26 november 2014 pagina 13

‹
www.zenderstreeknieuws.nl
Zenderstreeknieuws · ed. IJsselstein/Lopik woensdag 26 november 2014 · 13
Voor het eerst gewoon burger van IJsselstein in plaats van ‘eerste burger’
Patrick van den Brink: Een voorrecht
om burgemeester te zijn geweest
Altijd sociaal en normaal.
Echt de Vader van de stad.
Nooit uit de hoogte en altijd
begaan. Ik denk dat je opvolger het heel erg moeilijk
krijgt om jou te evenaren.
Ik heb eigenlijk nooit met u
gesproken, maar u wel in gezien in het stadje en de kerk.
Het ga u goed in uw nieuwe
functie.
Lysette Verwegen
IJsselstein - Na vijftien jaar
Welkom op de
afscheidsreceptie
Alle inwoners zijn vrijdag
28 november tussen 16.30
en 19.30 uur van harte welkom om afscheid te nemen
van burgemeester Van den
Brink in het Fulcotheater.
Burgemeester Van den Brink
heeft de afgelopen jaren
enorme waardering gekregen voor de betrokkenheid
van vele IJsselsteiners bij elkaar, de stad en hun leefomgeving. Vaak was hij getuige
van de vele initiatieven van
vrijwilligers die zich vol
passie inzetten om hun doel
te bereiken.
De burgemeester wil daarom bij zijn afscheid geen cadeaus ontvangen, maar drie
IJsselsteinse stichtingen een
steuntje in de rug bieden.
In plaats van een cadeau
kunt u tot 1 januari 2015
een financiële schenking
doen aan de Stichting
Roemeense
Kinderhulp,
Stichting Sterrenkracht en
Stichting Speeltuin Kloosterplantsoen, op rekening
NL19Rabo0159202515 t.n.v.
gemeente IJsselstein, onder
vermelding van ‘Afscheid
burgemeester . Het totaalbedrag wordt gelijk verdeeld.
Op de Facebook-groep Bedankt Burgemeester! schreven IJsselsteiners bedankjes
en afscheidswoorden met
foto’s en video’s. Een bloemlezing:
Beste Burgemeester of wel:
Patrick, toen je in IJsselstein
kwam dacht ik ‘Wat moet
zo’n jong mannetje hier?’
Maar ik heb je leren kennen
als een harde werker, iemand die spijkers met koppen slaat en gewoon aanspreekbaar is op straat: een
goede burgemeester.
Patrick van den Brink
is bezig aan zijn laatste
dagen als burgemeester
van IJsselstein. Na
zondag 30 november
middernacht is hij voor
het eerst gewoon burger
van de stad in plaats
van ‘eerste burger’.
De volgende ochtend,
maandag 1 december,
start hij al in zijn nieuwe
functie als directeur
van het Centrum voor
Criminaliteitspreventie
en Veiligheid (CCV) in
Utrecht.
komt er een eind aan een periode van openbaar bestuur:
als wethouder in Hilversum
en daarna als burgemeester
in IJsselstein. Het is ‘de dag
die je wist dat zou komen’
memoreert Patrick van den
Brink aan het begin van dit
laatste officiële interview
als burgemeester voor Zenderstreeknieuws.
Hij heeft vol overtuiging
gekozen voor zijn nieuwe
functie, maar het voelt nog
wel vreemd. “Ik heb zin in
1 december, maar het loslaten valt me zwaar. Ik heb het
zeven jaar prima naar mijn
zin gehad, en heb dat nog
steeds. Maar de functie die
ik bij het CCV krijg kwam
onverwacht voorbij en is
op mijn lijf geschreven. Het
past bij mijn ervaring, interesse en ambitie.”
Met het voordeel dat er niet
verhuisd hoeft te worden.
Bedankt
Burgemeester!
Patrick van den Brink kijkt terug op een periode van bijna zeven jaar als burgemeester van IJsselstein, de stad die zijn thuis werd. “Ik
Foto: Peter Vos
zal de contacten met de mensen het meest missen.’’ “Dat vonden we belangrijk
voor de kinderen, maar ook
Evelien en ik willen niet
weg uit IJsselstein.”
Een nieuwe burgemeestersfunctie was nooit aan de
orde. “Dat is meer van hetzelfde, maar dan in een andere gemeente.”
In zijn nieuwe functie als
directeur van het Centrum
voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid zal Patrick van den Brink veel
reizen en mensen ontmoeten. Maar het wordt anders.
“Ik zal de contacten met
de mensen het meest missen. IJsselstein is toch mijn
stadje, waar ik jong en oud
ontmoette; van kinderen bij
het schoolontbijt en ouderen
bij de huwelijksjubilea, tot
brandweermannen tijdens
de korpsavond en mijn collega’s in de regio. Ik vind
IJsselstein is
toch mijn stadje,
waar ik jong en
oud ontmoette
het een voorrecht om burgemeester te zijn en IJsselstein
te mogen vertegenwoordigen; op hoogtijdagen, maar
ook op verdrietige en moeilijke momenten. Vooral de
momenten rond leven en
dood hakken erin, want je
bent zelf ook een mens met
je eigen emoties.”
Hij maakte de drama’s mee
rond Tim van Dijk en Mirjam Abarkan, het overlijden
van raadslid Chris Seelen
en enkele ambtenaren, maar
ook de grote brand op de Zomerdijk. “Iedereen wil helpen en dan is het prettig om
ook als burgemeester echt
iets te kunnen doen; van het
voorgaan in een stille tocht
tot medeleven tonen of het
aanbieden van ruimte in het
stadhuis.”
Er waren ook mooie momenten. “De viering van
IJsselstein 700 jaar Stad met
alles wat er door iedereen
werd georganiseerd. En natuurlijk het bezoek van het
koningspaar. Maar ook de
samenwerking met Montfoort, die hard nodig is om
aan te kunnen wat er in de
toekomst op onze gemeenten af komt.”
De verwachting uit zijn sollicitatiebrief van 2006 luidde: ‘Ik denk dat IJsselstein
mij en mijn gezin een uitdaging kan bieden.’ Patrick van
den Brink lacht. “IJsselstein
heeft ons de afgelopen zeven jaar veel meer gegeven:
een thuis en mensen om ons
heen die belangrijk voor ons
zijn geworden.”
Van burgemeesterskamer naar flexplek
Met het neerleggen van het
burgemeesterambt verliest
Patrick van den Brink niet
alleen zijn ambtsketen, maar
ook een eigen kamer en enkele privileges. De nieuwe
directeur van het CCV krijgt
in Utrecht niet de mooiste
kamer, maar een flexplek.
“Ik ben veel op pad, dus een
eigen kantoor is niet nodig.
En ook geen klaargemaakte
lunch meer, maar brood
mee van thuis”, lacht hij. En
de taxi, waar hij als burgemeester incidenteel gebruik
van maakte, wordt verruild
voor: ‘Van auto met chauffeur tot trammetje stopt voor
de deur’. “Bij gebrek aan
parkeerplaatsen is openbaar
vervoer veel handiger.”
Het deert hem allerminst.
“Ik krijg een veelzijdige
baan binnen het landelijk
advies- en expertisecentrum
op gebied van veiligheid en
preventie. De kans om samen te werken – ook met
burgemeesters – aan veiligheidsplannen en de aanpak
van de criminaliteit.”
Ontzettend jammer dat u
stopt als burgemeester. Elke
optocht deed u mee met
onze act en hoste ook na de
optocht lekker mee. U blijft
natuurlijk welkom bij onze
carnavalsgroep!
Burgemeester Patrick van
den Brink, ik vond het een
hele eer dat u op mijn uitnodiging een avond heeft vrijgemaakt om met ons aan de
aanschuiftafel te eten.
Ieder jaar kwam u ons op
de IJVO bezoeken en deelde
honderden handtekeningen
uit. Ook ik heb er één op
mijn IJVO-shirt; die is mij nu
extra dierbaar.
Ik heb ervan genoten als ik je
in alle eenvoud bezig zag bij
gebeurtenissen in de stad.
Dan zei ik tegen mijn vrouw:
‘Kijk dat is nou Patrick’. Je
bent altijd GEWOON dezelfde gebleven.
Bedankt burgemeester voor
het voltrekken van ons huwelijk op 18-9-10. Geweldig. Ondanks een overvolle
agenda toch tijd voor ons
gemaakt.
Dank u wel voor de warme
belangstelling voor IJsselveld-Oost. Ik heb goede herinneringen aan het bezoek
van 30 november 2013 aan
de leesclub van Studio 10.
‘ De burgemeester is niet de baas’
Na zeven jaar als burgemeester kan Patrick van
den Brink weer ‘het heft in
eigen handen’ nemen. Hij
mag een mening hebben en
die ook uitdragen. En dat is
een groot verschil met het
burgemeesterschap.
“Een wethouder mag een
mening hebben en ventileren. Als burgemeester mag
je wel een mening hebben,
maar die mag je niet altijd
uiten. Dat was na mijn wethouderschap in Hilversum
wennen als burgemeester
van IJsselstein.”
Vaak heeft hij gedacht aan
het advies van de toenmalige burgemeester Ernst
Bakker van Hilversum: ‘Ga
op je handen zitten’. “Als
burgemeester was ik voorzitter van de gemeenteraad
en voorzitter van het college. In het college mocht ik
meepraten, in de besluitvorming van de raad niet. Als
portefeuillehouder mocht
ik wel meepraten – ik deed
voor de duidelijkheid de
ambtsketen af – maar ook
dan mocht ik nooit eens iemand ‘bij de enkels afbreken’, want je blijft toch ook
burgemeester”, grapt Patrick
van den Brink.
Datzelfde geldt buiten het
stadhuis.
“Burgemeester
ben je 24 uur per dag, zeven dagen per week. Ook
al ben ik niet aan het werk.
Als mensen mij aanspraken
– ook al liep ik op straat,
in vrijetijdskleding of zei
ik dat ik even ‘als Patrick
praat’ – dan hielden veel
mensen toch het besef dat
ik de burgemeester was. Ik
probeer zo goed mogelijk te
luisteren. Daarom nodigde
ik mensen uit op het stadhuis als ik bijvoorbeeld op
straat de volle aandacht niet
kon geven of mijn kinderen
bij me had.”
De burgemeester neemt in
het openbaar bestuur een
bijzondere plaats in. “Ik was
niet de baas van IJsselstein,
want dat is de gemeenteraad. Het ambt van burgemeester brengt een gezonde
spanning met zich mee. Het
is balanceren op het slappe
koord.”
Het prille begin
Op 15 mei 2007, even over half drie, zette Patrick van
den Brink met zijn echtgenote Evelien ‘officieel’ voet op
IJsselsteinse bodem. Zijn eerste woorden: “We voelen ons zo
welkom.” De laatste woorden van bijna alle IJsselsteiners bij
zijn naderend afscheid: “We zullen je zo missen!”

Download Report