Kwartaalblad nr. 18 - 2014

Belgique-België
P.B.
8200 Brugge
Mail
BCC31310
P910845
Info
Uitgifte nr. 18—2014 –Vlaamse Christen Partij
Zetel: Walakker 32, 04/01 , Sint-Michiels - 050/360047—0499/22 39 81
Bankrekening VCP — BE36 7795 9897 9781
website: www.vcp-vl.be - [email protected]
V.U.: Agnes Jonckheere, Walakker 32, app 4/1 —8200 Sint-Michiels
Beste vrienden,
Ik wil vooreerst de nieuwe leden bedanken voor hun inschrijving en het
vertrouwen. Hoe meer leden, hoe meer invloed.
VCP, de Vrije Christen Democraten, veranderen hun naam naar VCP, Vlaamse
Christen Partij. Dit gebeurt op vraag van CD&V, die vond dat er verwarring
ontstaat als beide christelijke partijen dezelfde initialen gebruiken. Ook wij
hebben er baat bij dat er een duidelijk verschil is. We hebben slechts één initiaal
veranderd en hopen zo dat het nieuwe letterwoord vlug opgenomen wordt. Ons
programma blijft identiek hetzelfde. Alle bestaande promotiemateriaal mag
verder gebruikt worden daar de inhoud hetzelfde blijft en de websites met elkaar
verbonden zullen zijn. Het nieuwe promotiemateriaal is te verkrijgen op de zetel.
Onze verkiezingsslogan
voor de komende
verkiezingen is ‘Back to
the Roots’, aangebracht
door Raoul d’Udekem
d’Acoz, lijsttrekker van de
lijst van VCP-VlaamsBrabant. Hij vond dat
1
zowel onze christelijke als onze Vlaamse ‘wortels’ moesten vastgelegd worden in
de partijnaam.
Voor sommigen doet VCP denken aan de CVP (Christene Volkspartij) die in 1893
werd opgericht door priester Daens. Hij kwam op voor de belangen van de
arbeiders tegen de toenmalige gevestigde katholieke partij. Zo hopen wij ook de
stem van het volk, de minstbedeelden, te vertolken en aldus de basis te
vertegenwoordigen.
De christelijke waarden, die universeel zijn, vormen goede bouwstenen voor een
rechtvaardige maatschappij. We willen onze Vlaams identiteit, taal en cultuur ook
beschermen en doorgeven als een rijkdom voor de volgende generatie. Back to
de roots, Vlaamse Christen Partij.
De verkiezingskoorts begint te stijgen en we zetten ons in om als partij te kunnen
opkomen in alle provincies. Of dit slaagt hangt af van uw medewerking. “Gij zijt
het zout der aarde; indien nu het zout zijn kracht verliest, waarmede zal er dan
gezouten worden?” Is dit geen oproep om onze talenten in te zetten, ook in de
christelijke politiek?
De verkiezingsflyer met onze speerpunten vindt u achteraan ons blad. Verder kan
u onze persartikels lezen en de motivatie van onze kandidaten waarom ze
meedoen aan de verkiezingen.
Mag ik uw financiële steun vragen? De vele flyers, affiches,
huur zalen, copies … moeten betaald worden. Wilt u ons steunen
zodat we kunnen aanschaffen wat nodig is? U kan storten op
Bankrekening VCP — BE36 7795 9897 9781 Hartelijk dank voor
uw steun.
Deel met uw vrienden dat ze kunnen stemmen voor VCP. De mondreclame is de
beste reclame voor onze partij en het kost niets.
We hopen u op ons de verkiezingshappening te ontmoeten.
Samen sterk! Agnes Jonckheere
PERSARTIKELEN VCP _ BACK TO THE ROOTS!
24 februari 2014, VCP
VCP heeft op de Algemene Vergadering van 22 februari beslist om naar de
2
verkiezingen te gaan. Raoul d’Udekem d’Acoz, gewezen schepen van Herne,
broer van “Nonkel” Henri en oom van koningin Mathilde trekt de lijst van het
Vlaams Parlement voor Vlaams-Brabant. VCP heeft in elke provincie een lijst
voor het Vlaams Parlement.
De Slogan ‘Back to the roots’ (Terug naar onze
wortels) is door ieder unaniem aanvaard. We willen
onze Vlaamse identiteit, cultuur, taal en christelijke
wortels beschermen en doorgeven aan de volgende
generaties
VCP is een pro-life en pro-family partij die zowel het
respect voor het leven als het ondersteunen van het
gezin centraal wil stellen. VCP is een christelijke
partij die zich open stelt voor anders gelovigen die
niet extreem zijn , zowel joden als moslims, die ook de pro-life- en de pro-family
waarden verdedigen. Het onderschrijven van de Rechten van de Mens is een
vereiste om actief te kunnen worden binnen de partij. Hierbij verklaart men dat
man en vrouw gelijkwaardig zijn, het bekeren tot een andere godsdienst
toegestaan is en het recht op de vrijheid van meningsuiting een basisrecht is.
VCP komt op voor vrijheid van onderwijs, waarbij de leerling recht heeft op een
school van zijn eigen levensbeschouwing in zijn eigen buurt. Ook scholen met
een eigen pedagogisch project verdienen de nodige autonomie en ondersteuning
van de Overheid. Iedere godsdienst moet afzonderlijk kunnen onderwezen
worden. De verscheidenheid van de godsdiensten moet behouden blijven.
Maatschappelijk moeten we kunnen samenwerken.
VCP komt op voor een toenemende ontwikkelingssamenwerking die leidt tot een
dalende immigratiestroom. Voor échte vluchtelingen moet er plaats zijn.
Economische vluchtelingen moeten regelmatig kunnen aantonen dat ze in hun
eigen levensonderhoud kunnen voorzien.
VCP is een euro kritische partij, die het bankwezen en het vrijhandelsakkoord
tussen de EU en de VS op de korrel neemt. We willen een beleid dat dichter bij
de burger staat, dat het welzijn van het land ten goede komt en de kloof rijk-arm
verkleint.
VCP vraagt dat de soevereiniteit van elk land gerespecteerd wordt binnen de
internationale politiek en dat buitenlandse inmenging achterwege blijft; zowel
3
voor Syrië als voor Oekraïne is dat een prangende noodzaak.
Wie dit politiek project wil steunen kan zich opgeven bij [email protected]
ALS TWEE SAMEN KIEZEN VOOR EEN KIND, MOETEN ZE DAN
DEZELFDE KANSEN KUNNEN KRIJGEN ALS HETEROKOPPELS?
29 maart 2014, VCP
VCP vindt het erg dat uitgerekend CD&V vraagt om
het meemoederschap juridisch goed te keuren als
het lesbisch koppel trouwt. Daardoor wordt een
lange adoptieprocedure voorkomen en kan de zorg
dadelijk door de meemoeder worden opgenomen,
ingeval er iets met de moeder gebeurt. Vrouwen
moeten immers samen voor een kind kunnen
kiezen.
Dat haalde echter niet het nieuws, men weet immers dat dit niet op prijs zal
worden gesteld door de echt christelijke achterban. Zo ziet u hoe de media al dan
niet gebruikt wordt om het christelijk imago ten toon te spreiden.
Daarbij wordt de vader aan de kant gezet en wordt het kind geplaatst in een
omgeving die niet door de eigen bloedband bepaald wordt. “Met deze regeling
krijgen de kinderen een dubbelzijdige afstammingsband met zijn wensouders, die
het kind beter beschermt.” Is dat zo? Dat is een grove leugen! Welke ballast
geeft men het kind mee door het twee moeders aan te bieden i.p.v. zijn vader en
zijn moeder? Moet het kind zijn hele jonge leven op zoek gaan naar zijn vader?
Mag het kind op latere leeftijd weten wie zijn vader is? Wie moet dat gemis
invullen?
De oedipale fase waarin de dochter toenadering zoekt tot de vader en de rivale
van de moeder wordt, moet zorgvuldig in de kast gestopt worden. We kunnen een
paar bladzijden uit onze ontwikkelingspsychologie scheuren. Die fase slaat men
voortaan over.
Wie gaat de strenge hand van de vader opnemen, zodat het kind de nodige
grenzen wordt aangeleerd? Wie gaat de dochter helpen vrouw te worden door een
mannelijke tegenpool te zijn? Wie…. Vele keren zal het meisje haar papa moeten
missen.
VCP vindt het onaanvaardbaar dat lesbiennes zomaar via kunstmatige
inseminatie een kind kunnen verwerven. Menselijke zaadcellen zijn geen product
4
om op de markt te brengen. Een kind wordt verwekt uit de liefde tussen man en
vrouw. Nu wil men het meemoederschap juridisch faciliteren om een paar
ongemakken weg te werken. Daarbij blijft het leed dat het kind wordt aangedaan
schrijnend en wel omdat twee vrouwen kiezen voor een kind. Zegt de natuur zelf
niet, dat dat zoiets niet te rijmen valt?
Nochtans wordt iedereen zo gewend aan het nieuwe concept, het nieuwe gezin,
dat men als oubollig wordt beschouwd wanneer men daartegen ingaat. Wij
drukken onze diepe bezorgdheid uit over de komende generatie, die getekend zal
zijn door dergelijke legalisering en juridisering. Het gaat hier niet om gelijkheid
van kansen, maar om respect voor de zwakste schakel: het kind.
DE MOEDER GEEFT HET LEVEN, DE VADER GEEFT DE NAAM - VCP
Er staat een ‘zogenaamde’ revolutie voor de deur voor de naamkeuze van
kinderen in ons land. Binnenkort kunnen ouders vrij kiezen welke achternaam ze
hun kinderen geven: die van de vader, van de moeder óf van allebei. Dat schrijft
Het Laatste Nieuws vandaag. VCP vindt dit de grootste vrouwonvriendelijke
maatregel die denkbaar is. De moeder geeft het leven, de vader geeft de naam.
Dat is de beste garantie voor de vrouw op een stabiele gezinssituatie en dus niet
vrouwonvriendelijk.
Een wetsontwerp van minister van Justitie
Annemie Turtelboom moet komaf maken
met de eeuwenlange discriminatie van
mama's. Voortaan zullen ouders vrij kunnen
beslissen over de familienaam van hun kind:
die van de vader, die van de moeder of een
combinatie van beide namen, zoals in
Spanje. Welke van de twee vooraan staat, zullen ze ook zelf kunnen uitmaken.
Daarmee belandt België in de groep Europese landen met de grootste vrijheid in
naamkeuze. Zelfs in Nederland en Scandinavië zijn de regels nog strenger.
Als het gezin voor een bepaalde formule gekozen heeft bij de geboorte van het
eerste kind, krijgen zusjes en broertjes automatisch dezelfde naam. Bestaande
achternamen blijven ook zoals ze zijn - de nieuwe regeling geldt pas zodra de wet
is goedgekeurd. Dat gebeurt wellicht in de herfst van dit jaar.
Dat er in een volgende generatie tien verschillende combinaties mogelijk zijn is
te gek voor woorden. Voor het maken van een stamboom wordt het des te
5
moeilijker om de bloedlijn in kaart te brengen.
“De moeder geeft het leven, de vader geeft de naam.” Dat is de reden waarom
kinderen de familienaam van de vader dragen, namelijk om zodoende de vader
een juridische zekerheid te bieden dat het kind van hem is en niet van een ander.
Dat is de beste garantie voor de vrouw op een stabiele gezinssituatie en is dus
vrouwvriendelijk. De moeder mag het kind ter wereld brengen. De biologische
band moeder-kind is niet te ontkennen en kan indien nodig onderzocht worden.
Als u de familienaam loskoppelt van de vader dan atomiseert u de samenleving
nog verder en kan men het vaderschap in vraag stellen. Als de vader direct na de
geboorte de geboorte van het kind laat registreren in het stadshuis en zijn naam
eraan verbindt dan is geen twijfel mogelijk.
Hier wil men terug het gelijkheidsbeginsel in het absurde doortrekken. De
complementariteit man-vrouw komt nochtans duidelijk aan bod bij onze huidige
naamgeving. Dit wordt ons door de EU aanbevolen om emancipatorische
redenen. Het is aan ons om dit voorstel te negeren. VCD vindt dit nieuw
wetsvoorstel een vrouwonvriendelijke maatregel omdat de stabiele factor binnen
het gezin, de vader mogelijk ontbreekt.
Waarom wordt dit aanbevolen door de EU? “Umwertung aller Werte?”. “Het
herwaarderen van de waarden?” Wil men de stabiele factor van de vader in vraag
stellen?
GEEN ANTISEMITISME A.U.B.
8 april 2014, VCP
VCP wil nog eens in de verf zetten dat we tegen de discriminatie zijn van een ras
of een volk. We zijn ook tegen de discriminatie van Joden. De schuld van de
economische crisis moet niet gelegd worden op een volk of ras. Het is niet omdat
enkele families eventueel een monopolie hebben in het bancair systeem, dat
daarom alle Joden plots de oorzaak zijn van een economische crisis. Dat is een
brug te ver. We mogen bepaalde klachten niet veralgemenen en een volk
beschuldigen.
Maar die gedachtegang leeft jammer genoeg onder de burgers. Mede door het
boek ‘De protocollen van Sion’, dat onterecht een nieuwe wereldorde aan de
Joden toeschrijft, wordt het antisemitisme verspreid.
6
VCP wil duidelijk stellen dat ze tegen elke discriminatie is van elk volk en
daarmee dus ook het antisemitisme veroordeelt. Ze neemt ook afstand van het
boek ‘De protocollen’, omdat het de Joden onterecht beschuldigt.
Volgens VCP moet men, net zoals men voor homohaat de strafmaat verdubbeld
heeft, ook voor etnische en religieuze haat en geweld de strafmaat verdubbelen.
LIJSTTREKKER VAN DE VLAAMSE LIJST VAN VLAAMS-BRABANT :
Raoul d’Udekem d’Acoz, oom van koningin Mathilde
Kandidaat zijn op de lijst van VCP –
back to the roots – is een uitdrukking
van optimisme dat de culturele waarden
die in het verleden vertrouwen
ingeboezemd hebben, zullen blijven
bestaan. Actueel en levendig, met een
profiel van solidariteit en
vriendelijkheid.
Het was een uitmuntende leerschool om
het reilen en zeilen van de gemeenschap te kennen. De VCP-ploeg zal geen
moeite sparen om u bij te staan in deze moeilijke tijden. Europa, met 28 landen
en een jaarbegroting van 130 miljard €, is de kluts kwijt. De schuldenberg is
torenhoog en de banken worden een ongecontroleerde staat in de staat. Dat moet
veranderen.
Uw steun aan onze kleine politieke partij kan meer uitwerking hebben dan die
aan de drie nationale, traditionele en goddeloze
politieke partijen, die onder de slof van de “standen”
overleven.
KANDIDAAT OP DE LIJST WESTVLAANDEREN
Isabelle De Paepe
Ik ben Isabel De Paepe, bijna 37 jaar , 14 jaar
getrouwd en moeder van drie dochters.
Waarom ik wil kandidaat zijn voor VCP? Wel omdat
ik vind dat christenen niet alleen moeten bidden maar
ook moeten actie ondernemen!
7
Als koppel hebben wij een driejarige school gevolgd ‘prepare internationale’.
Eén van de sprekers Rinus Van Kul kwam praten en hij zei ‘we hebben
christenen nodig in de politiek’.
Ik ben al eens gevraagd geweest om in de politiek te gaan maar zag dat niet direct
zitten. Toen Agnes het me vroeg heb ik lang getwijfeld maar iedere keer voelde
ik weer dat de woorden van Rinus waar waren en voor mij persoonlijk waren.
Waarom zouden we onze gaven niet inzetten in de politiek?
Een selectie van enkele punten die ik belangrijk vind vanuit mijn ervaringen als
moeder, mens, maatschappelijk werker , jongerenbegeleider, leerkracht en
leerlingenbegeleidster zijn de volgende:
"Als je maar gezond zijt!!!”
Hoe dikwijls nemen we deze woorden in de mond zonder de enorme betekenis
ervan goed in te schatten. Als moeder ben ik bekommerd over de
GEZONDHEID van mijn kinderen en ook van mijn leerlingen op school en
vroeger van mijn cliënten die ik begeleidde en de mensen die ik rondom me heen
ook graag help. De THUISZORG wordt alsmaar belangrijker. Mensen willen
langer thuis verzorgd worden bij hoge leeftijd of ziekte. Dit vraagt enorm veel
inzet van alle thuisverzorgers en mantelzorgers (dat zijn de niet-professionelen
zoals familie, buren, vrienden enz.) Die THUISZORG moet meer en beter
ondersteund worden. Hetzelfde geldt voor de PALLIATIEVE ZORG (het
verzorgen van een terminaal zieke persoon in zijn thuiskring).Ik heb zelf
ingestaan voor de zorg van mijn mama die twee jaar kanker heeft gehad en daar
helaas van overleden is en ben heel blij dat ik dat gedaan heb.
Hier zijn alleen maar winnaars: in de eerste plaats de patiënt zelf maar ook de
talloze thuisverzorgers, die er hun dagelijkse boterham mee verdienen. Hun
inspanningen en inzet verdienen onze volledige steun.
Vrijwilligerswerk bv. op de palliatieve afdeling en in andere organisaties vind ik
heel belangrijk en heel mooi. Ze mogen af en toe eens in de bloemetjes gezet
worden die mensen.
"En ze leefden nog lang en gelukkig"
Oud worden doen we hoe langer hoe meer, maar ‘gelukkig’ oud worden is niet
voor iedereen weggelegd. De ZORG VOOR DE OUDEREN is voor verbetering
vatbaar. Er zijn reeds veel uitstekende initiatieven (Dienstencentrum). Toch zien
we nog teveel bejaarden, die eenzaam verkommeren zonder de nodige aandacht
en steun van de gemeenschap. Alle initiatieven hierrond moeten volop gesteund
8
worden.
"De jeugd van heden is om zeep!"
Hoe dikwijls horen we deze dooddoener niet. Is de jeugd zoveel slechter dan
vroeger? Begrijpen we hen wel? Staan we open voor hun enigszins andere
leefwereld? Rond de gezondheid van DE JEUGD kan ook veel gepland
worden. Preventiecampagnes tegen roken en alcohol zijn een taak voor de
overheid. De drugsproblematiek in al zijn facetten moet stevig aangepakt
worden. Overleg van alle betrokken instanties kan leiden tot uiterste
preventiemaatregelen teneinde de repressie of bestraffing tot een minimum te
kunnen herleiden.
"Ge zoudt benauwd zijn dat ge op straat komt!"
Schuilt hier niet veel waarheid in dit gezegde? Zijn de zwakke weggebruikers,
ouderen, kinderen, mindervaliden niet het slachtoffer van de toenemende
agressie en intolerantie in het verkeer? Dat het VERKEER in onze stad niet
optimaal verloopt weet iedereen. Dit kan beter, dit moet beter.
""Ge zoudt niet meer weten wat ge nog moogt eten!"
Misschien wat overdreven, maar toch weer een ernstige grond van waarheid. De
toename van de MILIEUVERVUILING is ook een ziekmakende factor. Hier
hebben we een grote verantwoordelijkheid tegenover de volgende generaties
"Een gezonde geest in een gezond lichaam!"
Ik denk dat we meer mensen moeten hebben die andere mensen begeleiden op
alle vlakken in hun leven. Ik geloof in mensen coachen. Door mijn lange ervaring
met het werken met jongeren (jongeren-en tienerwerk in de kerk) denk ik dat
iedere jongere, elke persoon recht heeft op iemand waar ze zich goed bij voelen
en waar ze mee kunnen praten. Op die manier kunnen jongeren begeleid worden
op verschillende vlakken. Vertrouwen, echtheid , eerlijkheid en het
beroepsgeheim zijn daarbij heel belangrijk.
Doordat ik nu tijdelijk inwoon bij familie omwille van de verbouwingen aan ons
huis, verlang ik weer naar de volgende uitspraak. Want zo ben ik ‘gastvrij’,
iedereen is welkom in mijn huis!
Kom binnen, zetje en drinkt entwadde!"
Vroeger was dit schering en inslag. De BUURT was vroeger een grote bron van
gezelligheid, eenvoudige relaties en begrip en steun voor elkaar. Nu leven we
teveel in ons eigen wereldje, denken we alleen aan onszelf en vergeten we te
dikwijls dat naast ons misschien iemand woont, die een eenvoudig woord of
9
gebaar ten zeerste zou waarderen.
Ik denk dat als mens we nooit mogen mensen veroordelen. Iedere persoon is
uniek en iedereen maakt fouten in zijn leven. En als je luistert naar mensen dan
merk je vaak dat mensen getekend zijn door het leven. Ik zie het zitten om heel
wat mensen te begeleiden op alle vlakken en te luisteren naar hun verhaal. Daar
leer je zelf heel veel van.
Ik wil me inzetten om VCP een mooie partij te maken!
KANDIDAAT OP DE LIJST WEST-VLAANDEREN : Agnes Jonckheere
Ik ben gehuwd en moeder van twee zonen. Gewerkt heb ik als opvoedster en
nadien als regentes godsdienst. Later ben ik Gezinswetenschappen gaan studeren.
Ik wil naar de verkiezingen gaan omdat ik geloof dat christelijke waarden
universeel zijn en de maatschappij gebaat is met onze inbreng. Het gevaar dreigt
zelfs dat de christenen het verhaal van de seculiere politiek gaan geloven en
eigen principes loslaten. We moeten duidelijk durven zeggen dat we enkel het
natuurlijk gezin ondersteunen en dat andere vormen destructief zijn voor de
opvoeding van de kinderen. Andere relatievormen moeten een plaats krijgen
binnen de maatschappij maar niet onder de noemer huwelijk. Het ‘maken’ van
kinderen via kunstmatige inseminatie en draagmoederschap is een brug te ver.
Ten bate van de kinderen moeten we spreken.
We moeten ons bewust zijn dat de christelijke waarden universeel zijn. De 10
geboden zijn gegeven voordat Christus kwam en de religieuze Joden en Moslims
en andere levensbeschouwingen hebben hier ook hun
theologie op gebaseerd.
VCP wil samenwerken met de religies die zich laten
leiden door de 10 geboden. Gij zult één God dienen,
niet doden, niet liegen, geen onkuisheid begaan, vader
en moeder eren en de sabbat onderhouden. Religies en
andere levensbeschouwingen die de 10 geboden volgen,
zullen het leven en het natuurlijke gezin ondersteunen.
Zij zullen opkomen voor gerechtigheid in de
internationale politiek. Kijk naar Syrië, hoe christenen
en gematigde moslims daar samen proberen het land
terug op te bouwen en president Assad te steunen. Die
religies zullen protesteren tegen de verpletterende
rentes die geïnd worden en die een loodzware schuldenlast leggen op de
10
zwakkere landen. Op maatschappelijk vlak moeten religies kunnen
samenwerken. De godsdienst van de lokale gemeenschap moet voorrang krijgen
bij het organiseren van de samenleving. Zo is Europa de bakermat van het
christendom en krijgt dit voorrang zolang de meerderheid daarvoor kiest. VCP
wil haar eigen roots in de verf zetten. De andere godsdiensten schikken zich naar
die wettelijke omkadering en kunnen hun eigen godsdienst beleven. Op
theologisch vlak is het goed dat de godsdiensten gescheiden blijven en
afzonderlijk onderwezen worden. Men moet voorkeur kunnen geven aan de eigen
religie. Religie is niet enkel voor het privéleven, maar mag ook in de publieke
sfeer besproken worden. Fundamentalisme en extremisme moeten opgespoord en
bestreden worden. Dergelijke imams moeten gescreend en bestraft worden. We
weten dat de moslimbroeders overal infiltreren, hun zuiverheid moet per hoofd
nagegaan worden. Waar mogelijk, wil VCP samenwerken met de echt religieuze
moslims en joden waar mogelijk. We zien dat vele pro-life en pro-familyorganisaties ook samenwerken met de verschillende levensbeschouwingen en
elkaar daarin versterken.
Ik zie dat de Europese Commissie de grootbanken, het IMF en de multinationals
beschermt en geen kritisch beleid voert ten gunste van de burger. Ook het
kapitalisme wordt in de hand gewerkt door het zogenaamd liberalisme. Men ging
de spaarbanken en de investeringsbanken scheiden. Wat is hiervan gerealiseerd?
Het beleid van het IMF mag pas na 10 jaar ingezien worden, dus steeds met
terugwerkende kracht. Waarom? Waarom worden inmenging halsstarrig
tegengehouden? Hierdoor komt ons sociaal zekerheidstelsel onder druk en zijn
de hulpbehoevenden de eerste slachtoffers.
Ik zie dat de internationale politiek beïnvloed wordt door een sterke
globalistische machtselite en daar moet een tegenstroom komen die de
soevereiniteit van de Staten beschermt. De revolutie en invasie in Oekraïne was
ongehoord, maar geen enkele partij die de bemoeizucht van EU en VS
aankaartte. Rusland is de grote zondebok. Hetzelfde is gebeurd met Syrië. Terwijl
men Assad afschildert als boeman gaat men rustig door met de veroveringstocht
en het terrorisme. Welk land volgt? Dat Assad ook moet stoppen met het laten
bewapenen van Hezbollah en Hamas is een feit. Laten we dit debat openlijk
voeren en het terrorisme van beide zijden sterk veroordelen, in plaats van het in
te zetten voor eigen doeleinden.
Deze drie punten, een zuivere ethiek, een eerlijk financieel systeem en een
rechtvaardige internationale politiek vanuit onze christelijke roots wil ik samen
met andere pacifistische levensbeschouwingen verdedigen.
11
LIJST WEST-VLAANDEREN : David van Hoey
De jongste jaren zien we dat de regering meer en meer
beslissingen neemt en goedkeurt, die totaal indruisen tegen
de moraal die het christen-zijn in zich draagt. Elke stem
voor een bestaande partij is normverlagend, een
christelijke stem wordt niet meer gehoord of onder tafel
geveegd. Op wie moeten we dan verantwoord stemmen om
gehoord te worden? VCP is de enige partij die de hoogste
norm in het vaandel draagt, met christelijke waarden als
uitgangspunt. Willen we het politieke tij van
normverlaging keren, laat ons dan eensgezind onze stem
doen horen: op VCP stemmen en een verschil maken.
WEST-VLAANDEREN :Kurt Roelandt
Ik ben Kurt Roelandt, 41jaar en gehuwd met Carine Tack. Wij zijn woonachtig te
Wielsbeke, Acacialaan 3.
Ik ben gediplomeerd hotel-en restaurant arbeider, ik heb deze job 15 jaar gedaan
tijdens en na de schoolopleiding in Ter Groene Poorte te Brugge. Nadat ik
christen ben geworden heb ik de horeca verlaten en heb ik interim werk gedaan
om naar de zondagsamenkomst in Staden, en later in Waregem te kunnen gaan.
In Juli 2006 ben ik terecht gekomen op voorlopige invaliditeit ten gevolge van
een tweedubbele discushernia, artrose op de ruggenwervel, daaraan werd ik in
november 2006 geopereerd.
Waarom ik kandidaat wil zijn voor VCP?
Omdat ik geloof dat we via de politiek de samenleving
dienstbaar kunnen zijn.
Ieder mens heeft het recht op een menswaardig bestaan.
De kloof tussen arm/rijk moet verkleinen. Gelijke kansen
moeten geboden worden die ervoor zorgen dat ieder in een
veilig huisgezin optimaal kan ontwikkelen van baby tot
volwassenheid, in een maatschappij waar het aangenaam
en hartverwarmend is om te leven.
De politiek zonder God maakt er weinig goeds van,
daarom "Back to the Roots". In de gezindheid van Jezus
Christus mogen we zout zijn in deze wereld.
We kunnen bidden voor een betere wereld, maar we kunnen ook hierbij dagelijks
12
onze christelijke bijdrage leveren door stappen in geloof te zetten.
Wat politiek betreft, dit zit in mijn genen. Ik heb meegekregen van thuis en mijn
familie om mensen onvoorwaardelijk te helpen waar wettelijk draagvlak voor is.
Van natuur uit ben ik, samen met m’n echtgenote, een gever.
Geloven, durven en doen!
Belangrijke aandachtspunten zijn voor mij: Gezondheid, welzijn, gezin, ouderenen ziekenzorg, christelijke waarden, voldoende jobs, gelijke kansen voor
iedereen, onderwijs, gezonde economie, ethisch bankieren, degelijke justitie,
begeleiding tot integratie, iedereen welkom, verantwoordelijkheidszin, en
geloofsvrijheid, vrije meningsuiting.
KANDIDAAT OOST-VLAANDEREN : Febe Fyllin
Ik heet Febe, ben 23 jaar en studeer Agogische Wetenschappen aan de Vrije
Universiteit Brussel. Samen met vrienden
heb ik de christelijke studentenvereniging
‘Ichtus Brussel’ gestart en ben lid van
Timo Clubs Gent en
communicatieverantwoordelijke voor de
Jongvolwassenengroep. Ik blog op
Cultuurshock en Breeze over film,
literatuur en moraal. Ik doe mee met de
VCP omdat ik wil dat christenen een
platform krijgen op politiek vlak.
Meedenken, waarden neerschrijven en
beleidsplannen uitstippelen vanuit je
geloof in Jezus. Back to the roots: wat staat
er in de Bijbel, wat wordt van ons verlangd
als christen en hoe kan ik dienen? Ik wil op deze manier graag dienen om de
VCP een kans te geven om aan de bevolking duidelijk te maken dat ze op
christelijke waarden kan stemmen! Iedere christen is anders, heeft eigen
interpretaties, zijn eigen persoonlijkheid en talenten… maar toch is er die
fundamentele en universele basis! Geloven in het Woord van God waardoor
liefde voor mens en natuur moet vloeien. Het is een gevecht, het gaat niet
vanzelf. Vallen en opstaan. Maar ik geloof dat samen de handen in elkaar slaan
als christenen al zoveel kan betekenen in deze maatschappij, in ons Vlaanderen.
Laten zien wie we zijn en hoe wij anders zijn. Want dat zijn wij. Anders, door ons
13
geloof in Jezus Christus. Ik ben jong en ik wil wortelen in dit vertrouwen!
KANDIDAAT OOST-VLAANDEREN : Tim D'Hooge
Ik ben tienerleider in mijn kerk, maar ook op nationaal en op
globaal vlak -Teenstreet Germany-, bidstondleider, drummer,
af en toe prediker in gemeente, leraar... Ik wil kleur
bekennen. Daar heb ik geen enkel probleem mee ; "I'll shout
it from the rooftops if possible"!
LIJST VLAAMS PARLEMENT VLAAMS-BRABANT: Henriette Shongania
Ik ben Henriette Shongania. Toen ik geboren werd, in de provincie Oost-Kasaï, in
de DR Congo, was daar een opstand. Na een paar maanden
moesten mijn ouders met mij naar de provincie Kinshasa
vluchten. Daar heb ik enkele jaren gewoond. Daarna zijn we
verhuisd naar de provincie Bas-Congo, voor mijn vader zijn
werk als territoriaal administrator in Madimba. Toen ik 5 jaar
was, zijn we terug in Kinshasa komen wonen, omdat mijn
vader, Paul Shongania Songu, opnieuw van werk moest
veranderen. Zo had ik al mijn eerste ervaring van migratie
binnen deze samenleving.
In Kinshasa heb ik mijn basisschool en mijn secundair
onderwijs gevolgd en aan de Polytechnische faculteit van UNIKIN, de
universiteit van Kinshasa voor burgerlijk ingenieur gestudeerd. Er waren
studenten uit Kameroen, Congo-Brazzaville, Ivoorkust, Rwanda, Burundi en uit
andere provincies van de DR Congo (Katanga, Kivu, Kasaï...). Zo leerde ik
omgaan met diversiteit. Daar heb ik mijn man ontmoet. Hij heeft zijn doctoraat
behaald aan K.U. Leuven.
In het kader van gezinshereniging kwam ik in 1993 naar België en vestigde me te
Leuven, in Vlaanderen. Ik heb 3 kinderen en probeer hun de taal en de cultuur
van Vlaanderen mee te geven. Ik heb Nederlands voor anderstaligen gevolgd,
alsook een opleiding boekhouding bij VDAB, om mijn kansen op tewerkstelling
te vergroten.
Vijf jaar woonde ik in de DRCongo, met de nodige verhuizingen: 24 jaar in
Kinshasa waar ik mijn studies gedaan heb en 21 jaar in Leuven waar ik een eigen
14
gezin heb gesticht – een leven vol verandering... Ik vraag me soms af waar ik
eigenlijk vandaan kom. Ben ik van Kasaï, van Kinshasa of van Vlaanderen? Hoe
kan ik mij thuis voelen, ook al ben ik allochtoon?
Daarom heb ik besloten de taal en de cultuur van hier in mijn dagelijkse leven te
integreren en een voorbeeld te zijn voor mijn kinderen. Door contacten met
Vlamingen leerde ik veel over de lokale gewoonten en de mooie streek. Zo
begon ik me hier thuis te voelen en is Vlaanderen mijn vaderland geworden. Nu
durf ik zeggen dat ik Leuvense ben onder de Leuvenaars, Vlaminge onder de
Vlamingen en Belg onder de Belgen. We hebben altijd in onze levensbehoeften
kunnen voorzien en zijn nooit afhankelijk geweest van uitkeringen. Ik geloof dat
het mogelijk is zich als allochtoon te integreren en een meerwaarde te bieden aan
de lokale samenleving. Wel moet men de nodige maatregelen treffen om de
integratie van allochtonen te bevorderen. Zij moeten gelijke kansen krijgen bij
het zoeken naar werk.
De ouders die ervoor kiezen om voor de opvoeding van hun kinderen in te staan,
verdienen ook onze waardering. Elk kind moet kunnen opgroeien in een
omgeving waar echte waarden worden doorgegeven.
De politieke partij VCP biedt mij ook de kans aan om me in mijn vaderland thuis
te voelen. Een plek waar ik liefde en vrede vindt. Een plek waar de Pro-family en
de Pro-live waarden hun plaats krijgen. Meer ‘C’ in de politiek, ‘terug naar onze
wortels’, ‘integratie en diversiteit’ zijn kapstokken om van deze wereld een
mooie plek te maken, waar iedereen gelukkig kan zijn.
VLAAMS BRABANT : Jozef Abts
VCP, eindelijk een politieke partij die de
christelijke wortels van mijn jeugd waardeert.
Ik ben geboren in een groot gezin van een
kleine boer. De liefde en de trouw tussen mijn
vader en moeder was voor ons, kinderen, altijd
duidelijk. Mijn ouders waren rechtschapen (om
een bijbelse term te gebruiken). Hun openheid
voor de mens in nood en hun geloof hebben een
blijvende invloed gehad op mijn verdere leven.
Deze diepe wortels werden alleen maar bevestigd en gesterkt tijdens mijn
15
middelbare studies (Sint-Pieterscollege te Leuven), tijdens mijn filosofische
studies, mijn legerdienst, mijn opleiding tot boekhouder. Ook tijdens mijn
beroepsleven (loonadministratie en algemene personeelsadministratie van
arbeiders) heb ik uit veel vertrouwelijke gesprekken met arbeiders geleerd dat
een warm gezinsleven en een oprecht geloof de basis zijn van ons geluk.
Nu ben ik 76 jaar en kijk terug op mijn gezinsleven. Vader van elf kinderen en
grootvader van 41 kleinkinderen. Ik heb geluk dat mijn echtgenote dezelfde
diepe christelijke wortels heeft als ik, al is zij de stille huismoeder die alles in
zijn voegen houdt.
De sfeer in ons gezin is er altijd een geweest van gebed en werk. De dagelijkse
heilige Mis en de dagelijkse rozenkrans waren vanzelfsprekend. De opvang van
kinderen en volwassenen in probleemsituaties was een constant gegeven. Ook de
opvang van grootmoeder tijdens haar laatste 9 levensjaren hoorde daarbij. Die
ingesteldheid hebben de kinderen spontaan overgenomen. Ze zijn dan ook actief
in Kerk en maatschappij, als priester of als leek.
Nu de kinderen allen het huis uit zijn, staat ons huis steeds opnieuw open voor
een alleenstaande moeder, een jongere in een probleemsituatie of een asielzoeker.
Ik vertel dit alles om duidelijk te maken dat alleen een gezin met een vader en
een moeder, die uit de liefde van God putten, een maatschappij kunnen bouwen
waarin er een thuis is voor iedereen.
De politiek in ons land en in Europa is er een die spreekt van miljarden en groei
om de problemen op te lossen. Ondertussen ondergraaft hij het natuurlijk
evenwicht in onze gezinnen door andere samenlevingsvormen een wettelijk
kader te geven. De politiek wordt geleid door winstbejag en macht. Het is de
plicht van de overheid de mens en vooral het kind te beschermen tegen de
duistere krachten die de mens verlagen en onze kinderen ten gronde richten.
Daarom heb ik mij kandidaat gesteld voor de partij VCP die onze christelijke en
universele waarden, waarin het gezin met vader en moeder de hoeksteen vormen,
centraal durft stellen.
LIJST VLAAMS PARLEMENT VLAAMS-BRABANT : Mia Saelens
Ik sta op de lijst van VCP omdat ik geloof dat een gezonde
en welvarende maatschappij enkel kan slagen als men de
regels en wetten volgt van de Maker van de mens. Ik
geloof dat de mens geen kosmisch toeval is, nog minder
geloof ik dat mijn vader een aap zou zijn geweest. Maar ik
geloof dat mijn Vader God is en ik gemaakt ben naar Zijn
16
beeld en gelijkenis.
VCP probeert de universele waarden die vervat zijn in de 10 geboden consequent
na te streven ook al klinken ze niet altijd sympathiek. We weten dat het volgen
ervan altijd vrede, blijdschap en welvaart brengt. Sedert onze maatschappij God
en Zijn wetten aan de kant probeert te zetten en kiest om te leven met een
standaard als: “wat goed voelt is goed…” en “ieder zijn waarheid en vrijheid”
zien we dat er tientallen wetten in de plaats moeten komen om maar 1 van Gods
wetten te vervangen omdat er geen opvoeding en geloof meer is in een “absolute
moraal” of in een absolute norm van wat “goed” en “ kwaad” is. Wat voor de
ene dan discriminerend is , is voor de andere dan weer “gezond”. Ik denk bv. aan
de holebi’s die zich gediscrimineerd voelden omdat ze niet mochten trouwen.
Persoonlijk vind ik dat men daar “appels” met “peren” vergelijkt. Je kunt toch
een relatie tussen man en vrouw niet vergelijken met een relatie tussen mensen
van hetzelfde geslacht voor wat een huwelijk betreft, natuurlijkerwijze kunnen ze
al geen kinderen krijgen enz. Ook vind ik dat die mensen alle rechten moeten
hebben zoals elke mens in onze samenleving. Maar ik wil geen ‘homohater’
genoemd worden als ik vind dat een homo “huwelijk” eigenlijk niet kan omwille
van de discriminatie van de kinderen die uit dit ‘ huwelijk’ geboren worden. Men
discrimineert de kinderen uit zo’n ‘huwelijk’ door ze bewust een vader of
moeder te ontzeggen, wat zo essentieel is in de opvoeding. Maar als ik omwille
van mijn geweten hen dan discrimineer op dit vlak dan komt mijn
gewetensvrijheid dan wel in het gedrang als ik verplicht wordt om dit goed te
keuren of als mijn mening beschouwd wordt als discrimineren. Zo zie je dat
wanneer iedereen goed en kwaad kan invullen naar “smaak” we uiteindelijk
komen tot het recht van de sterkste en “iedereen zijn vrijheid” eindigt met een
maatschappij die onbetaalbaar wordt wegens de vele echtscheidingen, dubbele
woningen en bezittingen, getraumatiseerde ouders en kinderen, economische
problemen… dit alles is het gevolg van “doe maar op, kies je eigen wetten”. Het
gezin dat de hoeksteek is van een gezonde maatschappij staat op de helling en we
zullen in de toekomst nog veel meer psychiatrische klinieken moeten bouwen
voor alle kinderen die hun ouders niet kennen, voor babies van
spermabanken…(misschien trouw je later met je broer of zus zonder het te
weten) babies van onbekende draagmoeders, meemoeders enz. die moeders
hebben of vaders i.p.v. één vader en één moeder. Dit alles is het gevolg van de
vrije seksuele opvoeding op de scholen . Ziet men dan echt het verband niet
tussen die vrije seksuele moraal en ontrouw in het huwelijk met als gevolg
kinderen die getraumatiseerd zijn omdat ze in onveilige “gezinnen” terecht
komen, moeten “ kiezen” tussen hun vader of hun moeder met als gevolg
17
loyaliteitsproblemen, te kampen krijgen met verlatingsangst enz….Het is al erg
genoeg dat je als wees ter wereld komt dat je er geen bewuste keuze moet van
maken via die vrije wetten. En als we er dan zo’n potje van gemaakt hebben
worden dan oplossingen voorgesteld die de problemen nog vergroten i.p.v.
oplossen zoals de abortuswetten, euthanasiewetten, binnenkort wellicht de
‘zelfmoordwetten’ waarom niet? Als er geen hiernamaals is en geen God aan wie
we verantwoording zullen moeten afleggen, wat weerhoudt mensen dan nog om
de gruwelijkste handelingen als ‘normaal’ te gaan beschouwen om dat het hen
goed uitkomt en dit alles omdat men niet meer gelooft in een liefdevol goddelijk
wezen die ons Zijn wetten gegeven heeft voor ons geluk maar mensen denken het
beter te weten. We zijn toch ook begonnen met een heel strenge
abortuswetgeving, maar nu zitten we ongeveer met een ‘abortus op vraag’ , we
begonnen met een “strenge euthanasiewet” maar eindigen met een
“euthanasiewet voor kinderen” ; we vinden homofilie ok want deze mensen
houden van elkaar (maar God laat mensen vrij beslissen dus ik ook)… maar
hoever staan we dan nog af van “pedofilie wetten” want deze mensen houden van
kinderen…
Daarom blijf ik kiezen voor VCP omdat ik weet dat deze partij Godvrezend is en
zal blijven geloven dat de toepassing van Gods wetten onze enige garantie is op
een vrij en welvarend leven. Hoeveel vrijheid hebben we momenteel nog ? Elke
dag komen er wetten bij, de gasboetes, de anti discriminatiewetten, onze
gewetensvrijheid die aan banden gelegd wordt door de gewetensvrijheid van
anderen en er zullen nog vele wetten moeten volgen als men van Gods absolute
wetten afwijkt om het leven “leefbaar” te maken. De absolute vrijheid die men
vandaag nastreeft zal onze gevangenis van morgen worden. We zijn daar niet ver
van af.
WEST-VLAANDEREN : Caroline
Habraken
Mijn naam is Caroline Habraken en ik
ben momenteel 42 jaar. Ik ben bijna 20
jaar gehuwd en samen met mijn man
hebben we drie schatten van tieners en
enkele pleegkinderen.
Zoals u wellicht ziet gaat het als maar
slechter in de wereld. Vroeger had religie
een belangrijke functie en dat zette zich
om in betere waarden en normen in de
maatschappij. Daarom wil ik me nu inzetten bij de VCP (= de Vlaamse Christen
Partij).
18
Het gezin is een belangrijke hoeksteen voor kinderen en jongeren om hun eigen
persoonlijkheid te kunnen ontwikkelen. Daarbij hoort ook de nodige
bescherming en begeleiding. Vooral begeleiding in moeilijke tijden zou voor
iedereen toegankelijk en betaalbaar moeten zijn. De lange wachtlijsten om hulp
te krijgen zijn dan ook een doorn in het oog voor deze gezinnen. Zij hebben nood
aan snelle eerste hulpverlening waarbij men tips krijgt om de eerste crisis
momenten aan te pakken.
Daarbij hoort ook de solidariteit t.o.v. de zwaksten. Voor deze mensen is een
aangepaste job of een beter sociaal vangnet op maat nodig.
Ook zijn er mensen die willen werken, maar geen job vinden die bij hen past. Als
de allergrootste vermogens meer belast worden, is er meer geld beschikbaar om
nieuwe jobs te creëren. Bovendien kan men bij het verlagen van de loonlast
eveneens ervoor zorgen dat het aantrekkelijker is voor werklozen om te gaan
werken.
LIJST OOST-VLAANDEREN VLAAMS PARLEMENT : Martine van Pamel
Ik ben Martine Van Pamel: echtgenote, moeder en
grootmoeder.
Het doet me hartzeer als ik zie hoe Vlaanderen de
christelijke waarden, nochtans relevant voor de gehele
maatschappij, een voor een overboord gooit.Ik heb
medelijden met de gezinnen die zo onder druk staan.
Beide ouders moeten gaan werken om de noodzakelijke
rekeningen te kunnen betalen. Kinderen worden van de
ene onthaalmoeder naar het andere kamp gestuurd. Stress,
stress, stress met alle nadelige gevolgen.
Ik wil mij inzetten voor een warme maatschappij, waar elk mens gewaardeerd
wordt en waar de gezinnen een oase van rust kunnen zijn voor de ouders en de
kinderen.
Deze punten vind ik terug in de VCP.
LIJST OOST-VLAANDEREN : Josiane Daeninck
Ik ben Daeninck Josiane, moeder van 2 kinderen . Ik heb gewerkt als
verpleegkundige . Sinds enkele jaren ben ik vrijwilliger in een kerk.
19
Ik sta achter VCP omdat het een Vlaamse Christen Partij is die de universele
normen en waarden van de10 geboden promoot en die 'het leven en het
natuurlijk gezin ' ondersteunen, de basis voor een
gezonde en welvarende maatschappij!
VCP streeft ook naar gerechtigheid binnen de
internationale politiek , iedereen moet er beter van
worden .
Er
kan nog veel verbeterd worden :gezondheid en
thuiszorg , scholen, kind en gezin. ' Elk kind moet
kunnen opgroeien in een omgeving, voornamelijk
in
een gezin waar echte waarden worden doorgegeven,
namelijk liefde, vrede,vreugde !
'Als beide ouders hun kind graag zien en samen
blijven voorkomt men veel problemen !
Ik
hoop op God dat we in een betere wereld mogen
leven en ons steentje mogen bijdragen !
LIJST VLAAMS PARLEMENT ANTWERPEN – Els Delfosse
Raar is dat, weten jullie, over jezelf schrijven en praten ... maar het is voor de
goede zaak... dus!
Ik ben geboren in wat je kan noemen een “diep
christelijk gezin”. Mijn vader, afkomstig van St.Gillis Brussel, was een tijdlang werkzaam bij de
Broeders van de Arbeid, de Kajotterscentrale (mgr.
Cardijn) en La Famille Chrétienne (coöperatie),
allemaal in en rond Brussel. Uiteindelijk belandde
hij bij Welvaart/Bien-Être te Merksem.
Welvaart/Bien-Être was een coöperatie van de
katholiek-christelijke zuil en was toentertijd (de
jaren ’50) een welvarend bedrijf met over het hele
land winkels onder die naam. Dat was een
tegengewicht voor wat later de COOP zou worden
(socialistische zuil – de oorspronkelijke naam ken
ik niet meer). Ongelukkig genoeg overleed vader –
amper 41 jaar oud – als gevolg van een val door een Eternit-dak van het gebouw
waar de toonzalen van de Welvaart gevestigd waren en waar wij met het gezin
woonden. Dat ongeval gebeurde op een zondagochtend, toen er niemand van het
personeel aanwezig was en hij als hoofd Huishoudelijke Uitrusting zijn
verantwoordelijkheid nam om uit een lekkende goot (het water liep in de
toonzalen en magazijnen) de bladeren te verwijderen (28 oktober).
20
Mijn moeder was afkomstig van Klein-Brabant (Puurs). Zij had als oorlogswees
een goede opleiding gekregen in een kloosterschool in Lede en sprak, schreef en
las perfect Nederlands en Frans. Zij kreeg plots van de ene op de andere dag als
(jonge) weduwe de zorg voor zes eigen kinderen en voor een aantal kinderen
waarover zij zich ontfermde (mijn grootmoeder langs vaderskant was een ‘bonne
femme’ (vroedvrouw) en vroeg geregeld de hulp van onze moeder om een
weeskind op te vangen (voor wie geen plaats was in het weeshuis). Ook Thérèse
Wante van het Katholiek Adoptiebureau (observatiecentrum Bambino te Schoten)
vroeg via moeder geregeld onze hulp om in het Kindertehuis een handje toe te
steken (mijn eerste vrijwilligerswerk). Om het gezin te kunnen geven wat het
nodig had, werkte zij bij Werminval (beschutte werkplaats) in Merksem als
‘werkleidster’, werd gemeente en provincieraadslid voor de CVP en werd door
de CVP in verscheidene bedrijven (EBES, Gasmaatschappij...) afgevaardigd om
de belangen van de bevolking te behartigen. Zij heeft dat met verve gedaan!
Ondertussen huwden mijn zussen en broers en ikzelf, kregen kinderen, werkten
buitenshuis (wat toen niet zo evident was: toen ik in 1965 op een
scheepvaartbedrijf begon te werken, werden vrouwen bij hun huwelijk
automatisch ontslagen (dat stond in het arbeidsreglement); later verschoof dat
naar het moment waarop zij kinderen kregen. Uiteindelijk was men blijkbaar zeer
tevreden over mijn werk en heeft men voor het eerst een uitzondering gemaakt
voor enkele personeelsleden, onder wie ikzelf. Later werd die bepaling voor
iedereen gewoon opgeheven en konden gehuwde vrouwen en moeders er blijven
werken.
Moeder had ondertussen met enkele andere jonge weduwen een werking gestart
binnen de KAV en zo kwam ik in contact met mevrouw Maria Verlackt-Gevaert
(ja, van de befaamde familie van de foto-industrie) die ook een jonge weduwe
was en op een bepaald moment tot Staatssecretaris voor het Gezin werd
benoemd, ik meen in de regering Leburton. Ze vroeg mij als
kabinetsmedewerkster en zo belandde ik van het ene kabinet (regeringen vielen
in die periode om de haverklap) in het andere – o.m. Gezin, Volksgezondheid,
Leefmilieu... (Jos De Saeger, Luc D’hoore).
Toen één van onze kinderen ernstig ziek werd en het niet aan uren gebonden
werk op ministeriële kabinetten niet meer te verzoenen was met de zorg voor de
kinderen, nam ik ontslag (wat mij in eerste instantie niet in dank werd
afgenomen: ontslag kreeg je, maar nam je niet op een kabinet). Ik had geluk dat
de toenmalige verantwoordelijke voor het personeelsbeleid op het kabinet een
heel sociaal ingesteld iemand was, die het beste wou voor alle
21
kabinetsmedewerkers. Ministeriële kabinetten bestonden vooral uit personeel
(partijleden) van ministeries dat naar de kabinetten werd gedetacheerd. Twee
kabinetsleden (een collega en ikzelf) waren echter wat men toen noemde ‘ten
persoonlijke titel’ aan het kabinet toegevoegd. Dat had voordelen maar ook
nadelen: telkens een regering viel, werden wij werkloos . Als de Eerste Minister
zei “ik ga naar de Koning”, wisten wij hoe laat het was. Gelukkig werd ik telkens
opnieuw gevraagd voor een volgend kabinet. Totdat ik door mijn ervaring
opgedaan op de kabinetten Gezin, Volksgezondheid en Leefmilieu gevraagd werd
om in een ziekenhuis te komen werken als administratieve kracht en er een
carrière uitbouwde tot directiesecretaresse. Het fusieziekenhuis KLINA waar ik
werkte, was het eerste fusieziekenhuis, ontstaan uit het samengaan van twee
katholieke ziekenhuizen (St.-Lucas, Ekeren en St.-Jozef, Kapellen) én een
openbaar ziekenhuis (Vesalius, Brasschaat). Zeer speciaal om daar vanaf het
eerste moment bij betrokken te zijn geweest.
Nadat ik op pensioen ging, kon ik het niet laten om mij verder in te zetten, vooral
voor kinderen. De speelpleinwerking met een zeer grote diversiteit (kinderen van
dokters, van personeel van het ziekenhuis, van het op het domein van het oude
ziekenhuis gevestigde asielcentrum, kinderen van buurtbewoners) was echt
boeiend, maar ook moeilijk. Het was echter de moeite waard: geregeld word ik
nog gecontacteerd door nu al volwassen mensen, die een onuitwisbare
herinnering bewaren aan die periode uit hun leven.
Maar aan alles komt een einde: de oude ziekenhuizen van Kapellen en Ekeren
werden afgebroken; het ziekenhuis van Brasschaat werd gerenoveerd en
omgebouwd tot RVT.
En dan kwam de grote leegte: geen woning meer, geen (vrijwilligers-)werk meer,
geen inhoud meer (zo leek het toch na zulk een (over)actief leven). Maar toen
kwam ik toevallig Evelyn van de christelijke vzw ‘Het Vaderhuis’ tegen en
ontmoette ik zeer intens Jezus. Nu weet ik dat ik mijn
talenten en mijn ervaring kan ten dienste stellen van
de maatschappij. Via Evelyn leerde ik ook VCP en
Agnes kennen en was ik terug in de “running”.
Hopelijk kan ik nog wat betekenen voor de VCP.
Daarvoor zal ik alles doen wat ik kan...
EFFECTIEF VLAAMS PARLEMENT, VLAAMS –
BRABANT, LEUVEN
Reinhout Buys
22
Ik ben Reinout Buys, opvoeder van opleiding, werk momenteel als
kinderbegeleider in de buitenschoolse kinderopvang.
Opgegroeid in een katholiek gezin, met nog drie zussen. Ouders waren altijd zeer
sociaalvoelend, in men kinderjaren kwamen er vaak jongeren uit de bijzondere
jeugdzorg op weekend of mensen met een verstandelijke beperking. Ongeveer
een vijftiental jaar geleden startte ze een project gefundeerd op de waarden van
naastenliefde uit het Evangelie voor het gemeenschap vormen met volwassenen
met een verstandelijke beperking, daarvan wonen er nog steeds enkelen bij men
ouders.
Verder werd ik opgevoed met biologische voeding en ecologisch tuinieren en
respect voor andere culturen maar ook en zeker onze eigen Vlaamse cultuur.
Op vlak van sociaal engagement verdiende ik niet alleen thuis men sporen, maar
ook voor de wereldwinkel, 11.11.11 en Vredeseilanden. Hoewel men daar
somtijds wat argwanend tegenover staat.
Heb ik steeds goede contacten gehad en nog steeds met Koerden, mensen die
gevlucht zijn door politieke situatie in hun land van herkomst.
Ik werkte als vrijwilliger voor de Minder Mobiele Centrale, een vervoersproject
van vrijwillige chauffeurs voor ouderen met weinig inkomen.
Op cultureel vlak steeds present op folkfestivals (ook als vrijwilliger) en heb ik
een Vlaams voelend hart en nog af en toe actief in de Vlaamse Beweging. Een
beweging die zijn begin kent in de Dhaensistische beweging en altijd bij mij een
sociale accent heeft gehad. Ik voel speciaal mee met degene die in de Vlaamse
rand te maken hebben met verfransing en verengelsing.
Op gelovig vlak om in schoonheid te eindigen, ben k actief in een
Evangeliegespreksgroep, heb ik banden met een nieuwe beweging (katholiek) in
Mechelen, als jongere heb ik vaak meegedaan aan bezinningsdagen vanuit de
spiritualiteit van Don Bosco en heb ik menig activiteit meegedaan van het
Vlaams jongerenpastoraal IJD.
Ik ben oecumenisch gezind , christenen hebben vandaag niet het lef om elk op
het eigen eilandje te blijven.
Omdat ik een maatschappij – kritisch ingestelde, katholieke en Vlaamse dertiger
ben, ben ik steeds op zoek gegaan naar waarheid of beter, correctheid, eveneens
naar een realistische en pragmatische kijk op de zaken.
23
Als kinderbegeleider kom ik dagelijks in contact met kinderen en ouders, merk ik
dat er scheeftrekkingen zijn, geblutste relaties, kinderen die ons komen vertellen
dat mama of papa gaat scheiden en dat gaat in stijgende lijn. Ik leg de schuld niet
geheel bij de ouders, dat is gemakkelijk en op de koop toe ook onjuist. Ze zijn er
een deel van, maar niet DE schuldigen. Als ik zie hoe moeders en vaders toch
alles proberen te zijn voor hun kinderen in die situatie kan ik enkel hen moed in
spreken. Dat vind ik de taak van de christen, “gij zult niet oordelen, want wie
oordeelt zal veroordeelt worden”. Wij moeten mensen bemoedigen. De
hulpverlening mag ook meer door de politiek gesteund worden.
Ik zie dat de kans armoede stijgt, dat het aantal daklozen stijgt, dat de economie
aan het ruïneren is, dat de “fraternité” (een begrip nota bene uit de Franse
Revolutie , de Verlichting) de broederlijkheid onder de mensen aangetast wordt
door de steeds grotere verheerlijking van het IK.
Het individualisme kristalliseert zich ook uit in individualistische keuzes, als
abortus, euthanasie. Alleen ik bepaal, terwijl we als individu op ons eigen
eilandje het niet zouden kunnen overleven.
Ik zie dat over heel Europa en de wereld volkeren niet alleen om hun godsdienst
worden gediscrimineerd, maar dat ook de inheemse culturen en talen worden
bedreigd door molochen met grootheidswaanzin. Dat de soevereiniteit wordt
afgepakt en dat men mensen hun taal probeert af te pakken. Solidariteit kan pas
werken als mensen, gemeenschappen daadwerkelijk gerespecteerd worden.
Ik geloof dat wij als christenen het zout der aarde kunnen zijn, niet
vastgeklonken oogklepmatig aan een ideologie. Ons geloof is geen ideologie.
Wanneer geloof verwordt tot een ideologie dan verstart het, gaat het richting
extremisme en individualiseren we ons geloof en dan verliest het alle kracht
(aldus Paus Franciscus).
Rest me alleen nog iedereen Vrede en Alle Goeds toe te wensen! (Franciscus van
Assisi)
LIJST VLAAMS PARLEMENT – LIMBURG :
Willems Albert
Dat ik op de VCP-lijst sta, is eigenlijk logisch. Ik ben
al meer dan 35 jaar christen. Ik hou er niet van om me
in een hokje te laten steken, want al wie niet in dat
hokje zit, valt dan meteen uit de boot. Ik ben christen
en dus een beetje katholiek, evangelisch, pinkster,
24
baptist en tal van andere christelijke nominaties. Eigenlijk zijn alle christenen
volgelingen van Jezus Christus. Iedereen vult dat in op een manier die het best bij
hem past.
Ik vergelijk het vaak met een motor. Ik rij al jaren als christelijke biker rond en
heb die les geleerd in de motorwereld. De een rijdt op een Harley-Davidson en
zegt dat dit de enige goede motor is, de ander op een BMW, Suzuki, Yamaha of
zelfs, zoals ik, op een Honda Golding. Allemaal zijn ze verschillend, maar
tegelijk allemaal motorrijders. Ook in de politiek kom je dat tegen: allemaal zijn
ze bezig met politiek, ieder op zijn manier en eigenlijk allemaal met hetzelfde
doel, namelijk het beste na te streven voor ons land.
Daarom wil ik geen enkele partij afschieten of afkraken, op voorwaarde dat ze
het beste met de mens en het beste met ons land voorheeft.
Van één ding ben ik overtuigd: de VCP heeft goede doelstellingen en wil zich
inzetten om het beste eruit te halen. Onze stem als overtuigde christenen mag
gehoord worden via de VCP.
Zelf wil ik me inzetten voor de kansarmen, de mensen op straat, de mensen die
werkloos zijn geworden. Werk en een onderdak is een recht voor elke burger van
ons land. Tweemaal per jaar rijd ik naar Brussel met een heel team, daar geven
we eten en drinken aan de mensen die op straat leven. Ook geven we die mensen
dan een hoop gekregen kledij. Het is echter maar een druppel op een hete plaat.
Nog veel meer moet er gebeuren, eer alle daklozen zijn verdwenen van onze
straten. Nultolerantie voor mensen die op straat moeten leven.
Het is onbegrijpelijk hoe vaak die mensen aan hun lot overgelaten worden. Als er
ergens in de wereld een aardbeving is, dan schiet B fast in actie. Een Airbus
wordt volgeladen met medisch materiaal, talloze tenten en pakken met eten.
Maar op hetzelfde moment sterven hier wel onze eigen mensen in de winter op
straat. B fast doet goed werk, maar moet ook hier in België in actie komen.
Evenmin wil ik de talloze mensen vergeten, die in deze tijd zonder werk op straat
komen te staan. Het is ongelofelijk wat dat met zich meebrengt. Dat MOET
veranderen. Onze partij heeft ook daar al een punt van gemaakt. Zelf heb ik van
dichtbij gezien wat een sluiting met een mens kan doen. Ik werk zelf bij Ford
Genk en zie van heel dichtbij het leed van mensen. De onzekerheid van mensen
die meer dan 40 jaar hebben gewerkt en nu bang zijn voor hun toekomst. Bang
dat ze worden versleten voor werkonwilligen. Ook hier moet men een duidelijk
standpunt innemen.
Men kan niemand die op straat gezet wordt, zijn sociale zekerheid afnemen, zoals
sommigen dat van plan zijn. Mensen hebben vaak 40 jaar bijgedragen aan de
sociale zekerheid. Daar moet men afblijven.
De complexiteit
Wat complex is, moet opnieuw eenvoudig worden gemaakt. Maaltijd en
25
ecocheques zijn een complex legaal middel geworden om de belastingen te
ontwijken. Wanneer men de loonlast een stuk verlaagt, komt men op hetzelfde
bedrag uit als met de werking van allerlei giften onder een andere naam.
Een duidelijke wetgeving en verwerking van formulieren, een duidelijke
regelgeving voor mensen die vaak tijdelijke werkloosheid hebben en op het einde
van het jaar nog eens een pak geld moeten terugbetalen.
Persoonlijk geloof ik dat het goed zou zijn dat elke politieker op hoog niveau
eens een week terug in de doorsnee wereld gaat leven en een week gaat leven als
een doorsnee Belg met een bedrag van 400 euro. Nu zijn de politici volledig
vervreemd van het leven van een arbeider. Niemand aan de top die nog beseft dat
50 euro een pak geld kan zijn.
Terug naar de basis en zorgdragen voor de ouderen, de zwakken en de armen in
onze samenleving.
Ik vrees dat mijn lijst te lang gaat worden als ik al die zaken wil toelichten. Maar
ik ben er zeker van dat het VCP-team dat in zijn programma zal opnemen.
WAARPOM EEN CHRISTELIJKE PARTIJ? - 30 maart 2014
VCP kiest voor een eigen partij omdat de macht van de particratie groot is. Het is
de partijtop en het bestuur die het programma bepalen en de krijtlijnen
uitstippellen. Als je daar niet mee instemt, gaat men je misschien tolereren maar
geen goede verkiesbare plaatsen en belangrijke functies geven. Een plaats binnen
het bestuur zal je zeker niet krijgen. Kijk wat CD&V met Kris Vleugels gedaan
heeft. Hij had meer dan 40.000 stemmen en was de eerste in de rij om
gecoöpteerd te worden, maar zijn partij heeft een andere kandidaat met minder
stemmen en iemand die niet meegedaan had met de verkiezingen gecoöpteerd.
Dat is de macht van de particratie.
Men kan proberen de opinie
van dat bestuur te
beïnvloeden, maar daar stopt
het ook. Als daar een
logeman zit die halsstarrig het bestuur de andere
richting doet kijken, dan zal jouw inbreng er niet veel toe doen. Men zal blij zijn
als je wat stemmen binnenhaalt voor de partij, maar je opinie zal verdwijnen in
het niets. Daarom gelooft VCP dat we een eigen partij moeten oprichten, die de
christelijke waarden centraal stelt in het beleid, zodat we niet moeten smeken om
toch één van onze punten ingang te doen vinden bij een andere partij. Van CD&V
mandatarissen die ik persoonlijk ken, hoor ik dat ze niet meer kunnen zeggen wat
26
ze willen en nu blij zij dat VCP die stem vertolkt. Dat zegt veel! Zij kunnen hun
eigen opinie niet brengen, maar moeten die van de partijtop volgen.
Voordat we begonnen zijn met VCP, hebben we herhaaldelijk gesproken met
Vrouw en Maatschappij van CD&V en met de partijtop, maar het was duidelijk
dat men daar voor het modernistische en machtsconcept koos. Wat humane
waarden op de achtergrond moesten dit verdoezelen. CD&V vertolkt de
christelijke waarden niet. In gans Europa staan kleine christelijke partijen op om
de christelijke stem te laten horen. Een alternatief is hier ook broodnodig om
onze stem te laten klinken en om onze invloed te kunnen laten gelden.
Een gezamenlijke stem voor onze partij is dan ook essentieel om daarin te slagen.
Kijk hoe eendrachtig de moslimspartijen als paddenstoelen uit de grond rijzen in
Brussel en Antwerpen. Hoe meer stemmen, hoe meer invloed we krijgen. Stem
daarom VCP!
CONTACTPERSONEN
Zetel VCP nationaal/ [email protected]
Walakker 32 appartement 4/1 , 8200 Sint-Michiel Phone: 050/360047 (van 9u - 18u)
Contact West-Vlaanderen
Dhr. David van Hoey, Bruyningstraat 1 8500 Kortrijk - Gsm: 0478 66 09 17
Contact Oost-Vlaanderen
Febe Ramon, Oostveldstraat 108, 9900 Eeklo - 0484383771
Contact Antwerpen
De Beuckelaer Myriam, Boogschutterlaan 3, 2960
Brecht/Sint JobAntwerpen 036360432
[email protected]
Het Vaderhuis Bredastraat 90, Antwerpen - 03/288 41 96
Contact Vlaams-Brabant
Mevr. Henriette Shongania, Langendaallaan 1 3001 Heverlee - Tel : 016/389018
Contact Limburg [email protected]
Luc Peeters - Groot Overlaar 72, 3300 Tienen - Tel: 016/819492
Willem Albert, kerkstraat 58
3630 Maasmechelen Limburg
089/760473
tel 0474720066 [email protected]
27
VERKIEZINGSHAPPENING
De kandidaten en het verkiezingsprogramma worden voorgesteld. Nadien is er
tijd voor ontmoeting met een hapje en een drankje. Kom even langs en bemoedig
onze kandidaten. Hartelijk welkom!
VLAAMS-BRABANT
Zaterdag 10 mei om 19 uur tot 21 uur
Plaats nog te bepalen- Tel: 02 240 63 50
BRUGGE
Zaterdag 17 mei om 14 uur te Brugge
De kandidaten zullen zich voorstellen. Kunstenaar Dieter De Backer zal aan de
hand van een schilderij de zachte waarden waar VCP in de verf zetten.
Er is tijd voor ontmoeting en gezelligheid, een snackje en drankje.
De Ark, Sint-Michielslaan 35, Sint-Michiels bij Brugge (dicht bij autostradeoprit
en station) tel 050/360047
ANTWERPEN
Zondag 18 mei 2014 van 15 u tot 17 u.
Bredastraat 90, 2060 Antwerpen (het Vaderhuis) tel 03/288 41 96
Hartelijk welkom! Graag voordien inschrijven. Dank je wel.
IK DOE MEE
0 met bedeling van flyers in eigen buurt
0 met de bedeling van flyers aan de Kerk
0 met de bedeling van de vensteraffiches
0 met ophangen van affiches op gemeenteborden
0 plaatsen van borden
0 als ophaalpunt van verkiezingsmateriaal
0 als verdeler van verkiezingsmateriaal
0 als coördinator van de campagne in mijn regio
0 door een sponsorravond te organiseren
0 met het schrijven van aanbevelingsbrieven- of mails
0 door administratief werk te verrichten
28
0 met het deelnemen aan de denktank om het verkiezingsprogramma te schrijven
0 op een andere manier
GEEF U OP BIJ DE PROVINCIEVERANTWOORDELIJKE
STEUN ONS MET EEN GIFT
MONDRECLAME IS DE BESTE RECLAME
29
30
31
32

Download Report