zaterdag, 21 september 2013 Het startmoment: fysieke testen bij de intake. Links Karin Maessen, rechts Ine Jacobs. foto Stefan Koopmans maanden Fitter LEVEN LE in zes maan aanden Nederland wordt weer een stuk slanker door massaal mee te doen aan NL Fit. Onze verslaggeefster begint aan haar eigen variant. Een half jaar lang trekt zij uit om onder begeleiding gezonder te leren eten en meer te bewegen. Maar vooral: om erachter te komen waarom zij zichzelf niet accepteert zoals ze is. ik word FIT door Kitty Borghouts H eel Nederland is weer in de ban van een fitheidsrage: NL Fit. Duizenden landgenoten komen uit hun luie stoel en letten weer wat beter op hun eetgewoonten, onder leiding van vijf ‘aanvoerders’ wier vorderingen en belevenissen kunnen worden gevolgd in een wekelijks tv-programma en op internet. Hun doel: in tien weken tien procent van hun gewicht kwijtraken. Ha, da’s misschien wat voor mij, dacht ik, toen ik zag dat het de bedoeling was dat zoveel mogelijk mensen zouden aanhaken, door een van de aanvoerders op de voet te volgen en hetzelfde programma te doen. Maar, onmiddellijk daarachteraan: hoe zinvol is het om me wéér in een afvalavontuur te storten, wetende dat het me nog nooit gelukt is het eenmaal bereikte gewicht langer dan een paar maanden vast te houden? De overpeinzingen maakten voor het eerst een moedeloosheid wakker. Al twintig jaar ben ik op dieet. Niet volcontinu, wel vaak. Niet omdat ik zo dik ben dat ik er gezondheidsklachten door heb of vrees te krijgen, maar - zoals dat voor velen geldt- er mogen wel wat kilo’s af. Noem een methode of visie; ik heb ze geprobeerd. En, heel fijn: alles werkt. Maar, en dat weet ook iedereen die zich in mijn profiel herkent: niks heeft blijvend resultaat gehad. Dit alles overdenkend, viel mijn oog op een nieuwe aanpak in mijn eigen regio: Praktijk Twister in Panningen start met een groep mensen die hun overgewicht willen aanpakken. Samen leren wat goede voeding is, tips uitwisselen, samen bewegen. Plus, en juist dat aspect sprak mij bijzonder aan, vooral ook gesprekken voeren met elkaar. Waarom lukt het ons niet ons ideale gewicht te bereiken? Nieuwsgierig geworden -misschien was dit wel de juiste aanpak op het juiste moment voor mij- ging ik op gesprek. En de klik was er meteen. En dus ging ik toch weer overstag: ik ga het wéér proberen. In het programma, heel aanlokkelijk ‘Resultaatgroep’ geheten, gaat het dus niet alleen om gezonde voeding en meer bewegen, maar ook om stressbalans, ontspanning, emotie-eten, onze stofwisseling. „Het draait allemaal om een goede balans tussen lichaam en geest”, zegt Ine Jacobs, die ons -tien medelijners en ik- de komende tijd bege- leidt bij het sportieve deel van het programma. Karin Maessen, psychosociaal therapeute én voedingsconsulente, gaat met onze eetgewoonten en mentale weerbaarheid aan de slag. En daarbij gaat ze ons niet sparen, bleek al tijdens de intake-sessie, waarbij ik de enige deelnemer bleek die precies weet hoeveel kilo’s eraf moeten (acht). Hoezo acht? Waarom precies zoveel? Is het streefgewicht (75 kilo) bereiken de laatste jaren ooit gelukt? En nu het antwoord daar ‘nee’ op is, waarom hou ik daar dan toch aan vast? Kan het misschien zo zijn dat ik mezelf een onmogelijke opdracht geef om te bewijzen dat ik steeds weer faal? Poeh, dit gaat meteen al erg diep. Maar dat is tegelijkertijd het aantrekkelijke van het programma. Want waarom kan ik niet tevreden zijn als de teller blijft steken op -laten we zeggen- 77 kilo? Dat zou ik heel graag willen weten. Het komend halfjaar ga ik dus op zoek naar het antwoord. En ga ik kilo’s kwijtraken. In een groep. Met tweemaal per week een bijeenkomst. Ine Jacobs gaat, kondigt ze vast aan, vooral onze rompspieren aanpakken. „Die zijn bij bijna alle deelnemers ver beneden de maat”, heeft ze bij de intakes gemeten. Het blijkt een veelvoorkomend verhaal. „We zitten te veel, in te slechte houding. Veel spieren in het rompgebied worden nauwelijks gebruikt. Daar komen veel gezondheidsklachten vandaan.” Karin Maessen gaat ons niet alleen vertellen wat in haar ogen goede voeding is („en dat zijn niet per definitie de richtlijnen van het Voedingscentrum”), maar ons ook inzicht geven in de effecten van de diverse voedingsstoffen op onze (cel)stofwisseling. Opdat we bewuster kunnen kiezen wat we in onze monden stoppen. Mocht het ons onverhoopt niet lukken in een redelijk tempo kilo’s te verliezen, staat het Alexander Instituut in Venlo klaar om de processen in ons lichaam nader te analyseren, zodat op individueel niveau kan worden bekeken of er voedingsstoffen zijn die de hormoonhuishouding in de war schoppen of onvermoede ontstekingsreacties veroorzaken. Uiteindelijk, zegt Maessen, valt iedereen in de groep af, al gaat het in de ogen van sommigen misschien niet heel erg snel. „Tien procent van je gewicht in tien weken kwijtraken, zoals bij NL Fit, is veel te veel. Dat is onverstandig. Dat pikt je lichaam gewoon niet.”
© Copyright 2024 ExpyDoc