige
stem steeds vermoeider ging klinken.
Vanuit haar kamer in Den Haag, met
al haar beperkingen, was ze zo
gepassioneerd om het Evangelie uit
te dragen; bewonderenswaardig!
Ik geef toe: het was soms lastig om
een auteur te hebben die zich met
alles 'bemoeide', maar het was ook
leuk om te merken dat zij ons haar
boekjes toch echt toevertrouwde. Het
mooiste compliment gaf ze door te
zeggen dat ik in de samenwerking ‘een
vrouw naar haar hart' was. Ik ben dan
ook trots dat ik samen met mevrouw
Karssen heb gewerkt aan deze boekjes,
waarin ze zo graag haar dankbaarheid
voor Gods trouw in haar leven tot uit­
drukking wilde b­ rengen.
'Bij De Navigators liggen mijn wortels'
De laatste decennia van haar leven
was ze, door een fout gelopen opera­
tie, (bijna) blind. Op de vraag of die
blindheid haar geloofsleven beïnvloed­
de, antwoordde ze steevast: 'Ja! Ik kan
nu niets zonder de Heer!' In haar laat­
ste interview (met Visie) antwoordde
ze op de vraag 'Wat wilt u de Visie
lezers meegeven?': 'Tegen de jongere
generatie christenen wil ik zeggen,
maak nù ernst met God en zijn konink­
rijk. Want als je later terugkijkt en
dingen achteraf anders had willen
doen, kan dat niet meer. Denk er nu
aan, want je leeft maar een keer. Tegen
de oudere en ook de zieke of gehandi­
capte mensen zou ik met psalm 139
willen zeggen: Elke dag van je leven is
door God ingepland en gewild. Dat
besef moet je de kracht geven om door
te gaan en om elke dag – ik heb het
vanochtend ook gedaan – te bidden:
Laat dit een dag zijn tot Uw eer. Ons
leven is geleend bezit en blijft waarde­
vol tot de laatste snik.'
Mevrouw Karssen is 94 jaar geworden.
Herinneringen aan Gien Karssen
- Baukje Doornenbal Het is zomer 1966 ...
Een verhuiswagen leverde zijn vracht af bij een statig herenhuis aan de
Koningin Wilhelminalaan in Voorburg. Achter het huis stond een paar meter
inboedel waarvoor binnen geen plaats was. Ik weet nog goed, dat ik vanuit
het keukenraam keek naar die meters met plastic afgedekte spullen.
Dit was ons nieuwe stekkie, de onderste etage van het mooie huis met oprijlaan. Gert en ik met twee kinderen, de derde goed zichtbaar onderweg. Op
onze komst was gerekend, er had zich al een interne verhuizing voorgedaan.
Het voormalige kantoor werd onze woonkamer. Goed zichtbaar aan de vloerbedekking met verkleuringen daar waar bureaus en kasten hadden gestaan.
Het kantoor was naar boven verhuisd. Daar werkte mevrouw Gien Karssen
met een aantal secretaresses. Privé moest ze ook verhuizen want wij hadden haar woonkamer nodig als slaap- en babykamer.
Eenmaal geïnstalleerd vertrok Gert naar zijn nieuwe werkplek, een trap
hoger. Zijn taak, leider van het Nederlandse navigator-kantoor. Gien zou
hem de weg wijzen. Als bewoners vormden we een soort leefgemeenschap.
Ik kookte behalve voor ons gezin ook voor Gien en de secretaresses. Met
z’n allen maakten we het trappenhuis schoon.
Herfst 1966 ...
Een nieuwe secretaresse, Martha, bedoeld om boven bij mevrouw Karssen te
werken, werd door Gert gevraagd om mij beneden te helpen. Twee jongens,
Gerrit en Joël, kwamen ook in huis wonen als stagiair. Zij kregen de kamer
van Gien, die op haar beurt helemaal naar boven verhuisde. Ons gezin
bestond nu uit acht personen. De eerste studenten uit Delft kwamen eten.
Martha en ik hadden onze handen meer dan vol. Gien wilde graag helpen: ‘Ik
kan goed strijken’, zei ze. Daarna ging alle strijkgoed naar boven.
‘Boven’ vonden veranderingen plaats. Voordat wij kwamen was het kantoor
het landelijk middelpunt van geestelijk dienstbetoon o.l.v. mevrouw
Karssen. Zij keek persoonlijk de opgestuurde bijbelstudies na en beantwoordde vragen. Ze trainde vrouwen en verzorgde spreekbeurten op landelijke dagen.
Toen ik nog in Leeuwarden woonde keek ze mijn bijbelstudies ook na en zo
haalde ik mijn memorisatie-certificaat. Bij mijn studie over de eerste
Tessalonicenzenbrief stelde ik vragen over de wederkomst van Christus. Ze
schreef terug dat zij geloofde in de opname van de gemeente voor Christus
terugkomst en dat de gereformeerde kerk daar anders over dacht. Ik antwoordde dat ik haar opvatting mooier vond dan die van ons.
Zo was mevrouw Karssen me al een beetje bekend.
Na de komst van Gert en de opkomst van het werken met studenten verloor het kantoor meer en meer het karakter van geestelijk ondersteuningsen ontmoetingscentrum. Het proces werd versneld omdat we allemaal
moesten verhuizen omdat de huizen aan de Koningin Wilhelminalaan
plaats moesten maken voor het Kleinpolderplein.
'Ik hanteer nog altijd
haar vragen.'
Zomer 1967 ...
Wij verhuisden naar Delft. Gien naar Den
Haag. Vandaar heeft ze Gert, mij en anderen nog geïnstrueerd hoe te werken met de
nieuwe bijbelstudie-serie. Ik hanteer nog
altijd haar vragen. In de jaren erna las Gien
af en toe voor uit eigen werk. Gert en ik
merkten dat Gien iets nieuws voor zich zag
oplichten, ‘Manninne’ groeide in haar. Het
boek zag het daglicht in 1974.
Ra­ster
4
juli 2014 nummer 4
werkportret
Werken met
studenten is
dynamisch
Johan Den Besten, onder
andere als tienerwerker
actief bij Youth Alpha in zijn
gemeente, zocht een nieuwe
uitdaging. Hij ontmoette
stafwerkers van NSEde en
dat sprak hem uiteindelijk zo
aan dat hij sinds september
2009 ook stafwerker bij De
Navigators is.
'Ik studeerde zelf in de tijd dat NSEde nog niet bestond. Daarom heb ik in mijn
studietijd niets met De Navigators gehad, want ik kende het niet. Omdat de
eerste stafwerkers van NSEde in mijn gemeente kwamen ontdekte ik hun
bestaan. In het tweede jaar groeide NSEde zo hard dat ze onder andere kring­
leiders tekort kwamen. Ik ben ingesprongen en extern kringleider geworden. Dat
was mijn eerste betrokkenheid bij De Navigators.'
Inmiddels is Johan alweer vijf jaar stafwerker.
'Na mijn eerste jaar als kringleider ben ik
gebleven en zelfs nog een tijdje nestor
geweest. Vanaf mijn tweede jaar ging ik ook
enkele mannen bij NSEde coachen. In 2009
kwam er een plek vrij voor een stafwerker en
men vroeg of dit misschien iets voor mij was.
Dat was even schrikken, het zat namelijk
helemaal niet in mijn planning. Ik was bezig
om mijn eigen bedrijf op te starten! Toch
wilde ik niet zomaar nee zeggen. Als dit Gods
doel voor mijn leven was, dan wilde ik serieus
over deze vraag nadenken. Na een proces van een halfjaar wist ik dat stafwerker
zijn op dat moment belangrijker was dan het starten van een eigen bedrijf.'
'Het zat
namelijk
helemaal niet
in mijn
planning'
'Het is niet altijd makkelijk,' vertelt Johan: 'het werven van fondsen is iets waar
ik tegenaan hikte. In het begin vond ik dat een van de lastigste dingen. Ik ging
er in mee, omdat ik voelde dat ik geroepen werd voor NSEde. Dan is het werven
van giften part of the deal. Maar vragen om hulp of zorg, vind ik lastig.'
Toch voeren de leuke kanten de boventoon: 'Ik
vind het enorm leuk en bemoedigend om
studenten en nestoren te coachen en toe te
rusten. Daar ben ik ongeveer een dag per
week mee bezig. Daarnaast vind ik het opstel­
len van beleid voor het komende studiejaar en
het meerjarenbeleid een leuke uitdaging.
Samen met het bestuur proberen we dan de
doelen en visie goed op papier te krijgen. Dat
zijn echt de kanten van het werk die ik kan
waarderen en waar ik mezelf in kwijt kan.
Stafwerk is heel nuttig. Het is zo goed dat er
mensen rondlopen die met toerusting bezig zijn. Mensen die de innerlijke waar­
den scherp houden samen met het bestuur van een vereniging.'
'Het is goed
dat er mensen
rondlopen die
met toerusting
bezig zijn'
Het werk is bemoedigend en groeit: 'Als ik kijk naar de bredere thema's hebben
sommige onderwerpen, zoals discipelschap en missionair zijn, steeds meer diep­
gang gekregen. Daarnaast staat het mentoraat goed op de kaart. Elk jaar zijn er
35 tot 50 studenten die een mentor hebben. Het doorgeefprincipe, een van de
speerpunten van De Navigators, komt daar goed in naar voren. Het is mooi om
mensen te zien groeien en te zien dat ze hun talenten steeds meer gebruiken.
Het is ook dynamisch, want studenten komen altijd met wedervragen, dat is
mooi.'
Na bijna vijf jaar bij De Navigators gewerkt te hebben gaat Johan komende
zomer stoppen als stafwerker bij NSEde. 'Het is tijd om iets met mijn eigen
bedrijf te gaan doen. Daar komt dan ruimte voor. Daarnaast ben ik ook in over­
leg met het kernteam van De Navigators of ik landelijk nog iets kan doen.
Misschien nog steeds als stafwerker, maar dan niet meer op een vaste plek. Ik
blijf wel mannen bij NSEde coachen. Zolang ik in Ede woon, zie ik geen reden
om daarmee te stoppen.' Het navigator-tijdperk is dus nog niet over voor Johan,
we horen vast nog meer van hem.
Interview en foto: Linda Willemsen
fruit ful
Wat kunnen we leren
van ...
Lody van de Kamp
Een veelzijdig, betrokken mens.
Dat is waar ik aan denk als ik lees
over Lody van de Kamp (1948). Na
rabbinale opleidingen in Montreux
en Londen, was hij o.a. ritueel
slachter, Rabbijn en twaalf jaar
actief in de lokale politiek voor
het CDA. Hij is auteur van een aantal boeken rondom de holocaust,
een boek over ritueel slachten
en zijn nieuwste boek De Joodse
slaaf gaat over de betrokkenheid
van de Joodse gemeenschap bij
de slavernij. Samen met Willem
Ouweneel schreef hij het boek Joden en
christenen. Hij geeft gastlessen op o.a. de
Evangelische Hogeschool, de Driestar en
de CHE en daarnaast organiseert hij studiereizen naar Oost-Europa en Israël. Hij
is nu met pensioen, maar dat betekent
duidelijk niet dat hij stilzit. Integendeel,
zijn agenda is vol en niet zonder effect.
Wie is deze man en wat kunnen wij van
Hem leren?
Hitlergroet
Alhoewel Lody een kind is van oor­
logsslachtoffers voelt hij zich geen
tweede generatie slachtoffer. Toch is
discriminatie voor hem niet onbekend.
'Het gebeurt wel dat Joodse kinderen,
herkenbaar aan hun keppeltje, worden
uitgescholden in de tram, of dat hun
keppeltje wordt afgepakt. Dat is
intimiderend. Bij de Joodse Omroep
­
besloten we om dat eens vast te leg­
gen op beeld. Vervolgens filmden we
tien uur met de verborgen camera. Op
de meeste plekken gebeurde niets en
waren de mensen vriendelijk, maar in
de buurt van de Bos en Lommermarkt,
een grote Marokkaanse en Turkse
markt, stond een groepje jongens en
een van die jongens bracht de hitler­
groet en riep daarbij: “kankerjoden”.
De beelden daarvan werden al snel
overgenomen door de landelijke pers.
Minister van justitie Hirsch Ballin
moest hiervoor zelfs naar de tweede
kamer komen. Ondertussen belde de
politie mij met het verzoek om om
aangifte te doen. Dat heb ik gedaan.'
Samen oplossen
'Vlak daarna nam de Marokkaanse
jongerenwerker Said Bensellam con­
tact met mij op. Hij vertelde dat de
jongeren waar hij zoveel vooruitgang
mee boekte, sinds de uitzending in
­
'Mensen zijn waardevol en
als we hen helpen worden
ze een rolmodel waarbij
grenzen verdwijnen.'
een kwaad dag­
licht stonden.
“Kunnen wij dit
samen oplos­
sen”, vroeg hij.
Dat
'samen
oplossen', dat
raakte mij. We gingen in ge­sprek en
daar kwam veel positiefs uit voort.
Zoals een indrukwekkende ontmoeting
tussen drie generaties van de
Marokkaanse en de Joodse gemeen­
schap. Elke generatie vertelde over zijn
geschiedenis. Het was een bijzondere
tijd van toenadering. Vervolgens initi­
eerde Said een project om met Joodse
en Marokkaanse jongeren de zwaar
verwaarloosde Joodse begraafplaats
op te knappen.'
Omdat er na twee jaar nog niets met
de aangifte was gebeurd besloten Lody
en Said zelf met die jongen te gaan
praten. 'We ontdekten dat hij de bete­
kenis van de hitlergroet pas leerde
kennen nadat zijn vader hem had
gesommeerd het op het internet op te
zoeken. Hij was oprecht geïnteresseerd
en een gezamenlijk bezoek aan het
Anne Frank huis maakte diepe indruk.
Bij het filmpje van Miep Gies zei hij:
“Ik dacht dat ik stoer was toen ik die
groet deed, maar wat die vrouw deed
dat was pas stoer!” Hij had het begre­
pen. De zaak werd geseponeerd.'
Als gevolg van deze zaak is Lody lid
geworden van het zevenmanschap
voor integratie, participatie en burger­
schap. Zij signaleren problemen rond­
om o.a. discriminatie en geven advies.
Wat drijft Lody? 'Mensen zijn waarde­
vol en als we hen echt helpen worden
ze een rolmodel voor anderen.
Grenzen verdwijnen'.
Joden en christenen
Willem Ouweneel nodigde Lody uit
om d.m.v. een boek in gesprek te gaan
over wat het christen- en jodendom
scheidt. 'We hebben veel met elkaar
gemeen, maar er zijn ook duidelijke
verschillen. Met aardig doen los je die
verschillen niet op. In de oecumene
zegt men: “Jij een beetje en ik een
beetje”, maar zo werkt dat niet. Ik
begrijp ook niet zoveel van christelijk
zionisme. Heb respect voor elkaar,
maar hou gewoon je 'eigen pyjama'
aan, houd je eigen identiteit. Ik werd
in Den Haag eens benaderd door de
kerken, voor een gezamenlijke gebeds­
dienst rondom de herdenking van de
Jodenvernietiging. Omdat het een
dienst van christenen en Joden was,
wilde men niet spreken over Jezus. Ik
heb geweigerd. Je kunt als christen
Jezus niet even aan de kant schuiven
omdat er Joden meedoen. Religie is
geen speelgoed!
Ik was ooit bij een bijeenkomst van de
Haagse navigator-studentenvereniging
in de schilderswijk. Het was voor mij
niet echt een plek waar je levend chris­
tendom verwacht. De bijeenkomst
begon en eindigde met zang en gebed.
Ik vond dat heel imponerend. Dat moe­
ten we vasthouden. Soms vragen stu­
denten of ze niet meer van het joden­
dom moeten implementeren in hun
leven. Ik zeg dan altijd, houd vast wat
je van thuis hebt meegekregen.'
Interview en foto: Marieke
Boersma-Lensen
'Religie is geen speelgoed!'
fruit ful
­
5
Navigatornieuws
Christus kennen en bekendmaken
Navigators 65 jaar!
Wat een mooi maar ook indrukwekkende verjaardag was het 65-jarig bestaan van De Navigators.
Een paar honderd Navigators vierden dit feit met ons. Ze waren nauwelijks stil te krijgen na de
vraag: ‘Noem 1 ding wat De Navigators voor jou heeft betekend!’ Het samen zingen was weer als
vanouds, en de gebedstijd was indrukwekkend. Een dag vol ontmoeting, met elkaar en met God.
Op deze pagina een fotoreportage van deze bijzondere dag:
gebed
zingen
ontmoeting
s
r
o
t
a
g
i
v
a
N
r
a
a
65 j
Ra­ster
6
juli 2014 nummer 4
fruit ful
zorgt voor hen die Hem trouw volgen;' Psalm 31:24 (HB)
Innerlijke kracht
Innerlijke kracht. Waar komt dat van­
daan? Ik blijf worstelen met die vraag
omdat ik een vriendin uit India heb die
ervan overtuigd is dat innerlijke kracht
iets is dat we zelf ontwikkelen door
onze gedachten en overtuigingen. Zij
denkt dat geloof in onszelf genoeg is
om de kracht te vinden alles te door­
staan. Daarom ziet ze ook niet in dat
ze Jezus nodig heeft in haar leven. Om
Er zijn veel momenten geweest dat ik
me totaal zwak en machteloos voelde.
Gebeurtenissen en omstandigheden die
totaal onverwacht op mijn pad kwa­
men haalden me onderuit. Ik keek
machteloos toe als vrienden en familie
worstelden met verpletterende levens­
kwesties: miskramen, kanker, overlijden
van een ouder, auto ongelukken, werk­
loosheid. Mijn conclusie is dat we niet
Quest
Dit zeg ik tegen allen die God volgen: 'Heb Hem van harte lief, want de HERE
toch niet genoeg. Ik verwijt het mezelf
dat ik de kracht niet heb om van de
bank te komen als ik word overvallen
door depressie. Het is een vicieuze
cirkel. Maar het goede nieuws is dat
Jezus in de depressie bij me is. Hij ziet
het en door zijn heilige Geest geeft Hij
mij kracht en de mogelijkheid om van
de bank te stappen en mijn leven op te
pakken. Hij biedt hoop waar ik die niet
'Als supervrouw zou ik anderen niet nodig hebben'
eerlijk te zijn, alleen al de gedachte
dat ik zo sterk moet zijn geeft mij een
gevoel van uitputting. Diep van binnen
weet ik dat ik gewoon niet sterk
genoeg ben. En zelfs als dat wel zo zou
zijn, zou ik me zo geïsoleerd voelen
van anderen, omdat 'een supervrouw'
zijn betekent dat ik anderen niet nodig
heb om er voor mij te zijn. Ik heb mijn
vriendin meerdere malen verteld dat ik
gewoon niet geloof dat ik gemaakt
ben om zo sterk te zijn. Dat maakt
haar kwaad omdat ze denkt dat ik
mezelf dan tekort doe. Dat is niet zo.
sterk genoeg zijn om dit zelf aan te
kunnen. We hebben elkaar nodig. We
hebben onze liefhebbende hemelse
Vader nodig, die in het hevigst van de
stom dicht bij ons blijft.
In mijn eigen leven word ik volop
geconfronteerd met het falen van mijn
innerlijke kracht. Mijn hele leven wor­
stel ik al met depressie. Het zou iets
moeten zijn dat ik kan beheersen.
Steeds weer hoor ik dat stemmetje in
mijn hoofd: 'Stel je niet aan, wees
gelukkig!' Het is zo sterk aanwezig, en
heb. Hij opent de gevangenisdeur als ik
de sleutel ben verloren en wanhopig
denk dat ik hier nooit meer uitkom.
Familieleden van Gods familie worden
door Hem gebruikt in dit proces. Zij
helpen mij de last te dragen en zijn
enorm belangrijk voor me in het her­
stel van mijn hoop. Dat vind ik vaak
ook heel eng. Ik moet dan kwetsbaar
en open zijn zodat ze mij kunnen hel­
pen. Dat kwetst mijn trots, maar het
heelt mijn ziel. Uiteindelijk heb ik ze
nodig om mijn contact met Jezus te
herstellen. Ik ga zijn stem weer horen
- Alycia Homeyer -
als ik hun toelaat mij lief te hebben en
mij te helpen. Het is contra-intuïtief
en contra-cultureel. Het is een daad
van belijdenis en overgave. Ik leg mijn
trots neer en belijd dat ik de kracht
niet heb om mijzelf te redden. Ik laat
het werk van de heilige Geest, door
zijn dienaren, toe in mijn leven en geef
me daaraan over. Het maakt me nede­
rig, maar daar vind ik mijn Hoop en
mijzelf opnieuw.
Ik maak me zorgen over mijn vriendin
die steunt op haar eigen kracht. Ik
wens haar niet toe dat ze de val zal
ervaren die zeker zal komen door haar
trotse geloof dat ze sterk genoeg is
voor alles. Het maakt mij verdrietig
als ik me bedenk hoe geïsoleerd en
eenzaam de weg is die zij gekozen
heeft. Er zal een dag komen dat haar
innerlijke kracht niet genoeg zal zijn
en ze zal falen. Mijn gebed voor haar
is dat het mogelijk wordt voor haar
om zich over te geven aan de almach­
tige liefdevolle omhelzing van Jezus,
de Enige die sterk genoeg is om haar
te redden.
'Ik leg mijn trots neer en belijd dat ik de kracht niet heb om mijzelf te redden'
de Michatip
Lef Learning Community
Jeugdwerk waarin discipelschap en missionair-zijn hand in hand gaan. Dát is waar deelnemende teams van de
LEF Learning Community (LLC) naar op weg zijn. Een tweejarig leertraject met elk half jaar een driedaagse teamtraining
rondom cultuur en keuzes. Oktober 2013 was de kick-off. In elke Rastereditie een van de teams over hun status-quo,
droom en concreet te nemen stappen.
Aan het woord: Henriëtte Visscher (42 jaar) –
jeugdleider in de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt
’De Voorhof’ te Nieuwleusen
WHAT IS? | In de zomer 2013 hebben we ons
jeugdwerk compleet omgegooid. We hebben het
bouwen van relaties met jongeren centraal
gezet, om daarin te kunnen delen uit ons eigen
leven met Jezus. Dit betekent dat jongeren nu
plek is waar jongeren gezien worden en groeien
als leerling van Jezus. Daarnaast zou het tof zijn
als we als groep ook missionair worden. Een
belangrijke eye-opener tijdens het tweede trai­
ningsevent in maart 2014 was de focus op het
investeren in leiders. Hoe mooi zou het zijn als
wij, als jeugdleiders, bewust kijken naar onze
jongeren met de vraag: wie kan ik dichtbij laten
komen en ‘trainen’ als (kring)leider? Zo kunnen
'Wie kan ik dichtbij laten komen en
‘trainen’ als (kring)leider?'
tweewekelijks in groepjes van vijf bij een gezin
thuis komen, om samen te eten en daarna in
gesprek te gaan rondom de Bijbel. We zijn hier
heel enthousiast over! Om dit verandertraject
goed vorm te geven, zijn we in september 2013
met een team ingestapt in de LEF Learning
Community.
WHAT COULD BE? | We hebben grote dromen
voor ons jeugdwerk! We willen graag dat het een
jongeren gaan groeien en bloeien en hun steen­
tje bijdragen in het Koninkrijk van God.
WHAT WILL BE? | We kunnen pas doorgeven
wat we zelf ontvangen! Daarom komen we nu
als team samen om elkaar te bevragen: ‘Wat
zegt God nu tegen jou?’ en ‘Wat ga je hiermee
doen?’ Met als doel samen als ‘familie op mis­
sie’ te zijn, elkaar te bemoedigen en accounta­
ble te houden. We willen hierin ook de andere
jeugdleiders inspireren en onze visie doorgeven.
We hopen het verschil te maken in de levens
van jongeren, zodat zij daadwerkelijk leerling
van Jezus gaan worden. Ik zie verwachtingsvol
uit naar wat God gaat doen in Nieuwleusen. Ik
heb ontdekt dat Hij de dingen vaak anders doet
dan wij bedacht hebben. Ik laat me graag ver­
rassen! 
Interview: Tineke Wuister
Micha schrijft in Micha 6:8: ‘ ... Weet wat
de Heer van je wil, niets anders dan recht
te doen ...’ In Raster willen we n.a.v. de
Micha­
campagne elke keer een michatip
plaatsen. Heeft u een goede michatip,
mail ons: [email protected]
Het is weer zomer en wij hopen te kunnen
genieten van een lange, zonnige vakantie. Daar
zit een nadeel aan, we moeten de planten in de
tuin, en in de potten extra veel water geven om
te kunnen overleven. Deze potplanten moeten
in zo'n periode soms wel twee keer per dag
water. Het is eigenlijk overbodig om daar
kraanwater voor te gebruiken. Wist u dat als u
een regenton voor 200 liter water koopt, u zo'n
7000 liter kraanwater kunt besparen? Die ton
moet er dan natuurlijk wel staan voordat het
droge weer begint :-). Als u daarnaast ook het
water van uw condensdroger voor uw planten
gebruikt, doet u uw planten een groot plezier.
Want dit water is gedemineraliseerd en daarom
beter voor uw planten.
Navigatornieuws
7
Christus kennen en bekendmaken
­> vervolg van pag. 1 - Altijd aardig?
open voor het gelijk van de ander,
verstarren ze niet in hun opvattingen;
maar het worden ook geen watjes, die
met alle winden meewaaien. Ze leven
vanuit de verbondenheid met Christus
en dat geeft richting, zonder dat ze
hun flexibiliteit verliezen.
zit: verdriet, pijn en angst. Als dat
bespreekbaar kan zijn in een veilige
sfeer (liefde), groeit er vrede. Waar gaat
het ons uiteindelijk om? Wat raakt ons
zo, dat we hier ruzie over maken?
Durven we de moed op te brengen om
onze zachtheid te laten zien?
Ik denk dan aan mijn eigen vader, die
tot op hoge leeftijd in staat was van
mening te veranderen, juist omdat zijn
Je wordt dus iets minder impulsgestuurd. Dat kan in een fractie van
een ogenblik. Je voelt iets in je opko­
onderscheiden waar het op aankomt.
Soms is het iets doen en soms is het
niets doen. Die vrucht groeit in de
Geest van Christus. Ik kan mij iedere
dag openen voor die Geest, in alle
ontmoetingen die ik heb met mensen.
'Maak mij een mens die van genade
weet' leerde ik ooit bidden. Ik leef van
genade en zo kan ik genadig zijn. De
kerk, de gemeenschap van gelovigen, is
daarbij een oefenplaats. Ik zit niet in
'De vrucht van de Geest groeit in een ­langdurig proces
van leren o­ nderscheiden waar het op a­ ankomt'
identiteit helder was: in Christus. Het
bevrijdt je van angst. Angst maakt
mensen star of verkrampt. In conflic­
ten houden ze koste wat kost vast aan
hun eigen gelijk, want zonder dat
gelijk zijn ze nergens meer. Daarom is
het in conflictsituaties en ruzies zo
belangrijk om terug te gaan naar de
kern. Dan komt het aan op de juiste
vragen die mensen helpen om niet in
hun boosheid en eigen gelijk te blijven
zitten, maar te uiten wat daaronder
men, maar je kunt besluiten er al dan
niet iets mee te doen. Ik ervaar de
Geest vaak als Degene die een signaal
afgeeft. 'Even niets zeggen', 'eerst even
nadenken'. De Geest kan mij ook aan­
sporen om juist wél mijn mond te
openen en niet te zwijgen, omdat er nu
echt gespróken moet worden, mis­
schien wel een profetisch woord.
Kortom: De vrucht van de Geest groeit
in een langdurig proces van leren
de kerk met mijn vrienden, maar met
broeders en zusters, die vaak zo heel
anders zijn. Sommigen zou ik bepaald
niet als vrienden hebben gekozen.
Soms begrijp ik ze niet, vind ik ze irri­
tant of ben ik het reuze met ze oneens.
En toch moet ik het ermee doen, for
better or worse. En middenin dat alles
word ik uitgenodigd om te groeien in
de vrucht van de Geest: zelfbeheer­
sing, zachtmoedigheid en vrede. Wat
een uitdaging!
Nieuw bij Navigator Boeken! Ontdek Lectio Divina
van James C. Wilhoit en Evan B. Howard.
Eeuwenoud en nog steeds relevant: de
meditatieve bijbelleesmethode lectio
divina. In dit boek worden vijf elemen­
ten van de lectio belicht en uitgewerkt:
lezen, mediteren, bidden, contempleren
en handelen. De methode leert ons de
Bijbel te zien als een ruimte waar je
even tot rust mag komen en bewust
mag worden van Gods aanwezigheid
– zelfs wanneer je niet alles begrijpt.
Geschikt voor persoonlijke verdie­
ping van het geloof, maar ook in
bijbelstudie-­
groepen of tijdens
weekenden.
U kunt dit boek met s 2,50 Raster­korting bestellen. Het gemakkelijkst gaat
dat via een mail naar [email protected]; wanneer u daarbij vermeldt dat
u bestelt via Raster, krijgt u het boek voor s 12,45 franco thuis­bezorgd.
Bestellen via telefoon (055-5422584) is natuurlijk ook mogelijk.
colofon
RASTER - Informatieblad van
De Navigators. Verschijnt 5 keer
per jaar en wordt aan donateurs
­toegezonden.
ISSN 1384-3087
Redactie:
Marieke Boersma-Lensen (hoofdredacteur)
Bernard Terlouw (Advies)
Medewerkers:
Alycia Homeyer, Mariëlle
Omony-Miedema, Tirza Roor,
Daan Savert, Margriet Terlouw,
Jeanette Vos, Linda Willemsen,
Mariëtte Woudenberg
De Navigators
Postbus 18,
3970 AA Driebergen
Tel. (0343) 52 01 04
[email protected]
www.navigators.nl
Adreswijzigingen:
[email protected]
Giften:
IBAN: NL23 RABO 0385 2067 20
of NL74 INGB 0000 0293 40
De belastingdienst heeft
De Navigators aangewezen als
ANBI en daarmee zijn uw giften
aan ons aftrekbaar.
Vormgeving:
Vermaas & Koning, Driebergen
Grafische realisatie:
Quality Dots B.V., Zeewolde
Advertenties: Theo Wijbenga,
tel. 06 - 138 62 881 of
0511 - 78 93 19, email
­[email protected]
Onze tariefkaart kunt u downloaden op www.navigators.nl/
media/155
De redactie is niet aansprakelijk
voor de inhoud van advertenties en aanbiedingen in Raster.
Overname van artikelen en/of
­illustraties is uitsluitend toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie.
Nieuw!
terras
>vervolg van pagina 1
foto: Cees Keur
fruit ful
Lintje
Met een list werd Kees Ton (71) vrijdag
25 april door zijn vrouw Adri naar het
Driebergse gemeentehuis gelokt. Waar
hij pas door had dat hij een lintje kreeg,
toen hij zijn kinderen, kleinkinderen en
vele oud-collega’s, kennissen en vrien­
den verzameld zag. Burgemeester Frits
Naafs spelde Kees de onderscheiding
op van Lid in de Orde van Oranje
Nassau. Hoewel Kees 'gewoonlijk liever op de achtergrond opereert', heeft hij
zeer genoten van de plechtigheid. Hij kreeg het lintje voor zijn jarenlange inzet
als vrijwilliger voor diverse christelijke organisaties waaronder De Navigators en
de kerkenraad van de Immanuëlgemeente. Dat zoveel mensen moeite hebben
gedaan om dit lintje voor hem te regelen, ontroert hem enorm.
Ede wint NSV Songfestival in
Amsterdam
Een topband en een zangeres met een
krachtige en zuivere stem. Daarmee won
Navigators Studentenvereniging Ede
vrijdag 28 maart het NSV Songfestival in
The Sand in Amsterdam. Een enthousiast
publiek van twaalfhonderd mensen
woonde het festival bij. In totaal streden
vijftien acts mee voor de eerste plaats.
Alles Mag valt in de prijzen
Maarten van Voornveld (voorheen projectmanager
Happenings bij De Navigators) heeft als scenario­
schrijver samen met enkele collega’s een Canadese
filmprijs gekregen tijdens het TIFF Kids festival in
Toronto voor de korte speelfilm Alles Mag. Het jury­
rapport bejubelde het fantastische acteerwerk, de
meeslepende beelden en de creatieve en constant
verrassende invalshoek van de film. Daarnaast werd
Alles Mag dit voorjaar ook nog eens verkozen tot
beste jeugdfilm op het 60th International Short
Film Festival in Oberhausen en is ze genomineerd
voor de Emmy Awards. De film gaat over een Brabantse jongen die op zijn
nieuwe school in Amsterdam een spreekbeurt houdt over carnaval en is te zien
via http://villa-achterwerk.nl/kijk-op-tv/alles-mag.html.
Agenda
Navigators stilteactiviteiten
Zie ook: www.navigators.nl/wat­
doenwe/166
Stilteweekenden voor mannen:
• Waar: Abdij Koningshoeven, Tilburg
Wanneer: 26 – 28 september
Kosten: 150 euro
• Waar: Klein Sion, Leuvenheim
(3-daags verdiepingsweekend voor
mannen die vaker zijn geweest)
Wanneer: 6 – 9 november
Kosten: 200 euro
Info en aanmelding: Ernst
Haagsman, 0348-432239, email:
[email protected]. Opgave is moge­
lijk tot 10 dagen voor aanvang.
kort
m
Persoonlijk
Ik weet niet hoe het u, die dit leest
vergaat, maar ik had, sinds ik mezelf
bewust christen noem, altijd een beet­
je moeite met 'goede werken'. Ik was
twintig toen ik Jezus leerde kennen als
mijn persoonlijke Verlosser en het
eerste waar Hij mij van verloste was
een enorme werklust: ik was dol op
werken: mezelf ontwikkelen op allerlei
fronten. Ik studeerde pedagogiek, deed
in de avonduren een tekenopleiding,
naaide mijn eigen kleren en schilderde
mijn kamer drie keer opnieuw tot ik
vond dat het precies de kleuren had
die bij mij pasten. Nog altijd ben ik de
Heer dankbaar dat Hij me uit deze
draaikolk van werken gered heeft.
Geboren
• op 13 april Sophie Nora, dochter
van Ernst-Jan en Suzanne de
Bruyn
• op 13 april Sofia Elizabeth Mirte,
dochter van Jilles en Anna
Schippers
• op 10 juni Eva Antonia Robin,
dochter van Paul en Jolanda
Potman
Zoals dat waarschijnlijk vaak gaat met
mensen zoals ik: na mijn bekering
verviel ik van het ene uiterste in het
andere. Ik verhuisde naar een kamer
die helemaal wit bleef, er kwam geen
verfpot aan te pas. Ik stopte met alle
activiteiten naast mijn studie en ik
verdiepte me voor het eerst van mijn
leven echt in de Bijbel. De vier spaken
Stilteweekenden voor vrouwen:
• Waar: Arnold Janssen Klooster in
Wahlwiller, Limburg
Wanneer: 24 – 26 oktober
Kosten: 200 euro
Info en aanmelding: Elisabeth de
Smaele, 06–19426845, email:
v­ [email protected].
Getrouwd
• op 2 juli Wiebe Feenstra en
Rudy Baron
Goede werken
Margriet Terlouw-Steenbeek
van het wiel van De Navigators:
Gebed, Getuigen, Gemeenschap en
het Woord werden mijn nieuwe lei­
draad. Ik vond het een helder kompas
dat me altijd in één oogopslag liet
zien welke kant van mijn geloofsleven
verwaarloosd was. Jaar in jaar uit heb
ik zo geleefd, totdat in 1992 'Het
Boek' op de markt kwam. Ik kocht een
klein, goedkoop formaat dat er aan de
buitenkant inderdaad uitzag als een
gewoon boek.
Dit boek hielp me enorm om trouw te
zijn aan het Woord: ik las er meer dan
ooit in totdat ik kwam bij Efeziers
2:8,9: 'God heeft ons één gemaakt met
Jezus Christus met de bedoeling dat
wij het goede zouden doen, want dat
heeft Hij altijd al gewild. Maar dan
moeten wij daar ook ernst mee maken
en die dingen doen'. Ik denk dat ik wel
een uur naar die tekst heb zitten sta­
ren en ik hoorde de heilige Geest
fluisteren: 'Margriet, er is niks mis
met goede werken die je met en voor
Mij doet!'
(advertentie)
ZOMER
REIZEN
EIZEN R
L
E
VE ERTREK
MET VRANTIE
GA
JOUW ZOMER IN MET BETER-UIT!
VAKANTIES MET OVERTUIGING
VAKANTIEPARKEN
ALLE
LEEFTIJDEN
SINGLE
REIZEN
YOUNG
REIZEN
Geniet van een
gezinsvakantie in
Duitsland, Luxemburg,
Frankrijk of Spanje.
Het grootste aanbod
Bijbelse, vlieg-, bus-,
vaar- en verre reizen!
Persoonlijk en
toch samen
Beter-uit!
Voel je thuis op
vakantie en beleef het
met je reisgenoten.
KIJK VOOR AL JE VAKANTIEMOGELIJKHEDEN OP BETER-UIT.NL
BETER-UIT. VAKANTIES MET OVERTUIGING
0172 - 48 48 48 | WWW.BETER-UIT.NL