Caroline Kilg, G&I 1B Egon Schiele Egon Schiele was een Oostenrijkse kunstenaar, geboren in 1890 en overleden in 1918 toen hij 28 was. Hij heeft in zijn korte leven veel werk geproduceerd, waaronder veel zelfportretten. Hij stond bekent om expressieve portretten en naaktstudies die zich kenmerkte door zwarte omlijning en vreemde houdingen. Hij heeft vele tekeningen gemaakt waarin hij openlijk feudaliteit onderzocht, iets wat hem een controversiële kunstenaar maakte in die tijd. In zijn vroege jaren werd hij sterk beïnvloed door Klimt en Kokoshka, van wie de eerste een mentor van Schiele was. Door de jaren heen ontwikkelde hij zijn kenmerkende stijl en begonnen de thema’s van zijn werk steeds duisterder te worden. In tegenstelling tot Klimt die vooral ronde, vloeiende lijnen gebruikte en de menselijke vorm idealiseerde beeld Schiele zijn modellen af met redelijk rechte lijnen en een harde realiteit. Hij trouwde met Edith Harms, een rustige vrouw uit een respectabel gezin. Kort na zijn huwelijk werd hij opgeroepen voor dienstplicht waar hij dankzij een mooi handschrift en een zwak hart een positie als klerk kreeg, waar hij gevangen Russische officieren mocht schilderen. Hij kreeg zelfs een verlaten opslagplaats als atelier. Hij stierf op 1 november 1918, tijdens de uitbraak van de Spaanse griep. Zijn vrouw Edith stierf 3 dagen voor hem en zijn laatst gemaakte werken zijn dan ook schetsen van haar. Waarom ik Egon Schiele heb gekozen Ik heb voor Egon Schiele gekozen omdat ik al lange tijd gefascineerd ben door zijn werk, zijn stijl vind ik erg mooi in zijn rauwheid en de intensiteit van de werken spreekt mij erg aan. Toen ik in de zomer van 2012 in Wenen naar oa het Leopoldmuseum kon gaan heb ik veel van zijn werken in het echt gezien en in het echt komen werken natuurlijk beter over dan op een afdruk of computerscherm. Waar ik vooral van onder de indruk was, waren de details en texturen die in werken zitten; er is eigenlijk geen egaal vlak te vinden wat bijdraagt aan het realisme van de portretten. Ook de poses van de modellen, hoewel ik sommigen toch een beetje te pornografisch vind, vind ik interessant, vaak lichtelijk verdraait en verwrongen, met het model dat de toeschouwer aankijkt. Het lijkt vaak alsof je de modellen hebt betrapt op iets en ze in het midden van hun bezigheid verstijft zijn. Daarnaast spreekt zijn kleurgebruik me ook erg aan: hij gebruikt weinig kleur, meer als accent en dan vaak ook redelijk doffe kleuren die goed tot uiting komen doordat ze spaarzaam gebruikt worden. Egon Schiele, zelfportret, 1913 Een lijntekening op papier, gemaakt met houtskool. Ik heb dit werk gekozen omdat je hier duidelijk kan zien wat voor lijnen hij gebruikt. Hij brengt expressie in dit werk doormiddel van verschillende lijnvoering en rechte tegenover vloeiende lijnen. Egon Schiele, Frederike Beer, 1914, Olieverf op doek. In dit schilderij zie je nog duidelijk invloeden van Klimt, dit zie je in het gebruik van behoorlijk felle kleuren en het gebruik van vlakken om ruimtes op te vullen. Ook is de vorm een stuk ronder dan zijn latere werken, toch zie je al een eigen stijl ontwikkelen in de lijnvoering en de textuur van de huid. Schiele vond handen het moeilijkst om te tekenen en schilderde ze daarom vaak. Egon Schiele, Sitzende Frau mit hochgezogenem Knie, 1917 Houtskool, aquarel en gouache op doek. Dit werk is een van de beroemdere werken van Egon Schiele, het is ook een van mijn persoonlijke favorieten. Het is geschilderd in een expressionistische stijl, met de typische lijn en vlakvoering van Schiele. Er zijn eigenlijk maar twee kleuren, als je zwart niet mee telt, rood en groen en ondanks dat ze eigenlijk niet erg fel zijn spat vooral het groen erg op je af. Maurizio Cattelan Maurizio Cattelan is een Italiaanse kunstenaar, geboren in 1960, die vooral bekend staat om zijn satirische beelden. Hij is begonnen als meubelmaker en kreeg de kans om de kunstwereld in te komen toen hij een catalogus van zijn meubels naar meerdere galerijen stuurde. Hij maakte voor zijn eerste serie werken onder andere een opgezette struisvogel met kop begraven in het zand, droeg een kostuum met een enorm picasso hoofd en plakte een galerij eigenaar aan de muur met duct tape. Hij mijdt over het algemeen de media en laat ook regelmatig een ‘stand-‐in’ interviews geven aan de pers, die vervolgens alleen ontwijkende antwoorden en nietszeggende uitleggen geeft. Zijn werk is vaak een kritiek op organisaties en stagnatie in de kunstwereld. Hij neemt vaak symbolen uit het verleden en geeft er een eigen draai aan om zijn punt te maken. Hij maakt ook vaak werk gebaseerd op zwarte humor. Waarom ik voor Maurizio Cattelan heb gekozen De eerste keer dat ik hoorde over Maurizio Cattelan was op de eerste Studium Generale lezing op de BKV afdeling. Iemand gaf een lezing die eigenlijk behoorlijk meta was, het was onduidelijk of Maurizio Cattelan een persoon, een kunstenaar of een verzonnen verhaal was. Hij spon een heel verhaal om de kunstwerken heen en maakte het een fascinerend mysterie. Na de lezing ben ik meer op gaan zoeken over Cattelan, ben ik naar het Boymans van Beuningen gegaan om zijn werk te zien en begon ik te zien dat hij een ‘gewone’ kunstenaar was die zijn kunst ook het echte leven introk, net zoals de spreker had gedaan. Wat ik vooral geweldig vind aan Maurizio Cattelan is de zwarte humor die verwerkt is in elk kunstwerk. Hij doet vaak dingen waarvan je denkt dat hij daar niet mee wegkomt, maar dan verdraait het het beeld op zo’n manier dat zijn punt duidelijk wordt. Zoals het beeld van de paus die geraakt wordt door een meteoriet; als het een andere dood was geweest, was het gewoon een slechte grap, maar omdat de paus wordt gedood door een meteoriet, iets wat alleen door ‘Gods wil’ kan gebeuren wordt het opeens een kritiek op de katholieke kerk. Zijn manier van kritiek uiten door middel van een ‘grap’ vind ik knap en ook noodzakelijk in onze wereld waar alles zo serieus genomen wordt. Het mooiste aan zijn werk zijn de vragen die het oproept. Hij geeft nooit een duidelijk antwoord over wat hij er precies mee bedoelt. De kijker moet zelf bedenken wat hij het beeld ziet en wat voor emoties dat oproept. La nona Ora, Maurizio Cattelan, 1999 Polyester, mensen haar en stof. Dit werk beeldt paus Johannes Paulus II af terwijl hij wordt geveld door een meteoriet. Het werk roept beelden op van Christus die aan het kruis sterf “God, waarom heeft u mij verlaten?” Tegelijker tijd is er een kritiek over de katholieke kerk in te zien, als God de paus doodt, de zogenaamde spreker voor god, betekent het dat God het niet eens is met de leer van de katholieke kerk. Dus waarom zouden mensen die dan wel nog volgen? untiteld, Maurizio Cattelan, 2001 Wassen figuur. Je ziet hier een wassen figuur van Cattelan, die aan het inbreken is in de zaal van de oude meesters in het Boymans van Beuningen museum. Hij breekt bovendien in op een manier die het gebouw aantast, net zoals Cattelan dat doen met zijn kunst. Hij gebruikt oude werken en symbolen om zijn punt duidelijk te maken. Je zou ook kunnen denken dat hij een verlangende blik heeft, hij zou er graag tussen willen hangen, tussen de oud Hollandse meesters. Him, Maurizio Cattelan, 2001 Wassen figuur. In het werk Him van Cattelan is een beeld van een knielend jongetje geplaatst aan het eind van een ruimte, soms een lange gang, andere keren het einde van een fabriekshal. Je weet niet wat het jongetje doet, is hij aan het bidden? Pas als je het werk benaderd kun je zijn gezicht zien, hij zit altijd met zijn gezicht van de toeschouwer af. Als je het beeld heb bereikt zie je pas dat het Hitler is. Wat de precieze gedachte achter dit werk is is niet bekend, vraagt hij om vergiffenis? Is het om de gedachte dat Hitler ooit ook een onschuldig klein jongetje is geweest te visualiseren? Of zit er een ander idee achter? Shigeru Miyamoto Shigeru Miyamoto wordt ook wel de vader van de moderne video games genoemd. Hij is de bedenker van oa Mario, Legend of Zelda, Donkey Kong, F-‐Zero, Star Fox en Pikmin. Hij is geboren in 1952, in Kyoto prefectuur. Hij studeerde industrial design aan de Kanazawa Municipal College of Industrial Arts. In 1977 werd hij aangenomen bij Nintendo, een klein bedrijf dat zich voornamelijk focuste op kaartspellen en snuisterijen. Hij begon games te maken toen hij bij Nintendo de opdracht krijgt om de kasten van de onsuccesvolle arcade game Radar Scope te transformeren in een nieuw spel wat goed zou verkopen in Amerika. Wat hij bedacht was Donkey Kong. Later heeft Miyamoto nog meegeholpen aan het ontwikkelen van de NES, de eerste console van Nintendo. Tegenwoordig werkt Miyamoto nog steeds bij Nintendo, hij leidt meerdere projecten tegelijkertijd en bereidt ondertussen het bedrijf voor op een tijd dat hij er niet meer zal werken gezien het feit dat hij overweegt met pensioen te gaan. Waarom ik voor Shigeru Miyamoto heb gekozen Ik heb voor Miyamoto gekozen omdat zijn spellen de gamewereld vernieuwden en de nadruk meer legde op het verhaal en de gameplay dan op het halen van high-‐scores, iets wat ik erg positief vind. Zijn games vind ik goed uitgedacht, mooi vormgegeven en ze hebben een goed verhaal. Zijn manier van werken was erg anders dan in die tijd, ze maakten eerst een spel en verzonnen daarna het verhaal er bij. Miyamoto deed het anders om. De manier waarop Miyamoto een wereld creëert bewonder ik zeer en dit is iets wat ik ook zou willen kunnen. Legend of Zelda – Majora’s Mask Wat ik geweldig vind aan Majora’s Mask is dat het spel ontzettend gelaagd is. Op de eerste laag heb je Link die een dorp moet redden van de maan die neer gaat storten, maar als je dieper kijkt zie je dat elk dorp dat Link bezoekt eigenlijk staat voor een van de 5 stadia van rouw. Gezien het feit dat aan het begin van het spel Link’s vriend Navi dood gaat is het een mooie referentie daarnaar. Mario, character uit div spellen oa uit Super Mario bros. Mario is de hoofdpersoon uit meerdere spellen en is ook een van de eerste characters die Miyamoto gemaakt heeft. Hij begon als Jumpman de timmerman en groeide uit tot Mario de loodgieter. Mario heeft vele evoluties mee gemaakt als character, van het redden van prinses Peach tot het racen in Mario kart. Hij is kenmerkend door zijn dikke zwart snor, rood shirt en blauwe tuinbroek. Ook zijn taalgebruik is alom bekend. Mario is een icoon in de huidige maatschappij en niet meer weg te denken uit de gameindustrie. Pikmin Pikmin is gebaseerd op een idee van Miyamoto dat hij kreeg toen hij aan het tuinieren was. Ook qua gameplay was het de eerste van zijn soort, honderd mannetjes aansturen om verschillende taken uit te voeren en een gezamenlijk doel te bereiken. De pikmin zijn duidelijk herkenbare wezens die lijken om een soort hybride tussen wortels en tuinkabouters, terwijl Olimar, de mens die ze commandeert, juist lijkt op een kind dat ruimtemannetje aan het spelen is. Het spel zou dan ook een kijkje in de kinderlijke fantasie kunnen zijn, volwassenen zien een gewone tuin, kinderen zien Pikmin.
© Copyright 2024 ExpyDoc