Vrijwilligerskrant najaar 2014 In de ban van het Brandrode rund Collecterende ambassadeurs Toen Piet Mulders in 1998 een stuk grond van Natuurmonumenten pachtte, kon hij niet vermoeden dat het de aanzet zou zijn voor een geweldige hobby. Evenmin dat die hobby zou leiden tot een vrijwilligersbaan bij Natuurmonumenten. En al helemaal niet dat hij er landelijke bekendheid door zou krijgen met tientallen persmensen over de vloer! “Oorspronkelijk had ik 35 fokschapen,” vertelt Piet, “en ik had nooit gedacht aan koeien. Maar toen ik in 2001 achter mijn huis in Haren (NB) een stuk grond van Natuurmonumenten kon pachten, wilde de vereniging dat gebied graag door koeien laten begrazen. Ik kwam in aanraking met het Brandrode ras en ben begonnen met één koe. Als je overschakelt op koeien zijn de werkzaamheden heel anders, maar gelukkig leerde ik veel van de toenmalige boswachter.” Groote Modderkolk Het contact met Antoon Klomp, beheerder van de kudde Brandrode runderen op de Groote Modderkolk, ontstond in 2010. Piet, die inmiddels een kleine kudde met zeven drachtige koeien had, moest een ingrijpende rugoperatie ondergaan. “In mijn eigen omgeving had ik al rondgebeld voor hulp, maar niemand durfde het aan. Toen kreeg ik de naam van Antoon door. Hij was bereid vijf koeien naar de Groote Modder kolk te halen. Ik kende het bedrijf in Loenen al doordat ik er een fokstier gekocht had.” Het was het begin van een hechte vriend schap en een goede samenwerking. Want sinds een paar jaar helpt Piet Antoon regel matig. Vooral over het voeren en verzorgen van het vee is hij enthousiast. File door vierling Daarnaast heeft Piet zijn eigen kudde. Bij de Groote Modderkolk kan hij altijd een dekstier leasen of kopen. “En als er iets met mijn koetjes is, bel ik Antoon.” Dat laatste bleek eind april hard nodig. Een van de koeien bracht volkomen onverwacht een vierling ter wereld, één vaarskalfje en drie stiertjes. Dankzij de dierenarts bleven ze alle vier in leven. Hoewel Piet besefte dat een vierling iets heel bijzonders is, probeerde hij uit de publiciteit te blijven. “Ik houd er niet zo van om in het middel punt van de belangstelling te staan”, zegt hij. “Van dinsdag tot vrijdag kon ik het stil houden. Toen kreeg de pers er lucht van en Zeldzaam runderras Op de Groote Modderkolk kun je Brandrode runderen tegenkomen, een zeldzaam Nederlands runderras. Toen Natuurmonumenten in 2001 de boerderij aankocht, waren er nog maar weinig van deze runderen in Nederland. De vereniging wilde het ras graag in stand houden en zo kwam er een kudde op deze boerderij, die nu uit zo’n 140 koeien bestaat. Om met de runderen te mogen fokken, moeten ze aan zeven strenge kenmerken voldoen, zoals vier witte poten en een witte plek op het voorhoofd. Dit jaar heeft het Brandrode rund de Presidium-status van het Presidium Slow Food gekregen. Meer weten? Kijk op nm.nl/brandrode-runderen Piet Mulders tussen de Brandrode runderen. was het hek van de dam.” Die vrijdag stopte de telefoon niet meer met rinkelen en ont stond er een enorme file op de dijk waaraan hij woont. “De hele dijk was geblokkeerd, mijn schoonzoon is toen het verkeer maar gaan regelen. En ik belde Antoon voor hulp, want ik kon het niet meer aan. Antoon kwam direct, met zijn vrouw. We hebben samen zo goed mogelijk iedereen te woord gestaan, en de dames deelden beschuit met muisjes uit.” Een leuke bijkomstigheid is, dat koe Hilda, de moeder van de vierling, op de Groote Modderkolk geboren is. Dit jaar haalde Natuurmonumenten met duizenden collectanten ruim € 500.000,- op voor de natuur. Een prachtig bedrag, maar niet genoeg voor onderhoud van alle gebieden. Daarom zetten we dit jaar hoger in; we vragen ook onze boswachters en vrijwilligers – u dus! – de modder van de laarzen te stampen en met een collectebus langs de deuren te gaan. Samen met onze boswachters en duizenden andere vrijwilligers behoort u namelijk tot onze meest overtuigende en dierbare ambas sadeurs. We vragen al veel van u, dat beseffen we. Maar we weten ook dat we de natuur nog sterker kunnen maken als onze ambassadeurs – u dus! – voor de collecte op pad gaan. Natuurmonumenten collecteert van 9 t/m 14 februari 2015. We verwel komen u graag als collectant of coördinator via nm.nl/collectant Van oor tot oor Als je Piet vraagt wat er nou zo leuk is aan Brandrode runderen, is een antwoord eigenlijk overbodig: hij glimt onmiddel lijk van oor tot oor. Want hoewel hij er bij toeval ingerold is en het veel werk is, vindt hij alles leuk aan de dieren. Ze kennen en vertrouwen hem, en voor al dat werk krijgt hij heel veel terug. Binnenkort gaat hij met vervroegd pensioen en dan is hij zeker vaker op de Groote Modderkolk te vinden! Joke Wassens, vrijwilliger Op jacht naar de kamsalamander In 2013 werden er in een poel op Zuid-Beveland kamsalamanders aangetroffen. Een zeldzame salamander, zeker voor Zeeland. Natuurmonumenten is benieuwd of er in andere poelen ook kamsalamanders zitten en vroeg vrijwilligers om hulp. Leerzaam Zo’n inventarisatie is een tijdrovende klus, dus besloten we om hier via een advertentie vrijwilligers voor te vragen. Mientje de Jonge en Bas de Bruijne reageerden op deze oproep en gingen gelijk aan de slag. Bas: “Ik vind het belangrijk dat deze beest jes blijven voortbestaan. Daarnaast is het natuurlijk genieten om dit werk te mogen doen in dit prachtige gebied.” Mientje vindt het heerlijk om buiten te zijn en helpt de natuur graag een handje. “Het leukste is om met boswachter André Hannewijk op stap te gaan. Ik leer zo veel van hem!” Bas en Mientje zetten de fuiken uit en een dag later gaan ze terug om te kijken of ze salamanders hebben gevangen. Maar ook wordt er geluisterd naar ‘plonzen’ van kikkers. Op deze manier weten we steeds beter wat er allemaal leeft in onze poelen. We zijn superblij met de hulp van Bas en Mientje! Fuiken Van tevoren wordt besproken welke poelen er bemonsterd gaan worden. Femke Deelstra, coördinator vrijwilligerswerk HR-dame met pit Heather Eschweiler verruilde Zuid-Afrika voor Nederland. Een gedreven vrouw die als vrijwilligster op de afdeling HR werkt. Collega Astrid de Beer vroeg naar haar motivatie. Stel jezelf eens voor, wie is Heather? “Ik ben geboren in Zuid-Afrika en twee jaar geleden met mijn Nederlandse man naar Kortenhoef gekomen. Daar run ik een bed & breakfast. Na een jaar voelde ik me een beetje afgeslo ten van de samenleving. Ik werk graag met anderen aan iets doelgerichts. Via het bezoekerscentrum kwam ik als vrijwilli ger bij Natuurmonumenten terecht. Door de nieuwe contac ten die ik daar opdeed, voelde ik me hier steeds meer thuis. Ook door mijn bed & breakfast heb ik de Nederlandse cultuur leren kennen, al was dit initiatief mijn plan B. Plan A is altijd mijn carrière geweest. Het grootste deel van mijn werkende leven was ik consultant op het gebied van HR en organisatiekunde. Eerst bij KPMG en later bij PricewaterhouseCoopers. Hier is het moeilijk om in mijn vakgebied binnen te komen; ik mis het netwerk en de achtergrondkennis van de Nederlandse maatschappij.” Hoe kwam je bij Natuurmonumenten terecht? Natuurmonumenten was in de buurt en de organisatie sprak me aan. Ik kon in augustus 2013 als baliemedewerkster van het bezoekerscentrum aan de slag. Ik heb nota bene aan mijn man, die hier vandaan komt, laten zien hoe mooi de natuur hier is! Ik kan daar erg van genieten, heel anders dan in ZuidAfrika. En Natuurmonumenten heeft me nieuwe contacten gebracht en ik merk een vanzelfsprekende aanvaarding van collega’s. Door mijn vrijwillige werkzaamheden kan ik nu iets teruggeven aan de maatschappij, zo voelt dat voor mij.” Wat doe je nu voor werk? “In het bezoekerscentrum begon het toch weer te kriebelen: ik wilde graag in mijn vakgebied aan de slag. Dat kon op de afdeling HR. Nu analyseer ik de opleidingen voor de vrij willigers en de organisatie daaromheen. Waarschijnlijk leidt dit tot een advies over een structurele en eenduidige inbed ding van de opleidingen binnen Natuurmonumenten. Ik heb alle relevante documenten gelezen en ga het hele land door voor interviews met betrokken collega’s, heel leuk. Hier ben ik al gauw enkele dagen per week mee bezig.” Zou je ook andere vrijwillige werkzaamheden willen doen? “Ja, maar wel graag in mijn vakgebied HR. Ik zie uitdagingen in het meerjarenplan en wil er graag aan meewerken om die te verwezenlijken. Vooral de samenwerking tussen vrijwil ligers en medewerkers vergt steeds meer aandacht door het groeiend aantal vrijwilligers: hoe gaan we samen de toekomst in?” Een zomerse fair op Ackerdijk Op een steenworp afstand van Rotterdam en niet ver van Delft liggen de Ackerdijkse Plassen. De gelijknamige vierhonderdvijftig jaar oude boerderij en het vogelweidegebied zijn één dag per jaar toegankelijk voor boeren, burgers en buitenlui. Vandaag is die dag. Het is zondagochtend. De zomer nadert zijn einde. Een stuk of wat ooievaars struinen over pas gemaaide weilanden. Spinnenwebben vol dauwdrup pels hangen tussen de struiken. Een bleek zonnetje probeert door het dunne wolken dek te breken. Het belooft een mooie dag te worden. Het erf is met kraampjes veranderd in een gezellige boerenmarkt en de boom gaard is omgetoverd in een eldorado voor gezinnen met kinderen. Een avontuurlijk blotevoetenpad opent het kinderfeestje, gevolgd door het pindaslingers rijgen, je eigen popcorn maken, hutten bouwen, wol spinnen, ponyrijden en zaadbommen maken. We zien de blije koppies van de kleintjes en tevreden blikken van de ouders. Een dag met ruim twaalfhonderd bezoe kers, vijfentwintig nieuw geworven leden en een groot aantal kinderen die zich hebben aangemeld voor OERRR. En met goodwill niet te vergeten, maar die laat zich gelukkig niet in een getal uitdrukken. Nee, dit was niet zomaar een fair op de Ackerdijk. Gerard van der Meer, vrijwilliger Promotieteam Delfland Wat valt tegen als vrijwilliger? Dat ik niet méér kan werken, want ik heb er veel plezier in! Verder dat iedereen flexibele werktijden heeft: het is vaak moeilijk een afspraak te plannen. Ook is mij opgevallen dat de diversiteit niet groot is. Er zijn weinig tot geen collega’s uit andere culturen.” Wat zou je Natuurmonumenten adviseren? “Een belangrijke uitspraak vind ik ‘great work comes with feeling uncomfortable.’ Als je in je comfortzone blijft zitten, kom je nooit veel verder. Je moet jezelf blijven uitdagen, ook als dat ongemakkelijk voelt. Dan pas kom je verder.” Astrid de Beer, centraal coördinator vrijwilligerswerk De jongste vrijwillige boswachter van Nederland Zijn naam is Boy Elenga, 20 jaar jong. Sinds april 2014 is Boy actief als vrijwillige boswachter op de buitenplaatsen in ’s-Graveland. Hij heeft negen collega’s, allen een stukje ouder. Boy werd vorig jaar geattendeerd op de vacature van vrijwillige boswachter. Het profiel sprak hem meteen aan. Na het afronden van zijn opleiding ‘handhaving toezicht en veiligheid’ aan het ROC, lukte het niet om passend werk te vinden. Toen de vacature verscheen, stond hij als parttimeverkoopmedewerker in een winkel van Bart Smit. Ook best leuk, maar niet de droom baan die hij voor ogen heeft. Dat is voor Boy werken bij de politie. Maar om daar binnen te komen moet je veel geluk hebben; de eisen zijn hoog en de vacatures schaars. Geef uw mening! Forse concurrentie De vacature van Natuurmonumenten bood Boy dan ook de kans op passend werk. Hij besloot zich aan te melden voor de informa tieavond. Daar zat hij als jong broekie van negentien jaar tussen ruim zestig andere belangstellenden. Het verhaal van Huib Langemaat, boswachter en toezichthouder op de buitenplaatsen, ging erin als koek. Veel aanwezigen wilden (alsnog) hun jongens/meisjesdroom verwezenlijken en dolgraag boswachter op de buitenplaatsen worden. Dat betekende forse concurrentie voor Boy. Hij was echter in het voordeel door zijn opleiding en jonge leeftijd. Het beheerteam wilde graag een gemixte groep boswachters. De een meer in de rol van gastheer/vrouw en de ander meer als toezichthouder. Wat is voor u de belangrijkste reden om vrijwilligerswerk te doen bij Natuurmonumenten? Wat kan er verbeterd worden rondom het vrijwilligerswerk? Vragen die bij ons leven en waarop we graag van zo veel mogelijk vrijwilligers antwoorden willen horen. Daarom wordt u eind oktober via een e-mail uitgenodigd om mee te doen aan het Vrijwilligers Tevreden heid Onderzoek van Natuurmonumenten. Voor u een kans om op een andere manier mee te praten. Voor ons een kans om van u te horen hoe u denkt over uw vrijwilligerswerk. Laat daarom uw stem (weer) horen en doe mee! En mocht u zelf geen computer hebben, dan kunt u aan een collega-vrijwilliger vragen of u even gebruik mag maken van zijn link en computer. Geen hoedje met veren Begin september heb ik een afspraak met Boy en zijn collega Koen Frantzen. We stappen op de fiets voor een rondje over de buitenplaatsen. Het is een rustig tijdstip van de dag. Een wandelend echtpaar wordt door Boy en Koen aangesproken en gevraagd of ze willen meedoen aan de online enquête Ook het leden werven lukt buitengewoon goed. Steeds bedrevener worden de bezoekers door het PR-team overgehaald, verleid en gestrikt, om ook eens iets terug te doen voor die club waar ze al zo vaak plezier aan hebben beleefd. Er wordt door iedereen ongelooflijk hard gewerkt om het alle gasten naar de zin te maken. Als rond een uur of zes de rust op het erf is weergekeerd, verzamelen de boswachters en de laatste groep vrijwilligers zich in een kring en heffen tevreden een glas speciaal bier op een zeer geslaagde dag. Een modderige boel op het blotevoetenpad. Vrijwillige boswachter Boy Elenga wijst een bezoekster de weg. over natuurbeleving. Dat willen ze wel. Boy geeft hen een kaartje. Onderweg vertelt Boy dat hij ook actief is als twitterende boswachter. Hij heeft 137 volgers. Met dit medium bereikt hij een heel andere groep (jonge) mensen. Zelfs deze groep heeft een geromantiseerd beeld van het beroep van boswachter. Zo denken ze dat hij uitgedost als Ko de Boswachter in het bos rondloopt. Inclusief het groene hoedje met veren! Gerry Torsing, adviseur vrijwilligerswerk Noord-Holland en Utrecht Natuurmonumenten telt steeds meer vrijwillige boswachters. Deze nieuwe vorm van vrijwilligerswerk slaat goed aan. Bezoekers geven aan dat ze het prettig vinden om geregeld een bos wachter tegen te komen. Dit geeft hen een veilig gevoel. De mensen die kiezen voor dit type vrijwilligerswerk hebben duidelijk affiniteit met het natuur gebied. De meesten geven aan dat ze het fijn vinden om op deze manier iets te kunnen betekenen voor de mooie natuur in hun woonomgeving. Nieuwe speelnatuur bij bezoekerscentrum Leuk nieuws voor kinderen die van buiten spelen houden: in september is een water- en zandspeelplaats aangelegd bij Bezoekerscentrum Dwingelderveld. De ontwerper en aannemer kregen bij de realisatie dagelijks hulp van vrijwilligers. Het werk bestond uit graven, zagen, plaggen, bouwen, een pomp slaan en stenen leggen. Steeds natuurlijker “We zijn als speelnatuurgroep nauw betrokken bij de opzet van het project. Nu helpen we zelf mee om de plannen vaste vorm te geven”, vertelt vrijwilliger Claar Vermaat. Zij ver zorgt samen met vrijwilligers Harry van den Bosch en Kees van Es het onderhoud van de speelnatuur bij Bezoekers centrum Dwingelderveld. Harry: “Eerst hebben we op andere plekken inspiratie opgedaan en zo vormden zich onze plannen. De laatste jaren is de speeltuin steeds natuurlijker geworden. Een evenwichtsbalk met klimweb maakte plaats voor een levend wilgenhuttendorp. Ik vind het mooi dat de nieuwe water- en zandspeelplaats daar goed op aansluit.” Claar: “De focus ligt nu echt op speelnatuur, een spannende plek waar kinderen spelen en ontdekken.” Er komen ook eiken zitbanken bij, vertelt Kees. “Ze liggen al op de juiste plek. We hoeven alleen nog maar het zaagschema uit te voeren en de banken in elkaar te zetten.” Stenen voor bos bloemen Zonder inzet van vrijwilligers was deze speelplaats niet op deze manier tot stand gekomen. Dat bleek bijvoorbeeld toen er geen geld was voor keien en stenen. Tuinvrijwil liger Meen Georgius zag tijdens een fietstochtje stapels stenen liggen bij aardappelboeren. Voor een bos bloemen waren ze van Natuurmonumenten. Bij de inrichting was er extra hulp van de Groot Groen Groep, tuinvrijwilligers en medewerkers. Deze winter wordt de laatste hand gelegd aan de natuur-speel-beleefroute rondom het bezoekerscentrum. Vanaf volgend voorjaar kunnen kinderen met hun (groot-) ouders optimaal van de speelnatuur genieten. De water- en zandspeelplaats in aanleg bij Bezoekerscentrum Dwingelderveld. Sanne van Gemerden, medewerker communicatie Meer wandelplezier dankzij optimale markering Palen en pijlen Het verbeteren van de haperende beweg wijzering is daar een mooi voorbeeld van. Na inventarisatie van knelpunten en hiaten in de routes, zijn er paaltjes bijgeplaatst en bij onduidelijke kruisingen of splitsingen pijltjes aangebracht. En de twee honden losloopgebieden hebben nieuwe palen met aanduidingsborden gekregen. Een klus die op een aantal punten helaas herhaling vereiste wegens de zachte ondergrond en vandalisme. De Recreatiegroep Brunssummerheide, van links naar rechts: Wim Quirijnen, Frans van Haandel, Willem van Corler, Jan Weegels en Norbert Bosch. Bram Dees ontbreekt op de foto. De glooiende heidevelden van de Brunssummerheide trekken talrijke recreanten. De markering van de routes leverde echter nogal eens klachten op. Dankzij de voortvarende aanpak van de Recreatiegroep Brunssummerheide behoren die tot het verleden. De recreatiegroep bestaat uit zes vrijwil ligers die de Limburgse Brunssummerheide als hun achtertuin beschouwen. Een prach tige achtertuin met glooiende vergezichten waar ze allerlei klussen verrichten, zoals de aanleg en het herstel van recreatieve voorzieningen. Ook de markering van de ruiterroutes is aangepakt. De composietpalen zijn vervan gen door 225 houten palen met gekleurde banden. Een karwei waarbij de vrijwilligers van Natuurmonumenten werden bijgestaan door medewerkers van VDL-Nedcar die in een overbruggingsperiode zaten. Zij volg den een zogeheten werkfit-programma tot hun nieuwe fabriek gereed kwam. Ten slotte zijn alle routepaaltjes genummerd en ingetekend op een calamiteitenkaart die gebruikt wordt door de GGD, brandweer en Natuurmonumenten. Het wad op als gastheer of -vrouw Afgelopen zomer begeleidden vrijwillige gidsen droogvaltochten in de Waddenzee die Natuurmonumenten samen met de kotter TX20 vanaf Texel organiseert. Dagelijks gaan er grote groepen mensen mee op de drie uur durende excursie. Vanaf de boot kunnen zij vogels en zeehonden zien en de gids vertelt over de Waddenzee. En van boord op de zandplaat wordt er gespit om de bezoekers het rijke bodemleven te tonen. Meer te beleven dan gedacht Voor het werven van nieuwe gidsen werden alle promotieen activiteitenvrijwilligers in Noord-Nederland benaderd. Twaalf vrijwilligers gingen de uitdaging aan. Na een kennismakingsdag op Texel gingen ze aan de slag. Elke dag zetten ze zich 3 uur in als vertegenwoordiger van Natuur monumenten op de droogvaltocht vanuit Oudeschild. “Een ervaring die ik nooit zou willen missen“, zo spraken de meeste vrijwilligers. “Er is op het wad veel meer te beleven en te zien dan we gedacht hadden.” Bij iedereen is de Waddenzee gaan leven, veel vrijwilligers willen er nog meer over weten. Wil je meer weten over vrijwilligerswerk op de wadden? Neem dan contact op met Sanne van Gemerden [email protected] Tine Noorda, adviseur vrijwilligerswerk Recreatie was afgelopen september het hoofdonderwerp van de achter banraadpleging. Natuurmonumenten wil met de uitkomsten de inrichting en het beheer van haar gebieden verder verbeteren. In november worden de uitkomsten van de achterbanraad pleging bekendgemaakt op natuur monumenten.nl Andere klussen Ook andere klussen zoals de controle van speeltoestellen, het onderhoud van het Huttenbos en allerlei snoeiwerkzaam heden voeren de vrijwilligers slagvaardig uit. Daarnaast pakken alle groepsleden ook andere taken op, zoals het rondleiden van schoolkinderen en baliewerkzaamheden in het bezoekerscentrum. De beheereenheid Zuid-Limburg is erg blij met deze zeer betrokken en zelfstandig opererende vrijwilligers. José Hermens, medewerker communicatie Nieuw boekingssysteem voor activiteiten Ieder jaar gaan meer dan 40.000 mensen met heel veel plezier met Natuurmonumenten op pad. Zij nemen deel aan een van de vele honderden excursies, vaartochten, kinderactiviteiten, Wilde Buiten Dagen en workshops die we met behulp van enthousiaste en deskundige vrijwilligers kunnen organiseren. Het reserveringssysteem dat we hiervoor gebruiken, wordt het komende half jaar vervangen door een nieuw systeem. Vooraf betalen Eind 2014 werken we met een nieuw boekingssysteem voor activiteiten en excursies. Vanaf dat moment moet ieder een die een activiteit boekt bij Natuur monumenten vooraf betalen. En niet meer bij de excursieleider, zoals nu vaak gebeurt. Contant betalen bij de excursieleider kan niet meer, of alleen bij hoge uitzondering. Als mensen straks een activiteit of excursie boeken krijgen ze een ticket. Betalen voor dit ticket kan op drie manieren: 1 online, via de website van Natuur monumenten (dit is nieuw), 2 bij de kassa van de bezoekerscentra (kan nu ook al), 3 op factuur via de excursietelefoon van de Ledenservice (nieuw, alleen bedoeld voor mensen die niet met computers overweg kunnen). Werkwijze Als excursieleider neem je voor vertrek de tickets in. Dit geldt ook voor eventuele kortingsbonnen die mensen bij hun boe king gebruikt hebben. Tickets en kortings bonnen kunnen na afloop van de activiteit bij het oud papier. De excursieleiders Column krijgen voorafgaand aan de activiteit een deelnemerslijst met een overzicht van alle boekingen. Eventueel lidmaatschap is zichtbaar op de deelnemerslijst. De con trole hierop gebeurt vooraf bij het betalen. Eventueel lidmaatschap is zichtbaar op deze lijst. Minder rompslomp De deelnemer kan straks eenvoudig boeken en betalen en de administratieve rompslomp voor de excursieleiders vermindert. Ook verwachten we dat minder mensen last minute afmelden of niet komen opdagen. De contactpersonen van Natuurmonumenten in de regio’s zullen alle excursieleiders en andere betrokkenen tijdig informeren wanneer we met het nieuwe systeem gaan werken en wat er gaat veranderen. Vrijwilliger ontwerpt bijzonder beheerkantoor Leo Nederlof ontwierp het nieuwe beheerkantoor van Natuurmonumenten in Flevoland en begeleidde de bouw. Een prachtige klus voor deze architect, zo vertelt hij hieronder. “Volgend jaar word ik 75 en zit ik zestig jaar in het vak. Ik heb altijd werk gehad als architect, ik rolde van het ene in het andere project. Heel divers, van het kantoor van het ministerie van Buitenlandse Zaken tot een theaterschool en wooncomplexen. En toen werd ik 65. Zomaar kappen kan ik niet, daar ben ik veel te actief voor. Dus meldde ik me als vrijwilliger bij Natuurmonumenten voor werk op het gebied van architectuur. Een club die ten dienste staat van heel Neder land, dat sprak me aan. En zo kwam Kraggenburg. Ze wilden een nieuw kantoor. Al pratend met Jan Akkerman en Norbert Kwint ontstond het plan. Ik kreeg volledig de vrije hand en dat is natuurlijk fantastisch. Daar zit je als Leo Nederlof bij zijn ontwerp in Kraggenburg. architect op te wachten, dat je gewoon tot in het kleinste detail je zin krijgt. En dat is hier helemaal gelukt. Dat zie je ook, als je goed kijkt, terug in de sfeer die het ademt. Tot op de nietjes in het plafond. Overal waar je kijkt, zie je spannende details, zoals de gegoten lijnen in de betonvloer beneden en de lichtboom onder het dak. Maar dat heb ik niet allemaal alleen gedaan, hoor. De aannemer dacht fantastisch mee. Niks was gek genoeg. Ook niet voor de twee timmerlui die hier de hele bouw werkten. Toen ik zei dat de wandindelingen sym metrisch moesten en nietjes op dezelfde maat, maakten ze een maatstokje waar ze de nietjes mee plaatsten. Als je zo'n team zo kan stimuleren en enthousiasmeren, dat is toch geweldig? Het gebouw is volledig klimaatneutraal. Met zonnepanelen, palletkachel en regenwater om de wc’s mee door te spoelen, vloerver warming en driedubbelglas. Met een slim pijpensysteem trekken we ’s nachts koude lucht aan, zodat het in de ochtend weer fris is. De hele opbouw vanaf de begane grond is allemaal van hout. Buiten mooie louvre luikjes en mussendakpannen... Alles wat ik als vakman weet, heb ik hier kunnen ver werken. Dat is hartstikke leuk. Dus ik zou zeggen, geef me maar een volgend klusje! Misschien een oude molen of een kasteel.” Elvira Werkman, adviseur vrijwilligerswerk 10 jaar vrijwilligerskrant Met dit nummer van de Vrijwilligers krant sluiten we tien jaargangen af. Per jaar verschijnt één krant in het voorjaar en één in het najaar. Voor iedere uitgave komt de redactie in ‘s-Graveland bijeen en buigt zich over de aangeleverde voorstellen. Welke onderwerpen zijn geschikt? Komen alle regio’s regel matig aan bod? Is er een goede mix van verhalen over groepen en individuen? Dankzij Joke Wassens, vrijwilligster, is er een overzicht waarin zij dat alles voor ons bijhoudt. Zij zorgt bovendien voor de verslagen, en zij trekt er ook op uit om interviews te houden. Joke was en is een onmisbare bindende factor. In die tien jaar zijn binnen Natuur monumenten de werkzaamheden van vrijwilligers en medewerkers nauwer met elkaar verbonden geraakt. Scheids lijnen verschuiven en veranderen nog steeds. Daarom is het tijd geworden om te kijken of het medium nog beter kan aansluiten bij wat vrijwilligers zouden willen lezen. Daar gaan we de komende maanden naar kijken. Het kan nog beter en mooier worden. Tim Krooneman, vrijwilliger 1 november: Natuurwerkdag Help 1 november mee om ons l andschap te behouden tijdens de jaarlijkse Natuur werkdag! Een opknapbeurt voor de natuur op meer dan vierhonderd locaties in heel Nederland. De werkzaam heden bestaan bijvoorbeeld uit knotten, snoeien, zagen, boompjes trekken op de heide of het schoonmaken van poelen. Kijk voor locaties op natuurwerkdag.nl Bijzondere waarnemingen Een selectie van bijzondere waarnemingen van vrijwilligers in het afgelopen halfjaar. Naam vrijwilliger Naam natuurgebied Naam soort /geval Waarom is het bijzonder Jacques Gerard Buurserzand (Ov) Kwam tot voor kort nauwelijks voor buiten de duinen en het rivierengebied. H. Zwijnenberg Moestuin op Molter Rups van een doodshoofdvlinder heurne (Ov) (Acherontia atropos) Zeldzame nachtvlinder uit Zuid-Europa. Een trekvlinder. Gerard Bosch Empese en Tondense Beenbreek Heide (Gld) (Narthecium ossifragum) Aangetroffen in oud reservaatsdeel nadat de soort eind jaren ‘70 of begin jaren ‘80 was verdwenen. Reacties en suggesties zijn welkom bij Astrid de Beer, afdeling HR, Postbus 9955, 1243 ZS, ’s-Graveland. T (035) 655 92 80 of per e-mail naar [email protected]. Jurgen Rotteveel Zwanenwater (NH) Grauwe klauwier (Lanius collurio) Paartje met drie jongen, het eerste broed geval in het Zwanenwater sinds 1987. Oplage 5275 Jick Brandes Nieuwkoopse Plassen (ZH) Veenmosorchis (Hammarbya paludosa) Nieuwe groeiplaats op geplagd perceel. Herstelbeheer voor deze zeer zeldzame orchidee is succesvol gebleken. Redactie Ron Adelaar, Tim Krooneman, Joke Wassens, Jan Verkerke, Gerry Torsing, Astrid de Beer en Wilco Meijers. Nel van den Bosch Nieuwkoopse Plassen (ZH) Gevlekte glanslibel (Somatochlora flavomaculata) De enige plek in het Groene Hart waar deze soort gevonden is. Hoofdredactie Ron Adelaar Marelies van Keulen Nieuwkoopse Plassen (ZH) Purperreiger (Ardea purpurea) Betrof een nest buiten alle bekende kolonies. Paul van Hoek Nieuwkoopse Plassen (ZH) Cetti’s zanger (Cettia cetti) De eerste waarneming als broedvogel in de Nieuwkoopse Plassen. Joop Pieterse Groene Jonker (ZH) Jonge steltkluten (Himantopus himantopus) Gebeurt zelden dat jonge steltkluten in Nederland gezond opgroeien. Bart Noort en Gerben Achterkamp Nieuwkoopse Plassen (ZH) Otter (Lutra lutra) Voor het eerst sinds 1976 weer een paartje in de Nieuwkoopse Plassen. Joke Stoop Boommarter (Martes martes) Zeer bijzonder voor dit open gebied. Dintelse Gorzen (NB) Bruin blauwtje (Aricia agestis) Colofon Vrijwilligerskrant Natuurmonumenten, najaar 2014, 10e jaargang. De Vrijwilligerskrant verschijnt tweemaal per jaar, in het voorjaar en het najaar. Alle ingeschreven vrijwilligers en DC-leden van Natuurmonumenten en alle medewerkers in actieve dienst ontvangen de krant op hun huisadres. Voor actuele informatie over Natuurmonumenten en vrijwilligerswerk kunt u terecht op natuurmonumenten.nl. Eindredactie Wilco Meijers Fotografie o.a. Piet Mulders, Jan Verkerke, Huib Langemaat, Harry van den Bosch, Elvira Werkman, Astrid de Beer, Lex Schmidt. Vormgeving SjansenDesign BNO, Bunnik Druk Klomp-Reproka, Amersfoort Allerlei informatie voor onze trouwe vrijwilligers staat nu bij elkaar op: natuurmonumenten.nl/vrijwilligersinfo
© Copyright 2024 ExpyDoc
