Vlaamse NME-dag 2014 – Verslag sessie 5 – Fish & Run 2 – Climaxi Aanwezigen: Mirella De Ceuster, Annemie Nouters, Mathieu Soete, Ingrid Molderez, Filip De Bodt Zaalverantwoordelijke en verslag: Katrien Van Poeck Climaxi is een sociaal-culturele beweging waarin mensen vanuit verschillende, bestaande organisaties en netwerken samenwerken voor een drastische, maar ook een sociale en solidaire aanpak van ecologische problemen. Via o.m. acties, publicaties, manifestaties en audiovisuele producties werkt de organisatie rond thema’s op het snijvlak van klimaat en sociale rechtvaardigheid: kernenergie, steenkoolgas, energie-armoede, labels, visserij, enz. Climaxi maakt een vervolg op de documentaire “Fish & Run”. Twee jaar na de eerste documentaire blijkt er weliswaar méér vis in de Noordzee te zitten, maar crashen de prijzen. Reders en vissers zitten diep in de problemen. Binnen de sector rijzen conflicten tussen reders, handelaars én Visveiling. Tijdens een bezoek aan Oostende was de sfeer snel aan te voelen: Passiefvisser Marnix Verleene moest stoppen en werkt nu voor andere boten. Aan de H. Baelskaai wordt het ene gebouw na het andere gesloopt. De visserijwijk moet plaats maken voor een groot immobiliënproject. Voor Climaxi was de situatie snel duidelijk: er moet iets gebeuren en zij moeten iets doen. Je kan het niet maken om mensen in het verhaal te stoppen en ze nadien laten te verkommeren. Toch niet als de vzw waar je voor werkt opkomt voor klimaat én sociale rechtvaardigheid, luidde de redenering. Ze filmden wetenschappers die bevestigen dat de Noordzee-vis er beter voorstaat dan toen. Ze spraken met de Vlaamse Visveiling, met de Oostendse burgemeester Jean Vandecasteele, reders, handelaars, de voorzitter van de Nordseachefs enz… “Als er niets verandert, ben ik tegen het einde van het jaar failliet. We mogen al blij zijn met een halve euro per kilo pladijs én nochtans: in de handel blijven de prijzen hetzelfde” zegt reder Steve Savens. “Dat beslissen de groten op de markt’, zegt handelaar Romeo Rau, “de Belgische markt komt daar nauwelijks aan te pas”. Stoten we op de grenzen van de vrije markt? En hoe zit het met het Zuiden in gans dit verhaal? Enkele kwesties die aan bod kwamen bij de nabespreking: Waarom verenigen de vissers zich niet in een coöperatieve om zelf de vis te verkopen? Pintafish doet dat wel. De organisatie komt aan bod in de film en de organisatie koopt aan bij de vissers die aan het woord komen. De hele keten tussen visser en consument is eigenlijk het probleem. Dit onderzoeken en ook kijken hoe die verkort kan worden, is interessant en heel leerrijk. Deze problematiek geldt evenzeer voor de vleessector. Eigenlijk voor de hele primaire sector. Waarom worden er geen minimumprijzen vastgelegd? Zijn labels (bv. MSC) en ‘viswijzers’ een oplossing of versterken ze eerder het probleem? De meningen lopen uiteen en er volgt een complexe discussie met genuanceerde standpunten. De sterkte van de film is dat die zo inzoomt op de heel concrete, lokale situatie van Oostende en Nieuwpoort en dat vanuit die concrete kwestie verbanden gelegd worden met heel globale problematieken. Verslag sessie 5 Pagina 1