aangifte - Frank van der Linde

POLITIE EENHEID AMSTERDAM
DISTRICT 4
WIJKTEAM DE PIJP
Telefoon 09008844
Proces-verbaalnummer
: PL1300-2014308498-1
P R O C E S - V E R B A A L
aangifte
Feit
Plaats delict
HKS object
Pleegdatum/tijd
:
:
:
:
De politie kan de categorie ‘laster’ niet
selecteren,
vandaar dat er ‘belediging’ staat, maar
aangifte is dus primair voor ‘laster’.
Belediging
Onbekend, 0000 Onbekend
Bedrijfsterrein/pand, bedrijfspand
Tussen zaterdag 18 mei 2013 te 00:01 uur en zaterdag 18
mei 2013 te 23:59 uur
Ik, verbalisant, Joost Teunissen (AML42084), aspirant van Politie Eenheid Amsterdam,
verklaar het volgende:
Op donderdag 18 december 2014 te 11:04 uur, verscheen voor mij, in het politiebureau,
Bureau Ferdinand Bolstraat, Ferdinand Bolstraat 190 192, 1072 LW Amsterdam, een
persoon die mij opgaf te zijn:
Achternaam
Voornamen
Geboren
Geboorteplaats
Geslacht
Nationaliteit
Adres
Postcode plaats
:
:
:
:
:
:
:
:
van der Linde
Frank
31 januari 1968
Staphorst in Nederland
Man
Nederlandse
Rustenburgerstraat 363 1
1072 GT Amsterdam
Tussen zaterdag 18 mei 2013 te 00:01 uur en zaterdag 18 mei 2013 te 23:59 uur werd op
de locatie, zoals vermeld bij plaats delict, het in de aanhef vermelde feit gepleegd.
Hij deed aangifte en verklaarde het volgende over het in de aanhef vermelde incident,
dat plaats vond op de locatie genoemd bij plaats delict, tussen zaterdag 18 mei 2013
te 00:01 uur en zaterdag 18 mei 2013 te 23:59 uur:
"Ik, verbalisant Teunissen (AML42084), heb in overleg met Inspecteur van politie
zijnde een hulp Officer van Justitie, S. de Boer toestemming gekregen om aangifte op
te nemen van dit strafbaar feit.
Hierbij doe ik, Frank van der Linde, aangifte tegen Perdiep Ramesar, (voormalig)
journalist van Trouw. Ramesar heeft willens en wetens negatieve artikelen geschreven
en gepubliceerd over moslims in Nederland. Deze artikelen waren deels gebaseerd op
verzonnen bronnen. Hierdoor heeft Ramesar doelbewust moslims in Nederland zwart
gemaakt, hetgeen strafbaar is op grond van artikel 262 van het wetboek van strafrecht
(laster). Subsidiair zijn de handelingen van Ramesar strafbaar op grond van artikel
261 van het wetboek van strafrecht (smaadschrift). En meer-subsidiair strafbaar op
grond van artikel 266 van het wetboek van strafrecht (belediging).
Met name het artikel 'Als je wijk verandert in een klein kalifaat' van 18 mei 2013 in
dagblad Trouw
(http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/3443406/2013/05/18/Als-je-wijk-verandert-in-een-klein-kalifaat.dhtml) is lasterlijk geweest voor de
moslims in Nederland in z'n algemeenheid en voor de moslims in de Schilderswijk in
het bijzonder. De titel van het artikel is al lasterlijk, omdat daarmee Moslims in de
Schilderswijk onterecht collectief als ultra-orthodoxe moslims zijn neergezet. In het
artikel spreekt Ramesar over 'een relatief grote groep zeer orthodoxe moslims'. Deze
Form.nr: 15191046 - PVAANG
Exemplaar bestemd voor de aangever
- Blad 1
-
LFN012.3.5
stelling is niet gebaseerd op voldoende bronnen en/of onderzoek, zoals in november
2014 is gebleken. Door dit zo expliciet te stellen als journalist van een van de
beste kranten van Europa (volgens de jury van het European Newspaper Congress in mei
2013), heeft Ramesar moslims in de Schilderswijk willens en wetens zwart gemaakt
(laster). Ramesar probeert zijn eigen geponeerde niet onderbouwde stelling klacht bij
te zetten door te stellen dat 'Bewoners en anderen in de wijk dat al jaren [zeggen].'
Voorts stelt Ramesar dat de buurt nieuwe bijnamen heeft gekregen, namelijk 'De Sharia
Driehoek' en 'Punt van het Zwaard'. Dit is onjuist. Ramesar zelf heeft de
Schilderswijk deze bijnamen gegeven door het schrijven van dit artikel, en niemand
anders. Opmerkelijk daarbij is dat Ramesar niet aangeeft wie de Schilderswijk deze
bijnamen zou hebben gegeven. Voorts stelt Ramesar dat 'Heel subtiel, langzaam maar
zeker, de regels in de buurt [beginnen] te veranderen.' Ook hiervoor geeft Ramesar
geen onderbouwing. Daarna stelt Ramesar in de volgende zin dat 'De norm van de
meerderheid steeds meer [gaat] gelden.' Hiermee suggereert Ramesar dat de strenge
shariawetgeving de norm van de meerderheid is in de Schilderswijk, en die oplegt aan
een kennelijk nog overgebleven minderheid, om vervolgens te stellen dat er 'een
mini-sharia' is ingevoerd of 'een klein kalifaat' is gesticht. Ramesar rondt af met
dat 'Ongeschreven wetten er de praktijk [worden].' Deze stellingen, opgetekend in een
kwaliteitskrant, worden verder niet onderbouwd en zijn, zoals we inmiddels weten,
minimaal gedeeltelijk gebaseerd op verzonnen bronnen.
Ramesar onderbouwt zijn beweringen voorts met een paar niet representatieve
voorbeelden. Zo schrijft hij:
'Verschillende bewoonsters in de Driehoek vertellen dat ze worden aangesproken op hun
kleding. "Mijn dochter moet ik telkens als ze zich aankleedt, waarschuwen dat het
niet te opvallend of te bloot is. Rokken boven de knie kunnen niet en jurken met
spaghettibandjes zijn uit den boze. Ze heeft geregeld een preek gekregen van
gesluierde moslimvrouwen die hun afkeuring uiten. Ze zeggen dat het voor vrouwen van
belang is dat ze haar lichaam bedekt, omdat haar lijf alleen bestemd is voor haar
aanstaande man", zegt Wilma, wier verhaal niet op zichzelf staat.'
Ten eerste is er twijfel of Ramesar daadwerkelijk met verschillende mensen heeft
gesproken. Maar als Ramesar dat wel heeft gedaan, dan nog is er selectief gezocht
naar mensen in de Schilderswijk die zijn gedachtegoed wilden bevestigen. Een
eenvoudige wandeling door de Schilderswijk leert een ieder vrij snel dat er vele
vrouwen met korte rokken en spaghettibandjes door de wijk lopen (in de zomer dan).
Met name door de toevoeging 'wier verhaal niet op zichzelf staat', probeert Ramesar
moslims in de Schilderswijk zwart te maken (laster).
Ramesar gaat nog verder. Zo stelt hij:
'In de buurt zijn caf?s en cafetaria's te vinden, maar in de Driehoek wordt geen
alcohol geschonken, niet gerookt en alleen halal geserveerd. Varkensvlees is
verboden. Iedereen moet zich daaraan houden. In buurtcentra, die eigenlijk voor
algemeen gebruik zijn en waar bewoners activiteiten kunnen houden, zijn ook geen
alcohol en varkensvlees toegestaan. Allemaal ongeschreven wetten die zijn opgelegd
door de meerderheid, waar de minderheid vervolgens voor buigt.'
Het is niet waar dat er in de Schilderswijk geen alcohol geschonken wordt. Ook op
roken is er geen verbod. Varkensvlees is niet verboden. Wederom een eenvoudige
rondgang door de Schilderswijk maakt dit duidelijk. Met name de opmerking 'iedereen
moet zich daaraan houden' is pertinent onjuist. Het is niet waar dat de minderheid in
de Schilderswijk buigt voor de gesuggereerde orthodoxe meerderheid (die niet aanwezig
is in de Schilderswijk) en er wordt ook niets opgelegd vanuit die niet bestaande
meerderheid. Direct na de publicatie van het beruchte artikel zegt het Haagse
D66-raadslid Rachid Guernaoui, destijds woordvoerder integratie, over de
Form.nr: 15191046 - PVAANG
Exemplaar bestemd voor de aangever
- Blad 2
-
LFN012.3.5
Schilderswijk: 'Ik was geschrokken van het bericht in Trouw. Maar ik herkende mij
niet in het beeld.' Adri Duivesteijn, senator, oud-wethouder in Den Haag en kind van
de Schilderswijk, beklaagde zich op de voorpagina van Trouw na de publicatie van het
beruchte artikel over de stigmatisering van Moslims in de Schilderswijk. Ook minister
Lodewijk Asscher (Sociale Zaken) concludeerde na een rondgang door de Schilderswijk
na de publicatie van het artikel in een Kamerbrief dat hij zich niet herkende in het
beeld dat Ramesar in Trouw schetste. Ramesar heeft overduidelijk geprobeerd moslims
in de Schilderswijk zwart te maken (laster) en heeft na de vele kritiek geen enkel
woord terug genomen.
Ramesar sluit het beruchte artikel af met:
'Trouw was twee maanden lang minstens twee dagen per week in 'de Vergeten Driehoek'
in de Haagse Schilderswijk om daar te spreken met tientallen bewoners, oud-bewoners,
jongeren, vrijwilligers en professionals van overheidsdiensten en maatschappelijke
organisaties. Veel mensen wilden of mochten niet bij hun (volledige) naam worden
genoemd, omdat ze bang waren voor represailles van buurtgenoten, of omdat ze anders
problemen zouden krijgen op hun werk.'
Nu bekend is dat Ramesar vele bronnen verzonnen heeft, is overduidelijk geworden dat
Ramesar de moslims in de schilderswijk willens en wetens heeft proberen zwart te
maken (laster).
Het artikel heeft grote impact gehad op andere media die breed over de vermeende
shariadriehoek hebben bericht. Voordat het beruchte artikel werd gepubliceerd op 18
mei 2013 werd de term shariadriehoek nauwelijks gebruikt (slechts paar resultaten als
tot 18 mei 2013 wordt gezocht met Google), terwijl vanaf 18 mei 2013 het zoeken op de
term shariadriehoek duizenden zoekresultaten oplevert, bijna allemaal doelend op de
Schilderswijk. Ramesar heeft absoluut met zijn artikel bereikt dat de Schilderswijk
is gestigmatiseerd, terwijl hij bronnen verzonnen heeft.
Ook op de politiek heeft het artikel van Ramesar grote invloed gehad. D66-raadslid
Rachid Guernaoui zegt daarover: 'Het [artikel] heeft veel betekend voor de negatieve
beeldvorming rond de Schilderswijk. Het gebied en de besluitvorming hebben daar last
van gehad. Het lag allemaal heel gevoelig. Ik zat toen bij Pauw en Witteman, maar het
was heel lastig om dat beeld te weerleggen. Trouw is toch een belangrijke krant.'
Ramesar heeft niet alleen getracht moslims in de Schilderswijk zwart te maken, het is
hem dus ook gelukt.
De moslims in de Schilderswijk hebben destijds met ongeloof, woede, frustratie,
machteloosheid (het artikel stond tenslotte in een krant die 10 dagen ervoor was
uitgeroepen tot het beste dagelijkse dagblad van Europa), verdriet, een gevoel van
verdere isolering en wantrouwen naar de elite kennis genomen van het artikel van
Ramesar. Ramesar heeft met dit artikel en andere artikelen bewust negatief
bijgedragen aan de polarisering in de maatschappij tussen moslims en andere
Nederlanders. Ik verzoek dat de Officier van Justitie tot strafrechtlijk vervolging
overgaat.
Hierbij overhandig ik u een kopie die geprint is van het artikel die geschreven is
door Perdiep Ramesar journalist van het dagblad Trouw.
Ik, verbalisant Teunissen, heb na het opnemen van deze aangifte de inspecteur de Boer
in kennis gesteld en de Inspecteur de Boer heeft zich vergewist van dit strafbaar
feit
Form.nr: 15191046 - PVAANG
Exemplaar bestemd voor de aangever
- Blad 3
-
LFN012.3.5
Aan niemand werd het recht of de toestemming gegeven tot het plegen van het feit."
Nadat de aangever de verklaring had doorgelezen, volhardde hij daarbij, waarna wij
ondertekenden.
De aangever,
De verbalisant,
F. van der Linde
J. Teunissen (AML42084)
Slachtofferzorg
N.v.t
Aanvullende gegevens verstrekt door verbalisant
Er is informatie met betrekking tot verdere procedure en kans op opheldering
verstrekt.
Waarvan door mij is opgemaakt dit proces-verbaal, dat ik sloot en ondertekende te
Amsterdam op 18 december 2014.
J. Teunissen (AML42084) op ambtsbelofte
N.B. Dit exemplaar wordt één keer verstrekt.
Form.nr: 15191046 - PVAANG
Exemplaar bestemd voor de aangever
- Blad 4
-
LFN012.3.5

Download Report