Algemeen Nijmeegs Studentenblad / januari 2015 - ANS

ANS
VERLEIDT
Algemeen Nijmeegs Studentenblad / januari 2015
Vooraf Tekst: Redactie
P. 2
deze
ANS
commentaar
Wij laten ons dit jaar verleiden.
Waar iedereen stopt met roken, mindert met alcohol, vet eten
en alle dingen die het leven zo de moeite waard maken, doen wij
geen poging meer.
Waarom zouden we? De meesten zullen op 5 januari toch weer
een Big Mac naar binnen werken, die vast goed zal vallen met zes
Jägermeister achter de kiezen. Je laten verleiden is de makkelijke
weg kiezen, geen weerstand bieden tegen de impulsen. Toch
staat juist dat vaak gelijk aan genieten.
Het verleidingsspel zelf is helaas heel wat minder makkelijk. Met
een simpele ‘kom je hier vaker’, red je het niet in de jungle van
lust. Onder het mom wie niet waagt wie niet wint, worden er
bedroevende openingen voor de zin in een lekkere nacht bedacht.
‘Ik dacht dat spetters alleen uit de kraan kwamen.’
‘Jij ziet er opvallend uit.’
‘Hee, neuken?’
‘Is je vader soms DJ, want je bent een plaatje.’
‘Ik ben Tarzan, wil jij aan mijn liaan slingeren?’
De grote verleiders hebben hun technieken echter zo verfijnd, dat
volgens hen een eenvoudige ‘hoi’ nog het meeste oplevert.
Dit jaar wordt een makkie.
De hoofdredactie
08
12
08 Strikdiploma
Versieren is door zogeheten pickup artists verheven
tot een heus beroep. Zij leren de hopeloze man de fijne
kneepjes van het sjansen. ANS onderzocht het fenomeen
en keek een dag mee met de versierkunstenaars.
12 De kracht van de onwerkelijkheid
Animators Job, Joris en Marieke zijn onder andere verantwoordelijk voor de clip bij het lied Ik neem je mee van
Gers Pardoel. Deze maand staan ze met een korte animatiefilm op de lijst voor een Oscar. Meer over hun werk,
inspiratie en toekomstplannen lees je op pagina 12.
18 Illegaal aan de Waal
In Nijmegen leven ongeveer 150 illegalen. Zij mogen niet
werken of studeren en staan als het ware buiten de samenleving. Hoe worden zij opgevangen in onze stad en hoe ziet
hun leven er uit?
22 Maakbaar cabaret
Carolien Borgers staat deze maand met haar nieuwe
voorstelling Zeker Weten op de Nijmeegse planken. In de
show reflecteert ze op de maakbaarheid van het leven.
‘Het is de meest persoonlijke voorstelling die ik tot nu toe
heb gemaakt.’
04
05
07
15
16
21
26
28
30
31
32 16
Tentamenstress
Binnenstebuiten
Laatste Oordeel
Gonzo
Middenpagina
De Graadmeter
Enerzijds Anderzijds
Stamgasten
Colofon
Crypto
Gevonden Voorwerp
21
Tekst:
Redactie/
Illustratie:
RensKarlijn
van Vliet
Tekst:
Redactie/
Illustratie:
LukANS-Online.nl
ANS-Online.nl
P. 03
P. 3
niet
Gelijkwaardig fruit
Het hbo doet zeker niet onder voor de universiteit,
beargumenteert collegevoorzitter Boele van de HAN in
de Enerzijds Anderzijds van deze maand. Hoe? Door
de uitdrukking ‘appels met peren vergelijken’ even een
klein beetje aan te passen. ‘Het is eigenlijk precies hetzelfde als met appels en peren, de appel moet alleen
niet tegen de peer zeggen dat hij beter is. Beiden zijn
belangrijke fruitstukken’, aldus Boele. Deze vergelijking is werkelijk zo krom als een banaan. We kunnen
nu een grap maken over het hbo en verbanden leggen,
maar dat vinden zelfs wij te flauw.
ans
Ook in december stond de nieuwsmachine niet stil. Zo
lag Studentenvakbond AKKU in de clinch met vervoerder
Breng, nadat deze opperde de Heyendaalshuttle uit de
dienstregeling te willen halen of de reiskosten van een ritje te verhogen. Daarnaast besloot het College van Bestuur
de judicia bene meritum en summa cum laude af te schaffen, voortaan worden strebertjes dus niet meer beloond
voor hun hoge tentamencijfers. Ten slotte kregen studentenvertegenwoordigers tegen het leenstelsel onverwachts
bijstand van de European Students’ Union, een koepel van
47 Europese studentenorganisaties. Wat gebeurde er nog
meer op ANS-Online?
Doorklikken
Tijdens de kerstvakantie blikte ANS met een scala aan
lijstjes terug op het afgelopen jaar. De kerstmaand is de
ideale aanleiding om de tijd te nemen voor interessante,
hilarische en baanbrekende ANS-interviews. Aanrader is
het gesprek met Maxim Hartman, die beweerde dat homo
worden toch echt de enige manier is om te ontsnappen
aan de machtsovername van vrouwen. Ga daarnaast eens
zitten voor interessante reportages over het Nijmeegse
straatmuzikantenleven en het drugsgebruik van studenten
aan de RU.
Boze bèta’s
ANS begrijpt natuurlijk dat wie kaatst, de bal kan
verwachten. Na afronding van het openingsartikel over
dubbele tentamens, stonden er de volgende ochtend
boze bèta’s op de stoep. Of wij wel weten dat we met
ons artikel alleen maar meer schade aanrichten?
Docenten die zich namelijk aangevallen voelen door
het stuk, kunnen ineens heel wat minder meewerkend
worden als het om tentamens gaat, lieten de boze FSRleden ons weten. Precies het punt van het stuk lijkt ons
zo. Des te meer reden om eens te kijken naar een formele regeling die het probleem met dubbel geplande
tentamens op zou kunnen lossen. ANS
Nieuw jaar, nieuwe kansen
Met het nieuwe jaar voor de deur, bedacht ook ANS
goede voornemens. Wederom zullen dit jaar de rubrieken ANS luistert, Uit de oude doos en Ondertussen bij de
revue passeren. De laatstgenoemde licht iedere maand
kleine studentenorganisaties uit. Eerder kwamen Theatersportvereniging Buiten Bereik, Kaizen – de Mixed Martial
Arts-vereniging – en het studententeam van Unicef al
voorbij. Daarnaast kan de Nijmeegse student ook in 2015
terecht op ANS-Online voor het snelle nieuws en toffe
interviews. ANS
Op de hoogte blijven van al het studentennieuws?
Check dan www.ans-online.nl, volg ons op Twitter
(twitter.com/ANS_Online) of like de ANS-pagina op
Facebook (facebook.com/ANSnijmegen).
Dubbele tentamens Tekst: Anne van Veen/ Illustratie: Rens van Vliet
P. 4
Tentamenstress
Nominaal studeren wordt steeds belangrijker, maar met dubbel geplande
tentamens, wordt het wel heel lastig om het diploma binnen de vastgestelde tijd te halen. Waarom is er bij de meeste faculteiten geen officiële
regeling die dit probleem aanpakt?
Bij studenten die naast studeren graag hun cv willen
uitbreiden of gewoon veel bier willen drinken, wil er
nog wel eens een studiepunt door de vingers glippen. Door vervolgens de niet gehaalde vakken het
volgende jaar te herkansen, komt het regelmatig voor
dat studenten meerdere tentamens op hetzelfde tijdstip
gepland hebben. Vooral bij de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica (FNWI) komt
dit probleem regelmatig voor, omdat de faculteit door
de vele vakken met maar 3 studiepunten veel tentamens moet roosteren. Niet alleen de hardwerkende of
luie student kampt met dit probleem. Studenten binnen
de FNWI hebben te maken met veel keuzevakken uit
verschillende jaarlagen en kunnen daardoor in een
doolhof van tentamenplanningen terechtkomen. Binnen
deze faculteit is er voor het probleem van de dubbele
tentamens geen officiële regeling getroffen. Dit leidt
er regelmatig toe dat studenten moeten kiezen tussen
de twee tentamens. In de tentamenperiode is stress
normaal, maar stress bij het kiezen tussen tentamens,
is natuurlijk een heel ander verhaal. Het is van groot
belang dat de RU studenten geen tentamenmogelijkheden onthoudt door tentamens op hetzelfde tijdstip
in te plannen en hier vervolgens geen regeling voor te
treffen. Helaas is dit nu wel het geval.
Dubbel geplande tentamens
Jeroen van de Wiel, assessor bij de faculteit vertelt
dat dubbel geplande tentamens binnen de FNWI
inderdaad voorkomen, ook binnen hetzelfde vakkenpakket: ‘Omdat de FNWI 1074 tentamens per jaar
moet roosteren, is het onvermijdelijk dat er een paar
op hetzelfde moment plaatsvinden.’ Zo vertelt Lisa de
Jong (21), student Moleculaire Levenswetenschappen,
dat het haar bij het afronden van het vorige blok lastig
werd gemaakt en dat ze moest kiezen tussen twee tentamens: ‘Gelukkig heb ik het gekozen vak wel gehaald,
want ik heb gezien dat de herkansingen van dezelfde
twee tentamens de volgende periode weer tegelijk zijn
ingepland.’
Officieuze regeling
Het is begrijpelijk dat er bij de FNWI door de grote
hoeveelheid tentamens en de vele keuzevakken overlap in de tentamenperiode plaatsvindt. Wat kunnen
studenten doen om dit probleem op te lossen? Mike
Eijbersen, vicevoorzitter van de Facultaire Studentenraad (FSR), vertelt dat de FSR nooit klachten over
dubbel geplande tentamens binnenkrijgt: ‘Wanneer
studenten dit probleem tegenkomen, kunnen ze het
eigenlijk altijd met de docent regelen. Als dit niet
werkt kunnen ze bij de examencommissie aanspraak
maken op de hardheidsclausule die in de Onderwijsen Examenregeling (OER) staat.’ Deze meldt dat de
examencommissie in bijzondere gevallen ten gunste
van de student kan afwijken van de OER. Eijbersen
vindt deze oplossing overigens beter dan het instellen
van een officiële regeling: ‘Onderling kunnen problemen heel gemakkelijk worden opgelost.’ Studieadviseur Gerrie Coppens vertelt een heel ander verhaal:
‘Wij kunnen niks voor studenten met dubbel geplande
tentamens doen. Ze moeten deze kwestie samen met
de docent oplossen of ze zullen moeten kiezen welk
tentamen ze gaan maken. Deze laatste optie komt per
jaar helaas meerdere keren voor.’ De geluiden over de
dubbele tentamens zijn tegenstrijdig. Misschien weten
studenten niet dat ze met hun problemen bij de FSR
aan kunnen kloppen? Veel belangrijker: waarom, als
het probleem toch altijd opgelost zou kunnen worden,
bestaat er niet gewoon een eenduidige formele regeling voor?
Studentenservice
De Faculteit der Managementwetenschappen is de
enige faculteit aan de RU die een officiële regeling
voor het probleem van de dubbele tentamens heeft
Column Manu Compen
P. 5
Binnenstebuiten
Het leven van een bèta gaat niet altijd over rozen. Natuurkundestudent Manu trekt over het hobbelige pad van het
Huygensgebouw naar de rest van de wereld. Hieronder zijn
verslag.
vastgesteld. Als studenten binnen deze faculteit meerdere
tentamens op hetzelfde moment hebben, kunnen ze digitaal een formulier invullen. Studenten hebben dan de mogelijkheid, mits de twee tentamens binnen de faculteit vallen, om beide tentamens in de ochtend, middag of avond
te volbrengen. De student maakt ze in hetzelfde lokaal en
mag deze tussendoor niet verlaten. Hoofd onderwijsmanagement van de Managementfaculteit, Ward Kelder, geeft
aan dat deze regeling op verzoek van studenten in het
leven is geroepen. ‘De regeling bestaat al een aantal jaar
en wordt gemiddeld door vijf studenten per tentamenperiode gebruikt. Alleen studenten binnen de faculteit
kunnen er gebruik van maken, omdat de hoeveelheid
gedoe anders onevenredig groot wordt. Hier zitten de
studentenadministraties van de verschillende opleidingen dicht bij elkaar en kunnen de kwesties zo besproken
worden’, aldus Kelder. De afstand tussen studentenadministraties bij andere faculteiten zou het vaststellen van een
officiële regeling niet moeten tegenhouden. Een mailtje is
immers zo verstuurd. Kelder: ‘Een dergelijke procedure
kost natuurlijk extra geld, maar het is wel een service aan
de studenten. Ik denk dat ze bij andere faculteiten geen
officiële regeling hebben vastgesteld, omdat daarbinnen
verschillende onderwijsinstituten met andere afspraken
bestaan.’ Dit gebrek aan flexibiliteit is een probleem en
het is jammer dat studenten hier de dupe van worden. De
signalen over de oplossingen bij dubbel geplande tentamens zijn niet eenduidig en officieuze regelingen kunnen
tot teleurstellingen leiden. Het is te hopen dat studenten in
de toekomst niet meer hoeven kiezen tussen tentamens,
zodat zij zelf kunnen bepalen of ze een tentamen gaan
maken of niet. ANS
De naam Lisa de Jong is op verzoek van de geïnterviewde
gefingeerd.
Aan slome fietsers heb ik een hekel. Als iedereen twee keer
zo snel zou fietsen, zouden we allemaal drie keer sneller bij
onze bestemmingen aankomen. Tenminste, dat denk ik altijd
als op weg naar college ‘t stoplicht voor m’n neus naar rood
verspringt. Ik vervloek dan, terwijl ik ongeduldig op het zwarte
knopje ram, iedereen die mij op mijn tocht vertraagd heeft.
Dat opaatje die zijn hond niet aan de lijn hield, die scholieren
die met z’n vieren naast elkaar fietsten en die importstudent
die als een dronken schipper het fietspad aflaveerde. Vooral
semi-oma’s die met hun zoemende fietsen inhalen om hierna
voor me te blijven hangen, halen het ergste in me naar boven.
De wereld is te klein voor zoem-oma’s. Ik snijd ze af en kijk
niet meer om.
Deze bitterheid is het resultaat van jarenlang niet meer gewonnen te hebben. Op zondagochtend verlies ik meestal van
een elftal doorgezakte slagers en marktmannen uit Weurt of
Beuningen en doordeweeks verlies ik elke keer als ik bij een
werkcollege een of andere vergelijking niet weet op te lossen.
Opeens word ik ingehaald door een bekend gezicht. Reflexmatig begin ik harder te trappen. Ik zag haar bij m’n P-uitreiking een paar dagen geleden. Ze had een jaar sneller dan ik
haar propedeuse in de wacht gesleept. Daarbovenop had ze
ook haar P Wiskunde gehaald. Summa cum laude. Ik weiger
ook nog eens op de fiets door dit meisje ingehaald te worden.
Ze slaat rechtsaf waar ik rechtdoor ga. Ironisch. Stom wijf. Ik
zet hard aan en kom haar een kruispunt later weer tegen. Met
kreunende fiets kom ik net iets eerder bij de fietsenstalling
aan. Ik ben opgelucht, maar een overwinning voelt anders.
Stoïcijns kijkt ze recht vooruit wanneer ze de stalling binnenkomt. Alsof onze race nooit was. De gedachte dat ze niet
haar best heeft hoeven doen om het me zo moeilijk te maken,
irriteert me. Nadat we onze jassen hebben opgehangen, gaan
we andere kanten op.
Aangekomen bij m’n werkcollege verlies ik na een paar minuten de aandacht als de eerste opdracht niet lukt. Zij zal al wel
bijna klaar zijn met dit werkcollege.
‘De Argentijnen kennen niet van jou winnen, maar je kunt
wel van hun verliezen’, zei Cruijff ooit. Maar tijden veranderen. Ooit. Voor mij misschien komende zondagochtend tegen
Bemmel. Tot die tijd moet ik leren verliezen.
Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl
P. 6
ansjes
Een Ansje mag maximaal 35 woorden bevatten en kost 5 euro voor
studenten en 10 euro voor externen. De waarde van de aangeboden goederen mag de 900 euro niet te boven gaan. Mail naar:
[email protected]
ARGENTIJNSE TANGO, een krachtige en gevoelvolle improvisatiedans. Misschien iets voor jou? Kom dan naar een gratis proefles op 19 of 20 januari. Bijna 50% studentenkorting op onze
cursussen. Kijk voor meer informatie op: www.tangopassie.nl
Concert Nijmeegs Studentenkoor Alphons Diepenbrock,
zaterdag 24 januari 2015, 20.00 uur. Antonius van Paduakerk,
Nijmegen. Fauré, Requiem; Martin, Mis voor dubbelkoor. Voorverkoop: €5*/€10, deur: €8*/€12 (*studenten). Reserveren: www.
nskad.nl of 06-23258639.
Tekst: Bas van Woerkum/ Foto:
Marit
Willemsen
Laatstemet
Oordeel
Leef,
woon,
werk, feest...
ANS
P.P.77
het
laat
ste
oor
deel
Studie:
Bestuurskunde
College:
Vergelijkende bestuurskunde, 2 december, 10.45-12.30, TvA 4.00.05
Docent:
Dr. U.D. Pape
Uitstraling:
Onzekere beginneling
Publiek:
Genadig gehoor
Inhoud:
Kleurloze vergelijking
Eindcijfer:
4,5
Duffe opsommingen of ultiem entertainment?
Iedere maand verschanst ANS zich in de
collegebanken om een genadeloos oordeel
te vellen over het onderwijs aan de RU.
De wijzers van de klok naderen kwart voor elf. Terwijl studenten weddenschappen afsluiten over hoe lang ze het college dit keer vol zullen houden, komt de
beginnende, Duitse docent Ulla Pape binnen. Ze oogt rustig en lijkt klaar voor
het college. Uit het lawaai in de zaal blijkt echter dat de studenten dat niet zijn
en Pape’s openingswoorden verdwijnen in het rumoer. Geduldig wacht ze tot
het stil is. Op de PowerPoint-presentatie is het programma van vandaag te lezen:
‘internationale vergelijking van verzorgingsstaten’ en ‘sociale kwetsbaarheid in
Europa’. Passief staand met één hand in haar broekzak begint de docent de slides te becommentariëren. Erg vloeiend is het verhaal niet. De zinnen zijn soms
moeilijk te volgen en worden regelmatig onderbroken door een ‘ehm’. De met
tekst volgepropte dia’s worden grotendeels voorgelezen en daardoor vormt het
een levenloos geheel. Ook de technologie zit niet mee. Na Pape’s opmerking ‘ik
zet even dit ding aan’, doelend op de beamer, blijft het beeld zwart.
Het college is langdradig. Verschillende staatsvormen passeren één voor één
de revue, maar op een laag tempo. Bovendien gebruikt Pape vrijwel de gehele
tijd niet meer dan de vierkante meter waarbinnen ze haar verhaal begon.
Ondanks dat Pape vaak op zoek is naar de juiste woorden, is de aangeboden
informatie toch goed te begrijpen. Adam Smith en Karl Marx komen aan bod,
maar de inhoud is van middelbare schoolniveau. Vanzelfsprekend is iedereen al
bekend met termen als ‘vrijemarkteconomie’ en ‘klassenstrijd’. Na een half uur
blijkt dat de studenten het beantwoorden van WhatsApp-berichten belangrijker
vinden dan wat Pape te vertellen heeft, maar wanneer ze polst of er nog vragen
zijn brengt het publiek nog enkele onduidelijkheden naar voren. Deze worden
vriendelijk en geduldig door de docent verhelderd. In gebrekkig Nederlands
beëindigt ze vervolgens de eerste helft: ‘Dan is het nu half, ik stel voor dat we
pauze maken.’
De tweede helft gaat op dezelfde voet verder. Hierdoor lukt het de toehoorders
niet om deze helft de aandacht er nog bij te houden. Pape lijkt dit op te merken en probeert wat meer interactie te creëren door vragen te stellen. ‘Kunnen
jullie bedenken waarom Nederland tussen twee maatschappijmodellen inzit?’
Of al deze bestuurskundigen hebben nog nooit van het Nederlandse systeem
gehoord, of ze hebben geen zin om buiten hun WhatsApp-groep te reageren.
Klokslag half een worden de collegeblokken en laptops met veel lawaai opgeborgen, terwijl Pape nog een tevergeefse poging doet om dat geluid te overstijgen. Het mag niet baten, de studenten vinden dat het college lang genoeg heeft
geduurd.
Het Laatste Oordeel der Studenten
‘Het college is al stukken beter geworden doordat ze niet enkel haar presentatie
voorleest’, vertelt een student, maar anderen geven aan dat er duidelijk nog het
een en ander te verbeteren valt. De studenten zijn het er over eens dat Pape’s
verhaal eentonig en langzaam verliep. ‘Het college mag met iets meer tempo
gegeven worden’, stelt een ander. Over de intenties en het kennisniveau van
Pape bestaan echter geen twijfels. ‘Ze is begaafd en intelligent, het schort alleen
aan de presentatievaardigheden.’ Een andere student deelt deze mening: ‘Haar
bedoelingen zijn goed en haar kennisniveau is op pijl, maar volgens mij heeft ze
het gewoon niet in zich om goede hoorcolleges te geven.’ ANS
Sjansen doe je zo Tekst: Marit Willemsen/ Illustraties: Sanne Reckman
P. 8
Strikdiploma
Elke vrouw kunnen krijgen die je maar wilt, het is de droom van iedere
heteroseksuele man. Pickup artists zijn getrainde verleiders, die hun
versiertechniek tot in de puntjes hebben verfijnd en de trucs doorgeven aan hopeloze heren. ‘Ik kan zo honderd vrouwen neuken als
ik zou willen, maar dat is niet meer boeiend.’
ANS-Online.nl
P. 9
‘Hoi. Niet schrikken, ik wil je alleen iets vertellen.’ Een mooi
meisje stopt midden in de drukke winkelstraat en kijkt
verbaasd op naar de jongen die haar aanspreekt. ‘Ik wilde
even zeggen dat je er leuk uitziet. Aan je kleding te zien
ben jij een creatief type.’ Het beeld van het YouTube-filmpje
waarop het tafereel te zien is, schokt een beetje als er wordt
uitgezoomd. Het meisje blijkt stiekem te worden gefilmd.
Een paar minuten later legt de jongen in het filmpje, in de
pickup wereld bekend als Scrubdoc, uit hoe hij er uiteindelijk in slaagde het telefoonnummer van het nietsvermoedende meisje te bemachtigen. Wie zich enigszins verdiept
in de wereld van het getraind versieren, ook wel de pickup
artists community (PUA) genoemd, zal om de oren geslagen
worden met filmpjes die een dergelijke inhoud bevatten.
Ze zijn een hulpmiddel om de zogeheten ‘techniek’ van het
verleiden te leren aan mannen die maar niet aan de vrouw
kunnen komen.
‘Ik was achttien, maagd,
gefrustreerd en depressief.’
Een aantal maanden geleden werd het fenomeen in één
klap berucht, toen beroemde pickup artist Julian Blanc een
schokkend filmpje en vrouwonterende tweets online zette.
Blanc loopt door de straten van Tokio, grijpt willekeurige
vrouwen en duwt ze naar zijn kruis. Dit alles om te laten zien
dat Aziatische vrouwen ‘makkelijk’ te krijgen zijn.
De wereld werd na dit voorval opgescheept met een vrij
eenzijdig beeld van de pickup scene. De versierderswereld
zou het misbruiken van vrouwen verheerlijken en vrouwen
als ondergeschikt behandelen. Wat zijn precies de motieven
van zowel pickup-artiesten als volgers van de community en
is het negatieve beeld terecht?
Klandizie
‘Het casino is de perfecte plek als je een hoop dates hebt.
Omdat de drankjes gratis zijn loopt het niet zo op in de
kosten’, vertelt Smoothdoc terwijl hij een drankje bestelt. Hij
is mede-eigenaar van het bedrijf DatingDoctors, dat sinds
2005 mannen coacht op versiergebied. ‘Toen een vriend mij
benaderde met het idee voor het bedrijf, dacht ik: “Waar
slaat dit in godsnaam op?”’, vertelt hij lachend. Waar het fenomeen in Amerika allang bekend was, verkende de heren
in Nederland onbekend terrein. Dit bleek goud. Inmiddels
kan Smoothdoc leven van zijn bedrijf en heeft hij vijf pickup
artists in dienst, waaronder Scrubdoc. Mede door het heersende taboe gebruiken beiden een pseudoniem wanneer
zij vrouwen jagen.
De mannen die bij de ‘doctors’ aankloppen voor hulp, zijn
de wanhoop nabij als het op de andere sekse aankomt.
Sommigen zijn op latere leeftijd nog maagd of worden
geremd door een stoornis als autisme. De meesterversierders vertellen dat ze opvallend veel mannen met een hoge
intelligentie, zoals raketgeleerden en ICT-experts tot hun
klandizie mogen rekenen. De casanova’s op sokken kunnen
bij het bedrijf terecht voor een-op-een coaching, workshops
Sjansen
doe je
zo Tekst:
Marit
Willemsen/
Illustraties: Sanne Reckman
Leef, woon,
werk,
feest...
met
ANS
P.P. 10
10
waarin ervaringen worden gedeeld, zelfhulpboeken- en
filmpjes en de nodige praktijkervaring op straat. Coach
Scrubdoc is zelf een schoolvoorbeeld van een ‘geslaagde’
klant. ‘Ik was achttien, maagd, gefrustreerd en depressief ’, vertelt hij. Scrubdoc zocht online naar tips en kwam
terecht op een forum waar DatingDoctors actief was. Nu is
de leerling, meester geworden.
Oppikken en wegwezen?
Terwijl Scrubdoc zijn telefoon checkt op Tinder-berichten,
schuift een student van de DatingDoctors aan. ‘Heb je nu
eindelijk een logopedist gebeld?’, vraagt Smoothdoc en
slaat hem op de schouders. ‘Dat binnensmonds praten
moet je echt afleren.’ Jordi – die zijn achternaam liever
niet prijsgeeft – mompelt een excuus. ‘Ik durf me nu al wat
meer over mijn angst om vrouwen aan te spreken heen te
zetten’, legt hij uit. ‘Mijn doel? Ik hoop vooral dat ik na dit
jaar de beste versie van mezelf ben.’
Hoewel dit wat pretentieus klinkt uit de mond van een
student versierkunde, is het een zin die je overal in de
community tegenkomt. Dit terwijl het woord pickup suggereert dat het enige einddoel van een cursus gewoon
veel neuken is. Deels is dit zeker het geval. Zo beweert de
site van DatingDoctors onder andere dat een op de acht
deelnemers de nacht na een bijeenkomst seks heeft met
een vrouwen en het bedrijf heeft zelfs een niet-goed-geldteruggarantie. ‘Zeker in het begin dacht ik dat ik mannen
wel even zou leren hoe ze vrouwen moesten versieren’
vertelt Smoothdoc. ‘Ik strooide met termen als ‘vrouwen
neuken’ en ‘krikgarantie’, precies de voorbeelden die
tegenstanders aanhalen wanneer ze het over de objectificatie van vrouwen hebben.
‘Als je alleen seks wilt, kun
je net zo goed naar de
hoeren gaan.’
Dat meer mensen niet gediend zijn van de versierpro’s
blijkt als de coaches en student Jordi een drukke winkelstraat in Rotterdam op trekken. ‘We hebben het wel eens
aan de stok gehad met het hoofd van de beveiliging en de
politie’, zegt Smoothdoc. ‘Toch doen we niets verkeerd, we
raken niemand aan.’ Hij spot een aantrekkelijk meisje dat
ongeveer twintig jaar jonger is dan hij en stapt er zelfverzekerd op af. Hij blijft wat praten, de beleefde afwijzing
die volgt deert hem niet. Jordi is een stuk nerveuzer
en loopt eerst een paar minuten achter een meisje aan,
waarna ze van zijn tikje op haar rug verschrikt omkijkt en
zich snel uit de voeten maakt.
De ‘docs’ zijn ondanks het fanatieke vrouwenjagen, wat
door critici als oneerbiedig wordt gezien, geen fan van
Blancs ‘methodes’. Scrubdoc probeert Blanc eerst nog te
verdedigen, maar zijn collega houdt hem tegen: ‘Jij hebt
veel te veel aan de pickup scene te danken, daarom denk
je zo.’ ‘De community bestaat eigenlijk uit nerds aan de
ene kant, en meesterversierders aan de andere’, meent
Scrubdoc. ‘Dat werkt haantjesgedrag in de hand. Als “gewone” mannen onder elkaar over vrouwen praten zal dat
al vaak op een grove manier gebeuren. Alle mannen doen
dit, vrouwen geloven het alleen niet omdat ze er nooit
bij zijn. Wij houden trouwens echt van vrouwen. Als je ze
niet als mens ziet, kun je ze ook niet versieren.’ Niels (23)
meent dat een meesterversierder wel met andere ogen
naar een vrouw kijkt. Hij was twee jaar lang moderator van
de pickup forum Masterflirt en studeert aan de RU. ‘Als je
eenmaal in de pickup wereld bent gezogen, is het moeilijk
om vrouwen niet te analyseren.’
Psychologie met een prijskaartje
Termen als ‘krikgarantie’ gebruikt Smoothdoc inmiddels
niet meer. ‘Toen ik pas begon, konden mannen tot mijn
grote frustratie mijn technieken niet zomaar nabootsen.
Dan bleek er meer aan de hand dan alleen onhandigheid
met vrouwen. Veel klanten zijn gepest of hebben nooit een
vaderfiguur gekend en dat heeft invloed op hun omgang
met vrouwen.’ Na een opleiding psychotherapie boort de
Doc tegenwoordig ook het diepere probleem aan, naast
ANS-Online.nl
Leef, woon, werk, feest... met ANS
P. 11
P. 11
extreemste gevallen gewoon standaard dingen en zinnen
uit je hoofd. Dit probeer je uit op honderden vrouwen totdat
je jouw variaties ontdekt. Ik heb het geprobeerd, maar het
was niks voor mij.’ Hij legt uit dat er een aantal basisregels zijn. Zo is lichaamstaal belangrijk, moet de man veel
open, diepgaande vragen stellen en met een lage, rustige
stem praten. In tegenstelling tot de verwachting is enige
onzekerheid tonen geen probleem. ‘Wat is nu aantrekkelijker voor een vrouw?’, vraagt Smoothdoc. ‘Een man die zich
super macho gedraagt, maar dat eigenlijk niet is of een
man die toegeeft het best spannend te vinden met haar te
praten?’
‘Met een big smile breng je
de klootzakkerige
boodschap.’
het scoren van een nachtelijk avontuurtje draait veel om het
creëren van zelfvertrouwen. ‘Natuurlijk zet ik nog steeds
stoere termen op mijn site, want met zinnen als “we helpen
je met je pestverleden” trek je geen mannen aan.’
Meer zelfvertrouwen blijkt dus zeker zo belangrijk als veel
kunnen seksen, vindt ook Niels. ‘Als je alleen seks wilt, kun
je net zo goed naar de hoeren gaan’ meent hij. ‘Zeker als
je kijkt naar het prijskaartje van de seminars.’ Voor het geld
zou een man inderdaad heel wat bezoekjes aan een hoerenhuis kunnen brengen, een dag meelopen met de doctors kost zo’n 500 piek, een jaarprogramma meer dan 3000
euro. Naast het kweken van zelfvertrouwen en het scoren
van vrouwen kan het verbeteren van de flirttechniek ofwel
game een doel op zich zijn. Als ik zou willen, zou ik zo
honderd vrouwen kunnen neuken’, zegt Scrubdoc zonder
een spier te vertrekken. ‘Dat is echter niet meer boeiend.
Ik vind het veel leuker om een gesprek te kunnen voeren
met die ene mooie vrouw, terwijl niemand anders dat lukt.’
De aardige klootzak
‘Binnen de community bestaan verschillende stromingen’,
legt Niels uit. ‘Sommige vormen zijn pure manipulatie. Zo
kwamen er in de jaren tachtig zelfs hypnosetechnieken aan
te pas om een vrouw te krijgen. Tegenwoordig leer je in de
Om de zaak nog ingewikkelder te maken, is alleen lief en
aardig zijn juist niet de manier om te scoren. Het concept
van de ‘aardige klootzak’ is volgens Smoothdoc en Scrubdoc erg belangrijk. ‘Het probleem is dat de mannen op
onze cursus vrouwen op een voetstuk plaatsen en niet
als gelijke behandelen. Een vrouw merkt niet dat je lief
bent, wanneer je dat constant bent. Daarom kun je je soms
beter eerst een beetje “klootzakkerig” gedragen’, meent
Smoothdoc. Hoe tegenstrijdig het ook klinkt, het grote geheim blijft volgens beide heren positiviteit. Scrubdoc: ‘Met
een big smile en positieve houding breng je de “klootzakkerige” boodschap.’ Dit betekent echter niet schelden,
maar een reactie uit proberen te lokken. Praten in brutale
statements – ‘jij komt zeker uit Brabant’ – en soms flink
tegengas geven doet het hem. Smoothdoc: ‘Vrouwen willen
een man met ruggengraat en een hart.’
Succes gegarandeerd?
De grote vraag blijft natuurlijk, werken de pickup-methodes
echt? Een man die wil scoren, zal er zeker baat bij hebben. ‘Als ik met een vrouw op date ga, kan ik er honderd
procent zeker mee naar bed’, aldus Smoothdoc. De succesgarantie ligt deels in het feit dat de mannen, zeker in
het begin, wordt aangeleerd de trucs op zo veel mogelijk
vrouwen uit te proberen. ‘Het is gewoon krasloten afwerken’, meent Niels. Hierdoor krijgen de onervaren kerels
wel meer zelfvertrouwen en uiteindelijk een grotere kans
op een relatie.
Niels drukt zich wat voorzichtiger uit. ‘Als je bepaalde
trucjes aanleert en heel veel oefent, kun je absoluut meer
meisjes in bed krijgen. De vraag is echter of dit het meisje
is dat je wilt. Het verschil tussen een dronken meisje in de
club en iemand waar je echt verliefd op bent en je leven
mee wilt doorbrengen, is groot. Ik denk dat er geen enkele
jongen op deze campus rondloopt die “zomaar” het meisje
kan regelen waar hij van houdt.’ ANS
Interview Job, Joris en Marieke Tekst: Kim Saris en Annemarie Verschragen/ Foto’s: Fiona Müller en stcreenshot MUTE
P. 12
De kracht van de
onwerkelijkheid
Tekst: Kim Saris en Annemarie Verschragen/ Foto’s: Fiona Müller Interview Job, Joris en Marieke
P. 13
Deze maand hoort het trio Job, Joris en Marieke of ze naast een plek
in de top 10 daadwerkelijk een Oscarnominatie in de wacht slepen.
Ze produceren echter geen gewone films, maar laten computeranimaties tot leven komen. ‘Van de muziek en de karakters tot
de achtergrond, we maken alles zelf.’
Omringd door zeefdrukken, stoffen exemplaren van
animatiefiguren en een aantal publieksprijzen van internationale festivals,, werkt het trio Job Roggeveen, Joris
Oprins en Marieke Blaauw in hun Utrechtse studio nog
gauw een boterham met humus naar binnen. Hoewel de
hippe creatievelingen nog niet heel bekend zijn, is hun
werk dat wel. Onder de naam Job, Joris en Marieke zijn
ze verantwoordelijk voor de clip Ik neem je mee van Gers
Pardoel. Daarnaast is het trio onder andere bekend van
de animatie Bon Voyage waarmee de Tour de Francestart in Utrecht werd geïntroduceerd en de korte films
MUTE en A Single Life. De laatste draait momenteel voor
Gooische Vrouwen 2 en staat op de shortlist voor een Oscar. In hun werk combineren de dertigers zelfgemaakte
liedjes met computergeanimeerde poppetjes die verrassende avonturen meemaken. Terwijl het trio hun versgemalen bonenkoffie drinkt, vertellen ze vol enthousiasme
over hun creaties en toekomstplannen. ‘Met animatie kun
je het zo bont maken als je zelf wil.’
‘Als je animeren leuk vindt,
kun je beter voor jezelf
beginnen.’
Job, Joris en Marieke studeerden aan de Design Academy in Eindhoven, waar ze op de studentenkamer van
Joris veel films bestudeerden. ‘We kwamen erachter dat
de vormgeving en de acteurs er niet helemaal uitzagen zoals we wilden en besloten zelf clips te maken.
Animatie is dan een ideaal medium: van de muziek en
de karakters tot de achtergrond, we maken alles zelf ’,
vertelt Roggeveen. ‘In Nederland zijn er echter niet
veel Disney-achtige studio’s, dus als je animeren leuk
vindt, kun je beter zelf beginnen.’ De drie merkten al
gauw dat ze met het uitvoeren van betaalde en vastgelegde opdrachten niet konden laten zien wat ze kunnen.
Daarom begonnen ze met eigen projecten en korte
films zoals MUTE. Nadat een baby in een mes valt, komen simpele figuurtjes die niet kunnen praten erachter
dat ze een mond kunnen maken door zich te storten
in cirkelzagen, ventilators en scherpe keukenmessen.
‘Vroeger was het best pijnlijk dat niemand kende wat
wij met veel moeite hadden geanimeerd’, zegt Roggeveen terwijl hij naar een kast vol miniaturen van hun karakters kijkt. ‘Inmiddels kunnen we al veel noemen: van
muziekclips en reclames tot educatieve en korte films.’
Aandoenlijke animatie
Opvallend is de simplistische stijl die het trio hanteert.
Het werk kenmerkt zich door vrolijke en gekleurde
figuren zonder nek en vingers. Dat is een bewuste
keuze volgens Blaauw: ‘Onze karakters moeten niet te
menselijk worden. Neem de film The Polar Express, dan
denk ik: “Waarom doen ze dit niet met echte mensen?”.
Het is veel uitdagender om met zo min mogelijk details
een karakter neer te zetten, dat maakt het bovendien iconischer.’ Oprins ziet een ander voordeel van
animatie: ‘Je bent veel vrijer. Het was bijvoorbeeld niet
grappig geweest als we in MUTE een echte baby in een
mes hadden laten vallen.’ Door hun stijl is het inderdaad
mogelijk om met een twist rare verhalen te vertellen.
De korte film MUTE is misschien luguber, maar de muziek en stijl maken het grappig. Blaauw: ‘We vertellen
dat verhaal met schattige poppetjes, anders wordt het
eng en smerig.’ Roggeveen vult aan: ‘Muziek speelt in
onze stijl ook een belangrijke rol en kan voor de juiste
balans zorgen. MUTE is best gruwelijk, maar de vrolijke
muziek tempert dit.’
‘Onze karakters moeten
niet te menselijk worden.’
Geanimeerde set
De filmideeën van het trio ontstaan volgens hen heel
toevallig. ‘Het kan van alles zijn, we hebben geen boodschap die we willen vertellen. Zo hebben we MUTE
bedacht toen Joris een snee in zijn teen had, die we op
een mond vonden lijken. Toen we muziek luisterden en
de plaat oversloeg, bedachten we dat je daarmee zou
kunnen tijdreizen. Zo ontstond A Single Life, een film
Interview Job, Joris en Marieke
P. 14
waarin een meisje door haar leven skipt door middel
van een plaat’, vertelt Oprins. De animators zorgen
niet alleen voor de ideeën, maar ook voor de gehele
uitvoering. Blaauw: ‘Job doet de muziek, Joris de regie
en ik het script.’ Het animeren van 10 tot 20 seconden
film duurt een dag waardoor het trio beperkt is in de
hoeveelheid animatie die ze kunnen maken. ‘Eigenlijk
is dat ook wel goed, want anders zou Nederland ons nu
al beu zijn’, zegt Oprins zelfverzekerd. Het animeren
duurt zo lang omdat het een ingewikkeld proces is.
Vroeger werkte het drietal met zelfgemaakte poppen
en de trage en complexe techniek van stop-motion: ‘Je
maakt een foto van een pop, beweegt de arm, maakt
wederom een foto en zo maak je een hele film. Als iets
moet veranderen of als je iets per ongeluk aantikt, moet
je opnieuw beginnen’, vertelt Oprins. Hierdoor is het
trio bijna volledig overgestapt op computeranimatie,
waarbij een echte filmset wordt gesimuleerd. Hierdoor
is het makkelijker om aanpassingen te maken. In een
programma bepaal je waar de camera staat, waar het
licht valt en zelfs van welke stof de kleding van karakters is gemaakt. Roggeveen wijst ook op een ander
voordeel: ‘Het maakt samenwerken makkelijker. We
kunnen nu tegelijk werken en dingen uitproberen.’
180 jaar kijkplezier
Aangezien Job, Joris en Marieke maar met z’n drieën
zijn, moeten ze selectief zijn in wat ze doen. Hiervoor
kijken ze niet naar wat het meeste geld opbrengt, maar
naar het potentiële bereik van de animatie. ‘Zoals Mulisch omschreef: je doet een paar uur over het schrijven
van een goede zin, die mensen in een paar seconden
lezen. Het bestede werk is dan eigenlijk niet de moeite.
Als je echter al die mensen bij elkaar optelt, kom je
op veel meer leestijd uit’, legt Oprins uit. Het trio heeft
Het animeren van 10 tot 20
seconden film duurt
een dag.
geluk dat hun stijl in de smaak valt en dat artiesten als
Gers Pardoel het aandurfden om hen iets te laten maken. ‘Ik neem je mee kostte twee maanden om te maken,
de kijktijd zit al op 180 jaar. Hoewel Pardoel in eerste
instantie zijn hoofd in de animatie te langwerpig vond,
heeft hij wel het risico genomen’, grinnikt Roggeveen.
Column Lotte Coenen
Leef, woon, werk, feest... met ANS
P. 15
P. 15
Volwassendromen
Het trio gaat zich in de toekomst op het buitenland richten.
‘We hebben in Nederland niet echt een animatiecultuur’,
legt Oprins uit. ‘Ik denk dat nu slechts tien procent van
onze kijkers Nederlands is.’ Blaauw: ‘Je ziet wel dat steeds
meer jongeren een eigen animatiestudio beginnen. Als je
echter verhalen wil maken, is het een groot risico om twee
maanden zonder inkomen aan je eigen film te werken.
Zeker als het Filmfonds geen subsidie geeft, moet je echt
achter je eigen idee staan om door te zetten.’ Na het succes
van MUTE en A Single Life willen de drie zich graag op de
langere animaties richten. Het verschil is echter dat lange
films in de bioscoop worden bekeken in plaats van online.
Oprins vertelt: ‘We willen een animatie maken die gericht is
op volwassenen. In Nederland belandt een dergelijke film
echter al snel in het filmhuis, dat ander en minder publiek
trekt.’ Hun toekomstdroom lijkt hen toch haalbaar: ‘Een volwassen animatiefilm zoals wij dat voor ons zien bestaat nog
niet, behalve in arty en zware vorm. Wij willen zoals Wes
Anderson – regisseur van onder andere Moonrise Kingdom
en The Grand Budapest Hotel - luchtige en bondige verhalen vertellen met oog voor details, maar dan in onze stijl.
We wachten nog op iemand die ons vraagt een bioscoopfilm te maken.’ ANS
Gonzo
‘Objectiviteit is een mythe’, aldus de grondlegger van
de Gonzojournalistiek. Een ieder die een verhaal schrijft
neemt bagage aan kennis en ervaringen met zich mee.
Lotte Coenen laat de objectiviteit varen en beschrijft het
alledaagse leven op haar manier.
‘Páááp, laat nou los.’ Ze vliegt voorbij op haar oranje
Loekie fiets. Hij geeft haar een flinke duw. Het zweet
staat op zijn voorhoofd. De eerste drie seconden gaan
perfect. De seconden erna is het vallen, tranen wegvegen en weer opstaan. Mijn kleine buurmeisje geeft niet
op en blijft proberen. Het eind van het jaar is in zicht en
ik zie het allemaal gebeuren vanuit mijn kamerraam. Ik
verlang terug naar achttien jaar geleden.
Tijdens de autoritjes naar opa en oma zaten mijn ouders
voorin de auto te kissebissen over de snelste route, terwijl ik uren tuurde naar de regendruppels op de autoruit,
die in mijn ogen een stiekeme wedstrijd zwommen. Bij
opa en oma kreeg ik dan appelsap en een Milky Way,
mocht ik opa’s piano slaan, hutten bouwen en aan het
eind van de dag samen met mijn kleine zusje het grote
tweepersoonsbed in kruipen. Onbewust genoot ik van
kleine dingen, die het leven zo waardevol maken.
Nu, geniet ik van het tafereel dat zich buiten afspeelt. Ik
krijg heimwee naar de zorgeloosheid van het kleine buurmeisje. Ze heeft geen vooroordelen. In haar ogen is alles
mogelijk en niets te gek. Verwonderd over de wereld om
haar heen speelt ze twintig keer hetzelfde spelletje en
leest haar moeder haar elke avond hetzelfde verhaal. Als
ze iets van iets vindt dan zegt ze dat. Schaamte kent ze
niet en liegen kan ze niet, want dan wordt papa boos.
Ik moet denken aan een citaat uit een van mijn lievelingsboeken: ‘Alles wat we doen, ook het mooiste, verliest
zijn oorspronkelijk zuiverheid in de alledaagsheid van de
herhaling’.We verwonderen ons niet meer over de regendruppels op het raam, het fietsen of de zoveelste keer
seks. Ik vraag me af wanneer we het zijn kwijtgeraakt,
het kind zijn. Als studenten met een rijke toekomst in ons
verschiet, verdrinken we onszelf in de stress. Laten we
onze angsten het leven inrichten. Langzaamaan worden
we geleefd en is van vanzelfsprekendheid in het leven
niets meer over. De momenten dat we genieten staan als
vaste tijdstippen in onze agenda’s.
Ondertussen gebeurt er buiten iets wondelijks in de
wereld van mijn buurmeisje. Joelend roept ze naar haar
vader. ‘Joehoe kijk, ik kan met zonder zijwielen fietsen.’
Mijn nieuwe voornemen voor 2015 is geboren.
ANStrolo
www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon
P. 16
Je toekomst staat blijkbaar in de sterren geschreven. Wat gaat 2015
jou brengen?
Steenbok (22 december t/m 20 januari)
In 2015 maak je keuzes en van sommigen zal je zelf ook versteld staan, van anderen zeker
niet. Je zal je vertrouwde huismerk vla verruilen voor de dure editie met bolletjes in plaats
van klontjes. Verder bezoek je iemand die je al een tijdje niet hebt gezien en wil je dat
voortaan zo laten. Omdat Jupiter nog steeds om de zon draait zal ook komend jaar de
Heyendaalshuttle weer overvol zijn. Vermijden dus.
Waterman (21 januari t/m 19 februari)
Ga helemaal los in de kroeg, maar drink genoeg water, man. Katers zijn voor
alleenstaande oudere vrouwen. Verdrink niet in het zelfvertrouwen. Arrogant
overkomen kan alleen als je daadwerkelijk wat hebt bereikt. Maar hé, jij voelt
toch al aan je water dat je geen succes zult hebben. En nee, drie studiepunten in een jaar halen, is niet iets om trots op te zijn.
Vissen (20 februari t/m 20 maart)
Ironisch genoeg word jij komend jaar door niemand aan de haak geslagen. Je vist
keer op keer achter het net. Het heeft ook te maken met je kledingstijl; die is zo
smakeloos als een slecht bereide pangafilet. Lichtpuntje: je kans op dood door
verdrinking is in 2015 nihil.
Ram (21 maart t/m 20 april)
Het jaar 2015 zal voor de ram in vuur en vlam staan. Geen lieve kusjes,
kaarsjes of rozenblaadjes dit jaar, maar heftige seks. Beukt Rammstein door je
speakers, ruk dan de kleren van het lijf van je wederhelft. Heb je die nog niet
gevonden, ga dan snel op zoek naar jouw stoeipoes of dekhengst en maak je
klaar voor de nacht van je natte dromen. Dus mannen; ram hem d’r maar in.
Stier (21 april t/m 21 mei)
Dit jaar worden de vakken Thermodynamica, Culture and Institutions, en
Shakespeare’s Plays & Contexts het helemaal voor jou. Of niet. Als een stier
op een rode lap ren je tevergeefs achter je studiepunten aan. Gelukkig hebben ze bij de Albert Heijn nog vakken voor je.
Tweelingen (22 mei t/m 21 juni)
Dit jaar krijgt het begrip holisme voor jou een zesde dimensie. Zet je leven op een lager
pitje en houd je in 2015 eens bezig met triviale zaken. Hoezo vak keuze? Bedenk liever
welke kleur je je muren dit jaar gaat geven en waar je je fiets moet parkeren om zo snel
mogelijk in de Stretto te zijn. Tip: houd basismenu 2 van de Refter vooral in de gaten,
deze gaat hard en krokant dit jaar.
ogie
Tekst: Redactie/ Illustraties: Josse Blase Horoscopen
P. 17
Ans deze maand
P. 17
Kreeft (22 juni t/m 22 juli)
De relatie zit in een sleur. Dump je high school sweetheart en duik op je medestudent. Maak je dus maar op voor een fijn potje scharen of een overdaad aan
leer. Of ga als je een lelijke Kreeft bent het Joris Ivensplein eens verkennen.. Zet
van tevoren wel even je Duo-lening op maximaal, want voor niks gaat de zon op.
Leeuw (23 juli t/m 23 augustus)
In 2015 zal je geluk in de sterren geschreven staan. Door alleen jezelf te zijn
ben je de koning van de campus. Je wint minstens drie loterijen. Ook komt er
eindelijk wat schwung in je liefdesrelatie met Taylor Swift en zal haar volgende
liedje niet over jullie break up gaan. Het zwaarste dat je dit jaar moet doen is het
opwarmen van je kipnoedels.
Maagd (24 augustus t/m 22 september)
In 2015 staat Venus in het derde huis. Een derde huis zul jij je voorlopig echter niet
kunnen permitteren, laat staan een kamer in Hoogeveldt. Die achtjarige bachelor met
bijbehorende studieschuld is je niet in de koude kleren gaan zitten. Geen nood, op
eBay is je maagdelijkheid goud waard. Heb je dit al verspeeld? Dan zit er niets anders
op dan de derde campuszwerver te worden.
Weegschaal (23 september t/m 22 oktober)
2015 wordt een zwaar jaar. Na het zien van een documentaire over de plofkip besluit je
over te stappen op een vegetarisch dieet. In maart zal je er echter achter komen dat je zowel een gluten-, noten- als lactose-intolerantie hebt opgelopen. Dat betekent dus extra veel
groentepakketten bestellen bij AKKU. Misschien kun je maar beter niets meer eten. Kom je
ook mooi van dat overgewicht af.
Schorpioen (23 oktober t/m 21 november)
Zou je alsjeblieft wat minder willen zeiken. Je vrienden worden moe van je steken onder
én boven water. Vooral je eeuwige zelfmedelijden op Facebook werkt vergiftigend.
Niemand is geïnteresseerd in je kleinzerige gejank en Within Temptation-video’s. Laat
die badkamerselfies overigens ook maar achterwege, daar wordt niemand gelukkig van,
behalve je stiefbroer dan.
Boogschutter (22 november t/m 21 december)
Het Grotiusgebouw speelt dit jaar een speciale rol in je relatie. Voor je grote
liefde is de bibliotheek een plek van grote passie. Tot de ellebogen in de
boeken zul jij je hoogtepunt bereiken. De mooie rondingen in die iets te
strakke broek spreken tot de verbeelding. Dit geeft jou mooi de kans om je
handwerk te verbeteren.
Illegaliteit in Nijmegen Tekst: Saskia Verheijden/ Illustratie: Sascha Wijnhoven
P. 18
Illegaal aan
In Nijmegen wonen ongeveer 150 illegalen. Omdat de overheid niets
voor deze mensen doet, komen zij terecht bij Stichting Gast. Depressie en angst komen veel voor: ‘Ik loop nooit door rood, straks
word ik opgepakt.’
Geen huis, geen geld, geen uitkering, niet mogen werken en geen recht hebben op onderwijs. Dit kenmerkt
het leven van een uitgeprocedeerde. Naar schatting
leven er honderdduizend mensen illegaal in Nederland. In Nijmegen wonen ongeveer 150 landlozen. Hun
rechten beperken zich tot juridische bijstand, medisch
noodzakelijke zorg en - voor kinderen tot 18 jaar - onderwijs. Hoe ziet het leven van deze mensen er uit?
De kleinste overtreding kan
een gevangenisstraf van
een jaar opleveren.
Te Gast
De gemeente Nijmegen mag van de overheid geen
geld uitgeven aan uitgeprocedeerde vluchtelingen.
Vanuit de gemeente wordt dan ook geen opvang geregeld. Een plek waar illegalen in Nijmegen wel terecht
kunnen, is Stichting Gast. Frans Houtbeckers, een van
de oprichters: ‘Wij vangen mensen op die geen recht
meer hebben op opvang en niet terug kunnen naar
hun eigen land, maar nog wel een reële kans hebben
op een procedure. Voor hen is geen plaats binnen
deze samenleving.’ Vandaag de dag vallen er ongeveer dertig mensen onder de zorg van Stichting Gast.
Twintig van hen worden dagelijks begeleid. Maarten
Geuzendam, coördinator PR-activiteiten van Stichting
Gast vertelt: ‘Illegalen onder dagelijkse begeleiding
krijgen 25 euro per week om te voorzien in dagelijkse
kosten en een kamer in een van onze huizen verspreid
over de stad. Omdat illegalen groot belang hebben
bij hun privacy, is de precieze locatie geheim. In de
woningen worden meerdere mensen ondergebracht,
waarbij ze,bij voorkeur een eigen kamer krijgen, om
in ieder geval een plek voor zichzelf te hebben.’ Om te
zorgen dat zij toch nog iets te doen hebben, regelen
wij voor hen baantjes waar geen werkvergunning voor
nodig is, zoals oppassen of poetsen bij bedrijven.’
Mensonwaardig
Eens per week kunnen de vluchtelingen in het Koffiecafé van de stichting gratis voedsel ophalen en ervaringen met elkaar delen. In het café geeft een vrouw
haar baby de fles en vertellen mannen elkaar sterke
verhalen. Vrijwilligers vragen oprecht geïnteresseerd
hoe het met de gasten gaat. Een van deze luisterende
oren is Maartje Janssens, cliëntbegeleider bij Stichting
Gast. ‘Ik heb momenteel twee cliënten voor wie ik een
soort maatje en tussenpersoon ben,’ vertelt Janssens.
‘Ik heb contact met VluchtelingenWerk Nederland,
hun advocaat en hun psycholoog. Het is pittig werk,
maar ik ben blij dat ik iets kan betekenen voor mensen
waar niets voor is geregeld. Wanneer ik word gebeld
omdat een van mijn cliënten is opgepakt, laat ik mijn
werk vallen. Het is mensonwaardig om illegalen zo aan
hun lot over te laten.’ Het gebeurt vaak dat uitgeprocedeerden worden opgepakt. Verblijven in Nederland
zonder verblijfsvergunning is niet strafbaar, maar een
uitgeprocedeerde kan, geheel tegenstrijdig, op elk
moment opgepakt worden. De kleinste overtreding kan
hen een onterechte gevangenisstraf van een jaar opleveren. Sheku, een van de cliënten van Stichting Gast,
roept paniekerig ‘Ik loop nooit door rood, dan word ik
opgepakt.’
‘Gelukkig kan ik af en toe
schoonmaken.’
Oost west, thuis best
Veel vluchtelingen willen niets liever dan terugkeren
naar hun eigen land, maar dit is vaak niet mogelijk.
Als de situatie in het land veilig wordt bevonden,
betekent dit niet dat persoonlijke veiligheid wordt
gegarandeerd. Ook hebben vluchtelingen vaak geen
paspoort van het land van herkomst. Soms zijn de
omstandigheden zo gevaarlijk dat de advocaat vindt
dat terugkeer niet mogelijk is en hoger beroep moet
ANS-Online.nl
P. 19
aan de waal
worden aangevraagd. ‘Je belandt dan in een lang proces.
Sommige uitgeprocedeerden wachten hier al tien jaar en
moeten misschien alsnog terug. In de tussentijd verspillen zij een deel van hun leven waarin zij hier niets op
kunnen bouwen’, aldus Janssens. Omdat verzetsgroepen
of oppositiegroepen sterk gericht zijn tegen terugkerende vluchtelingen, lopen illegalen in hun thuisland
groot gevaar. Houtbecker: ‘Vaak zitten teruggekeerden
ondergedoken, en zijn dus vluchteling in hun eigen land.
We horen zelfs af en toe dat zij worden gemarteld of
doodgeschoten.’ Asielzoekers die denken in een ander land wel een
verblijfsvergunning te krijgen, hebben pech: eenmaal
afgewezen in Nederland, is een nieuwe aanvraag in de
EU niet mogelijk.
Persoonlijk ongeluk
Sheku vertelt over zijn ervaringen als vluchteling: ‘Ik was
manager van een van de grootste hotels van Siërra Leone toen daar een burgeroorlog uitbrak. In 1999 werd de
hoofdstad overgenomen door rebellen en werden er in
minder dan twee dagen tienduizend mensen vermoord.
Omdat een hoop rebellen in mijn hotel zaten, waarvan ik
niet wist dat ze tot die groep behoorden, werd ik door de
familieleden van slachtoffers verantwoordelijk gehouden
voor de doden. Het was voor mij onveilig om te blijven.
Als het nú veilig zou zijn, zou ik direct terugkeren. In
Sierra Leone kan ik doen waarvoor ik gekwalificeerd
ben, ik heb namelijk economie gestudeerd. Mijn leven
bestaat nu uit een beetje lezen.’ Sheku kan, ondanks alles
getypeerd worden al een charmante, positieve dertiger:
‘Gelukkig kan ik af en toe schoonmaken bij een goede
vriend thuis.’ Dit optimisme geldt niet voor alle cliënten van Stichting Gast. ‘De meeste mensen zijn zwaar
depressief en angstig,’ vertelt Janssens. ‘ Veel illegalen
komen hun kamer niet uit.’
Toekomstmuziek?
Ondanks de Universele Rechten van de Mens, is de
overheid niet verplicht om deze mensen te helpen. In de
wetgeving staat niet vastgelegd dat er hulp aan illegalen
moet worden geboden. In de toekomst zal dit misschien
verbeteren aangezien het Europees Comité voor Sociale
Rechten van de Raad van Europa op 10 november berichtte dat Nederland illegalen onderdak moet bieden.
Dit is een advies, Nederland hoeft zich hier niet aan te
houden. Het is dus onduidelijk of de situatie voor illegalen in de toekomst zal verbeteren. ANS
Universitaire Studentenraad
Strategisch Plan
Afgelopen weken heeft binnen de centrale medezeggenschap
één thema de vergaderingen gedomineerd: het Strategisch Plan
2015-2020 (SP). Het SP is een visiedocument waarin het College
van Bestuur in grote lijnen aangeeft welke koers het de komende
vijf jaar wil gaan varen. De Universitaire Studentenraad heeft
daar samen met de Ondernemingsraad kritisch naar gekeken en
enkele belangrijke punten erin kunnen verwerken, mede dankzij
een College dat zich erg constructief opstelde. De belangrijkste
punten die bereikt zijn, hebben betrekking op de actieve
student en de rendementseisen. De actieve student was, met
uitzondering van medezeggenschappers en Honours-studenten,
niet terug te vinden in het Strategisch Plan. Dat was voor de USR
onacceptabel en we hebben ons dan ook hard ingezet om deze
groep studenten in het SP te krijgen, en met succes! Daarnaast
stond er in het concept Strategisch Plan dat de Radboud
Universiteit tot de top drie van Nederland moest behoren wat
betreft rendementen. Bezorgd over de eventuele verkiezing van
rendement boven kwaliteit heeft de medezeggenschap zich
hiertegen uitgesproken en is deze frase uiteindelijk verwijderd.
Mede hierdoor is er, ons inziens, een Strategisch Plan geschreven
dat een betere universiteit voor de komende jaren kan
garanderen en een universiteit die iedereen uitnodigt om deel te
nemen aan de ambitieuze, academische gemeenschap die de RU
wil blijven zijn.
(Advertentie)
Dag van de Medezeggenschap
Donderdag 11 december organiseerde de medezeggenschap de Dag
van de Medezeggenschap. De USR,
FSR’en en OLC’s sloegen de handen
ineen om de hele dag input te verzamelen van hun studenten. Dit om
een nog beter beeld te krijgen van
de pijnpunten die studenten ervaren, zodat die uiteindelijk verholpen
kunnen worden. ’s Ochtends, nog
voor het eerste college, werd er op
alle faculteiten (met uitzondering
van FNWI, daar vond de Dag van de
Medezeggenschap op 16 december
plaats) door alle medezeggenschapslagen koffie en thee uitgedeeld met
een stukje kerststol. In de middagpauze werd er warme chocolademelk
verzorgd en vanaf 16.00 uur was
er een borrel in het Cultuur Café.
Daarbij was ook Wilma de Koning van
het College van Bestuur aanwezig
om samen met ons van een glaasje
glühwein te genieten en allerhande
vragen te beantwoorden. Ook zijn er
gedurende de hele dag collegepraatjes gehouden.
NU!Medezeggenschap
Heb jij nog een kerstwens voor de
universiteit? NU!Medezeggenschap is
dé plek om jouw tips en verbeterpunten voor de universiteit door te geven.
Daarnaast kun je hier informatie
vinden over wat de USR doet maar ook
zien wat er speelt op jouw faculteit.
Like ons op Facebook, volg ons op
Twitter en bezoek onze website.
Website: www.numedezeggenschap.nl,
Twitter: @NUMedezeggensch, Facebook:
www.facebook.com/NUmedezeggenschap,
E-mail: [email protected].
Tekst: Saskia Verheijden/ Foto’s: Ilja van Hoek/ Illustraties: Joost Dekkers De Graadmeter
P. 21
De graadmeter
In het studentenleven zijn de mogelijkheden niet te overzien. Waar kun je
het beste wildkamperen, wat is het hipste kapsel en hoe scoor je het snelst
een bedpartner? In De Graadmeter onderzoekt ANS elke maand de opties.
Deze keer: Warme chocolademelk
Wat: AH Basic oplospoeder
Smaak: Chemische prut
Prijs: 0,19 euro per kop
Wat: Kruidige chocolademelk
Smaak: Engeltjesdiarree op je tong
Prijs: 0.95 euro per kop
Wat: Chocolade op een stokje
Smaak: Melk met chocolade
Prijs: 1,45 euro per kop
Mocht je geld op
zijn en snak je toch
naar een mok warme
chocolademelk, dan
kun je altijd nog kiezen
voor oplospoeder van
AH Basic. Voor 2,18
euro heb je 800 gram
oplospoeder, genoeg
voor maar liefst 55
bekers warme chocolademelk.
Helaas blijkt dit cacaogoedje een
enorme tegenvaller. Het bruine
mengsel heeft een vreemde, zurige
nasmaak en smaakt totaal niet
naar chocolade. Toevoegen van
nog meer poeder blijkt het goedje
helaas niet beter te maken. Wie
iets lekkers wil, zal toch iets dieper
in de buidel moeten tasten of de
drang naar chocolademelk moeten
negeren. Chocolademelk van AH
Basic is duidelijk niet de oplossing.
Kaneel en kardemom,
een soort gember, zijn
de kruiden die deze
chocolademelk een
oosterse touch geven.
Voor dit chocoladegenot zal je echter meer
moeite moeten doen dan
alleen een pak opentrekken. De bereiding blijkt
moeilijker dan gedacht: aangekoekte melk en een keuken vol
kaneel en suiker zijn het resultaat.
Ook slagroom kloppen zonder
mixer is voor het testpanel een hele
opgave. Je staat een kwartier te
vechten in de keuken, maar daarna
heb je wel iets overheerlijks. Door
de kaneel smaakt het als vloeibare
pepernoten en de kardemon geeft
het geheel zoals beloofd kruidig
smaakje. Een scheutje amaretto,
maakt dit vloeibare genot nog onweerstaanbaarder dan het al was.
Het is een hele opgave
om een blok chocola op
een stok te vinden. Na
een half uur de stad te
hebben afgestruind, vindt
het panel er toch een bij
Jamin en kan het testen
beginnen. Als je een
chocoshot nodig hebt, is
dit niet de ideale manier.
Het duurt namelijk een tijdje tot alle
chocola is opgelost. Het resultaat is
warme melk met bruine klonters.
Het mengsel smaakt, verrassend
genoeg, naar melk met gesmolten
chocolade. Eenzelfde effect kan
overigens bereikt worden door een
reep chocolade te kopen en deze
op te lossen in een beker warme
melk. Dit bespaart je een zoektocht van een half uur en heel wat
centen. ANS
Kijk voor meer warme chocolademelkideeën op
http://bit.ly/warme-choco
Tekst: Daan van Acht/ Foto’s: Simone Both Interview Carolien Borgers
P. 23
Maakbaar
cabaret
Cabaretier Carolien Borgers staat eind januari met haar nieuwe voorstelling Zeker Weten in de Lindenberg in Nijmegen. De
voormalig Wie is de Mol?-deelneemster zegt haar eigen stem op het
podium te hebben gevonden. ‘Een vaste code voor een goede grap
bestaat niet.’
‘Hopelijk zijn jullie ook ontsnapt aan die hoosbui?’ Carolien
Borgers kijkt naar de bijna lege glazen op tafel. ‘Jullie zitten
hier toch niet al lang?’ In café/restaurant Edel, een hippe en
tegelijkertijd statige tent in Amsterdam-West, zegt de cabaretière al haar interviews te geven. Ze woont er immers om de
hoek. Momenteel toert Borgers door het land met haar vierde
theatervoorstelling Zeker Weten.
Borgers bracht haar jeugdjaren door in Etten-Leur, waarna
ze op haar achttiende werd aangenomen op de Toneelschool
en vertrok naar het grote, onbekende Amsterdam. ‘De eerste
twee jaar van mijn opleiding kende ik alleen de route van mijn
huis naar school en terug, ik had nog nooit van het Rembrandtplein gehoord. I had no fucking clue.’ De opleiding aan
de Toneelschool betaalde zich uit en inmiddels heeft Borgers
landelijke bekendheid verworven, mede dankzij uitstapjes naar
radio en tv. Ze spreekt vol kennis en passie over persoonlijke
worstelingen, opvattingen en de verhoudingen binnen het
cabaretwereldje. Zeker Weten focust zich volgens Borgers op
de maakbaarheid van het leven. ‘Dit is de meest persoonlijke
voorstelling die ik tot nu toe heb gemaakt.’
‘Op jonge leeftijd gebruiken
jongens humor eerder dan
meisjes om zich staande te
houden.’
Liefdesverdriet
In haar nieuwe show zegt de cabaretier geïnspireerd te zijn
door de Amerikaanse opvatting dat, zolang je er maar hard
genoeg voor werkt, alles binnen handbereik is. Met deze
gedachte is ze zelf ook opgegroeid: ‘In de jaren tachtig waarin
ik geboren ben, leefde die instelling nog heel erg. In mijn voorstelling ga ik bij mezelf na in hoeverre wij als mensen daadwerkelijk invloed hebben op ons eigen leven en op de wereld.’ Een
bezoek aan Amerika kon, ter voorbereiding op het schrijven
van Zeker Weten, niet ontbreken. ‘Ik ben een halfjaar geleden
naar LA gegaan, waar je al gauw het idee hebt dat je vijf jaar
vooruit gaat in de tijd. De stad is tenslotte toch het bolwerk van
het sterrendom, de statusdrang die daar heerst is enorm.’ In
Amerika is het heel duidelijke dat die instelling je verder gaat
helpen. Ik was benieuwd naar welk effect dat op mij zou hebben.’
Het leven mag dan maakbaar lijken, toch wil Borgers met haar
voorstelling benadrukken dat niet alles te beïnvloeden is. Ter
illustratie noemt ze haar vader die dit jaar ziek werd. ‘Hij was
bij uitstek de man die predikte dat alles een keuze is. Op het
moment dat hij ziek werd viel zijn geloof weg, en daarmee ook
mijn geloof. Ik moest me opnieuw verhouden tot mijn leven
en mijn familie. Dat vormt de basis voor veel delen van mijn
voorstelling.’
Borgers heeft in de voorstelling nummers van haar nieuwe album De Andere Ik verwerkt, die op een pijnlijke maar ironische
wijze bleken samen te vallen met de insteek van Zeker Weten.
‘Mijn relatie liep op de klippen tijdens het maken van het album.
Het was bijna profetisch, het was al een break-up-plaat en kort
daarna ging het ook daadwerkelijk uit. Toen ik het album ging
opnemen, hadden de nummers een hele andere betekenis
gekregen. Ook liefde is een vorm van maakbaarheid die je niet
in de hand hebt. Langzaam drong het album zich op aan de
voorstelling, het moest er gewoon in. Uiteindelijk hebben we vijf
nummers gepakt die zich het meest toespitsten op de beëindigde relatie. Het is een blokje liefdesverdriet geworden.’ Snel
voegt ze er lachend aan toe: ‘Je snapt dat mijn volgende album
gaat over hoe ik een miljoen ga winnen.’
Menstruatiegrappen
In de media heerst de publieke opinie dat mannen grappiger
zijn dan vrouwen, hoe overtrokken deze mening ook is. Voelt
Borgers een zekere bewijsdrang ten opzichte van haar mannelijke collega’s? ‘Dat gevoel speelt zeker, alleen al om het feit dat
dit verschil telkens weer wordt benoemd tijdens interviews. Ik
vind het een goed onderwerp om te bespreken, omdat er wat
mij betreft wel een wezenlijk verschil bestaat tussen de ontwikkeling van de humor bij mannen en vrouwen. Al vanaf jonge
leeftijd gebruiken jongens humor eerder dan meisjes om zich
staande te houden; jongens moeten op het schoolplein stoer en
grappig zijn, meisjes vooral knap. Daarmee wil ik niet zeggen
dat mannen per definitie grappiger zijn, ik denk alleen dat ze
Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl
P. 24
ANS-Online.nl
P. 25
dat aspect eerder ontwikkelen, iets ongenuanceerder en minder
onzeker zijn.’ Het zit ‘m volgens Borgers in de acceptatie dat vrouwelijke humor niet fundamenteel verschilt van die van mannen.
‘Het cliché dat vrouwen alleen grappen maken over menstruatie,
is achterhaald. Ik ken geen volwassen, ontwikkelde vrouw die op
een podium over dat soort dingen praat.’
‘Ik heb heel bewust meegedaan aan Wie is de Mol?, om
zo meer mensen te bereiken.’
De vraag of er een man of vrouw op het toneel staat, is voor
Borgers überhaupt slechts bijzaak, omdat de eigen signatuur de
overhand heeft tijdens een show. ‘Je gaat naar het theater omdat je
meegenomen wil worden in de wereld van de cabaretier, wil zien
hoe diegene ergens tegenover staat en je vervolgens wil afvragen
of je jezelf hierin wel of niet herkent. Een vaste code voor een goede grap bestaat niet, het gaat erom wat voor jou als cabaretier een
goede grap is, zo vind je vanzelf je eigen publiek.’ Borgers heeft,
na jarenlange ervaring op het toneel, een eigen signatuur. ‘Dat wat
ik schrijf, laat zich steeds minder conformeren aan wat ik denk
dat mensen willen horen, het wordt steeds meer van mij. In eerste
instantie vond ik dat eng, omdat je bang bent dat het publiek niet
op je grappen zit te wachten. Ik geloof wel dat mijn humor steeds
meer een eigen karakter heeft gekregen.’ Als voorbeeld haalt Borgers een inbraak bij haar thuis aan, in de periode dat ze aan het
schrijven was aan haar tweede voorstelling Makkelijk Praten. Haar
laptop, met daarop de gehele voorstelling, werd gejat. In plaats
van bij de pakken neer te zitten, besloot ze het als een nieuwe
kans te zien en doopte ze de inbraak tot centraal uitgangspunt.
‘Het was een geschenk uit de hemel om zo’n duidelijk haakje te
vinden waar je de voorstelling aan kunt ophangen. Het ging al
over verlies en dit kwam dan weer mooi samen met het verliezen
van spullen.’ Het decor bestond voor een deel uit dezelfde kapotte
lamellen die kort daarvoor door de inbreker waren beschadigd.
Borgers’ gedachten leiden onbedoeld tot vragen waar ze zichzelf
en het publiek mee confronteert, al is dit volgens Borgers niet het
uitgangspunt. ‘Ik wil graag de dingen die ik niet snap vormgeven op het podium, om vervolgens te merken dat er herkenning
is in de zaal. Ik zie theater als een vorm van communicatie.’ Ze
benadrukt dat vragen niet tot concrete antwoorden of levenslessen hoeven te leiden: ‘Vanaf het moment dat het publiek de zaal
verlaat, hoop ik dat de voorstelling in hun hoofden blijft hangen.
Borgers wil het publiek dus vooral stof tot nadenken geven. ‘Ik zou
het heel naar vinden als ik naar een cabaretier ga die zegt hoe ik
mijn leven moet leiden.’
Geen Yvon Jaspers
De maakbaarheid van het leven komt ook terug in de carrièrekeuzes van de cabaretière. Ondanks het feit dat Borgers al met
drie verschillende shows door het land had getoerd en haar naam
vestigde binnen de theaterwereld, diende het populaire televisieprogramma Wie is de Mol? – waar ze als tweede eindigde – als
goede springplank. ‘Ik heb heel bewust meegedaan. Ik wist dat ik
daarna de mogelijkheid zou hebben om meer mensen te bereiken. In het theater is dat op dit moment gewoon knettermoeilijk.
Tegenwoordig is het heel wat om van mensen te vragen dat ze
hun huis verlaten, hun auto parkeren, hun jas ophangen en in een
zaal gaan zitten waar ze anderhalf uur hun telefoon niet mogen
gebruiken en moeten luisteren naar iemand die ze niet persoonlijk kennen.’
‘Spelen is altijd het uitgangspunt en de basis geweest van wat
ik wil doen, maar wat dat betreft valt cabaret mooi samen met
andere vormen van presentatie; presenteren op tv, columns schrijven. Ik geef mezelf de ruimte en mogelijkheden om die aspecten
ook apart te ontwikkelen.’ Eerder was Borgers al te zien in de
programma’s Mag ik u kussen? en Volgende Week en bracht ze
op Lowlands haar muzikale klanken ten gehore. Als voorwaarde
wil ze wel de kans krijgen nieuwe projecten naar eigen zeggen in
te vullen, vandaar dat acteren niet in het rijtje staat. Ook een presentatieklus waar ze niet haar eigen stempel op kan drukken, laat
ze liever aan zich voorbijgaan. ‘Ik zou bijvoorbeeld niet snel Boer
Zoekt Vrouw gaan presenteren, buiten het feit dat Yvon Jaspers dat
tot haar tachtigste doet. Dat ambieer ik helemaal niet.’ ANS
Enerzijds Anderzijds Tekst: Daan van Acht/ Illustraties: Anders Hoendervanger
P. 26
enerzijds
Begin 2013 diende het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap een wetsvoorstel in waarin wordt gesteld dat de bachelor-diploma’s van zowel hbo- als wo-studenten dezelfde diplomatitel zouden moeten krijgen. Inmiddels is het plan gerealiseerd en
hebben hbo-diploma’s de toevoegingen ‘of Arts’ en ‘of Science’
gekregen, zoals bij universitaire bachelors al het geval was. De
gelijkstelling van titels is volgens het ministerie nodig, omdat een
aantal hbo-opleidingen nog onvoldoende internationaal herkenbaar zijn. Na de indiening van het wetsvoorstel, klonk vanuit
de Raad van State direct felle kritiek. De verschillen binnen het
onderwijs moeten volgens de raad juist onderstreept worden.
Daarnaast zouden gelijke titels verwarring bij werkgevers opleveren, aangezien zij niet direct kunnen zien of een opleiding
aan het hbo of wo is gevolgd. Recent laaide de discussie weer
op tijdens de HO-Tour, een bijeenkomst over de toekomst van
het hoger onderwijs. Is de gelijke titulatuur terecht, of worden
wo-studenten hiermee tekort gedaan?
Kees Boele, voorzitter van het College van Bestuur van de HAN
‘Ik ben heel blij dat de gelijke titulatuur geregeld
is en vind niet dat we er een probleem van moeten
maken. De ‘h’ in hbo wordt met een bijpassende titel
op waarde geschat en onderstreept. We moeten het
systeem van hbo-en wo-onderwijs dat we in Nederland hebben als een kans zien. Deze gedachte loopt
helemaal in lijn met het rapport van de Commissie
Veerman van een aantal jaar geleden, dat zegt dat
we in Nederland content moeten zijn met de academische onderzoeks-universiteiten en praktisch
georiënteerde hogescholen. Dit wil echter nog niet
zeggen dat er sprake is van een niveauverschil, de
oriëntatie is anders. Het is onze verantwoordelijkheid
om je academische titel te rechtvaardigen. Een hboopleiding Commerciële Economie heeft bijvoorbeeld
een andere insteek dan de wo-variant, maar beide
invullingen zijn van gelijke waarde.
‘De meeste landen kennen het onderscheid tussen
hogescholen en universiteiten niet. Daar wordt het
verschil tussen de instellingen niet goed begrepen.
Dat zorgt voor veel verwarring. Dankzij de gelijkstelling van titulatuur, valt deze verwarring weg.
‘De verschillen tussen hbo en wo zouden een gelijke
titel niet in de weg mogen staan. Het is net als met
appels en peren, zowel de appel als de peer is een
belangrijk stuk fruit. De appel moet alleen niet tegen
de peer zeggen dat hij beter is of beschikt over een
langere historie en daarmee de peer voorbijstreeft.
De Raad van State zou er goed aan doen om het rapport van de Commissie Veerman te lezen, waarin de
grote betekenis van zowel het wo als het hbo wordt
benadrukt. Ook zie ik geen problemen voor werkgevers, omdat ik denk dat zij meer naar de persoon
voor zich zullen kijken dan naar de papiertjes.’
anderzijds
ANS-Online.nl
P. 27
De stelling van deze maand:
De gelijktrekking
van de hbo- en
wo-titels is terecht
Paul Bovend’Eert, hoogleraar Staatsrecht aan de RU
‘In de wet worden de hbo- en wo-bachelors gelijkgesteld, terwijl het binaire stelsel – het verschil tussen
wo en hbo – gewoon blijft bestaan. Je suggereert in de
titel dat iets hetzelfde is, terwijl het onderwijs verschillend is en moet zijn. Dit moet ook tot uitdrukking komen in de titulatuur. Je kunt de twee opleidingsvormen,
en daarmee de toekenning van de uiteindelijke titel,
niet met elkaar vergelijken. Het ministerie vergelijkt
appels met peren, dat vind ik niet sterk. Het hbo is
nu eenmaal praktijkgerichter, met veel projectonderwijs, stages en een stuk minder theorievorming. Dat
is prima, maar dan moet er wel een andere titel aan
worden verbonden.
‘Ons binaire stelsel is moeilijk te vergelijken met
buitenlandse stelsels. In Engeland wordt geen onderscheid gemaakt tussen hbo en wo en in andere landen
ligt het weer anders. Als men overal in het buitenland
hetzelfde systeem en dezelfde titulatuur zou hanteren,
snap ik dat men dat in Nederland ook zou overwegen.
Dit is echter niet het geval.
‘Op de arbeidsmarkt is op basis van de gebruikte
titulatuur niet meer te zien welke opleiding de betrokkene heeft gevolgd. Dat kan alleen maar wanneer
een werkgever het getuigschrift opvraagt. Ik vind dat
misleidend en verwarrend. Daarnaast is het vervelend
voor de betreffende student, die moet uitleggen aan
welke instelling hij of zij heeft gestudeerd. Het kan nadelig uitwerken voor afgestudeerden, wanneer tijdens
een sollicitatie blijkt dat er liever een universitair geschoold persoon dan een hbo’er wordt aangenomen
of andersom. Dat werkgevers vooral af zullen gaan
op de persoon, snap ik niet. Het gaat natuurlijk om de
persoon in combinatie met de opleiding die hij of zij
heeft afgesloten. Op die manier kunnen we iedereen
wel een diploma geven.’ ANS
Stamgasten Tekst: Tom Plaum en Marit Willemsen/ Foto’s: Mike Ruth/ Illustratie: Josse Blase
P. 28
Stamgasten
Vlnr: Fenna, Martijn, Nick, Olaf, Anouk
Lallende disputen, vage figuren aan de bar of uitbundige dansers, elke kroeg
heeft zijn eigen publiek. ANS duikt iedere maand de vaste stek van een groep
studenten in, velt haar oordeel over het café en test de kennis van de trouwe gasten. Deze maand: Het bestuur van homojongerenorganisatie Dito! in
Café Mets
Op een koude dinsdagavond zoeken de leden en het
bestuur van homojongerenorganisatie Dito! de warmte
op in Café Mets. De borrel is een maandelijks terugkerend ritueel, waarbij zowel zelfverzekerde homo’s als
twijfelaars en recent uit de kast gekomen gays welkom
zijn. ‘Jammer dat jullie juist nu langskomen, normaal is het
veel drukker’, zegt Nick (27), vijfdejaars student Biomedische Wetenschappen. Hij verzamelt zich met de overige
leden van het bestuur rond de bar. Het merendeel van
de (andere) aanwezigen staat in groepjes en kijkt elkaar
wat onwennig aan. Het is duidelijk dat er nieuwelingen
op de borrelavond zijn afgekomen. De ene na de andere
foute hit passeert intussen de revue. Dit is een gevolg van
een fenomeen dat Dito! Request heet. ‘Voor 50 cent vraag
je een nummer aan, dat geld wordt gedoneerd aan een
goed doel’, zegt Martijn (23), masterstudent Economische
Geografie en voorzitter van Dito. De opbrengst gaat naar
organisaties die ‘roze’ bejaarden in tehuizen ondersteunen. Vorig jaar kende de groep ook een dergelijke actie,
zij het van een minder braaf kaliber. ‘Als je doneerde,
mocht je zoenen met een bestuurslid naar keuze’, aldus
Martijn. Nick lacht: ‘Ik ben blij dat ik toen geen bestuurslid was.’
Vandaag ogen de Dito!-leden wat braafjes, maar ze hebben naar eigen zeggen spannendere avonden gekend.
Anouk (24), masterstudent Forensische Psychologie houdt
haar leukste herinneringen over aan een karaokeavond.
‘Op deze borrel werden vooral songfestivalnummers
gezongen. De tekst hadden we niet nodig, die kenden wij
al uit ons hoofd.’ Daar kan Olaf (20), eerstejaars Pabostudent, over meepraten: ‘Ik zong met iemand tot 5 uur
’s ochtends duetten. Toen werd ons gevraagd of andere
mensen zich een keer aan een liedje mochten wagen.’
Martijn vertelt over de bestuurswissel van afgelopen jaar
in de Mets, toen werden foute ‘optredens’ gegeven. Ook
Fenna (24), afgestudeerd Gedragsverandering, weet zich
dit nog goed voor de geest te halen. ‘Op You Can Leave
Your Hat On is natuurlijk gestript.’ Martijn lacht en vult enthousiast aan: ‘In de hele tent stonden wel honderd man.
Ik heb mijn onderbroek aangehouden, hoor.’ ANS
ANS-Online.nl
P. 29
kroegpraat
Café Mets is een van de
weinige homokroegen
die Nijmegen kent. Hoewel je bij een gaybar
al snel aan een hippe
tent denkt, valt dat bij
dit café vies tegen. Een
rij roze lampjes om een
spiegel doet het hem
simpelweg niet. De aangevraagde hits maken
de sfeer enigszins goed.
Misschien ligt het aan
het feit dat er geen
karaokemicrofoon in
de buurt is, maar veel
gekke dingen hoeven
we van Dito! vanavond
niet te verwachten.
Barvrouw Lins: ‘Dito! is
een beschaafde groep,
ze breken de tent bijna
nooit af.’
De pubquiz
Waarom valt de internationale dag tegen de homofobie op 17 mei?
Nick: ‘Bestaat dat dan?’
Martijn: ‘Van Paarse Vrijdag en Roze Maandag heb ik wel
gehoord.’
Nick: ‘Hebben jullie deze dag verzonnen? Dit is gewoon
een strikvraag.’
Anouk: ‘Is er niet iemand vermoord?’
De Dito-bestuursleden kunnen wel een cursus ‘homodagen van het jaar’ gebruiken. De dag tegen homofobie
bestaat echt en is in het leven geroepen omdat op 17 mei
1990 homoseksualiteit door de Wereldgezondheidsorganisatie van de internationale lijst van ziekten werd gehaald.
Wat is de echte naam van Gordon?
Olaf: ‘Heuckeroth!’
Nick: ‘Volgens mij is zijn voornaam wel echt Gordon. Of
was het Cornelis?’
Anouk: ‘Gordon is trouwens echt geen representatieve
homo.’
Martijn: ‘Hij is gewoon pure entergayment.’
Omdat de groep er toch bij blijft dat Gordon de echte
voornaam van de artiest is, mag dit niet worden beloond
met een biertje. Neerlands relnicht heet officieel Cornelis
Willem Heuckeroth.
De regenboogvlag kent zes strepen. Hoeveel strepen
telde de allereerste versie van het welbekende
symbool?
Martijn: ‘Jongens, eerst even nadenken nu.’
Anouk: ‘De kleuren staan ergens voor, dat weet ik wel.’
Olaf: ‘Eerst zat er roze bij, maar de homo’s zijn nu zelf
wel roze genoeg.’
Anouk: ‘Het waren er geloof ik zeven.’
Hoe roze ze zelf ook zijn, bij deze vraag scoort de groep
geen punten. De allereerste met de hand gemaakte
vlag had namelijk acht strepen. De roze kleur bleek
machinaal niet gefabriceerd te kunnen worden en bij
het verticaal ophangen van de vlag viel de middelste
streep weg.
Wat krijg je als je een Jos-Brink besteld bij de
snackbar?
Martijn: ‘Heeft het iets met bitterballen te maken?’
Fenna: ‘Het kan ook iets met ballen zijn?’
Anouk: ‘Ik ga nooit naar de snackbar.’
Nick: ‘Nee, het is een frikadel met satésaus, al krijg ik
daar wel vieze ideeën van.’
Als het op vieze vragen aankomt, weet het bestuur wel
een biertje in de wacht te slepen. Nicks antwoord is juist,
Jos Brink vergaarde zoveel faam dat de vleesrol met
saus naar hem werd vernoemd.
Hoe ontstond de Gaykrant en door wie is het blad
opgericht?
Olaf: ‘Niet door Henk Krol.’
Nick: ‘Het was vast een bekende Nederlander.’
Martijn: ‘Ik denk dat het in de Tweede Wereldoorlog is
ontstaan.’
Fenna: ‘Als verzetskrant of iets dergelijks.’
Martijn: ‘Toen werden homo’s ook op de trein naar
Duitsland gezet.’
Al is Martijns opmerking historisch correct, de krant
stamt niet uit de oorlogstijd. De Gaykrant is ontstaan in
1983 en opgericht door Henk Krol, in tegenstelling tot
Olafs bewering. Hij maakte het tijdschrift voor een Eindhovense homobar bij wijze van grap.
De Afrekening
Dankzij vieze frikadellenkennis weet de groep een schamel
biertje te bemachtigen. Daarnaast sleept Café Mets ook geen
punten binnen. De kroeg kan beter bezocht worden wanneer
het bestuur uit de kleren gaat, dit zou wellicht de saaiheid
naar de achtergrond verdringen.
Colofon
P. 30
29e jaargang
Hoofdredactie Evy van der Aa en Marit Willemsen
Redactie Daan van Acht, Anne van Veen, Saskia
Verheijden, Annemarie Verschragen
Medewerkers Ronald Peeters, Tom Plaum, Kim
Saris, Bas van Woerkum
Illustraties Josse Blase, Joost Dekkers, Anders
Hoendervanger, Karlijn Luk, Sanne Reckman, Rens
van Vliet, Sascha Wijnhoven
Foto’s Simone Both, Ilja van Hoek, Fiona Müller,
Mike Ruth, Marit Willemsen
Voorpagina Simone Both
Columnisten Lotte Coenen en Manu Compen
Eindredactie Pieter Hengst, Michiel van Lokven,
Pieter van der Lugt, Karlijn Luk, Tijs Sikma, Mickey
Steijaert, Adrianne Tuk, Auke van Veen,
Sascha Wijnhoven
Crypto Cecile Vermaas
Ontwerp Marloes de Laat en Roel Vaessen
Lay-out Marit Willemsen
Dagelijks bestuur Cecile Vermaas (voorzitter),
Jules Hameleers (secretaris), Michiel van Lokven
(penningmeester)
Druk MediaCenter Rotterdam
Uitgave, abonnementen en advertentie-acquisitie Stichting MultiMedia:
[email protected]
Redactieadres
Heyendaalseweg 141
6525 AJ Nijmegen
Tel 06-36428931
Mail [email protected]
Het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is een onafhankelijk maandblad dat gratis in de binnenstad en op de Radboud Universiteit Nijmegen wordt verspreid.
Het verschijnt 10 keer per jaar in de maanden september t/m juni. De uitgave van ANS wordt mede mogelijk gemaakt door:
Ans deze maand
Crypto
P.P.31
31
CRYPTO
Haal in deze koude tentamenmaand inspiratie uit de crypto en drink de pijn van nu al verpeste voornemens des te harder weg.
6
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
6
13
14
15
16
17
18
19
20
Horizontaal:
2. Darling, het is een vrouwelijke kers (6), 6. De heilige maagd is geen moeder, maar heeft wel Frans bloed (7), 7.
Jullie moeten iemand prikken (4), 9. Besta, doorsta, het is maar een moment (7), 11. Oud is een façade (5), 12. José
komt uit de kast (4), 14. Ik uit twijfel, maar plaats de Radboud Universiteit ervoor (3), 15. Weg van hier wordt men
geboeid (10), 19. Maismetal liebes fruit (9), 20. Ontkent uw cliënt eieren te bezatten? (8).
Verticaal:
1. Jij bakt alleen de voorste champignons (9), 3. De andere muzieksleutel is niet uit (3), 4. Meer mannelijk familielid voor jou (7), 5. Kijk haar bibberen (5), 6. Niet de goedheiligman (5), 8. Frans is droog, droog, droog (9), 10. Haar
ondiepe water pellen (7), 13. De hond jaagt zijn Baantjer achterna (8), 16. Tot de grond, Aziaat (4), 17. Vader doet
humor (6), 18. De luchtdruk zuipt zich klem (3).
ANTWOORDEN VAN DE december-CRYPTO
Horizontaal:
Horizontaal: 4. Pepernoot, 5. Licht, 8. Vuurwerk, 9. Kalkoen, 10 kar, 11. Oranje, 12. Kaars,
16. Prins, 18. Kerstbal, 19. Hart, 20. Mijter.
Verticaal:
1. Pompoen, 2. Spar, 3. Oliebol, 6. Suiker, 7. Palmtak, 13. Arbeid, 14. Letter, 15. Draak, 16.
Paard, 17. Schoen.
De winnaar van de vorige crypto is Jan van den Heuvel. Deze maand geeft ANS twee kaartjes voor
de film The Imitation Game weg. Deze draait in LUX, de beste plek in Nijmegen om filmhuisproducties te zien. Wil jij je jaar goed beginnen met een bioscoopuitje? Mail dan voor 22 januari je oplossingen naar [email protected].
www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon
P. 32
Tekst: Ronald Peeters
Foto: Ilja van Hoek
Wie: David (25), masterstudent Filosofie
Voorwerp: Schaakset
Hoe goed ben jij met de stukken op het schaakbord?
‘Behoorlijk goed, ik ben internationaal meester in het schaken en hoor bij de top 50 van Nederland. Dit heb ik aan mijn
ouders te danken, zij leerden mij schaken. Eindelijk had ik een
spel waar ik niet na een week op was uitgekeken. In het begin
speelde ik voornamelijk tegen klasgenoten op de middelbare
school, omdat ik zo goed was vloog het schaakbord uit frustratie
vaak door de lucht. Toen ik op mijn veertiende bij een schaakvereniging ging, mocht ik binnen twee jaar met de volwassenen
meespelen.’
Ben je door talent een schaakgod geworden?
‘Het was voornamelijk veel trainen. Zeker in mijn beginjaren
oefende ik met dit bord gemiddeld zo’n zes uur per dag. Dan
zat ik in mijn eentje met een schaakbord en de laptop ernaast
zetten te oefenen. Op die manier combineer je dan het harde
rekenwerk van de pc met je eigen creativiteit. Later kreeg ik hier
echt de pest in en vond ik trainen niet meer leuk. Ik speel nu
voornamelijk partijen.’
Ben je een nerd?
‘Ja, op de middelbare school was ik zeker de schaaknerd. Nu
is dat niet meer zo. Je bent zo’n grote nerd als je jezelf maakt.
Ik pronk er natuurlijk wel eens mee dat ik aardig kan schaken,
maar zo heb ik mijn vriendin niet versierd. Zij is er via Google
achtergekomen en vindt het heel sexy dat ik een Duitse Wikipediapagina heb. Op die pagina ben ik wel echt trots, schaken is
toch een groot deel van mijn leven.’
Wat is je favoriete stuk van deze set?
‘Dit is echt een kutvraag. Dat verschilt eigenlijk iedere keer
weer. Als ik toch moet kiezen, is het dat stuk waar ik de laatste
mooie manoeuvre mee doe. In elke stelling heb je bepaalde
stukken nodig die alles kapot kunnen maken. Als je dat stuk op
het laatste dan over hebt, is dat heel cool. Een mooi voorbeeld
van een manoeuvre is de zogenaamde aftrekschaak. Dan valt
een stuk onverwachts de koning aan. Toen ik schaakles gaf aan
middelbare scholieren moest ik deze zet uitleggen. Uiteraard
kwam meteen de vraag of ik mezelf ooit afgetrokken had.’ ANS