18 | focus - Focus op de Bijbel

• door Gerard Westerman
… Hij bij je is.
als een storm op zee geen pretje is, dan ook zeker geen ‘storm’ in je leven! Stormen
Wanneer we de bijbel lezen, ontdekken we, dat er twee soorten
stormen zijn: stormen waarin we ons zelf begeven en stormen waarin
God ons zendt. Beide hebben een verschillend doel, de een om te
corrigeren, de ander om ons te doen groeien in geloof. De storm
vermeld in Mattheüs 14 kwam terwijl de discipelen de wil van God
deden. Wist de Heer Jezus dat de storm kwam? Zeker! Stuurde Hij ze
vrijwillig de storm in? Ja! Ze waren veiliger in de storm in de wil van
God, dan aan land buiten de wil van God. We moeten onze veiligheid
nooit beoordelen alleen op grond van de omstandigheden. Jona was
in een storm omdat hij God ongehoorzaam was en gecorrigeerd
moest worden. De discipelen waren in een storm omdat zij Christus
gehoorzaamden en moesten groeien in hun geestelijke ontwikkeling.
Jezus had hen eerder op de proef gesteld toen Hij met hen in de boot
was (Mt8:23-27). Maar nu stelde hij hen op de proef terwijl hij niet in
de boot was. Veel gelovigen hebben de misvatting dat het blijven in
de wil van God betekent dat er geen tegenslag zal zijn. Maar dat is
niet waar. ‘In de wereld hebben jullie verdrukking’ beloofde de Heer
Jezus (Jh16:33). Als we in een storm zijn omdat we de Heer
gehoorzaamd hebben, moeten we bedenken dat Hij ons daar heeft
gebracht en dat Hij voor ons kan zorgen.
zullen komen in ons leven, en we dienen daarop voorbereid te zijn. Maar als je in een
… Hij voor jou bidt.
Soms voelen we ons in de steek gelaten door de Heer Jezus als we
door moeilijke tijden gaan. In de Psalmen klaagt David dat God ver
weg is en zich niet bekommert om hem. Toch weet hij dat God
uiteindelijk zal redden. Zelfs de apostel Paulus kwam in een situatie
zo moeilijk dat hij ‘uitermate bezwaard was geworden, boven
vermogen, zodat hij zelfs aan het leven wanhoopte’ (2Ko1:8). Jezus
komt altijd bij ons in de stormen van het leven. ‘Als gij door het water
trekt, ben Ik met u’ (Js43:2). Hij komt misschien niet op het moment
dat wij verwachten, want Hij weet wanneer we Hem het meest nodig
hebben. Hij wachtte tot het scheepje ver genoeg van de wal af was,
zodat alle menselijke hoop vervlogen was. Hij beproefde de discipelen
in hun geloof, en dat hield in: afzien van elke menselijke steun.
Waarom wandelde Jezus op het water? Om zijn discipelen te laten
zien dat wat zij vreesden (de zee) slechts een opstapje was zodat Hij
kon komen. Vaak vrezen we de moeilijkheden van het leven, zoals
een operatie of een sterfgeval, om alleen maar te ontdekken dat deze
ervaringen de Heer Jezus dichter bij ons brengen. Waarom herkenden
ze de Heer Jezus niet? Omdat ze niet naar Hem uitkeken. Hadden ze
in geloof gewacht, dan zouden ze Hem onmiddellijk hebben herkend.
In plaats daarvan hielden ze Hem voor een spook. Vrees en geloof
kunnen niet samen gaan in ons leven, want vrees verblindt onze
geloofsogen voor de aanwezigheid van de Heer.
AKTIS
C
TH
H
PR
H
AM
ENT
… Hij jou hier heeft gebracht.
E M AT I S
C
‘Stormen op zee’
JO
NGERE
N
THEMA
Ooit in een storm op zee geweest? Ik wel, en dat komt omdat ik in vroegere jaren zeeman ben geweest. Ik kan u verzekeren dat het geen pretje is om dat mee te maken! En
‘storm’ terechtkomt, kun je er zeker van zijn dat:
Deze gebeurtenis kunnen we zien als een beeld van de gemeente van
God. Gods volk is op de zee (te midden van de volkeren), in het
midden van een storm. De Heer Jezus is in de hemel ‘om voorbede
voor ons te doen’ (Rm8:34). Hij zag de discipelen en kende hun
moeite (Mk6:48), zoals Hij ook ons ziet en onze noden kent. Hij voelt
de last die wij voelen en weet waar we doorheen gaan (Hb4:14-16).
Jezus bad voor de discipelen dat hun geloof niet zou ophouden. Als ik
wist dat de Heer Jezus in de kamer naast die van mij was, zou die
gedachte dan geen nieuwe moed geven om vol te houden in de storm
en Zijn wil te doen? Natuurlijk zou dat zo zijn. Hij is niet in de naaste
kamer, maar Hij is in de hemel om voor ons tussenbeide te treden,
terwijl de Geest in ons woont. Hij ziet je noden, Hij kent je angsten,
maar Hij heeft jouw situatie onder controle.
...Hij is
bij je
16 | focus
… Hij jou wil helpen om te groeien.
Dat was mogelijk de eigenlijke bedoeling van de storm, opdat de
discipelen zouden groeien in hun geloof. Hoe dan ook, er zou een dag
komen dat de Heer Jezus hen zou verlaten, en ze veel stormen zouden
moeten doorstaan in zijn dienst. Ze moesten leren om op Hem te
vertrouwen, ook al was Hij niet lichamelijk aanwezig of leek het alsof
Hij niet ingreep. Nu wordt onze aandacht verplaatst naar Petrus.
Voordat we hem bekritiseren dat hij zinkt, laten we hem eren voor dit
groot voorbeeld van geloof. Hij durfde anders te zijn. Iedereen kan in
de boot zitten en wachten. Maar het vergt echt geloof om de boot te
verlaten en op het water te wandelen. Wat was er de oorzaak van dat
Petrus begon te zinken? Zijn geloof begon te wankelen omdat hij zijn
ogen niet meer op de Heer gericht hield, maar daarentegen op de
omstandigheden zag. ‘Waarom heb je getwijfeld?’ vroeg Jezus hem
(Mt14:31). Petrus begon met groot geloof maar eindigde met klein
geloof omdat hij twee mogelijkheden zag in plaats van één. Wel
moeten we Petrus prijzen omdat hij, terwijl hij zonk, schreeuwde om
hulp van de Heer. Hij begon te roepen ‘toen hij begon te zinken’, en
niet toen hij al verdronken was. Misschien kwam deze gebeurtenis in
Petrus’ gedachten toen hij zijn eerste brief schreef: ‘want de ogen van
de Heer zijn op de rechtvaardigen en zijn oren tot hun smeken’
(1Pt3:12). Deze ervaring was moeilijk voor Petrus, maar het hielp hem
om te groeien in het kennen van zichzelf en van de Heer. De stormen
van het leven zijn niet gemakkelijk, maar ze zijn noodzakelijk. Zij
leren ons om alleen op de Heer te vertrouwen en zijn woord te
gehoorzamen, wat de omstandigheden ook mogen zijn.
“Stormen op zee”
>>
| 17
• door Gerard Westerman
… Hij bij je is.
als een storm op zee geen pretje is, dan ook zeker geen ‘storm’ in je leven! Stormen
Wanneer we de bijbel lezen, ontdekken we, dat er twee soorten
stormen zijn: stormen waarin we ons zelf begeven en stormen waarin
God ons zendt. Beide hebben een verschillend doel, de een om te
corrigeren, de ander om ons te doen groeien in geloof. De storm
vermeld in Mattheüs 14 kwam terwijl de discipelen de wil van God
deden. Wist de Heer Jezus dat de storm kwam? Zeker! Stuurde Hij ze
vrijwillig de storm in? Ja! Ze waren veiliger in de storm in de wil van
God, dan aan land buiten de wil van God. We moeten onze veiligheid
nooit beoordelen alleen op grond van de omstandigheden. Jona was
in een storm omdat hij God ongehoorzaam was en gecorrigeerd
moest worden. De discipelen waren in een storm omdat zij Christus
gehoorzaamden en moesten groeien in hun geestelijke ontwikkeling.
Jezus had hen eerder op de proef gesteld toen Hij met hen in de boot
was (Mt8:23-27). Maar nu stelde hij hen op de proef terwijl hij niet in
de boot was. Veel gelovigen hebben de misvatting dat het blijven in
de wil van God betekent dat er geen tegenslag zal zijn. Maar dat is
niet waar. ‘In de wereld hebben jullie verdrukking’ beloofde de Heer
Jezus (Jh16:33). Als we in een storm zijn omdat we de Heer
gehoorzaamd hebben, moeten we bedenken dat Hij ons daar heeft
gebracht en dat Hij voor ons kan zorgen.
zullen komen in ons leven, en we dienen daarop voorbereid te zijn. Maar als je in een
… Hij voor jou bidt.
Soms voelen we ons in de steek gelaten door de Heer Jezus als we
door moeilijke tijden gaan. In de Psalmen klaagt David dat God ver
weg is en zich niet bekommert om hem. Toch weet hij dat God
uiteindelijk zal redden. Zelfs de apostel Paulus kwam in een situatie
zo moeilijk dat hij ‘uitermate bezwaard was geworden, boven
vermogen, zodat hij zelfs aan het leven wanhoopte’ (2Ko1:8). Jezus
komt altijd bij ons in de stormen van het leven. ‘Als gij door het water
trekt, ben Ik met u’ (Js43:2). Hij komt misschien niet op het moment
dat wij verwachten, want Hij weet wanneer we Hem het meest nodig
hebben. Hij wachtte tot het scheepje ver genoeg van de wal af was,
zodat alle menselijke hoop vervlogen was. Hij beproefde de discipelen
in hun geloof, en dat hield in: afzien van elke menselijke steun.
Waarom wandelde Jezus op het water? Om zijn discipelen te laten
zien dat wat zij vreesden (de zee) slechts een opstapje was zodat Hij
kon komen. Vaak vrezen we de moeilijkheden van het leven, zoals
een operatie of een sterfgeval, om alleen maar te ontdekken dat deze
ervaringen de Heer Jezus dichter bij ons brengen. Waarom herkenden
ze de Heer Jezus niet? Omdat ze niet naar Hem uitkeken. Hadden ze
in geloof gewacht, dan zouden ze Hem onmiddellijk hebben herkend.
In plaats daarvan hielden ze Hem voor een spook. Vrees en geloof
kunnen niet samen gaan in ons leven, want vrees verblindt onze
geloofsogen voor de aanwezigheid van de Heer.
AKTIS
C
TH
H
PR
H
AM
ENT
… Hij jou hier heeft gebracht.
E M AT I S
C
‘Stormen op zee’
JO
NGERE
N
THEMA
Ooit in een storm op zee geweest? Ik wel, en dat komt omdat ik in vroegere jaren zeeman ben geweest. Ik kan u verzekeren dat het geen pretje is om dat mee te maken! En
‘storm’ terechtkomt, kun je er zeker van zijn dat:
Deze gebeurtenis kunnen we zien als een beeld van de gemeente van
God. Gods volk is op de zee (te midden van de volkeren), in het
midden van een storm. De Heer Jezus is in de hemel ‘om voorbede
voor ons te doen’ (Rm8:34). Hij zag de discipelen en kende hun
moeite (Mk6:48), zoals Hij ook ons ziet en onze noden kent. Hij voelt
de last die wij voelen en weet waar we doorheen gaan (Hb4:14-16).
Jezus bad voor de discipelen dat hun geloof niet zou ophouden. Als ik
wist dat de Heer Jezus in de kamer naast die van mij was, zou die
gedachte dan geen nieuwe moed geven om vol te houden in de storm
en Zijn wil te doen? Natuurlijk zou dat zo zijn. Hij is niet in de naaste
kamer, maar Hij is in de hemel om voor ons tussenbeide te treden,
terwijl de Geest in ons woont. Hij ziet je noden, Hij kent je angsten,
maar Hij heeft jouw situatie onder controle.
...Hij is
bij je
16 | focus
… Hij jou wil helpen om te groeien.
Dat was mogelijk de eigenlijke bedoeling van de storm, opdat de
discipelen zouden groeien in hun geloof. Hoe dan ook, er zou een dag
komen dat de Heer Jezus hen zou verlaten, en ze veel stormen zouden
moeten doorstaan in zijn dienst. Ze moesten leren om op Hem te
vertrouwen, ook al was Hij niet lichamelijk aanwezig of leek het alsof
Hij niet ingreep. Nu wordt onze aandacht verplaatst naar Petrus.
Voordat we hem bekritiseren dat hij zinkt, laten we hem eren voor dit
groot voorbeeld van geloof. Hij durfde anders te zijn. Iedereen kan in
de boot zitten en wachten. Maar het vergt echt geloof om de boot te
verlaten en op het water te wandelen. Wat was er de oorzaak van dat
Petrus begon te zinken? Zijn geloof begon te wankelen omdat hij zijn
ogen niet meer op de Heer gericht hield, maar daarentegen op de
omstandigheden zag. ‘Waarom heb je getwijfeld?’ vroeg Jezus hem
(Mt14:31). Petrus begon met groot geloof maar eindigde met klein
geloof omdat hij twee mogelijkheden zag in plaats van één. Wel
moeten we Petrus prijzen omdat hij, terwijl hij zonk, schreeuwde om
hulp van de Heer. Hij begon te roepen ‘toen hij begon te zinken’, en
niet toen hij al verdronken was. Misschien kwam deze gebeurtenis in
Petrus’ gedachten toen hij zijn eerste brief schreef: ‘want de ogen van
de Heer zijn op de rechtvaardigen en zijn oren tot hun smeken’
(1Pt3:12). Deze ervaring was moeilijk voor Petrus, maar het hielp hem
om te groeien in het kennen van zichzelf en van de Heer. De stormen
van het leven zijn niet gemakkelijk, maar ze zijn noodzakelijk. Zij
leren ons om alleen op de Heer te vertrouwen en zijn woord te
gehoorzamen, wat de omstandigheden ook mogen zijn.
“Stormen op zee”
>>
| 17
ENT
E TEST
PR
AKTIS
C
ECHT
of ONECHT
TH
H
UW
H
T E S TA
AM
M
DE
E
E M AT I S
C
Wat de kenmerken zijn van echte, onvervalste christelijke gemeenschap? Gemeenschap is
PA
A
N
JO
L
A Cdat
S T O R A delen’, en
Nniveau
‘samen
van deT Hbeleefde,
formele, afstandelijke, fatsoenT U E Eniet op het
EMA
GERE
L
...Hij brengt
je er door.
U
NI
Koning van de schepping is, incluis de wind en de golven. Zijn woord
is wet en de elementen moeten Hem gehoorzamen. We zouden het
voorbeeld van de discipelen moeten navolgen, aan zijn voeten
buigen, en erkennen dat Hij de Koning der koningen en de Heer der
heren is!
O
Als Jezus zegt ‘Kom!’, dan zegt Hij dat om door dat woord zijn
bedoeling te voltooien. Omdat Hij ‘de overste leidsman en de
Voleinder van ons geloof is’ (Hb12:2), zal Hij dat waar Hij mee begint
ook voleindigen. Wij mogen onderweg falen, maar uiteindelijk, komt
God tot zijn doel. Petrus en de Heer Jezus wandelden samen naar het
schip. Petrus’ ervaring was een zegen voor de andere discipelen en
ook voor zichzelf. Toen ze de kracht van de Heer Jezus zagen, doordat
hij de storm overwon en de zee tot kalmte kwam, konden ze alleen
maar op hun knieën vallen en Hem aanbidden. Toen Jezus eerder een
storm stilde (Mt8:23-27), zeiden de discipelen ‘Wat voor Iemand is
Deze?’. Maar nu was hun getuigenis duidelijk: ‘Werkelijk, U bent
Gods Zoon!’ De discipelen hadden geholpen om 5000 mensen te
voeden, en God liet het toe dat ze door een storm gingen. In het boek
Handelingen (4:4) wonnen ze 5000 mensen en toen begon de storm
van vervolging. Zonder twijfel herinnerden de discipelen zich hun
stormervaring met de Heer en vatten moed. Dit wonder verheerlijkt
het koningschap van Jezus Christus. Petrus wist dat de Heer Jezus
ENT
…Hij jou er door brengt.
lijke buitenkant, maar op het niveau van het hart, daar waar we het meest kwetsbaar
zijn: onze binnenkant. Eén van de kenmerken van gemeenschap is transparantie, doorzichtigheid. Geen muren rond het hart. Het hart is niet het gevoel, de wil of het verstand, maar de plek waar we niemand zomaar toelaten en waar ook niemand bij kan komen dan God alleen: het brandpunt van ons bestaan. Bij de wedergeboorte wordt die
plek blootgelegd en in bezit genomen door God zelf. We worden binnenstebuiten gekeerd. ‘Geen schepsel is voor Hem verborgen, maar alle dingen zijn naakt en geopend
voor de ogen van Hem met Wie wij te doen hebben’ (Hebr.4:13).
Volkomen overgave is dus een tweede kenmerk.
18 | focus
• door Gerard Hoddenbagh
Met wie zijn wij op die manier verbonden?
Waar hebben we die gemeenschap?
Allereerst met de Vader en zijn Zoon Jezus Christus. Dat is de verticale
relatie: ‘onze gemeenschap nu is met de Vader en met zijn Zoon Jezus
Christus’ (1:3b)
Maar vervolgens ook met elkaar: ‘opdat ook u met ons gemeenschap
hebt’ (1:3a) en ‘maar als wij in het licht wandelen…hebben wij
gemeenschap met elkaar’ (1:7). Dat is de horizontale relatie. De laatste
bestaat bij gratie van de eerste en misschien ook wel andersom (zie
Matth.6:14,15).
Een waar christen zal zich dus niet alleen tevreden stellen met de
verticale relatie, maar deze meest intieme vorm van contact en
verbondenheid ook willen ervaren met de medegelovige.
We hebben die gemeenschap in het licht. ‘Het is het licht dat alles
openbaar maakt’ (Ef.5:13). Een authentieke christen zoekt het licht dus
op. Alleen daar kan hij God – die licht is en in Wie geen spoor van
duisternis is – ontmoeten. Alleen daar ervaart hij ook de diepe
verbondenheid met de medegelovige. Met minder dan die echte,
onvervalste, innige verbondenheid neemt hij geen genoegen. Al het
andere is namaak, onecht en heeft niet de smaak van de pure, zuivere
atmosfeer van de hemel, van het eeuwige leven dat bij de Vader was en
ons geopenbaard is.
Geen enkele christen leeft echter honderd procent in overeenstemming
met het licht en dus zal hij voor de draad moeten komen met dat wat
niet strookt met het licht.
ECHT of ONECHT
>>
| 19

Download Report