editie mei 2014

Eigenwijks:
voortdurend
in beweging
Colofon
Eigenzinnig is een uitgave
van Stichting Eigenwijks,
organisatie van samenwerkende
wijkbewoners in Nieuw-West.
Redactie: Diana Muller,
Ietje de Wilde, Lieke Mensink
Met teksten van:
Dick Glastra van Loon
Dorèndel Overmars
Ietje de Wilde
Lieke Mensink
Karin Kauw
Natasja Boons
Opmaak: Stephan de Smet
Oplage: 1000 exemplaren
Redactie adres:
Stichting Eigenwijks
Jan Tooropstraat 6,
1062 BM Amsterdam
Telefoon: 020 346 06 70
Email: [email protected]
Website: www.eigenwijks.nl
Jaargang 12
Nummer 1
April 2014
“Dat mensen het een tijd moeilijk hebben gehad, wil absoluut niet zeggen dat ze
niks kunnen.” Mike Claassen, mede-eigenaar van Coffeemania kijkt in deze Eigenzinnig terug op de vijf maanden dat zijn koffiebar in De Honingraat geopend is. Het
is niet voor niets dat Eigenwijks juist deze sociale firma in de arm heeft genomen
bij het invullen van de horecaruimte in De Honingraat. Het zoeken naar kansen, het
benutten van elk sprankje perspectief, voortdurend in beweging, het zit Eigenwijks
in de genen. In deze Eigenzinnig prachtige voorbeelden van vrijwilligers en medewerkers die in de kweekvijver van talent bij Eigenwijks zijn opgebloeid en doorgegroeid.
Mimoen Ben Larbi moest noodgedwongen vervroegd stoppen met werken. Nu is hij
een van onze vaste vrijwilligers voor klusjes en beheer in de Jan Tooropstraat. “Als
ik bezig ben, vergeet ik de andere ellende.” Diana Muller maakte bij Eigenwijks carrière van secretariaatsmedewerker, via assistent opbouwwerk naar Office Manager.
Voor haar is het duidelijk dat zij nooit meer een baan in de commerciële sector wil.
“De bedankjes van bewoners, zoals een doosje chocola of mensen die speciaal
voor mij iets borduren, dat is goud waard!” Ook na 10 jaar werken bij Eigenwijks
weet Maryam Bouker gelukkig van geen ophouden: “De functie van assistent
opbouwwerker is nog niet mijn eindstation. Ik ga voor verdere groei. Er gaat de
komende jaren nog een hoop gebeuren.”
De kweekvijver van Eigenwijks strekt zich uit over heel Nieuw-West. De talenten
van de vrijwilligers docenten zijn al meer dan 10 jaar de succesfactor van Klik2Klik. Ayse Onur is een mooi voorbeeld van het train-de-trainer principe. “Ik heb
eerst meegelopen met de cursussen van Klik2Klik en gekeken hoe de docenten les
gaven. Daarna ben ik het zelf gaan doen.”
Ook bewoners met een beperking of anderszins kwetsbaar willen wij graag perspectief bieden op ontwikkeling, ontmoeting en vrijetijdsbesteding. In het kader van de
Wet Maatschappelijke Ondersteuning zijn wij gestart met diverse activiteiten op dat
gebied. In deze Eigenzinnig leest u er meer over.
En voor wie het nog niet wist zetten wij onze hoofdlocatie Jan Tooropstraat 6 nog
maar eens stevig op de kaart. Er staat weer een hoop te gebeuren en dan is een
solide thuisbasis van groot belang.
Kortom: een zeer diverse editie van Eigenzinnig. Wij wensen u veel leesplezier!
Lieke Mensink
voorzitter
wat bewoners beweegt
Dick Glastra van Loon
directeur
Eigenwijks:
Kweekvijver voor talent
In 55 jaar werkten veel mensen samen
bij, met en aan Eigenwijks: sommige
waren ervaren in besturen, werken of
opbouwen. Sommige waren onervaren,
soms zelfs groen en verlegen. Bij
Eigenwijks is voor iedereen een plek en
krijgen mensen altijd de mogelijkheid
om te groeien. Wie goede zin heeft, krijgt
grote mogelijkheden. Wie langzamer
vooruit gaat, krijgt op de juiste
momenten een duwtje in de rug.
Belangrijk voor de organisatie is dat de
‘professionals’ niet allemaal ‘ingevlogen’
worden. Een deel van de medewerkers
woont in Nieuw-West en kwam soms
binnen als vrijwilliger. Talent vind je
overal en zeker in Nieuw-West, daarom is
Eigenwijks graag een kweekvijver.
‘Ik voel me heel erg Eigenwijks’
Naam: Diana Muller
Leeftijd: 49 jaar
Werkt bij Eigenwijks sinds: 2006
Woont in: Nieuw-West
“Ik had jarenlang commerciële banen:
onder meer bij een belastingadviesbureau
en als verkoopmedewerker bij een lease
maatschappij. Na de geboorte van mijn
dochter wilde ik niet meer voltijd werken
en kreeg ik een sterke behoefte om iets
te betekenen voor m’n buurt. Zo kwam ik
terecht bij Eigenwijks. In eerste instantie
als medewerker van het secretariaat,
later werd ik assistent opbouwwerker en
inmiddels ben ik office manager van het
hoofdkantoor op de Jan Tooropstraat.
Ik ben verantwoordelijk voor het reilen en
zeilen op die locatie, daarnaast komt er
iedere dag van alles op je pad. Mensen
komen met van alles en nog wat langs:
soms willen ze naar het toilet, soms hulp
bij het invullen van een formulier en soms
zijn ze heel erg boos omdat ze nergens
geholpen worden. Als je mensen dan kunt
helpen, al is het maar door ze door te
verwijzen naar de juiste plek, doe je iets
goed voor je buurt. Dat is fijn!
Ik voel me heel erg Eigenwijks, ik ben
geboren en getogen in de Baarsjes en
woon alweer twintig jaar in Slotervaart.
Daardoor ben ik hier ook echt een
gezicht in de buurt. Soms zucht mijn
dochter: ‘mam, ben je nou alweer met
Eigenwijks bezig.’ Gelukkig snappen
mensen die ik op straat tegenkom ook
wel dat ik niet altijd aan het werk ben.
Dan komen ze gewoon een dagje later
naar kantoor. En mijn dochter geniet ook
van de leuke kanten, zo deelt ze tijdens
het Rembrandtparkfestival altijd vol
enthousiasme Eigenwijks-zonneklepjes
uit aan bezoekers.
Ik wil niet meer terug naar de
commerciële sector, want ik word echt
blij van de waardering die ik voor mijn
werk krijg. De bedankjes van bewoners,
zoals een doosje chocola of mensen die
speciaal voor mij iets borduren, dat is
goud waard!”
Foto: Rufus de Vries
‘Er gaat de komende jaren nog een hoop gebeuren’
Naam: Maryam Bouker
Leeftijd: 31 jaar
Werkt bij Eigenwijks: sinds 2004
Woont in: Nieuw-West
“Ik ben echt blij dat ik bij Eigenwijks
de kans krijg om te groeien. Drie jaar
geleden kon ik nog niet eens omgaan
met een computer en nu ben ik assistent
opbouwwerker.
Ik werkte als tiener in een kledingwinkel op
de Kalverstraat. Toen die werd overvallen,
stopte ik daar. Mijn broer zat in een
stichting die een buurthuiskamer speciaal
voor vrouwen oprichtte en vroeg mij als
beheerder. Dat was nog in de tijd dat het
overheidsdoel was om vrouwen hun huis
uit te krijgen. Nu zitten we in de tijd dat we
moeten mengen.
Ik was 19 jaar oud toen ik begon en
ben daar echt opgegroeid . Ik had een
geweldige tijd samen met al die vrouwen.
Ik was verantwoordelijk voor openen en
sluiten, de inkoop van koffie, thee en
versnaperingen. De vrouwen kwamen
ook binnen met formulieren die ik
vertaalde en ik hielp ze met het invullen
ervan. Daarnaast organiseerde ik vaak
sportactiviteiten zoals aerobics. Dat was
eigenlijk een soort opbouwwerk, alleen
had ik toen nog geen idee wat die term
inhield. In eerste instantie viel de ruimte
niet onder Eigenwijks, dat kwam pas later.
Toen de huiskamer eind 2011 werd
opgeheven en Eigenwijks de Huizen van
de Wijk in Geuzenveld en Slotermeer
ging beheren, mocht ik samen met
mijn collega’s mee daar naartoe. Ik
kwam al gauw tot de conclusie dat
ik tien leuke en gezellige tien jaren
achter de rug had, maar dat ik qua
ontwikkeling echt achterliep. Wij hadden
in de buurthuiskamer niet eens een
computer en deden alles nog schriftelijk.
Met beheerderswerk was ik wel klaar
en toen heb ik voor baliemedewerker
gesolliciteerd. Dat heb ik een tijdje
gedaan, maar dat paste niet helemaal bij
me. Je zit dan de hele tijd, terwijl ik hou
van rondlopen.
Daarom kreeg ik de kans om mee te
helpen bij de opzet van de Dobbekamer. Ik
ben iemand die observeert en van daaruit
werkt. Soms hadden we overleggen die ik
niet volgde, maar dan luisterde ik gewoon
goed en werd ik vanzelf wijzer. Vorig jaar
ging ik mee naar een vergadering met
mensen van een woningbouwcorporatie
en andere medewerkers van Eigenwijks.
Vooraf werd mij gevraagd of ik wou
notuleren. Ik had geen idee wat dat
inhield, maar zei ja… Lang leve Google,
die mij vertelde hoe je moet notuleren. Ik
ben nieuwsgierig en leergierig en dat zien
en waarderen ze hier.
In de buurthuiskamer is mijn Arabisch
vloeiend geworden, maar ik ben er te
lang gebleven. Dat geeft niet, dat ga ik
nu inhalen. Sinds januari ben ik assistent
opbouwwerker. Mijn taken zijn: de groepen
Foto: Rufus de Vries
in huis bezoeken en in gesprek gaan met
de coördinatoren. Hebben ze iets nodig
dan help ik ze daarbij bijvoorbeeld door
ondersteuning bij de aanvraag van een
bewonersinitiatief. Ik vind dit superleuk en
heb het erg naar mijn zin. De functie van
assistent opbouwwerker is echter nog niet
mijn eindstation. Ik ga voor verdere groei.
Er gaat de komende jaren nog een hoop
gebeuren.”
‘Ik hou niet van stilzitten’
Naam: Mimoen Ben Larbi
Leeftijd: 56 jaar
Vrijwilliger bij Eigenwijks:
sinds 2012
Woont in: Nieuw-West
“Als ik zie dat iets loszit, maak ik het vast.
Ik hou niet van stilzitten. Eerst werkte
mijn vrouw Salima als beheerder bij
buurthuiskamer Orion en deed ik daar wel
eens vrijwillig klusjes.
De laatste twee jaar ben ik beheerder op
de Jan Tooropstraat en klusjesman voor
de Huizen van de Wijk in De Honingraat
en het PlusPunt. Dan moet je denken
aan het vervangen van lampen of
wat schilderwerk.Het beheer is vooral
gericht op het ontvangen van mensen
die komen vergaderen en zorgen voor
koffie en dergelijke. Er zijn een aantal
vaste groepen die in de avond gebruik
maken van de vergaderzalen, die ken
ik inmiddels en daar heb ik een goed
contact mee. Als ze een keer wat extra
koffie willen, knijp ik een oogje toe.
Ik heb ruim dertig jaar fulltime gewerkt,
onder meer als heftruckchauffeur en
kruidenweger. Vanwege verschillende
lichamelijk oorzaken, kan ik helaas niet
meer fulltime werken. Ik ben een paar
jaar geleden afgekeurd. Soms zijn er
helaas dagen waarop ik de hele dag
echt niks kan, maar ik ben erg blij dat ik
vrijwilligerswerk doe. Als ik bezig ben,
vergeet ik de andere ellende.
Het is ook echt gezellig bij Eigenwijks.
Soms kom ik alleen om koffie te drinken
en ook dan ben ik van harte welkom. Er
werken allemaal betrokken mensen en
ze behandelen mij met respect. Dat vind
ik echt leuk! Ik wil graag nog lang met dit
werk doorgaan.”
Foto: Rufus de Vries
Eigenwijks en de verkiezingen
Voorafgaand aan de verkiezingen van de gemeenteraad en de bestuurscommissies organiseerde
Eigenwijks tal van activiteiten om bewoners te motiveren gebruik te maken van hun stemrecht.
Waarom doet Eigenwijks dit en wat levert het op?
Vooral onder specifieke doelgroepen is de gang naar de stembus geen vanzelfsprekendheid. Daar liggen tal van oorzaken
aan ten grondslag. Slecht geïnformeerd zijn, desinteresse,
stembrief weggegooid, van huis uit geen toestemming om te
stemmen, laksheid, of gewoon op de dag zelf geen zin.
Eigenwijks steekt voorafgaand aan de lokale verkiezingen veel
tijd en energie in het motiveren van bewoners om te gaan stemmen. Waarom? Omdat de lokale democratie een uitgelezen
kans biedt om participatie van bewoners vorm te geven en hen
het besef bij te brengen van het grote goed dat wij in Nederland hebben: stemrecht. Iets waar elders in de wereld velen
nog voor moeten strijden en hun leven voor in de waagschaal
leggen.
De activiteiten waren gericht op specifieke doelgroepen: ouderen, jongeren, mannen en vrouwen, omdat voor elk van hen
andere oorzaken ten grondslag liggen aan de lage opkomst.
Samen met de voorbereidende groepen hebben we de vorm en
de inhoud van de activiteiten bedacht. In de drie weken voorafgaand aan de verkiezingen organiseerden de mannen, de
vrouwen, de jongeren en de ouderen hun eigen verkiezingsbijeenkomst met alle politieke partijen en publiek uit de doelgroep.
Telkens ingeleid door een kort filmpje waar bewoners zelf aan
het woord kwamen. Daarnaast ondersteunde Eigenwijks een
verkiezingsbijeenkomst van Pink Nieuw-West met als thema:
het roze leven in Nieuw-West.
prachtig filmpje waarin ouderen het belang van stemmen onder
de aandacht brachten leidde het gesprek met de politieke partijen in. De jongeren brachten op dynamische wijze het debat
tot leven. Volledig zelfstandig organiseerden zij een debat in
samenwerking met de debatclub van het Caland Lyceum. De
verkiezingsbijeenkomst van Pink Nieuw-West was bijzonder
van aard. Het publiek formuleerde zelf vier thema’s waarover
de partijen met elkaar in gesprek zouden gaan. Dat leverde een
mooie interactie tussen zaal en politici op. Met een gezamenlijk
roze manifest tot gevolg.
Wat levert dit alles nu eigenlijk op? Of de opkomst bij de verkiezingen in Nieuw-West nu daadwerkelijk hoger was dan zonder
deze activiteiten valt natuurlijk niet waar te nemen. Wel is zeker
dat de voorbereidingen met bewoners een positieve bijdrage
heeft geleverd aan de participatie en dat de uitvoering van de
activiteiten een bijdrage heeft geleverd aan het besef onder
bewoners dat je met het uitbrengen van jouw stem invloed hebt
op wie het voor het zeggen krijgt in Nieuw-West. Alle kleine
beetjes helpen….
Dick Glastra van Loon
De voorbereidingen en de activiteiten zelf waren zeer uiteenlopend qua vorm, inhoud en opkomst van bewoners. De moeizame betrokkenheid van mannen met een niet-Nederlandse
achtergrond manifesteerde zich ook hier. Ondanks de voorbereiding met sleutelfiguren uit de doelgroep was de opkomst
bij het ‘mannendebat’ laag. De vrouwen daarentegen schitterden door een sterke voorbereiding met scherpe stellingen
en een pittige performance tijdens het debat. Het publiek van
circa 60 vrouwen was divers, dapper en mondig. Ouderen van
overwegend Nederlandse afkomst kozen voor een dialoog met
de politieke partijen over Ouder worden in Nieuw-West. Een
Foto’s: Jaap Wals
Bewonersparticipatie
bij stedelijke vernieuwing
onder druk
Als gevolg van de kredietcrisis worden sloop- en
nieuwbouwbesluiten van woningen in NieuwWest vertraagd of niet uitgevoerd. Vanuit het
Wijksteunpunt Wonen Nieuw-West helpen twee
opbouwwerkers van Eigenwijks bewoners om
zich te organiseren en op te komen voor hun
woonbelang. Ook hun werk wordt er door de
crisis niet eenvoudiger op.
Het afgelopen jaar is in toenemende mate merkbaar dat de
bewonersparticipatie bij stedelijke vernieuwingsprocessen
onder druk staat. Wooncomplexen die een aantal jaren geleden
- met toen niet te weerleggen argumenten - op de slooplijst
werden gezet omdat ‘de woonkwaliteit niet meer van deze tijd’
zou zijn, worden nu geschikt gemaakt voor nog eens 10, 15 of
25 jaar. De bewonersinvloed hierop is minimaal. Deze processen vallen namelijk niet onder de zogeheten Kaderafspraken:
gemaakte afspraken over hoe bij renovaties en sloop/nieuwbouw het overleg tussen verhuurder en huurder verloopt.
Ongelijke positie bewoners
Daar waar het stedelijk vernieuwingsproces wel doorgaat lopen
afspraken per corporatie zodanig uiteen dat er sprake is van
ongelijke positie van bewoners die op een steenworp afstand
van elkaar wonen. Het gaat dan onder meer over de nieuwe
huurprijs en terugkeerregelingen. Die worden vastgelegd in
specifieke sociale plannen, maar verschillen dus als (soms
naast elkaar liggende) wooncomplexen in het bezit zijn van
verschillende corporaties.
Alleen harde woonzaken
Wij krijgen wekelijks te maken met bewonersgroepen die in hun
verwachting op verbetering van hun woonsituatie beschaamd
worden. Corporaties zijn gedwongen terug te keren naar hun
hoofddoelstelling: het zo rendabel en efficiënt mogelijk bouwen
en beheren van sociale huurwoningen. Het overleg met bewonerscommissies beperkt zich tot harde woonzaken. Geld voor
flankerend beleid in de sociale en fysieke woonomgeving is er
haast niet meer.
Positieve kant
De door de kredietcrisis veroorzaakte pas op de plaats heeft
echter ook zijn goede kanten. Bewoners kunnen tegen lage
huren blijven wonen in hun bestaande woning. Daar is enig
onderhoud (vaak achterstallig) af te dwingen en zijn met hulp
van energiemaatregelen de woonlasten te beheersen. Bewoners die, niet geheel onbegrijpelijk gezien hun dalend inkomen,
opzien tegen gedwongen verhuizing naar dure nieuwbouwwoningen, worden bediend.
Wij worden in ons werk geconfronteerd met steeds complexere
processen. Het gaat niet alleen meer om het aanscherpen van
de Kadernota en andere participatie afspraken of een beroep
doen op de Overlegwet. Coaching, activering, relativering,
bemiddeling, de- escaleren, onderhandelen, allemaal vaardigheden die wij steeds meer bij ons werk voor het Wijksteunpunt
Wonen moeten inzetten.
Onze inzet
Wij komen wel veel actieve bewoners tegen die zich - ondanks
de smallere marges - blijven inzetten voor verbetering van de
woonsituatie in Nieuw-West. Daardoor houden we inspiratie en
motivatie om met ons ondersteuningswerk door te gaan. Het
prettig samenwerken met gedreven collegae binnen en buiten
de partnerinstellingen helpt daar natuurlijk ook bij.
Ietje de Wilde & Elbert van Duijkeren
Sloop in de Staalmanpleinbuurt
Renovatie van
complex de Voerman
in Overtoomse Veld
Workshop
Anton Struikbuurt
Sloop in de Staalmanpleinbuurt
Jan Tooropstraat 6:
het ‘kloppend hart’ van
Eigenwijks
Terwijl de Huizen van de Wijk in
Slotermeer en Geuzenveld bruisen
van energie, de bewoners van deze
wijken blij zijn dat Eigenwijks daar
is neergestreken, staat ook in ons
gebouw aan de Jan Tooropstraat 6
de tijd niet stil.
Bestuur en organisatie
Ons pand aan de Jan Tooropstraat 6 is het ‘kloppend hart’ van
onze organisatie. Zowel het Dagelijks Bestuur als het Algemeen
Bestuur vergaderen er regelmatig. Al onze bureaumedewerkers
zijn er gehuisvest. Zij zorgen ervoor dat de organisatie soepel
blijft draaien. Het is de thuisbasis van Natasja Boons, projectleider Digiwijks. Van daaruit organiseert zij talloze activiteiten
op het gebied van digitalisering van buurtbewoners door heel
Nieuw-West. Onze medewerkers van het Wijksteunpunt Wonen
strijken er van tijd tot tijd neer als zij werkzaamheden in Slotervaart hebben.
Een vertrouwde plek voor bewoners
Bewoners weten ons ook op de Jan Tooropstraat goed te vinden. Iedere maandagmiddag komen 40 tot 60 oudere buurtbewoners naar de Open Club om een interessante middag bij te
wonen met lezingen, concerten, gedichten en presentaties. Volledig georganiseerd door vrijwilligers. Het Wijksteunpunt Wonen
houdt er twee keer in de week spreekuur. Hebben bewoners
steun nodig bij renovatie of andere beslissingen die met wonen
te maken hebben, dan verlenen onze opbouwwerkers daarbij
ondersteuning. Ook de burenhulp, de telefooncirkel en het
advocatenspreekuur werken al sinds jaar en dag op onze locatie
in Slotervaart. En vrijwel elke dag geven de vrijwilligers van
Klik2Klik computerlessen in de Hoytemazaal. Bewonerscommissies, VVE’s, de OAR en andere groepen vergaderen graag in de
gezellige en goed geoutilleerde Joop Beijerzaal.
Samen met VCA en De Slinger Jongeren
Sinds begin 2013 zijn de kwartiermakers Nieuw-West van de
Vrijwilligers Centrale Amsterdam bij ons ingetrokken. Daardoor
is onze samenwerking nog intenser en vruchtbaarder geworden. En vanaf half april zal ook De Slinger Jongeren haar intrek
nemen in de Jan Tooropstraat 6. Met als doel de betrokkenheid
van jongeren bij de samenleving in Slotervaart verder uit te
bouwen.
Klaar voor de toekomst
Het kloppend hart van bewonersorganisatie Eigenwijks is kerngezond en klaar voor nieuwe ontwikkelingen!
Eigenwijks
start met
‘WMO in de wijk’
Dit jaar is Eigenwijks in samenwerking met
Combiwel en Impuls gestart met het project:
‘WMO in de Wijk’ in Nieuw-West. In het project
wordt uitvoering gegeven aan activiteiten
in het kader van de Wet Maatschappelijke
Ondersteuning (WMO). Deze wet beoogt dat
burgers meer eigen verantwoordelijkheid voor
hun leven nemen en elkaar ondersteunen om
de regie over hun leven zo lang mogelijk te
behouden.
In het project ‘WMO in de wijk’ worden activiteiten ontwikkeld voor en door bewoners uit
specifieke doelgroepen, via de Huizen van de
Wijk. Deze activiteiten zijn bedoeld voor bewoners die steeds meer op zichzelf zijn aangewezen voor vrijetijdsbesteding, zelfontplooiing en
ontmoeting. Denk bijvoorbeeld aan: ouderen
met een beperkt sociaal netwerk, ouderen
met beginnende dementie of mensen die voor
maatschappelijke opvang zijn afgewezen.
De opbouwwerkers van Eigenwijks gaan vanuit
de doelgroep en de reeds actieve bewonersgroepen een aanpak ontwikkelen voor negen
onderdelen. Een voorbeeld is het project
‘leefstijl’. Dit onderdeel helpt deelnemers een
gezonder leef- en eetpatroon te ontwikkelen.
Een ander project richt zich op het bij elkaar
brengen van vraag en aanbod voor burenhulp.
Bewoners kunnen ook op een laagdrempelige
manier kennis maken met verschillende activiteiten via de ‘activiteitencarrousel’.
Om eenzaamheid te doorbreken is er wekelijks koffie-inloop in het Huis van de Wijk Geuzenveld
voor mensen met diverse achtergronden zoals psychiatrische- of verslavingsproblematiek.
Foto: Ahmed Afkerin
Als één van de onderdelen van
‘WMO in de Wijk’ intensiveert
Eigenwijks de samenwerking
met Nivon en Anbo. In Het
Honk aan het Jan de Louterpad
in Slotermeer worden al jaren
diverse activiteiten voor ouderen
georganiseerd door deze twee
organisaties.
De locatie heeft nu de functie
van ‘Huiskamer van de Buurt’
gekregen. Waar naast de gewone
gebruikers nu ook kwetsbare
groepen, met name eenzame
ouderen en ouderen met een
licht verstandelijke beperking of
beginnende dementie, ontvangen
worden en verder geleid naar
bestaande activiteiten.
Klik2Klik wordt
onderdeel van Digiwijks
Klik2Klik wordt een onderdeel van Eigenwijks-Digiwijks. Dat is de nieuwe verzamelnaam voor
alle activiteiten die vanuit Eigenwijks worden ondernomen op het gebied van digitalisering
van buurtbewoners.
Met Digiwijks worden samenwerkingsverbanden met
andere organisaties aangegaan, onder meer bij het project Grip op je Geld. Digitaal omgaan met geld is steeds
belangrijker, immers wie kan internetbankieren en prijzen
vergelijken op het www krijgt grip op zijn geld. Er wordt
continu bekeken hoe digitalisering kan worden gebruikt
voor de activering van kwetsbare groepen, onder meer
binnen de WMO en bij de projecten Digi Taal Vaardig
en Bewust en Leef en Leer. De computer wordt zo een
steeds verdergaand middel om datgene wat bewoners
beweegt ook digitaal in te kunnen zetten.
Klik2Klik is al jaren de manier waarop buurtbewoners
digitaal vaardiger worden. Er is een aantal basiscursussen waarin bewoners elkaar wegwijs maken op de computer. Lesmateriaal wordt ontwikkeld in samenwerking
met docenten en de stichting expertisecentrum ETV.nl
dat educatieve en multimediale oefen- en instructieprogramma’s realiseert voor laagopgeleiden en laaggeletterden.
In 2014 gaat het project verder met het verzelfstandigen
van de taken van de vrijwilligers op de 15 locaties waar
lessen gegeven wordt. Het team van 40 vrijwilligerdocenten wordt ondersteund en begeleid door een
coördinator.
Bijzonder aan Klik2Klik is dat deelnemers veel meer
leren dan alleen het klikken met de muis. Doordat zij
samen met buurtgenoten de cursussen volgen, doen zij
ook nieuwe contacten op. Lees hierna de ervaring van
drie vrijwillige docenten.
Interview met
Ayse Onur
Hoe ben je bij Klik2Klik
terechtgekomen?
“Via Natasja. Ik heb haar leren kennen
door Vrouw en Vaart: ik deed daar een
integratiestage. Ik heb daar o.a. voor
Klik2Klik de administratie gedaan en doe
dat nu na mijn afronding van de stage
als vrijwilligster nog. Natasja heeft me
benaderd om docent te worden. Ik heb
eerst meegelopen met de cursussen van
Klik2Klik en gekeken hoe de docenten les
gaven. Daarna ben ik het zelf gaan doen.”
Interview met
Naima
Boussallam
Hoe ben je bij Klik2Klik
tererchtgekomen?
“Via de school van mijn kinderen waar
cursussen van Klik2Klik worden gegeven.
Ik heb een cursus docent gevolgd maar
er jaren niks mee gedaan. Daar is me
gevraagd om les te geven bij Klik2Klik.”
Wat vind je leuk aan het lesgeven?
“Ik vind het lesgeven echt hartstikke
leuk. Het gaat om kennis overdragen aan
andere mensen. Ik vind het leuk om te
zien hoe mensen leren met de computer
om te gaan. Je ziet ze groeien. En dat
doet me goed. Ze kunnen na een aantal
cursussen mailen en foto’s bewerken en
sommigen zelfs internet bankieren! Ik
leer ze niet alleen dingen die in het boek
staan maar ik probeer hen ook te helpen
bij andere vragen. Want alleen uit boeken
leren is niet genoeg, dat heb ik zelf tijdens
mijn stage gemerkt.”
Wat leer je er zelf van?
“Door Klik2Klik, Natasja en Eigenwijks
heb ik deze groei doorgemaakt. Door het
lesgeven en contact met andere docenten
leer ik nog elke dag bij.”
Wat vind je leuk aan het lesgeven?
“Ik geef meestal les aan vrouwen en dat is
altijd lachen. De vrouwen zijn vaak bang
en paniekerig om achter de computer te
gaan zitten, ze zijn bang dat ze fouten
maken en dat alles zomaar verdwijnt als
ze op een verkeerde knop drukken. Ik
maak ze duidelijk dat dat niet zomaar
gebeurt. Als het lukt zie je ze helemaal
opbloeien. Ze komen niet alleen voor de
computerles maar ook voor de gezelligheid. Het kontakt met elkaar is belangrijk. Ze praten ook over zichzelf. Er zijn
vrouwen vriendinnen geworden via de les.
Ze dragen ook vaak onderwerpen aan
die niet in het boek staan. Dus ze leren
niet alleen e-mailen, foto’s bewerken en
administratie doen.”
Wat leer je er zelf van?
“Ik leer zelf nog steeds bij: de docenten
wisselen ervaringen uit en daar leer ik
van. Ook van de vragen van de cursisten,
waar ik antwoord op moet geven.”
Klik2Klik
Interview met
Abe Alderden
Hoe ben je bij Klik2Klik
terechtgekomen?
“Via Goof Schönberg, een van de docenten van Klik2Klik. Computer is een van
mijn hobbies en hij vroeg me. Na een
kennismaking met Natasja kon ik meteen
aan de slag, want ik heb vroeger bij de
politie lesgegeven.”
Wat vind je leuk aan het lesgeven?
“Veel cursisten hebben angst opgebouwd
voor de computer, ze hebben er meestal
een thuis staan maar mogen er niet aankomen van vrouw, man of kinderen. Ze
zijn zo bang om iets fout te doen. Ik heb
veel geduld. Les krijgen van familie werkt
voor geen meter. Als het nodig is leg ik
het 10 x uit. Als ze het begrijpen worden
hen echt de ogen geopend. Soms kunnen ze de mensen thuis nog iets leren!
Het is mooi om te zien dat ze een prestatie leveren waar ze tevreden over zijn. Ik
probeer ze ook te helpen om hobbies te
ontwikkelen: e-mailen of foto’s bewerken
is niet genoeg. Ik laat ze zien wat ze verder nog met de computer kunnen doen.”
Wat leer je er zelf van?
“Zo’n 60 a 70% van de ouderen waar ik
les aan geef is alleen. Zij willen allemaal
hun verhaal kwijt. Er is veel eenzaamheid.
Dat vind ik wel lastig: je kunt niet alle
mensen op je nek nemen. Door het lesgeven ontwikkel je een band met mensen
maar dat moet ook niet te veel worden. Ik
houd van lesgeven, maar daar moet het
wel bij blijven.”
Coffeemania
begint lekker te lopen
De horecagelegenheid op de begane grond in De Honingraat is een onderdeel
van het Huis van de Wijk Slotermeer en wordt uitgebaat door Coffeemania. Deze
koffieketen heeft meerdere filialen onder meer in Slotervaart en werkt met mensen die een afstand hadden tot de arbeidsmarkt. Vijf maanden na de opening in
De Honingraat is eigenaar Mike Claassen gematigd positief over de bezoekersaantallen.
“Op iedere locatie is het weer even ontdekken wat mensen aanspreekt en wat
minder. De verse soepen en zelfgebakken koekjes zijn hier erg populair, maar
er blijkt vraag naar wat goedkopere broodjes. Daarom gaan we de kaart nu wat
uitbreiden en meer variatie in prijs aanbrengen.”
Overdag mogen er nog wat meer mensen langskomen, maar dat de locatie ’s
avonds te huur is voor vergaderingen, bedrijfsborrels of privé bijeenkomsten
blijkt ideaal. Claassen: “Daar is veel vraag naar en het is ook echt een sfeervolle
ruimte daarvoor: je kan er met 30 tot 100 man uit de voeten. We krijgen goede
feedback op de catering die we daarbij verzorgen.”
Coffeemania is een sociale onderneming.“Bijna al onze medewerkers stonden
hiervoor buiten het arbeidsproces en hebben heftige dingen meegemaakt,”
vertelt Claassen. “Bij ons krijgen ze een kans om weer aan het werk te gaan. Dat
mensen het een tijd moeilijk hebben gehad, wil absoluut niet zeggen dat ze niks
kunnen. Maar zij moeten vaak wel wat zelfvertrouwen opbouwen en zekerheid
krijgen. Soms hebben medewerkers daarom wat langer de tijd nodig om het werk
in de vingers te krijgen. Bij een nieuwe locatie duurt het daarom altijd even voor
dat deze optimaal functioneert, gelukkig begint het nu lekker te lopen.”
“We gaan daarom de komende tijd meer communiceren, zodat
nog meer mensen Coffeemania ontdekken. Binnenkort gaat het
terras open, dat trekt natuurlijk ook een hoop publiek.”
Openingstijden van Coffeemania zijn: maandag tot en met
zaterdag van 9.00 tot 17.00 uur.
De koffiebar in De Honingraat is een
samenwerkingsverband tussen Eigenwijks
en Coffeemania. De inrichting werd mede
mogelijk gemaakt door Stichting DOEN,
het VSB-fonds, Rabobank Amsterdam,
Fundatie Van den Santheuvel, Sobbe en
stadsdeel Nieuw-West.

Download Report