zorg_jeugd_in_de_knel

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Vrijdag, 14 november 2014
ACHTERGROND
Zorg jeugd
in de knel
Jeugdzorgorganisaties vrezen voor de toekomst als gemeenten straks verantwoordelijk zijn voor hun financiering.
Maar veel meer dan om zijn eigen organisatie, maakt directeur
Ben van Broeckhoven van Gastenhof zich druk over de hulp
voor jongeren. „De kinderen en ouders die hier de dupe van
worden.”
door Ron Langenveld
D
at het grofweg met
zo’n 20 procent minder geld moet per 1
januari, dat komt
voor Gastenhof niet
als een verrassing. Sterker nog,
de draaiboeken voor de reorganisatie liggen al geruime tijd klaar.
„Inclusief het sociaal plan”, zegt
directeur Ben van Broeckhoven.
Van de 260 arbeidsplaatsen moeten er dan circa 60 weg. Ondanks de vacaturestop die al anderhalf jaar geldt, zijn gedwongen ontslagen niet uitgesloten.
Mocht de korting die gemeenten
voor Gastenhof in petto hebben
hoger uitpakken, dan komt de
klap navenant harder aan. Vóór
december hoort Van Broeckhoven volgens afspraak waar hij
aan toe is. „Vooralsnog gaan wij
uit van 20 procent.” Dat gaat pijn
doen, beseft de directeur. „Wat
ons als zorgaanbieder te verwijten valt, is dat ook wij van dat
perverse systeem geprofiteerd
hebben. Daar worden wij nu
voor gestraft.”
Desondanks is zijn eigen organisatie niet zijn grootste zorg. „Dat
zijn de ouders en jongeren die
hulp nodig hebben en die hier
de dupe van worden.” Want
voor Van Broeckhoven staat als
een paal boven water: met 20
procent minder kan hij straks
niet dezelfde zorg bieden. „Dat
betekent dat wij terug moeten in
volume.” Dat er opvang- en crisisplekken afgebouwd worden
en minder hulp thuis wordt geboden. „Niet alleen bij ons, maar
ook bij al die andere organisaties.”
Dat hoeft geen probleem te zijn,
áls de nieuwe opzet die gemeenten bedacht hebben voor de opvang van jongeren, ook echt gaat
werken. Gemeenten steken vanaf volgend jaar massaal in op een
snelle en laagdrempelige aanpak
van jeugd- en opvoedproblemen
bij gezinnen thuis. Daarvoor worden generalistenteams opgericht
en gezinscoaches opgeleid. De
hoop is dat met deze (goedkope)
aanpak problemen opgelost worden nog voordat ze uit de hand
lopen en zo complex worden dat
gespecialiseerde hulp nodig is.
„Als dat systeem werkt, zijn er
minder doorverwijzingen en
heb je dus ook minder gespecialiseerde jeugdzorg nodig”, stelt
Van Broeckhoven.
Maar bij die verwachtingen worden vraagtekens gesteld. „De problematiek waar wij hier binnen
Gastenhof mee te maken hebben
is zo enorm complex, dat los je
binnen een generalistenteam
niet op.” Volgens Van Broeckhoven dreigt het gevaar dat de
ernst van de problemen door de
generalistenteams niet tijdig onderkend wordt. „Wij zien nu al
veel te veel casussen van jongeren die voordat ze bij ons binnenkomen al bij allerhande instanties zijn geweest, maar die nooit
goed zijn geholpen.”
Bovendien hebben gemeenten,
als geldschieter van de gespecialiseerde jeugdzorg, financiële belangen om het aantal verwijzingen laag te houden. „Waar blijft
dan de inhoud? Dan draait het
dus vooral om geld”, zegt Van
Broeckhoven. „Maar achter dat
geld zit wel een jeugdige en een
moeder die een heel groot probleem hebben.”
Van Broeckhoven hoopt overigens van harte dat hij ongelijk
heeft. En hij ziet ook goede punten in de veranderingen. „Als het
om de lichte gevallen gaat, kunnen generalistische teams aan de
voorkant goed werk doen.” Het
zal volgens de directeur ook best
een tijdje goed gaan met die
nieuwe werkwijze. „In die generalistische teams zitten enthousiaste mensen die alles aanpakken.” Maar uiteindelijk zal blijken dat in meer gevallen dan gedacht toch specialistische jeugdzorg nodig is. „En die is dan niet
meer beschikbaar. Omdat als gevolg van de korting op de budgetten de sector gaat inkrimpen. Als
de vraag dan straks weer toeneemt, weet je dus dat er wachtlijsten gaan ontstaan.”
Volgens Van Broeckhoven bestaat er hoe dan ook een serieus
risico dat jongeren na 1 januari
verstoken blijven van goede zorg
en hulp. „Ik denk dat gemeenten
en wethouders niet weten wat
wij hier doen”, zegt hij. „Over
wat voor jongeren wij het hier
hebben. En welke risico’s aan deze zorg verbonden zijn. Deze jongeren kunnen heel gekke en gevaarlijke dingen doen. Wie gaat
straks al die complexe gevallen
opvangen? Daar moet wel een redelijke vergoeding tegenover
staan.”
foto Hollandse Hoogte