nieuwsbrief - Ziekenhuis Maas en Kempen

nieuwsbrief
PB- PP BELGIE(N) - BELGIQUE
Jaargang 1 nr. 2 I september 2014 I afgiftekantoor 3680 Maaseik Mgr. Koningsstraat I erkenningsnummer P910715
Editoriaal
Geachte lezer,
Met deze tweede ZMK nieuwsbrief wensen wij u te informeren over de recente gebeurtenissen en toekomstplannen van ZMK.
Om de verdere uitbouw van ons zorgaanbod mogelijk te maken, dienen wij als directie een financieel
gezond beleid te voeren. Enkel een rendabel ziekenhuis kan immers bouwen aan de toekomst. Daarom
verheugt het mij dat ik naast positieve financiële informatie ook de start van de nieuwbouwwerken mag
meedelen.
Begin juni keurde de Algemene Vergadering van vzw ZMK de jaarrekening 2013 goed. Het voorbije boekjaar
werd, zoals elke jaar sinds 2002, positief afgesloten. In het ziekenhuisexploitatiebudget van ruim 67 miljoen
euro, stegen de opbrengsten met 1,6 %, de kosten stegen slechts met 1 %. Het uiteindelijk resultaat van het
boekjaar is een winst van 694.967 euro (winst = 1,03 %). Dit resultaat is de verdienste van al onze medewerkers en artsen. Door dit resultaat kon de verdere aanleg van het nieuwbouwfonds gebeuren. De belangrijkste
financiële ratio’s (rendabiliteit, liquiditeit en solvabiliteit) alsook het bedrijfskapitaal blijven behoorlijk. De
uitdaging voor 2014 is om dit resultaat nog te verbeteren.
Meer gedetailleerde financiële informatie vindt u op onze website http://www.zmk.be/over_ons/kerncijfers.html.
Einde mei ontvingen wij vanwege het VIPA (Vlaams Infrastructuurfonds voor Persoonsgebonden Aangelegenheden) het definitief principieel akkoord voor de realisatie van ons nieuwbouwziekenhuis aan de
Diestersteenweg te Maaseik.
Op 7 juli 2014 gaf onze Raad van Bestuur groen licht voor de bouw. Inmiddels zijn de grondwerken aangevat! Via diverse kanalen, waaronder onze website, zal u over de vordering van de werken en belangrijke
mijlpalen in het nieuwbouwtraject geïnformeerd worden.
De ingebruikname is voorzien voor het voorjaar 2017.
Mede door de realisatie van een nieuw ziekenhuisgebouw kan ZMK haar rol als modern streekgebonden
ziekenhuis voor acute en chronische tweedelijnszorg optimaliseren. ZMK wenst een innoverende rol te
spelen bij het ontwikkelen van een ziekenhuismodel dat de specifieke rol van algemene kleinschalige
ziekenhuizen stevig verankert in de omgeving. ZMK wenst kleinschaligheid en nabijheid als een troef in te
zetten door in te staan voor kwaliteitsvolle, veilige en laagdrempelige zorg. Door zijn nabije aanwezigheid
kan en wil ZMK deze dienstverlening aanbieden in nauwe aansluiting op de voorzieningen inzake gezondheids- en welzijnszorg van de eigen regio. De toegang tot eventueel uitzonderlijke zorg zal verzekerd
worden op basis van gestructureerde overeenkomsten met derde en vierde lijnsvoorzieningen, zodat
ook voor deze patiënten ZMK instaat voor het
volledige zorgplan.
In de komende jaren, voorafgaand aan de
ingebruikname van onze nieuwbouw, is de
verdere uitbouw van onze kwaliteitsvolle medische dienstverlening, waar nodig in samenwerking met onze regionale partners, dan ook
onze eerste prioriteit.
In deze editie geven opnieuw enkele (jongere) artsen en medewerkers toelichting bij initiatieven en medische technieken die zij recent
ontwikkelden binnen ZMK.
Ik wens u veel leesgenot.
Jan Valgaeren
Algemeen directeur ZMK
COLOFON
Verantwoordelijke uitgever: dr. Maarten Rosseel, hoofdgeneesheer
Vormgeving: www.impulscommunicatie.be - Drukwerk: www.drukkerijpaesen.be
Endocrinologie
in het ZMK
Team Endocrinologie
Endocrinologie is de wetenschap van de klieren met endocriene afscheiding en haar producten, de hormonen, alsmede van
de stoornissen die door te geringe of te grote productie van
een of meer hormonen ontstaan. Hormonen zijn signaalstoffen
die de werking van andere organen beïnvloeden. Endocriene
ziekten zijn het gevolg van een hormonale stoornis: een tekort
of een teveel aan hormonen. De klieren in ons lichaam die deze
hormonen afscheiden zijn de hypofyse, alvleesklier, schildklier,
bijschildklieren, bijnieren, en voortplantingsorganen. Sommige
aandoeningen zijn aangeboren of erfelijk, andere zijn verworven. Dus staan wij voor U klaar voor diagnose en behandeling van diabetes mellitus, obesitas, stoornissen in het vet- en
cholesterolmetabolisme, hypertensie en osteoporose. Verder
diagnosticeren en behandelen wij aandoeningen van de hormoonproducerende klieren zoals de hypofyse, schildklier, bijnier en bijschildklieren. U kunt ook bij ons terecht in verband
met metabole botziekten, afwijkingen van de geslachtshormonen en fertiliteitsproblematiek, gynaecomastie, stoornissen van
de groei en van de puberteitsontwikkeling.
Diabetesraadpleging.
Diabetes mellitus of suikerziekte treft in België ongeveer 550 000
mensen. Er wordt geschat dat er bij 230.000 mensen diabetes
wel aanwezig is maar de diagnose nog niet gesteld is. Men verwacht dat dit aantal tegen het jaar 2030 nog zal verdubbelen.
De endocrinoloog besteedt dan ook veel tijd aan de begeleiding van patiënten met diabetes en verwante stoornissen van
de bloedsuikerstofwisseling: type 1 diabetes (auto-immune
diabetes, ontstaat meestal bij kinderen en jonge volwassenen),
type 2 diabetes (diabetes op basis van insulineresistentie, vaak
in de hand gewerkt door overgewicht, komt het meest voor en
treft vooral volwassenen ouder dan 40 jaar), zwangerschapsdiabetes (diabetes in de tweede helft van de zwangerschap,
op basis van hormonale veranderingen), MODY (maturity onset
diabetes of the young) en andere minder frequent voorkomende monogenetische vormen van diabetes. De follow-up kan
gebeuren via de reguliere consultatie, via het zorgtraject type
2 diabetes mellitus of via de diabetesconventie. Het ZMK beschikt over twee gespecialiseerde multidisciplinaire diabetesteams: één voor kinderen en adolescenten (onder leiding van
Dr. L. Dooms), en één voor volwassenen (onder leiding van Dr.
P. Marcq en Dr. H. Yücel).
nieuwsbrief \ editie 02
Schildklierraadpleging.
Een tweede belangrijke pijler is de schildklierpolikliniek. Wij
behandelen onder meer hyperthyreoïdie (te snel werkende
schildklier), hypothyreoïdie (te traag werkende schildklier), goiter of struma (schildkliervergroting), schildkliernodus (schildklierknobbel), schildklierproblematiek in de zwangerschap,
thyroïditis (schildklierontsteking) en ook andere schildklierziekten. Binnen het ZMK werken wij hiervoor samen met de diensten NKO, radiologie en nucleaire geneeskunde.
Osteoporoseraadpleging.
Osteoporose wordt ook wel botontkalking genoemd. Het bot
wordt bij deze aandoening geleidelijk brozer, waardoor de
kans op een breuk toeneemt. Bij één op de drie vijftigplussers die na een botbreuk op de spoedeisende hulp komen,
is sprake van osteoporose. Dit aantal is veel hoger dan tot nu
toe werd aangenomen. Vooral vrouwen behoren tot de risicogroep. Zij breken drie keer zo vaak iets als gevolg van zwakke botten dan mannen. Mogelijke gevolgen van osteoporose
zijn: een verhoogd risico op botbreuken: vooral van heup,
pols en ruggenwervels, ziekenhuisopname, kleiner worden en
kromme rug krijgen, verslechtering van de algemene conditie,
verminderde zelfstandigheid, afhankelijk worden, bedlegerig
worden. Er zijn de laatste jaren nieuwe medicijnen ontwikkeld,
waardoor osteoporose goed te behandelen is. De behandeling
is er vooral op gericht het risico op nieuwe breuken zo veel
mogelijk te verminderen.
Sinds kort verzorgt Dr. H. Yücel de osteoporoseraadpleging
in het ZMK. Deze bestaat uit een intake raadpleging, bloedonderzoek, aanvullend onderzoek in de vorm van botdichtheidsmeting eventueel aangevuld met een röntgenfoto van de
wervelkolom. Daarna volgt er een controle raadpleging waar de
uitslagen van de onderzoeken en het behandelplan wordt besproken.
Een afspraak maken gebeurt via het centraal afsprakenbureau
ZMK op het nummer 089 509 240.
\ medisch katern \
EBUS
dr. Sadowska Anna
EBUS: Toepassingen en praktijk
De ontwikkeling van transbronchiale
echo-endoscopie heeft geleid tot nieuwe diagnostische mogelijkheden voor
patiënten met diverse longziekten.
Transbronchiale echogeleide punctie
(EBUS - TBNA) is een minimaal invasieve
diagnostische techniek die weefseldiagnose van mediastinale lymfeklieren en
tumoren toelaat dankzij de mogelijkheid
om aangetaste structuren in `real-time`
aan te prikken. Daardoor kunnen vaak
chirurgische procedures vermeden
worden. In dit korte artikel bespreken
wij hoe deze nieuwe methode gebruikt
kan worden in de klinische praktijk.
1.Definitie
EBUS –TBNA staat voor EndoBronchial UltraSound met TransBronchial Needle Aspiration.
Transbronchiale naaldaspiratie (TBNA)
(zonder echografisch onderzoek) kan
worden uitgevoerd tijdens een klassieke
bronchoscopie, maar heeft als nadeel dat
het een ‘blinde’ procedure is, zonder visualisatie van de aan te prikken lymfeklier,
wat belangrijke impact heeft op de sensitiviteit en specificiteit van het onderzoek.
Figuur 1 toont een echoprobe met naald
op het einde van de EBUS bronchoscoop.
De superioriteit van EBUS ligt in de visualisatie van de aangetaste/vergrote lymfeklier (met behulp van een lineaire echoprobe) met de mogelijkheid om deze
klier in “real-time’’ aan te prikken. Figuur 2
toont een echografisch beeld met aanduiding van de naald en de lymfeklier.
Naaldaspiratie levert materiaal op voor
cytologisch onderzoek. Meestal zijn
meerdere puncties nodig (4-6) per lymfeklier om voldoende hoeveelheid
weefsel te bekomen.
TOEPASSINGEN EN PRAKTIJK
EBUS onderzoek kan onder lichte sedatie of algemene verdoving uitgevoerd
worden, via daghospitalisatie of ambulant. De duur van de procedure hangt af
van de hoeveelheid klieren die moet
worden aangeprikt. Figuur 3 toont een
EBUS procedure.
2. Toepassingen.
EBUS-TBNA is een vrij recente techniek,
die initieel ontwikkeld werd om mediastinale lymfeklieren bij een longcarcinoom te kunnen stageren. De mediastinale stagering is nog steeds de belangrijkste indicatie voor EBUS (en EUS).
Daarnaast kan EBUS nuttig zijn bij de beoordeling van de mediastinale tumor
invasie (T4) of - in het geval van EUS bijniermetastasen (M1).
Ondertussen is het toepassingsgebied
uitgebreid naar de diagnostiek van intrapulmonale tumoren, nodale metastasen
van niet pulomale origine, mediastinale
tumoren, granulomateuze aandoeningen zoals sarcoïdose met nodale aantasting en tuberculeuze lymfadenitis. Bij
vermoeden van een lymfoom prefereren wij eerder mediastinoscopie met
biopsiename, gezien cytologisch onderzoek in deze setting niet volstaat
voor diagnostiek.
Met EBUS - TBNA kan men de meeste
mediastinale klieren bereiken, namelijk
de para-tracheale (stations 2 en 4), subcarinale (station 7), hilaire en intrapulmonale klieren (stations 10, 11, 12). De klierstations 5, 7, 8 en 9, evenals de linker
bijnier kunnen worden aangeprikt door
middel van EUS-FNA (endoscopic ultrasound met fijne naald aspiratie), wat bijgevolg complementair is in dit kader (1).
Figuur 4 toont mediastinale klieren die
bereikbaar zijn via EBUS-TBNA, EUS-
FNA en mediastinoscopie.
2.1. Diagnose en stagering van longcarcinoom.
Longkanker is een van de dodelijkste
kankers wereldwijd. De uitgebreidheid
van de ziekte bepaalt de prognose en
de behandeling.
Patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) in stadium I en II hebben
geen metastasen en worden bij voorkeur
behandeld met resectie. Patiënten in
stadium III hebben metastasen in mediastinale klieren (of directe invasie van het
mediastinum) en worden in principe
behandeld met chemoradiotherapie of
inductie chemotherapie gevolgd door
resectie. Patiënten in stadium IV hebben
metastasen op afstand en zijn kandidaten voor palliatieve chemotherapie.
De aanwezigheid van lymfeklier metastase blijft één van de meest ongunstige
prognostische factoren bij niet kleincelling longcarcinoom (NSCLC).
De vijfjaarsoverleving na chirurgie neemt
af met hogere N stadia en bedraagt respectievelijk 72.3 % bij N0- , 58.1 % bij
N1- en 33.4 % bij N2-ziekte (2,3).
Mediastinoscopie (vooral cervicale mediastinoscopie) is voorlopig immers
nog steeds de gouden standaard in stagering van mediastinale lymfeklieren bij
patiënten met verdenking op longkanker
waarbij systematisch de klierstations
2R/L, 4R/L en 7 worden opgezocht en
gebiopsieerd. Mogelijks zal in de toekomst mediastinoscopie vervangen kunnen worden door een volledige mediastinale mapping door endoscopische
technieken.
De American College of Chest Physicians
stelt EBUS-TBNA /EUS FNA voor als eerste keuze bij patiënten met verdenking
op N2- of N3-aantasting (vastgesteld op
CT thorax/PET) zonder metastasen op
afstand (graad 1B recommendation).
Bovendien wordt EBUS aanbevolen bij
nieuwsbrief \ editie 02
een radiografisch normaal mediastinum
(op CT thorax en PET), alsook en centrale tumor met vergrote hilaire (N1) klieren
(graad 2B recommendation) (4)
De sensitiviteit en de specificiteit van
EBUS - TBNA bij de diagnose van neoplastische ziekte bedraagt respectievelijk
87 % en 95 % (5).
Eén van de grootste voordelen van EBUS
ligt in het feit dat via deze methode op
minimaal invasieve manier weefselmonsters kunnen bekomen worden van gebieden die anders enkel via invasieve
chirurgische procedures, zoals mediastinoscopie of VATS, toegankelijk zijn.
Bij operabele patiënten met verdenking
op longkanker en vergrote mediastinale
klieren, maakt endoscopische stagering
70 % van de geplande mediastinoscopies en 48 % van de overige stagerings
onderzoeken (mediastinoscopie/CT-geleide punctie/thoracotomie) overbodig
(6,7,8). Bovendien is aangetoond dat
mediastinale stagering door gecombineerd endobronchiale en endoscopische echografie, gevolgd door chirurgische stadiëring (in geval van negatieve
EBUS/EUS), nauwkeuriger was dan chirurgische stagering alleen (9).
Aangezien 15-24 % van de EBUS-negatieve klieren toch tumoraal blijken (10)
dient er (bij een negatieve EBUS –TBNA)
een chirurgische exploratie van het mediastinum te gebeuren.
2.2 Sarcoïdose
De diagnose van pulmonale sarcoïdose
kan met verschillende technieken gesteld worden. Een transbronchiaal longbiopt is meestal de eerste keuze, maar
blijkt frequent niet diagnostisch, met
eveneens een belangrijk risico op pneumothorax en bloeding. Een mediastinoscopie is vaak de volgende stap,
maar heeft een behoorlijke kostprijs en
morbiditeit. EBUS –TBNA blijkt bijgevolg een goed alternatief met een sensitiviteit en specificiteit van respectievelijk 85 % en 96 % (11).
Echografische tonen beelden vaak ook
een typisch patroon van geclusterde
lymfeklieren (12).
2.3 Tuberculose
Zoals bij sarcoïdose kan de diagnose
van tuberculeuze lymfadenitis gesteld
worden d.m.v. EBUS-TBNA. Naaldaspiraties kunnen worden opgestuurd voor
Mycobacterium cultuur, evenals PCRanalyse. In een groep van patiënten (met
hoge pre-test waarschijnlijkheid voor
nieuwsbrief \ editie 02
TBC) werd aangetoond dat EBUS-TBNA
een nauwkeurigheid heeft van 79 %, een
sensitiviteit en specificiteit van respectievelijk 95 % en 100 %, evenals een positieve en negatieve predictieve waarde
van respectievelijk 100 % en 80 %. (13)
2. 4. Metastasen van andere tumoren
Uiteraard kunnen ook mediastinale metastasen van andere maligniteiten worden
gediagnosticeerd met EBUS. Wat betreft
de diagnostiek van lymfomen blijkt de
rol van EUS/EBUS beperkt gezien de
voorkeur uitgaat naar grote histologische
monsters die enkel bekomen kunnen
worden d.m.v. mediastinoscopie (14)
5. Conclusies
Tot slot, zowel EUS-FNA als EBUS-TBNA,
zijn fascinerende nieuwe diagnostische
methoden om op een minimaal invasieve manier weefsel van mediastinale
en intrapulmonale laesies te bekomen
wat de noodzaak tot heelkundige stageringstechnieken significant reduceert.
FIGUREN:
3. Contra-indicatie
Absolute contra-indicaties voor EBUS
zijn niet-gecorrigeerde antistolling, respiratoire insufficiëntie en tracheale en/of
laryngeale stenose. Relatieve contra-indicaties zijn ongecontroleerde astma en
COPD, vena cava superior (VCS) syndroom, verhoogde bloedingsneiging,
immunogecompromitteerde patiënten,
uremische patiënten, ischemisch hartlijden (recent < 6 weken hartinfarct), dreigende respiratoire insufficiëntie en bilaterale stemband paralyse (15) .
1. Echoprobe met naald
4. Complicaties
2. Visualisatie van lymfeklier en naald
EBUS-TBNA is een veilige procedure
met minimale risico’s op complicaties.
In een recent artikel (16) werd de ervaring van 210 Japanse centra met
EBUS-TBNA gepubliceerd. Het betrof
7345 procedures.
Er werden 90 complicaties gerapporteerd (1,23 %) in 32 centra (15,2 %).
Het betrof 50 bloedingen (0,68 %,
waarvan één massieve bloeding), 14 infectieuze complicaties (0,19 %) (mediastinitis, longontsteking, pericarditis,
cyste -infectie en sepsis), 5 gevallen van
respiratoire insufficiëntie (0,07 %), 2
pneumothoraxen (0,03 %) en 1 bronchiale astma-aanval (0,01 %). Als overig,
minder ernstige complicaties rapporteerde men koorts (4 gevallen, 0,05 %)
en toename van luchtwegobstructie(2
gevallen, 0,03 %). Zeldzaam ziet men
(in geval van tuberculeuze lymfadenitis)
het ontstaan van een intrabronchiale polypoid letsel t.h.v. de punctieplaatsen,
twee maanden post EBUS-TBNA (17).
3. EBUS procedure
4. Bereikbaarheid van mediastinale
klieren via EBUS-TBNA, EUS –FNA
en mediastinoscopie.
Transanale
endoscopische chirurgie
dr. Aerts Esther
Tumoren in het rectum moeten chirurgisch verwijderd worden. Bij de chirurgische behandeling van een tumor in het
laagste deel van het rectum (endeldarm)
is het belangrijk om de tumor met voldoende marge weg te halen. Op die
manier is de kans op recidief zo klein
mogelijk. Deze operaties gebeuren
meestal via een buikoperatie.
Tumoren die tot op 3 cm van de anale
sphincter (sluitspier) gelegen zijn, kunnen meestal geopereerd worden zonder de anus te verwijderen. Dit is echter
een zware ingreep en geeft postoperatief vaak aanleiding tot een gestoorde
ontlasting. Hoe lager de tumor, hoe groter de kans op een gestoorde ontlasting.
Bij tumoren die zeer dicht bij de anale
sphincter gelegen zijn, moet de anus
meestal weggehaald worden (rectumamputatie). In dit geval wordt er een
definitief stoma aangelegd.
tumoren van het rectum of bij een
kwaadaardige tumor in een heel vroeg
stadium zonder aanwijzingen voor uitzaaiingen in de lymfeklieren (stadium 1
rectumkankerletsels T1NO en T2NO). In
uitzonderlijke gevallen wordt de operatie ook uitgevoerd bij verder gevorderde tumoren bij patiënten die geen grote
ingreep kunnen ondergaan.
De tumor mag niet verder dan tien centimeter van de anus gelegen zijn. Als de
tumor hoger ligt, is een operatie via het
abdomen aangewezen.
Bij vroegtijdige darmkankers moet de
patiënt voor de ingreep nog enkele onderzoeken ondergaan. Voor de ingreep
gebeurt een onderzoek met een endoscoop om de exacte lokalisatie van
de tumor te bepalen. Er gebeurt ook een
inwendige echografie en een MRI om de
ingroei van de tumor in de darmwand
vast te stellen en de lymfeklieren te beoordelen. Deze onderzoeken dienen
om na te gaan of er inderdaad sprake is
van een vroegtijdig stadium.
Ingreep
Sommige tumoren van het rectum kan
men tegenwoordig verwijderen via een
kijkoperatie doorheen de anus. Tijdens
deze ingreep wordt een buis in de anus
ingebracht en wordt met speciale instrumenten de tumor plaatselijk verwijderd.
De operatie gebeurt onder algemene narcose. Er wordt een buis in de darm geplaatst en het rectum wordt opgeblazen
met lucht (CO2). Door de ingeblazen
lucht zal het rectum mooi ontplooien. Via
aparte werkkanalen in de buis worden
een camera en kleine instrumenten ingebracht. De tumor wordt gemarkeerd en
nadien wordt de tumor met de darmwand uitgesneden met een elektrisch
mesje. Nadien wordt de darm weer gesloten met een speciale hechtdraad.
Voor- en nadelen
Bij deze ingreep doen zich minder
complicaties voor dan bij grote buikoperaties. Dit maakt de ingreep dus ook
toegankelijker voor oudere mensen of
mensen met een zware comorbiditeit.
De verblijfsduur in het ziekenhuis is ook
duidelijk korter dan na een abdominale
ingreep (2 dagen versus 7 dagen). Verder is de levenskwaliteit beter, dit omwille van een betere fecale continentie
door orgaanpreservatie en een betere
urinaire en sexuele functie.
Wanneer via deze techniek een kwaadaardig gezwel wordt weggenomen,
wordt enkel het gezwel en de darmwand weggenomen. De bevloeiing van
de darm met de lymfeklieren worden
niet weggenomen. Bij sommige vroegtijdige darmkankers is er echter wel al invasie in de lymfeklieren. In deze gevallen is de operatie dus niet curatief.
Besluit
De transrectale darmchirurgie wordt
sinds kort aangeboden in het ZMK. Deze
techniek is de veiligste en meest effectieve behandelingsoptie voor grote rectale goedaardige poliepen. Voor stadium 1 rectumkankerletsels wordt deze
ingreep enkel uitgevoerd in goed geselecteerde gevallen en bij een goed geïnformeerde patiënt.
Wanneer is transanale
chirurgie mogelijk?
Transanale endoscopische chirurgie
wordt vooral toegepast bij goedaardige
nieuwsbrief \ editie 02
\ NIEUWE ARTSEN \
Op 1 april 2014 startte dr. Liesbeth
Jaspers als psychiater binnen Ziekenhuis Maas en Kempen. Zij behaalde haar
diploma aan het Limburgs Universitair
Centrum Diepenbeek en aan de Katholieke Universiteit Leuven. In 2009 rondde zij
haar specialisatieopleiding psychiatrie af
met bijkomende opleiding in de gedragstherapie. Dr. Jaspers zal actief zijn binnen
de liaisonpsychiatrie en raadplegingen
doen op campus Maaseik, in aanvulling
op de activiteiten van dr. R. Van de Velde.
De dienst MKA van ZMK - ZOL heeft sinds
25 februari de MKA activiteit op campus
Bree uitgebreid met 1 dag, nl. een halve
dag polikliniek en een halve dag OK activiteit. Dr. Frans Willem ten Broek staat
hiervoor in. Hij volgde zijn opleiding tot
mond- kaak- en aangezichtsheelkunde
aan de universiteit van Utrecht.
Titularis in ZMK blijft dr. Sarah Van Slycke.
Op 1 september 2014 start dr. Christelle Renard als geriater binnen ZMK. Zij
behaalde haar artsendiploma in Namen
en Brussel. Zij specialiseerde zich verder
in interne geneeskunde en klinische geriatrie in Utrecht en Nijmegen Nederland. Dr.
Renard zal de dienst geriatrie verder uitbouwen samen met dr. Geerts en wordt
opgenomen in de associatie inwendige
geneeskunde.
Op 1 september 2014 start dr. Rawand
Salihi als gynaecoloog binnen ZMK. Hij
behaalde zijn artsendiploma in Leuven en
specialiseerde zich verder in gynaecologie en verloskunde. Dr. Salihi zal deeltijds in ZMK tewerkgesteld zijn. Hij zal dit
combineren met een doctoraatsopleiding
in de Gynaecologische oncologie aan het
UZ Leuven. Hij wordt opgenomen in de
dienst gynaecologie en zal deze verder
uitbouwen met zijn collega’s.
\ TAI CHI PROGRAMMA
IN ZMK \
Vanaf 1 april 2014 biedt Ziekenhuis Maas en Kempen een
Tai Chi-programma aan. Tai Chi is een trainingsprogramma, ontwikkeld door de Australische arts Dr. Paul Lam,
waarvan de gezondheids-bevorderende effecten wetenschappelijk bewezen werden. Studies toonden aan dat
Tai Chi bijdraagt tot vermindering van pijn en stijfheid in
de gewrichten, een verbetering van het evenwichtsgevoel en bijdraagt tot valpreventie bij senioren. Ook bij
gezonde mensen nemen pijn, stress en angstgevoelens af
bij regelmatige beoefening van Tai Chi. In het Tai Chi programma van Paul Lam worden de bewegingen langzaam
uitgevoerd in zittende of staande positie. Daardoor is het
programma geschikt voor mensen van alle leeftijden en
een absolute meerwaarde voor patiënten met onder andere mobiliteitsproblemen, valrisico en chronische pijnen.
Het voordeel van het volgen van het Tai Chi-programma
in ZMK is dat de aangeboden sessies 2 uur duren, waarvan 1 uur Tai Chi en 1 uur kinesitherapie. Daarbij wordt
zo nodig professionele testing op valrisico uitgevoerd
en krijgen de deelnemers de nodige informatie. Het programma gaat door in de goed uitgeruste kinézaal van
de ambulante revalidatie te Bree, waarnaast een lokaal is
voorzien voor de Tai Chi-lessen. Om terugbetaling van de
mutualiteit te garanderen is een voorschrift van een arts
vereist.
De Tai Chi lessen worden gegeven door Dominique
Vermeulen en bij afwezigheid door Martine Coolen, ergotherapeuten Bree. De kinesitherapie wordt gegeven door
Kurt Lipkens en bij afwezigheid door Lieve Vrolix, kinesisten Bree.
Er wordt gewerkt met 2 parallelgroepen van telkens
8 deelnemers. Wanneer de ene groep Tai Chi volgt, krijgt
de andere groep kinesitherapie en andersom. De lessen
zullen telkens op woensdagnamiddag doorgaan.
Patiënten, die willen deelnemen aan het Tai Chi programma, kunnen zich inschrijven via Dominique Vermeulen op
het nummer 089 50 99 81.
\ ACCREDITERINGSNIEUWS \
ERKENNINGSNR.
14001354
DATUM
RUBRIEK
03-04-2014
2
TITEL
Voorjaarsymposium Interne
Geneeskunde - Endocrinologie
www.zmk.be
campus maaseik • mgr. koningsstraat 10 • 3680 maaseik • tel. 089 50 92 00 • fax 089 50 92 06
campus bree • rode kruislaan 40 • 3960 bree • tel. 089 50 98 00 • fax 089 50 98 04
C.P.
NR. ORGANISATIE
2
7073

Download Report