Bid voor Irak 5 december 2014                 Gebed – Na een gebed voor het eten en voor Irak zei een hulpverlener: “Waarom bid je voor Irak? God heeft Irak verlaten, het heeft geen zin meer om voor Irak te bidden.” Het geeft aan dat het werk van de hulpverleners veel vraagt. Anderen zeggen dat ze God nodig hebben: “Bid dat ons geloof weer mag groeien. We hebben geen hoop meer voor dit land. Het lijkt alsof God ons verlaten heeft. Bid dat Hij ons geloof weer zal opbouwen.” Tweede oplossing – Youssef*, Alima* en hun vier kinderen leven in twee kamers van een winkelcentrum in de Koerdische stad Erbil. Alima was net bevallen van haar jongste dochter toen het gezin moest vluchten voor het geweld van IS. “Een leven opbouwen kunnen we hier niet. We hebben geen inkomen, spreken de Koerdische taal niet en onze kinderen kunnen niet naar school. Ik zie maar twee oplossingen. De eerste is teruggaan. Maar dat is onhaalbaar. De tweede oplossing is het beste: Irak verlaten. Zelfs hier in Erbil zijn we niet veilig voor IS.” Winter– De winter valt in en het verblijf in tenten duurt almaar langer. Iraakse christelijke vluchtelingen geloven steeds minder dat er nog een toekomst voor hen in Irak is. Geweld – Bid dat er spoedig een einde komt aan het geweld in Irak. Bid dat de Iraakse en de internationale gemeenschap de wijsheid ontvangt hoe te reageren op deze crisis. Toekomst – Ooit telde Irak 1,2 miljoen christenen. Nu zijn dat er 300.000. Bid voor de toekomst van de kerk in Irak. Bid dat Iraakse christenen durven te geloven dat er een toekomst voor hen is in hun eigen land. Geloven – Het geweld in Irak brengt christenen bij elkaar, en maakt ook dat christenen steeds vaker de gelegenheid krijgen om het evangelie te delen met hun landgenoten. Ondanks de angst en het geweld komen er op dit moment heel veel Irakezen tot geloof. Onbereikte provincies – Pastor Farouk uit Bagdad vraagt gebed voor provincies in Irak waar het christendom nauwelijks zichtbaar is. Hij riep op om een provincie te kiezen en daarvoor te gaan bidden. De namen van deze provincies zijn: Salahden, Diyala, Wasit, Babel, Najaf, Anbar, Kerbala, Messan, Diwania, Naseria, Samawa. Traumazorg – Vluchtelingen laten weten dat ze in hun leven al meerdere keren moesten vluchten voor geweld en christenvervolging. Bid dat er goede traumazorg geboden wordt. Een Iraakse man zei: ‘van mijn 58 jaar heb ik slechts acht jaar in vrede geleefd. Soms wilde ik dat mijn ouders me niet op de wereld hadden gezet’. Slachtoffers – Bid voor zieken, ouderen, kinderen, vrouwen en gehandicapten, die niet konden vluchten voor IS. Stress – Een oude man uit Mosul vluchtte voor IS naar Erbil. De voetreis duurde vijftien uur. Door de inspanning en stress is hij nu verlamd. In een grote zaal in Erbil wonen 27 families. Een meisje van 9 jaar houdt steeds een pop vast. Het heeft te maken met de vlucht van de familie. Onderweg overleed hun 2,5 maand oude baby. Door de pop denkt het meisje dat haar zusje nog leeft. Een vrouw is gek geworden van verdriet doordat IS haar dochtertje van drie jaar heeft afgenomen. White – Twee jaar geleden was Andrew White te gast bij Open Doors. Hij is jarenlang actief geweest als Anglicaans predikant in Bagdad. Hij is door de Engelse kerk teruggeroepen omdat IS een prijs van 40 miljoen euro op zijn hoofd heeft gezet. IS – Bid dat leiders en strijders van IS tot inzicht komen en stoppen met geweld. Gebed – Laten we God danken voor de groeiende belangstelling voor de #WeAreN actie en het gebruik van het Nasrani-teken. Dank ook voor de vele kerken die biddend verbonden zijn. Priesters – Bid voor de vele priesters en hulpverleners die zorg dragen voor vluchtelingen. Nachtmerries – Bid voor vrede en rust in de harten van de christenen in Irak. Velen van hen zijn doodsbang voor IS. Kinderen en volwassenen hebben nachtmerries. Kindvriendelijk – Midden in een tentenkamp is een kleurrijke tent neergezet om kinderen afleiding te geven. De tent wordt de ‘kindvriendelijke ruimte’ genoemd en is gesponsord door Open Doors via een lokale partner. Kinderen kunnen er spelletjes doen, maar ook naar Bijbelverhalen luisteren en zingen. Dansen, rondspringen, lachen: voor even lijken ze hun problemen te vergeten (zie ook video blog 3)