16 ZATERDAG 8 MAART 2014 Trouw wereld Draaien om de Venezolaanse brij Latijns-Amerikaanse regeringsleiders verdeeld over veroordeling van geweld tegen anti-regeringsdemonstranten Edwin Koopman De crisis in Venezuela heeft een diepe verdeeldheid blootgelegd binnen Latijns-Amerika. De landen, verenigd in de Organisatie van Amerikaanse Staten, bereikten donderdagnacht gedurende crisisberaad over Venezuela na acht uur praten nog geen consensus over een gemeenschappelijke verklaring. Toen de vergadering vrijdag werd voortgezet, was al duidelijk dat Venezuela dankzij die verdeeldheid eventuele veroordelingen kan blokkeren. Venezuela is al bijna vier weken het toneel van felle demonstraties tegen de regering van Nicolas Maduro, waarbij soms hard wordt opgetreden. Donderdag viel de twintigste dode. Wereldwijd spraken leiders en organisaties zich hierover uit. De Verenigde Naties, het Europees Parlement en zelfs Paus Franciscus riepen op tot verzoening. Maar de OAS, bij uitstek het regionale platform in crisissituaties, zweeg tot nu toe in alle talen. “Het is onacceptabel dat dit halfrond stil blijft en niets laat weten via zijn meest belangrijke multilaterale instituut”, zei een verontwaardigde Carmen Lomellín, VS-ambassadeur bij de OAS. Die stilte was geen toeval. De crisis in Venezuela is een hete aardappel. Net als de Venezolanen zelf is ook Latijns-Amerika diep verdeeld over de revolutie en de legitimiteit van de protesten, een hete brij waar de OAS liever omheen draait. Daarbij is ook de OAS zelf omstreden. Dat is het gevolg van de eigen tandeloosheid, maar ook van een doelbewust beleid van Venezuela, dat zich ergert aan de dominante rol van de Verenigde Staadvertentie De oliediplomatie van Caracas betaalt zich nu uit in loyale stemmen van de buren en de Caribische staatjes Een demonstrant tegen de regering van Nicolas Maduro wordt door agenten in Caracas weggevoerd. FOTO REUTERS ten. Het liefst zou Caracas de OAS opheffen, laat staan dat ze de organisatie zou toestaan te bemiddelen. Wie het aandurft toch een rol voor de OAS te suggereren heeft een pro- bleem. Toen Panama opperde of het onderhand geen tijd werd voor een crisisberaad, verbrak Maduro direct de diplomatieke banden met de mededeling dat hij nooit zal “accepte- ren dat iemand samenzweert tegen ons land”. Toen de OAS uiteindelijk toch bij elkaar was, slaagde Venezuela er meesterlijk in zijn vijanden te isole ren. Maduro kan daarbij rekenen op zijn boezemvrienden Cuba, Bolivia, Ecuador en Nicaragua, verenigd in de Alba, een door Maduro’s voorganger Hugo Chávez opgerichte club van ‘revolutionaire’ landen. Daarnaast heeft olieproducent Venezuela met goedkope olieleveranties menig buurland en een hele serie Caribische staatjes aan zich weten te binden. Die zogenaamde ‘oliediplomatie’ betaalt zich nu uit in loyale stemmen. Daarmee is de OAS inzake de Venezolaanse crisis vleugellam en dat was ook precies de bedoeling van Hugo Chávez, die vorig jaar overleed aan kanker. Hij stond mede aan de wieg van een serie nieuwe regionale organisaties zoals Unasur, waarin alleen de landen van Zuid-Amerika zitten, dus zonder de Verenigde Staten. Als er al bemiddeld moet worden, zien de Venezolanen liever een rol voor een van die nieuwe clubs. Overigens heeft ook de Unasur zich nog niet uitgesproken. Een bijeenkomst op hoog niveau staat voor volgende week op de agenda. ICC: Congolese militieleider schuldig aan oorlogsmisdaden Als 24-jarige was Katanga medeplichtig aan uitmoorden van dorp Victor Kuijpens De Congolese militieleider Germain Katanga (35) is medeplichtig bevonden aan moord, aanvallen op burgers en plundering. Dat oordeel velde het Internationaal Strafhof in Den Haag gisterochtend in zijn tweede veroordeling sinds de oprichting in 2002. Katanga is vrijgesproken van de aanklachten wegens verkrachting, seksuele slavernij en het inzetten van kindsoldaten. Volgens Jill Coster van Voorhout van The Hague Institute for Global Justice, wordt de uitspraak in Congo en door juristen wereldwijd met belangstelling gevolgd: “Met de veroordeling voor een aanval op burgers is er wel enige vorm van erkenning voor de slachtoffers van verkrachting. Maar zij zullen dat anders ervaren dan wanneer Katanga ook daarvoor was veroordeeld.” In een februarinacht in 2003 werden bewoners van het Congolese dorp Bogoro aangevallen door een militie van het concurrerende Lenduvolk. Gewapend met geweren en machetes doodden honderden solda- ten minstens zestig vrouwen, mannen en kinderen. Het werkelijke aantal slachtoffers wordt veel hoger geschat. “Aan het eind van de dag was het dorp leeg”, zei rechter Bruno Cotte in de uitspraak. De toen vierentwintigjarige Katanga was als ‘president’ van de militie betrokken bij het plannen van de ‘Het is belangrijk voor het hof om te tonen dat ze een moeilijke zaak kunnen afronden’ aanval en leverde de wapens. Hoewel hij aanvankelijk was aangeklaagd als hoofdverdachte, zette het hof die aanklacht in november 2012 om naar medeplichtigheid. Katanga was een belangrijke spil maar was niet in staat om zijn commandanten in Bogoro te controleren, zo meent het hof. Militiesoldaten verkrachtten vrou- wen en hielden sommigen twee weken lang gevangen als seksslaven. De militie bestond voor een groot deel uit kindsoldaten. Er is echter onvoldoende bewijs dat Katanga achter deze misdaden zat. “In sommige zaken is het lastig om medisch te bewijzen dat verkrachting heeft plaatsgevonden”, zegt juriste Coster van Voorhout. “In deze zaak was dat niet het geval. Hier kon de persoonlijke verantwoordelijkheid van Katanga echter niet worden aangetoond.” Toch is deze veroordeling door het Internationaal Strafhof een belangrijke opsteker volgens Coster van Voorhout: “Het is belangrijk voor het hof om te laten zien dat ze een moeilijke zaak als deze kunnen afronden.” De oorlogsmisdaden werden gepleegd tijdens de Congolese burgeroorlog. Negen Afrikaanse landen en talrijke milities streden over territorium en waardevolle grondstoffen. Tussen 1998 en 2003 kwamen daarbij naar schatting enkele miljoenen mensen om het leven. Katanga’s strafmaat wordt eind maart bekend gemaakt.
© Copyright 2024 ExpyDoc