IJsboerke

HOE ZOU HET NOG ZIJN MET...
Vokatribune is het magazine
van Voka, Vlaams netwerk
van ondernemingen
Koningsstraat 154 - 158
1000 Brussel
Tel: 02 229 81 11
Fax: 02 229 81 00
[email protected]
www.voka.be
Redactie
Dimitri Cologne
Björn Crul
Erik Durnez
Frederik Meulewaeter
Het IJsboerke
boert (weer) goed
Bedrijven die nieuws willen verspreiden, hebben het al kunnen
ondervinden. Persconferenties zijn niet meer van deze tijd. Alles
gaat snel, deadlines vallen meermaals per dag, journalisten
hebben weinig tijd om zich nog (ver) te verplaatsen. Maar, als
een bedrijf als het IJsboerke zijn vernieuwde imago wil voorstel
len, dan gaat dat niet op. Zo bleek althans op de persconferentie
die de Kempense ijsjesfabrikant eind maart bijeenriep. Meer
dan dertig geaccrediteerde journalisten vanuit beide lands
delen tekenden present: geschreven pers, radio en tv, ze waren er
allemaal. En nee, er werden geen calamiteiten verantwoord, of
ontslagen aangekondigd. Er was enkel goed nieuws te vertellen.
En ja, wij waren er ook bij.
Bregt Timmerman
Redactiecoördinator
Sandy Panis
Verantwoordelijke uitgever
Jo Libeer i.o.v. Vevia vzw
Brouwersvliet 5 bus 4
2000 Antwerpen
Advertenties
Voka Mediaregie - Chris Lens
Hoe zou het nog zijn met het IJsboerke? Het was/is een relevan
te vraag. Want tot vorig jaar moest het bedrijf vechten voor zijn
bestaan. Het verhaal begon nochtans mooi, een familiebedrijf
dat gaandeweg zijn weg zocht en vond. De familie Janssens en
hun wedervaren is (zeker in de Kempen) alom gekend. Staf
Janssens (eerst generatie) maakte vanaf zijn veertiende dagelijks
een ronde met zijn kruiwagen waarop een tonnetje met zes liter
ijs stond gemonteerd. We schrijven Tielen 1935. Na een tijd is
heel het dorp fan. Al snel ruilt Staf zijn kruiwagen in voor een
bakfiets, de bakfiets een beetje later voor een brommer, na de
brommer volgt een bestelwagen. Het IJsboerke is vertrokken…
Het is ook op die manier dat Peter Janssen zichzelf en zijn zaken
partner voorstelt aan de pers, exact één jaar na de overname
van het IJsboerke. “Wij zijn geen aandeelhouders of investeerders,
wij zijn crèmeboeren, wij weten hoe de stiel in mekaar zit.” Het
duo had bij de overname meteen beslist de huis-aan-huis af te
schaffen waardoor ze 130 mensen moesten laten gaan. Dat was
geen gemakkelijke keuze, maar wel noodzakelijk. Peter Janssen
staat daarom niet op een podium, wel op de trailer van een
vrachtwagen van het IJsboerke. Geen grote woorden, met flashy
presentaties. Wel duidelijke taal.
Na een jaar hard werken ‘in stilte’ door het nieuwe management
en de ruim vierhonderd werknemers, mogen de resultaten er
meer dan zijn. IJsboerke kon vorig jaar 1,4 procentpunt markt
aandeel winnen bij de supermarkten, de teller staat nu op 21
procent. “We willen dat marktaandeel verhogen tot 25 procent”,
zo klinkt het. “En gezamenlijk zullen we gaan van een productie
van 30 miljoen liter ijs in 2013 naar 40 miljoen in 2014.” Het
paradepaardje is een nieuwe productielijn die ze zelf ontwikkeld
hebben, en die jaarlijks 200 miljoen ijspralines gaat produceren.
Kostprijs: 1 miljoen euro. “We hadden die ook kunnen aankopen,
maar dan had het ons wellicht meer dan zes miljoen gekost.”
Tel: 0475 856 232
[email protected]
Foto cover
Shutterstock
Opmaak
Group Van Damme, Oostkamp
Druk
PurePrint
Word lid van de groep 'Voka,
Vlaams netwerk van
ondernemingen' op LinkedIn
Volg Voka op Twitter via
@VOKA_Jlibeer
34
Structurele partner van Voka
Het familiebedrijf groeit en bloeit over de jaren heen. Het ijs
van het IJsboerke krijgt nationale naambekendheid, vooral
voor zijn kwaliteit. De wit-oranje vrachtwagens die huisaan-huis ijs leveren, zijn een gekend fenomeen in de Belgische
straten. In 1997 krijgt het verhaal een wending wanneer Achiel
Janssens (zoon van), die ondertussen het bedrijf leidt, beslist
om het IJsboerke te laten opnemen in de Nationale Portefeuille
Maatschappij van multimiljonair Albert Frère. Zo moet het
bedrijf nieuwe impulsen krijgen, maar het draait anders uit
dan verwacht. Er breken moeilijke jaren aan en Frère verliest
interesse. Er vallen ontslagen, het bedrijf wordt in de etalage
gezet. “Vanaf 2009 waren we vooral bezig met de verkoop van
het bedrijf ”, vertelt commercieel directeur Jef Segers. Dat was
hoognodig want na twee tegenvallende overnames, dreigde het
faillissement. De redding kwam vorig jaar van de nabijgele
gen ijsjesfabrikant Glacio uit Beerse die uiteindelijk het bedrijf
overnam. Glacio is een pak kleiner en geniet veel minder naam
bekendheid, want het is vooral gericht op het buitenland. Maar
het managementduo – CEO Peter Janssen (geen familie van de
vorige eigenaars) en CFO Werner Van Springel – voelen zich
‘crèmeboeren’ in hart en nieren.
© ID / Rudi Van Beek
Dankzij de extra productie zal het bedrijf 75 nieuwe mensen
kunnen aanwerven. Het vernieuwde elan van het bedrijf is ook
vertaald in een nieuwe website en een nieuw logo: “De ijsbergen
hebben we vervangen door een ijsboer die roomijs aan het be
reiden is – een eerbetoon aan ‘onze’ Staf Janssens.” Er werden
ook nieuwe partnerschappen afgesloten, onder meer met Studio
100 (wat zich vertaalt in nieuwe Plop-, K3- en Maya-ijsjes,
naast de bestaande Bumba- en Piet Piraat-ijsjes) en VRT (met
ijsjes van Kaatje).
Na het officiële gedeelte sla ik een praatje met CFO Werner Van
Springel. Hij is in zijn nopjes met de hoge opkomst van journa
listen. “Ik ben blij dat er ook eens positief bedrijfsnieuws over de
Kempen in de pers kan komen”, zo zegt hij. “Wij zijn trots. Het
IJsboerke is weer springlevend. Zet dat maar op pagina num
mer één.” Hij lacht. En dan ernstig: “We zijn ook heel fier dat
we in onze producten Belgische ingrediënten verwerken en ook
verpakkingen van Belgische makelij gebruiken. Alles is kwaliteit
van bij ons, gemaakt door mensen van bij ons. Vertel het voort:
wie ijsjes van het IJsboerke eet, die steunt ieders welvaart.”
Nadien volgt een rondleiding in het bedrijf. De kers op de taart.
Duizenden ijsjes, hoorntjes, sticks en cups rollen, bollen, over de
productielijnen. De meeste lijnen zijn quasi volautomatisch. Ik
zie hoe hoorntjes zich vullen met roomijs, de sticks in de lucht
getild worden en vervolgens ondergedompeld in dampende
chocolade, of hoe de ijspralines op de gloednieuwe productie
lijn afgewerkt worden met ragfijne streepjes donkere chocolade.
Even waan ik me ‘Sjakie in de chokolade(ijsjes)fabriek’.
#‘IJsboerke’ Staf Janssens verkocht vanaf 1935 ijsjes in Tielen.
Journaliste Sandy Panis gaat terug in de tijd
en zoekt naar verloren of vergeten gewaande
producten, plaatsen, mensen en zaken.
De nieuwe teamgenoten van het IJsboerke staan met een glaasje
bubbels in de hand, nog wat na te praten. Ze zijn tevreden, de
sfeer is uitgelaten. “Het IJsboerke is weer thuis”, zegt CEO Peter
Janssen, “we zijn geen familiebedrijf, maar het voelt wel zo.”
#Peter Janssen, CEO:
“Het IJsboerke is weer thuis.”
“Wie ijsjes eet van het IJsboerke, steunt
de Belgische welvaart” Werner Van Springel, CFO
Peter Janssen houdt contact met de vorige eigenaar Achiel Jans
sens. “Een tijdje geleden zijn we nog gaan eten. Hij is begaan
met hoe het hier reilt en zeilt. Hij is nu blij.” In tegenstelling tot
de vorige eigenaars is Peter Janssen niet opgegroeid tussen de
ijsjes, maar toch is er sinds zijn jeugd al een band, zo vertrouwt
hij me tot slot nog toe. Al is die wel verrassend: “Ik was in mijn
jonge jaren nog new wave DJ, ik sloot mijn optredens steevast af
met Ice Cream Man van Jonathan Richman. Ik gooide dan altijd
twee- à driehonderd ijsjes in het publiek. Het publiek scandeerde
‘Ice Cream Man, ring me your bell’, terwijl ze ondertussen van
een ijsje likten.”
Als uitsmijter kan dat tellen, maar we hopen alleszins nog op
vele goede werken van de Ice Cream Man. Want ja, het mag
gezegd: het IJsboerke is springlevend.
Vraagt u zich ook af hoe het nog zou zijn met bepaalde
producten, mensen, plaatsen of zaken, mail dan naar
[email protected] / @VOKA_spanis
35

Download Report