Download PDF

IN HET KORT
K L I NI SCH E PR AK TI JK
‘Gaspen’ bij aanvang van een reanimatie
is een prognostisch goed teken
Nick R. Bijsterveld
ONDERZOEKSVRAAG
Wat is de incidentie van gaspen bij een patiënt met een
hartstilstand? Leidt het tot vertraging van een reanimatie
door omstanders en wat is de invloed hiervan op de overlevingskans?
HOE WERD DIT ONDERZOCHT?
Bobrow et al. gebruikten twee databases.1 De eerste was
die van een alarmlijn in Phoenix, de andere die van een
ambulancedienst in een nabijgelegen regio. Beide bevatten uitgebreide gegevens over de reanimatie en het verdere beloop. Geïncludeerd werden alle polsloze, niet of
abnormaal ademende mensen ouder dan  jaar, bij wie
sprake leek van een cardiale oorzaak van de hartstilstand.
Geëxcludeerd werden reanimaties bij drugsoverdosering,
trauma of waarbij de gereanimeerde persoon al evident
overleden was (bijvoorbeeld bij rigor mortis en/of lijkvlekken).
BELANGRIJKSTE RESULTATEN
WAAROM DIT ONDERZOEK?
Een deel van de mensen met een hartstilstand heeft nog
een onregelmatige abnormale ademhaling (‘gaspen’) bij
aanvang van een reanimatie. Het is niet duidelijk of dit
gaspen een gunstig teken is of dat het juist leidt tot een
vertraagde start van een reanimatie en daardoor een
ongunstige factor is.
LITERATUUR
1
De incidentie van gaspen was  en deze nam sterk af
naarmate er meer tijd verstreek tussen melding en aankomst van de ambulance. Gaspen leidde niet tot een vermindering van het aantal door omstanders gestarte
reanimaties, dat rond de  lag.
Gaspende patiënten hadden een duidelijk hogere overlevingskans dan degenen die niet gaspten, namelijk 
versus  (oddsratio (OR): ,; -BI: ,-,). Een door
omstanders gestarte reanimatie bij gaspende patiënten
verhoogde de overlevingskans naar  ten opzichte van
 bij een niet-gestarte reanimatie. Bij niet-gaspende
patiënten leidde het starten van een reanimatie door
omstanders slechts tot een marginale stijging van de
overleving (van  naar ).
Bobrow BJ, Zuercher M, Ewy GA, Clark L, Chikani V, Donahue D, et al.
Gasping during cardiac arrest in humans is frequent and associated with
CONSEQUENTIES VOOR DE PRAKTIJK
improved survival. Circulation. 2008;118:2550-4.
Ondanks de sombere prognose van niet-ademende, polsloze gereanimeerde patiënten zal dit onderzoek geen
verandering brengen in het beleid tijdens een reanimatie.
Wel blijkt de prognose van gaspende patiënten die gereanimeerd worden er een stuk gunstiger uit te zien, helemaal als omstanders al met de reanimatie beginnen.
Citeer als: Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A178
> Meer op www.ntvg.nl/klinischepraktijk
●
NED TIJDSCHR GENEESKD. 2009;153:A178
1

Download Report