Lees hier - vzw "In Ieders Belang"

-
-
w
4
4
-
'4
,SI
ALL
42fWr
10'~
,
%aw,ara j ✓oe,~e o~ (k eer, .Tel )ovu yez,,
'1K WIL ME NU
OMRINGEN MET
POSITIVITEIT'
Tamara van Ee (30) ging als kind jarenlang gebukt onder de
strenge regels van haar ouders, die Jehova's getuigen zijn.
Totdat ze al haar moed bij elkaar raapt, het contact verbreekt
en een nieuw leven opbouwt met haar man en dochtertje
Demi (1). 'Ik heb nu een rotsvast vertrouwen in mijn gezin.'
er bij ons thuis anders aan toeging dan bij
per week naar de kerk. In een grote zaal, de
Koningrijkzaal, werd steeds weer verteld
moest ik op bijbelles. Ik moest hele hoofd-
anderen. Op de basisschool zag ik kinderen
wat wel en vooral wat niet mocht, tot in de
stukken uit de bijbel uit mijn hoofd leren en
Kerst, Sinterklaas en verjaardagen vieren,
kleinste details.
voor mij was dat verboden. Die feestdagen
Zo mochten we geen spijkerbroeken dragen
'Al toen ik heel jong was, had 1k door dat het
dat ik andere interesses begon te krijgen,
mochten van ons geloof niet gevierd worden,
omdat die te uitdagend zouden zijn. en
werd daarna overhoord.
In die tijd raakte ik steeds verder in een sociaal isolement. Aan de ene kant kwam dat
alleen 'heidenen' deden dat. Op school moest
rokken moesten altijd tot op onze enkels
door mijn uiterlijk; ik droeg een brit met
ik van mijn ouders bij dat soort gelegenheden
apart gaan zitten, in een andere ruimte.
komen. Mannen mochten geen baard laten
jampotglazen, had een beugel en was enorm
staan. Als kind vond ik dat raar. Jezus had
dun, waardoor ik 'skeletje' werd genoemd.
I)aar mocht ik een boekje lezen, totdat de
toch zelf ook een baard?'
viering voorbij was. Opgelaten voelde ik me
Maar het was vooral omdat ik Jehova's
Getuige was. Zo mocht ik in de eerste klas
dan. omdat ik merkte dat de leraren het
OPGESLOTEN
niet mee naar het brugklaskamp en ook
lastig vonden dat ik niet meedeed. 1k hoorde
'Bij ons aan de muur hingen geen beelden of
feestjes waren verboden. Ik probeerde wel
er niet bij. flat zag je ook terug in het gedrag
schilderijen van gelovige taferelen, dat werd
met mijn ouders te praten over de problemen
van mijn klasgenootjes. Ik werd gepest, was
als afgoderij beschouwd. Toch voelde ik de
op school, maar ze luisterden nooit echt.
het buitenbeentje. Ik was al een introvert
onheilspellende druk van ons geloof bij alles
Mijn mening deed er niet toe. Zolang ik in
kind en door de afzondering werd dat steeds
wat ik deed. Er werd veel gebeden en toen ik
in de puberteit kwam en mijn ouders merkten
de pas liep, was het goed. Sow leso werd er
erger. Mijn familie ging minimaal twee keer
niet veel gepraat bij ons thuis. Ik denk echt
ten de groep te vallen. Toch veranderde er
thuis lets: we kregen Internet. Niet dat dit
van harte ging, mijn ouders waren bang dat
er dingen zouden gebeuren die niet volgens
dat 1k heel andere ouders had gehad als het
de bijbelse regels waren. Uiteindelijk mocht
geloof er niet tussen had gezeten. Ze keken
het toch, na een hele reeks waarschuwingen.
in De Wachttoren. een soort tijdschrift dat
1k mocht soms even internetten en kwam al
werd uitgegeven door de Jehova's Getuigen
snel terecht op de TM F-chat, dat was toen
voor 'opvoedtips'. I)at was simpel: als een
helemaal 'in'. Na een paar dagen ontmoette
kind ongehoorzaam was, losteje dat op met
1k online eenjongen. Patrick. OfBestchoicc,
een tik. Omdat 1k nooit open kon communi
zoals zijn internetnaam luidde. Die naam
ceren, bouwde ik een muur om me heen.
was bijna een voorspelling. Ondanks dat hij
Steeds meer dingen hield 1k voor me. Als 1k
elfjaar ouder was dan 1k, was er een klik. We
al eens een kritische vraag stelde, werd me
spraken elkaar steeds vaker en verstuurden
bijbaantje, zodat 1k een nieuwe telefoon kon
verteld dat 1k op deze manier nooit het
foto's via de post. Helaas bleken mijn ouders
kopen. 1k moest en zou Patrick kunnen
paradijs' zou halen. Ms kind was 1k daar zo
mijn post te onderscheppen. Ze werden heel
spreken. Het lukte ons toch nog, met een
bang voor dat 1k leerde om mijn mond te
erg boos en verscheurden Patricks foto.
hoop smoezen van mijn kant, om elkaar een
houden. Later, toen dat minder indruk
1k kreeg huisarrest. Maar liegen was inmid-
paar keer te zien.'
maakte, sloegen mijn ouders me met een
dels al zo'n tweede natuur geworden, dat ik
MOED VERZAMELD
pollepel of sloten me dagenlang op in mijn
stiekem toch contact bleefhouden. 1k haalde
kamer. 1k voelde me geregeld zo eenzaam
de foto ult de vuilnisbak en plakte hem weer
'Diezelfde zomer moest ik weer vier weken
dat 1k tegen mezelfbegon te praten.'
aan elkaar. 1k was verliefd, wilde dit nieuwe,
met mijn ouders op vakantie. 1k belde
hevige gevoel zo graag met lemand delen.
Patrick een paar keer vanuit een telefooncel.
maar dat was onmogetijk. Mijn ouders
De laatste paar dagen kreeg 1k hem niet
zouden het nooit accepteren. Na een tijdje
meer te pakken. 1k voelde me verloren, zo
aangafdat 1k me met meer kon vinden in
waren zij het voorval vergeten. 1k belde
eenzaam en verdrietig. Toen 1k thuiskwam.
ons strenge geloof. maar ik werd gewoon
Patrick in het geheim en soms sprong 1k op
belde 1k hem direct op met mijn eigen
gedwongen. Zo moest ik elk weekend met
de trein om een paar gestolen uurtje samen
telefoon. maar 1k kreeg van hem te horen dat
een ander lid van de kerk mee langs de deuren
te kunnen zijn.
we beter geen contact meer konden hebben.
om mensen te bekeren. 1k vond het vreselijk.
Die zomer moest ik met mijn ouders mee op
Toen 1k vroeg waarom, vertelde hij dat mijn
ouders hadden gedreigd hem op te laten
GEHEIME AFSPRAAKJES
1k was zestien toen 1k steeds duidehjker
Voortdurend keek 1k de andere kant op, oog-
vakantie. Tijdens die week voelde 1k me
contact probeerde ik te vermijden. Toch had
ontzettend alleen. \tijn ouders deden niets
pakken, omdat ik pas 17 was en hij 29. 1k Wa:
1k geen keus, tenzij 1k zou weglopen. Maar
anders dan op een stoel zitten in de zon.
radeloos, maar wilde Patrick niet met een
probleem opzadelen. Tweejaar lang ben ik
wie doet nu zoiets 1k zou nergens naartoe
Als tiener wil je dingen ondernemen, niet
kunnen: vrienden had ik niet. Op school
voortdurend met je ouders praten over het
ontzettend depressief geweest, omdat ik
werd ik omringd door pubers die hun eigen
geloof. 's Avonds in bed belde ik stiekem
mijn grote liefde moest missen. lemand die
identiteit, hun eigen mening hadden. 1k was
naar Patrick met de telefoon van mijn
echt naar me luisterde, die mijn mening
niets meer dan een hoopje ellende dat wan-
ouders. Nlijn eigen mobieltje kon 1k niet
belangrijk vond. Maar 1k raakte ook een
hopig probeerde om maar metal te veel bui-
gebruiken. 1k had een prepaid en daarmee
beetje moe gestreden en had de kracht met
konje destijds nog niet vanuit het buiten-
meer om tegen het juk van mijn ouders, van
land bellen. 1k dacht dat het geen kwaad
het geloof, te vechten. Het is heel erg, maar
kon. omdat Patrick mij belde, maar toen er
soms bad ik zelfs dat ze er niet meer zouden
'Als ik niet
luisterd.e,
sloegen iiiijn
ouders me met
een pollepel'
44 flair
'Altijd was er
de dreigin dat
1k niet in et
paradis kwairri'
thuis een rekening op de mat viel. maakte 1k
zijn. Dan zou het allemaal een heel stuk
die voor de zekerheid open. 1k voelde mijn
makkelijker zijn.
benen helemaal slap worden. Er moest 500
Na een tijdje kreeg een relatie met een
euro worden bijbetaald! Mijn ouders waren
jongen die ook Jehova's Getuige was. H Ii
woest: ze pakten mijn telefoon en pinpas en
was gedoopt en 1k niet. Alsje gedoopt wordt
1k kreeg weer huisarrest. Ms ik naar school
kies je bewust voor een leven als Jehova's
of naar mijn werk ging, hielden ze alle tijden
Getuige. Doe jedat niet. clan word je
precies blj. 1k hield wat geld achter van mijn
uitgesloten. magjeje familie nooit meer
zien. Ik wilde me nog niet laten dopen, bij
het idee alleen at kreeg ik het benauwd.
De relatie was niet van lange duur en als ik
eerlijk was, wist ik dat dat kwam omdat
Patrick nog steeds in mijn hart zat.
Nog steeds was er die behoefte om 4
Ik wist dat het zo niet langer kon. Op mijn
warme band op te bouwen, maar het was
negentiende heb ik at mijn moed bij elkaar
zinloos. Mijn moeder is geprogrammeerd
geschraapt en verteld dat ik wilde stoppen,
als een robot. Er is voor haar maar een waar-
dat ik wilde uittreden. \Iijn ouders hadden
heid, alle andere wegen leiden naar de hel.
het alleen maar over het verdriet en de pijn
Onze dochter Demi hebben ze een paar keer
die ik hun aandeed, maar uiteindelijk zeiden
gezien. Hoewel ze beweerden gek op haar te
ze dat ze mijn keuze zouden accepteren.
zijn, hebben ze nooit enig initiatief getoond
Voor mijn gevoel hebben ze dit nooit echt
om contact te zoeken. Als ik dat probeerde,
gedaan. Mijn moeder bleef er maar over
werd het lauw ontvangen of ze begonnen
doorgaan dat ik niet in het paradijs zou
weer over het geloof. Niet zo tang geleden
komen. Dat is het enge, mensen worden zo
schreef ik mijn ouders een brief waarin
gehersenspoeld dat ze die dingen daad-
stand dat ik het contact wilde verbreken. 1k
werkelijk geloven.'
voelde zo veel emotie, zo veel pijn bij elk
contact, omdat ik nooit de warmte en Iiefde
GELUK DELEN
voelde waar ik naar op zoek ben. I)at wilde
'Kort daarna besloot ik Patrick weer op te
ik niet meer. Tot op heden is er geen contact
zoeken. Ik wilde het nog een keer proberen,
geweest en mijn ouders hebben ook geen
ook omdat ik met zo veel vragen zat over ons
moeite gedaan om het te herstellen. M ijn
verbroken contact. Ik vond hem via
verleden trekt een wissel op mijn relatie.
Facebook en at snel waren we weer druk aan
Nog steeds moet ik leren communiceren,
het chatten. De oude klik was er nog. En ja,
het leren uiten als lets me dwarszit. Oak op
ook de vlinders! We besloten elkaar op te
seksueel gebied ben ik best geblokkeerd. Ik
zoeken. Na ons derde afspraakje vroeg ik:
heb van mijn ouders nooit lets geleerd over
'Zal ik morgen mijn spullen pakken?'
liefde en seks. Toch heb ik een rotsvast
Patrick twijfelde geen moment en huurde
vertrouwen in ons gezin. Mijn man en mijn
meteen een busje om mijn spullen over te
dochter betekenen alles voor me. Patrick is
brengen. Ik woonde nog steeds thuis, maar
de ware, mijn 'Best choice'. Voor hem, maar
mijn ouders en ik leefden tangs elkaar heen.
ook voor Demi wil ik aan mezelf werken.
In een mail heb ik mijn moeder verteld dat
Ik wil me omringen met positiviteit en ik
ik wegging. De confrontatie aangaan? Dat
probeer niet met wrokgevoelens aan mijn
durfde ik niet. Toen ik net was vertrokken,
ouders te denken. Geloof op zich is prima,
belde ze me om te vragen hoe ik haar dit kon
maar water bij ons thuis aan de hand was?
aandoen. Ik kon er niet meer tegen en
Dat kun je onder hersenspoeling scharen.
besloot het contact tijdelijk te verbreken.
Bij alles wat je 'fout' deed, was er altijd die
Ik ging samenwonen met Patrick en was
dreiging dat je niet in het paradijs zou
voor het eerst in mijn leven ontzettend
komen. Of erger: in de hel zou eindigen.
gelukkig. We zijn getrouwd en tweejaar
Dat is geen gezonde omgeving voor een
geleden werd ik zwanger. Omdat ik mijn
kind. Hoe ik nu tegen het geloof aankijk?
geluk wilde delen, zocht ik weer contact met
Ik geloof wet in lets, maar wat dat precies
mijn ouders. Helaas was alles nog bij het
inhoudt? Ik ben nog steeds huiverig om
oude: ik had hen en God in de steek gelaten.
daarmee aan de slag te gaan.'
0
`1k wilde mijn
verl i efdhe id
zo graag met
ierrand delen.
Onmo gel ijk'
=0
L

Download Report