Inhoud Voorwoord Oplossing en winnaar prijsvraag Academisch Nieuws 19 Prijsvraag : nieuwe opgave Clubnieuws : Hernieuwing lidmaatschap 2014 O.B.A.D.-activiteit : Themadegustatie Oud Bruin – 20 september Streek(bier)nieuws o Goud voor regiogenoten op Brussels Beer Challenge o Dubbel goud voor Gunther Bensch Opinie : Bierfestivals, eenheidsprijs of niet? Op biertoer in Wallonië Clubnieuws : Gezocht: medewerkers ZBF 2014 Kunst bij ’t Bier : Bierbrouwerssculpturen uit de oudheid O.B.A.D.-activiteit : Vijfde Diesters Bierfestival – 19 oktober Festivalitis : 19de Kerstbierfestival, 14-15 december Hagelands Streekbierenmenu – deel 5 o Voorgerecht: Koolpakket met in Tuverbol gestoomde vis, kruidige gehakt-dim sum en gefrituurde spring roll met groene kruidenyoghurt o Soep: Romige soep met appel, pompoen en cider o Hoofdgerecht: Hazenrug met ovengeroosterde knolgroenten en wildsaus met Tumulus Nera o Dessert: Pompoenkruidencake met Broeder Jacob Double Port Geproefd : “Special Yeast”, de gistreeks van Delhaize Brasserie Warsage Mythbusters : Russian Imperial Stout O.B.A.D.-activiteit : Algemene Degustatie – 15 november Historische biercocktails Werner’s Wonderbaarlijke Wedervaren in het Wilde Westen: Van Elvis Presley tot JFK, een biertocht door het Diepe Zuiden van de VS (deel 1) Manchester Bierbrouwen in Laakdal O.B.A.D.-activiteit : Ledenavond – 7 december Clubnieuws : Activiteitenkalender 2014 Vooruitblik Agenda “Waar naartoe?” Aan deze editie van het Academisch Nieuws werkten mee : Werner Callebaut / Andy Mans / Sabine Mans / Renild Panken / Pol Sels / Mark Van Pee Academisch Nieuws – nummer 20 1 Voorwoord Van een feestjaar gesproken! 2013 was een bijzonder jaar in het nog steeds relatief prille bestaan van onze club. Begin dit jaar vierden we onze vijfde verjaardag – inderdaad, het is al van januari 2008 geleden dat deze vereniging werd opgericht door een handvol mensen die toen eigenlijk een beetje in het diepe sprongen: hoe doe je dat eigenlijk, zo’n bierclub oprichten en besturen? Aan u om te oordelen of we de juiste weg gevonden hebben… Vervolgens was er in oktober de vijfde editie van het Diesters Bierfestival, ook iets waaraan we bij de eerste editie in 2009 begonnen met een heel bang hartje, want hoe organiseer je in hemelsnaam een bierfestival? Aan u om te oordelen of we ook hier de juiste formule gevonden hebben… En tenslotte is er dit Academisch Nieuws. Ook hiervan hebben we al vijf jaargangen afgewerkt, want dit is de twintigste editie. Leden van het eerste uur moeten zeker voor de grap nog eens nakijken hoe dit ledenblad er bij de eerste editie uitzag. De evolutie is enorm: van een zeer bescheiden 7 pagina’s naar… tsja, iets dat misschien lichtjes uit de hand gelopen is, maar volgens diverse bronnen toch op de nodige bijval kan rekenen. Alweer aan u om ook hier te oordelen of we op de juiste weg zitten! Dus we mogen van geluk spreken dat de feestdagen eraan komen, want het wordt duidelijk hoog tijd om te feesten! Alhoewel: eigenlijk hebben we al fijn gefeest, tijdens onze ledenavond in december waar we met een mooie groep samen waren om te genieten van de winterbarbecue en van een aantal lekkere biertjes. De sfeer zat er in elk geval goed in, en er werd volop teruggeblikt op het voorbije Diesters Bierfestival en nagepraat over de overweldigende stijging in het bezoekersaantal. We waren inderdaad een beetje het slachtoffer van ons eigen succes, en dat stemt tot nadenken: we zien de noodzaak om uit te wijken naar een grotere locatie om het voor iedereen veilig en comfortabel te houden, maar we willen zeker niet inboeten aan gezelligheid. Dat wordt een mooie uitdaging waarover we ons de komende maanden ernstig zullen buigen. In ieder geval moet een nieuwe locatie zeker makkelijk bereikbaar zijn met de trein, zodat frituur Warke aan het station ook de volgende jaren naar hartelust frieten kan bakken voor onze festivalbezoekers! En dan wil ik eindigen met een groot cliché dat menigeen in deze tijd van het jaar ontelbare keren te horen krijgt, maar dat ik toch niet achterwege kan laten… Prettige feestdagen en een sprankelend en goedgehopt 2014 !! Sabine Mans, voorzitter Objectieve Bier Academie Diest Diesters Bierfestival 2013 – Chris Bauweraerts kwam vooral voor de ajuintjes... Academisch Nieuws – nummer 20 2 Academisch Nieuws – nummer 20 3 Oplossing en winnaar prijsvraag Academisch Nieuws 19 1. Brouwerij Loterbol kwam de laatste maanden aardig in het nieuws dankzij een nieuw donker bier dat het gamma van de brouwerij komt vervoegen. Hoe heet dit bier: SintJan. 2. Hoe heet het bier van brouwerij St. Canarus uit Deinze, waarbij in elke fles een hopbel wordt gestopt? In onze regio is dit bier onder andere te proeven in The Celt (Diest) en Den Hulst (Blauberg): Maeght Van Gottem. 3. De laatste twee jaren kwamen er in Wallonië erg veel nieuwe brouwerijen bij. Eén van deze nieuwe brouwerijen is Marsinne uit Couthuin, die voorlopig één bier produceren. De biernaam is samengesteld uit een voornaam en het cijfer 7. Wat is de voornaam: Leopold. 4. In welke provincie vind je de brouwerijen die in vogelvlucht het verst van Diest liggen: West-Vlaanderen. 5. Hoe heet het vierde bier van De Kale Ridders, dat vorig jaar eerst onder de naam "Experiment 5" werd getest op de markt en uiteindelijk op 15 februari van dit jaar onder de definitieve, huidige naam werd gelanceerd: Tumulus Aura. 6. Wat is de naam (voornaam en familienaam, aan mekaar geschreven) van de man die in 1878 brouwerij Kerkom oprichtte: Evarist Clerinx. 7. Tijdens Toer de Geuze deden veel leden zich bij Tilquin tegoed aan een bier dat gemaakt wordt door de vergisting met minstens 250 g pruimen per liter lambik. Hoe heet dit bier: Quetsche. 8. Brouwerij Vissenaken produceert jaarlijks een eenmalig bier voor de plaatselijke toneelkring. Roze Ridder en Kaviaar of Spaghetti waren de toneelbieren van 2011 en 2012. Hoe heet het huidige toneelbier (weglatingsteken weglaten): ’n Doodgewoon Avondje. 9. In mei produceerde Kerkom een bier dat eigenlijk voor de Amerikaanse markt bestemd was, maar toch vrij gemakkelijk in onze streek te vinden is. Hoe heet dit bittere bier, waarbij de naam van het ingrediënt dat instaat voor de bittere smaak in de naam van het bier verwerkt werd: Hopverdomme. 10. In 2009 lanceerde brouwerij Nieuwhuys uit Hoegaarden hun tweede bier. Onlangs werd het recept voor dit bier echter aangepast. Hoe heet dit bier, waarvan het nieuwe recept getapt werd aan de O.B.A.D.-stand op de streekbierenmarkt in Diest: Rosdel. De twee antwoorden waren dus TAPRUITER en MOLENSTEEN. De gelukkige winnaar is Eugene Straver. Hij wint een fles St. Feullien Cuvée de Noël (75 cl) van Brasserie St. Feuillien. Academisch Nieuws – nummer 20 4 Prijsvraag: nieuwe opgave Vul de antwoorden op de 10 vragen in onderstaand rooster in. In de verticale gele balk verschijnt dan de vroegere naam van de oude brouwerij Duysters, waar nu brouwerij Loterbol gevestigd is. De letters uit de groene vakjes met een nummer kan je noteren in de horizontale balk onderaan. Hier verschijnt dan de naam van het bier dat Gunther Bensch van Montaigu ontwikkelde voor Zonderik (Columbus Management) en waarmee hij goud won op de Brussels Beer Challenge in de categorie “Blonde/Golden”. Voor sommige vragen gaan jullie misschien even op het internet moeten, maar denk eraan dat je niet absoluut alle antwoorden op de 10 vragen nodig hebt om de oplossingen van de gele en groene balk te vinden! Stuur ons de antwoorden (in de gele kolom en de groene balk) voor 1 maart 2014 en maak kans op een fles van 75 cl, gevuld met bier natuurlijk! Mocht niemand alle antwoorden juist hebben, dan wint de persoon met de meeste juiste antwoorden. Vraag 7 is evenwel een weggevertje.... 1. Eerder dit jaar werd Nivoo Bruin gelanceerd, als aanvulling bij de reeds bestaande Nivoo Tripel. Wat is de naam van de bierfirma uit Nieuwrode die deze bieren op de markt brengt? 2. Tijdens de laatste algemene degustatie dronken we een Westkust, een "Black IPA". Wat is de merknaam van het gamma waartoe dit bier behoort? 3. Bezoekers aan de Streekbierenmarkt in augustus konden genieten van het bier Vals Paterke. Wat is de naam van de bierfirma die dit bier bij De Graal laat brouwen (voorzetsel weglaten)? 4. Brouwers Verzet maakte een bier zonder Amerikaanse hop, om te bewijzen dat een stevige hoppigheid ook mogelijk is met Europese hopsoorten. Hoe heet dit bier, dat we ook tijdens de laatste algemene degustatie proefden? 5. Tijdens Toer de Geuze bezochten we 4 producenten van bieren van spontane gisting. Eén van deze producenten is een geuzesteker die een heerlijk bier had met Schaarbeekse krieken. Waar is deze geuzesteker gelegen? 6. We zoeken de naam van een nieuwe brouwerij in Neerijse, waar professor Delvaux ook zijn Biercentrum heeft ondergebracht. In maart 2014 gaan we er op brouwerijbezoek op terugweg van Dilewyns. 7. Voor het brouwen van bier worden hopbellen gebruikt. Dit zijn de bloemen van de vrouwelijke hopplant. Er wordt in bierboeken wel eens beweerd dat Britse brouwers ook wel eens mannelijke hopplanten gebruiken in hun bier. Worden mannelijke hopplanten gebruikt in Brits bier: ja of neen? 8. In maart dit jaar sloegen Kunstkring Argus en de Objectieve Bier Academie Diest voor de tweede keer de handen in elkaar voor een geslaagd cultureel evenement. Hoe heette dit evenement? 9. Begin dit jaar wijdden we een themadegustatie een hele resem historische bierstijlen. Wat is de naam van de oude bierstijl die haar oorsprong in Antwerpen vond en vorig jaar nieuw leven werd ingeblazen door de vroegere marketingdirecteur van Duvel? 10. Op het afgelopen Diesters Bierfestival was één van de vatbieren de lekkere Balthazar II. Welke West-Vlaamse brouwerij produceert dit winterbier? Academisch Nieuws – nummer 20 5 Hernieuwing lidmaatschap 2014 Mark Van Pee Het jaar 2013 is bijna ten einde! Met het aflopende jaar, loopt ook jullie jaarlijks lidmaatschap ten einde. Vergeet dus jullie lidmaatschap niet te hernieuwen voor volgend jaar. Meer dan de helft van de leden maakte reeds gebruik van de laatste degustatie in november en van de ledenavond in december om het lidmaatschap te hernieuwen. Voor degenen die dit nog niet deden, sommen we nog even de mogelijkheden op. Het jaarlijks lidmaatschap van de Objectieve Bier Academie Diest loopt van 1/1/2014 tot en met 31/12/2014. Er bestaan twee soorten lidmaatschap: A-lidmaatschap kost 20 euro. Dit betekent dat je lid bent van O.B.A.D. én van Zythos, de nationale confederatie van bierproefverenigingen. Je krijgt dan: korting op alle activiteiten van O.B.A.D., het 3-maandelijkse ledenblad “Academisch Nieuws”, een gratis abonnement op “De Zytholoog”, het 3-maandelijkse tijdschrift van Zythos, voordelen op het Zythos BierFestival in Leuven, het grootste bierfestival van België, voordelen op bierfestivals of activiteiten van andere Zythos-verenigingen. B-lidmaatschap kost 10 euro. Je bent dan alleen lid van O.B.A.D. Je krijgt korting op alle activiteiten van O.B.A.D. en ontvangt het 3-maandelijkse ledenblad “Academisch Nieuws”. Dit type lidmaatschap is voor mensen die via een andere bierclub al lid zijn van Zythos, of geen lid willen worden van Zythos; of voor mensen die op hetzelfde adres wonen als een A-lid. Hernieuw dus snel je lidmaatschap om een onderbreking in de toezending van informatie te vermijden! Hernieuwen van het lidmaatschap kan op twee manieren: Stort het lidgeld op rekeningnummer BE49 0016 3725 0771 met vermelding van je naam en het type lidmaatschap, Overhandig het lidgeld aan één van de bestuursleden. Verwittig ons dan ook via een mailtje ([email protected]) zodat we sneller kunnen anticiperen en het lidmaatschap bij Zythos kunnen regelen. Voor zij die nog twijfelen om opnieuw lid te worden, raden we aan het artikel over de ledenavond te lezen, waarin alle ledenvoordelen nog eens op een rijtje worden gezet. We danken jullie voor het vertrouwen in 2013 en hopen jullie terug te zien in 2014! Academisch Nieuws – nummer 20 6 Themadegustatie Oud Bruin – 20 september Sabine Mans Onze lokatieverantwoordelijke Pol is altijd zeer snel met het vastleggen van de zalen voor de O.B.A.D.-activiteiten: meestal ligt een zaal al een jaar op voorhand vast, soms zelfs langer. Toen hij dus in september 2012 de zaal vastlegde voor de themadegustatie op 20 december 2013, leek alles in kannen en kruiken. Niemand kon dan ook vermoeden dat er enkele uren voor de activiteit toch nog “onvoorziene omstandigheden” zouden opduiken waardoor we moesten uitwijken naar een andere zaal. De enige mogelijkheid bleek de Begijnenkamer te zijn: een zeer gezellige kamer, maar officieel slechts geschikt voor 28 personen en niet voor de 40 deelnemers die we verwachtten… Gelukkig had de conciërge goed voor ons gezorgd en de nodige extra stoelen en tafels laten aanrukken, zodat iedereen toch comfortabel kon deelnemen aan deze activiteit (hoewel sommigen nadien een stijve nek hadden door zich voortdurend te moeten omdraaien). Bovendien hadden enkele leden de lichte paniek gevoeld in de mail waarin we de lokatiewijziging aankondigden, en waren ze vroeger gekomen om te helpen bij het klaarzetten van de zaal, wat we enorm sympathiek vonden! Ook gastspreker David Le Roy had de weg gevonden naar de Begijnenkamer. David is afkomstig uit de streek rond Oudenaarde en is een absolute autoriteit op het vlak van Oud Bruin, dus de ideale persoon om deze degustatie te begeleiden. Hij lanceerde zich vol overgave in zijn presentatie en gaf helemaal wat we van hem verwacht hadden: een zeer goed onderbouwde presentatie, vol bijzondere weetjes en grappige (soms werkelijk dolkomische) anekdotes, en informatie die slechts weinig andere mensen zouden kunnen geven. Uiteraard was er ook bier: maar liefst negen bieren van het type Oud Bruin passeerden de revue. Academisch Nieuws – nummer 20 7 In de eerste proefronde werden de “uitschenkers” danig op de proef gesteld, want het was een vergelijkende proeverij tussen drie bieren van brouwerij Rodenbach – er moesten dus op korte tijd zo’n 120 glaasjes worden uitgeschonken en rondgedragen. Elke proever kreeg drie glaasjes naast elkaar voorgeschoteld: de gewone Rodenbach, Rodenbach Grand Cru, en Rodenbach Vintage 2010. Intussen kregen we uitleg over de familie Rodenbach die een zeer belangrijke politieke rol speelde in de jaren rond de Belgische onafhankelijkheid. De brouwerij werd gesticht in 1821 door Alexander Rodenbach samen met zijn broers Ferdinand en Pedro en hun zus Amelia en haar man. Alexander Rodenbach was sinds zijn kinderjaren blind maar kon zich wonderwel handhaven in de maatschappij, die in die tijd nochtans weinig mogelijkheden bood voor mensen met een handicap. Vanaf 1836 zette Regina Wauters, echtgenote van Pedro, het bedrijf verder en bouwde ze het uit tot een brouwerij met de uitstraling die ze nu nog steeds heeft. Zij introduceerde trouwens de eerste stoommachine in Roeselare. Haar zoon Eduard nam in 1864 de leiding over en voegde een mouterij toe en de moutast die nu een beschermd monument is. Zijn zoon Eugène ging ermee verder vanaf 1878 en hij is de grondlegger van de smaak van de huidige Rodenbach, waarvoor hij zich inspireerde op de toenmalige Londense Porter die een lange rijping op hout onderging. Eugène introduceerde de rijpingsduur van twee jaar op eikenhouten foeders, waarvan de brouwerij er nu 294 heeft met een inhoud van 12000 tot 65000 liter. Sinds 1998 is de brouwerij onderdeel van Brouwerij Palm, maar ze heeft haar bijzondere sfeer en artisanale werkwijze volledig behouden en vakkundig gecombineerd met een moderne brouwinstallatie. Daardoor is de brouwerij een absolute aanrader om te bezoeken. De tweede ronde bracht ons opnieuw een vergelijkende proeverij, deze keer met twee bieren van brouwerij Verhaeghe: Felix en Vichtenaar. Vervolgens was het onze taak om de verschillen tussen deze twee zeer gelijkaardige bieren te ontdekken. Felix wordt voorgesteld als een authentiek Oudenaards bier, en velen denken dat dit nog in Oudenaarde gebrouwen wordt, maar dat was alleen maar het geval in de tijd dat het nog bij brouwerij Clarysse zat. Sinds de sluiting van die brouwerij wordt het bier gebrouwen bij Verhaeghe in Vichte. Vichtenaar krijgt zijn typische zurigheid door een lagering van 8 maanden op eiken vaten die een inhoud hebben tussen 5000 en 25000 liter. Hoewel de bieren zeer goed op elkaar lijken, ontdekten we toch wel duidelijke verschillen. Brouwerij Verhaeghe werd in 1885 opgericht door Paul Verhaeghe als brouwerij-mouterij en kende een grote faam, niet alleen in de eigen regio maar tot in Brussel toe. Het tij keerde toen de brouwerij in de Eerste Wereldoorlog ontmanteld werd door de Duitse bezetters en het koper werd omgesmolten tot oorlogsmunitie. Na de oorlog kwamen er nieuwe installaties en werd het brouwen herstart, maar het bleek moeilijk om de vooroorlogse handelsrelaties Academisch Nieuws – nummer 20 8 opnieuw te herstellen, dus richtte de brouwerij zich meer op de regionale markt. In WOII stonden de activiteiten opnieuw op een laag pitje en werd er door een tekort aan gerst alleen tafelbier gebrouwen. Daarna brak het tijdperk van de pilsbieren aan, maar Verhaeghe richtte zich vooral op een kwaliteitsverbetering van de bestaande bieren en op het ontwerpen van nieuwe kwalitatief hoogstaande bieren, wat hen onderscheidde van de brouwers die zich op de pilsmarkt stortten. Tussendoor reikte David ons enkele tips aan om indruk te maken op argeloze gesprekspartners en om een grote bierkennis tentoon te spreiden met enkele kleine weetjes. Vele oude familiebrouwerijen, zoals we er wel een aantal leerden kennen tijdens deze degustatie, zijn bijvoorbeeld ontstaan uit een landbouwbedrijf, en je zit er niet vaak naast als je hierop gokt. Een ander weetje is dat koperen ketels in oudere brouwerijen vaak dateren uit de tweede helft van de jaren 1940, toen de Duitse bezetters in WOII het koper van de vroegere brouwinstallaties waren komen opeisen. David deed verder ook uit de doeken wat “gushing” precies betekent: dit is een reactie van het gebottelde bier op een infectie, vaak op de gebruikte mout, die ervoor zorgt dat het bier bij het openen van het flesje met grote kracht naar buiten spuit. Of, in de woorden van David: “Als je bier enthousiaster is dan jijzelf”… Zo kwamen we naadloos bij de derde proefronde en het zesde bier uit deze degustatie: Vander Ghinste Oud Bruin van brouwerij Bockor. Gelukkig voor de uitschenkers zou elke proefronde vanaf nu slechts één bier bevatten, zodat het iets rustiger werd achter de toog. Ook Bockor is een oude familiale brouwerij: hun verhaal begon in 1892, toen Remi Vander Ghinste een woonhuis en bijhorende brouwerijgebouwen kocht voor zijn zoon Omer. Hun bieren vonden een afzetmarkt tot in Frans-Vlaanderen. In 1918 werd een mouterij toegevoegd aan het bedrijf, en in 1929 werd de lagegistingstoren gebouwd om een eigen pils te kunnen commercialiseren. Deze toren is nog steeds een zeer herkenbaar baken in het landschap van Bellegem. De pils die in de toren gebrouwen werd, heette aanvankelijk Ghinst Pils maar werd in 1938 omgedoopt tot Bockor (van het Duitse ‘bock’ en het Franse ‘Or’, goud). In 1977 werd ook de naam van de brouwerij veranderd in Bockor. De brouwerij ging steeds over van vader op zoon. Vanaf de jaren 1970 begonnen ze zich te richten op geuze- en fruitbieren onder de naam Jacobins. Ook zoetere fruitbieren zoals Kriek Max werden aan het gamma toegevoegd. Hun grootste succes haalden ze echter met het blonde hogegistingsbier Omer dat in 2008 op de markt kwam. Zeer binnenkort komt er een nieuw bier op de markt: een donker degustatiebier “Brasserie Le Fort”. David’s vat in duigen Academisch Nieuws – nummer 20 9 Bier zeven was een heel ander type van Oud Bruin: Morpheus Wild is niet afkomstig uit een oud familiebedrijf, maar wordt gebrouwen door brouwerij Alvinne in Moen. Deze brouwerij heeft slechts een zeer kleine productie van Oud Bruin: ze hebben slechts één foeder. Uit deze foeder worden regelmatig een aantal flessen gebotteld, en dan wordt de foeder telkens weer aangevuld met nieuw bier. Bij het verhaal over Alvinne kwam David met heel wat leuke informatie op de proppen over de verwezenlijkingen van de drie partners in de brouwerij, Davy, Glenn en Marc. Het is immers een enorme prestatie om op iets meer dan tien jaar tijd te groeien van hobbybrouwers in een tuinhuisje naar zaakvoerders van een relatief grote brouwerij, al lang geen “picobrouwerij” meer zoals ze zich aanvankelijk noemden. Wie Alvinne zegt, zegt natuurlijk Morpheus: de brouwerij gebruikt immers al jaren de wilde Morpheus-gist die Marc De Keukeleire zelf in Frankrijk “ving” en cultiveerde. Dit is een uniek verhaal dat voor een deel verantwoordelijk is voor de naamsbekendheid van Alvinne in speciaalbierenmilieus. Bier acht was Cnudde Oud Bruin van brouwerij Cnudde uit het Oost-Vlaamse Eine. Deze brouwerij is een fenomeen in de bierwereld. Ze werd opgericht op het einde van de 19 de eeuw en is nog steeds familiebezit. Momenteel wordt de brouwerij gerund door drie broers Lieven, Steven en Pieter Cnudde, die het brouwen als deeltijdse bezigheid uitoefenen en slechts een beperkte productie hebben die vooral erg lokaal blijft. Waarom is de brouwerij dan een fenomeen? In de eerste plaats omdat ze vlak naast het kerkhof van Eine ligt, en het opgepompte water waarmee men brouwt dus wel eens “kerkhofwater” genoemd wordt. Verder staat de brouwinstallatie niet echt bekend om haar uitmuntende netheid en duikt er regelmatig een Cnudde op met één of andere niet-bedoelde infectie. De Cnudde Oud Bruin is trouwens helemaal geen bruin bier: het is in wezen een blonde tripel, gekleurd met karamelsuikers en “gekruid met een infectie”… Maar het hele verhaal alleen al maakt dit bier de moeite waard, en het smaakte prima. Voor het negende en laatste bier doken we in de geschiedenis van brouwerij Liefmans uit Oudenaarde. Bij de Liefmans Goudenband, een zeer waardige afsluiter van deze interessante en soms hilarische proefavond, vertelde David het opmerkelijke verhaal van Rosa Blanquaert-Merckx, de eerste vrouwelijke brouwmeester van België. Zij was in haar jeugd balletdanseres (!) maar werd al snel secretaresse bij Liefmans. Niet veel later kreeg ze de functie van brouwmeester, waarna ze gedurende meer dan 40 jaar de leiding had over het brouwgebeuren. Een indrukwekkend verhaal over een indrukwekkende dame in de bierwereld! De tijd ging veel sneller dan we vermoedden, en voor we het goed en wel beseften was deze degustatie afgelopen. De verhalen waren stuk voor stuk uiterst interessant en gezellig, en David had het publiek volledig op zijn hand, de mensen hingen aan zijn lippen. Met zijn stem die als een klok de zaal inpalmde (en op een bepaald moment ook de zaal onder ons, zo bleek toen iemand uit die bewuste zaal ons kwam vragen om de deur te sluiten) kwam de informatie heel duidelijk over, en door alle grapjes en details die doorheen het verhaal kwamen, bleef het van begin tot einde interessant. Van dit soort presentaties kunnen wijzelf nog heel veel leren… :-) Bekijk ook de fotoreportage op onze website www.obad.be Academisch Nieuws – nummer 20 10 In het Streek(bier)nieuws bieden we korte nieuwsflitsen van brouwerijen in onze onmiddellijke omgeving, in een beperkte straal rond Diest en/of het Hageland. Mark Van Pee Goud voor regiogenoten op Brussels Beer Challenge Van 1 tot 3 november werd de tweede editie van de Brussels Beer Challenge georganiseerd. Deze internationale bierwedstrijd vond plaats in Luik, in het kader van de actie Wallonië in smaken 2012-2013. De internationale jury, die ook bekende Belgen zoals Jan Rumes (voorzitter Zythos), Sven Gatz (voorzitter Belgische Brouwers), Filip Delvaux (eigenaar Bier Centrum Delvaux), hopprofessor Denis de Keukeleire, Stefaan Couttenye (eigenaar Het Hommelhof) en de bierschrijvers Jef Van Den Steen en Sofie Vanrafelghem in haar rangen telde, schreef heel wat prijzen uit: ruim 40 categorieën moesten beoordeeld worden. De Belgische bieren deden het niet onaardig, en twee Hagelandse bieren kaapten zelfs de gouden medaille weg in hun categorie: de White IPA van Montaigu uit Scherpenheuvel, die haar wereldprimeur kende op het afgelopen Diesters Bierfestival, won goud in de categorie “speciaalbieren”. Ook Broeder Jacob Double Port van bierfirma Broeder Jacob uit Wezemaal kaapte de eerste plaats weg, maar dan in de categorie Strong Dark Ale. Ook dit bier was te proeven op het recente bierfestival in Diest. Dubbel goud voor Gunther Bensch Voor Gunther Bensch van bierfirma Montaigu was het zelfs dubbel feest op de Brussels Beer Challenge. De Scherpenheuvelnaar ontwierp immers het recept van de Bolderiaan, de nieuwste telg in het gamma van Zonderik Beer Company. Ook dit bier won een gouden medaille op de Brussels Beer Challenge, in de categorie “Blonde/Golden Beer”. Bolderiaan, dat gebrouwen wordt bij Anders! in Halen, is een blond bier van 8 vol. % alc. dat gebrouwen wordt met vloergemoute Bohemian Pilsnermout, Vienna- en Münchener-mout, en bevat een gulle dosis van de interessante hopsoorten Simcoe en Centennial. Naast wat koriander bevat het bier ook enkele minder klassieke ingrediënten, zoals vanille en saffraan. Academisch Nieuws – nummer 20 11 Opinie – bierfestivals: eenheidsprijs of niet? Mark Van Pee In de rubriek “Opinie” maken we wat plaats vrij voor, hoe kan het ook anders, een opiniestukje. Hierin staan we dan even stil bij enkele keuzes die we maken voor de club: waarom we bepaalde dingen doen en andere niet, of de manier waarop, of het idee dat erachter schuilt. Kleine zaken die de club maken tot wat ze is. In elk geval, niemand hoeft ermee akkoord te gaan, het is per slot van rekening gewoon onze eigen mening. Een bierfestival hanteert een eenheidsprijs als er een vaste prijs geldt voor elke consumptie, dus als elk bier hetzelfde kost. De tegenovergestelde situatie is als elk bier zijn eigen prijs heeft, meestal in functie van de aankoopprijs of productieprijs van dat bier. Is het een goed idee om op een bierfestival een eenheidsprijs voor het bier te hanteren of niet? Zoals bij veel vragen, is het antwoord: “dat hangt er vanaf”. Eenheidsprijzen kunnen in bepaalde gevallen, bij bepaalde types festival, interessant zijn, en in andere gevallen is het dan weer wenselijk om ze niet te gebruiken. Het type bierfestival, het aantal bezoekers, het beoogde doelpubliek en het werkcomfort van de medewerkers spelen allemaal een rol, en de beslissing om al dan niet een eenheidsprijs toe te passen, mag dan ook niet lichtzinnig worden genomen om te beletten dat brouwerijen en/of bezoekers en/of de eigen club benadeeld worden. Werken met een eenheidsprijs heeft natuurlijk veel belangrijke voordelen: als alle bieren aan hetzelfde bedrag worden verkocht, dan is dat niet alleen makkelijk voor de bezoekers, maar de organisatie kan de betaling ook laten verlopen met jetons of bonnetjes in plaats van cash geld. Dat bespaart heen-en-weer-geloop (en dus tijd en moeite) voor de medewerkers die in de zaal werken, en kan heel interessant zijn voor erg drukke festivals. Streekbierenmarkt Diest Een eenheidsprijs heeft ontegensprekelijk ook een groot voordeel als er niet één, maar verschillende plaatsen zijn waar geld in ontvangst moet genomen worden, bijvoorbeeld op een bierfestival met verschillende standen waar de bezoeker zelf zijn/haar glas bier gaat halen en aan de verschillende standen betaalt. Zo wordt er bijvoorbeeld op het Zythos Bierfestival met een vaste prijs (een jeton) per bier gewerkt. Op welke prijs de jeton of eenheidsprijs wordt gezet, is uiteraard een vrije keuze van de organiserende vereniging, maar we kunnen stellen dat dit een gemiddelde prijs is die de consument verwacht te betalen voor een consumptie. Uiteraard zijn niet alle bieren even goedkoop te produceren: bieren met extra grote hopgiften, houtgerijpte bieren, of bieren met duurdere ingrediënten hebben nu eenmaal een hogere productieprijs, en kosten dus meer. Voor een “simpel” bier kan de brouwer dus een mooie winstmarge hebben per consumptie, Academisch Nieuws – nummer 20 12 maar voor “extremere” bieren kan het evengoed zijn dat de eenheidsprijs/jeton maar nipt de productieprijs dekt, of zelfs niet voldoende is. Op zich is dat geen probleem: standhouders weten op voorhand aan welke prijs hun consumpties verkocht worden, en ze kunnen er dus zelf voor kiezen om hun duurdere bieren, waarop ze een kleinere marge hebben, gewoon thuis te laten. Voor onze Streekbierenmarkt opteren ook wij voor een soort eenheidsprijs, maar we bouwen wel een zekere flexibiliteit in. Er wordt namelijk wel een richtprijs afgesproken (€ 1,50 per consumptie van 15 cl), maar de standhouder heeft toch de vrijheid om zijn eigen prijzen te bepalen. Op die manier hoeft hij zijn duurdere (en soms interessantere) bieren niet thuis te laten, maar kan hij die aan een hogere prijs aanbieden. Als dit aan de stand duidelijk wordt vermeld, kunnen geïnteresseerde bezoekers toch de duurdere bieren nemen, maar schiet de brouwerij of bierfirma er niet financieel bij in. Voor het Diesters Bierfestival kiezen we er echter resoluut voor om geen eenheidsprijs te hanteren. Waarom niet? Wel, we mogen zonder valse schaamte zeggen dat het bierfestival jaar na jaar een zeer mooie bierlijst weet voor te leggen. We zijn er telkens in geslaagd een zeer groot aantal primeurs en speciale bieren te schenken, naast een aantal minder courante buitenlandse bieren, maar eigenlijk zijn we vooral trots op het feit dat de bierlijst zeer evenwichtig is met de aanwezigheid van een aantal klassieke “instap”-bieren voor beginnende bierliefhebbers. Het mag duidelijk zijn dat speciale bieren met speciale ingrediënten of lange rijpingstijden duurder zijn dan klassieke standaardbieren. Het is ook niet verwonderlijk dat er aan buitenlandse bieren die ter plaatse moeten opgehaald worden, ook een hoger prijskaartje hangt. Ons festival trekt, naast een grote hoop bierkenners die voor de speciale bieren komen, ook een groot aantal mensen die nieuw zijn in de bierwereld. En daar zijn we blij om, want je kan de biercultuur niet steunen door alleen de kenners te bedienen. Daar bereik je geen nieuwe mensen mee, en we willen geen elitaire “kennersclub” zijn. Maar de meeste van de beginnende bierliefhebbers storten zich niet meteen op extreme houtgerijpte imperial stouts en dergelijke: zij gaan meestal voor de klassiekers, de tripels en dubbels van familiale brouwerijen, de toegankelijke hoppige blondjes, de meer gematigde smaken. Een eenheidsprijs is een gemiddelde prijs: je telt alle individuele prijzen van alle bieren op, en deelt dit door het aantal bieren. Het resultaat is dat de prijs van de dure, exclusieve bieren afgezwakt wordt door de standaardbieren, en dat de prijs van de standaardbieren hoger komt te liggen door de hogere prijs van de exclusievere en/of zeldzamere bieren. En het resultaat is dus dat de beginnende bierproevers zouden meebetalen voor de bieren van de kenners. En dat willen we niet. Exclusievere bieren hebben uiteraard een meerprijs, en die wordt in principe graag betaald door de kenners die precies voor die bieren naar ons festival komen. We willen die prijs niet afwentelen op de “nieuwe” mensen die nog maar pas hun ontdekkingstocht in de bierwereld hebben aangevat. En we hebben inderdaad al commentaren gehoord in de zin van: “Waarom passen jullie geen eenheidsprijs toe om de prijs van de duurdere bieren wat omlaag te halen?”. Zulke commentaren komen dan inderdaad van mensen die graag de mogelijkheid willen om exclusieve bieren te proeven, maar een deel van de prijs graag op de rug van iemand anders schuiven... Foei foei! ;-) Dus: eenheidsprijs op de Streekbierenmarkt, géén eenheidsprijs op het Diesters Bierfestival! Academisch Nieuws – nummer 20 13 Op biertoer in Wallonië Andy Mans Een bierfestival, daar hoort uiteraard bier bij. Het samenstellen van de bierlijst voor het festival is ieder jaar opnieuw een uitdaging. Nieuwe brouwerijen schieten als paddenstoelen uit de grond, iedere maand wordt onze biercultuur alweer verrijkt met enkele nieuwe bieren. Het is dan ook niet evident om door het bos de bomen nog te zien. Onze bierlijst bestaat voor een deel uit bieren die vlot verkrijgbaar zijn in de gespecialiseerde drankenhandels, dat is het makkelijkste deel. Na een paar uurtjes ronddwalen in de drankenhandel hebben we al een mooi lijstje. Verder zijn er nog een aantal bieren die we al wel kennen, maar die moeilijker te verkrijgen zijn en die we dus in de brouwerij zelf gaan ophalen. Daarenboven willen we onze bezoekers steevast verwennen met enkele gloednieuwe bieren. Zo heeft de doorwinterde bierliefhebber ook voldoende nieuwigheden te ontdekken. Voor dat laatste deel hebben we gelukkig onze voorzitster en secretaris Sabine en Mark die voor Zythos de nieuwe bieren opvolgen en opspeuren. We merken dat de laatste tijd ook de biercultuur in Wallonië aan een opmars bezig is. Er ontstaan vele nieuwe, kleine, ambachtelijke brouwerijtjes die vaak moeilijk op te sporen zijn omdat ze heel lokaal werken. Ze verdelen hun bieren in lokale cafés en winkels, maar verder is er buiten de regio vaak geen spoor van terug te vinden. Na een avondje speurwerk op internet had ik een lijstje bij elkaar gesprokkeld met nieuwe Waalse brouwerijen, waarvan ik zelf nog nooit had gehoord. Maar wie ben ik natuurlijk? Ik stuurde deze lijst dus ook eens naar onze experts Sabine en Mark met de vraag of zij hier meer wisten. Bij zowat alle brouwerijen kreeg ik het antwoord: “al wel eens van gehoord, maar nog nooit tegengekomen of geproefd”, of zelfs “nog nooit van gehoord”. We konden alleen maar besluiten dat het hoog tijd was voor een uitstapje naar Wallonië. Als bij wonder lukte het om bij alle brouwers die ik wou bezoeken op dezelfde dag een afspraak geregeld te krijgen. Het uitstippelen van de route verraadde al dat het een lange lang beloofde te worden. Met een kleine 500km voor de boeg vertrok ik ’s morgens vroeg richting Wallonië. Andy’s biertoer door Wallonië Academisch Nieuws – nummer 20 14 Brasserie de la Lienne Lierneux - Provincie Luik De eerste stop is Brasserie de la Lienne in het pittoreske dorpje Lierneux, nabij Trois-Ponts in de Ardennen. Boven de deur van de schuur van een typisch Ardens huisje, opgetrokken uit natuursteen, zie ik het logo van de brouwerij. Op de oprit en het aanpalende grasveldje staan een twintigtal bierbakken uitgestald, wat een beetje vreemd lijkt. Als ik de deur van de schuur open, merk ik al snel waarom. De 2 brouwers zitten op hun knieën op de grond in een grote plas bier glasscherven en flesjes op te ruimen. Blijkbaar was er net voor ik toekwam een pallet bier omgekanteld bij het verplaatsen. Ondanks de slechte timing word ik heel vriendelijk ontvangen en krijg ik wat uitleg over de brouwerij en hun eerste bier, de “Lienne Blonde”. De brouwers, Nicolas en Mélissa Résimont, zijn broer en zus. Hij is graficus, zij biologe. Ze waren reeds 3 jaar als hobbybrouwers aan de slag in de keuken van hun moeder, waar ze al een 60-tal recepten hadden uitgetest. In april 2013 besloten ze om hun job op te geven en samen een brouwerij te beginnen. Na de nodige verbouwingen en de aankoop van het materiaal zijn ze in juni van start gegaan. Ze brouwen momenteel 500 liter per week en verdelen het bier in lokale horecazaken en supermarkten. De flesjes worden met de hand afgevuld, wat het drama van de gekantelde pallet nog iets erger maakte. De “Lienne Blonde” is een blond bier van hoge gisting met 7% alcohol. Er wordt gebruik gemaakt van twee zeer licht gebrande moutsoorten en 3 Amerikaanse hopsoorten, waaronder Citra. De vergisting gebeurt met Orval-gist, waarna het bier nog 3 weken mag lageren. Dit alles zorgt voor een verfrissend bitter bier dat toch veel karakter heeft. In de neus zijn subtiele citrusaroma’s waar te nemen. Nicolas en Mélissa hadden ook dorst gekregen van het opruimen van hun ongelukje en openden een paar van de slachtoffers die door de val hun druk hadden verloren. Warm bier dat net gevallen is uit het flesje drinken is nu niet echt de meeste ideale proefervaring, maar ik vond het toch sympathiek en besloot nog een paar ongeschonden flesjes mee naar huis te nemen om later eens opnieuw te proeven, maar dan gekoeld en uit een glas. Dit is overigens zeer goed bevallen, een aanrader dus! Zeer recent is ook hun tweede bier op de markt gekomen: La Lienne Brune. Ik kijk er alvast naar uit om deze ook eens te proeven. Academisch Nieuws – nummer 20 15 Brasserie Sainte-Hélène Ethe-Belmont (Virton) - Provincie Luxemburg Op mijn verlanglijstje stond ook Brasserie Sainte-Hélène in Virton, maar helaas bleven mijn mails naar hen steeds onbeantwoord. Aangezien mijn volgende stop best in de buurt ligt, besluit ik het er toch op te wagen om eens aan te kloppen. Tevergeefs, want ik sta, zoals ik een beetje gevreesd had, voor een gesloten deur. Zoals wel vaker gebeurt bij zo’n kleine brouwerijtjes, verkopen ze hun bier in de lokale supermarkten. Aangezien mijn maag ook wat begint te grommen, breng ik een bezoekje aan de Delhaize van Virton. En jawel, in de rekken staan de bieren van Sainte-Hélène. Ik kan mijn karretje volladen met de volledige stock “Black Mamba”, welgeteld 6 flessen van 75cl. Dit is een “Hoppy English Stout” van 4,3% alcohol, gebrouwen met Simcoe en Citra hop en heeft een bitterheid van maar liefst 45 EBU. GenGoulf Villers-devant-Orval - Provincie Luxemburg De volgende halte is brouwerij GenGoulf in Villers-devant-Orval. Deze brouwerij, ondergebracht in een schuur op een boogscheut van de welbekende trappistenabdij van Orval, werd in april 2013 gestart door 4 vrienden en draagt de naam van de patroonheilige van het dorpje: Saint-Gengoulf. Eén van de brouwers werkt als laborant in de nabijgelegen trappistenbrouwerij, waardoor er wel wat brouwexpertise in het gezelschap is. De brouwerij is momenteel nog heel kleinschalig en ze maken iedere 2 weken in het weekend enkele brouwsels om de gistingstank van 1000 liter te vullen. Ik heb geluk, want op de dag van mijn bezoek zijn twee van de vier vennoten aan het brouwen, dus ik kan live zien hoe er in de brouwketels geroerd wordt. Academisch Nieuws – nummer 20 16 Momenteel gebeurt het bottelen, etiketteren en verpakken met de hand, maar er zijn prille plannen om een muur uit te breken en een bottellijn te installeren. Dit zou ook ruimte openen om de capaciteit van de brouwerij uit te breiden. Dat de heren creatieve doe-het-zelvers zijn is duidelijk, want voor de koeling van het wort gebruiken ze een eigenontwikkeld koelsysteem dat gebruikt maakt van het water uit het riviertje dat achter de brouwerij stroomt. Voorlopig wordt er slechts één bier gebrouwen dat blond tot licht-amberkleurig is. Het bier is met 25 EBU wat minder bitter dan dat van de paters om de hoek, maar bezit volgens de brouwers evenveel karakter. Veel meer uitleg over het bier willen ze niet kwijt, het is beter om zelf te proeven. En wie ben ik om dat tegen te spreken? Eén van de brouwers komt met een proefglaasje op de proppen, waarop de andere een beetje begint te grommen en drie 33cl glazen bovenhaalt. Van brouwen krijg je duidelijk dorst! Het is een fris en luchtig blond bier dat mooi in balans is. Tot slot mocht ik ook proeven van hun “eau-de-bière”, een distillaat op basis van GenGoulf. Orval / A l’Ange Gardien Villers-devant-Orval - Provincie Luxemburg De trappistenabdij van Orval ligt slechts op een boogscheut van mijn vorige stop. Dit is dus de ideale gelegenheid om daar even een kijkje te gaan nemen. De abdij heeft een lange en rijke geschiedenis die teruggaat tot het jaar 1070, het moment waarop de eerste monniken afkomstig uit Zuid-Italië zich in Orval vestigden. Het klooster werd veelvuldig getroffen door rampen en oorlogen en moest meermaals opnieuw opgebouwd worden. De huidige gebouwen zijn opgetrokken tussen 1926 en 1948 op de fundamenten van de ruïnes van de oude 18eeeuwse abdij. Het resultaat is een prachtig klooster, opgetrokken in okerkleurige Franse steen. Het is ook in deze periode van wederopbouw dat de befaamde brouwerij ontstond. De brouwerij bezoeken is uiteraard niet mogelijk. Dit kan slechts één keer per jaar tijdens de opendeurdagen en hiervoor moet je heel snel zijn om een plaatsje te reserveren. Veel tijd om in de abdij zelf rond te lopen heb ik ook niet meer, maar een bezoek aan het aanpalende café-restaurant ‘A l’Ange Gardien’, staat nog wel op mijn verlanglijstje. Dit is de enige plek buiten de abdijmuren waar je de ‘Orval Vert’ kan proeven. Dit bier, ook wel ‘Petit Orval’ genoemd, is een minder sterke, met water aangelengde, versie van Orval. In het klooster wordt dit bier, in gebottelde versie, gedronken door de monniken zelf als een soort tafelbier. In het abdijcafé kan je deze trappist, met een alcoholgehalte van amper 4,5%, van het vat proeven. Je kan kiezen voor een proevertje van 15cl of een glas van 25cl met een aangepast groen Orval-logo. Qua smaak is dit natuurlijk geen grote verrassing, want het brouwrecept is hetzelfde als dat van zijn grote broer. De verdunde versie smaakt iets luchtiger, maar bezit nog verbazend veel Orvalkarakter. Geen reden om hiervoor speciaal naar deze uithoek van ons land te rijden, maar als je in de buurt bent, is het zeker de moeite waard om op een warme zomerdag te genieten van een verfrissende Orval Vert op het terras van dit café met uitzicht op de abdij. Academisch Nieuws – nummer 20 17 Brasserie L'Echasse Wierde (Namen) - Provincie Namen Bij Brasserie L’Echasse in Namen heb ik een afspraak om een vat La Houppe op te halen. Dit zou achteraf één van de populairste vatbieren van ons festival worden. Toegekomen op het opgegeven adres in Namen, bij een gewoon huis, zie ik een openstaande dubbele garage, volgepropt met bierbakken en vaten. Twee mannen zijn druk in de weer met het afladen van een tapmonster (weliswaar minder indrukwekkend dan het rode tapmonster dat velen onder jullie kennen van de streekbierenmarkt) van een aanhangwagen. Ze komen blijkbaar net terug van een evenement waar ze hun bier gepromoot hebben. Ik wist al dat deze heren (nog) niet zelf brouwen en ze dus een bierfirma zijn. Na enkele subtiele pogingen om te weten te komen waar ze hun bier laten brouwen, krijg ik het antwoord dat ze dit niet mogen zeggen volgens hun contract met de brouwerij. Deze uitleg leek me vrij ongeloofwaardig. Ik begrijp niet goed waarom sommige bierfirma’s angstvallig proberen geheim te houden waar hun bier gebrouwen wordt, want we komen het toch te weten! We zeggen natuurlijk niets, anders komen ze in de problemen met hun contract ;-) De mensen van L’Echasse weten me wel te zeggen dat ze op zoek zijn naar een pand in Namen om een eigen brouwerij in te huisvesten. Door het grote succes van La Houppe hebben ze het driejarenplan dat ze oorspronkelijk hadden al omgevormd tot een 1,5-jarenplan. Als dat allemaal lukt, gaan we hier zeker nog van horen. Brasserie Debrue Jérémy (La Natoise) Natoye - Provincie Namen Het einde van mijn grote bierronde komt in zicht. Niet ver van Namen, in het landelijke Natoye, heb ik een afspraak met Jérémy Debrue van de gelijknamige brouwerij. Het valt me direct op hoe kleinschalig deze brouwerij is: enkele kleine brouwketels, eerder een hobby brouwinstallatie, in de achterkeuken van het huis van de brouwer. Jérémy vertelt me dat hij al enkele jaren bezig is met brouwen. Hij heeft alles uit zichzelf geleerd, met vallen en opstaan en vooral veel hulp van het internet. Zijn brouwsels leken wel in de smaak te vallen bij vrienden en familie, dus besloot hij in maart 2013 om zijn brouwerij officieel te maken en dit als bijberoep te doen. Dit lijkt aardig goed te lukken, want La Natoise blijkt goed te verkopen in de lokale handelszaken. Momenteel kan hij maximum 600 liter per maand brouwen, maar er zijn al prille uitbreidingsplannen. De brouwer en zijn gezin gaan namelijk binnenkort verhuizen naar iets groters, waar ook meer ruimte zal zijn om te brouwen. Ondertussen zitten we aan de keukentafel, heeft Jérémy’s vrouw ons voorzien van wat salami en proeven we een speciale versie van La Natoise Ambrée, waarbij plankjes van een gebruikt whiskyvat werden toegevoegd in de gistingskuip. Van een warme ontvangst gesproken! Momenteel bestaat het gamma uit een blond, een bruin en een amber bier. Voor het festival konden we een gelimiteerde editie van de Ambrée versieren, waarbij geëxperimenteerd werd met een Amerikaanse gist. Het is een bier van 6,8%, waarbij de nadruk voornamelijk ligt op kruidigheid. Vooral de tijm komt heel duidelijk (misschien iets te duidelijk) naar voren bij het ruiken en het proeven. Deze sympathieke en gepassioneerde brouwer zit nog een beetje in een experimentele fase, wat zeker niet slecht is, maar is absoluut op de goede weg om enkele mooie bieren te produceren. Voor de zomer zijn er plannen om een aardbeienbier te maken met aardbeien van een plaatselijk boer. Iets om naar uit te kijken dus! Academisch Nieuws – nummer 20 18 Gezocht: medewerkers ZBF 2014 Mark Van Pee Op 26 en 27 april 2014 organiseert Zythos, de overkoepelende biervereniging waarvan O.B.A.D. deel uitmaakt, het Zythos BierFestival (ZBF), het grootste bierfestival van België in de Brabanthal in Leuven. Om dit festival tot een succes te maken, vraagt Zythos de medewerking van haar lidverenigingen om een handje te komen toesteken. Zythos vraagt aan elke lokale vereniging om een aantal medewerkers aan te brengen. Het is geen zwaar werk, er is genoeg gelegenheid tot proeven en de sfeer is supergezellig! In onze persoonlijke ervaring is meehelpen op het ZBF een verrijkende en onvergetelijke ervaring. Medewerkers krijgen een T-shirt van ZBF en een aantal eet- en drankjetons cadeau in ruil voor hun hulp. Het is tevens een unieke kans om eens een blik te werpen achter de schermen van dit grootse gebeuren en om kennis te maken met brouwers en met mensen van andere bierverenigingen. In het recentste nummer van De Zytholoog vinden jullie het medewerkersformulier en een brief met bijkomende uitleg, maar we stuurden deze formulieren ook elektronisch door, dus wellicht bevinden ze zich nog in jullie mailbox. Uiterste inschrijvingsdatum is 31 januari, maar wacht liefst niet zolang: het werk van de organisatoren wordt een stuk makkelijker als ze tijdig weten wie komt helpen. Reeds verschillende O.B.A.D.’ers hebben alvast hun medewerking verleend. Wie is er nog van de partij? Geef ons in elk geval een seintje als je gaat helpen (óók als je B-lid bent bij O.B.A.D. en Zythos-lid bent via een andere vereniging) : elk O.B.A.D.-lid (A of B) dat meehelpt aan het ZBF trakteren we immers later op het jaar op een drankje als dank voor de geleverde steun aan de biercultuur ! De gezellige drink van de vorige ploeg ZBF/O.B.A.D.-medewerkers: Academisch Nieuws – nummer 20 19 Kunstkring Argus en de Objectieve Bier Academie Diest organiseerden reeds twee keer het evenement “Kunst & Bier”, waarbij een kunsttentoonstelling gecombineerd werd met een bruisend cultuurcafé. O.B.A.D. blijft kunst graag verder in de kijker zetten. In de rubriek Kunst bij ’t Bier ontleedt Renild Panken telkens een kunstwerk over bier. Bierbrouwerssculpturen uit de oudheid Renild Panken Deze keer gaat het, zoals de titel reeds verraadt, niet over hedendaagse kunst, maar stappen we de oudheid in. Bijna 4000 jaar geleden werd er ook al bier gebrouwen bij de oude Egyptenaren en werden er groepssculpturen gemaakt van het productieproces. Samen met andere sculpturen, die meestal levensmiddelen en dagelijkse activiteiten uitbeeldden, werden ze rond de mummiekist neergezet. Zodoende beschikte de overledene ook in het hiernamaals over vanalles. Brood en bier behoorden tot de eerste levensbehoeften en werden gedurende het Middenrijk vrijwel altijd op deze wijze in het graf meegegeven. Dergelijke groepsmodellen vallen op door de levendige compositie van het tafereel en het afwisselende gebruik van verschillende kleuren. Deze ensembles, eigenlijk een soort maquettes, geven momentopnames weer uit het leven en werk van de grafbezitter en zijn personeel. De activiteiten die ze verrichtten en de producten die ze afleverden - voedsel en drank - werden verondersteld op magische wijze ook in het hiernamaals realiteit te worden. De beschilderde, houten groepsmodellen van dienaren werden neergezet in de nabijheid van de beelden van hun meesters. Uit voorzorg tegen het schenden van de graven bracht men de beelden onder in diep liggende, moeilijk toegankelijke rotskamers. Dicht opeengepakt, op en rondom de kist met de mummie, zijn zo tientallen modellen van dienaren door archeologen teruggevonden in tal van rotsgraven. Hiertussen bevinden zich groepen van slagers, bakkers, bierbrouwers, meubelmakers, veehouders en vissers, maar ook modellen van schepen met hun bemanning, van gebouwen en zelfs van hele legers. Academisch Nieuws – nummer 20 20 Een van de meest uitgebeelde thema's was de bereiding van brood en bier, in Egypte de basisvoedingsmiddelen. In offerlijsten nemen deze producten een prominente plaats in. Bierkruiken en modellen van stukken brood komen vanaf de prehistorie in de graven voor. Ook het loon van arbeiders bestond uit brood en bier. Aangezien bier uit brood werd gemaakt, vinden we het bereidingsproces van de beide producten vaak gecombineerd uitgebeeld op de modellen. Bierbrouwersmodel 12de dynastie (ca. 1900 v.Chr.), afm. 38 x 34 x 50 (beschilderd hout) Rijksmuseum voor Oudheden, Leiden, NL Een groot bierbrouwersmodel laat de verschillende fasen van de bierproductie zien : Uit gerst wordt eerst brooddeeg gekneed. Boven een open vuur bakken de brouwers daarvan kegelvormige broden in vormen van aardewerk. De broden worden geweekt in water waaraan zoetstoffen zijn toegevoegd. Vervolgens laat men deze massa gisten. Daarna wordt het gegiste product gefilterd boven een groot vat en wordt het bier in grote kruiken van aardewerk overgegoten. De kruiken worden ten slotte afgesloten met een stopper van klei, waarin het zegel van de brouwerij wordt gedrukt. Materiaal,compositie en kleurgebruik Kenmerkend voor modellen als deze is de sobere uitvoering in hout, maar tegelijk ook de levendige compositie van de diverse figuren en voorwerpen. Het afwisselend gebruik van rood, geel, wit en blauw voor de figuren en de biervaten, maken het stuk tot een realistisch tafereel. Bij sommige modellen zijn de witte rokken en schorten van het ijverige brouwerspersoneel nog omwikkeld met een echt stukje linnen. Ook aparte bierbrouwerbeeldjes werden heel kleurrijk versierd. We kunnen besluiten : bierbrouwen is een oude kunst en werd bovendien ook “kunstig” uitgebeeld en… zoals jullie hierboven kunnen zien, moesten de vrouwen niet onderdoen voor de mannen… Hopelijk hebben jullie er iets van kunnen opsteken of wie weet willen jullie de oude brouwwijze eens uitproberen? Veel succes ! Academisch Nieuws – nummer 20 21 Vijfde Diesters Bierfestival – 19 oktober Sabine Mans De datum van het festival naderde dit jaar wel zeer snel, het lijkt wel of de tijd elk jaar sneller gaat en we steeds minder voorbereidingstijd hebben! Maar dank zij de grote inzet van een aantal mensen kregen we de klus geklaard en was alles op tijd in orde: drukwerk klaarmaken (waaronder affiches en flyers die deze keer in kleur waren), etiketteren van etiketloze bieren, produceren van een hoop extra dorst-bordjes, het festivalboekje schrijven en laten drukken, het ging allemaal vrij vlot. Andy zorgde bovendien voor een modernisering door een mobiele festivalgids te ontwerpen die geconsulteerd kon worden via smartphones en tablets. Een andere nieuwigheid was een bezoekersenquête die wat aantrekkelijker gemaakt werd door ze te combineren met een aanwezigheidstombola. Op die manier hoopten we iets meer te weten te komen over onze bezoekers en ook wat feedback te krijgen op de bierlijst en de organisatie. Intussen legden de leden van ons immer dynamische festivalteam honderden kilometers af om nieuwigheden te gaan oppikken. Zo gingen Pol en Paul bij Warsage op zoek naar leuke dingen, ging Andy een optreden van de Big Bayou Band bijwonen bij Smisje, gingen Mark en ik psychedelische bieren zoeken bij ’t Hofbrouwerijke, en konden we allen vooral vaak proeven van nieuwe dingen. Kwaliteitscontrole is ook belangrijk, niet waar? Academisch Nieuws – nummer 20 22 Big Bayou Band bij Smisje Het was ongelooflijk om te beseffen dat het Diesters Bierfestival in 2013 aan zijn vijfde editie toe was. Van een bescheiden “laten-we-eens-een-bierfestivalorganiseren” bij de eerste editie, zijn we inmiddels geëvolueerd naar een festival dat een vaste waarde geworden is in het rijtje van Belgische bierfestivals. Daarom wilden we deze editie, net als de vorige vier, ook weer tot in de puntjes voorbereiden om niets aan het toeval over te laten. Al van voor de zomer leefden we er naartoe en nam dit evenement op bestuursvergaderingen een steeds prominentere plaats in. De bestuursleden en de leden van het festivalteam neusden met veel enthousiasme rond op het internet, in bierwinkels en in brouwerijen om een zo interessant mogelijke bierkaart samen te stellen die de gezette trend van de voorbije jaren moest verderzetten: veel variatie bieden en voor elk wat wils, zodat zowel een vergevorderde bierfreak als een absolute beginner zich voor 100% thuis zou voelen op het festival. Klaarzetten van de zaal: veel mensen kijken naar veel bier Bepaalde tradities zijn er om in ere te houden: op de vrijdag voor het festival troepte een heel legertje medewerkers samen in de zaal om er alles in gereedheid te brengen. Vele helpende handen zorgden ervoor dat al het materiaal en bier supersnel uitgeladen was uit diverse aanhangwagens, auto’s en andere vervoermiddelen. Soms ging het iets te snel, zo bleek toen een steekkarretje een stuip kreeg en een stapel bierbakken omver liet vallen, met een paar gebroken flesjes tot gevolg. Gelukkig verliep de rest van de namiddag zonder ongelukken. Drankenhandel Pelgrims kwam ook mooi op tijd aan met de vrachtwagen vol bier, koelkasten, tapinstallaties en spoelbakken. Geen enkel bier ontbrak; integendeel: we hadden bier teveel… In de vrachtwagen zaten namelijk nog enkele vaten bier die we niet besteld hadden, en zelfs een aantal vaten pils die uiteraard rustig in de vrachtwagen mochten blijven. Volgens een andere jaarlijkse traditie voerde Sjaak vervolgens de regie over het sorteren van de bieren en het vullen van de koelkasten, en bracht Johan het gevecht met de geleende tapinstallaties zoals gewoonlijk tot een goed einde. In een mum van tijd stond alles klaar voor de grote dag. Ook op de festivaldag konden we rekenen op een hele stoet medewerkers. Op papier leek het zelfs alsof we iets te veel medewerkers hadden en dat een aantal mensen het rustig aan zouden kunnen doen, maar dat draaide heel anders uit… Net toen iemand gezegd had: “Het is precies zo kalm?” begonnen de mensen steeds sneller toe te stromen. Halverwege de namiddag waren bijna alle 225 zitplaatsen volzet, en dit zou zo blijven tot laat op de avond! De sfeer was vrolijk en het bier vloeide erg rijkelijk. De obers merkten het duidelijk: na elke doortocht in de zaal kwamen ze terug met een handvol ingevulde bestelbriefjes. Er was duidelijk een stuk meer volk dan vorig jaar; hoeveel precies, daar hebben we nog steeds het raden naar. Ons idee om de bezoekersenquête ook te laten fungeren als bezoekerstelling mislukte, omdat een aantal mensen de enquête niet invulden (zo bleek uit heel wat blanco formulieren die we bij het opruimen op de tafels vonden) en enkele grapjassen het dan weer leuk vonden om een heel pak formulieren in te vullen in de hoop zo meer kans te maken op één van de vijf 75cl-flessen bier die we verlootten. Zoveel volk zorgde er natuurlijk voor dat de temperaturen in de zaal hoog opliepen. Het was toevallig ook een heel warme dag voor de tijd van het jaar, en de ramen openzetten hielp Academisch Nieuws – nummer 20 23 maar een heel klein beetje. Goed draaiende bieren die niet lang genoeg in de koelkast konden vertoeven, kwamen soms een tikkeltje te warm aan bij de bezoekers, maar het was vooral de lucht in de zaal die warm bleef… Mensen die naar de WC moesten en dus de lange wandeling door de eindeloze gang aanvatten, merkten dat het dit jaar in de gang niet te koud maar eerder aangenaam was, en dat bij het opnieuw betreden van de zaal de warmte behoorlijk “viel”. Maar dat kon de pret niet drukken, het bleef erg gezellig in de zaal en het enthousiasme droop er bij veel proevers werkelijk vanaf. Zoals al gezegd: ze bestelden erg veel bier, en de medewerkers moesten zich vaak reppen om alles klaar te krijgen. Een aantal medewerkers draaide een langere shift dan voorzien, en sommigen sprongen spontaan in als bleek dat een collega even te kampen had met overmacht. De collegialiteit en het clubgevoel waren bij velen duidelijk te merken! Het publiek was een zeer diverse mix van bierliefhebbers, met in hoofdzaak erg veel lokale mensen maar ook bezoekers van verder weg, en gaande van beginnende biersympathisanten tot erg geoefende proevers. Dat maakte dat heel wat bieren relatief goed draaiden en dat het daardoor ook een tijdje duurde voordat de eerste bieren uitverkocht waren. Toen dat eenmaal begon, was het op bepaalde momenten moeilijk te stoppen en moesten we om de haverklap naar het “uitverkocht”-lijstje hollen om er nummers bij te schrijven. Maar er bleef nog tot op het einde meer dan voldoende keuze! Met een bierlijst van 112 verschillende bieren is het soms niet evident om een keuze te maken, zeker voor nieuwere proevers. Om dan binnen zo’n lijst als brouwerij duidelijk in de Academisch Nieuws – nummer 20 24 smaak te vallen met je bieren, is een mooie prestatie. Onze Diestse brouwerij Loterbol slaagde erin: Loterbol was verantwoordelijk voor de twee best verkopende flessenbieren van het Vijfde Diesters Bierfestival, de verrukkelijke Sint-Jan en de oude blonde Loterbol “Vintage” met Orvalgist. Loterbol-brouwer Marc Beirens kwam een kijkje nemen en zag dat het goed was, terwijl hij genoot van een fles van zijn lekkere Roodebol. Bij de vatenbieren was het eveneens een lokale producent die met de pluimen ging lopen: de PIGG White IPA van Montaigu uit Scherpenheuvel (gebrouwen bij Anders!) zorgde daar voor de meeste verkochte glazen. We zijn uitermate trots op deze vijfde editie van het Diesters Bierfestival, en dan vooral op onze nooit versagende medewerkers! Maar deze editie stemde toch ook tot nadenken. Er werd maar liefst 27% meer omzet gedraaid dan vorig jaar, wat iedereen dus duidelijk aan den lijve ondervond. Dat verzekert ons natuurlijk van wat werkingskapitaal om in 2014 de deelnameprijs voor de activiteiten te helpen drukken, maar het stelt ons ook voor dilemma’s. De refter van het KTA2 lijkt zijn limieten bereikt te hebben, dus staan we nu voor de keuze om uit te wijken naar een andere lokatie in Diest: het moet immers veilig en comfortabel blijven, en iets meer ruimte en frisse lucht zouden ook geen kwaad kunnen. Zodra de knopen doorgehakt zijn, brengen we jullie zeker op de hoogte! Bekijk ook de fotoreportage op onze website www.obad.be Academisch Nieuws – nummer 20 25 Academisch Nieuws – nummer 20 26 19de Kerstbierfestival, Essen, 14 & 15 december 2013 Sabine Mans In het weekend van 15 en 16 december haalde menig bierliefhebber weer zijn kerstmuts en rendierengewei uit de kast om in vol ornaat naar het Kerstbierfestival in Essen te trekken, en we waren weer met velen. Op zaterdag is het traditioneel het drukst, en dat was dit jaar niet anders. Gelukkig hadden de O.B.E.R.’s een zeer goed systeem ingevoerd: een snelkassa waar je een startpakket (glas, boekje en 9 jetons) kon krijgen zorgde ervoor dat er binnen een mum van tijd 600 bezoekers in de zaal binnengeraakten zodat de mensen tenminste niet te lang in de kou moesten blijven staan. Wij kiezen echter steeds voor de zondag omdat je dan in een iets rustigere sfeer kan binnenkomen en gegarandeerd een tafeltje vindt. De organisatie moedigt de bezoekers trouwens aan om op zondag te komen door altijd iets speciaals achter de hand te houden. Dit jaar was dat Tsjeeses op vat, exclusief op zondag te verkrijgen. Het is maar goed dat Essen een treinstation heeft en dat het festival dus goed bereikbaar is met het openbaar vervoer, ondanks het feit dat je er een behoorlijk lange verplaatsing voor over moet hebben: vanuit Diest duurt het (zeker op zondag) meer dan 2 uur om er te geraken met de trein. Maar wegens de sterkte van de kerstbieren zou het absoluut niet verantwoord zijn om dit festival met de auto te bezoeken, tenzij je kan rekenen op een Bob die onvermurwbaar blijft voor het heerlijke gerstenat dat er te proeven is… Gerstenat is trouwens niet op alle bieren volledig toepasbaar. Eén van de nieuwigheden dit jaar was een bier dat het midden houdt tussen bier en wijn: Château d’Ychouffe (Achouffe/Duvel-Moortgat), gemaakt uit 60% wort en 40% most van de Loupiacdruif, met als resultaat een kraakhelder dessertbier dat in het aroma nauwelijks nog aan bier doet denken. Onder de bieren die wel volledig uit gerstemout bestonden, zaten er natuurlijk ook heel wat uitschieters. Zo was er het Kerstvuur 2012 Oak Barrel Aged op vat, een kurkdroog bier met zeer veel tannines. Een compleet ander houtgerijpt bier op vat was de Kleveretien Oak Aged op Bordeaux-vaten, een bier waar je een stevige beet aan hebt en waar je het hout duidelijk in terugvindt. Van alweer een heel ander kaliber was de frisse en zeer evenwichtige Oude Academisch Nieuws – nummer 20 27 Wintergeuze La Luna dh van de Duitse amateur-geuzesteker h.ertie, bij sommigen beter gekend als Uli Cremer. Terwijl die Oude Wintergeuze nog relatief jong was, was het nieuwe winterbier van Hof ten Dormaal al behoorlijk oud: de Winter 14 is een bier dat eerst 18 maanden rijpte op een sherryvat en vervolgens nogmaals 18 maanden op een portovat, en dat proef je duidelijk. De Winterstout van Duits&Lauret (bij de Proefbrouwerij) is dan weer een zeer complex maar evenwichtig bier met veel koffie- en chocoladetoetsen. Ook heel lekker was de Bellevaux Black Cuvée Speciale, geïnspireerd op het bier Old Peculier van Theakston (Masham, Yorkshire) waarbij het inderdaad aardig in de buurt kwam. De mensen van O.B.E.R. hadden het weer prima georganiseerd en hadden zich de benen van onder het lijf gelopen om al die bieren tot in Essen te krijgen. Nergens ter wereld vind je zoveel kerst- en winterbieren bij elkaar, en dat alleen al is een reden om elk jaar weer terug te gaan! Wist u dat... ... het oudste bier ter wereld ontdekt werd in 2010 aan boord van een 19de-eeuws scheepswrak in de buurt van Finland? De koude had het bier relatief goed bewaard... Alhoewel. Het smaakte naar verluidt "erg oud" (een verrassing?) en had wat verbrande toetsen en een zurige nasmaak. Men neemt wel aan dat het bier oorspronkelijk veel lekkerder van smaak was... Er zijn in totaal slechts vijf flessen van dit bier bewaard gebleven, op basis waarvan Finse wetenschappers het exacte recept hebben trachten te achterhalen. Ze wisten er vier verschillende soorten bacteriën in te ontdekken, en vonden ook dode gistcellen van Saccharomyces cerevisiae (brouwersgist) en van giststammen die leken op de Brettanomyces in lambik. Dit wetenschappelijke onderzoek had tot doel het bier op hedendaagse wijze na te brouwen. Het klonk erg onwaarschijnlijk dat dit ook daadwerkelijk zou gebeuren, maar inmiddels zijn er zowaar concrete plannen: de Stallhagen Brewery van Åland wil dit 170 jaar oude recept brouwen en in de zomer van 2014 op de markt brengen. We houden het in de gaten... Academisch Nieuws – nummer 20 28 Mark Van Pee en Sabine Mans I n het vijfde deel van deze reeks serveren we opnieuw een feestelijk menu met regionale bieren uit het Hageland! In elke aflevering gebruiken we enkele van onze lokale bieren als ingrediënt en/of als begeleiding bij iets meer feestelijke recepten. Alle Hagelandse brouwerijen en bierfirma’s komen wel eens aan bod. Voorgerecht: Koolpakket met in Tuverbol gestoomde vis, kruidige gehakt-dim sum en gefrituurde spring roll met groene kruidenyoghurt Aan dit feestelijk voorgerecht is wel wat werk, maar de vele frisse smaken en interessante combinaties maken het beslist de moeite waard. Je kan natuurlijk ook één van de drie hapjes apart serveren als aperitiefhapje. Ingrediënten: Filet van een vaste witte vis (zeewolf,...) Tuverbol Koolbladeren Wortel Chili Pijpajuin Verse gember Wokolie Prei Sojascheuten Wokkruiden Sojasaus Zoete chilisaus Rijstvermicelli Rijstvelletjes Bloem Rundsgehakt Peper Zout Eierdooier Sjalot Broodkruim Peterselie Korianderblad Zonnebloemolie Sesamolie Tuinkers Bieslook Natuurlijke yoghurt Bereiding: Voor het koolpakket: leg de zeewolf in een schaaltje en overgiet met Tuverbol. Laat de vis minstens enkele uren marineren in de koelkast. Snijd de grote nerf uit enkele koolbladeren en blancheer de koolbladeren in licht gezouten water tot ze half gaar zijn. Snijd de zeewolf in kleine stukjes, en maak van elk koolblad twee pakketjes met de zeewolf, en een beetje zeer fijngesneden wortel, chili, pijpajuin en gember. Met een prikkertje kan het koolpakketje stevig worden dichtgemaakt. Academisch Nieuws – nummer 20 29 Voor de spring roll: week de rijstvellen in koud water. Doe Chinese wolkolie (of zonnebloemolie of sesamolie) in een wok en bak daarin wat wortel en prei die in smalle lange slierten zijn gesneden, samen met wat sojascheuten en fijngesneden pijpajuin en chili. Als de groenten beginnen te bakken, voeg dan wat wokkruiden toe (in de winkel vind je kant-enklare mengelingen met sechuanpeper, kaneel, anijs, venkel en kruidnagel). Als de groenten wat zacht zijn geworden, voeg wat sojasaus en zoete chilisaus toe. Kook wat rijstvermicelli in water, en voeg toe aan de wok als de groenten van het vuur mogen. Droog de rijstvellen een beetje af, plaats een hoopje van het wokmengsel in het midden en maak een mooi rolletje dat je makkelijk kan dichtkleven. Voor de dim sum: zeef 50 g bloem met wat zout en voeg al roerend 60 ml kokend water toe tot je een zacht deeg krijgt. Kneed het deeg goed door en verdeel het in 8 kleine bolletjes. Stuif wat bloem over het werkblad, rol elk bolletje deeg tot een dun velletje uit en snijd er rondjes uit. Meng gehakt (rundsgehakt, of gemengd rundsen varkensgehakt) met een eierdooier, wat peper en zout, een fijngesnipperd sjalotje, broodkruim, fijngehakte chili, gember, peterselie en een zeer gulle dosis fijngehakte korianderblaadjes. Plaats een bolletje gehaktmengsel in het midden van het dim sum deeg, bevochtig de randen en maak er mooie pakketjes van. Frituut de spring roll in zonnebloemolie (of een andere olie die geschikt is om te frituren) en stoom de koolpakketjes en dim sums boven een pot kokend water. Voor een koude dressing: meng wat Tuverbol met sesamolie en doe er zeer fijn gehakte stukjes wortel en chili bij, samen met een heel klein beetje fijngehakt korianderblad. Voor de groene kruidenyoghurt: mix peterselie, tuinkers, bieslook en wat pijpajuin fijn in de blender, samen met wat natuurlijke yoghurt, tot een mooie gladde saus die je afwerkt met peper en zout. Bij het dresseren kunnen er wat korianderblaadjes over het bord gestrooid worden. Soep: Romige soep met appel, pompoen en cider Voor deze rustieke winterwarmer kleuren we een beetje buiten de appels worden deze keer niet gecombineerd met een Hagelands Hagelandse cider. Brouwerij De Vlier produceert namelijk een heerlijke met het Hagelands fruitbedrijf Vanhellemont, die heerlijk past in en soep. Ingrediënten: Boter Een pompoen (ongeveer een kilo vruchtvlees) Academisch Nieuws – nummer 20 30 lijnen. Pompoenen en bier, maar met een cider in samenwerking bij deze versterkende 1 stengel prei 1 stengel selder 2 grote (of 4 kleine) wortels 2 appels (een eerder zurig type, zoals Boscoop) Anderhalve theelepel gedroogde tijm Een halve theelepel gedroogde salie 1 liter bouillon (kippenbouillon of groentebouillon) 125 ml zure room 100 ml room Bieslook 300 ml cider van brouwerij De Vlier Bereiding : Snij de pompoen, prei, selder en wortels in werkbare blokken, smelt flink wat boter in een grote kookpot en stoof de groenten gedurende een flink kwartier aan. Schil intussen de appels, verwijder het klokhuis en snij de appels in blokjes. Voeg de appel, salie en tijm toe aan de kookpot, evenals de bouillon en 200 ml van de cider. Breng het geheel aan de kook, en laat de soep dan ongeveer een half uur sudderen tot zowel de appels als de pompoen zacht zijn. Mix de soep fijn, en roer er de room door. Breng de resterende 100 ml cider in een klein steelpannetje aan de kook en laat de cider reduceren tot ongeveer de helft. Laat de cider rusten en afkoelen in de koelkast, en klop die dan door de zure room. Voor het opdienen: decoreer elk bord met een gulle dosis ciderroom en werk af met fijngesnipperde bieslook. Hoofdgerecht: Hazenrug met ovengeroosterde knolgroenten en wildsaus met Tumulus Nera Dit gerecht is zowel smaakvol en verwarmend gezellig, als zeer eenvoudig om te maken. Ingrediënten: Hazenrug Boter Peper en zout Bloem Rode bessengelei Room Tumulus Nera Aardappelen Wortelen Academisch Nieuws – nummer 20 31 Ajuin Raapjes Olie Verse rozemarijn Verse tijm Verse salie Peterselie Bieslook Bereiding: Bedek de bodem van een braadslee met een laagje olie, en doe er de grof gesneden aardappelen, raapjes, wortel en ajuin in. Wentel de knolgroenten goed door de olie en besprenkel met een gulle dosis fijngesneden verse rozemarijn, tijm en salie, kruiden die je nog tot ver in december vers in de kruidentuin vindt. Plaats de ovenschaal in een voorverwarmde oven van 180 °C tot de groenten gaar zijn. Af en toe omroeren is aanbevolen om te vermijden dat de groenten aan de bodem aanbakken. Verhit boter in een pan en bak de hazenrug mooi rosé met wat peper en zout. Hou het vlees daarna warm in wat zilverpapier. Doe wat bloem in de pan en bak die aan in het bakvet van het vlees (eventueel kan nog wat verse boter toegevoegd worden). Voeg naar eigen smaak wat rode bessengelei en room toe tot het geheel onder voortdurend roeren een vrij dikke saus wordt. Werk de saus af met Tumulus Nera tot de gewenste dikte, maar doe dit op het einde zodat het bier niet hoeft mee te koken en het zijn smaak behoudt. Roer er op het einde nog een klontje boter door zodat de saus mooi glad wordt. Stort de gebakken hazenrug en de ovengeroosterde knolgroenten op rustieke wijze op een bord, drapeer de saus waar je hem hebben wilt, en fleur het geheel op met fijngehakte peterselie en bieslook. Bij de donkere smaken van het wild en de winterse knolgroenten wordt uiteraard een Tumulus Nera geserveerd tot vervolmaking van het smakenpalet. (Ja, “palet” in deze betekenis is met één “l”. Een “pallet” met dubbele “l” is een houten draagconstructie. Bijvoorbeeld een pallet met bierbakken) Academisch Nieuws – nummer 20 32 Dessert: Pompoenkruidencake met Broeder Jacob Double Port Als afsluiter van dit menu stellen we een gewoon lekker kopje koffie voor, met een heerlijk verwarmend en najaarsrustiek schijfje pompoenkruidencake. De koffie kan ook vervangen worden door een extra glas Broeder Jacob Double Port. Ingrediënten: 110 g boter 135 g bloem Halve theelepel bakpoeder Halve theelepel soda 220 g bruine suiker Theelepel kaneel (poeder) Kwart theelepel gemberpoeder Halve theelepel muskaatnoot Halve theelepel all spice of toute épice Theelepel vanilla-extract 2 eieren 175 g pompoenpuree Geutje Broeder Jacob Double Port Nota: “all spice” of “toute épice” is een gedroogd en gemalen Jamaïcaans piment, met een warm en kruidig aroma van nootmuskaat, kruidnagel en kaneel. Als vervanging voor dit ingrediënt kan je dus ook iets meer van de muskaatnoot en kaneel toevoegen, samen met wat gemalen kruidnagel, maar in grootwarenhuizen zijn ook gepaste kruidenmengelingen te vinden. Kruidenpoeders voor wokgerechten die sechuanpeper, kaneel, anijs, venkel en kruidnagel bevatten, zijn uitermate geschikt. Bereiding: Voor de pompoenpuree: snij een pompoen in grove blokken, leg die in een ovenschaal en bedek de bodem met 5 mm water. Dek de overschaal af met zilverpapier, en plaats in een voorverwarmde oven van 180 °C gedurende drie kwartier, tot de pompoenblokken zacht zijn. Giet het overtollige vocht weg, mix de pompoenblokken fijn met een klein geutje bier. De puree mag niet te dun worden. Voor de cake: laat de boter zacht worden om ze makkelijk te kunnen mengen. Meng alle ingrediënten samen tot een gladde massa. Beboter een bakvorm, verspreid het mengsel gelijkmatig in de bakvorm en bak het gedurende een 25-tal minuten in de oven op 180 °C. Het resultaat is een zijdezachte cake, die heerlijk verwarmend is bij een koffie of Broeder Jacob Double Port, ideaal om een lekkere maaltijd af te sluiten in een gezellige zetel bij een brandend haardvuur. Academisch Nieuws – nummer 20 33 Geproefd : “Special Yeast”, de gistreeks van Delhaize Mark Van Pee Supermarktketen Delhaize blijft bieren in de kijker zetten. In 2011 bracht Delhaize onder hun huismerk al eens een reeks “Single Hop” bieren op de markt (zie Academisch Nieuws nummer 11), waarbij drie bieren op exact dezelfde manier gebrouwen werden, met dezelfde ingrediënten in dezelfde hoeveelheden. Alleen werd voor elk bier een verschillende hopsoort gebruikt, zodat de consument gemakkelijk de kenmerken van elke hopsoort kon proeven. De gebruikte hopsoorten waren toen East Kent Goldings uit het Belgische Vlamertinge, Cascade uit Amerika en Nelson Sauvin uit Nieuw-Zeeland. Eerder dit jaar lanceerde Delhaize opnieuw een single hop-reeks van drie bieren, maar toen werd gekozen voor 3 andere, meer “trendy” hopsoorten, Columbus, Citra en Sorachi Ace. En onlangs pakte Delhaize opnieuw uit met een serie bier, vier flessen deze keer, waar het nu niet meer de bedoeling was om de invloed van verschillende hopsoorten met mekaar te vergelijken, maar waar wel kan vergeleken worden hoe een gistsoort de smaak van het bier kan veranderen. Ook nu weer werden vier bieren gebrouwen, met exact dezelfde ingrediënten op het vlak van hop en mout, maar werden deze keer vier verschillende gisten gebruikt. De oplage van deze bieren werd bovendien iets opgetrokken. Daar waar er van de hopcollecties telkens 4.000 flessen beschikbaar waren, werden er van de gistcollectie 8.000 flessen geproduceerd. Anders dan de vorige reeksen, is het feit dat de vier flessen deze keer niet hetzelfde alcoholpercentage hebben. Dat is uiteraard logisch, aangezien het de gist is die de alcohol gaat produceren. Bij een wijziging van het gisttype, krijg je automatisch een bier dat op een andere wijze gaat fermenteren en wat resulteert in kleine afwijkingen in het uiteindelijke alcoholpercentage. Deze reeks klokt af met alcoholpercentages tussen 6,6 vol. % alc. en 7,5 vol. % alc. Hoewel we zulke acties toejuichen, omdat een nieuw publiek bereikt wordt, bierinteresse kan opgewekt wordt bij een groter publiek, sympathieke duiding gegeven wordt bij de schier oneindige mogelijkheden van onze favoriete drank en omdat het bierproevers (van beginners tot kenners) in staat stelt om interessante vergelijkingen te doen, kunnen we niet anders dan ook met de kritische vinger te zwaaien. Alweer wordt verzwegen bij welke brouwerij dit bier geproduceerd wordt. Consumenten hebben het recht om te weten waar hun producten vandaan komen! We kunnen opnieuw niet anders dan zeer gericht te gokken naar de Proefbrouwerij in Lochristi. De bieren Voor “Englishman (clean touch)” werd een vrij neutrale gistsoort genomen, die op zich weinig aroma produceert, maar een sterk uitklarend vermogen heeft waardoor de gist na fermentatie snel naar de bodem zakt en een helder bier geeft. Door de “propere” smaak en aroma van de gist, komen hier de hop- en mouttoetsen beter tot hun recht. We vinden toch wat gist in het aroma en de eerste smaak, maar van een pure vorm (geen dikke broodgist), maar de smaak gaat snel over in citrusachtige toetsen. Het bier toont een mooie evenwichtigheid tussen bitterheid en gistige citrusheid die een eenvoudige maar mooie combinatie vormen. We vonden dat dit bier zelfs perfect geschikt was om de mond proper te maken en de smaakpapillen te resetten tussen de bieren door, dus “clean” is niet slecht gekozen. Al bij al een zuiver, evenwichtig bier met meer pure smaken. Academisch Nieuws – nummer 20 34 Voor “Monk (fruity touch)” werd gekozen voor een gist die meer fruitige esters produceert en verantwoordelijk is voor de typische aroma’s van banaan in bepaalde trappist- en abdijbieren. Het aroma is in elk geval krachtiger dan de “clean”, het komt zwaarder over, maar helaas ook iets minder fris. Een licht “skunky”, minder aangenaam (“vunzig”?) aroma verstoort de neus. De beloofde fruitigheid is niet aanwezig zoals verwacht. In het mondgevoel vinden we wel een soort “vettigheid” die je wel met bananen zou associëren, maar er is ook een vrij nadrukkelijke bitterheid die niet echt bij het mondgevoel past. De smaak is niet volledig in evenwicht, en vaak voel je de bananen naderen, maar komen ze niet. De gist komt hier niet volledig tot zijn recht, en het is soms wat zoeken naar die “fruity touch”. Voor “German (smoky touch)” werd een gist gebruikt met kruidige en rokerige aroma’s, geuren die wel eens te vinden zijn in blonde Belgische bieren en Duitse Weizenbieren. Helaas moeten we hier ook wat kritisch zijn. Waar is de rokerigheid nu precies? Het is vooral de kruidigheid die overheerst, maar die is medicinaal, fenolisch, met overdreven veel kruidnagel. Medicinale geuren en kruidnagel, een beetje zoals bij de tandarts of de apotheek. Met wat fantasie is er wat rook in de smaak, maar tegelijk is die ook wat weeïg zoet. De bananen die in de “fruity” hadden moeten zitten, vinden we meer hier terug, maar dan eerder van die groene minibanaantjes, geen volwassen banaan. Het aroma doet helaas vooral denken aan de eerder onaangename geur van een slepende gisting. De smaak mag dan wel een “smoky touch” hebben, maar de zoetigheid en de banaantjes zijn veel dominanter dan wat initieel een beetje rokerigheid zou kunnen zijn. De “Brett (funky touch)” bevat uiteraard Brettanomyces-gisten, wilde gisten die bij sommige bieren eerder als ongewenste infectie gezien kunnen worden, maar voor bepaalde biersoorten juist noodzakelijk zijn. Voor standaardbieren werden Brettanomycesgisten in de loop der tijd vervangen door reinculturen van Saccharomyces. De wilde Brettanomyces-gisten zijn het bekendst voor hun belangrijke rol in de spontane gisting van lambikbieren, en voor het gebruik in Orval waar bij het bottelen een kleine hoeveelheid van deze wilde gist wordt toegevoegd voor de nagisting op fles. Ook veel van de meer moderne en innovatieve microbrouwerijen maken steeds vaker gebruik van Brettanomyces, gezien de stijgende populariteit van de gist bij bierliefhebbers. De sterk uitgesproken smaak en aroma wordt wel eens aangeduid met termen als “paardendeken” of “stal”, en door het zeer organische karakter van de gist, is het zeker niet ieders favoriet. De “Brett (funky touch)” is inderdaad behoorlijk funky in het aroma, de Brettanomyces zijn een pak meer uitgesproken dan pakweg een Orval, maar combineren mooi met de fruitige toets van een gecombineerde citroen- en sinaasappelzurigheid. Het bier is behoorlijk droog, volmondig en toch heel zuiver. Een initiële grassigheid en fruitige citrusheid (citroen en sinaas), gevolgd door een droge, hoppige ondertoon laten zich in de nasmaak snel wegwassen door de Brettanomyces. Deze serie van vier bieren is misschien niet de lekkerste in de reeks Delhaizebieren, maar het is en blijft interessant om de werking en impact van de gist te bestuderen. Mensen die geïnteresseerd zijn in gedetailleerde en wetenschappelijke studies rond de werking van gist, kunnen we dit (Engelstalige) boek aanraden: White, Chris - Yeast: The Practical Guide to Beer Fermentation, 2010, ISBN 978-0937381960 Academisch Nieuws – nummer 20 35 Pol Sels Een zonnige zondag in september. Het zomertje van Sint-Michiel, soms ook wel “oudewijvenzomer” of “Indian Summer” genoemd (indianen hebben we niet gezien, oudewijven wel, maar dit geheel terzijde). Paul en uw dienaar op zoek naar een primeur voor het 5de Diesters Bierfestival. Een kleine omweg langs Maastricht, alwaar we onze respectieve echtgenotes achterlieten wegens meer interesse in koopzondagen dan in bier. Bezuiden ’s Gravenvoeren, net over de taalgrens, ligt, verscholen tussen de boomgaarden en de velden, het onooglijk Waals dorpje WARSAGE (in het Nederlands: Weerst). Een tip van Werner: sedert begin dit jaar werd hier in de Rue de la Gare n°. 17, een gloednieuwe huisbrouwerij geïnstalleerd: de Brasserie WARSAGE. Een gouden tip, zou later blijken. Pol aan de fles(sen) Dominique DENIS, oprichter en begeesterde brouwer van Brasserie WARSAGE, heeft er al een hele voorgeschiedenis opzitten: opleiding bio-ingenieur voeding als jong broekje begonnen bij (toen nog) Chaudfontaine, waar hij 9 jaar werkzaam was; vervolgens 3 jaar bij Stassen (producent van ciders); dan 10 jaar als verantwoordelijke van de kwaliteitscontrole in de brouwerij van Chimay; van 2010 tot 1012 nog twee jaar als productiemanager in de brouwerij van Achouffe om vervolgens begin 2013 de sprong te wagen, de volledige kelderverdieping van zijn nieuwbouwwoning in Warsage in gebruik te nemen en een eigen brouwerij op te richten. Academisch Nieuws – nummer 20 36 De administratieve mallemolen (aanvraag btwnummer, accijnzen,…) werd in gang gezet in oktober 2012. Het eerste brouwsel werd opgestart in februari 2013, in een kleine inox ketel met een beperkte capaciteit van 150 l. De eerste verkoop startte in april 2013. De reacties waren goed; het succes liet niet op zich wachten en al snel werd aan uitbreiden gedacht. Momenteel wordt driemaal per week gebrouwen, nog steeds in diezelfde brouwketel. Voor elk van de drie standaarbieren is er een afzonderlijke gistingstank. Eerdaags wordt een gloednieuwe brouwketel geïnstalleerd met een capaciteit van 700 L. Dominique DENIS zweert bij eenvoud: geen ingewikkelde of spectaculaire samenstellingen, geen kunstgrepen, geen mysterieuze hopsoorten, geen gedoe met kruiden en andere toevoegsels, maar de basic samenstelling: mout, water, gist en hop. De mout wordt betrokken bij Mouterij DINGEMANS in Stabroek, en wordt door de brouwer zelf vermalen in een kleine zelf gebouwde installatie. Er wordt gewerkt met drie soorten hop: Magnum (Duitsland) en Hallertauer Mittelfrüh (Duitsland) tijdens het brouwen; Styrian Goldings (Oostenrijk) voor dryhopping. Standaard gamma: Bière de Warsage BLONDE: mengeling van gersten tarwemout – lichtblond, niet gefilterd speciaalbier van hoge gisting met een alcoholgehalte van 6,5 % - levend en zeer verfrissend, bittere afdronk – een goede doordrinker. Bière de Warsage BRUNE: mengeling van gerstmout en gekarameliseerde mout - sterk bruin bier van hoge gisting met een alcoholgehalte van 9 % gebrouwen in de pure stijl en de traditie van de Belgische abdijbieren. Bière de Warsage TRIPLE: gebrouwen met bleke mout - sterke en bittere blonde tripel (hoge gisting) met een alcoholgehalte van 8,5 % - aroma’s van hop en een uitgesproken afdronk. Standaard worden alle bieren gebotteld in flessen van 75 cl, op bestelling ook op vat. Toen wij er waren stonden er enkele paletten met flessen van 33 cl op de oprit, dus vermoedelijk op aanvraag ook leverbaar in 33 cl. Academisch Nieuws – nummer 20 37 Voorlopig is er alleen plaatselijke verkoop: eigen rechtstreekse verkoop, lokale cafés en brasseries, en één drankenhandel in de buurt. Nergens in het Vlaams Gewest. Op die manier zit de brouwerij reeds aan haar maximale capaciteit. Brasserie Warsage is wel reeds ingeschreven als standhouder op het eerstvolgend Zythos BierFestival. Speciallekes: Pas gebotteld op de datum van ons bezoek: KERSTBIER (op basis van de Warsage Brune) – zal medio november klaar zijn. (Noot: op datum van het verschijnen van dit Academisch Nieuws hadden wij onze voorraad flessen reeds opgehaald. Die zullen we schenken tijdens de degustatie van Kerst- en Winterbieren op 18 januari 2014). Op vraag van een plaatselijke vereniging wordt er momenteel in samenwerking met een bevriende fruitteler uit de buurt een APPELBIER gebrouwen, dat alleen geleverd wordt aan deze vereniging (niet voor verkoop). Momenteel rijpt er een mysterieus bier (ook op basis van de Warsage Brune) 9 maanden op een armagnacvat. Het wordt gebotteld in oktober en krijgt dan een tweede gisting op fles. Het zal beschikbaar zijn vanaf medio november 2013. Het krijgt de naam DYONISOS. De bijzonder sympathieke en gastvrije brouwer leidde ons uitgebreid rond in zijn Walhalla, sleurde daarna een tafel en enkele banken aan en toverde zijn inrit in een handomdraai om in een gezellig terras in de zon. En wij proeven… Onze conclusie was eensluidend: indien we de Blonde op vat kunnen krijgen is dit zeker iets voor de volgende streekbierenmarkt of Retro Jardin, maar voor het festival opteren we zonder twijfel voor de Triple. Na weer een ommetje (afin, een lange om) langs Maastricht en een uitgebreide pauze op een terras onder de bomen in de avondzon – met een lekkere sterke Belgische blonde, want dat Nederlands bier… – keerden we moe maar tevreden huiswaarts, een voorraad flessen heerlijk bier op de achterbank en twee vrouwen in de koffer… Of was dat andersom? BRASSERIE WARSAGE (Dominique DENIS) Rue de la Gare 17, 4608 Warsage 0474/06 04 34 www.brasseriewarsage.be Openingsuren: dinsdag tot zondag 11u – 19u maandag gesloten. Academisch Nieuws – nummer 20 38 (Russian) Imperial Stout Mark Van Pee Stout is een bierstijl met een lange geschiedenis. Vandaag de dag kennen we dit bier vooral als een donker en vaak gebrand bier, maar oorspronkelijk werd met “stout” alleen het sterkste bier uit het gamma van de brouwerij aangeduid, onafhankelijk van de kleur (en zelfs biersoort). In de loop der jaren verloor stout echter haar associatie met sterk bier, en werden er zoete varianten van gemaakt die erg populair waren in het naoorlogse België. De laatste jaren is stout echter aan een flinke opmars bezig, dankzij de smaakvolle, bittere en gebrande bieren die tal van brouwerijen op de markt brengen. Denken we bijvoorbeeld maar aan Stouterik van de Zennebrouwerij, de Hofblues van ’t Hofbrouwerijke, de Haverstout van brouwerij Pirlot of de Oesterstout van de Scheldebrouwerij. Er is echter een deelcategorie die nog een stapje verder gaat: de Imperial Stouts, of Russian Imperial Stouts. Dit zijn de zware kleppers onder de stouts, donker en sterk alcoholisch. Belgische voorbeelden zijn Mano Negra van Alvinne, Dead Man’s Hand van Het Nest, Postiche van Lion à Plume, Hercule van Brasserie Ellezelloise, Black Albert of het Black Damnationgamma van de Struise Brouwers. Stuk voor stuk heerlijke bieren en stevige smaakbommen. Maar hoe komt deze biersoort nu eigenlijk aan haar naam? De mythe: De Russian Imperial Stout was een bier dat geëxporteerd werd naar het tsarenhof in Rusland, en moest sterk in alcohol zijn om de lange reis vanuit Engeland naar Rusland te overleven en te beletten dat het bier bevroor. Wat klopt er wel: Rusland en de Baltische staten waren een belangrijke exportmarkt voor Britse brouwers. Verschillende biersoorten werden naar Rusland geëxporteerd, maar de Londense porterbieren namen een belangrijke plaats in. Porter mag gerust beschouwd worden als het eerste globale bier te wereld: in 1769 nam kapitein James Cook porter mee op zijn schip naar de Stille Oceaan, in 1788 werd het bier geëxporteerd naar Australië bij de oprichting van de eerste strafkoloniën en het werd in de jaren 1780 reeds verscheept met de East India Company naar Bombay, Madras en Calcutta, lang voor er van India Pale Ale sprake was. Academisch Nieuws – nummer 20 39 Porter was ook populair in de Verenigde Staten, Ierland, Canada, Zuid-Afrika, Nieuw-Zeeland en de Baltische Staten. Porter bestond in diverse vormen, “mild” (jong) of “stale” (gerijpt), van licht alcoholisch tot de sterke “stout (porter)”, en al deze versies werden naar alle delen van de wereld verscheept, inclusief Rusland. Van Tsaar Peter De Grote van Rusland wordt verteld dat hij na een bezoek aan Londen in 1698 de export van porter en stout naar zijn land zou hebben bevolen. Ook Tsarina Catharina II zou bijzonder tuk geweest zijn op de sterkere “stout porter”. Maar porter, of het nu de stout porter of een minder alcoholische versie was, was niet het enige bier dat naar Rusland werd geëxporteerd. Grote brouwerijen in Burton-on-Trent, zoals Bass en Samuel Allsopp exporteerden al bier in de 18de eeuw naar Rusland, Polen en andere NoordEuropese landen. Dit waren de zogenaamde Burton ales, vaak erg zoete, donkerbruine bieren die in eigen land minder in de smaak vielen door het hoge alcoholpercentage en de plakkerige zoetigheid, maar erg populair waren in de Baltische staten en van de jaren 1740 tot begin jaren 1820 in massa naar steden zoals Riga, Danzig en Sint Petersburg werden verscheept. De Russische en Baltische regio was voor de brouwers uit de bierregio Burton-on-Trent zelfs hun grootste en belangrijkste markt. In 1822 begon de Russische regering echter zeer hoge importtaksen te heffen op alle Britse goederen: textiel, glas, kaas, maar ook op bier, waarmee de handel van bier van GrootBrittannië naar Rusland volledig vernield werd. Voor veel brouwerijen uit Burton-on-Trent betekende dit zelfs de doodsteek. Om de Russen toch van bier te voorzien, werden er plaatselijk brouwerijen opgericht. Porter uit Engeland was echter bijzonder populair en genoot een groot aanzien. Het werd in Rusland niet door de arme bevolking gedronken, zoals in Engeland, maar door welgestelde en vaak adellijke mensen. Russische porterdrinkers telden dus heel wat invloedrijke mensen in hun midden, en het gevoel heerste dat het best wel mogelijk was om goed bier te brouwen in Rusland, maar porter hoorde daar niet bij. De Russisch-gebrouwen porter werd beschouwd als minderwaardig ten opzichte van de Britse, en onder druk van de invloedrijke porterliefhebbers werd deze bierstijl vrijgesteld van de hoge importtaks die wel gold voor andere bieren. Het gevolg was dat de export van porter naar Rusland bleef bestaan, daar waar die voor andere bieren compleet stil viel. De Londense porterbrouwerij Barclay Perkins legde zich toe op de handel naar Rusland en verwierf praktisch het monopolie op de bierexport naar Rusland. Het was de sterkste stout porter van Barclay Perkins die aan het Keizerlijk (Imperial) hof van de Russische Tsaar werd verkocht, en hierdoor werd de stijl stilaan bekend als Russian Imperial Stout. Conclusie: Porter werd dus in veel variërende alcoholpercentages geëxporteerd naar Rusland, maar het was de sterkste versie, de stout porter, die aan het hof van de Tsaar werd verkocht en de naam Russian Imperial Stout meekreeg. Het hoge alcoholpercentage op zich was brouwtechnisch gezien helemaal geen noodzaak om het bier in goede staat van Engeland naar Rusland te krijgen. Academisch Nieuws – nummer 20 40 Algemene degustatie – 15 november Mark Van Pee Naast onze themadegustaties, die meestal gepaard gaan met een hele brok informatie en een slideshow vol foto’s, blijven de algemene proeverijen steeds een vast onderdeel van de O.B.A.D.-activiteitenkalender. Dit zijn meer informele avonden, waarbij we slechts kort een voorstelling geven van het bier en de brouwerij (of opdrachtgever). Het voordeel is uiteraard dat de clubband onder onze leden wat kan versterkt worden omdat er veel meer ruimte is voor een babbel, maar met een algemene degustatie zijn we ook niet gebonden aan een thema. Dit stelt ons in staat om acht totaal verschillende bieren, uit diverse bierstijlen en met uiteenlopende smaken, op één proeverij samen te brengen. Voor deze degustatie streken we neer in de Clarissazaal in het mooie Begijnhof, en beginnen deden we met een aperitiefbier: Broeder Jacob Brut Rosé (6,5 vol. % alc.) is de nieuwste telg van bierfirma Broeder Jacob uit Wezemaal, die in 2010 uit de grond werd gestampt door Johan Claes en Bruno Verbiest. Bruno was vroeger commercieel directeur bij brouwerij Sint Bernard in Watou en Johan stamt uit de familie van koffiebranderij Java en baatte daarna samen met zijn broer Dirk de prachtige herberg In de Ster “Bij Boeres” uit, onder de kerktoren van Wezemaal. Na hun eerste twee, vrij traditionele producten Broeder Jacob Bruin en Tripel op de markt te hebben gebracht, was het in 2012 tijd voor bieren die meer uit de band sprongen: Broeder Jacob Double Port is een bier verrijkt met porto en voor de Double Espresso werd bier gemengd met koffie gemaakt met koffiebonen uit La Pila Estate in Guatemala. In tegenstelling tot deze bieren, die Broeder Jacob laat produceren bij Du Bocq in Purnode, werd voor Brut Rosé een partner gezocht in Brouwerij Anders! in Halen. Brut Rosé is een sprankelend, licht zurig fruitbier dat verkregen is door gemengde gisting: een hoge gisting en een spontane gisting. Academisch Nieuws – nummer 20 41 Voor het tweede bier trokken we naar West-Vlaanderen, waar Sofie Vanrafelghem samen met enkele andere vrouwen reeds voor de derde keer het bier Eva (6,1 vol. % alc.) brouwde. De eerste twee keer gebeurde dit bij Alvinne in Moen, maar voor dit derde brouwsel werd ’t Gaverhopke in Stasegem gekozen. Met haar project “Vrouwen en Bier” voert Sofie Vanrafelghem een ware kruistocht om te bewijzen dat bier wel degelijk een drank voor vrouwen is en dat bier bijvoorbeeld ook een prominente plaats verdient op restaurant. Met degustaties in het hele land verkondigt ze die boodschap, waarbij ze een uiteenzetting geeft over de geschiedenis van de vrouw in de bierwereld en een aantal hardnekkige clichés uit de wereld probeert te helpen. Het derde bier van de avond Leopold ontdekte een foto van Ann die op de degustatie aanwezig was afkomstig van een jonge, was in het boek van Sofie nieuwe brouwerij uit Gembloux in het noorden van de provincie Namen. Brasserie Bertinchamps is gelegen in een oude vierkantshoeve die dateert uit 1661 en is het werk van Benoît Humblet, die vroeger brouwer was van l’Abbaye du Val-Dieu. Twee jaar geleden begon hij aan zijn nieuwe project en in december 2011 werd “la Ferme de Bertinchamps” aangekocht, die eerst grondig moest gerenoveerd worden. Bertinchamps Triple (8 vol. % alc.) is het eerste bier dat officieel uit de ketels rolde, begin dit jaar. Ondertussen waren we aangekomen bij het vierde bier van de avond: Super NoAH (4,9 vol. % alc.) van Brouwers Verzet. Super NoAH is het bewijs dat je geen Amerikaanse hopsoorten hoeft te gebruiken om een mooie hopgeur en stevige hopsmaak te bekomen. Het gebruik van enkele goede Europese aromahopsoorten geeft aan dit bier zijn bloemige en fruitige neus en de bitterhoppen zorgen voor een stevige nabitterheid. NoAH staat dan ook voor “No American Hops”. Brouwers Verzet is een jonge bierfirma die in 2011 werd opgestart door enkele jonge kerels die allen werkzaam zijn in een professionele brouwerij. Naast de werkzaamheden voor hun respectievelijke werkgevers, wilden ze echter ook hun eigen ding doen, een verzetje van de brouwers dus, ofwel: Brouwers Verzet. De bieren brouwen ze zelf, in de ketels van brouwerij Het Gulden Spoor in Gullegem. Olivier De Brauwere en Sébastien Morvan, twee jonge Brusselaars die mekaar acht jaar geleden leerden kennen in Canada, zorgden (onrechtstreeks) voor het vijfde bier van de avond. Hun grote droom is het oprichten van een nieuwe brouwerij in Brussel, en hiervoor richtten ze het Brussels Beer Project op. Bij brouwerij Anders! lieten ze vier prototypes van bier brouwen: Alpha, Beta, Gamma en Delta, allemaal bieren van 6 vol. % alc., maar met een verschillende receptuur en een verschillende stijl. In juni Academisch Nieuws – nummer 20 42 werden er dan zeven proeverijen georganiseerd in zeven verschillende cafés in het Brussels gewest, waar het publiek op democratische wijze kon stemmen voor hun favoriete bier. Delta haalde het, het enige bier van de serie waar de nadruk op het hopprofiel wordt gelegd. Drie hopsoorten Magnum, Smaragd en Citra voor de drooghopping zorgen voor een hoge bitterheid met exotisch fruitige toetsen. Het alcoholgehalte van 6 vol. % alc. maakt het bier licht verteerbaar, met een bitterheid die lang blijft hangen. In een tweede fase wil Brussels Beer Project een eigen brouwerij opstarten in Brussel, maar in afwachting wordt eerst de Delta officieel op de markt gebracht. Hiervoor hadden Olivier en Sébastien via “crowdfunding” een kleine 30.000 euro opgehaald. En opnieuw naar West-Vlaanderen voor bier nummer zes! Rookop (6,5 vol. % alc.) is een bruine dubbel die tot 1963 gebrouwen werd door Brouwerij-Mouterij St.-Joris in Reningelst, maar nu opnieuw tot leven werd gewekt door Brouwerij De Plukker uit Poperinge, de “Hoofdstad van de hop”. In de streek rond Poperinge zijn nog een 25-tal hopboeren actief die samen ongeveer 160 ha hopvelden hebben, en wat De Plukker zo uniek maakt, is dat de brouwerij ontstaan is op één van die hopbedrijven. Joris Cambie nam het hopbedrijf in 1993 over van zijn vader Daniël en schakelde alles over naar biologische teelt. Daarmee is hij de enige biologische hopteler in België. De brouwerij werd opgericht door Joris en brouwer Kris Langouche en de brouwinstallatie werd geplaatst op het hopbedrijf in een loods waar vroeger de hopasten waren om de hop te drogen. Aangezien alle hop van het hopbedrijf van gecontroleerde biologische oorsprong is, werd er voor gekozen om ook voor alle andere ingrediënten voor het brouwen van bier uitsluitend biologische grondstoffen te nemen: zowel op de boerderij als in de brouwerij wordt er dus enkel met biologische grondstoffen gewerkt. Voor het zevende bier, Lusja (7 vol. % alc.) bleven we dan weer terug in de eigen regio. Dit bier wordt door bierfirma NoordSter uit Balen op de markt gebracht, maar initiatiefnemer Norman Sterkens, in het dagelijkse leven systeemingenieur in de KMO-sector, gaat zelf zijn bieren brouwen in de ketels van brouwerij De Vlier uit Holsbeek. Het eerste bier dat de bierfirma commercialiseerde was de Norman, genoemd naar zichzelf, een blond bier in de traditionele tripel-stijl. Zijn tweede bier Lusja werd dan weer genoemd naar Norman’s vrouw Lucia Van Gool. Het werd een roodbruin bier van hoge gisting met 6 moutsoorten en 2 hopsoorten. De avond werd afgesloten met een klepper van formaat: Troubadour Westkust (9,2 vol. % alc.) van bierfirma The Musketeers die hun bieren laten produceren bij De Proefbrouwerij in Lochristi. The Musketeers verdienen alle lof, want na hun eerste twee bieren, Troubadour Blond en Obscura, verblijden ze de bierliefhebbers keer op keer met interessante en goed doordachte bieren. Troubadour Magma, een amberkleurig en sterk gehopt bier, werd in 2010 gelanceerd en won meteen de consumententrofee op het Zythos Bierfestival. Vanaf 2011 wordt op het einde van de zomer steeds een speciale editie uitgebracht van deze Troubadour Magma: Special Edition 2011 Cascade (dry hopping met Cascade hop), Special Edition 2012 Sorachi Ace (dry hopping met Sorachi Ace hop) en Special Edition 2013 Galaxy (dry hopping met Galaxy hop), onlangs te proeven op het Diesters Bierfestival. De Musketeers brachten nadien nog de Troubadour Imperial Stout op de markt, een zwarte, stevige stout van 9 vol. % alc., en de Troubadour Spéciale, waarmee ze een traditionele Belgische bierstijl, de Spéciale Belge, van onder het stof haalden. Troubadour Westkust wordt op de markt gebracht als een Black Imperial India Pale Ale, en het donkere, bijna zwarte bier combineert inderdaad de aroma’s van hop met die van geroosterde mout, koffie en lichte toetsen van chocolade en vanille. Een waardige afsluiter voor deze algemene degustatie! Voor uitgebreide uitleg over de geproefde bieren: zie www.obad.be Academisch Nieuws – nummer 20 43 Historische biercocktails Mark Van Pee Biercocktails zijn geen modern uitvindsel, maar zijn van alle tijden. Daarom duiken we even terug in de tijd voor een authentieke biercocktail uit 1835, uit het boek “Oxford Night Caps”, oftewel “slaapmutskes uit Oxford”, auteur onbekend. Het boek is een verzameling van recepten voor allerhande dranken die in de universiteit van Oxford werden gedronken. We pikken er eentje uit met bier, en eentje dat bovendien heel toepasselijk is voor deze feestdagen! Vóór de 3de eeuw werd Kerstmis in onze streek nergens gevierd. Wel was er een periode die “Wassail” heette, en die genoemd was naar een drank met dezelfde naam. Wassail was oorspronkelijk een warme, gekruide punch die geassocieerd werd met de eindejaarsperiode, en afstamt van een oud Germaans gebruik. De naam komt uit het Oud Engels “wæs hæil” of “wæs þu hæl”. Dit betekent “Be thou hale” of “Be Healthy”, “Wees gezond”. Het woord kreeg dan ook snel de betekenis van een drink-groet, zoals “santé” of “gezondheid!”. De Germaanse volkeren (Angelen, Saksen en Juten uit Noord-Duitsland en Denemarken) die zich in de 5de eeuw in Engeland vestigden, brachten dit gebruik met zich mee. In die tijd, en doorheen de latere middeleeuwen, bestond de drank meestal uit gekruide mede (een gegiste alcoholische honingdrank) of gekruid bier. We kunnen dus aannemen dat de Wassail een vroege voorloper van het kerstbier was, dat feestelijk werd gekruid voor de gelegenheid. Recept voor een Wassail Bowl uit 1835 – De Wassail Bowl, of “Swig” zoals die in Jesus College in Oxford werd genoemd, was zo populair dat er zelden gefeest of gedineerd werd zonder deze cocktail. Op het feest van St. David werd een enorme zilveren kom, door Sir Watkin W. Wynne in 1732 aan de universiteit geschonken, met een inhoud van 10 gallons (ongeveer 45,5 liter) gevuld met het drankje en doorgegeven aan het tafelend publiek. Het recept: doe een halve pond (ongeveer 225 gram) Lissabon suiker(*) in een kom, giet er een pint (56,8 cl) warm bier over, rasp een nootmuskaat en wat gember in het mengsel, voeg vier glazen sherry en nog eens vijf pints (284 cl) bier toe, en roer goed. Bedek de kom en laat dit zo’n 2 à 3 uur staan. Voeg dan 3 of 4 dungesneden sneetjes brood toe, die op voorhand bruin zijn getoast. Soms worden een drietal schijfjes citroen toegevoegd en een paar blokjes “loaf sugar” (**) die werden ingewreven met de schil van een citroen. Het drankje kon op dit punt ook gebotteld worden, om dan na enkele dagen licht sprankelend gedronken te worden. In (nog) vroegere tijden werden vaak geroosterde appels (of wilde appels, de bittere soort) gebruikt in plaats van brood. En tot op de dag van vandaag, zo zegt het boek uit 1835, houden mensen de oude traditie in stand om hun vrienden en buren op kerstavond en Twelfth-eve (de vooravond van Driekoningen) te vergasten met een Wassail Bowl waarin geroosterde appels ronddrijven, en die met de nodige ceremonie wordt binnen geleid. (*) Lissabon suiker was de naam voor de ongeraffineerde, maar licht gezuiverde suiker, waarbij de suiker verkruimeld was, en met kokend water door klei werd gefilterd. De suiker verloor hierdoor de natuurlijke bruine kleur, maar was eerder gelig-wit. (**) In de 18de en 19de eeuw werd suiker meestal gedroogd en in “broodvorm” getransporteerd. Deze kegel- of cilindervormige suiker was keihard en moest in stukken worden gebroken. Academisch Nieuws – nummer 20 44 Van Elvis Presley tot JFK, een biertocht door het Diepe Zuiden van de VS – deel 1 Werner Callebaut Op 2 november sta ik gepakt en gezakt op de luchthaven van Zaventem met bestemming Memphis. Samen met mijn collega plannen we een tiendaagse tocht door het Diepe Zuiden van de VS vooraleer we deelnemen aan een conferentie in Fort Worth, Texas. Een unieke gelegenheid om dit deel van de VS te verkennen. Enkel de eerste overnachting te Memphis en de huurwagen zijn vastgelegd. Voor de rest hebben we geen concrete reisplannen en hebben we begot geen flauw benul wat ons te wachten staat in dit onbekende – niet toeristische deel – van de VS. De enige must is dat we op 19 november in Fort Worth moeten zijn. Uiteindelijk zullen we deze ‘Funky Town’ bereiken na 3000 km omzwervingen langs Tennessee, Arkansas, Mississippi, Louisiana en Texas. Onderweg verdiepen we ons vooral in de sporen van de Burgeroorlog, de prachtige natuur en natuurlijk de lokale bieren. De eerste stop is een pure ‘tourist trap’ : Graceland. Ook al zijn we absoluut geen Elvisfans, men zegt dat je Graceland moet gezien hebben als je in de buurt van Memphis bent. Graceland ligt aan een drukke boulevard en de omgeving is oer-Amerikaans : diverse motels, 2 vliegtuigen van Elvis, diverse oldtimers van Elvis en natuurlijk de obligate toeristenshops. Je vindt hier ondergoed met Elvis op, vuilnisemmers met Elvis op, maar geen Elvisbier... Gelukkig misschien. We besparen ons de moeite van het domein binnen te gaan en één van de drie miljoen bezoekers per jaar te worden. Academisch Nieuws – nummer 20 45 Memphis is de volgende bestemming. Memphis is een arme stad. Je hebt hier een flashback uit de jaren ’70 met leegstaande huizen en groezelige bars waarvan de fameuze ‘Beale street’ de exponent is. Dit is een straat vol bars recht uit een gangsterfilm geplukt waar blues en jazz ontstaan zijn. BB King, Louis Armstrong en vele andere muzieklegendes begonnen hier aan hun rijke carrière te timmeren en ik heb de indruk dat hun geest hier nog steeds rondhangt bij de overwegend zwarte bevolking. Tijd voor lunch met de lokale specialiteit ‘porkchops’. Memphis is nu éénmaal de BBQ hoofdstad van het varkensvlees. Een heerlijk lokaal biertje glimlacht me toe : Ghost River Golden Ale van de brouwerij Ghost River Brewing uit Memphis. Volgens de brouwerij is het vooral het verfrissende karakter van het lokale water uit de ‘Ghost River’ dat het bier een meerwaarde geeft. Persoonlijk vind ik dit blonde bier best lekker, zonder meer. De gebruikte Duitse moutsoorten (Munich) en de caramelmout geven dit bier een evenwicht tussen de zoetigheid die je aanvankelijk proeft en de droge nasmaak. Ik herken de geur van brooddeeg en grassige, gekruide hopsoorten, maar het is moeilijk te herkennen welke exact. Zonder twijfel een aangenaam bier bij een salade of een lichte maaltijd, maar bij een overvloedige portie ‘porkchops’ valt dit biertje te licht uit. Via de gietijzeren brug over de Mississippi rijden we Arkansas binnen. De staat is zijn bijnaam ‘nature state’ zeker waard. Prachtige bergketens met een overdosis aan natuurpracht. Jammer genoeg geen hoogvlieger op vlak van lokale bieren. Arkansas is het land van de diepgelovige, blanke ‘Hillbilly’s’ die in afgelegen dorpen leven zoals honderd jaar geleden. In sommige delen van de staat is alcohol zelfs verboden. In elke straat vind je wel een kerk, maar een lokaal café vinden is iets moeilijker. Uiteindelijk vinden we in Hot Springs (een kuuroord) toch een bar waar je een rijk aanbod aan Amerikaanse bieren van microbreweries vindt. Mijn keuze valt op de Atlas IPA van brouwerij Marshall Brewing Company uit het naburige Tulsa, Oklahoma. Dit bier van 6,5% vol. alc. is een typische IPA en is zijn naam zeker waard. Het bier heeft een aangename hopgeur en aroma. Gebruikte hopsoorten zijn Columbus, Amarillo en Cascade die Academisch Nieuws – nummer 20 46 perfect geblend zijn waardoor de fruitige toetsen deze aangename ale tot een hoogtepunt brengen. Volgens mij een ideaal biertje bij iets kruidigere gerechten zoals Mexicaanse of Cajungerechten. Na twee dagen vol natuurpracht besluiten we de Mississippi opnieuw over te steken en rijden we de staat Mississippi binnen. Het is duidelijk dat deze rivier de leidraad wordt van onze reis en vroeger de levensader van de VS was. Arkansas was blank en arm. Mississipi is zwart en arm. Het is ongelofelijk hoeveel armoede je hier ziet. Kleine steden zoals Greenville en Port Gibson liggen er verlaten bij. Mensen wonen in bouwvallige huisjes, caravans of erger. Talloze kilometers rijd je langs parken vol woonwagens en caravans. De crisis heeft hier keihard toegeslagen. Naast de armoede valt vooral de zwaarlijvigheid op. Obesitas is hier duidelijk een kwaal...en niet een klein beetje. Totaal geen verrassing als je de “American way of life” ziet. Zelfs de groenten op mijn oversized maaltijden zijn gefrituurd en werkelijk alles (zelfs banken) zijn drive-in. Gelukkig heeft Mississippi ook de Natchez Parkway Trail (een prachtige weg door de bossen helemaal van Nashville, Tennessee tot Natchez, Mississippi). Een weg met prachtige fauna & flora kronkelt zich langs diverse natuurreservaten . Academisch Nieuws – nummer 20 47 Op het militair kerkhof van Vicksburg word ik werkelijk met verstomming geslagen. In Vicksburg vond de grootste veldslag in de Amerikaanse burgeroorlog plaats tussen de Noordelijken en de Zuidelijken. Het kerkhof is 26km (!!!) lang en je kan met de auto tussen de talrijke monumenten, mausolea, oorlogsboten, kanonnen en natuurlijk grafzerken rijden. Echt een must voor iedere liefhebber van veldslagen en oorlogen. Tijd om opnieuw aan te knopen met de lokale biercultuur. Na de talrijke katoenvelden zijn we nu in de streek van de pecannoten aanbeland. In een donkere kroeg recht uit de sixties met rode tafelkleedjes met witte bollen, een antieke kassa en toog incluis probeer ik het lokale bier Lazy Magnolia Southern Pecan van Lazy Magnolia Brewing Company uit Kiln, Mississippi. Dit is een absolute topper en mijn favoriet. Het is bij mijn weten het enige bier in de wereld gebrouwen met volledige, geroosterde pecannoten. De pecannoten geven een extra notig karakter aan deze brown ale en extra diepgang in het smaakprofiel. Het is een lichtgehopt bier zodat de moutigheid, karamel en notige smaken de mogelijkheid hebben om hun rijk smaakpallet te tonen. Hopsoorten zijn Domestic, Nugget en Willamette. De kleur is donker mahonie. Noten zijn doorgaans heel moeilijk te gebruiken in bier door het hoge oliegehalte, maar de brouwers van dit bier, Mark en Leslie Henderson, hebben dit toch mooi kunnen oplossen. Lees het vervolg van Werner’s avonturen in Academisch Nieuws 21 ! Academisch Nieuws – nummer 20 48 Manchester Mark Van Pee Manchester is niet meteen de meest voor de hand liggende bestemming voor een korte of lange vakantie. De stad, met een half miljoen inwoners, is niet meteen mooi, rustiek of idyllisch te noemen. De stad speelde een belangrijke rol bij de opkomst van de industriële revolutie en een groot gedeelte van de historische binnenstad werd tijdens de tweede wereldoorlog vernield. Het resultaat is een ietwat bizarre combinatie van moderne stadsgedeeltes, grote industriële gebouwen uit de vorige eeuw en grauwe, vervallen achterbuurten. Misschien heeft deze minder aantrekkelijke sfeer er wel voor gezorgd dat muzikale creativiteit in overvloed aanwezig was in de stad. De rijpere mensen onder ons herinneren zich ongetwijfeld pioniers in de jaren ’80 zoals The Smiths, Joy Division en New Order, of de typische Manchestergeluiden van The Stone Roses, Happy Mondays of Inspiral Carpets. Academisch Nieuws – nummer 20 49 Hoe dan ook, Manchester is niemands eerste keuze voor een citytrip, maar het is wel een stad waar men al eens verzeild kan geraken, voor het werk, of op weg van of naar een andere bestemming. En dat was ook voor ons het geval: op terugweg van de SIBA North West Beer Competition & Festival, de jaarlijkse biercompetitie van de vereniging van de onafhankelijke brouwerijen uit het noordwesten van Engeland, belandden we voor een dagje in Manchester in afwachting van onze vlucht terug naar Zaventem. Groot Manchester heeft met Holt (1849), Hydes (1863), JW Lees (1828) en Robinson (1838) een pak oude, traditionele en grote familiebedrijven die een groot deel van de koek opeisen en op zich geen onaardige bieren maken, maar toch zijn hun producten niet meteen opwindend en nieuw te noemen. Momenteel zijn er maar liefst ongeveer 30 brouwerijen in Groot Manchester en de onmiddellijk omgeving, uiteraard van wisselende kwaliteit. Microbrouwerijen die bij de betere mogen gerekend worden, zijn Marble en Blackjack uit Manchester zelf, Pictish uit Rochdale, Blackedge uit Horwich, Wilson Potter uit Middleton en Quantum uit Stockport. Uiteraard kom je het betere bier niet zomaar tegen op straat of in de krantenwinkel, maar moet je op zoek naar een leuke, gezellige of interessante pub. En goed nieuws voor iedereen die bewust of per ongeluk in Manchester moet verblijven: de stad heeft een bruisende en interessante bierbeleving! We sommen even de leukste etablissementen voor jullie op... Veel leuke plekken zijn min of meer geconcentreerd in de Northern Quarter, het noordoostelijke stuk van het centrum. Het leek ons dan ook logisch om onze overnachtingsplaats in die regio te zoeken, die bovendien makkelijk te voet te bereiken is vanuit het treinstation Piccadilly. Over drie plaatsen kunnen we dus niet rapporteren, omdat die meer in het westelijke of zuidelijke stuk van Manchester te vinden zijn: Knott Bar (374 Deansgate) heeft vaak bieren van uitstekende brouwerijen zoals Magic Rock (zie ook onze themadegustatie rond Britse bieren van vorig jaar) en Hardknott, geen onbekende voor bezoekers van een vorige editie van het Diesters Bierfestival. The Font (7-9 New Wakefield Street) heeft een ruime selectie van interessante bieren op cask en keg. En ook de Schotse rebelse brouwerij BrewDog heeft in Manchester een eigen pub (35 Peter Street), waar ze traditioneel naast hun eigen bieren vaak ook producten van Mikkeller schenken. Die hebben we dus niet bezocht... Marble Brewery De interessantste brouwerij in Manchester is ongetwijfeld Marble, die keer op keer verbazen met uiterst smaakvolle bieren, zoals hun Lagonda IPA, hun heerlijke “premium” Dobber, of sappig hoppige Pint, en graag buiten de lijnen kleuren met bijvoorbeeld een Earl Grey IPA of Black Marble. Marble Brewery begon haar leven in een achterkamer van de prachtige Marble Arch Inn, waarover reeds een artikel verscheen in het Academisch Nieuws nummer 17. Academisch Nieuws – nummer 20 50 De brouwerij ontgroeide haar locatie, en ondertussen heeft ook hoofdbrouwer James Campbell de brouwerij verlaten, maar Marble Arch Inn (73 Rochdale Road) is nog steeds de beste plaats om van Marble-bieren te genieten. Het mooie, geklasseerde, gebouw dateert uit 1888 en is prachtig betegeld in limoen- en licht- en donkergroen, een betegeld plafond in warme terracotta-kleuren en een vloer in kleurrijk mozaïek, en de warme sfeer wordt extra geaccentueerd door een open haard en de donkere houten banken. Een pareltje dat absoluut niet te missen is! Het hele gebouw ademt de geschiedenis uit, en de weelde en pracht van betere tijden. Bijkomend voordeel: de kamer helt naar beneden van de ingang naar de toog toe. Naar de toog hollen voor een volgend glas bier is dus supermakkelijk! De brouwerij heeft nog twee andere pubs in bezit, ééntje buiten de stad (Beer House in Chorlton-cum-Hardy) en ééntje in het Northern Quarter waar we ons bevinden: 57 Thomas Street (het adres: 57 Thomas Street! ;-)). Gezelligheid In Manchester kan je terecht in zowel moderne bars als meer gezellige, authentieke stekjes. Voor dat laatste is The Angel (6 Angel Street) een aanrader, een warme, traditionele pub die enkele jaren leeg stond, maar sinds 2008 stevig de kaart trekt van goede Britse ales. Twee handpompen zijn gereserveerd voor cider en perry, en een achttal andere handpompen voorzien de dorstige bezoeker van eerder regionale bieren van onafhankelijke producenten. Op het ogenblik van ons bezoek was het Academisch Nieuws – nummer 20 51 moeilijk kiezen, met een aanbod van onder andere Pictish, Saltaire, Liverpool Organic en Blackedge, stuk voor stuk zeer interessante brouwerijen. Het kan hier wel eens gebeuren dat een stamgast plaats neemt aan de piano voor wat gratis entertainment, en ook honger hoeft men hier niet te lijden: op de bovenverdieping is ook een restaurant voorzien. Een geweldige plek dus voor een kort of langer bezoek, of dit nu vast of vloeibaar van aard is. De Soup Kitchen (31/33 Spear Street) is dan weer iets compleet anders en laat zich het best omschrijven als een erg leuke en geslaagde combinatie van soepbar, koffiehuis en bierbar. De grote, open ruimte is gevuld met lange banken die bijna continu volzet lijken met studenten, jonge gezinnen en krantenlezende mensen, die samen zorgen voor een gezellige drukte. Je kan hier kiezen uit diverse koffies met een uitgebreide selectie aan gebak en taartjes, allerhande vers belegde broodjes, of een 8-tal heerlijke verse soepen. Niet meteen de plaats waar je interessante bieren zou verwachten, maar toch zijn hier een viertal handpompen te vinden met een wisselende keuze. Belgisch Wie dan toch Belgisch bier mist, verwijzen we door naar Bar Fringe (8 Swan Street), de plaats die de meest prominente Belgische bierbar in Manchester mag genoemd worden. Zitplaats is er genoeg: aan de lange, gezellige toog, in gezellige hoekjes aan de kant, of op een zonnig verhoogje aan de grote ramen. Hier vind je bierliefhebbers, muziekliefhebbers, studenten, postbodes, motorrijders en sjieke bankmanagers, samengebracht in een gezellig geroezemoes van bierbonhomie. Naast interessante Belgische bieren op vat en fles, vind je hier ook een Groene Duvel van 6,8 vol. % alc. op vat, maar ook de Tripel Hop is tot hier geraakt. “Craft beer” Maar Manchester is ook een moderne, trendy, hippe stad. Hier is dus ook zeker plaats voor meer moderne bars, die niet alleen de traditionele “cask ales” (met hergisting op vat en met de handpomp getapt, zonder hulp van externe gasflessen) tappen, maar zich vooral toeleggen op de nieuwe golf van “craft beers”, bieren van nieuwe, innovatieve brouwerijen die zich vaak specialiseren in smaakbommetjes en minder gangbare, soms ook minder toegankelijke bieren. Zo’n paradijs voor de gevorderde bierliefhebber is Port Street Beer House (39-41 Port Street). De zaak is gezellig ingericht en zit meestal nokvol (jongere) mensen op zoek naar een extremer en moeilijker te vinden bier. Yamika Valley van Arbor Ales, Londinium van Academisch Nieuws – nummer 20 52 Roosters, Mia van First Chop, Dark Arts van Magic Rock, Wild Raven van Thornbridge en Sunburst van Dark Star werden op het ogenblik van ons bezoek op cask aangeboden, stuk voor stuk heerlijke bieren van fantastische brouwerijen. Alsof dat al niet genoeg was, waren er ook verschillende interessante “kegs” te proeven (bieren getapt op “Belgische” wijze, met extern koolzuurgas): Belgische bieren (Jambe de Bois van de Zennebrouwerij, Viven Porter, en Liefmans Cuvée), geweldige Britse kleppers zoals Diablo, de India Pale Ale van Summer Wine, en Modus Operandi van Wild Beer (onlangs op fles te proeven op het Diesters Bierfestival), maar ook bijvoorbeeld de “I’ve Seen Bigger Than Yours” van To Øl en Monk’s Elixir van Mikkeller. Voor wie dit nog niet genoeg zou blijken, is er ook een aparte kaart met flessenbieren met het beste van de USA (Brooklyn, Cigar City, Flying Dog, Founders, Goose Island, Jester King, Jolly Pumpkin,...), GrootBrittannië (The Kernel, BrewDog, Magic Rock, Partizan, Redchurch, Weird Beard, Thornbridge, Wild Beer,...), Denemarken (Evil Twin, Mikkeller,...) en een mooie selectie Belgische geuze. Zoals gezegd, een waar paradijs! Wat ons wel opviel, en wat alweer een mooie illustratie is van de zeer democratische prijzen die we op het Diesters Bierfestival hanteren, is dat de Modus Operandi in Diest werd aangeboden aan een prijs die 25% goedkoper was dan die in haar eigen thuisland! Nog dorst? Liever nog iets meenemen naar huis? Dan is Beermoth (70 Tib Street) het antwoord. Deze gespecialiseerde bierwinkel opende eerder dit jaar de deuren, en verkoopt een groot aantal, steeds wisselende, bieren van interessante brouwerijen. Academisch Nieuws – nummer 20 53 Bierbrouwen in Laakdal Sabine Mans Op de laatste dag van november bekeken de Biervrienden in Laakdal het concept “bier” eens van een andere kant. Onder leiding van Filip Vanherck en Paul Steenackers van de Kastelse Biervereniging konden de leden die dag het hele brouwproces van nabij volgen tijdens de eerste “BiL-brouwdag”. De heren uit Kasterlee hadden voor de gelegenheid een hobbybrouwinstallatie laten aanrukken naar de chirolokalen van Vorst. Toen we toekwamen om 10 uur was de mout al geschroot en was het water al op temperatuur gebracht. Onder de 18 aanwezigen ontwaarden we 9 mensen die ook lid zijn van O.B.A.D., het leek bijna een clubactiviteit… Aangezien timing van groot belang is in het brouwgebeuren, volgt hierna een verslag van het verloop van deze brouwdag. 10u06: storting van de mout, bestaande uit 10 kg pilsmout en 1 kg tarwemout. Dan begint het maischen, het eigenlijke “brouwen”, waarbij het zetmeel in de mout door enzymen wordt afgebroken tot suikers waarop later de gist zijn lusten kan botvieren. Deze enzymen worden geactiveerd door het brouwsel een bepaalde tijd op bepaalde temperaturen te houden. Het water in de brouwketel heeft bij het storten een temperatuur van ongeveer 52°C. Deze temperatuur wordt 30 tot 60 minuten aangehouden; hier kunnen peptidasen hun werk doen. Deze enzymen zorgen voor de afbraak van eiwitten. Hier is wel enige voorzichtigheid geboden: een te lange rusttijd op deze temperatuur zal een slechte Academisch Nieuws – nummer 20 54 schuimhoudbaarheid tot gevolg hebben. Met de huidige kwaliteit van de mout kan je deze temperatuurstap ook overslaan, omdat in de mout ook al een deel van de eiwitten afgebroken zijn. Intussen maken de hobbybrouwers hun giststarter klaar. We hadden al gemerkt dat er al een hele tijd een doos appelsap op de verwarming lag, maar die was dus bezig met op een temperatuur tussen 20 en 25°C te komen om te dienen als suikerachtige voeding waarin de gist zijn eerste evolutie zou kunnen doormaken. Eerst wordt de gist “wakker gemaakt” in een glas lauw water en mag hij daar even hydrateren. Vervolgens wordt het gistwater gemengd met een liter appelsap en in een fles gegoten die wordt afgesloten met een waterslot. Al snel begint de gist te werken en ontstaat er een schuimlaagje in de fles. Het gebruik van appelsap voor de giststarter is een makkelijke oplossing die gebaseerd is op het wijnmaken, en zorgt ervoor dat de gist een beetje voorsprong heeft als hij later toegevoegd wordt aan het wort. 10u35: verhoging van de maisch-temperatuur naar 63°C. Tijdens het verwarmen wordt er voortdurend geroerd met een roerwerk dat in de brouwketel kan worden gezet. Op deze temperatuur wordt het enzym Beta-amylase geactiveerd, ook wel het versuikeringsenzym genoemd. Dit valt de uiteinden van de zetmeelketens aan en vormt ze om tot maltose. Deze temperatuurfase zorgt voor bier met een hoge vergistingsgraad, een droger bier dus. 10u55: de giststarter vertoont al een laagje schuim van 2 cm. 11u30: het brouwsel wordt (uiteraard weer al roerend) verder verwarmd tot 72 °C, de temperatuur waarbij de Alfa-amylase het beste rendeert. Dit enzym knipt de zetmeelketens in kleinere stukjes zodat de vergistbaarheid van het wort nog verhoogt. Deze temperatuur wordt nog een kwartiertje aangehouden. 12u05: de filterkuip is op temperatuur gebracht met een hoeveelheid heet water, dat er nadien weer uitgelaten wordt. Dan wordt er warm water (80°C) in de filterkuip gegoten tot de filterplaat net onder staat. De maisch wordt opgestookt tot 78°C, de meest ideale temperatuur voor het filteren. Dan wordt de maisch in de filterkuip gegoten, waar het kaf van de gerst een dikke filterlaag vormt waar het wort doorheen sijpelt. Door al dat stoken wordt het intussen goed warm in de zaal… 12u35: start van het filteren. Het eerste troebele wort dat uit de filterkuip loopt, wordt opnieuw in de filterkuip gegoten tot er helder wort uitkomt. Het kraantje aan de filterkuip is wat wispelturig en weigert een constant debiet aan te houden: het moet herhaaldelijk afgeregeld worden voordat het een gelijkmatige stroom wort uitspuwt. Academisch Nieuws – nummer 20 55 En dan komt één van de hoogtepunten van deze brouwdag: we proeven een glaasje warme wort met een goede geut whisky erin. Dit is een delicatesse omdat je het alleen maar kan proeven als je aan het brouwen bent, en dan alleen vlak na het filteren en voordat de hop erbij gaat. Het is bovendien ook een erg lekker winterdrankje. Een paar keer wordt er wat heet spoelwater bij de maisch gevoegd zodat de filterlaag zeker niet gaat uitdrogen. Met dit water wordt ook het wort dat nog in de moutlaag zit, uitgespoeld zodat er zo weinig mogelijk verloren gaat. Tijdens het filteren, dat wel een tijdje duurt, krijgen we een broodmaaltijd vergezeld van een lekkere paprikasoep, gemaakt door voorzitter Johan en zijn vrouw Inge. Dan is het filteren afgelopen en wordt het wort aan de kook gebracht. 14u40: het wort kookt en de bitterhop gaat erbij. Deze mag een uur meekoken. Intussen mogen we ons uitleven met het bottelen van een eerder gebrouwen hobbybier, een zwart bier dat gebrouwen werd met verschillende overschotten van mout en een stevig vleugje koriander en appelsienschil. In de fles waarin het bier gelagerd heeft, wordt 8 gram suiker toegevoegd per liter. Daarna wordt het bier via een hevel met een kraantje in flessen overgeheveld, die afgesloten worden met een kroonkurk. Enkele deelnemers leven zich echt uit met het kroonkurkapparaat en de hevel! 15u40: er wordt gedroogde appelsienschil en aromahop toegevoegd. Nu mag het brouwsel nog een kwartiertje koken. 15u55: Het vuur gaat uit, en dan wordt het bier gekoeld met een dompelkoeler die in de ketel gehangen wordt en waardoor koud water stroomt. Het water dat eruit komt, is opgewarmd door het hete wort en kan gebruikt worden voor de afwas en om schoon te maken. In het begin komt de stoom er zelfs nog uit. Tijdens het koelen wordt er onder de aanwezigen duchtig gediscussieerd over “sport”… ’t Is te zeggen, we vangen de meest mysterieuze discussies op over het kaartspel wiezen: “Als je blijft doorvragen, dan verraad je veel kaarten” en “Je schudt de kaarten en je schiet af en toe” zijn maar enkele voorbeelden. Wij zijn alleszins niet mee… Na het koelen wordt het wort overgegoten in het gistingsvat (uiteraard zonder de hopbellen, die in de kookketel blijven dank zij een hopfilter voor het kraantje). De fles giststarter-metappelsap gaat erbij en het deksel met waterslot wordt op het vat geplaatst. En dan gaat het bier mee met Jo om bij hem thuis rustig te gisten. We zijn benieuwd wanneer de BiL-leden het zullen kunnen proeven! Academisch Nieuws – nummer 20 56 Tijdens deze brouwdag lieten de Biervrienden in Laakdal de deelnemers uiteraard niet droog staan. Aanvankelijk waren we een beetje van slag omdat we op de tafels koffiepotten zagen staan: zouden we alleen maar koffie krijgen?? Gelukkig bleken die koffiepotten dienst te doen als waterkaraf en kwam men al snel aanrukken met een plateau vol proefglaasjes met bier. Als eerste kregen we een Pompoen (6 vol.% alc.),uiteraard niet de groente maar een bier ontworpen door de Kastelse Biervereniging. Aangezien ze een bier wilden lanceren als streekspecialiteit uit Kasterlee, moest het zeker pompoen bevatten: de inwoners van Kasterlee zijn immers de “pompoenpapfretters”. De eerst pogingen met pompoenpitten en pompoensap gaven geen bevredigend resultaat. Ze trokken met hun idee naar de Proefbrouwerij, waar een test gebeurde met pompoenaroma uit een flesje. Ook dit was niet wat ze wilden: het was te sterk. Uiteindelijk werd het een tarwebier met gedroogde pompoen, gebrouwen volgens een recept dat de mensen van de Kastelse Biervereniging per telefoon aan de Proefbrouwerij uitlegden. In eerste instantie was het bier alleen in de herfst beschikbaar, maar door de grote interesse is het nu ook het hele jaar door verkrijgbaar. Pasteurke Dubbel (7 vol.% alc.) werd ontwikkeld door Hobbybrouwerij De Donkere Wolk, leden van de Olense biervereniging Het Geno(o)tschap van de Pot. Zij brachten twee bieren op de markt naar aanleiding van 100 jaar Sint-Jozef-Olen. Deze gemeente werd opgericht door een ingenieur en een pastoor, dus werden de twee bieren “Ingenieurke” en “Pasteurke” genoemd. Beide werden gebrouwen bij Boelens (500 liter). Het Pasteurke Dubbel bleek eerder amber te zijn dan donker, en was zoetig-moutig met een bitterige toets. In het recept werd veel Cara-mout gebruikt. Het bier is vrij evenwichtig maar heeft toch een stevige alcoholtoets en lijkt sterker dan 7%. Tegenwoordig is De Donkere Wolk al meer een bierfirma dan een groep hobbybrouwers. Het derde bier is een hobbybrouwsel van Paul Steenackers, dat hij eenvoudig P13 noemt maar ook wel eens aanduidt met de naam Baronnekesbier omdat hij wel eens de baron van de Grachtlaan genoemd wordt. Het is een bier van 7,5 vol.% alc. dat werd gebrouwen met haver en koriander. Academisch Nieuws – nummer 20 57 Bier vier is Pitbull 88 (8,8 vol.% alc.) van Hobbybrouwerij Humulus uit Arendonk, een bier dat ze ontwierpen voor de rugbyploeg van Arendonk, opgericht in 1988. Die wilden graag een stoer biertje met geturfde mout. In het eerste hobbybrouwsel was de turf iets te prominent aanwezig, dus werd het recept dat in ‘t groot bij Brouwerij Anders! gebrouwen werd een beetje afgezwakt. Hobbybrouwerij Humulus volgt nog de oude traditie door enkel te brouwen in het koude seizoen, van oktober tot maart. Ze maken ook zelf hun houten bakken, dus ze proberen alles zo ambachtelijk mogelijk te doen. Kastel 2460 (7 vol.% alc.) is ook weer een bier dat gemaakt werd voor Kasterlee en ontworpen door de Kastelse Biervereniging. Bij een brouwcursus die ze volgden bij de VAW (Vereniging van Ambachtelijke Wijnbouwers, Wijnmakers en Bierbrouwers) kregen ze drie standaardrecepten mee en de bijhorende ingrediënten voor een blond, amberkleurig en donker bier. Aan het einde van het jaar hadden ze nog wat diverse moutsoorten over en brouwden ze een bier met die overschotjes, dat ze Kato noemden. Op dat recept bouwden ze de jaren nadien verder, en toen de vraag kwam om een Kastels bier te ontwerpen, werd het recept van de Kato gekozen. Het is een amberkleurig bier met 6 moutsoorten en 2 hopsoorten, dat gebrouwen wordt in de Proefbrouwerij. Het etiket bevat een reeks elementen die verwijzen naar Kasterlee: 2460 is de postcode van Kasterlee, Kastel is de volksnaam van de gemeente, pompoenen verwijzen naar de spotnaam “pompoenpapeters”, en de kabouter en de boom met zijn wortels boven de grond verwijzen naar de Kabouterberg. Dan is het de beurt aan een vergelijkende proeverij van hobbybrouwsels (aangekondigd door voorzitter Johan als: “Je hebt twee versies gekregen, een linkse en een rechtse...”). Een gedeelte van het bier dat we mochten helpen bottelen, werd 2 à 3 weken geleden al gebotteld in twee batches, telkens met een andere gist voor de nagisting. De helft werd hergist met de restgist die nog in de lagertank zat, de andere helft kreeg champagnegist om te hergisten. De versie met de champagnegist komt lichter over en tegelijk meer alcoholisch, het is ook iets meer gesatureerd. De versie met de gewone gist lijkt wat dikker en olie-achtiger. Tumulus Nera (8 vol.% alc.) is het volgende bier dat we proeven. Dit donkere bier van De Kale Ridders, gebrouwen bij de Proefbrouwerij, heeft toetsen van donkere chocolade en koffie, die alleen aangeleverd worden door de zwarte mout. Vorig jaar won dit bier nog een prijs op de Brussels Beer Challenge. Het bier past in het rijtje “hobbybieren” in deze degustatie, omdat De Kale Ridders ook begonnen zijn als hobbybrouwers. Met de Eden Quadrupel (9,6 vol.% alc.) wordt de degustatie afgesloten. Het bier werd ontworpen door de Lustige Brouwers en won de Brouwland Biercompetitie in de categorie “Beste Studentenbier Lage Landen”. Het is een donker, licht gebrand bier, evenwichtig van smaak en met een stevige dosis alcohol. Momenteel wordt het op grote schaal gebrouwen bij Anders. Academisch Nieuws – nummer 20 58 Ledenavond – 7 december Mark Van Pee De ledenavond is het ideale moment om even stil te staan bij het afgelopen jaar en plannen bekend te maken voor de toekomst van onze geliefde bierclub. Bij een gratis aangeboden aperitief (Warsage blonde, op vat) presenteerden Andy, Sabine en Mark enkele interessante cijfers over het ledenbestand, een overzicht van wat we met de club bereikt hebben, de mooie resultaten van het afgelopen Diesters Bierfestival, een transparante kijk op onze clubfinanciën, en de jaarkalender voor 2014. Daarna werd er verbroederd en verzusterd bij een heerlijke winterbarbecue, die bovendien gratis was voor alle mensen die een handje toestaken op het Diesters Bierfestival, Kunst & Bier, de Streekbierenmarkt en/of Retro Jardin, en vloeiden de Sint-Jannen, Troubadours Spéciales, Alpaïdes op vat, Saisons Duponts, Vicarissen Generalen, Tumuli Magnae (Latijns meervoud...) en andere lekkere bieren overvloedig. En koffie en taart achteraf, niet te vergeten... Ledeninformatie Ons ledenaantal steeg van 57 naar 94, oftewel een stijging van maar liefst 64,9%. Vorig jaar vonden we de stijging al enorm (26,7%), maar dit jaar was die dus gigantisch. Mensen die bovendien lid werden op (of na) het bierfestival in oktober, zijn hier niet bijgerekend omdat deze geteld worden als leden van 2014, en dat waren er nog eens 7, zodat we afklokten op iets meer dan 100 virtuele leden. Van alle leden van vorig jaar, hernieuwden maar liefst 91,23% hun lidmaatschap voor 2013 en verloren we slechts 5 leden. Hopelijk mogen we dit beschouwen als een teken dat de leden het wel goed vinden bij O.B.A.D.! Academisch Nieuws – nummer 20 59 60 personen zijn A-lid (lid van O.B.A.D. en Zythos), 34 personen zijn B-lid (alleen lid van O.B.A.D.). Dit betekent dat we 64% A-leden in ons bestand hebben. Vorig jaar A-lid (2012) eindigden we met 72% A-leden en 28% B-leden. Dit betekent echter niet dat er een daling is van het aantal AB-lid leden, want in absolute cijfers is er een stijging: van 41 naar 60. Dat wil wel zeggen dat er veel meer B-leden zijn bijgekomen in 2013 dan A-leden, wat zeker niet negatief is. Het betekent immers dat we als club iedereen aanspreken, van kenner tot gewone geïnteresseerde, en we de kans krijgen om iedereen te laten evolueren tot biermissionaris, elk op zijn manier. Op geografisch vlak zijn er weinig verrassingen. 53 leden (56%) komen uit het Hageland, 41 mensen (44%) niet. Vorig jaar (2012) kwam een Hageland minderheid van ons ledenaantal (42%) uit het Niet-Hageland Hageland, en bovendien waren die percentages berekend op een kleiner ledenaantal van 57 in plaats van de huidige 94 leden. Dat betekent echter niet dat we leden uit niet-Hageland hebben verloren, want hoewel hun percentage daalt van 58% (2012) naar 44%, zien we in absolute cijfers toch een stijging van 33 (in 2012) naar 41. Wel betekent dit dat we héél veel nieuwe leden uit het Hageland hebben bijgewonnen dit jaar. We mogen dan ook gerust besluiten dat onze streekpromotie werkt! 63 leden (67%) komen uit Vlaams-Brabant, 15 mensen (16%) uit Limburg en 12 (13%) uit Antwerpen. Vorig jaar bedroegen die percentages respectievelijk 58%, 23% en 14%). Ook hier zien we een daling van de percentages uit Limburg en Antwerpen, maar zijn dit geen dalingen in absolute cijfers. Voor Limburg kwamen er zelfs 2 extra leden bij, maar de percentages worden berekend op een veel groter aantal (94 in plaats van 57). Maar dit betekent wel dat we een zéér grote stijging hebben van nieuwe leden in Vlaams-Brabant. Als lokale vereniging is dat uiteraard zeer positief. Vlaams-Brabant Antwerpen Limburg Waals-Brabant Oost-Vlaanderen Zuid-Holland Als we iets gedetailleerder gaan kijken per gemeente, zien we een kentering in de top: meer mensen uit Aarschot sluiten zich aan, zodat dit de tweede belangrijkste origine wordt met 7%. We zien echter vooral een zeer sterke stijging van Diest bij de nieuwe leden, zowel in percent als in aantal. Evenementen zoals Retro Jardin, de Streekbierenmarkt en het Diesters Bierfestival zullen hier wel geholpen hebben. Ondanks de sterke stijging, blijft O.B.A.D. het gevoel hebben van een kleine, gezellig club. We hebben nooit actief aan ledenwerving gedaan en zullen dit ook nooit doen. Al onze activiteiten staan open voor niet-leden, en we bereiken de lokale bevolking op tal van grotere activiteiten, zoals het Diesters Bierfestival, de Streekbierenmarkt of Kunst & Bier. Op zich is het niet moeilijk om een erg groot ledenbestand uit te bouwen, het volstaat om actief mensen aan te spreken en hen een formulier te laten invullen, maar we betwijfelen of dit dan gemotiveerde leden zouden zijn. Alle leden van O.B.A.D. hebben zelf het initiatief genomen om lid te worden. Dit zorgt voor een hechte sfeer en een club van geëngageerde mensen. Het groot aantal medewerkers die kwamen helpen op het festival, en de heerlijke gezellige sfeer op de ledenavond, waar onze leden af en toe zelfs spontaan achter de toog kropen om andere leden te bedienen, zijn hier mooie voorbeelden van. Hartelijk bedankt aan allen! Academisch Nieuws – nummer 20 60 Diesters Bierfestival 2013 Een tabelletje zegt meer dan woorden: 2011 2012 Evolutie ‘11-‘12 2013 Evolutie ’12-‘13 Bestelbriefjes 610 643 +5,41% 787 +22,40% Consumpties 1.434 1.440 +0,42% 1.833 +27,29% Omzet 4.395,25 4.680,50 +6,49% 5.938,75 +26,88% Opbrengst 991,31 1.037,20 +4,63% 1.135,47 +9,47% De stijging van 5% van vorig jaar is normaal te noemen, maar dit jaar kregen we een explosie van 27% te verwerken. Geen wonder dat het druk was, dat er een paar bottlenecks waren, en dat iedereen het gevoel had de voeten van onder het lijf te moeten lopen! Maar we mogen best blij zijn met de opbrengst van 1.135,47 euro (1.402,77 euro als we de verkoop van reststock erbij tellen). En het geeft tegelijk aan welke kleine verkoopmarge we nemen om het festival betaalbaar te houden voor de bezoekers: de omzet stijgt met bijna 27%, terwijl de winst “slechts” met 9% gestegen is. Met een normale stijging van 5% zoals we telkens gehad hebben, kan de groei geanticipeerd worden. Maar met een stijging van 27%, leidt dat uiteraard tot enkele problemen. Sommige goed draaiende bieren waren op een bepaald ogenblik niet meer zo koel te krijgen als we wilden, maar dit is helaas evenzeer te wijten aan de gedwongen afhankelijkheid van professionele (of minder professionele) leveranciers: de drankenhandel had twee frigo’s te weinig geleverd (zonder verwittiging en bovendien was het geleverde materiaal van ondermaatse kwaliteit). Bovendien is en blijft het een bierfestival. Het is geen café, waar 10 mensen zitten, hier werden continu 225 mensen bediend en zijn er pieken geweest van 50 bestellingen per minuut. Bovendien zijn we allemaal vrijwilligers zonder ervaring in de horeca, maar uiteraard zijn er toch steeds mensen die verwachten om op dezelfde tijd bediend te worden als in een café, met dezelfde kwaliteit. Alweer willen we onze fantastische medewerkers bedanken die zelfs de meest onredelijke klanten met een glimlach en engelengeduld hebben geholpen! Nog wat statistiekjes? Voor de eerste keer konden mensen een evaluatieformulier invullen. We zijn blij te melden dat we wel zéér positieve scores kregen, op geen enkel onderdeel haalden we minder dan “goed”, Maar liefst 1/3 van onze bezoekers zijn vrouwen, De gemiddelde leeftijd van de bezoeker aan het Diesters Bierfestival is 46 jaar, Academisch Nieuws – nummer 20 61 Het festival trekt veel lokale bezoekers, waarvan meer dan 1/5de uit Diest komt, Eén derde van onze bezoekers is lid van een bierclub, één vierde is lid van Zythos. 55% van onze bezoekers kwam voor de eerste keer naar het festival en een fenomenale 88% van de bezoekers geeft aan om volgend jaar zeker te willen terugkomen. Een mooi resultaat! Het festival moet het vooral hebben van mond-aan-mond reclame: 46% weet het via vrienden of kennissen, 17% via Zythos, de media (kranten,...), internet en flyers leveren elk 8% op. Slechts 4% heeft het van de affiches, dus dit is iets waarop we in de toekomst misschien kunnen besparen. De evaluatiepapiertjes leverden ook wel eens interessante commentaren op. Zo schreef iemand: “Weinig tripels (4) van echte brouwerijen (1)”. Uiteraard stonden er veel meer tripels op de kaart. Deze persoon had 4 bieren met het woord “tripel” in de naam gevonden (en dan houden we zelfs geen rekening met het Franstalige “triple”), terwijl tripel uiteraard een bierstijl is en geen biernaam. Het is uiteraard niet omdat je niet “tripel” in de naam zet dat het geen tripel is. Maar positief aan deze commentaar is het feit dat mensen beginnen te letten op het verschil tussen een brouwerij en een bierfirma. Dit is een overwinning voor de consumentenvereniging! Iemand anders schreef: “Terwijl jullie de doelstellingen van Zythos proberen na te leven, vinden we het zeer spijtig dat de indeling van de bieren te wensen overlaat. Speciaalbieren!! Wat is dat? Alles door elkaar: blond, amber, bruin, ... alcohol,... smaken,...”. Maar uiteraard is er geen officiële instantie die de autoriteit heeft om bieren objectief in te delen in categorieën en hangt alles af van een puur persoonlijke, subjectieve bierbeleving. Uiteraard volgen we de objectieven van Zythos, en net daarom willen we de biercultuur verspreiden, nieuwe mensen bereiken, nieuwe mensen overtuigen. De biercultuur wordt niet gediend door te preken voor bekeerden. Dat we nieuwe mensen bereiken, blijkt uit het feit dat 55% van de mensen voor het eerst naar het bierfestival zijn gekomen. Nu vinden wij dat deze nieuwe mensen, die nieuw zijn in bierland, niet geholpen zijn met nietszeggend jargon die enkel betekenis heeft voor meer ervaren proevers. Een leek weet niet altijd wat een “massieve ale” of een “gerstenwijn” juist is. Nieuwe mensen, die hun eerste stappen in bierland zetten, benader je het best met een terminologie die betekenis heeft voor hen: “hoppig blond” of “zurig fruitbier” zegt intuïtief veel meer. Wij volgen inderdaad de objectieven van Zythos, en juist daarom behouden we onze categorieën. Uiteraard waren er ook veel constructieve commentaren en vragen. Zo vroeg er iemand of het niet mogelijk was om, net zoals in een restaurant, een soort van gangenmenu voor te stellen, waarbij wordt aangegeven in welke volgorde bepaalde bieren moeten gedronken worden. Dat maakt het makkelijker voor debutanten. Dat is een zeer terechte opmerking, en getuigt van een persoon die interesse heeft en wil bijleren. Maar uiteraard is het festival niet de ideale plaats om dat te doen. Er is te weinig mogelijkheid tot interactie, er is teveel volk, te weinig tijd, te veel bier. Een bierfestival heeft een ander doel: aan zoveel mogelijk geïnteresseerde Academisch Nieuws – nummer 20 62 mensen de kans geven om zoveel mogelijk verschillende smaken te proeven en zoveel mogelijk te ontdekken. En zijn echter andere evenementen die wel geschikt zijn om mensen aan te leren hoe er geproefd moet worden en welke de beste volgorde is: een (begeleide) degustatie! Aan die persoon zouden we dan ook vooral willen zeggen: word lid van O.B.A.D. en kom naar onze degustaties. Een andere commentaar waar we even bij moeten stilstaan voor wat duiding, is een vraag naar proefbeschrijvingen in het festivalboekje: mensen zeggen dat het makkelijker is om een keuze te maken als er uitleg over de smaak zou staan in het festivalboekje. In ons festivalboekje staan er inderdaad geen echte proefbeschrijvingen, en dat doen we ook bewust! Proeven is namelijk een heel subjectief gebeuren, iedereen ervaart het aroma en de smaak op een andere manier. Sommige mensen zijn gevoeliger voor een bepaalde smaak, terwijl iemand anders die smaak er zelfs niet uithaalt. Ook de perceptie van smaken en geuren is voor iedereen anders: wat voor iemand “bitter” is, kan voor iemand anders “fruitig en zestig” zijn. Bovendien moet iedereen zijn of haar eigen smaakprofiel en smaakgeheugen opbouwen, aan de hand van de eigen, persoonlijke smaakassociaties. Als je van bieren een proefbeschrijving geeft, dan ga je altijd de proever beïnvloeden. Daarom is het veel beter om iets algemeen te zeggen (“hoppig blond”) of iets te zeggen over de ingrediënten of over het productieproces (houten vaten, wilde gist,…). Dit geeft de proever een idee van het smaakprofiel, maar op die manier wordt hij/zij niet beïnvloed. Ledenavond 2013 De prijzen op het Diesters Bierfestival... Het is misschien wel eens interessant om stil te staan bij de problematische kwestie van de prijszetting van de bieren op het festival. De gemiddelde aankoopprijs van een fles 33 cl is op één jaar tijd namelijk met 12% gestegen, terwijl onze verkoopprijs met slechts 5% is gestegen. Voor een fles 33 cl bier vroegen we vorig jaar gemiddeld 3,12 euro. Dit jaar bedroeg de gemiddelde verkoopprijs 3,27 euro. Als we zien dat in de horeca voor een speciaalbier makkelijk een prijs gevraagd wordt tussen de 3,50 euro en de 4,50 euro, dan mogen we gerust zeggen dat we nog steeds een erg goedkoop festival hebben, zeker als we Academisch Nieuws – nummer 20 63 naar onze bierlijst kijken die erg uitzonderlijke bieren bevat, en die men niet zomaar in de horeca zal tegenkomen. Onze verkoopmarge daalde dit jaar tot 2,2 en het is enkel dankzij de grote stijging van het aantal bezoekers dat we de minimale marge hebben kunnen omzetten in winst. Maar het spreekt voor zich dat we zo’n stijging niet elk jaar kunnen (of willen) meemaken, en dus moeten we er in de toekomst rekening mee houden dat we voor de financiering van het volgende jaar niet langer kunnen rekenen op het festival alleen. Als een marge van 2,2 veel lijkt, dan mag men niet vergeten dat op een bierfestival niet de helft van de totale stock verkocht geraakt. Dus na aftrek van de huur van de zaal en materiaal, de verzekeringen, het drukwerk enzovoort, is het duidelijk dat er soms niet veel overblijft. Cafés nemen standaard een verkoopmarge x3. Ze nemen wel eens een kleinere marge op duurdere producten, maar ze hebben ook producten die zeer goedkoop zijn in productieprijs (pils, koffie, industrie-abdijbieren,…) waar ze dan een veel grotere marge op nemen om het totaal te compenseren. Op een bierfestival zijn die simpele producten er niet, je hebt dus niet de mogelijkheid om veel marge te recupereren. Bovendien: wat in een café niet verkocht geraakt op die dag, blijft in de stock en kan de volgende dagen/weken verkocht worden. Op een festival is dat niet het geval. Je kan natuurlijk het risico wel beperken door een groter stuk van de bierlijst via een drankenhandel te regelen en de overschot terug te brengen, maar dan heb je niet de Oude Quetsches, Espresso Stouts, Peated Oak Aged-bieren, of primeurs van nieuwe brouwerijen op de kaart staan. Het is vaak kunst en vliegwerk om een interessante lijst aan te bieden, de prijzen laag te houden en verstandig genoeg te zijn om er financieel niet bij in te schieten en de werking van de club veilig te stellen! Door de sterke stijging van de bierprijs, steeg de kostprijs om het festival te organiseren ook aanzienlijk: van 3.881,10 euro vorig jaar naar 4.912,45 euro in 2013. De kostprijs om het festival te organiseren, steeg dus met meer dan 26 % ! Er komt dus heel wat bij kijken, bij zo’n festival! Overzicht en realisaties 2013 Het afgelopen jaar was lekker druk, met een aantal zeer interessante activiteiten die aardig wat volk trokken: 2 (zéér) uitgebreide themadegustaties met bijhorende presentaties: “Historische Bierstijlen” en “Hagelandse brouwerijen”, Een degustatie over Oud Bruin met gastspreker David Le Roy, 2 algemene degustaties, Een brouwerijbezoek naar Pirlot, Een uitstap naar Toer de Geuze, Een bierwandeling in Diest met aansluitend een brouwerijbezoek aan Loterbol, Uitstap naar het Zythos Bier Festival (terugbetaling reiskosten), Een tweede editie van Kunst & Bier in samenwerking met Kunstkring Argus, Een tweede editie van de Streekbierenmarkt op de Kaai en de Grote Markt met 18 standjes met brouwerijen en bierfirma’s, in samenwerking met de Toeristische Dienst, Diesters Bierfestival. En dat was niet alles! O.B.A.D. was ook dit jaar vrij actief buiten de eigen activiteitenkalender: we waren standhouder ter promotie van de Belgische biercultuur op het mega-evenement Retro Jardin en bovendien verzorgde O.B.A.D. enkele gesmaakte proeverijen voor derden (éénmaal voor café ’t Verloren Stoveke, éénmaal voor onze collega’s van Bierproevers Noord-Limburg, en éénmaal voor het CVO Tessenderlo). Bovendien produceerde O.B.A.D. alweer 4 edities van het ledenblad Academisch Nieuws, dat steeds dikker lijkt te worden, was ons Bierfestival het onderwerp van een eindwerk van een groep studenten toerisme, zijn we zeer nauw betrokken bij de Werkgroep Bier van Zythos, die zich bezig houdt met de opvolging van nieuwe bieren, brouwerijen en bierfirma’s, en waren we verantwoordelijk voor een groot stuk van de gratis bijlage over het Hageland die bij De Zytholoog werd gepubliceerd. Academisch Nieuws – nummer 20 64 Ook op de Pétanque voor het Goede Doel vaardigden we twee ploegen af, waarvan eentje op een mooie tweede plaats eindigde. Ook qua werking gaat het ons voor de wind: de pers lijkt ons gevonden te hebben en contacteerde ons verschillende malen; we hebben zeer goede contacten met de regionale brouwerijen; in 2013 rondden we ons derde werkingsjaar bij de cultuurraad van Diest af en mochten we voor de eerste keer subsidies ontvangen; we zagen ons ledenaantal met 65% stijgen; en we konden rekenen op een zeer groot aantal medewerkers voor het Zythos Bierfestival: maar liefst 16 O.B.A.D.leden staken de handen uit de mouwen op het ZBF, ondanks het T-shirt met roze bedrukking! De Streekbierenmarkt blijft een hele mooie realisatie. Op andere festivals met standhouders is het zo dat elk verkocht glas iets opbrengt voor de club: de club neemt namelijk een percentage op de consumpties die elke standhouder verkoopt. Op die manier heeft de Ledenavond 2013 – spontane hulp van Luc, en achter de deur komt de organiserende club winst, traiteur piepen... maar geen financieel risico (bieroverschotten van geopende vaten,...). Op festivals met standhouders wordt dit risico doorgaans afgewenteld op de standhouder: als hij verlies heeft op zijn vat, dan is dat zijn verlies, zijn risico. De organiserende club krijgt een percent op elke verkochte consumptie, maar draagt niet bij aan elke niet-verkochte consumptie. De vereniging die zulke bierfestivals met standen organiseert, kan uiteraard niets anders doen dan een deel van de winst bij de standhouders te gaan halen: zij moeten immers ook uit de kosten geraken! Maar de streekbierenmarkt in Diest werkt zo niet. Dankzij het feit dat we een partnership kunnen aangaan met Toerisme Diest, die instaat voor het grote kostenplaatje, kunnen wij ervoor zorgen dat de standhouders niets moeten afstaan van de omzet die ze genereren aan hun stand. De volle pot is voor hen, dus ze kunnen nog iets verdienen aan zo’n markt. De winst die wij als club genereren, komt volledig uit de verkoop aan onze eigen O.B.A.D.-stand. Hierdoor lopen we hetzelfde risico lopen als de standhouders. Belangrijk om op te merken is dat we het bier dat we aan de O.B.A.D.-stand schenken niet “lenen” van de brouwerijen. We zijn van mening dat je de lokale producenten het best steunt door hun producten te kopen. We kopen en betalen de vaten die we aan onze stand schenken. Zo’n type festival, waar alle opbrengst naar de standhouder gaat, kan natuurlijk alleen maar door samen te werken met iemand die het nodige budget kan voorleggen voor de organisatie, dat is duidelijk. Zonder de steun van toerisme Diest en de stad Diest, is zulke extra steun aan de lokale biercultuur dus niet mogelijk. Financiële situatie De stand van de clubkassa op het einde van 2012 bedroeg € 4.793,92. Vóór de ledenavond stond de teller op € 7.947,64. Maar hadden we niet altijd gezegd dat we slechts zo’n 4.000 euro in kassa wilden houden voor de organisatie van het bierfestival, en dat al de rest moest terugvloeien naar de leden (clubbijdrage om de prijs van de activiteiten laag te houden,...)? Waarom deze stijging? Wel, enerzijds zagen we een sterke stijging van de kostprijs om het festival te organiseren (een stijging met 26% tot bijna 5.000 euro). Anderzijds anticipeerden we dat we wellicht de Academisch Nieuws – nummer 20 65 grenzen bereikt hebben van KTA2 voor het festival, zodat we wellicht moeten uitwijken naar een grotere zaal. Dat gaat nog een extra stijging van de kostprijs met zich meebrengen door de hogere huur, huren van professionele frigo’s,… Om de club financieel veilig te stellen, moesten we in 2013 dus doorgroeien naar een extra reserve in de clubkassa. Dit hadden we voorzien, en we zijn verheugd te kunnen meedelen dat we daarin geslaagd zijn zonder enige besparingspijnen! De financiële resultaten per activiteit tonen meteen aan hoe het geld gebruikt wordt om de deelnameprijzen van de activiteiten laag te houden. Dit is dan ook een zeer belangrijk voordeel dat jullie hebben door lid te zijn bij O.B.A.D.: Brouwerijbezoek Pirlot: Inkomst € 365 ; Kost : € 475 ; Clubbijdrage : € 110 Thema “Historische bierstijlen”: Inkomst : € 204 ; Kost : € 222,44 ; Clubbijdrage : € 18,44 Kunst & Bier : Inkomst : € 2.334,91 ; Kost : € 1.608,47 ; Winst : € 726,44 / 2 = € 362,22 Algemene degustatie maart: Inkomst : € 171 ; Kost : € 133,99 ; Winst : € 37,01 Uitstap Toer de Geuze : Inkomst : € 926 ; Kost : € 500 ; Winst : € 426 ZBF (treintickets, gratis drink medewerkers): Inkomst : € 0 ; Kost : € 223,30 ; Clubbijdrage : € 223,30 Bierwandeling Diest + Loterbol : Inkomst : € 915 ; Kost : € 664,20 ; Winst : € 250,80 Themadegustatie “Hagelandse Brouwerijen”: Inkomst : € 189 ; Kost : € 177,35 ; Winst : € 11,65 Retro Jardin: Inkomst : € 3.067,80 ; Kost : € 1.805,30,85 ; Winst : € 1.262,20 x 60% = € 757,20 Streekbierenmarkt: Inkomst : € 437 ; Kost : € 304,05 ; Winst : € 132,95 Thema “Oud Bruin”: Inkomst : € 262 ; Kost : € 281,23 ; Clubbijdrage : € 35,19 Diesters Bierfestival: Inkomst : € 6.047,93 ; Kost : € 4.912,46 ; Winst : € 1.402,77 Algemene degustatie november: Inkomst : € 169 ; Kost : € 179,90 ; Clubbijdrage : € 10,90 Ledenavond: Inkomst : € ?? ; Kost : € ?? ; Clubbijdrage : € ?? (nog niet gekend, maar ’t zal de moeite zijn...) Dit jaar hadden we dus enkele onverwachte meevallers. Twee jaar geleden heeft de club nog sterk bijbetaald voor het vervoer van Toer de Geuze, en dat was eigenlijk ook dit jaar de bedoeling... We hadden op verlies gerekend, maar door het onverwacht hoge aantal bezoekers (een volle bus van 50) hebben we hier veel winst gemaakt. De marge werd wel voor meer dan de helft opgegeten door de drink voor de ZBF-medewerkers, dezelfde maand… Ook de bierwandeling in Diest was financieel zeer succesvol, dankzij het feit dat de twee gidsen hun voortreffelijke werk volledig gratis hebben gedaan. Daardoor volstond de deelnameprijs van 12 euro voor de 4 consumpties die ook in de prijs waren inbegrepen. Qua investeringen zijn we erg braaf en spaarzaam geweest in 2013. Omdat we wisten dat we naar een groter kapitaal moesten doorgroeien om de club financieel veilig te stellen voor extra festivalkosten in 2014, bestelden we enkel nieuwe T-shirts. Ledenavond 2013 – gezellig verbroederen en verzusteren Academisch Nieuws – nummer 20 66 Ledenvoordelen als lid van Objectieve Bier Academie Diest Lid zijn van de Objectieve Bier Academie Diest heeft zo z’n voordelen. Of je nu A-lid bent (20 euro) of B-lid (10 euro), het gedeelte lidgeld voor O.B.A.D. bedraagt steeds 10 euro. In het geval van een A-lid wordt immers 10 euro besteed aan het lidmaatschap van Zythos. Wat krijg je nu precies voor het lidgeld? Een hele hoop, en een schemaatje zegt meer dan duizend woorden... Lidgeld B-lid A-lid Kostprijs lidgeld € 10 € 20 Voordelen B-lid A-lid Korting op de O.B.A.D.-activiteiten € 28 € 28 Consumptie Diesters Bierfestival € 2,25 € 2,25 Consumptie Streekbierenmarkt €2 €2 Consumptie Retro Jardin €3 €3 Terugbetaling verplaatsing ZBF (gemiddeld) € 6,77 € 6,77 Verzekering € 2,185 € 2,185 Korting Hopper magazine (nr. 1) €1 €1 Gratis Zytholoog / € 20 2 jetons per dag op het ZBF / € 5,6 Korting boek “Bij de Brouwer” / € 4,95 Korting boek “Tournée Générale” / € 5,95 Korting boek “Bier – de wereldatlas” / €5 Korting boek “Alle Belgische Bieren” / € 10 Gratis consumptie op bierfestivals van aangesloten verenigingen (berekend op een consumptie à € 2 op 23 festivals) / € 46 Indien ook ledenavond € 15 € 15 Indien ook ZBF-medewerker: drankjetons ZBF € 5,6 € 5,6 Indien ook ZBF-medewerker: eetbons ZBF €4 €4 Indien ook ZBF-medewerker: drink O.B.A.D. € 14,66 € 14,66 Totaal B-lid A-lid Totale potentiële voordelen € 84,465 € 181,965 Lidgeld B-lid A-lid Kostprijs lidgeld € 10 € 20 festivalmedewerker: Gratis eten op de En het driemaandelijkse ledenblad Academisch Nieuws is nog niet eens meegerekend... ! Nog niet overtuigd? Lees dan snel verder om te zien welke activiteiten we in 2014 in petto hebben ! Academisch Nieuws – nummer 20 67 Activiteitenkalender 2014 Mark Van Pee De activiteitenkalender voor 2014 is (zo goed als) klaar ! Noteer deze activiteiten alvast in jullie agenda ! Zaterdag 18/01: Themadegustatie Kerst- en Winterbieren Vrijdag 21/02: Algemene Degustatie Zaterdag 08/03: Brouwerijbezoek Dilewyns (Dendermonde) en De Kroon (Neerijse), met broodjeslunch bij Dilewyns, rondleidingen en degustaties in beide brouwerijen (busuitstap) Vrijdag 11/04: Themadegustatie Gruitbieren Weekend 26-27/04: Zythos Bierfestival (ZBF) Zaterdag 17/05: Brouwerijbezoek Jandrain-Jandrenouille (aldaar) en Nieuwhuys (Hoegaarden), met rondleidingen en degustaties in beide brouwerijen en warm avondmaal bij Nieuwhuys (busuitstap) Vrijdag 13/06: Algemene Degustatie Zaterdag 12/07: Stadsbezoek Antwerpen, met de bus Zondag 24/08: Derde Streekbierenmarkt Diest Vrijdag 26/09: Themadegustatie “Het Nest” met gastspreker Zaterdag ??/10: 6de Diesters Bierfestival Vrijdag 14/11: Algemene Degustatie Zaterdag 13/12: Ledenavond Ondanks de crisis en de stijgende bierprijzen, zal de ledenprijs voor degustaties opnieuw slechts 5 à 6 euro bedragen voor 8 bieren (10 cl per bier), en zal de clubkassa een aardig centje bijleggen bij het vervoer voor de brouwerijbezoeken. Bij het “ter perse gaan” van dit Academisch Nieuws (tja, het is een elektronisch ledenblad...) is de datum van het Diesters Bierfestival nog niet gekend. Er blijven twee potentiële locaties in de running, maar die zijn niet op dezelfde weekends vrij. Evaluatieformulieren Diesters Bierfestival 2013: Hier hebben onze medewerkers heel hard mee moeten lachen ! ;-) Academisch Nieuws – nummer 20 68 Mark Van Pee Vooruitblik Mark Van Pee Themadegustatie Kerst- en Winterbieren : zaterdag 18 januari 2014 om 20u – Vanaf december verwachten we drie maanden sneeuw, dus wat is er beter om de winterellende even te doen vergeten dan de eerste degustatie van het nieuwe academiejaar te wijden aan kerst- en winterbieren? De traditie om een feestbier te brouwen, bestaat al vele eeuwen. We onderzoeken de geschiedenis van deze feestelijke bieren, en tegelijk ook de geschiedenis van kerstmis, met wat interessante anekdotes uit koudere regionen in de gezellige omkadering van de Schuur in het Begijnhof. Zie affiche in het begin van dit Academisch Nieuws. Algemene degustatie : vrijdag 21 februari 2014 om 20u – Naar goede gewoonte wisselen we thema-degustaties af met “eenvoudige” algemene degustaties. Daar waar de themadegustaties gepaard gaan met een presentatie en extra informatie rond een bepaald onderwerp, houden we het bij de algemene degustaties bewust beperkt. In een gezellige, ongedwongen sfeer proeven we dan onbevooroordeeld van 8 biertjes. Bijkomende informatie rond de geproefde bieren komt achteraf altijd op de website, zodat iedereen er op zijn eigen tempo zaken op kan nalezen. Er is meer ruimte voor een gezellige babbel op onze algemene degustaties, en een grotere mogelijkheid om tussen pot en pint enkele vragen te stellen, wat ervoor zorgt dat dit soort degustaties erg laagdrempelig is en bijzonder interessant is voor zowel bierliefhebbers als “bierbeginners” om kennis te maken met enkele bieren uit een waaier van verschillende bierstijlen. Deze degustatie zal doorgaan in De Ketel in Kaggevinne. Academisch Nieuws – nummer 20 69 Busuitstap naar brouwerij Dilewyns en brouwerij De Kroon : zaterdag 8 maart 2014 – Dilewyns is een van de weinige voorbeelden van bierfirma’s die doorgroeien naar volwaardige brouwerij. Vincent Dilewyns is een afstammeling van een brouwersfamilie die in het midden van de jaren 2000 de bieren Vicaris Tripel en Vicaris Generaal op de markt bracht. Deze bieren werden in opdracht gebrouwen bij De Proefbrouwerij. In maart 2010 werd echter een pand aangekocht op een industrieterrein in Dendermonde en werd er een pracht van een brouwinstallatie in ondergebracht. Na een jaar zwoegen en zweten vond in mei 2011 de officiële opening van de brouwerij plaats. Vincent geeft zijn passie door aan zijn dochters Anne-Cathérine en Claire die de brouwerij nu leiden. Op zaterdag 8 maart vertrekt onze bus om 11u30 voor het station van Diest en trekken we naar deze prachtige brouwerij. Bij aankomst wacht eerst een broodjeslunch op ons, vooraleer we ons laten rondleiding in de brouwerij, voorzien van de nodige degustaties. Op de terugweg naar Diest maken we nog een omweg naar Neerijse voor een bezoek aan de nieuwe brouwerij De Kroon. In 1897 begon de familie De Coster-Depré hier te brouwen, maar in november 1983 stopt de brouwactiviteit. De brouwerij wordt in 2003 beschermd als monument. In 2012 blaast de familie Delvaux de oude gebouwen nieuw leven in. Biercentrum Delvaux is de spil van het project. Het bedrijf geeft technologisch advies aan meer dan 20 brouwerijen uit de Belgische top 30. Het bestaat uit een hightech laboratorium en een kleine proefbrouwerij. In deze nieuwe brouwerij worden nieuwe bieren getest voor klanten van Biercentrum Delvaux en worden ook de eigen merken voor brouwerij De Kroon gemaakt. De nieuwe brouwerij opende de deuren op 23 april 2013, dertig jaar na de sluiting van de oude brouwerij. Op onze uitstap nuttigen we eerst wat bier in het Brouwhuis en laten ons dan rondleiden in de prachtige oude brouwerij, een getuige van een historisch brouwverleden. Oud en nieuw, dat zal zowat het thema zijn van deze interessante uitstap. We verwachten iets na acht terug in Diest te zijn. Academisch Nieuws – nummer 20 70 Academisch Nieuws – nummer 20 71 Informatie over prijzen, uren en inschrijvingen : raadpleeg de vermelde contactgegevens DECEMBER Kerstshopping (Brouwerij Dilewyns) – 24 & 28 december 2013 Kerstshopping met gratis degustatie bij brouwerij Dilewyns. Brouwerij Dilewyns, Vlassenhout 5, 9200 Dendermonde Info: http://vicaris.be of [email protected] JANUARI Kennismakingsproeverij (De Dijleschuimers) – 17 januari 2014 Kennismakingsproeverij van deze nieuwe biervereniging in Leuven. De bestuursleden stellen zich voor aan de hand van hun lievelingsbier. Tussendoor wordt de werking en kalender van de vereniging voorgesteld M-café, Savoyestraat 10, 3000 Leuven Info: [email protected] Best of 20 jaar winterbieren (De Schuimkragen) – 17 januari 2014 Parochiaal Centrum, Markt, Zele Info: http://www.deschuimkragen.be Degustatie trappisten (Hagelandse Biergenieters) – 17 januari 2014 Degustatie Trappistenbieren met Jef Van den Steen. Info: http://www.hagelandsebiergenieters.be Themadegustatie Kerst- en Winterbieren (Objectieve Bier Academie Diest) – 18 januari 2014 Themadegustatie rond feestelijke en verwarmende kerst- en winterbieren, met een vleugje geschiedenis en kruideninformatie. Begijnhof Diest, De Schuur, Infirmeriestraat, 3290 Diest Info: http://www.obad.be of [email protected] FEBRUARI Brugs Bier Festival (Brugse Autonome Bierproevers) - 1 & 2 februari 2014 7de editie met meer dan meer dan 70 standhouders en meer dan 300 bieren. Beurshal, Hauwerstraat 2, 8000 Brugge Info: http://www.brugsbierfestival.be 20 jaar De Schuimkragen (De Schuimkragen) – 7 februari 2014 Officiële opening van de tentoonstelling met receptie naar aanleiding van het 20-jarig bestaan van de Schuimkragen. Museum Zeels Erfgoed, Zele Info: http://www.deschuimkragen.be 7de Nijlense Bierbeurs (Nijlen OnbegrensT) – 8 & 9 februari 2014 20 standen met brouwerijen en bierfirma’s. Gildenzaal, Gemeentestraat 24, Nijlen. Info: http://www.gullebierdagennijlen.be Hip hop hap (De Dijleschuimers) – 15 februari 2014 Proeverij van een aantal uiteenlopende hoppige bieren en sluiten af met een verrassend hapje. Het Celestijntje, Celestijnenlaan 19, 3001 Heverlee Info: [email protected] Algemene degustatie (Objectieve Bier Academie Diest) - 21 februari 2014 Algemene proeverij van een 8-tal bieren in proefglaasjes van 10 cl. De Ketel, Diestersteenweg 237, 3293 Kaggevinne (Diest) Info: http://www.obad.be of [email protected] Dolle Dagen van het Gerstenat (Putse Bierkliek) – 22 & 23 februari 2014 Twintigste editie met meer dan 90 bieren. 20 jaar Putse Bierkliek, the legend continues. Parochiezaal, Putte Info: http://www.putsebierkliek.be Proefavond (Biervrienden in Laakdal) – 27 februari 2014 Proefavond van 8 bieren in proefglaasjes Info: [email protected] Academisch Nieuws – nummer 20 72 MAART Zwaarbierenavond (Sint Tarcitiusscouts) - 7 maart 2014 Proevertjes van zware bieren van 15 cl Feestzaal De Waai, Werft 28, 2440 Geel Info: http://tarciaansefeesten.be of [email protected] Brouwerijbezoek Dilewyns en De Kroon (Objectieve Bier Academie Diest) - 8 maart 2014 Busuitstap naar brouwerijen Dilewyns in Dendermonde en De Kroon in Neerijse, met telkens een rondleiding en degustaties. Een broodjeslunch bij Dilewyns en het vervoer zijn eveneens inbegrepen in de prijs. Info: http://www.obad.be of [email protected] Bezoek aan Brussel (De Dijleschuimers) – 15 maart 2014 Bezoek aan Brussel met oa. een bezoek aan Lambiekbrouwerij Cantillon en/of de Zennebrouwerij. Info: [email protected] Brouwerijbezoek Wilderen (Biervrienden in Laakdal) - 22 maart 2014 Info: [email protected] Promotour Zythos Bierfestival (Zythos) - 29 maart 2014 Affiches en flyers rondbrengen in Leuven Info: http://www.zbf.be APRIL Themadegustatie gruitbieren (Objectieve Bier Academie Diest) - 11 april 2014 Voor hop het belangrijkste smaak- en bewaarmiddel werd in bier rond de 15de eeuw, gebruikten middeleeuwse brouwers een lokale kruidenmengeling om het bier smaak te geven. We proeven een 8-tal bieren waarbij een lokale kruidenmengeling werd gebruikt. Begijnhof Diest, Clarissazaal, Infirmeriestraat, 3290 Diest Info: http://www.obad.be of [email protected] Zythos BierFestival (Zythos vzw) - 26 & 27 april 2014 Grootste bierfestival van de Benelux! Een 100-tal standjes, bemand met evenveel brouwers of bierfirma’s. Aan al deze standjes kan je in ruil voor één jeton één van de vele aangeboden Belgische bieren proeven. Gratis inkom, proefglaasjes van 15 cl, gratis pendeldienst vanuit het station van Leuven. Leden van Zythos krijgen twee jetons gratis. Brabanthal, Brabantlaan 1, 3001 Leuven Info: http://www.zbf.be Academisch Nieuws – nummer 20 73
© Copyright 2024 ExpyDoc