aflevering 1 - Praktijk Twister, zet je in Beweging!

zaterdag, 21 september 2013
Het startmoment: fysieke testen bij de intake. Links Karin Maessen, rechts Ine Jacobs.
foto Stefan Koopmans
maanden
Fitter LEVEN
LE
in zes maan
aanden
Nederland wordt weer
een stuk slanker door
massaal mee te doen
aan NL Fit. Onze verslaggeefster begint aan
haar eigen variant. Een
half jaar lang trekt zij
uit om onder begeleiding gezonder te leren
eten en meer te bewegen. Maar vooral: om
erachter te komen
waarom zij zichzelf niet
accepteert zoals ze is.
ik word FIT
door Kitty Borghouts
H
eel Nederland is weer
in de ban van een fitheidsrage: NL Fit. Duizenden landgenoten komen uit hun luie stoel
en letten weer wat beter op hun
eetgewoonten, onder leiding van
vijf ‘aanvoerders’ wier vorderingen
en belevenissen kunnen worden gevolgd in een wekelijks tv-programma en op internet. Hun doel: in
tien weken tien procent van hun
gewicht kwijtraken.
Ha, da’s misschien wat voor mij,
dacht ik, toen ik zag dat het de bedoeling was dat zoveel mogelijk
mensen zouden aanhaken, door
een van de aanvoerders op de voet
te volgen en hetzelfde programma
te doen. Maar, onmiddellijk daarachteraan: hoe zinvol is het om me
wéér in een afvalavontuur te storten, wetende dat het me nog nooit
gelukt is het eenmaal bereikte gewicht langer dan een paar maanden vast te houden?
De overpeinzingen maakten voor
het eerst een moedeloosheid wakker. Al twintig jaar ben ik op dieet.
Niet volcontinu, wel vaak. Niet omdat ik zo dik ben dat ik er gezondheidsklachten door heb of vrees te
krijgen, maar - zoals dat voor velen
geldt- er mogen wel wat kilo’s af.
Noem een methode of visie; ik heb
ze geprobeerd. En, heel fijn: alles
werkt. Maar, en dat weet ook iedereen die zich in mijn profiel herkent: niks heeft blijvend resultaat
gehad.
Dit alles overdenkend, viel mijn
oog op een nieuwe aanpak in mijn
eigen regio: Praktijk Twister in Panningen start met een groep mensen die hun overgewicht willen
aanpakken. Samen leren wat goede
voeding is, tips uitwisselen, samen
bewegen. Plus, en juist dat aspect
sprak mij bijzonder aan, vooral ook
gesprekken voeren met elkaar.
Waarom lukt het ons niet ons ideale gewicht te bereiken? Nieuwsgierig geworden -misschien was dit
wel de juiste aanpak op het juiste
moment voor mij- ging ik op gesprek. En de klik was er meteen.
En dus ging ik toch weer overstag:
ik ga het wéér proberen.
In het programma, heel aanlokkelijk ‘Resultaatgroep’ geheten, gaat
het dus niet alleen om gezonde voeding en meer bewegen, maar ook
om stressbalans, ontspanning, emotie-eten, onze stofwisseling. „Het
draait allemaal om een goede balans tussen lichaam en geest”, zegt
Ine Jacobs, die ons -tien medelijners en ik- de komende tijd bege-
leidt bij het sportieve deel van het
programma. Karin Maessen, psychosociaal therapeute én voedingsconsulente, gaat met onze eetgewoonten en mentale weerbaarheid
aan de slag. En daarbij gaat ze ons
niet sparen, bleek al tijdens de intake-sessie, waarbij ik de enige deelnemer bleek die precies weet hoeveel kilo’s eraf moeten (acht). Hoezo acht? Waarom precies zoveel? Is
het streefgewicht (75 kilo) bereiken
de laatste jaren ooit gelukt? En nu
het antwoord daar ‘nee’ op is, waarom hou ik daar dan toch aan vast?
Kan het misschien zo zijn dat ik
mezelf een onmogelijke opdracht
geef om te bewijzen dat ik steeds
weer faal?
Poeh, dit gaat meteen al erg diep.
Maar dat is tegelijkertijd het aantrekkelijke van het programma.
Want waarom kan ik niet tevreden
zijn als de teller blijft steken op -laten we zeggen- 77 kilo? Dat zou ik
heel graag willen weten.
Het komend halfjaar ga ik dus op
zoek naar het antwoord. En ga ik kilo’s kwijtraken. In een groep. Met
tweemaal per week een bijeenkomst. Ine Jacobs gaat, kondigt ze
vast aan, vooral onze rompspieren
aanpakken. „Die zijn bij bijna alle
deelnemers ver beneden de maat”,
heeft ze bij de intakes gemeten.
Het blijkt een veelvoorkomend verhaal. „We zitten te veel, in te slechte houding. Veel spieren in het
rompgebied worden nauwelijks gebruikt. Daar komen veel gezondheidsklachten vandaan.” Karin
Maessen gaat ons niet alleen vertellen wat in haar ogen goede voeding
is („en dat zijn niet per definitie de
richtlijnen van het Voedingscentrum”), maar ons ook inzicht geven in de effecten van de diverse
voedingsstoffen op onze (cel)stofwisseling. Opdat we bewuster kunnen kiezen wat we in onze monden stoppen.
Mocht het ons onverhoopt niet lukken in een redelijk tempo kilo’s te
verliezen, staat het Alexander Instituut in Venlo klaar om de processen in ons lichaam nader te analyseren, zodat op individueel niveau
kan worden bekeken of er voedingsstoffen zijn die de hormoonhuishouding in de war schoppen of onvermoede ontstekingsreacties veroorzaken.
Uiteindelijk, zegt Maessen, valt
iedereen in de groep af, al gaat het
in de ogen van sommigen misschien niet heel erg snel. „Tien procent van je gewicht in tien weken
kwijtraken, zoals bij NL Fit, is veel
te veel. Dat is onverstandig. Dat
pikt je lichaam gewoon niet.”