een beetje meer thuis

Te Gas t
Gast
|
Hé t b l ad van he t We s tfrie s g as thuis |
Te
Neem
mee!
e d itie 01 2014
Hét blad van het
een
beetje
meer
thuis
Vrijwilliger
in het
ziekenhuis
“Ik zag
meteen
dat het niet
goed was”
hoe herken ik
een beroerte?
50
beschuiten met
muisjes worden
er iedere dag
gesmeerd
Welkom
hart
voor de
zorg
Sommigen spreken van een roeping. Anderen noemen het een voorrecht.
Hoe dan ook: de zorg is werk dat je niet alleen met je handen en je hoofd doet.
“Met je gevoel
verplegen”
Milou Rinkel is sinds vorig jaar juli gediplomeerd
verpleegkundige en werkt vol enthousiasme bij het
interne flexbureau InZ.
“Ik wilde altijd juffrouw worden. Maar tijdens een open dag
van de opleiding verpleegkunde raakte ik geboeid door de
verpleegtechnische vaardigheden. Terwijl ik nu juist vind
dat je ook met je gevoel moet verplegen.”
“Ik werk als flex-verpleegkundige. Dat is echt superleuk.
Ik kom op allerlei verschillende afdelingen en leer nog
constant. Alle collega’s staan open en zijn bereid om je
te helpen. Ondertussen word ik heel all round. Op de
kraamafdeling heb ik mee mogen kijken bij een keizersnede.
Dat was een bijzondere en mooie ervaring.”
“Wat mij boeit in mijn vak is dat je kunt zorgen dat het herstel
van een patiënt de goede kant op gaat. Maar ook het verzorgen
en begeleiden van ernstig zieke mensen, bijvoorbeeld in hun
laatste levensfase, vind ik bijzonder. Als het gaat om jonge
mensen is dit best moeilijk en raakt mij dit.”
“Ik vind dat je met je gevoel moet verplegen en vooral ook
zelf naar je instinct moet luisteren. Klopt het voor mijn gevoel
niet? Dan maak ik me hard voor de patiënt bij de behandelend
arts. Niet elke patiënt kan voor zichzelf opkomen.
En een grapje op zijn tijd en de humor erin
houden is heel belangrijk.”
2 | Te Gast | editie 01 2014
inhoud
14
40
4
Op de cover:
13
Mandy Ross uit Hoorn
komt al een aantal jaren
regelmatig ter controle op de
poli Reumatologie. Ondanks
haar reuma laat ze zich niet
tegenhouden in het leven.
02Hart voor de zorg Milou Rinkel
04Nieuws
06De vrijwilliger Jan Jaap Nierop & Jan Timmer
07Kunst
08Medisch Hartfalenpoli
10Tien vragen aan huisarts Martien van Soestbergen
12Uit de praktijk
13Op de kiek
14Culinair Koken met Jos
16Wie bent u?
18Hoe gaat zuks? Het vervolgonderzoek
darmkankerscreening
19Column Lebby
20 Interview Stefan Koomen
24Mijn trots Maartje Flesch
26Je zal �t maar hebben Beroerte
28Mijn verhaal Rachid Rahmani
32In behandeling Reuma
36Wat is dit?
38Samen Arts voor verstandelijk gehandicapten
40 Vette pech
41 Feiten & cijfers van... zwangerschap & verloskunde
42Tweets Het Westfriesgasthuis & Twitter
42Meer informatie
43Column huisarts Maarten van Bemmel
colofon
Art direction 100% Ontwerpen & Edson Goes Coördinatie & eindredactie Afdeling Communicatie Redactie Fred
Beemsterboer, Emmie Bobeldijk, Miriam Eliel, Judith van Druten, Tim de Haan, Chantal Hofenk, Irene Hoogstraten, Edy Klaassen, Esther
Muusse, René Nieuwenhuijse, Arthur Verhulst, Karssen Communicatie Fotografie Dewi Koomen-Bakker, Amber Nan Adres Westfriesgasthuis,
Communicatie, Postbus 600, 1620 AR Hoorn Mail [email protected]
Te Gast is een uitgave van het Westfriesgasthuis en wordt verstuurd naar zorgverleners in de regio. Alle geportretteerden (in woord en beeld) hebben hun toestemming gegeven voor publicatie.
Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder voorafgaande toestemming van de uitgever.
editie 01 2014 | Te Gast | 3
nieuws
Blijf op de hoogte van alle ontwikkelingen
Gratis WiFi
voor patiënten
en bezoekers
M
et ingang van 1 februari is er
gratis WiFi beschikbaar in het
hele Westfriesgasthuis. Deze
draadloze internetverbinding is speciaal
bestemd voor patiënten en bezoekers.
Tijdens het verblijf in het ziekenhuis (op
de poli of verpleegafdeling) kan via de
smartphone of laptop kosteloos gebruik
worden gemaakt van het internet.
Hoe werkt het?
Via de smartphone of laptop kan
verbinding worden gemaakt met ons
WiFi-netwerk getiteld ‘Westfriesgasthuis’.
Er hoeft geen wachtwoord te worden
ingevoerd.
Beter horen
dankzij gift
Comfort Audio
H
et Westfriesgasthuis heeft
enkele spraakversterkers van
Comfort Audio kado gekregen.
Deze apparaten vangen de menselijke
stem op en sturen een helder versterkt
geluid door naar een koptelefoon of
hoortoestel. Ideaal voor mensen met
4 | Te Gast | editie 01 2014
gehoorproblemen. Door deze spraak
versterker verstaat de patïënt beter wat
er gezegd wordt en hoeft de medewerker
niet meerdere keren dezelfde boodschap
te herhalen. De spraakversterkers zijn
meteen in gebruik genomen door de
afdelingen Geriatrie en KNO.
Zwanger op de IC
E
en unieke situatie op de Intensive
Care: op de afdeling zijn maar liefst
vijf verpleegkundigen tegelijkertijd
zwanger! Het mannelijk personeel op de
IC ontkent iedere betrokkenheid...
V.l.n.r.
Anne-Marie (uitgerekend op 30 juni)
Lisa (uitgerekend op 27 april)
Gerda (uitgerekend op 3 mei)
Marianne (uitgerekend op 12 mei)
Nori (uitgerekend op 30 juni)
Comicro
D
e medisch microbiologische laboratoria van het
Zaans Medisch Centrum
en het Westfriesgasthuis zijn
overgegaan in Comicro B.V.: Expertcentrum in microbiologie.
Draag bij!
N
u moeten bewoners uit de regio
Enkhuizen/Medemblik/Stede Broec
nog naar het ziekenhuis in Hoorn
voor een röntgenfoto. De reistijd is langer
dan het maken van de foto zelf. Daarom
bestaat de wens om een röntgenapparaat aan
te schaffen voor het gezondheidscentrum
Molenweg in Enkhuizen. Zodat zoveel mogelijk zorg zo dicht mogelijk bij huis wordt
aangeboden.
Het Westfriesgasthuis, de burgemeester
van Enkhuizen en gezondheidscentrum
Molenweg hebben daarom de handen ineen
geslagen en zijn begonnen aan een actie om
fondsen te werven voor de aanschaf van het
apparaat. Daarvoor gaan ze de hulp vragen
van inwoners, bedrijven en instanties in de
regio. Motto van de campagne is: ‘Draag bij!’
Meer weten? Kijk op de website
molenweg.nu/draagbij
Comicro kan zo goede dienstverlening blijven bieden, kennis
bundelen en beter inspelen
op de vraag van artsen. “Met
Comicro kunnen zowel eersteen tweedelijns zorgaanbieders
als andere klanten rekenen op
goed medisch microbiologisch
onderzoek en advisering op
maat en in de regio. Nu en ook
in de toekomst,” zeggen Arthur
Notermans van het Zaans MC
en Hugo Keuzenkamp van het
Westfriesgasthuis.
Poppen
voor jonge
patiëntjes
V
rijwilligersorganisatie
Kiwanis heeft educatieve
poppen geschonken aan
de kinderafdeling van het ziekenhuis. Patiëntjes kunnen de pop
zelf aankleden en inkleuren.
KiwanisPop
De pop kan voor meerdere doeleinden gebruikt worden. Zo kan
de arts op de pop een handeling
voordoen die hij bij het kind gaat
uitvoeren. Ook kunnen kinderen
hun lichaam beter leren kennen
door aan de hand van de pop te
benoemen waar organen zitten.
En als ze het ziekenhuis verlaten,
mag de pop mee naar huis.
editie 01 2014 | Te Gast | 5
de vrijwilliger
Een beetje meer thuis
H
et kopje koffie in de wachtkamers.
De boekenkar voor patiënten op de
verpleegafdeling. Het Sint Janskoor.
Patiëntenvervoer. Allemaal mogelijk gemaakt dankzij de 340 vrijwilligers die zich
inzetten voor het Westfriesgasthuis.
De stichting Vrienden van het Westfriesgasthuis bestaat uit vrijwilligers. De ‘Vrienden’ bestaan al sinds 1996, maar sinds
de nieuwe samenstelling van het bestuur
twee jaar geleden, timmert de stichting
duidelijk aan de weg.
“Het motto van de stichting ‘Een beetje
meer thuis’ is niet alleen gericht op
patiënten en hun familie, maar ook op
6 | Te Gast | editie 01 2014
de medewerkers en vrijwilligers van het
Westfriesgasthuis”, zo benadrukken de
voorzitter van de stichting Jan Timmer en
penningmeester Jan Jaap Nierop.
“Belangrijk is dat het ziekenhuis een
herkenbare sfeer uitademt. Je thuis voelen
is de basis voor de patiënt, maar ook voor
de medewerkers. Er is sprake van een wisselwerking, alles hangt met elkaar samen”,
aldus Jan Timmer.
Beide heren zijn enthousiast over het
bestuurswerk. Jan Jaap Nierop: “Wat het
werk voor de Vrienden zo ontzettend leuk
maakt is dat je iets kunt betekenen voor
mensen. Ook de samenwerking met het
ziekenhuis, hoe er wordt gereageerd op
onze ideeën, is heel positief.”
Een greep uit de activiteiten van de
stichting: sponsoring van de vrijwilligersavond, het kerstdiner voor patiënten en
hun familie, opknappen van de familiekamer op de afdeling Verloskunde en een
workshop voor oncologiepatiënten door
Look Good/Feel Better.
Jan Timmer: “De Stichting heeft doelen
genoeg om een zo aangenaam mogelijke
ziekenhuisomgeving te creëren, maar
blijft altijd op zoek naar donateurs.”
Meer weten over de Vrienden? Kijk op
vriendenvanhetwestfriesgasthuis.nl
kunst
Titel Man in loods Techniek olieverf op doek, 90 x 60 cm Kunstenaar Noortje Peerdeman-Raven
Info www.noortjepeerdeman.com, Kunstenaarsvereniging De Boterhal
editie 01 2014 | Te Gast | 7
medisch
Hartslag op afstand
Hartfalenpoli neemt deel aan onderzoek naar effecten van telemonitoring
T
elemonitoring betekent letterlijk
het op afstand (tele) volgen
en begeleiden van patiënten
(monitoring). Van deze vorm van
controle op afstand wordt gedacht dat dit
gunstiger is voor de patiënt en efficiënter voor
het ziekenhuis, Of dat werkelijk zo is moet
onderzoek nog uitwijzen. Daarom neemt het
Westfriesgasthuis, samen met negen andere
ziekenhuizen deel aan een studie naar de
effecten van telemonitoring.
Voor deze studie worden de deelnemende
patiënten willekeurig ingedeeld in een van
de drie groepen. De eerste groep krijgt de
standaard zorg, de tweede groep krijgt de
standaard zorg en informatie over hartfalen
via een website. De laatste groep krijgt de
telemonitoring.
8 | Te Gast | editie 01 2014
Telemonitoring houdt in dat patiënten thuis een
weegschaal en bloeddrukmeter krijgen geinstalleerd. Als patiënten ‘s morgens hun controles
doen, worden deze gegevens automatisch doorgestuurd naar een database. Vervolgens worden
deze gegevens door de hartfalenverpleegkundige nagekeken. Als deze gegevens afwijken
van de norm kan de hartfalenverpleegkundige
contact opnemen met de patiënt.
Regelmatig en intensief
Voordelen van telemonitoring zijn dat de
patiënt niet meer regelmatig voor controle
naar het ziekenhuis hoeft te komen, maar wel
intensief in de gaten wordt gehouden door
de hartfalenverpleegkundige. Door de dagelijkse controle kan er ook veel directer worden
ingegrepen als de controles afwijken. Hartfalenverpleegkundige Riet Schouten: “Sommige
Voordelen van
telemonitoring
kunnen zijn:
patiënten wachten toch nog te lang voordat
ze zich bij ons melden met klachten. Via
telemonitoring kunnen we het meteen zien als
er mogelijk iets aan de hand is. En als we twijfelen, kunnen we altijd met cardioloog Sander
Anneveldt overleggen.” Anneveldt is nieuwsgierig naar de uitkomsten van het onderzoek.
“E-health* lijkt de toekomst. Dit onderzoek kan
(mede) aantonen of dat ook werkelijk zo is.”
naar het ziekenhuis voor controle of wij
bezoeken de patienten thuis en dat bevalt ze
prima. In die tijd bouw je ook vaak een band
met ze op en dat geeft een veilig en vertrouwd gevoel. De meeste patiënten zijn ook
al wat ouder en lang niet allemaal zo behept
met de computer, dus dan is het voor hen
best een drempel om over te stappen naar
telemonitoring.”
m
inder vaak voor controle naar
het ziekenhuis
Drempel
Het onderzoek duurt een jaar. Naar aanleiding van de resultaten wordt besloten of
de telemonitoring voor hartfalenpatiënten
wordt voortgezet.
d
e patiënt kan zelf meetgegevens
inzien en informatie opzoeken over
voeding, bewegen, medicijnen, enz.
De hartfalenverpleegkundigen van de af
deling Cardiologie vragen hun patiënten of
zij mee willen werken aan het onderzoek.
Deelname is vrijwillig. “Tot nu toe is het
best lastig gebleken om onze patiënten
enthousiast te maken over telemonitoring.”
Vertelt hartfalenverpleegkundige Petra op
den Kelder. “Normaliter komen ze al jaren
* E-health is het gebruik van (informatie-)
technologie ter ondersteuning of
d
e hartfalenverpleegkundige
signaleert snel als de parameters
veranderen en neemt indien nodig
maatregelen. Hierdoor wordt een
opname in het ziekenhuis mogelijk
voorkomen
d
e dagelijkse controle kan een veilig
gevoel geven voor de patiënt en
naasten
verbetering van de gezondheid en de
gezondheidszorg
editie 01 2014 | Te Gast | 9
10 vragen aan…
Martien van Soestbergen
“Ja, dat kan
het zijn,
maar wat
kan het nog
méér zijn?”
1
Waarom ben je huisarts?
“Het huisartsenvak is een breed vak
waarin ik veel kwijt kan. Het verveelt geen
moment, iedere dag, ieder uur, is weer
anders. Ik streef ernaar om mensen te helpen
de regie over hun eigen gezondheid te
houden.”
2
Wie was je meest invloedrijke leermeester?
“Dat is een internist uit Den Haag bij wie ik
in 1989 werkte, Van der Vijver. Hij kon als
geen ander schijnbaar ingewikkelde
problemen afpellen tot de kern. En daarbij de
vraag stellen: ‘Ja, dat kan het zijn, maar wat
kan het nog méér zijn?’ Die vraag stel ik
mezelf nog vaak en probeer ik ook te leren
aan de huisartsen die ik opleid.”
je dit beroep niet had
3 Als
gekozen, wat had je dan
willen worden?
“Tja, een hypothetische vraag… ‘Wat als…’ Ik
zou graag iets creatiefs hebben willen doen,
bijvoorbeeld in de muziek of de reclame.”
4
Wat was je eerste
betaalde (bij)baan?
“In de zomervakantie heb ik gewerkt als
verkoper in een fotowinkel in de Kalverstraat
in Amsterdam.”
5
Wat maakt jouw dag
goed?
“Dat zijn veel vaak kleine dingen: visite
rijden op een mooie zonnige voorjaarsdag,
een patiënt die laat merken tevreden te zijn,
een angstig kind dat zich laat geruststellen
10 | Te Gast | editie 01 2014
en over zijn angst heen stapt. Maar ook na
een werkdag lekker in de tuin zitten met een
glaasje, een bakje chips en een boek.”
Welke ontdekking zou
je leven het meest
verbeteren?
6
“Iets simpels… namelijk een receptenblokje
om geduld mee voor te schrijven.”
Als je zelf patiënt
bent, wat vind je dan
belangrijk?
7
“Openheid, overleg, zelf regie houden,
deskundigheid, menselijkheid.”
8
Wat vind je van het
Westfriesgasthuis?
“Een ziekenhuis waar veel kan en mag, de
patiënt centraal staat, met kwaliteit hoog in
het vaandel. Open voor nieuwe ontwikkelingen. Altijd bereid tot het zoeken naar
oplossingen, al is het maar om een afspraak
te bespoedigen.”
9
Met wie werk je graag
samen en waarom?
“Ik werk graag samen met mensen die in
oplossingen denken, liefst breed, buiten de
geijkte paden, zonder te veel ‘moeten’, en mij
de ruimte geven dat óók te doen.”
woon je in
10 Waarom
West-Friesland?
“Wijds, horizon, mooie luchten, zee dichtbij,
no-nonsense West-Friezen, dichtbij de
randstad en toch vrij.”
Martien van Soestbergen is sinds 1992 huisarts in
Hoogwoud, samen met zijn collega Heleen Hendriks.
In deze praktijk heeft hij ook zijn huisartsenopleiding
gevolgd. Hij is 57 jaar, getrouwd en heeft twee kinderen.
editie 01 2014 | Te Gast | 11
uit de praktijk
2:59
1:14onrust
5:
Hij is al vier keer langs mijn balie gelopen. En hij wordt steeds
vermoeider. Pyjamajas half open en op blote voeten. Zo sjokt hij de gang op
en af. “Hij zal wel een keer moe worden” denken wij. En dat wordt hij ook, maar hij
wil vast niet in bed. En omdat het er erg onveilig uit gaat zien, besluiten we om de beurt
met hem te gaan lopen. Dan ontstaat dit gesprek:
:17
“Kan je me even naar de weg brengen?”
“Waar wilt u naar toe?”
“Naar Benningbroek.”
“Maar wilt u daar dan helemaal lopend naar toe?”
“Nee, met de fiets.”
“Maar waar staat uw fiets dan?”
“In Nibbixwoud.”
“Dus u vraagt aan mij of ik u midden in de nacht op blote voeten
de weg op stuur om naar Nibbixwoud te lopen?”
“Nee, niet lopend, op de fiets.”
Ik kan hem niet duidelijk maken dat het niet gaat gebeuren. Inmiddels hebben we alle deuren
bevoeld, alle nooduitgangen bekeken en zijn we in het rolstoelenhok geweest, op zoek
naar een fiets. Het zit allemaal niet mee. De man wordt steeds vermoeider en hij dreigt
regelmatig om te vallen. Maar als we in de buurt van zijn bed komen, weet hij opeens
dondersgoed dat hij daar niet in wil. Het is inmiddels 5.00 uur, drie uur later, als
hij besluit dat het niet meer gaat. Hij vertelt me dat hij maar beter tot morgen
kan wachten. Ik kan hem rustig zijn bed inpraten en hij slaapt binnen
vijf minuten. Waarschijnlijk slaapt hij een gat in de dag en begint
vanavond zijn onrust weer. Ik weet dan in ieder geval dat
tegenspreken geen zin heeft: uiteindelijk brengt
hij zelf de oplossing.
3:26
3:18
12 | Te Gast | editie 01 2014
4:32
op de kiek
foto’s uit de regio
spoorwegovergang in
hoorn – harry spelt
Winter op de bobeldijk –
gerard veldhuis
korenmolen ceres in bovenkarspel – Carolien laan
hoofdtoren in hoorn – Carolien laan
tulpen – wil knol-pelt
Heeft u mooie foto’s van de regio? En wilt u ze met ons delen? Stuur ze dan
op naar [email protected] onder vermelding van
‘Op de kiek’. Wie weet ziet u ze dan terug in de volgende ‘Te Gast’.
zonsondergang aan de dijk – harry spelt
editie 01 2014 | Te Gast | 13
culinair
Jos Otten werkt sinds 1980 als kok in het Westfriesgasthuis. Via het ziekenhuis heeft hij zijn diploma’s voor
dieetkok en instellingskok behaald. Hij verheugt zich op de nieuwe keukenapparatuur die binnenkort wordt
geleverd. Dan krijgen ze in de keuken meer mogelijkheden om zelf nog lekkerder te koken.
Koken met
Nu de bomen weer
uitlopen, de lammetjes
in de wei staan en we af
en toe een zonnige dag
beginnen te krijgen, breekt
voorzichtig de saladetijd
aan. Deze salade is een van
mijn favorieten. Een mooie
mix tussen hartig en fris.
Schrik niet van de lijst met
ingrediënten, het meeste
heb je wel in huis. En
uiteindelijk is het zo klaar.
Lekker, gezond en weer een
welkome afwisseling van
de zware stamppotten.
Eet smakelijk!
14 | Te Gast | editie 01 2014
Jos
Lauwwarme maaltijdsalade
Tip!
De yoghurtdressing
kan je ook heel goed
gebruiken als dipsaus
voor bijvoorbeeld
chips of komkommer.
Recept voor 2 personen. Totale bereidingstijd 45 minuten.
Ingrediënten
Voor de kip
• 100 gram kipfilet, in stukjes gesneden
• 2 theelepels cajunkruiden
• 1 eetlepel olijfolie
Bereiding
Marineer eerst de kip. Voeg aan de kipfilet
2 theelepels cajunkruiden en 1 eetlepel
olijfolie toe. Laat dit een kwartiertje
intrekken.
Voor de dressing
• 2 eetlepels milde halfvolle yoghurt
• 2 eetlepels Zaanse- of halfvolle mayonaise
• 1 theelepel Franse mosterd
• 1 theelepel honing
• 2 theelepels rode pesto
• 1 klein sjalotje fijngesneden
• 5 gram gehakte peterselie
• 50 cc fruitige rode wijn
• Peper en zout naar smaak
Maak ondertussen de yoghurtdressing.
Meng alle ingrediënten door elkaar en doe
ze in een mooi schaaltje.
Voor de warme salade
• 150 gram champignons, in plakjes snijden
• 1 rode ui in blokjes snijden
• 100 gram rode paprika in blokjes snijden
• 100 gram reepjes rookspek
• Peper en zout
Voor de koude salade
• 80 gram gemengde sla
• 6 gehalveerde snoeptomaatjes
• 6 asperges uit blik
• 2 ringen ananas uit blik
• 2 schijven galia meloen
• 1/4 komkommer in halve schijfjes
• 1 rode ui in halve ringen
Bak in een hete koekenpan de
gemarineerde stukjes kip in 4 minuten
mooi goudbruin. Laat de kip afkoelen op
een schaaltje.
Doe in dezelfde koekenpan een eetlepel
olie en bak de ingrediënten voor de warme
salade in 3 minuten gaar op een halfhoog
vuurtje. Blijf roeren!
Verdeel vervolgens de ingrediënten voor de
koude salade over 2 borden.
Rangschik de kip en de warme salade er
overheen.
Serveer de yoghurtdressing apart.
De salade is extra lekker als je ‘m serveert
met stokbrood en kruidenboter.
editie 01 2014 | Te Gast | 15
wie bent u?
Nico Kaag…
…is net voor controle in
het ziekenhuis geweest en
nu “doet ie effe een koppie”
voordat hij naar z’n werk
gaat. “Ik kom al dertig
jaar hier in het ziekenhuis.
Vroeger in het Streek,
dat was klein en knus.
Nu is het toch wat groter
allemaal.” Als ‘vaste klant’
van het ziekenhuis heeft
hij al twintig jaar dezelfde
dokter. “Sinds mijn zeventiende heb ik diabetes. Elke
dag moet ik prikken. Maar
ik mankeer verder niks
hoor.”
16 | Te Gast | editie 01 2014
Melissa Kuiper…
…is rechtenstudent en zit
in de centrale hal op haar
vader te wachten. Die is
aan het werk in het gebouw naast het ziekenhuis.
Als bijbaantje rijdt ze haar
vader naar verschillende
werkplekken door het hele
land. “Hierna moeten we
nog naar Den Haag en dan
weer door naar Amsterdam.” In haar vrije tijd
werkt ze veel met paarden,
daar ligt haar hart. “Op de
manege was ik lange tijd
de enige met een rijbewijs,
dus ik heb meer dan eens
iemand naar de eerste
hulp moeten brengen.”
editie 01 2014 | Te Gast | 17
hoe gaat zuks?
Feiten
& cijfers
I n totaal krijgen tot 2020 2,2 mil
joen Nederlanders tussen de 55 en
75 jaar een paarse envelop in de
bus met een testbuisje. De eerste
’lichting’ is dit jaar aan de beurt:
ongeveer 875.000 mensen krijgen
de envelop.
Gespecialiseerd
verpleegkundige
Lindy Kleimeer
en maag-darmleverarts Azem
Karimbeg.
Wat u kunt verwachten van het vervolgonderzoek van…
darmkankerscreening
A
lle mannen en vrouwen van 55 tot
en met 75 jaar krijgen iedere twee
jaar een uitnodiging voor het be
volkingsonderzoek darmkanker.
Meedoen is gratis en vrijwillig. U beslist zelf of
u wel of niet meedoet. In januari zijn de eerste
uitnodigingen voor het bevolkingsonderzoek
darmkanker verstuurd. Daarmee is de lande
lijke invoering van dit nieuwe bevolkings
onderzoek formeel van start gegaan. In de loop
van 2014 krijgen alle mannen en vrouwen
die geboren zijn in 1938, 1939, 1947, 1949 en
1951 een uitnodiging. In deze uitnodiging zit
een ontlastingstest met een buisje dat u in de
ontlasting prikt en weer opstuurt via de retour
envelop. Als er sporen van bloed in uw ontlas
ting worden aangetroffen is vervolgonderzoek
nodig. Wat kunt u daarvan verwachten?
Gesprek
U wordt door het RIVM geïnformeerd als
er vervolgonderzoek nodig is. Dit start met
een intakegesprek. Deze afspraak is al voor
u gemaakt door het RIVM en staat in uw
uitslagformulier. Tijdens het gesprek op de
poli Interne Geneeskunde neemt een arts of
verpleegkundige uw medische gegevens met
u door. U bespreekt of een coloscopie zinvol
en mogelijk is. Als dit zo is, krijgt u daar
meer informatie over. Tot slot maakt u een af
spraak voor een datum waarop de coloscopie
plaatsvindt. In het Westfriesgasthuis volgt
de coloscopie binnen twee weken na het
intakegesprek.
18 | Te Gast | editie 01 2014
Voorbereiden
Een succesvol onderzoek kan niet plaatsvin
den wanneer de dikke darm vol met ontlas
ting zit. Daarom is het nodig om de darmen
schoon te spoelen. U krijgt een recept mee
voor twee liter laxeermiddel dat u daags voor
het onderzoek moet gebruiken.
Op de dag zelf
Voor het onderzoek moet u enige uren
opgenomen worden. Op de afgesproken dag
en tijd mag u zich melden bij de receptie in
de centrale hal. Vervolgens wordt u naar de
afdeling gebracht, mag u zich uitkleden en in
bed gaan liggen. Op deze afdeling worden u
enkele vragen gesteld en u kunt zelf ook uw
vragen kwijt.
Uw bloeddruk wordt gemeten net als het
zuurstofgehalte in uw bloed. Ongeveer een
half uur nadat u bent opgenomen wordt u
naar de endoscopiekamer gebracht voor het
onderzoek.
Het onderzoek
De coloscopie wordt uitgevoerd met een kijk
instrument: de endoscoop. Een endoscoop is
een flexibele slang die ongeveer net zo dik is
als een vinger. De arts schuift de endoscoop
via de anus in uw darm. Aan het uiteinde
van de slang zitten een lampje en een ca
mera. Het lampje zorgt ervoor dat de arts de
binnenkant van uw darm goed kan bekijken.
De beelden die de camera maakt, zijn te zien
op een monitor.
p basis van een vergelijkbaar
O
bevolkingsonderzoek is een schat
ting gemaakt van de resultaten:
de verwachting is dat 600 van de
1000 ontvangers de zelftest doen en
opsturen. Van hen zullen naar schat
ting 42 mensen een ongunstige
uitslag krijgen. Vaak is dan bloed in
de ontlasting gevonden. Bij vervolg
onderzoek is de verwachting dat bij
22 mensen niets verkeerds wordt
gevonden en bij 17 een goedaardige
poliep. Dus bij 3 op de 1000 mensen
wordt een kwaadaardige tumor
gevonden.
p basis van deze cijfers worden
O
in het Westfriesgasthuis dit jaar
290 mensen verwacht die via het
bevolkingsonderzoek een ’ongun
stige’ test hadden. Tot en met 2019,
als iedereen tussen 55 en 75 jaar
is opgeroepen, is de verwachting
dat er 765 extra patiënten vervolg
onderzoek krijgen.
Poliepen verwijderen of weefsel
wegnemen
Tijdens de coloscopie kan de arts ook
poliepen verwijderen of een stukje weefsel
wegnemen voor verder onderzoek. In een
laboratorium wordt de aard van het weefsel
of de poliep onderzocht. Deze ingrepen zijn
vrijwel pijnloos.
De uitslag
Direct na de coloscopie vertelt de arts u de
uitslag van het vervolgonderzoek. Als er
weefsel of een poliep is weggehaald, wordt
dit onderzocht in een laboratorium. U hoort
de uitslag van dat onderzoek na ongeveer
een week. Als er in het weefsel kwaadaar
dige cellen zijn aangetroffen, volgt in het
Westfriesgasthuis binnen vijf werkdagen een
afspraak om het behandelplan of vervolg
beleid op stellen.
column
Klacht
“H
é, wat heb ik jou een tijd niet
gezien.”
“Ja, ik ben ook een tijdje uit de
roulatie geweest: ziekenhuisopname!”
“O joh! Niks ernstigs , hoop ik?”
“Nee, viel wel mee…”
“Maar je kijkt anders nog niet blij. Niet tevreden
over de behandeling?”
“Nee, dat is het niet. Die dokter wist precies wat-ie
deed. En zo”n jong assistentje legt het dan nog
eens haarfijn uit. Daar lag het niet aan.”
“Wat dan wel? Slecht bejegend? Arrogant, Hoog
van de toren, dat werk?”
“Nou, kan ik ook niet zeggen. Ik kon alles vragen
en kreeg ook normale antwoorden. Dat is het
probleem niet.”
“Maar je voelde je een nummer, toch? Volle
wachtkamers, onpersoonlijk, haast is geboden,
van die dingen?”
“Nou nee. Het is druk, dat merk je wel, maar ik
kreeg de aandacht die ik nodig had.”
“Het verblijf dan? Slecht eten, slonzige
verpleging, vieze kamers…”
“Nee hoor. Het eten is prima; je kan zelfs kiezen!
De verpleging is druk, maar deskundig en de
servicemedewerkers zijn schatten. Nee, dat kun je
slechter treffen.”
“Maar de onderzoeken dan? Pijnlijk,
vernederend, beangstigend?”
“Nee joh! Met die moderne spullen kijken ze
dwars door je heen zonder dat je er last van heb.
Nee, enge prikken en klysma”s en neussondes heb
ik niet gehad.”
“Maar dan snap ik niet waarom je nog steeds zo
ongelukkig kijkt?”
“Ja, als zo”n ziekenhuisopname zo van een leien
dakje gaat, waar moet ik dan mijn sterke verhalen
voor verjaardagen vandaan halen?”
“Het is
druk, dat
merk je
wel, maar
ik kreeg de
aandacht
die ik
nodig
had.”
Lebby
editie 01 2014 | Te Gast | 19
interview
stefan koomen
“Hoe denkt WestFriesland over
het Westfriesgasthuis?”
Voor winkeliers of uitgevers van tijdschriften is het absolute noodzaak om goed op
de hoogte te blijven van de wens van de klant. Voor zorgaanbieders is dit nieuw, maar
ook erg noodzakelijk. Daarom investeert het Westfriesgasthuis in marktonderzoek.
Stefan Koomen, manager zakelijke ontwikkelingen, vertelt waarom.
20 | Te Gast | editie 01 2014
editie 01 2014 | Te Gast | 21
“En waarom
doen wij zo
moeilijk over
inzage in het
patiëntendossier?”
22 | Te Gast | editie 01 2014
interview
stefan koomen
“T
ot niet zo lang
geleden bedacht
het ziekenhuis
grotendeels zelf de
zorg die geboden wordt. Dit is onder
invloed van een aantal ontwikkelingen, denk aan het internet en de vrije
keuze voor een ziekenhuis, snel aan
het veranderen,” legt Stefan uit. “Ziekenhuizen noemen de patiënt steeds
vaker klant. De klant neemt, gelukkig, een steeds actievere rol in als het
gaat om het zoeken naar goede zorg.
Het Westfriesgasthuis heeft weliswaar een trouwe klantenkring, maar
deze verwacht wel dat het ziekenhuis
de zorg volgens de wensen van de
klant blijft organiseren. Dat vereist
dat we goed weten waar de inwoner
wat ziekenhuiszorg betreft op zit te
wachten. Daarom zijn we gestart met
een marktonderzoek, met als kernvragen: ‘wat vindt u belangrijk bij
ziekenhuiszorg’. En ‘wanneer kiest u
voor het Westfriesgasthuis’?”
Hoe ziet het markt
onderzoek eruit?
“Uit verschillende leeftijdscategorieën is, in samenwerking met
zorgverzekeraar Univé, een groep
van 30 inwoners geselecteerd. Deze
groep kon zowel uit patiënten van
het ziekenhuis bestaan, maar ook uit
inwoners die geen zorg of zorg in een
ander ziekenhuis ontvangen. Eerst
per brief en later telefonisch werden
zij benaderd voor een interview,
vaak letterlijk aan de keukentafel.
Een professioneel marktonderzoeker
leidde de gesprekken. Een aantal medewerkers van het Westfriesgasthuis
waren bij de gesprekken aanwezig.
Opvallend was de grote bereidheid
van veel mensen om mee te werken.”
Wat levert het nu op?
“Behalve dat het hele gezellige en interessante gesprekken waren, krijgen
we door de grote openheid een schat
aan belangrijke informatie van onze
huidige en mogelijk toekomstige
klanten. Een eerste indruk geeft aan
dat faciliteiten erg belangrijk worden
gevonden, denk bijvoorbeeld aan
lekker eten en goede parkeergelegenheid. Kwaliteit van zorg, bijvoorbeeld
deskundigheid van personeel, wordt
meer als vanzelfsprekend beschouwd
en is heel lastig te beoordelen. Je
komt tenslotte naar het ziekenhuis
met de verwachting dat je goed
wordt geholpen, toch? Wachttijden,
vooral in het ziekenhuis, zijn veel
minder acceptabel. Het beroep dat
gedaan wordt op de tijd van de klant
en van zijn of haar begeleider wordt
als te hoog ervaren. Ook in de overdracht van informatie valt, ondanks
dat alles ‘in de computer’ zit, nog een
hoop te verbeteren. En waarom doen
zorgverleners vaak zo moeilijk over
inzage in het patiëntendossier?
Gelukkig zijn de inwoners op een
heel aantal punten ook bijzonder
blij met het Westfriesgasthuis. Ze
zien dat veel in het ziekenhuis wordt
geïnvesteerd om het hen beter naar
de zin te maken. Zo komt regelmatig
onze centrale hal positief naar voren.
Ook de geboden gastvrijheid en de
kwaliteit van het eten kunnen op
veel waardering rekenen. Artsen zijn,
misschien meer dan in het verleden,
erg toegankelijk en leven zich goed
in de patiënt in. Voor velen is het verrassend te horen dat het ziekenhuis
zoveel hoogcomplexe zorg biedt, en
bijvoobeeld operaties bij darmkanker of bortskanker vaker verricht dan
veel academische ziekenhuizen. ‘Dat
allemaal in West-Friesland? Jeetje,
dat wist ik helemaal niet’!”
behalen is, en dat is goed nieuws.
Het onderzoek geeft inzicht op welke
punten in de nabije en iets verdere
toekomst geïnvesteerd wordt. En
hoe maken we een goede keuze als
we (te)veel goede plannen hebben?
Het Westfriesgasthuis werkt al sinds
een aantal jaar volgens het LEANprincipe, wat zoveel zegt dat onze
diensten worden ingericht vanuit het
perspectief van de klant. Daarvoor
biedt het onderzoek veel waardevolle
informatie.”
Vervolg onder jongeren en
ouderen
“Binnenkort maken we op diverse
manieren de definitieve resultaten
van het marktonderzoek bekend
en gaan we gericht verder met het
maken van plannen om onze klanten
nog beter te binden en nieuwe klanten welkom te heten. We voeren ook
vervolgonderzoek uit, onder meer
gericht op de wensen van inwoners
die nu tussen de 20 en 30 jaar oud
zijn. Onze investeringen van nu zijn
bepalend voor de zorg die zij in de
toekomst krijgen.
Een ander belangrijk vervolg is de
continue dialoog met de inwoners
van West-Friesland en omstreken
die het Westfriesgasthuis zal starten.
Steeds meer kunnen daar moderne
media voor worden gebruikt. Ook
voeren we gesprekken met de
belangenorganisaties, zoals de
ouderenbonden. De komende
jaren zullen wij ons altijd de
volgende vraag stellen:
‘Hoe blijven we of worden we
uw ziekenhuis?’”
Wat doen we met de
uitkomsten?
Stefan is tevreden met de inzichten die dit marktonderzoek biedt:
“Het is duidelijk dat er veel winst te
editie 01 2014 | Te Gast | 23
mijn trots
Het zijn vaak kleine dingen.
Soms grote. Maar iedereen
heeft wel iets om trots op te
zijn in het Westfriesgasthuis.
Dit keer legt manager
nieuwbouw Maartje Flesch
uit waar zij trots op is.
Een modern
ziekenhuis
N
Naar verwachting wordt in januari 2015
de nieuwbouw van het Westfriesgasthuis
opgeleverd. Maartje Flesch is vanaf 2006
nauw betrokken bij het bouwproces; eerst
als secretaris van de raad van bestuur en vanaf 2009 in
de functie van manager nieuwbouw.
“De nieuwbouw zal een modern ziekenhuis opleveren.
Alle patiëntenvoorzieningen, de verpleegafdelingen
en de poliklinieken, zitten vanaf dat moment in de
nieuwbouw.”
Doordat op de nieuwe verpleegafdelingen meer
éénpersoonskamers zullen zijn, met een zogenaamde
rooming-in slaapbank, kan familie ook blijven
overnachten.
In het nieuwe moeder-kindcentrum, op de tweede
verdieping, is straks alle kennis op het gebied van
kindergeneeskunde en verloskunde bij elkaar gebracht.
Hier bestaat de mogelijkheid om te bevallen en te
verblijven in prachtige kraamsuites. Ook de partner kan
hier blijven slapen. Daarnaast worden couveusesuites
gebouwd. Moeder en pasgeborene blijven bij elkaar en
ook voor de partner staat een bed klaar.
Het nieuwe dialysecentrum wordt voorzien van aparte
kamers voor de nachtdialysepatiënten, waardoor
zij meer privacy hebben. Maartje: “Het is een hele
opsomming zo. Ik ben er trots op dat een veilige,
prettige en warme omgeving wordt gecreëerd voor
patiënten en bezoekers.”
Het nieuwe Westfriesgasthuis wordt een gebouw
waarbij rekening gehouden kan worden met groei en
krimp. “De poliklinieken bijvoorbeeld zijn bij en naast
elkaar gelegen waardoor, door eenvoudig te schuiven,
afdelingen groter of kleiner gemaakt kunnen worden.”
Trots is Maartje ook op de samenwerking met de
aannemer. Door goede onderlinge afstemming wordt
de overlast zoveel mogelijk beperkt. Zo wordt rekening
gehouden met de rusttijden van patiënten en worden
bepaalde werkzaamheden in het weekend gedaan.
Het Westfriesgasthuis realiseert de nieuwbouw in een
financieel lastige tijd. Maartje: “Het is altijd de kunst om
binnen budget en tijdsplanning te blijven. Je ziet vaak
dat dit misgaat. Maar tot nu toe is het ons gelukt om
zowel binnen het budget als de planning te blijven.”
24 | Te Gast | editie 01 2014
editie 01 2014 | Te Gast | 25
je zal ’t maar hebben
beroerte
E
en beroerte treedt op wanneer de
bloedstroom naar de hersenen wordt
onderbroken, hetzij door een stolsel (herseninfarct) of door een breuk in een
bloedvat (hersenbloeding).
in een bloedvat op kan lossen en de schade
van een infarct kan beperken. Deze behandeling moet binnen 4,5 uur na het begin van
de verschijnselen toegediend worden, hoe
eerder, hoe beter.
Snel
Symptomen
“Ieder jaar overlijden er circa 10.000 mensen
aan de gevolgen van een beroerte,” zegt
neuroloog Taco van der Ree. Hij legt nog eens
de nadruk op de snelheid waarmee gehandeld moet worden bij een beroerte. “WestFriezen denken vaak: ‘ach, het gaat wel weer
over.’ Maar het is echt belangrijk om zo snel
mogelijk 112 of de huisarts te bellen als men
de symptomen van een beroerte herkent.”
Bij een herseninfarct bijvoorbeeld, is het
van levensbelang om zo snel mogelijk een
medicijn via een infuus te krijgen dat stolsels
26 | Te Gast | editie 01 2014
Symptonen van een beroerte kunnen zijn:
•v
erlammingen in het gezicht (scheve mond
bijvoorbeeld)
•w
arrig spreken en denken
•v
erlammingen (meestal aan één zijde van
het lichaam)
•v
erstoring of verlies van het gezichtsvermogen
•v
erdoofd gevoel in arm, been of gezicht
• t intelingen
• ernstige hoofdpijn (meestal bij bloeding)
• duizeligheid en evenwichtsstoornissen
De
GAST
Deze eenvoudige test kan helpen om na te
gaan of iemand een beroerte heeft:
G - Gezicht:
Vraag de persoon om te lachen of de tanden te laten zien. Als de mond scheef
staat of een mondhoek naar beneden hangt, kan dit duiden op een beroerte.
A - Armen:
Vraag vervolgens aan de persoon om beide armen op te tillen en voor zich uit
te strekken met de binnenzijde van de hand naar boven. Een wegzakkende of
rondzwalkende arm kan duiden op een beroerte.
S –Spraak:
Let ook op veranderingen in spreken. Als een persoon onduidelijk begint te
praten of niet meer uit zijn woorden komt, kan dit ook duiden op een beroerte.
T – Tijd:
Het is belangrijk om bij één of meer van de signalen de tijd van aanvang
van de verschijnselen te onthouden en door te geven aan de huisarts of 112.
Dit is van belang voor de behandeling.
editie 01 2014 | Te Gast | 27
mijn verhaal
West-fries
met een
omweg
Een gebruikelijke vraag in
West-Friesland wanneer je iemand
voor het eerst tegenkomt is:
“Van wie ben je d’er ien?” Het
antwoord levert meestal genoeg
informatie op om iemand te
plaatsen. Dat wordt anders als
iemand niet Visser of De Jong of
Braakman heet, maar Rahmani.
Dan liggen je wortels niet in Wadway
of Lutjebroek. Rachid Rahmani
is zo iemand die niet ‘van hier’ is,
maar min of meer toevallig in het
Westfriese is beland. Daar moet
een verhaal achter zitten.
28 | Te Gast | editie 01 2014
editie 01 2014 | Te Gast | 29
mijn verhaal
R
“Ik ben net een
kameleon: ik pas
me aan aan de
plek waar ik ben.”
achid is geboren in
1952 in Algiers, de
hoofdstad van Algerije,
wat toen nog onderdeel
van het Franse koloniale
rijk uitmaakte. Pas in 1962
werd Algerije na een bloedige oorlog onafhankelijk. Zijn vader had
een koffiehuis en het gezin hoorde bij de gegoede middenstand.
Toen Rachid voor zijn dienstplicht in 1970 in het leger zat, sloot hij
zich aan bij een groep die zich tegen het dictatoriale bewind van
Boumediene, toenmalig president van Algerije, verzette. Zij zijn als
groep uit het leger gedeserteerd. In eerste instantie hield Rachid zich
een jaar lang schuil in Algerije zelf, maar later is hij via Marokko en
Spanje naar Frankrijk gevlucht. Zonder papieren, zonder identiteit,
zonder status. Hij liet zich niet als vluchteling registreren om zijn
familie thuis niet in de problemen te brengen. Uiteindelijk komt hij
in Parijs terecht, waar hij zwart werk vindt in de horeca.
In 1975 wordt hij gearresteerd. Hij kiest voor ‘vrijwillige’ uitzetting,
omdat dat hem de gelegenheid geeft onder een valse naam terug te
keren naar Algerije. Via Marseille komt hij met de boot aan in Algiers.
Bij de douane moet hij allerlei vragen beantwoorden en er moeten
formaliteiten worden vervuld. Dat lijkt onder zijn valse naam goed
te gaan. Totdat er opeens een stem klinkt: “Hé Rachid, hoe is het met
jou? Tijd niet gezien!” Een vriend van zijn vader komt toevallig langs,
herkent hem en zo valt Rachid door de mand. Hij wordt vastgezet en
ondervraagd door de geheime dienst. Omdat hij niet politiek actief
was geweest én omdat de desertie in vredestijd plaatsvond komt hij
er af met een gevangenisstraf van ‘maar’ vijf jaar. De invloed van
zijn vader kan daar ook bij geholpen hebben. Na vier jaar en twee
maanden komt hij vrij, maar wordt aansluitend naar zijn oude
kazerne gebracht, waar hij alsnog 18 maanden diensttijd uit moet
zitten. Daar heeft hij mazzel: de kazerne is een opleidingsinstutuut
voor officieren geworden en zij weten voor hem niets beters dan dat
hij kan bedienen in de mess. Geen stormbaan en volbepakte marsen
voor Rachid.
Na dit alles slaat hij zijn vaders aanbod om bij hem in het koffiehuis
te komen werken af en Rachid vertrekt, nu mét paspoort, richting
Parijs.
30 | Te Gast | editie 01 2014
Op een dag vraagt een vriend of hij zin heeft om mee te gaan voor een
weekendje Amsterdam. Het is dan november 1981. Rachid valt als
een blok voor de stad en blijft. Fan van Ajax was hij altijd al. Hij werkt
waar maar werk te vinden is, onder meer in het oude Johannes de
Deo in Haarlem. Hij treft er zijn eerste vrouw en krijgt drie kinderen.
Rachid, inmiddels gescheiden, komt in het Johannes de Deo zijn
huidige vrouw Hermien tegen. Hermien is geboren en getogen
West- Fries en als zij de kans krijgt om in het Westfriesgasthuis
te komen werken vertrekken zij naar Hoorn. Rachid zegt: “Ik ben
net een kameleon; ik pas me aan aan de plek waar ik ben.” Hij
pakt elk werk aan wat hij maar vinden kan: seizoenswerk in de
lelies, bloemkolen snijden bij de Wagemakers, groente snijden bij
Hessing en uiteindelijk komt hij via een advertentie terecht bij
schoonmaakbedrijf Asito, dat op dat moment het schoonmaakwerk
in het Westfriesgasthuis verzorgt. Rachid werkt met de boenmachine
voor de vloeren. Maar omdat hij de enige is die dat werk doet, is hij
de hele dag met niets anders bezig dan die zware machine hanteren.
Dat breekt hem op: na verloop van tijd krijgt hij schouderklachten en
het blijkt dat beide schouders versleten zijn. Na drie operaties kan hij
dit werk niet meer doen. En zeer tegen zijn zin wordt hij afgekeurd
en belandt hij in de ww. Hij meldt zich aan als vrijwilliger voor het
patiëntenvervoer en zo kun je hem nog steeds in het ziekenhuis
tegenkomen, wanneer hij een patiënt voor onderzoek of behandeling
wegbrengt.
Ondanks het bewogen levensverhaal praat ik met een tevreden
mens: hij heeft goed contact met zijn kinderen, is trotse opa van
twee kleinkinderen en via skype heeft hij contact met zijn familie in
Algerije. Van de West-Friezen zegt hij: “In het begin zijn ze wat stug,
maar als ze je beter leren kennen komen ze wel los.” Wat hij niet
begrijpt aan Nederlanders in het algemeen is dat ze altijd en overal
ergens over lopen te klagen. “We leven in een land waarin alles prima
geregeld is. Het is er schoon, veilig en de infrastructuur is geweldig.
En de meeste mensen kunnen één of twee keer per jaar op vakantie!
Ik ben met weinig tevreden. Ik heb elders in de wereld gezien dat het
ook heel anders kan zijn.”
Tot slot zegt Rachid: “ik hoop dat het met AZ goed gaat, maar ik denk
toch dat Ajax kampioen wordt.” En zo denken de meeste West-Friezen
er over.
editie 01 2014 | Te Gast | 31
in behandeling
reuma
Stap
terug
Wil Lipovsek hoorde in
2006 dat ze reumatoïde
artritis heeft. De
beperkingen die deze
ziekte meebrengt vindt
ze - net als veel andere
patiënten - moeilijk. De
medewerkers van de
Reumatologie bieden
daarom niet alleen
medische behandeling,
maar geven ook praktische
adviezen en psychosociale
begeleiding.
32 | Te Gast | editie 01 2014
editie 01 2014 | Te Gast | 33
in behandeling
reuma
W
il Lipovsek (60) liep al een
jaar met klachten toen ze
in 2006 bij de reumatoloog
terecht kwam. “Ik werkte in
de horeca en was vaak moe en had last van
zere voeten. Ik voelde me gewoon niet lekker,
maar had geen idee dat ik reuma had.” Via de
huisarts kwam ze bij de orthopeed terecht.
“Deze verrichtte een botscan en zo werden er
ontstoken voetgewrichtjes bij u ontdekt”, vult
reumatoloog Ramon Voorneman aan. “Zo
kwam de orthopeed op het spoor van reumatoïde artritis en verwees u naar ons door”.
Zo’n acht jaar na die diagnose heeft mevrouw
Lipovsek het er nog regelmatig moeilijk mee.
“Het gaat naar omstandigheden best goed,
maar ik heb een flinke stap terug moeten
doen”, vertelt ze. De ziekte leidde er onder
meer toe dat ze haar werk niet meer kon
doen. “Ik ben geen type om thuis te zitten,
maar ik kan niet meer alles doen wat ik wil
en heb een stuk van mijn sociale leven moeten inleveren.” Vooral als het een tijdje heel
goed gaat, vergeet ze er wel eens rekening
mee te houden. “Dan plan ik in mijn enthousiasme dingen die uiteindelijk toch te veel
blijken te zijn. Het is heel vreemd met reuma:
de ene dag sta je fit op en de volgende dag
kun je nauwelijks je bed uit komen.”
Teamwork
De grilligheid van de ziekte, met perioden dat
het goed gaat en tijden waarin ontstekingen
de kop opsteken, is heel herkenbaar voor
Voorneman. “Reumatoïde artritis is een heel
complexe aandoening. Niet alleen verloopt
de ziekte bij iedereen anders, patiënten
gaan er ook heel verschillend mee om. Door
pijn en beperking raakt een mens uit zijn
evenwicht. Naast een complexe behandeling
met medicijnen, is er ook continue aandacht
voor psychosociale aspecten. Samen met de
reumaconsulenten en waar nodig een revalidatiearts coachen we de patiënten zoveel mogelijk. Reumabehandeling is echt teamwork.”
Miriam Zantkuyl is als reumaconsulent
onderdeel van dat team. “Als mensen net de
diagnose hebben gehoord gaan ze met zoveel
informatie naar huis dat het ze duizelt. We
maken dan op korte termijn een afspraak om
alle vragen te beantwoorden die er bij hen
34 | Te Gast | editie 01 2014
leven.” De jaren daarna blijft de reumaconsulent een belangrijke rol spelen. Patiënten
kunnen hen bellen met vragen en bezoeken
daarnaast volgens planning om en om de
reumatoloog en de consulent. “Wij controleren de gewrichten, geven prikinstructie
en hebben ook praktische adviezen. Als
patiënten bijvoorbeeld moeite krijgen met
schrijven of met het afgieten van de pannen,
zoeken we samen naar slimme manieren om
te kunnen functioneren, maar de gewrichten
minder te belasten.” De reumaconsulent
denkt ook mee over eventuele hulpmiddelen
of aanpassingen in huis, zoals aangepaste
schoenen of een verhoogd toilet. Mevrouw
Lipovsek is blij met de begeleiding uit het
ziekenhuis. “Als er iets is, kun je meteen
bellen. Je hoeft niet met pijn te blijven lopen,
zegt de dokter.”
Accepteren
Het leren leven met de beperkingen verloopt
niet voor iedereen hetzelfde. “Mensen die de
kracht vinden de situatie te accepteren zoals
die is, vinden vaak wat meer rust en kunnen
van daaruit hun aandacht beter richten op
“Je moet
steeds
uitleggen
dat je
dingen
niet kan”
‘R
euma’ is een verzamelnaam voor
een groot aantal aandoeningen
die worden gekenmerkt door klachten
in en rondom gewrichten, spieren en
pezen. Daarbij wordt een grove tweedeling gemaakt tussen aandoeningen
die mét en die zónder ontstekingen
gepaard gaan.
Reumatoïde artritis (RA) is een vorm
van ‘ontstekingsreuma’ die relatief
vaak voorkomt, namelijk bij één op de
honderd mensen. De exacte oorzaak
is nog niet vastgesteld. Erfelijke
factoren, sommige milieufactoren
zoals roken en de aanwezigheid van
bepaalde reumafactoren in het bloed
zorgen voor een verhoogd risico op
het ontstaan van RA.
wat ze nog wel kunnen”, meent Voorneman.
“Voor iemand als mevrouw Lipovsek is dat
geen makkelijke opgaaf ”, geeft de arts toe.
“Zij is van nature een energiek mens, wil
dingen goed doen en anderen graag helpen.”
kan niet altijd alles meer doen maar het
is ook niet prettig als familieleden hen uit
bezorgdheid alles maar uit handen nemen.
Patiënten moeten zelf aangeven wat ze
kunnen en wat ze willen.”
Daarbij is het extra lastig dat je aan de buitenkant niet kunt zien dat ze ziek is, vindt
mevrouw Lipovsek zelf. “Het is niet leuk om
elke keer weer te moeten uitleggen dat ik
dingen niet kan.” Zantkuyl benadrukt dat
heldere communicatie naar de omgeving
toch heel belangrijk is. “Een reumapatiënt
Creatief
Om opbouwend bezig te zijn, beveelt Voorneman sommige patiënten aan om iets creatiefs
te gaan doen. Aan mevrouw Lipovsek is dit
advies goed besteed: zij houdt erg van schilderen. “Het staat nog op mijn lijstje om een
schilderij voor deze afdeling te maken.”
Het is een auto-immuunziekte: het
afweersysteem keert zich tegen een
lichaamseigen structuur en veroorzaakt daar een ontsteking. Patiënten
met reumatoïde artritis hebben vooral
last van een ontsteking van de binnenbekleding (het synovium) van het
gewrichtskapsel. Door deze ontstekingen met anti-reumatische medicijnen
te onderdrukken, probeert de reumatoloog de schade aan de gewrichten te
voorkomen of te beperken.
editie 01 2014 | Te Gast | 35
wat is dit?
Weet u
wat dit is?
36 | Te Gast | editie 01 2014
Stuur de oplossing voor 1 augustus 2014
naar [email protected]
onder vermelding van ‘Wat is dit?’. Onder
de goede inzendingen verloten we twee
toegangsbewijzen voor Cinema Oostereiland
De oplossing van de vorige keer: een
bloeddrukmeter. De prijswinnaar is Ingrid
Broekman uit Enkhuizen.
editie 01 2014 | Te Gast | 37
Samen
Zorg voor mensen met een
Mensen met een verstandelijke
beperking kunnen naast hun beperking
meerdere aandoeningen hebben,
bijvoorbeeld epilepsie, slaapproblemen
en verschillende maag-darmklachten.
Tot hun achttiende is de kinderarts
degene die hen daarvoor behandeld.
Daarna houdt dat op. Dat betekent dan
dat ze zorg krijgen van diverse dokters.
Mirja over Madelon:
“Madelon is erg nauwkeurig, professioneel en vriendelijk.
Volgens mij voelen kinderen zich prettig bij haar. Ze
weet veel van ontwikkelingsproblematiek en neurologie.
Ontwikkelingsproblemen en bijvoorbeeld epilepsie komen veel
voor bij mensen met een verstandelijke beperking.”
38 | Te Gast | editie 01 2014
verstandelijke beperking
I
n het Westfriesgasthuis draagt kinderarts Madelon Brand deze mensen tegen
hun 18e jaar over aan de arts voor verstandelijk gehandicapten (AVG), Mirja
Bankras. Een dergelijke poli zie je niet veel in
Nederland. Het Westfriesgasthuis is het eerste ziekenhuis boven het Noordzeekanaal dat
een eigen AVG-poli heeft. De AVG-poli is een
samenwerking tussen het Westfriesgasthuis
en Leekerweide (Wognum).
“Toch heeft het veel voordelen voor de
patiënten en de medische zorg die wordt
geboden,“ vertelt Mirja. Bij sommige
syndromen kunnen zeldzame ziekten veel
vaker voorkomen. Artsen die geen ervaring
hebben met het behandelen van mensen met
een verstandelijke beperking zijn vanzelfsprekend niet altijd alert op deze zeldzame
ziektes. Ook is het nu eenmaal zo dat niet alle
mensen met een beperking goed in staat zijn
om hun (lichamelijke) klachten goed onder
woorden te brengen. Vaak uiten lichamelijke
ziekten zich ook in de vorm van gedragsproblemen. Een AVG arts is gespecialiseerd in de
communicatie met deze patienten. Madelon:
“Ik hoor vaak van ouders en patiënten terug
dat ze enorm opgelucht zijn dat ze ook na
hun 18e jaar onder behandeling of controle
bij één vaste dokter kunnen blijven. Voor ons
als kinderartsen is het ook veel prettiger en
iets makkelijkers ‘loslaten’ aan één arts, dan
aan diverse medisch specialisten.”
Soms vraagt ook een van de kinderartsen
voor jongere kinderen advies of tips aan
Mirja. Of is de vraag om kind en de familie te
observeren, of krijgt zij de vraag of speciaal
onderwijs het juiste voor het kind is.
Mirja:
Madelon over
raling. Ze
en en positieve uitst
op
n
ee
eft
he
a
irj
“M
een andere
r. Als AVG heeft ze
aa
rb
de
na
be
el
he
is
verhelderend
werkt regelmatig
invalshoek en dat
hte West-Fries,
vendien is ze een ec
en verfrissend. Bo
.”
tiënten erg prettig
dat vinden veel pa
editie 01 2014 | Te Gast | 39
Vette pech
Z
elf weet autohandelaar Stefan
Lofers Adema (25) uit Hoorn
niet of hij nu onder de noemer ‘pech’
of ‘niet zo handig’ valt. “Een verkochte
auto stond helemaal klaar voor de koper.
Bij het wassen was er wat vocht in de
aandrijfriem gekomen. Dat maakt een piepend geluid. Je kunt dat meestal goed verhelpen door het droog te maken met een
sponsje. Dat deed ik dus. Met draaiende
motor, want dan pak je meteen de hele
riem.” Helaas pakte de riem de linkerhand
van Stefan erbij. “Ik zag meteen dat het
niet goed was, de vellen hingen erbij. Mijn
buurman in het bedrijvencomplex waar
ik werk, heeft me hier naar toe gebracht.
Er is niks gebroken. Maar dat hechten is
een heel karwei.”
“Ik zag
meteen
dat het
niet goed
was.”
40 | Te Gast | editie 01 2014
feiten & cijfers over…
…zwangerschap en verloskunde
Bij een
Per week melden zich
zwangerschap vindt
ongeveer
meestal na
10-12 weken de
20 zwangere
vrouwen in het ziekenhuis
voor opname.
eerste echo plaats.
Ongeveer
80% van
de vrouwen is in de eerste
paar maanden van de
zwangerschap regelmatig
Maar
5% van
misselijk.
alle zwangeren
Wist
u dat?
bevalt op de
uitgerekende dag.
De servicemede-
Er worden net
100 kinderen geboren in
zoveel meisjes
het Westfriesgasthuis.
als jongens
In Nederland worden er
geboren
iedere dag gemiddeld
505 kinderen geboren.
115 slagen per minuut.
Het gemiddelde geboorte
gewicht van een baby ligt
tussen de
250
per jaar.
slagen per minuut. Na een
3175 en
3628 gram
De afdeling Verloskunde
geboortekaartjes
180
een jaar is, is dit ongeveer
Iedere maand worden er bijna
ontvangt
die een hartslag van
140 slagen. Als het kind
50 beschuiten
met muisjes.
baby wordt geboren heeft
paar uur is dit gedaald naar
werkster smeert per dag
zo’n
Op het moment dat een
Pasgeboren baby’s slapen
zo’n
18 uur per dag. Een
pasgeboren baby betekent voor
ouders een totaal van
400 tot
750 uur gemiste slaap per jaar.
editie 01 2014 | Te Gast | 41
tweets
wfg &
twitter
@WFGasthuis
Door WFG
Westfriesgasthuis @WFGasthuis 3 uur
Bedankt @kiwanisNL voor de educatieve poppen voor jonge patiëntjes
http://www.westfriesgasthuis.nl/nl-NL/nieuws/Poppen_voor_
kinderafdeling.aspx …
Westfriesgasthuis ‫@‏‬WFGasthuis 11 feb.
Onderzoekers van @Mobycon tellen vandaag onze bezoekers. Met welk
vervoermiddel komen zij naar het ziekenhuis?
Westfriesgasthuis ‫@‏‬WFGasthuis 3 feb.
Vanaf nu kunnen patiënten en bezoekers gratis gebruik maken van
WiFi in het ziekenhuis http://www.westfriesgasthuis.nl/nl-NL/nieuws/
Gratis_WiFi.aspx …
Westfriesgasthuis ‫@‏‬WFGasthuis 31 jan.
Het bevolkingsonderzoek #darmkanker is gestart. In ‘t WFG staat ‘n
team van deskundigen klaar. http://www.wfg.nl/nieuws/onderzoekdarmkanker.aspx …
over het WFG
Jacco Grooters ‫@‏‬jaccogrooters 25 feb.
Superblij met snelle (re)actie van afd neurologie bij @WFGasthuis vandaag!
Binnen 1 dag een consult en een mri achter de rug. Dank daarvoor!
TraumaNet AMC ‫@‏‬TraumaNetAMC 24 feb.
RT @Skipr HIMSS positief over Nederlandse zorg-ICT, o.a. @WFGasthuis en
@lucasandreaszkh nu op niveau 6 http://bit.ly/NqaJ4s
Janet ‫@‏‬lovel1990 14 feb.
Wat een geweldige zorg in het @WFGasthuis Dankjulliewel meiden en
artsen van Afd A5, nu weer lekker thuis!
Jeroen Bijman ‫@‏‬jeroen_bijman 3 feb.
Vanmiddag weer meedraaien op de Sportpoli van het @WFGasthuis
Sportarts en sportfysio (en orthopedie) op één plek!
Barend ‫@‏‬Brandhout 27 jan.
Vandaag geopereerd in het @WFGasthuis in #Hoorn. Vanaf aankomst tm
het vertrek echt alles uitstekend geregeld. Hulde aan t personeel! #TOP
maar verder okee.
42 | Te Gast | editie 01 2014
Algemene
informatie
Het Westfriesgasthuis in Hoorn is
een algemeen ziekenhuis met een
opnamecapaciteit van 506 bedden en
ongeveer 258.000 polikliniekbezoeken
per jaar. In de medische staf zijn 26
specialismen vertegenwoordigd.
Daarnaast heeft het Westfriesgasthuis
twee buitenpoliklinieken. In Enkhuizen
en Heerhugowaard. Deze locaties
brengen poliklinische zorg dichtbij
de patiënt in de regio.
Adressen
Hoorn (hoofdlocatie) 0229 25 72 57
Postbus 600, 1620 AR
Maelsonstraat 3, 1624 NP Hoorn
Poli Enkhuizen
0228 31 23 45
Molenweg 9b, 1601 SR Enkhuizen
Poli Heerhugowaard
072 575 30 30
Middenwaard 45, 1703 SC Heerhugowaard
E-mail
[email protected]
Bezoektijden
Algemene verpleegafdelingen
Dagelijks:
11.00 – 12.00 uur
15.30 – 17.00 uur
19.00 – 20.30 uur
Afwijkende bezoektijden
Afdelingen: Cardiologie, Geriatrie,
Neurologie, Nefrologie en MDL
15.30 – 17.00 uur
19.00 – 20.30 uur
Afdeling Kind & Jeugd
10.00 - 12.00 uur
14.00 - 20.15 uur
(Voor kinderen tot 11 jaar tot 19.00 uur)
Intensive care en hartbewaking / CCU 11.00 - 12.00 uur
16.00 - 17.00 uur
19.30 - 20.30 uur
(Maximaal twee bezoekers per patiënt)
column
Bedankt!
B
este patiënten,
Begrijpt u waarom u steeds andere
doosjes krijgt met uw medicijnen?
Hoe die dan écht hetzelfde kunnen zijn?
Waarom u naast de diabetescontroles door de
praktijkondersteuner van uw huisarts, die u
juist zo waardeert, óók nog naar het DZS in
Hoorn moet? Waarom u geconfronteerd gaat
worden met een ziekte waar u nog nooit van
gehoord had, COPD? Waarom u door de GGZ,
waar u jaren onder behandeling was, nu naar
de huisarts gestuurd wordt? Waarom u niet
naar de eerstelijns psycholoog mag waar uw
huisarts al jaren een goed contact mee heeft?
Waarom uw huisarts zich door allerlei zwaar
beveiligde internetsites moet worstelen om
een overeenkomst met een zorgverzekeraar te
krijgen, ieder jaar weer?
Begrijpt u waarom het uw huisarts allemaal wel
eens wat veel wordt, zelfs al helpt u hem met uw
diagnose door vóór uw afspraak eerst zelf op
internet te zoeken?
En waarom dan toch bijna alle huisartsen hun
beroep het mooiste vinden dat er is? Dat laatste
komt door u, patiënten, door de verschillende
karakters, humeuren, en niet te vergeten vragen
en kwalen waarmee u ons bezoekt en waarmee
wij u altijd weer proberen te helpen.
Dit is mijn laatste column, in de loop van het
jaar ga ik met pensioen. Bedankt voor het lezen,
ik heb het met plezier gedaan, mede omdat ik
altijd een goede relatie met ‘mijn ziekenhuis’
heb gehad.
“Waarom
bij na alle
huisartsen
hun beroep
het mooiste
vinden”
Maarten van Bemmel, huisarts in De Goorn
editie 01 2014 | Te Gast | 43
Ons West-Friesland
Pasgeboren lammetje,
Manuelhoeve Aartswoud
(Foto Dewi Koomen - Bakker)
Wegstreeppuzzel
Streep alle woorden weg in de puzzel. De letters die overblijven vormen nog een woord.
E
R
A
C
E
V
I
S
N
E
T
N
I
G
S
T
R
A
E
K
B
E
N
K
E
E
N
E
I
T
A
R
E
P
O
H
U
L
I
AFDELING
AMBULANCE
ARTS
BED
BELEID
BLOEDDRUK
CARDIOLOOG
DIETIST
I
C
L
S
R
L
D
D
N
G
R
L
R
G
N
O
P
E
O
G
I
C
N
D
I
T
E
A
P
I
D
S
E
E
O
I
D
P
A
L
L
D
G
D
K
Z
T
L
L
E
I
I
GERIATRIE
GEZOND
GIPS
INTENSIVE CARE
ONCOLOGIE
OPERATIE
PILLEN
POLI
P
U
E
Z
E
U
O
I
O
E
O
Z
R
R
B
B
I
N
N
N
S
G
D
L
O
E
E
M
Z
IJ
E
D
D
T
I
F
B
R
G
V
A
P
I
T
E
S
T
E
A
U
G
S
PIJN
REDDEN
TEST
VERLOSKUNDE
VERPLEGING
ZIEK
ZORG
Stuur de oplossing voor 1 augustus 2014 naar [email protected] onder vermelding
van ‘Puzzel’. Onder de goede inzendingen verloten we twee toegangsbewijzen voor Cinema Oostereiland.

Download Report