Sneller als je drift

ZATERDAG 9 AUGUSTUS 2014
Als het regent
FOTO ANP
Van binnen
Het gaat bij ijskarten niet om snelheid, maar om behendigheid.
Sneller als je drift
Zodra er een vlokje sneeuw in
Nederland valt, geeft de ANWB een
weerswaarschuwing af. Ga de weg
niet op als het niet per se hoeft, klinkt
het dan op de radio. Vandaag ga ik
geheel vrijwillig met hoge snelheid
over een spekgladde ijsbaan rijden.
Oftewel: ijskarten.
E
cht iets voor dames, staat op de
site van Skidôme in het Brabantse Rucphen. Karten lijkt
me vooral een mannenuitje,
maar dit spreekt aan.
In de ijshal van 3.500 vierkante meter
merk ik direct het verschil met gewoon karten. Hier klinkt niet het
geluid van piepende banden en heerst
niet de lucht van benzinedampen en
brandend rubber. Wel ervaar je een
gevoelstemperatuur van min vier
graden, terwijl het buiten dertig
graden warmer is. Langs het ijs vor-
men kerstbomen een sfeervol decor.
Met de flikkerende, gekleurde lampjes lijkt het net Kerstmis.
De kart is elektrisch aangedreven en
verschilt niet zoveel van een ’normale’
kart. Gas zit rechts, rem links. Alleen
de banden zijn anders; ze zijn voorzien van gigantische spijkers. Deze
halen de lucht niet uit de banden,
maar zorgen voor grip op de ijsvlakte.
Die heb je nodig ook op het ijscircuit
van driehonderd meter lang. Glibberend en glijdend schieten de jochies
voor me over de baan. Het lijkt bij
sommigen wel alsof ze in een botsauto zitten. Zo bruut als ze links en
rechts de boarding in knallen.
Op internet stond iets over een dagverzekering die je hier kunt afsluiten.
Dat lijkt iets te suggereren, maar toch
hijs ik me in een overall en ga ik de
strijd aan. Het racen gaat verrassend
goed. Ik stuur me een slag in de rondte om recht op de baan te blijven en
niet weg te slippen, maar wat is dit
leuk! Volgens de instructeur hanteer
ik de typische tactiek van een vrouw.
Het gaat bij ijskarten niet om snelheid, maar om behendigheid. Niet te
hard rijden betekent minder glijden,
minder stoppen en dus tijdswinst.
Driften
,,Als je drift, ga je nog veel sneller”,
zegt de instructeur als we even opwarmen. Hè? Driften? ,,Ja, gewoon
zijwaarts glijden door een bocht.’’
Met iets meer gas schijn ik te gaan
driften. Zodra de kont van de kart de
voorkant probeert in te halen, moet ik
tegensturen. Dus in een bocht naar
links het stuur vol naar rechts draaien. Klinkt eng en dat is het ook een
beetje. Het voelt onnatuurlijk om je
voertuig bewust te laten slippen.
Pardoes gaat de kart spinnen en sta ik
achterstevoren op het ijs. Toch maar
weer die vrouwentactiek. Ook hartstikke leuk en toch redelijk snel. Mijn
naam prijkt keurig in de middenmoot
op het formulier met de rondetijden.
Op naar de warme chocomel.
Stel, je eet een broodje pindakaas.
Hap, kauw, slik, weg. En dan? Wat
gebeurt er met dat broodje zodra
het de mondholte heeft verlaten en
op reis gaat in de rest van het lichaam? Dat vind je uit in Corpus,
een binnenuitje in de meest letterlijke zin van het woord.
Maak in het ’reuzengebouw’ van
Corpus, in Oegstgeest, een reis door
de mens. Tijdens die reis zie, voel
en hoor je hoe het menselijk lichaam werkt. Je wandelt langs
oplichtende kunststof spijsverteringsorganen, kijkt met een 3D-bril
naar een spermarace en doolt door
een mondholte terwijl met lichtjes
wordt uitgelegd waar op de tong
we de verschillende smaken proeven. En passant pik je ook nog mee
welke rol veel bewegen, verantwoord eten en gezond leven spelen.
Na de reis door de mens kun je in
de Medische Infotheek via testjes
uitzoeken hoe het met je eigen
’corpus’ is gesteld. Corpus werkt
met rondleidingen, die om de acht
minuten vertrekken. In deze drukke
vakantieperiode is het raadzaam
via de site een tijdstip te reserveren.
www.corpusexperience.nl
Tekst en foto: Monique Bankras
Verhaal Mokum
We komen er zo vaak, maar hoe
goed kennen we onze hoofdstad
nou eigenlijk? Voor een antwoord
op die vraag kun je terecht in
Museum Amsterdam.
Het museum is gevestigd in een
monumentaal pand aan de Kalverstraat, waar in de Middeleeuwen het Sint-Luciënklooster was
gevestigd en sinds 1578 het Burgerweeshuis. In dat pand wordt
nu het verhaal van Amsterdam
verteld aan de hand van stukken
als een vogelvluchtplattegrond
uit de Middeleeuwen, De Dam van
Breitner, een anatomische les van
Rembrandt, maar ook de witkar
en een portret van Theo van
Gogh.
Het weeshuisverleden van het
pand heeft in het museum een
prominente plek. De Regentenkamer en de wezenkastjes zijn
intact gelaten en in de familiepresentatie ’Het Kleine Weeshuis’
waan je je in de wereld van een
Amsterdams weeskind.
www.amsterdammuseum.nl
FOTO PR