362kb - WeAreN

Tweede oplossing – Youssef*, Alima* en hun vier kinderen leven in twee kamers van een
winkelcentrum in de Koerdische stad Erbil. Alima was net bevallen van haar jongste dochter toen het
gezin moest vluchten voor het geweld van IS. “Een leven opbouwen kunnen we hier niet. We hebben
geen inkomen, spreken de Koerdische taal niet en onze kinderen kunnen niet naar school. Ik zie maar
twee oplossingen. De eerste is teruggaan. Maar dat is onhaalbaar. De tweede oplossing is het beste:
Irak verlaten. Zelfs hier in Erbil zijn we niet veilig voor IS.”
Bid voor Iraakse christenen die geen toekomst meer zien in Irak.
Winter – De winter valt in en het verblijf in tenten duurt almaar langer. Iraakse christelijke
vluchtelingen geloven steeds minder dat er nog een toekomst voor hen in Irak is. Rond de kerk van
pastor Douglas in Ankawa leven zo’n 135 gevluchte christelijke gezinnen. "Er is maar één oplossing:
haal ons hier weg," zegt Rajih, samen met de pastor verantwoordelijk voor de vele, gevluchte
families. "Laat de wereld haar grenzen openstellen en ons uit dit land halen," zegt Douglas. "Mijn
mensen sterven. Ik ken dit vijandige land heel goed." Met een blik op de tenten: "Dit is geen leven
voor hen."
Geweld – Bid dat er spoedig een einde komt aan het geweld in Irak. Bid dat de Iraakse en de
internationale gemeenschap de wijsheid ontvangt hoe te reageren op deze crisis.
Toekomst – Ooit telde Irak 1,2 miljoen christenen. Nu zijn dat er 300.000. Bid voor de toekomst van
de kerk in Irak. Bid dat Iraakse christenen durven te geloven dat er een toekomst voor hen is in hun
eigen land. Bijna alle vluchtelingen willen weg uit Irak. Emigreren is niet eenvoudig en bovenal is het
onbetaalbaar. Dat besef maakt mensen passief. Een enkeling keert zelfs terug naar het gevaarlijke
Bagdad.
Geloven – Het geweld in Irak brengt christenen bij elkaar, en maakt ook dat christenen steeds vaker
de gelegenheid krijgen om het evangelie te delen met hun landgenoten. Ondanks de angst en het
geweld komen er op dit moment heel veel Irakezen tot geloof.
Onbereikte provincies – Pastor Farouk uit Bagdad vraagt gebed voor provincies in Irak waar het
christendom nauwelijks zichtbaar is. Hij riep op om een provincie te kiezen en daarvoor te gaan
bidden. De namen van deze provincies zijn: Salahden, Diyala, Wasit, Babel, Najaf, Anbar, Kerbala,
Messan, Diwania, Naseria, Samawa.
In de volgende provincies zijn wel kerken:Bagdad, Sulimania, Basrah, Mosoel/Nineve, Kirkuk, Erbil,
Dohuk. Meer info: https://www.opendoors.nl/vervolgdechristenen/nieuws/2014/oktober/pastorvraagt-gebed/
Traumazorg – Vluchtelingen laten weten dat ze in hun leven al meerdere keren moesten vluchten
voor geweld en christenvervolging. Bid dat er goede traumazorg geboden wordt. Een Iraakse man
zei: ‘van mijn 58 jaar heb ik slechts acht jaar in vrede geleefd. Soms wilde ik dat mijn ouders me niet
op de wereld hadden gezet’.
Slachtoffers – Bid voor zieken, ouderen, kinderen, vrouwen en gehandicapten, die niet konden
vluchten voor IS. Bid om troost voor mensen die familieleden hebben verloren in het geweld. Rita
Habib keerde terug naar Irak om voor haar blinde vader te zorgen. Ze werd door IS gekidnapt. Haar
vader, ontheemd in Noord-Irak, kan niets anders dan huilen om zijn dochter. Vrouwen worden door
IS-strijders gekidnapt, verkracht en verkocht.
IS – Bid dat leiders en strijders van IS tot inzicht komen waar ze mee bezig zijn en daarmee stoppen.
Gebed – Laten we God danken voor de groeiende belangstelling voor de #WeAreN actie en het
gebruik van het Nasrani-teken. Dank ook voor de vele kerken die biddend verbonden zijn.
Priesters – Bid voor de vele priesters die moeten zorgen voor hun gevluchte gemeente. Ze zijn vaak
van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat bezig en dragen een grote verantwoordelijkheid. Sommigen
van hen zijn nog erg jong. Bid specifiek voor de 24-jarige Priester Daniel, die verantwoordelijk is voor
de kinderen in een van de tentenkampen en voor Martin, de 23-jarige priester in opleiding, zelf een
vluchteling, die de verantwoording draagt over 100 families in een leegstaand gebouw.
Nachtmerries – Bid voor vrede en rust in de harten van de Christenen in Irak. Velen van hen zijn
doodsbang voor IS. Kinderen en volwassenen hebben nachtmerries. Kinderen komen naar
hulpverleners toe en fluisteren: ‘Da’ash, Da’ash!’, ‘IS, IS!’ in het Arabisch. Of ze worden ’s nachts
wakker en dan schreeuwen ze: ‘Da’ash komt eraan!’ De angst is groot en zorgt ervoor dat mensen
weg willen en weggaan. Dat is precies wat IS wil.
Kindvriendelijk – Midden in een tentenkamp is een kleurrijke tent neergezet om kinderen afleiding
te geven. De tent wordt de ‘kindvriendelijke ruimte’ genoemd en is gesponsord door Open Doors via
een lokale partner. Kinderen kunnen er spelletjes doen, maar ook naar Bijbelverhalen luisteren en
zingen. Dansen, rondspringen, lachen: voor even lijken ze hun problemen te vergeten (zie ook video
blog 3, hieronder)
Toegevoegd op 25 november 2014

Download Report