eskabee magazine

ESKABEE MAGAZINE
HET OFFICIËLE MAGAZINE VAN VOETBALCLUB YB SK BEVEREN • JAARGANG 50 • NUMMER 3 • FEBRUARI 2014
DE NUMMER 3, DE LIBERO
OP VERPLAATSING:
MACCABISTADION IN HOBOKEN
NEDERLANDSE WAPENS IN EEN
BEVERSE DEGRADATIESTRIJD
Transport
Weemaes Transant
P.
RKEN
WE
TIE
LAS E
N
C
UCTIEWERK
EN
STR
ON
C.
A.
EN CONSTR
AS
UC
-L
Kerkstraat 96 • Vrasene • Tel 03 775 36 04 • Fax 03 775 52 25
0495/77 08 81
Business Solutions
Fitrama biedt oplossingen aan voor zowel particulieren, als voor
zelfstandigen en kmo’s op het vlak van lenen, sparen en beleggen,
verzekeren en bankieren.
( 03 760 17 40
* [email protected]
www.fitrama.be
Vesten 41 • 9120 Beveren • www.houtvanacker.be
ESKABEE MAGAZINE
INHOUD/COLOFON
VOORZITTER AAN HET WOORD
INHOUD
VOORWOORD
VOORWOORD
3
Beste lezer,
Beste supporter,
INTERVIEW MET RACHID CHELAH
EN MICHAEL MAESSEN
4
‘EXOTISCHE’ SUPPORTERS VAN ESKABEE
8
Een kwaliteitsvol clubblad brengen is altijd een
van de aandachtspunten geweest van het
bestuur van onze geelblauwe club. Hierin
hebben we in het verleden een reputatie
opgebouwd.
GELE DITJES, BLAUWE DATJES
12
HAMBURGER SV IS NIET TE KOOP!
14
DE NUMMER 2
20
OP VERPLAATSING: MACCABISTADION
30
SUCCESVOLLE ESKABEE VLAAIENSLAG
38
PETERSCHAPPEN
39
MATCHBALSPONSORS
39
COLOFON
Jaargang 50 • Nr 3
YB SK Beveren
www.eskabee.be
Verantwoordelijke uitgever:
Koen De Vuyst
Redaktie:
Andre Bolsens, Robin Beck, Peter Catthoor,
Jim Van de Vyver
Lay-out:
Koen De Vuyst
Lid van Nuc-Unboc
De traditie wordt onveranderd voortgezet en
vandaag resulteert dit opnieuw in een schitterend nummer. Maak kennis met onze nieuwe
Nederlandse aanwinsten en andere actuele
informatie.
Daarnaast maken we ook een duik in onze
clubgeschiedenis en frissen we het geheugen
op met sterkdragers uit het verleden. Stuk voor
stuk zijn het sterke bijdragen en allen evenveel
waard om gelezen te worden.
In de toekomst zullen we in het clubblad
blijven investeren om het een hoogwaardig
middel van communicatie te maken tussen
club en supporters enerzijds en tussen club
en onze leefgemeenschap anderzijds. Dit is
de uitdaging die de redactie is aangegaan en
tracht gestalte te geven.
Moge het ook een bron van inspiratie zijn voor
ons allen om met succes de uitdaging van de
komende weken te beantwoorden.
Veel leesplezier.
Andre Bolsens
YB SK Beveren
ESKABEE MAGAZINE
INTERVIEW • RACHID CHELAH EN MICHAEL MAESSEN
“JE MERKT DAT DIT
EEN SPECIALE
CLUB IS”
PAGINA 5
RACHID CHELAH EN MICHAEL MAESSEN:
NEDERLANDSE WAPENS IN EEN BEVERSE
DEGRADATIESTRIJD
Voor het eerst sinds het begin van dit millennium spelen er opnieuw
Nederlanders op de Freethiel. Rachid Chelah en Michael Maessen
pendelen wekelijks vanuit Eindhoven naar de Beverse trainingsvelden. “Dit project sprak ons meteen aan.”
ESKABEE MAGAZINE
INTERVIEW • RACHID CHELAH EN MICHAEL MAESSEN
SK Beveren heeft altijd een goede band gehad
met onze Noorderburen. Eind jaren ’70 maakte
Wim Hofkens het mooie weer tegen onder
andere Inter Milaan. Tien jaar later streken eerst
Eric Viscaal, en vervolgens Peter Van Vossen,
Edwin Van Ankeren en Maurice Van Ham op
de Freethiel neer. Deze laatste drie zouden
enkele seizoenen lang een gevaarlijke aanvallende driehoek vormen, en zo geel-blauw
veel diensten bewijzen. Eind jaren ’90 sloten
de Beverenfans Remco Torken in hun hart en
beoordeelden ze Martin Van Ophuizen als een
degelijke verdediger. Ook de opvolger van het
roemrijke SK Beveren leunt nu op deze traditie
terug. Zo werd de Beverse kern begin januari
versterkt met de Nederlandse spelers Michael
Maessen en Rachid Chelah. Zij moeten nu mee
proberen om Yellow Blue in derde provinciale
te houden.
Hadden jullie ooit al van KSK Beveren of YB
Beveren gehoord?
Rachid: Ik kende de naam KSK Beveren, en wist
dat die ploeg was gefusioneerd tot WaaslandBeveren. En ik had wel eens gelezen dat een
deel van de SKB-fans zich daar niet mee kon
verzoenen en zich had afgescheurd.
Michael: De rijke geschiedenis van KSK
Beveren was mij bekend. Maar ik had eerlijk
gezegd nog nooit van YB Beveren gehoord.
Eskabee is niet direct het typevoorbeeld van
een doorsnee Belgische provincialer. Voelen
jullie dat ook zo aan?
Michael: Absoluut. Het logo zegt al genoeg,
net als jullie slogan ‘Tradition never dies’. Supporters putten daar kracht uit en hopen hun
oude gevoelens terug te vinden.
Rachid: De fans zijn heel fanatiek. En dat vind
ik op zich iets heel moois. De mensen gaven
ons ook een open en hartelijke ontvangst, en
kwamen zich zelfs persoonlijk voorstellen. Dan
voel je je direct thuis. Je merkt aan veel dingen
dat dit een speciale club is.
Dat moet wel zo zijn. Ik zie niet veel spelers
op amateurniveau wekelijks drie keer van
Eindhoven naar Beveren rijden.
Rachid: Dat bewijst in de eerste plaats vooral
hoeveel ik van voetbal houd (lacht). Maar je
hebt gelijk, hoor. Ik heb een goed gevoel bij
deze club en de mensen van het bestuur en
de sportieve staf: dat is ook de reden dat ik
heb toegehapt. Bij mijn vorige club werden
afspraken niet nageleefd, en dan houdt het
voor mij op.
Michael: En we beschikken over een heel
degelijke wagen (lacht). Ach, het is inderdaad
een serieuze afstand en het zou ook geen twintig kilometer verder moeten geweest zijn. Maar
we rijden altijd samen, dus de tijd gaat snel
voorbij. We lachen en amuseren ons onderweg.
Hoe is Eskabee eigenlijk bij jullie terecht
gekomen?
Michael: Robin Beck heeft me gecontacteerd
met de vraag of ik interesse had. Ik was bij
mijn huidige club Nieuw Woensel op een
zijspoor beland, en had voor mezelf de keuze
gemaakt om iets anders te gaan zoeken. En ik
kende België: vorig seizoen speelde ik al bij ’s
Gravenwezel.
Rachid: Michael heeft mij dan gevraagd of ik
geen zin had om mee naar Beveren te gaan. Na
een goed gesprek met Kurt Dierick heb ik dan
besloten om een contract te tekenen tot het
einde van dit seizoen.
Wat vinden jullie van het niveau in derde
provinciale?
Rachid: Eerlijk gezegd eigenlijk vrij laag.
Met alle respect, maar ik ben profvoetballer
geweest en dan ben je wel iets anders gewend.
Ook in het amateurvoetbal speelde ik altijd in
reeksen die qua niveau de vergelijking met de
Belgische vierde klasse of eerste provinciale
konden doorstaan. Daarom wil ik graag met
YB Beveren op termijn op een hoger niveau
voetballen.
PAGINA 7
Michael: Voetballend had ik er toch ook meer
van verwacht. Ik ben het al jaren gewoon om
voetballend van achter uit op te bouwen. Hier
kiest men bijna altijd voor de lange bal. Ook
fysiek gaat het er stevig aan toe. Daar moest ik
toch wel even aan wennen. Pas na een drietal
wedstrijden merk ik dat ik mijn draai begin
te vinden. Maar ik klaag zeker niet. Ik zie de
overgang naar Beveren vooral als een investering in mezelf.
Waar liggen jullie voetballende kwaliteiten?
Rachid: Ik ben een echte nummer 10, met een
goede actieradius en veel overzicht. Met mijn
techniek ben ik vaak de man van de assists.
Michael: Ik leef mezelf op de linkse flank uit,
al kan ik ook als linksback functioneren. Ik
ben tweevoetig, heb snelheid en een goede
traptechniek en kan een man passeren. Mijn
kopspel is dan weer een minder punt.
RACHID CHELAH
Rachid Chelah krijgt zijn jeugdopleiding bij
PSV, waar hij doorgroeit tot het tweede elftal.
Zijn debuut in de Hollandse Eredivisie maakt
hij bij FC Den Bosch. Na twee jaar NEC verkast
hij naar Engeland, waar hij met Derby County
in de tweede klasse uitkomt. Maar dan slaat
het noodlot toe. Een slepende achillespeesblessure maakt dat hij met profvoetbal moet
stoppen. “De waarschuwing van de chirurg
was duidelijk”, aldus Rachid. “Als ik vier keer per
week bleef trainen, zou ik in de toekomst niet
meer kunnen lopen. Na nog één seizoen bij
FC Dordrecht heb ik dan met pijn in het hart
mijn carrière moeten stop zetten.” Rachid ging
daarna in het amateurvoetbal aan de slag: daar
speelde hij onder andere voor Dijkse Boys,
Rood Wit Veldhoven, TEC en Nieuw Woensel.
MICHAEL MAESSEN
Net als Rachid Chelah doorloopt Michael
Maessen de jeugdreeksen van PSV Eindhoven.
Daarna kiest hij voor het allerhoogste amateurniveau en speelt voor clubs als Gestel, AFC en
UNA. De club van zijn hart zou echter Nieuw
Woensel worden, waarmee hij liefst drie promoties op rij kan vieren (van de vijfde naar de
tweede amateurklasse). “Ik speelde er jarenlang
altijd mee, maar vorig seizoen kwam er een
nieuwe trainer en kreeg ik geen kansen meer.
Na een passage bij het Belgische ’s Gravenwezel keerde ik in het begin van dit seizoen vol
goede moed terug naar Nieuw Woensel, maar
ook nu liep het niet zoals verhoopt. Daarom
besloot ik om naar YB SK Beveren te komen.”
TEKST: PETER CATTHOOR
FOTO: DAVE KIEKENS
ESKABEE MAGAZINE
INTERVIEW • EXOTISCHE SUPPORTERS VAN ESKABEE
‘EXOTISCHE’ SUPPORTERS
VAN ESKABEE:
KRIS GEORGE
(STEENKISTE)
KSK Beveren heeft altijd over heel België
supporters gehad. Van de kust tot diep in de
Ardennen: overal ten lande botste je wel op
iemand die fan was van geel-blauw Zo was er
de supporter uit Verviers die regelmatig vanuit
het Luikse richting Freethiel kwam. De slogan
‘Trots, Traditie, Toekomst’ werd bedacht door
iemand uit Leuven. Ook in het Westen van het
land wordt geel-blauw vertegenwoordigd: Kris
George komt bijna wekelijks vanuit het verre
Steenkerke richting Freethiel Hoogstwaarschijnlijk ongezien voor een derdeprovincialer.
Hoe ben je supporter geworden van KSK
Beveren?
Kris George: Tijdens de lagere schooltijd werd
er op de speelplaats gevoetbald, en toen koos
iedereen zijn ploeg en zijn idool. De meesten
opteerden uiteraard voor Club Brugge of
Anderlecht, maar ik had zoiets van: ‘niet met
mij’. Ik koos voor Beveren omwille van de
kleuren en voor Jean-Marie Pfaff. Achteraf
gezien was deze ploeg misschien voor mij
voorbestemd: ik ben immers geboren in 1967,
het jaar waarin KSK Beveren voor het eerst naar
eerste klasse promoveerde…
Het betekende telkens wel een serieuze
verplaatsing.
Kris George: De eerste decennia was ik dan
ook vooral een papieren supporter (lacht).
Maar vanaf het moment dat ik eind jaren ’80
over een rijbewijs beschikte, ben ik geregeld
gaan kijken. Ik deed mijn legerdienst in Duitsland, kwam dan in de weekends naar huis.
Soms reed ik dan op vrijdag eerst nog langs de
Freethiel om een training bij te wonen.
Je bent jarenlang eersteklassevoetbal gewoon geweest. Is het dan niet lastig om nu
in de laagste provinciale reeksen te moeten
gaan kijken?
Kris George: Ik heb geen enkel probleem met
provinciaal voetbal. Met alles wat gebeurt is en
de manier waarop KSK Beveren zijn supporters
behandeld heeft, kan ik alleen maar besluiten
dat ik met Eskabee de goede keuze gemaakt
hebt. De basisidee en de entourage bewijzen
dat voetbal anders kan en moet.
Je hebt na het verdwijnen van KSK
Beveren overtuigend voor Eskabee gekozen. Waarom? En was Waasland-Beveren
nooit een optie?
Kris George: WB, nooit van mijn leven! Net als
gelijk welk andere fusie. Of Beveren of niets.
Daarom ga ik niet meer kijken. Erger nog, eigenlijk interesseert eerste en tweede klasse mij
momenteel niet meer. Toen ik hoorde dat er
mensen uit het bestuur van KSK en supporters
een nieuwe start wilden maken, met het gedachtengoed van KSK en met een heel andere
insteek dan het huidige voetbal, was dat voor
mij het signaal. Daar wou ik deel van uitmaken.
Vandaar ook mijn lidmaatschap van de VZW.
Wat moet Eskabee de komende jaren doen?
Proberen om als club zo hoog mogelijk te
geraken of meer een “zweeppartij” blijven
die het gedachtegoed van KSK Beveren
levendig houdt?
Kris George: Het ene kan niet zonder het
andere, maar ik ben meer geneigd om
vanuit het gedachtengoed te starten en zo het
sportieve op te bouwen. We zijn nu eenmaal
een voetbalploeg. Anderzijds is het misschien
idealistisch en utopisch, maar ik geloof dat
het voetbal anders kan. Een sport waarbij het
sportieve boven het financiële primeert. Ik
PAGINA 9
Kris George: “Het is Beveren of niets”
hoop dat wij, als die ene procent, dit ooit kunnen waarmaken en het voetbal veranderen. Nu
word ik misselijk van het geld dat in de sport
omgaat.
Een mens kan van nostalgie niet leven,
maar laten we onszelf er toch nog eens aan
bezondigen. Stamnummer 2300, het schild
tussen de twee leeuwen en de wapperende
geel-blauwe banier: het is immers eeuwige
liefde. Wat zijn jouw mooiste en slechtste
herinneringen aan het prachtige KSK
Beveren?
Kris George: In het rijtje van de mooie herinneringen past de Europese campagne met
onze Ivorianen en de promoties naar eerste
klasse. En misschien ook nog het minutenlang
applaus op het terrein voor Emilio Ferrera na
het behoud. De mindere momenten zijn de
verloren bekerfinale tegen Club Brugge, de
typisch Beverse speelstijl (met spanning en
pech tot het laatste moment) en het ontslag
van Emilio Ferrera.
TEKST: PETER CATTHOOR
FOTO: DAVE KIEKENS
De Fijnkost
Oude Zandstraat 27 • Beveren
03 775 18 34
Lybro bvba
Software, web design, flyers
Branderslaan 32 • Temse
www.lybro.be
Nicolas Smits
Schrijnwerkerij • Interieur
+32 474 18 80 13
Hans Van den Nieuwenhof
LAURIUS Advocaten
Oudeleeuwenrui 19 • 2000 Antwerpen
+32 3 260 88 00
[email protected] • www.laurius.be
RKEN
WE
E
I
T
P.
LAS E
N
C
UCTIEWERK
EN
STR
ON
C.
.
A
EN CONSTR
AS
UC
-L
P.A.C.
Las-en constructiewerken
0479 88 90 87
ESKABEE MAGAZINE
REPORTAGE • GELE DITJES, BLAUWE DATJES
GELE DITJES,
BLAUWE DATJES
Op 12 juni 2013 is het weer zover, het wereldkampioenschap voetbal. Voor het eerst in 12
jaar zijn de Belgen er weer bij en ook onze
Beverse Ivorianen zullen weer goed vertegenwoordigd zijn. In de finale barragematchen
versloegen ze Senegal en werden ze ingedeeld
in een haalbare groep met Colombia, Japan
en Griekenland. In 84 jaar WK-voetbal passeerden heel wat Beverse toppers de revue. In het
tweede deel van onze round-up zijn we beland
in 1978.
Het WK was nog niet begonnen of de hele
organisatie stond al op zijn kop: de ganse
Westerse wereld trok zijn deelname in twijfel
door de militaire dictatuur die Argentinië bestuurde en de absolute ster van Oranje, Johan
Cruijff, zei af wegens -jawel- een dispuut over
de strepen op de Adidasshirts. Dat kwam onder
meer Johan Boskamp ten goede, die in laatste
instantie werd opgeroepen maar niet tot
spelen kwam bij de vice-wereldkampioen. In
de groep des doods van het WK debuteerde de
32-jarige Jean-Marc Guillou op een eindronde
van een groot tornooi. In een poule met het
gastland, Italië en Hongarije sprokkelden de
Fransen met wereldster Platini echter slechts
twee puntjes.
De Polen daarentegen bevestigden hun sterke
prestaties van de vorige jaren en eindigden
voor wereldkampioen West-Duitsland in de
eerste poulefase. De tweede groepsfase, een
concept dat gebruikt werd tussen 1974 en
1982, was er echter teveel aan voor de Polen:
ze wonnen van Peru, maar verloren van Brazilië
en Argentinië. Bij de Oost-Europeanen twee
spelers die uiteindelijk in Beveren terecht
zouden komen: de alombekende Marek Kusto
Muur aan het Bosuilstadion
en een man waarbij het geelblauwe belletje al
wat minder snel gaat rinkelen, Adam Nawalka.
Kusto speelde net als in 1974 geen minuut,
maar zijn collega-middenvelder Nawalka kon
rekenen op een basisplek. Nawalka tekende in
de winter van 1985 een contract op de Freethiel, maar speelde uiteindelijk geen seconde
voor de club. Hij blesseerde zich zwaar aan de
knie en zijn contract werd ontbonden. Sinds
november 2013 heeft Nawalka een nieuwe job:
hij is de kersverse bondscoach van zijn vaderland en moet Lewandowski en co naar het EK
in Frankrijk loodsen
Ook in de meest omstreden wedstrijd van dat
en bij uitbreiding misschien wel alle WK’s zat
er een toekomstige Waaslander in de selectie.
Gastland Argentinië nam het op tegen Peru en
de inzet was hoog, een finaleplek. Daarvoor
moesten ze wel met vier doelpunten verschil
winnen van het niet te onderschatten team dat
de Peruvianen destijds op de mat brachten.
Het werd maar liefst 6-0 tegen een onstellend zwakke tegenstander. De Beverenman in
kwestie kwam gelukkig niet van de bank. Het
gaat om German Leguia, die net als Nawalka
slechts voor een korte tijd onder contract stond
in het seizoen 1986-1987. Spelen deed hij niet
want wegens een dispuut met zijn vorige club
Köln raakte hij nooit speelgerechtigd.
In 1982 kreeg Marek Kusto voor het eerst in
drie edities effectieve speelkansen op een WK.
De Polen speelden een uitstekende eindronde
en werden pas in de halve finales geklopt door
PAGINA 13
de uiteindelijke winnaar Italië. In de tweede
ronde kwamen de Polen uit tegen de Rode
Duivels. Het werd een 3-0 pandoering na een
hattrick van Boniek. De wedstrijd zorgde voor
een hele hetze in België. Eerste doelman JeanMarie Pfaff blesseerde zich in de vorige wedstrijd na een botsing met Eric Gerets, al deden
er ook geruchten de ronde dat de verstandhouding tussen El Sympatico en de bond niet
langer optimaal was. Als vervanger verscheen
Theo Custers in doel en die kende niet bepaald
zijn beste avond. De Belgen hadden een erg
Bevers getinte ploeg destijds: naast Pfaff
zaten ook Van Moer en Baecke bij de selectie
en voorts zouden ook Walter Meeuws, Jos
Daerden, Custers en Alex Czerniatynski later als
trainer op de Freethiel belanden. Het meesterbrein achter de Duivels was natuurlijk Guy
Thys, die in 1967 Beveren naar de hoogste
klasse bracht. Al was het WK 1982 misschien niet sportief geslaagd voor de Duivels,
de Belgische pers kon smullen van heel wat
ongewone gebeurtenissen: JMP verdronk bijna
in het zwembad van het hotel, België versloeg
wereldkampioen Argentinië en in dezelfde
poule versloeg Hongarije El Salvador met 10-1
(de grootste zege ooit op een eindronde).
Na de extrasportieve debacles in 1982 volgde
een sportieve hoogliever in 1986. De feiten
zijn alom bekend: de Rode Duivels haalden
de halve finales dankzij een sublieme Pfaff.
De sluitpost die ondertussen voor Bayern
Munchen uitkwam werd als een held onthaald
op de Brusselse Grote Markt en werd een jaar
later verkozen tot Werelddoelman van het Jaar.
Naast trainer Thys en Pfaff was de enige andere
man in de selectie met een Bevers verleden de
piepjonge reservedoelman Gilbert Bodart: hij
zou 15 jaar later de kleuren van SKB verdedigen. Eind januari verscheen Bodart terug op de
Belgische velden: de inmiddels 51-jarige coach
van vierde provincialer Trooz moest enkele
blessures in doel opvangen.
Ons magazine wordt vaak gelezen en een wel
erg oplettende fan, meldde ons dat er een
foutje zit in het stuk over Julien Lodders in
onze vorige editie. Daarin staat dat Beveren en
Julien Torino uitschakelden in de UEFA Cup van
het seizoen 86-87. Dat is spijtig genoeg een
beetje teveel van het goede: na 2-1 winst in
de heenmatch werd met 3-1 verloren in Turijn
tegen het team van onder meer Lentini, Junior
en Kieft.
Royal Antwerp FC is een monument op zich
en zet zijn geschiedenis maar al te graag in de
kijker. In december werd een muur aan het
Bosuilstadion in een nieuw kleedje gestoken:
tien legendarische spelers van de club werden
in graffiti gespoten. Onder hen Patrick Goots
(94-96) en Alex Czerniatynski (trainer tussen ‘07
en ‘09) die ook bij SKB in loondienst stonden.
Bekervoetbal kan soms mooi zijn. Eind oktober
mocht in Nederlander derdeklasser HSV Hoek
op bezoek bij het grote Feyenoord in de
Kuip. De amateurclub zakte met maar liefst
2500 Zeeuwse fans af naar Rotterdam en zag
twee (halve) Beverenaars schitteren. Vooral
de verdediging van de bezoekers beleefde
een begenadigde avond: doelman Jordi De
Jonghe hield dankzij enkele knappe reddingen
zijn ploeg een dik halfuur recht. De 21-jarige
Beverenaar debuteerde ooit op 17-jarige
leeftijd tegen Dender en is daarmee de op één
(Filip De Wilde) na jongste Beverendoelman
aller tijden. Op rechtsback speelde een andere
youngster zelfs zo sterk dat hij een proefperiode bij RKC kreeg voorgeschoteld. Het gaat om
Fabian Wilson, voormalig jeugdspeler van SKB
en student bij David Penneman op het KA.
TEKST: ROBIN BECK
Kwong Ming
Yzerhand 101 • Beveren
03 755 00 36
ESKABEE MAGAZINE
SUPPORTERS DIRECT • HAMBURGER SV IS NIET TE KOOP!
HAMBURGER SV
IS NIET TE KOOP!
Verliest Hamburg SV binnenkort een aanzienlijk deel van zijn eigenheid? De Noord-Duitse traditieclub is momenteel nog voor 100%
in handen van zijn eigen leden, maar wil met de oprichting van de
nieuwe vennootschap HSVPlus externe financiers naar de havenstad
lokken. Dat plan botst echter op weerstand bij een deel van de fans.
“Het verkopen van aandelen aan externe investeerders is nooit een
oplossing.”
PAGINA 15
ESKABEE MAGAZINE
SUPPORTERS DIRECT • HAMBURGER SV IS NIET TE KOOP!
Hamburg SV: een succesrijke traditieclub
Hamburger SV werd opgericht in 1919, na een
fusie tussen SC Germania (met stichtingsjaar
1887 een van de oudste Duitse clubs), Hamburger FC 1888 en FC Falke 06. Sinds de opstart
van de Bundesliga in 1963 speelt blauw-witzwart onafgebroken op het hoogste niveau.
Zijn grootste successen vierde het in de jaren
’70 en ’80 van vorige eeuw. Zo mocht de club
net als KSK Beveren zijn eerste landstitel vieren
in het seizoen 1978/1979. Dat huzarenstukje
werd in 1982 en 1983 nog eens vlotjes over
gedaan. Ook Europees gooiden de Noord-Duitsers hoge ogen, met winst in respectievelijk
Europacup II (1977, winst in de finale tegen
Anderlecht) en zelfs Europacup I (1983).
Het Duitse succesverhaal:
supportersowned clubs
Sinds zijn oprichting is HSV altijd voor volle
100% in handen geweest van zijn fans. Tot
1998 gold dat trouwens voor elke Duitse club
(op de bedrijfsclubs Volkswagen Wolfsburg en
Bayer Leverkusen na, wat misschien ook direct
verklaart waarom die beide clubs bij de minste
populaire van de Bundesliga behoren). Na 1998
werd in Duitsland een nieuwe regel ingevoerd:
de Duitse voetballiga (DFL) besliste dat clubs
hun professionele activiteiten (de eigenlijke
voetbalclub) mochten onderbrengen in een
aparte vennootschap. Belangrijk was wel dat
de ledenvereniging binnen de ‘moederclub’
ook in die nieuwe vennootschap 50%+1 van de
stemmen behield. Zo kunnen Duitse club nooit
volledig in vreemde handen vallen en kunnen
investeerders er geen absolute zeggenschap
bekomen. Veel clubs maakten van deze nieuwe
mogelijkheid gebruik, zodat er vandaag nog
slechts zes clubs uit de hoogste afdeling voor
de volle 100% in handen zijn van hun leden:
Augsburg, Mainz, Schalke 04, Nürnberg,
Stuttgart en Hamburg.
‘HSV is not for sale’
Verdeeldheid bij Hamburg SV: 100% of toch
50%+1?
De Hamburgse traditie van volledige supportersinspraak komt echter onder druk te
staan. Mede door financiële problemen zijn er
uitvoerige plannen om de voetbalafdeling af te
scheuren van de eigenlijke club, en een aparte
vennootschap op te richten: HSVPlus. Om dit te
realiseren is wel de goedkeuring van 75% van
de leden nodig.
Een aanzienlijk deel van de fans ziet dit niet
zitten, en reageerde met de campagne ‘HSV is
not for sale’ (www.hsv-notforsale.de). Eskabee
Magazine sprak met Dominic Fleischer, een van
de leidende figuren achter het protest.
PAGINA 17
Omdat onze bestuursleden in het verleden niet
100% professioneel werken, begrijpen we wel
dat onze club extra inkomsten kan gebruiken.
Maar we zijn ervan overtuigd dat we dit
probleem ook binnen onze huidige structuur
kunnen oplossen. We zouden het dus logischer
vinden om de statuten aan te passen waar
nodig, in plaats van een geschiedenis van 126
jaar democratie te vernietigen. Het verkopen
van aandelen aan externe investeerders is
nooit een oplossing. Er zijn zoveel slechte
voorbeelden in Europa die ons dat geleerd
hebben.
De ‘HSV is not for sale’ campagne kwam
voor mij als een verrassing. Waarom is de
actie op poten gezet?
Dominic Fleischer: Als onze leden akkoord
gaan om aandelen te koop aan te bieden en de
structuur van de club te wijzigen, dreigt Hamburg SV een tweede Hoffenheim te worden.
Nu zijn we één van de meest democratisch
gestructureerde voetbalclubs die er nog zijn.
Wanneer men de club scheidt en een aparte
vennootschap opricht, zullen de leden geen
rechtstreekse invloed meer hebben op de club
en de belangrijke zaken van het professionele
voetbal.
Zijn er andere Duitse supporter-owned
clubs die met dezelfde problematiek
kampen?
Dominic Fleischer: Sinds de discussie in
Hamburg van start ging, lijkt het erop dat ook
andere 100% supporter-owned clubs plannen
hebben om het team en de club van elkaar
te scheiden. Op dit ogenblik vinden er al
gesprekken plaats bij VfB Stuttgart. In Schalke
04 dreigt deze discussie eveneens op gang te
komen. Ik sprak met leden van de overkoepelende supportersvereniging ‘Unsere Kurve’
(Duitse partner tijdens het EC-project waaraan
Eskabee 1935 deelnam als Belgische partner)
en zij vrezen dat wanneer het Hamburg-model
valt, we eenzelfde evolutie zullen zien bij de
andere professionele Duitse supporter-owned
clubs.
Kan de Duitse voetbalbond niet
tussenkomen?
Dominic Fleischer: In plaats van te helpen,
maken zij de 50+1 regel steeds zwakker. Vanaf
nu kan een sponsor zelfs meer dan 50% van
de stemgerechtigde aandelen bekomen als
hij meer dan 20 jaar onafgebroken de club
sponsort. Dat betekent dat we meer clubs zoals
Wolfsburg of Leverkusen in de Bundesliga
zullen krijgen.
ESKABEE MAGAZINE
SUPPORTERS DIRECT • HAMBURGER SV IS NIET TE KOOP!
“Was man liebt, verkauft man nicht”
In België zouden politici de 50%+1 regel
willen invoeren na de soap rond het stamnummer van Zulte Waregem. Wat zijn de
belangrijkste zaken waarmee alle
betrokkenen rekening moeten houden
om dit te doen slagen?
Dominic Fleischer: Eerst en vooral moet men
de financiële aandelen en de stemmen koppelen. Op dit ogenblik kan een investeerder
niet meer dan 50% van de stemmen verwerven, waardoor de moederclub altijd meer te
zeggen zal hebben. Maar een investeerder kan
wel 100% van de eigenlijke aandelen kopen,
waardoor de moederclub financieel totaal
afhankelijk van hem wordt. En dus kunnen de
stemgerechtigde leden de investeerder(s) maar
beter te vriend houden, want anders dreigt het
bankroet. Dan is de vraag hoeveel ‘effectieve
zeggenschap’ je als lid nog hebt…
Kan een invoering van een 50%+1 regel
positief zijn voor de Belgische fans? In
tegenstelling tot Duitsland hebben de
supporters hier nooit een stem gehad. Veel
clubs hebben trouwens geen overkoepelende democratische supportersvereniging.
Dominic Fleischer: De 50%+1 regel kan alleen
werken binnen een vereniging met democratische structuren. En dan nog is er geen garantie dat de leden veel invloed zullen hebben. De
regel is vooral goed nieuws voor het bestuur
omdat het zowel een te grote invloed van
investeerders als van supporters tegenhoudt.
Echte supportersinspraak zal je enkel vinden in
clubs die 100% in handen zijn van hun leden:
de fans. Daarom zullen wij blijven strijden
om Hamburg SV volledig bij de supporters te
houden.
Enkele maanden na ons interview met Dominic
Fleischer sijpelt er geen goed nieuws binnen.
Op 19 januari 2014 vond immers een algemene
vergadering plaats, waarbij 80% van de 7.000
aanwezige leden akkoord ging met de oprichting van HSVPlus. Binnen enkele maanden
volgt een tweede algemene ledenvergadering:
daar zal de beslissing over het lot van Hamburg
SV definitief vallen…
TEKST: JIM VAN DE VYVER
T
W
Transport 96 • Vrasen
Kerkstraat
Weemaes Transant
asene • TelKerkstraat
03 775 36 0496
• Fax
03 775 52 25
• Vrasene
Tel 03 775 36 04
Fax 03 775 52 25
ESKABEE MAGAZINE
REPORTAGE • DE NUMMER 3
DE NUMMER 3
In onze reeks ‘De Nummer’ gaan we steeds op zoek naar vier
uitmuntende Beverenspelers op een bepaalde positie. In ons derde
deel gaan we op zoek naar de nummer 3, de libero. Het woord ‘libero’
betekent simpelweg ‘vrij’ en stamt af uit het gevreesde Italiaanse
catenacciotijdperk. De kwaliteiten die dit type van verdediger moet
hebben zijn variërend en de nummer 3 is dan ook één van de
belangrijkste posities in een succesvol elftal.
PAGINA 21
DANNY PFAFF
ESKABEE MAGAZINE
REPORTAGE • DE NUMMER 3
ANDRE
DE POORTERE
Om het verhaal van Andre De Poortere te
starten kunnen we haast niet verder teruggaan in de geschiedenis van SK Beveren. In het
seizoen 1936-1937 was er zelfs geen sprake van
de Freethiel en speelde men op een weiland
in de Meerminnendam, waar nu de parking is
voor bezoekers. Beveren speelde zijn tweede
seizoen bondsvoetbal en pakte voor de tweede
maal op rij de titel. Doelman van de ploeg was
de oudere broer van een man die jarenlang
zou fungeren als rots in de branding, Andre
De Poortere. In het seizoen 1951-1952 was De
Poortere, pas 16 jaar, rijp voor het eerste elftal,
in eerste instantie niet als verdediger maar als
spits. Hij had zijn debuutseizoen niet mooier
kunnen voorstellen, want voor het eerst in de
geschiedenis stootte Sportkring door naar de
derde klasse.
Vanaf 1953 werd Andre een vaste waarde in
het eerste elftal. Zo stond hij onder meer in de
basis toen Beveren zijn eerste bekermatch uit
de geschiedenis ging betwisten op het veld
van Racing Mechelen. Sinds 1955 werd De
Poortere steevast ingezet als centrale verdediger. In noodgevallen moest hij zelfs soms
in doel plaats nemen. Het was dan ook niet
verwonderlijk dat Andre in 1960 de kapiteinsband overnam van de vertrokken Peet Covens.
Beveren was ondertussen gedegradeerd naar
de Vierde Afdeling, maar keerde in 1963 sterker
dan ooit tevoren terug naar Derde Klasse. De
rol van De Poortere als routinier tussen de jongen talenten als Robert Rogiers, Jean Janssens
en Omer Janssens kan dan ook niet onderschat
worden.
Andre De Poortere (rechts op foto)
In 1966 kreeg De Poortere een gepaste
afscheidsmatch tegen de Belgische Nationale
Militaire Ploeg. Destijds waren deze militaire
selecties van zeer stevige kwaliteit, aangezien
België toen nog dienstplicht had en de jonge
voetbaltalenten dus automatisch bij die ploeg
terecht kwamen. Beveren werd dus kampioen
in Derde Klasse en De Poortere werd door het
bestuur bedankt voor bewezen diensten na
14 seizoenen, drie titels en meer dan 400 wedstrijden in het eerste elftal. Vele fans vonden
echter dat 31-jarige De Poortere nog een
mooie rol had kunnen spelen in Tweede Klasse.
De jongere generatie kreeg zijn kans en Andre
PAGINA 23
tekende bij Gerda Sint-Niklaas. Zijn uiteindelijke opvolger in de verdediging maakte dat
jaar de omgekeerde beweging. Later was De
Poortere onder meer actief als hoofdtrainer van
KSK Kallo en als jeugdtrainer op de Freethiel.
Hij bleef ook steeds een trouw supporter van
de club en was geregeld te zien bij thuiswedstrijden en evenementen.
PAUL
VANGENECHTEN
Nooit opgeven, altijd doorgaan: het is één
van de grootste clichés die de sportwereld
rijk is. Voor sommige sporthelden was deze
leuze echter de drijfveer van een succesvolle
loopbaan, zo ook voor onze clublegende Paul
Vangenechten. De gemeente Hoboken speelt
in onze derde editie van Eskabee Magazine
een hoofdrol en dat elan zetten we graag door
in ‘De Nummer’. Paul Vangenechten is immers
een geboren en getogen Hobokenaar en
startte zijn prille voetballoopbaan dan ook bij
het ter ziele gegane Beerschot. Bij de Ratten
schopte toenmalig spits Vangenechten het
tot de reservenploeg, vooraleer zijn verplichte
legerdienst te moeten vervullen. Die tijd als
soldaat betekende op een haar na het einde
van Paul’s voetballoopbaan: hij werd gestationeerd in het Duitse Kassel en had bij zijn
terugkeer de voetbalmicrobe verloren. Het was
uiteindelijk de andere kant van de Schelde die
hem het voetbalplezier deed herontdekken.
Vangenechten trok in 1962 onder impuls van
de Antwerpse coach Martin Schroyens naar
het Waasland. Hij tekende er een contract
bij eersteprovincialer Gerda uit Sint-Niklaas,
destijds voetballend in de volkswijk Tereken.
Gerda kende zijn gouden periode in de jaren
‘60. De ploeg met stamnummer 3077 legde
Paul Vangenechten
in 2002 de boeken neer als derdeprovincialer,
maar speelde tussen 1963 en 1966 in Vierde
Nationale. Bij de degradatie van de club naar
de provinciale reeksen haalde trainer Guy Thys
aanvaller Vangenechten naar de Freethiel om
de club in de breedte te versterken. Ruim14
jaar later werd de brandweerman van beroep
als een held uitgewaaid in zijn geliefde Beveren
en zit zijn naam tot in de eeuwigheid bij een
select groepje van Beverse legendes ...
Toch liep niet alles van een leien dakje voor
Vangenechten. Alles begon al bij zijn debuut
voor de club in december 1966. In de thuis-
ESKABEE MAGAZINE
REPORTAGE • DE NUMMER 3
Paul Vangenechten
match tegen Berchem Sport moest de spits
invallen bij een 5-1 voorsprong, maar lang
duurde dat niet: de scheidsrechter stuurde
hem vrijwel direct terug naar de kant omdat
hij een truitje droeg zonder rugnummer.
Bijster veel kwam de jonge Hobokenaar in zijn
debuutseizoen ook niet in actie, zeven keer om
precies te zijn, al leverden die speelminuten
wel twee doelpunten op waaronder één in de
beslissende match om de titel in tweede klasse
op het veld van Union. Ondertussen werd
Vangenechten omgeschoold tot libero, vooral
omwille van zijn snelheid, kopbalspel en rust
aan de bal. Door blessures van collegaverdedigers als Freddy Buyl en William Verdonck werd
Paul een vaste pion in het hart van de Beverse
verdediging. Populair was Vangenechten allerminst bij de supporters in zijn beginperiode als
defensieve speler. Het klachtenarsenaal van de
geelblauwe supporters bereikte een hoog-
tepunt in 1972 toen Sportkring na een uitermate zwak seizoen degradeerde naar de tweede
klasse, hoewel het bestuur voor aanvang van
het seizoen zichzelf als outsider voor Europees
voetbal had geprofileerd. Vangenechten werd
vooral nonchalance verweten, wat resulteerde
in enkele flaters en strafschopfouten.
Vangenechten zat zeer diep in die periode, hij
twijfelde niet alleen aan zijn toekomst bij
Beveren maar verklaarde zelfs zijn schoenen
aan de haak te willen hangen. Het was de
nieuwe coach Rik Matthijs die niet alleen een
nieuwe wind op de Freethiel deed waaien,
maar van zijn libero een herboren voetballer
maakte. In de komende jaren werd de inmiddels al stevige dertiger één van de absolute
succesingrediënten bij het verrassend sterke
Beveren. Dat resulteerde in het winnen van de
Beker van België in 1978 en het pakken van de
PAGINA 25
landstitel in 1979. De man die in zijn beginperiode in het Waasland het etiket ‘pottenstamper’ werd opgekleefd, speelde jaren later
als een echte dirigent op San Siro. Rust, autoriteit en klasse in de kolkende hel van Milaan:
slechts weinige tegenspelers frustreerden het
Interpubliek zo hard als het 39-jarige ouderdomsdeken op die bewuste woensdagavond
in het voorjaar van 1979.
Het seizoen 1979-1980 was het laatste van de
Hobokenaar in Beverse loondienst. Het werd
al bij al een frustrerend seizoen: SKB eindigde
in de grijze middenmoot op een elfde plaats,
werd meteen uitgeschakeld door Servette
Geneve in de Europacup I en verloor op de
koop toe ook de bekerfinale van underdog
Waterschei. Die wedstrijd betekende meteen
de laatste officiële match voor Paul, al volgde
een week later een gepaste afscheidsmatch
voor één van Beverens grootste spelers uit de
75-jarige geschiedenis. Als sparringspartner
werd FC Barcelona gekozen, maar ook de
derde confrontatie met de Catalanen in twee
jaar tijd werd verloren (2-3). Dat sterren als
Allan Simonsen, Manolo en Rexach speciaal
waren overgevlogen om Vangenechten te
eren in een oefenpot, zal allicht de pijn van het
verlies hebben vervangen met trots. Maar liefst
366 wedstrijden speelde Paul Vangenechten
in de hoogste afdeling en dat alles voor één
en dezelfde club, het woord clubspeler is dus
wel degelijk van toepassing. Meer zelfs: op
de rasechte Beverenaars Freddy Buyl en Jean
Janssens na, speelde er geen enkele voetballer
meer wedstrijden voor Sportkring op het
hoogste niveau. Na zijn Beverse periode was
hij gedurende drie seizoenen speler-trainer
bij Temse en een klein seizoen hulptrainer bij
Berchem. De gemeente Beveren kon hij echter
nooit meer loslaten: hij miste vrijwel geen
enkele thuismatch en verhuisde in de jaren ‘90
naar Melsele. Tot begin jaren 2000 was Paul ook
actief binnen de scoutingscel van SKB. In 2007
overleed Vangenechten op de veel te jonge
leeftijd van 66 jaar na een slepende ziekte. Zijn
naam zal echter voor altijd gelinkt worden aan
de successen van het grote SK Beveren.
PHILIPPE
GAROT
Hoe ouder Paul Vangenechten werd, hoe beter
hij ging spelen. Toen deze in 1980 echter toch
besloot om zijn loopbaan in rust af te sluiten
bij Temse, moest Beveren op zoek naar een
vervanger. Eigenlijk had het die al in huis met
de jonge Danny Pfaff, maar de clubleiding gaf
de voorkeur aan een brok ervaring uit Verviers.
Philippe Garot werd overgenomen van Standard en zou zichzelf en KSK Beveren nog heel
wat plezier brengen.
Philippe Garot debuteerde in 1967 op 19-jarige
leeftijd voor toenmalig tweedeklasser RCS
Verviers. Hij speelde toen nog als aanvaller,
zoals zovele libero’s hun loopbaan ooit startten. In 1971 trok Garot naar reeksgenoot AS
Eupen en een seizoen later volgde de op één
na oudste club van het land, Daring Molenbeek. Molenbeek ging op in een fusie met
Racing White en RWDM was geboren. In 1975
werd de fusieclub zelfs landskampioen met
Johan Boskamp als sterkhouder, maar wel
zonder Garot die een seizoen eerder de club
had verlaten. Philippe trok immers naar het
grote Standard Luik. Op Sclessin werd Garot
een verdediger en met succes: hij speelde meer
dan 200 wedstrijden voor de club en werd in
die periode zelfs Rode Duivel. Het enige wat
ontbrak in zes Luikse jaren was een trofee ...
In 1980 koos Garot dus iets of wat verrassend
voor Beveren. Hij had er net een knap jaar op
ESKABEE MAGAZINE
REPORTAGE • DE NUMMER 3
Zijn laatste twee seizoenen op de Freethiel
leveren hem zijn plek op in ‘De Nummer’. Op
11 juni 1983 pakte Garot na vele jaren eindelijk
zijn eerste trofee. Daar had hij zelf mede voor
gezorgd, want iedereen was het er over eens
dat de libero in de bekerfinale tegen Club
Brugge (3-1) misschien wel de beste wedstrijd
uit zijn loopbaan had gespeeld. Op 35-jarige
leeftijd werd Philippe daarenboven nog landskampioen met Beveren. Hij scoorde dat seizoen tevens zijn eerste Europese doelpunt op
het Cypriotische Paralimni en mocht als toetje
ook de Supercup, toen nog georganiseerd na
de competitie, op zijn palmares schrijven. Die
bewuste Supercup werd trouwens met 5-1 cijfers gewonnen van AA Gent, het is nog steeds
de grootste zege ooit behaald in de wedstrijd
tussen landskampioen en bekerwinnaar ...
Philippe Garot
zitten bij de Rouches, maar koos voor geelblauw omwille van het trainingsregime. In het
Waasland werd er immers slechts éénmaal
getraind per dag, wat beter in combinatie
ging met het uitbaten van zijn tennisclub
in Nandrin. Als prille dertiger maakte Garot
meteen indruk op de Beverse fans: beenhard
op het veld en bijzonder minzaam naast het
terrein. SKB eindigde het seizoen als vierde en
mocht zo opnieuw Europees voetbal spelen.
Die campagne had bijna kwalijke gevolgen
voor Philippe’s loopbaan op de Freethiel. In de
uitwedstrijd op het veld van Hajduk Split ging
de Luikenaar flagrant in de fout en dat kostte
Sportkring zijn plaats in Europa. Garot werd
op de bank gezet door coach Braems en werd
uiteindelijk opnieuw meerdere malen ingezet
als spits.
Dat Garot inderdaad een dure speler was, blijkt
onder meer al uit zijn verplaatsingskosten: de
verdediger woonde in Nandrin op zo’n 175 km
van de Freethiel en legde per jaar 65 000 km
af met de wagen. Na de tweede landstitel was
de tijd gekomen in het Waasland om te gaan
besparen. In tijden zonder televisiegeld was
kampioen spelen een dure zaak en dat in combinatie met de ophefmakende Bellemansaffaire, betekende het vertrek van enkele dure
vogels. Urbain Braems trok naar Griekenland,
Ronny Martens naar Gent, Armin Görtz gooide
hoge ogen bij Waregem en Garot ... die verhuizde naar tweede klasse. Hij werd spelertrainer bij RWDM en loodste de club meteen
terug naar het hoogste niveau. Na een 7-0
verlies in de derby tegen Anderlecht was dat
avontuur na anderhalf jaar echter afgelopen.
Zeven jaar lang legde Garot zich toe op het
trainerschap en dat bij de meest variërende
teams: Francs Borains, Bergen, ASEC Abidjan,
Seraing en zelfs damesploeg Standard Femina
passeerden de revue. Op 45-jarige leeftijd
begon Philippe zelfs opnieuw te voetballen en
met succes. Met Burdinne, Dalhem en Auvelais
PAGINA 27
speelde hij nog jaren in de hoogste provinciale
reeksen. Zijn laatste wapenfeiten in de voetballerij beleefde Garot als trainer van de club
uit zijn woonplaats Nandrin. Hij stopte daar in
2004 als trainer en legt zich sindsdien toe op
zijn tennisclub, TC Condroz.
DANNY
PFAFF
Het moet een unicum zijn in het Belgisch voetbal en bij uitbreiding zelfs het wereldvoetbal:
vijf broers die het met zijn allen geschopt hebben tot de hoogste klasse. Want in 1979 was
het zover, de jongste van de broers Pfaff vierde
zijn debuut tegen Club Brugge in navolging
van Louis (die nooit voor Beveren speelde maar
wel voor Aalst), Jean-Baptist, Antoon en JeanMarie. Danny was echter niet zomaar de laatste
passant in het rijtje Pfaffs, integendeel, met 222
wedstrijden voor Sportkring op het hoogste
niveau was Pfaff één van de sleutelspelers van
geelblauw in de jaren ‘80. Al had hij een pak
meer wedstrijden op zijn palmares kunnen
hebben ...
Danny Pfaff werd net als zijn broers (behalve
Jean-Marie die in Lebbeke het levenslicht
zag) geboren in Aalst. In de zomer van 1977
kwam de 18-jarige verdediger voor het eerst
zijn neus aan het venster steken bij het eerste
elftal. Sportkring werd in de voorbereiding
uitgenodigd op een tornooi in het Spaanse
Alicante, maar behaalde verrassend de finale
van de Beker van Vlaanderen. Die finale viel
op dezelfde dag, waardoor Beveren met een
veredeld juniorenelftal naar Spanje trok. Bij de
youngsters onder meer doelman Marc Van Den
Bogaert, Fred Truyens, Guy De Baere en Danny
Pfaff. Ondanks sterke prestaties werd er toch
tweemaal verloren tegen thuisploeg Hercules
en Sovjetleider Dinamo Tbilisi. Op 25 novem-
Danny Pfaff
ber 1979 debuteerde Danny in de hoogste
klasse in een thuismatch tegen Club Brugge.
Door de blessures van Buyl en Vangenechten
kreeg het duo Jaspers-Pfaff zijn kans. Een
jeugdig debacle werd gevreesd, maar niks
was minder waar: Beveren won met 2-1 en het
centrale duo hield alles knap gesloten.
Beveren leek zijn vervanger voor de afscheidnemende Paul Vangenechten te hebben gevonden met de jongste van de Pfaffbroers.
Toch opteerde het bestuur ervoor om een
ervaren rot binnen te halen als libero.
Phillipe Garot bewees meteen zijn waarde en
Danny raakte maar niet van de invallersbank.
Zelf was Pfaff daar allerminst mee opgezet,
maar zijn liefde voor de Freethiel weerhield
hem om andere oorden op te zoeken. In 1983
zag hij vanop de invallersbank Beveren zijn
tweede Beker van België in de wacht slepen
en in het kampioenenjaar 1983-1984 speelde
Danny acht wedstrijden, waaronder de 1-0
ESKABEE MAGAZINE
REPORTAGE • DE NUMMER 3
derbyzege tegen Lokeren en een 3-3 gelijkspel op Club Brugge. Toen in 1984 Garot naar
RWDM vertrok en diens vervanger Patrick
Gorez op het middenveld werd geposteerd,
was het moment eindelijk aangebroken voor
de intussen 25-jarige Pfaff. Zes jaar lang zou
Danny fungeren als vaste libero van de club.
Hij snoerde al de criticasters de mond met een
schitterend seizoen 84-85, waarin Sportkring
wel jammerlijk de bekerfinale verloor na
strafschoppen tegen Cercle Brugge. Als kers
op de taart verkozen de geelblauwe fans hun
centrale verdediger als speler van het seizoen.
Drie seizoenen achter elkaar behaalde Beveren
de vijfde plaats en volgden heel wat Europese
campagnes. 18x kwam Danny op het Europese
toneel in actie. Zijn enige doelpunt kwam er
al in 1981 op het veld van Linfield in een door
burgeroorlog geteisterd Belfast. De beste
Europese prestatie die Danny persoonlijk op de
mat legde was waarschijnlijk in de thuismatch
tegen Göteborg, maar de kwalificatie werd
helaas verspeeld in de verlengingen door een
misvatting over uitdoelpunten.
In 1987 werd Pfaff aangesteld als kapitein van
de club. Eén van zijn eerste taken was de Pappaertbeker in ontvangst nemen, een cup die
werd uitgereikt aan het team die het langste
wedstrijden ongeslagen bleef in competitie
tijdens een kalenderjaar (25 in totaal). Het
seizoen 1989-1990 werd zowel voor Danny
als de club een debacle van formaat: door
een zware blessure miste de libero een half
seizoen en moest hij daarna lijdzaam toezien
hoe trainer Boskamp Beveren naar tweede
klasse deed afslippen. Diezelfde Boskamp won
makkelijk de titel in tweede klasse, maar had
het niet langer gezien op de ervaren Pfaff. Hij
viel naast de kern en verliet langs een achterpoortje de Freethiel tussen al het feestgewoel
rond de terugkeer naar de hoogste afdeling in.
Een ware Beverse legende had ongetwijfeld
een beter afscheid verdiend ... Danny bewees
Boskamp’s ongelijk en vierde met zijn nieuwe
club Boom meteen de promotie naar het hoogste niveau aan de zijde van Glen De Boeck. Zijn
laatste seizoenen als speler beleefde Danny
bij derdeklasser Herentals. Sinds eind jaren
‘90 werkt Pfaff aan een trainersloopbaan. Hij
was eerst actief bij Vrasene als hoofdtrainer
en keerde terug naar de Freethiel als beloftencoach waar hij onder meer Bjorn Vleminckx
klaarstoomde voor het grote werk. In 2003
scheidden elkaars wegen en ging Danny aan
de slag als scout voor Club Brugge. Sinds 2008
staat Pfaff terug langs de velden als coach van
achtereenvolgens de beloften van Red Star
Waasland, tweede provincialer Tisselt en sinds
kort reeksgenoot Melsele B.
TEKST EN FOTO’S: ROBIN BECK
Janssens Autoservice NV
Verbrandendijk 106
2070 ZWIJNDRECHT
PLATEX
VERHUUR RIJPLATEN
STAAL & KUNSTSTOF
‘s Herenwilg 15
9120 Beveren
03-775 60 83
www.platex.be
HEYRMAN URBAIN
GRONDWERKEN BVBA
Halfdreef 1 • 9120 Beveren
0476/98.22.69
Orthopedie
Wenselaers Ronny
TEL 03/775 00 94
GSM 0477/47 67 20
Algemene grond- en
afbraakwerken, funderingen
Boerenstraat 11 • Beveren
www.heyrmanurbain.be
Yzerhand 71
9120 Beveren
www.frituuryzerhand.be
Elektro montage
B. Wauters
OPRITTEN • PARKINGS
TERRASSEN • TUINPADEN
Algemene elektriciteits werken
Nieuwbouw, renovatie
en herstellingen
0474 36 38 64
ESKABEE MAGAZINE
REPORTAGE • OP VERPLAATSING
OP VERPLAATSING
MACCABISTADION, HOBOKEN
De voetbalwereld is veranderd: traditieclubs van weleer zijn verdwenen, gefusioneerd of afgezakt naar de laagste klassen van het
land. Vele authentieke stadia hebben de tand des tijds niet doorstaan
en pasten niet langer in de ruimtelijke ordening. Maar wie goed zoekt,
vindt de pareltjes nog verspreid over het grondgebied, vaak vergeten,
terug.
PAGINA 31
Doorheen de gehele geschiedenis moest ons Beveren naar alle
uithoeken van ons land en vaak zelfs erbuiten. In onze nieuwe reeks
‘Op Verplaatsing’ gaan we dan ook op zoek naar speciale plekken die
de geelblauwe historiek gekleurd hebben, want wie met Sportkring
‘op verplaatsing’ moest gaan wist nooit wat hem te wachten stond ...
ESKABEE MAGAZINE
REPORTAGE • OP VERPLAATSING
Met Beerschot AC verloor de Belgische hoogste
klasse vorig seizoen zijn laatste vertegenwoordiger uit de stad Antwerpen. Het was een
triest en hectisch hoofdstuk in de lijdensweg
waarin de eens zo machtige sinjorenstad op
voetbalgebied beland is. En wat nog erger is,
de ware apocalyps moet zich nog voltrekken.
Want als tweedeklasser Antwerp zijn laatste
financiële veldslag verliest, komt er een einde
aan het (semi-)profvoetbal in ‘t Stad. Het lijkt
een onwaarschijnlijk verhaal voor de op één na
grootste metropool van het land, maar het is
helaas niks anders dan bittere ernst ...
Er was een tijd dat alles anders was. In de
jaren ‘50 en ‘60 van de vorige eeuw beleefde
het voetbal in Antwerpen zijn hoogdagen.
De Great Old pakte de titel, de beker en werd
tot driemaal toe vice-kampioen. Vic Mees en
Wilfried Van Moer wonnen de Gouden Schoen
in rood-witte loondienst. De Ratten van ‘t Kiel
hadden met Rik Coppens hun eigen legende
en waren stabiele eersteklassers. Net als
Berchem Sport trouwens, dat er zelfs bijna in
slaagde om de landstitel te pakken in 1951.
Maar daar bleef het niet bij: Olse Merksem,
Tubantia Borgerhout, Waaslandia Burcht,
Cappellen FC, Germinal Ekeren ... ze speelden
allen voor honderden, en vaak duizenden,
toeschouwers in de nationale afdelingen. Er
was zelfs een onvervalste derby in één van de
districten van Antwerpen, Hoboken. Om de
restanten van die derby te gaan opzoeken trok
Eskabee Magazine met de overzet de Schelde
over en vond er het wonderlijke verhaal van
één van Belgiës meest atypische voetbalclubs,
KSC Maccabi-Voetbal Antwerp.
Een club als Maccabi, zo vind je er geen twee
in ons vaderland. Zoals de naam al doet
vermoeden is Maccabi een club van de Joodse
Gemeenschap. Wat een mens zich daar moet
bij voorstellen, wordt al snel duidelijk als men
de terreinen in de Maccabilaan, zo hernoemd
Spelerstunnel
in 1995, betreedt. De ramen van de kantine zijn
afgewerkt met Davidsterren en de erezitjes op
de werkelijk fenomenale tribune zijn bedrukt
met ontegensprekelijk Joodse namen. Wie
op zaterdag een kijkje komt nemen, zal geen
mens bespeuren. Zaterdag betekent immers
sabbat voor de Joden, wat inhoudt dat er
niet gewerkt mag worden, laat staan gevoetbald. Voor aanvang van het seizoen moet de
secretaris van de club, met wie we een gesprek
voerden, dan ook alle zaterdagwedstrijden zien
te verplaatsen naar vrijdagen of zondagen:
niet alleen voor het eerste elftal, maar zeker
en vast voor alle jeugdelftallen die de club rijk
is. Die jeugd bestaat vanzelfsprekend, maar
nochtans niet verplicht, uit sportievelingen
die het Joodse geloof belijden, in tegenstelling tot het eerste elftal dat tegenwoordig
nog slechts drie Joodse spelers in zijn rangen
heeft. De verklaring daarvoor is simpel: voor
de jeugdspelers is voetbal niet meer dan
ontspanning. Hun geloof, familie en vooral een
degelijke opleiding zijn van veel grotere tel.
Wanneer de studenten hun schoolperiode in
PAGINA 33
gingen zich in de Maccabi World Union. Bijna
100 jaar later telt de organisatie ruim 400 000
leden in meer dan 60 landen. Dat mag op zijn
zachtst gezegd verbazingwekkend worden
genoemd, vooral omdat de Unie na de (vooral
voor Joden) gruwelijke Tweede Wereldoorlog
nagenoeg op het punt stond om de handdoek
in de ring te gooien ...
Zittribune van KSC Maccabi Hoboken
België erop hebben zitten, trekken ze meestal
naar het buitenland en komen ze jaren later
pas terug ... met veel te weinig tijd en een tien
kilo zwaarder lichaam. Voetbal is voor Maccabi
niet veel meer dan recreatie, waarin geloof en
sportbeoefening op een mooie manier worden
gecombineerd. Een vijftigtal jaar geleden zag
de situatie er lichtjes anders uit.
Maccabi Antwerpen werd in 1920 opgericht
als omnisportclub. Naast voetbal heeft de club
dan ook in tal van andere sporttakken een
afdeling, gaande van tennis en basket tot zelfs
bowling en bridge. De naam Maccabi werd niet
zomaar gekozen, maar stamt af van Judah de
Maccabeëer. Deze Joodse held kwam in 168
v.c in opstand tegen de Syrische bezetter van
Israël - in ruim 2000 jaar is er nog maar bitter
weinig veranderd - en versloeg de toenmalige
koning, ondanks een stevige minderheid aan
troepen. Deugden als moed, vrijheidszin en
fysieke inzet worden aan hem en in navolging
leden van de Maccabiclubs toegeschreven.
In 1921 verzamelden tal van Maccabivereni-
In 1923 sloot de voetbalafdeling zich aan bij de
Belgische Voetbalbond. Het kreeg het stamnummer 201 toebedeeld en is daarmee de
op zes na oudste club uit het arrondissement
Antwerpen, althans wat overlevers betreft.
Aanvankelijk speelde de club in Wilrijk, maar
toen men voor het eerst promoveerde naar de
nationale afdelingen ging men op zoek naar
een nieuw terrein. Het vond dat terrein in het
industriegebied van Hoboken en kocht het
samen met de tribune over van de Cockerillscheepswerf. Dat alles gebeurde in 1961 in een
tijd waarin de Joodse Gemeenschap hoogdagen kende in Antwerpen. In tegenstelling
tot vandaag de dag, waarin veelal Indiërs er de
plak zwaaien, waren vele Joden actief binnen
de Antwerpse diamantsector die geboekt gaat
als de grootste ter wereld. Het is dan ook een
publiek geheim dat het Maccabibestuur grof
geld neertelde om talenten uit de buurt binnen te halen.
Dat alles had wel degelijk zijn effecten: in 1967
promoveerde de club na jaren topvoetbal in
Bevordering naar Derde Klasse en een jaar later
gebeurde er iets waar de oudere Hobokenaren
nog steeds over spreken. Tot ieders verbazing
speelde de promovendus een beresterk seizoen en eindigde het met evenveel punten als
Racing Mechelen op de eerste plaats, maar één
wedstrijd minder gewonnen betekende dat
Racing mocht overgaan en Maccabi in derde
bleef. Het bleek een klap waar men nooit meer
te boven van kwam. In 1972 tuimelde de club
terug naar de provinciale reeksen. De slechte
ESKABEE MAGAZINE
REPORTAGE • OP VERPLAATSING
resultaten trokken de publieke belangstelling
en sponsoring mee in zijn val. De meer dan
duizend toeschouwers die tweewekelijks naar
het stadion kwamen slonken zienderogen en
de doelstelling van het bestuur werd stevig
aangepast.
Bij onze aankomst op het sportcomplex komen
we Marcel Van Hees tegen, sinds jaar en dag
secretaris van de club en voormalig doelman
van Excelsior Sint-Niklaas. Veel tijd heeft hij
niet, want Maccabi speelt vandaag een topmatch op het veld van de tweede in de stand.
Nee, geen Racing Mechelen, Beveren of de
buren van SK Hoboken als tegenstander, maar
wel FC Turk Sport dat jaagt op de promotie.
Maccabi speelt tegenwoordig in Vierde Provinciale in een ietwat surrealistische reeks waarin
ze lang niet de enige vergane glorie zijn:
Tubantia Borgerhout, de bekerfinalist uit 1927,
staat troosteloos voorlaatste (!) en ook teams
als Sporting Burcht (Waaslandia), VC Linkeroever (Sparta Zwijndrecht), Oxford Hemiksem
(KV Hemiksem) en OG Mortsel (Oude God)
speelden hun rol in het Antwerpse voetbal.
Daags nadien legt Marcel, een 79-jarige duiveldoet-al die naast zijn Maccabifunctie ook
Liaison Officer en delegee is van de damesafdeling van de KBVB, ons uit dat men bij
Maccabi al langer de hoop heeft opgegeven
om terug te keren naar de hoogdagen van
weleer. Een slimme zet zo bleek, want in tegenstelling tot vele andere clubs uit de buurt is
Maccabi financieel zeer gezond, niet door diamantairsgeld, maar door een realistisch beheer
van de club waarin de nadruk wordt gelegd op
jeugd en geloof. In 2003 nog organiseerde de
overkoepelende club Maccabi Antwerpen de
zogenaamde Maccabiade, wat gedefinieerd
kan worden als de Olympische Spelen voor
Joden. Maar liefst 1400 sportievelingen uit de
hele wereld kwamen toen naar Hoboken. Er
zijn slechts vier grotere sportevenementen op
Aarde ...
Geen enkele van de spelers nu, waaronder
ex-profvoetballer Sam Lavan, heeft een idee
van de reputatie die Maccabi ooit had, maar de
oogverblindende blauwgeschilderde tribune
geeft toch een tipje van de sluier ... Het moet
destijds een hele belevenis geweest zijn om
op Maccabi te komen spelen. Bovendien had
de club in de jaren zestig een ontzettend sterk
team dat maar liefst drie keer achter elkaar
op een tweede plek strandde in Bevordering.
Bekende namen waren vooral doelman Lucien
Huth (later onder meer keeperstrainer van
Preud’Homme bij Benfica), Kruibekenaar Emiel
Forment (speelde in de jaren ‘50 als jonge
belofte voor het eerste elftal van Anderlecht),
voormalige Antwerpspelers Piet Palmers en
Roger Breens en de Joodse connectie met namen als Nabarro, Bergl, Haberkorn, Moskal en
Maurice Fishler (de huidige president van de
Antwerpse Diamantbeurs).
PAGINA 35
Eén van de weinige ploegen die niet onder de
indruk leek van de situatie, was SK Beveren. Op
23 april 1961 speelde Beveren voor het eerst
op het veld van de Joodse club en won het
met zware 1-4 cijfers. Killer van dienst was een
piepjonge 16-jarige debutant die tweemaal
scoorde, niemand minder dan de grote Wilfried
Van Moer. Het was een hoogdag voor SKB,
want mits winst kon de club aan de leiding
komen in Bevordering. Meer dan 400 Beverse
supporters maakten de trip naar Hoboken,
een echte derby op slechts zes kilometer van
de Freethiel, via de overzet in Kruibeke. Dat
gebeurde meerdere malen in die jaren ‘60
want ook SK Hoboken was verschillende malen
tegenstander van Beveren. Meer zelfs: de ploeg
die in 2004 de boeken met een financiële kater
neerlegde speelde op een veld dat grenst
aan dat van Maccabi. Sinds 2005 speelt hier
een club met een ietwat onwennig klinkende
naam, RVC Hoboken, dat uitkomt in Derde
Provinciale en steeds goede banden had met
de buren van Maccabi. Het was op dit veld dat
Beveren op 16 oktober 1949 zijn eerste zege in
de nationale afdelingen behaalde door een 0-1
overwinning. Dertien jaar later kwam Beveren
met 0-6 winnen en stelde het zo de promotie
naar derde klasse veilig ...
De glorietijden van het voetbal in Hoboken
mogen dan wel gedaan zijn, wie fan is van
uitzonderlijke stadia in een uitzonderlijke omgeving moet beslist eens een kijkje gaan
nemen aan het Maccabistadion. Wie de overzet
pakt in Kruibeke komt terecht op een schitterende kasseiweg die geflankeerd wordt door
de intussen gedeeltelijk verlaten scheepswerven waar ooit maar liefst 3000 arbeiders te
werk gesteld werden en waar de befaamde
Congoboten hun levenslicht zagen. 500 meter
verder ligt het stadion van Maccabi dat al
minstens 70 jaar dienst doet als voetbalveld,
sinds toenmalig Cockerilldirecteur en tevens
Nederlands A-international Leo Bosschart - hij
haalde brons op de Zomerspelen van Antwerpen in 1920 - de sport op de werf wou
promoten. De tribune is nog authentiek en
wordt door de Maccabimedewerkers hoog in
het vaandel gedragen. Vorig jaar werd het hele
houten bouwwerk nog opnieuw geschilderd in
de donkerblauwe clubkleuren. Met grote precisie staat de naam van de club met de hand
geschilderd op de achterkant van de tribune
en er is zelfs een voorhistorische uitschuifbare
spelerstunnel in perfecte staat overgebleven.
Het volledige complex staat in de schaduw van
twee oerlelijke, maar daarom niet minder imposante constructies. Grenzend aan het voetbalveld ligt een in 1981 opgetrokken tenniscomplex met een halfcilindervormige structuur
en in de lucht torent de befaamde BM-Titan
Portaalkraan uit, een mastodont van 60 meter
hoog en 560 ton zwaar. Niet bepaald een
normale setting dus voor een voetbalploeg,
maar in tegenstelling tot de scheepswerven en
de helft van voetballend Antwerpen is ze nog
steeds alive and kicking!
TEKST: ROBIN BECK
FOTO’S: DAVE KIEKENS
VAN MIEGHEM
Bakkerij
Van Mieghem
Leon Labytstraat 57
9120 Beveren
Tel: 03/775.67.25
Slagerij
De Smedt
Slagerij De Smedt - Wim en Christine
Leurshoek 2 • Beveren-Waas • Tel. 03 775 71 41
Gesloten op dinsdag
Sanitair
Van Buynder
sanitair
cv / verwarming
vloerverwarming
zonneboilers
zwembadverwarming
dakwerken
Buurtwinkel ‘t Kobenhoekske
Koben Geertsstraat 87 • Beveren
03 337 46 71
Horta Devlieghere
Pareinpark 7 • Beveren
www.hortabeveren.be
INTERIEUR CESAR CANT
www.cesarcant.be
Windmolenstraat 38, 9120 Vrasene
Tel/fax 03/755.37.19
www.vanbuyndersanitair.be
Algemene schijnwerkerij
Vermeiren Wesley
Peperstraat 24, 9120 Beveren
ESKABEE MAGAZINE
GEMEENSCHAP • VLAAIENSLAG
SUCCESVOLLE
ESKABEE VLAAIENSLAG
Na een succesvolle eerste editie werd ook dit
jaar de Eskabee vlaaienslag een schot in de
roos. In totaal verkochten bestuur, spelers,
medewerkers en supporters liefst 633 vlaaien,
goed voor een opbrengst van 1.900 euro.
Traditioneel schenkt Eskabee 1935 een deel
van deze som aan een goed doel; met name
het bijzonder onderwijs.
Dit jaar viel de keuze onder andere op de SintRafaelschool uit Beveren, die met een bedrag
van 300 euro hun onlangs geplaatste speelhoek kunnen inrichten. VTS3 uit Sint-Niklaas
krijgt een Samsung smart TV om de lesgeving
in de klas te moderniseren.
Eskabee 1935 wil nogmaals iedereen die heeft
meegewerkt om deze actie te doen slagen van
harte bedanken. We kijken nu al uit naar onze
editie van 2014.
Kan uw school of organisatie ook hulp gebruiken?
Heeft uw school of organisatie ook nood aan
een financieel duwtje in de rug? Aarzel dan
niet om onze club te contacteren en u kandidaat te stellen voor de Eskabee vlaaienslag
editie 2014. Bezorg ons een kleine motivatiebrief of mail waarin u uitlegt wat uw school of
organisatie met de centen wil doen. Op basis
hiervan zal onze club dan beslissen of wij uw
doel mee zullen helpen ondersteunen.
YB SK Beveren
Kloosterstraat 64, 9120 Beveren
[email protected]
SPONSORS • PETERSCHAPPEN
SPONSORS • MATCHBAL
PETERSCHAPPEN
MATCHBALSPONSORS
Jochen Vercauteren
Stijn Van Der Vloet
YB SK Beveren - Sint-Pauwels
Robustaflex
Dave Adriaense
Jimmy De Groep
YB SK Beveren - White Boys
Nick Laureys
Café Tivoli
YB SK Beveren - Sparta Waasmunster
Wouter Van De Merlen
Evy & Sven
YB SK Beveren - Daknam
Tom Carpentier
YB Ultra’s
YB SK Beveren - Kieldrecht
Mannenmode Bas’il
Renaat Pieters
Apotheek Bytebier
YB SK Beveren - Tielrode
Micael Maessen
Beenhouwer Johan Moortgat
YB SK Beveren - Beervelde
Mack De Cleen
Elektro De Munck
YB SK Beveren - Heikant Zele
Rachid Chelah
R & V Consulting
YB SK Beveren - Haasdonk
Cedric De Caluwaert
Brigate 12 maggio
YB SK Beveren - Sinaai
Joris De Langhe
Jim Van de Vyver
YB SK Beveren - Doorslaar
Chapewerken De Ben
Schrijnwerkerij Nicolas Smits
Elektro De Munck
Laurius Advocaten - Hans Van den Nieuwenhof
Transport Weemaes bvba
Davy Blommaert
Schrijnwerkerij Nicolas Smits
Bouwbedrijf Johan Pieters - Cerpentier bvba
Hamburgerkraam Bert
Jimmy Potithai
Bjorn Verbeke
Stephane Van Eyck
Lybro bvba
P.
RKEN
WE
TIE
LAS E
N
C
UCTIEWERK
EN
STR
ON
C.
A.
0495/77 08 81
Business Solutions
Tra
We
Kerkstraat 96 • Vrasene • Te
EN CONSTR
AS
UC
-L
www.miniandroid.be
‘Like us’ op Facebook en geniet van 20€ korting op onze
Mini Android producten.
Surf daarna naar onze WEBSHOP en bestel
je product, vul volgende code in: SKB172
En geniet van de YB SKB korting!
Wist u dat je met de Android TV Box tot 77.000 gratis films
kan bekijken via Live Stream! Download simpelweg de
applicatie en kijken maar.
ACTIE GELDIG VANAF ZATERDAG 2 NOVEMBER 2013
TOT ZATERDAG 28 NOVEMBER 2013
facebook
www.facebook.com/miniandroidbe

Download Report