Ruimte om eigen leven in te richten

WOENSDAG 19 MAART 2014
ZAA204
Zaanstreek
ZAA205
Blijf Groep is sinds begin deze maand gevestigd in
het Jan Slothuis in Wormerveer. Op de eerste drie
verdiepingen van het flatgebouw zijn werkruimtes
en zestien appartementen voor de vrouwen en hun
kinderen. Voorheen woonden zij op de geheime
groepslocatie in Koog aan de Zaan of in een van de
zes over de stad verspreide satellietwoningen.
Vandaag is de officiële opening van het nieuwe
onderkomen aan de Albert Meijnsstraat.
Zaanstreek
’Het gaat niet om één klap, die
mannen blíjven maar doorslaan’
José Pietens
,,In de satellietwoning deed ik
geen oog dicht. Ik was altijd
bang. Als er een vreemde voor de
deur stond, dacht ik dat het mis
was. Mijn kind voelde mijn onrust aan en sliep daardoor ook
slecht.’’ Hanan voelt zich in het
Jan Slothuis veilig. Ze slaapt
weer. En haar kind ook. Sinds
vorig jaar is Hanan een alleenstaande moeder en dat vindt ze
’niet makkelijk’. Maar bij haar
man blijven was geen optie. In de
twee jaar dat ze samen zijn geweest, sloeg hij haar herhaaldelijk. Een aantal malen was ze
zelfs zo bang voor hem, dat ze de
politie belde. ,,Als de politie er
was, deed ik uiteindelijk toch
geen aangifte. ’Waarom laat je
ons komen, als alles goed gaat?’,
zeiden ze dan. Daar hadden ze
natuurlijk wel gelijk in.’’
Maar ja, ze bleef hopen dat het
goed zou komen. Ze gunde haar
pasgeboren kind een vader. Ze
schaamde zich voor het huiselijk
geweld, hield het verborgen.
Tegen weggaan zag ze op. ,,Dat
zit in de Marokkaanse cultuur. Ik
was bang dat mensen over me
zouden gaan praten als ik zou
gaan scheiden. Dat zou me ook
pijn doen.’’
Ze bleef maar uitstellen, zegt ze.
,,'Ik ga als ik ben bevallen', dacht
ik. En toen ik was bevallen, was
het: 'ik ga als mijn kind groot is'.
Ik wilde hem een kans geven
vanwege ons kind. Maar het werd
steeds erger.’’
Keerpunt
Het keerpunt kwam toen haar ex
ontkende dat de baby van hem
was. ,,Het had dus geen zin meer
om bij hem te blijven.’’ Ze had
haar vader al in vertrouwen ge-
Geweld kent
vele vormen
nomen over het huiselijk geweld.
,,'Nu is het genoeg', zei mijn
vader. Hij denkt heel vrij, hij
heeft me nooit geslagen. Hij zei
tegen mij: ’Je man is niet jouw
baas. Je bent toch geen hondje?’.’’
Slaan is niet typisch Marokkaans,
zegt ze, en ook niet islamitisch.
Al kent ze wel excessieve situaties. ,,Dan halen mannen een
bruid uit Marokko en nemen
haar paspoort en verblijfsvergunning af. Ze leeft hier geïsoleerd,
zonder familie en hij maar slaan.
Het gaat niet om een klap, maar
ze blíjven doorslaan. Zo’n vrouw
vindt zichzelf niets meer waard.
Wat is dat nou voor huwelijk?
Sommige vrouwen durven pas te
gaan als ze achttien jaar zijn
getrouwd en al zes kinderen
hebben. Ik ben gelukkig na twee
jaar al weggegaan. Ik ben nog
jong genoeg om mijn leven weer
op te pakken.’’
Teammanager Kristine Evertz (op de stoel) met een bewoonster in een van de nieuwe appartementen.
FOTO JOSÉ PIETENS
Nieuwe locatie Blijf Groep Zaanstreek niet op geheim adres ✱ Door openheid huiselijk geweld bespreekbaar maken
Ruimte om eigen leven in te richten
José Pietens
,,Huiselijk geweld is universeel. Ook Rihanna is het overkomen.''
AFP PHOTO/FRANCOIS GUILLOT
WOENSDAG 19 MAART 2014
Wormerveer ✱ Al is Blijf Groep nog
maar twee weken geleden verhuisd
naar het Jan Slothuis in Wormerveer, teammanager Kristine Evertz
merkt nu al een groot verschil met
de vorige locatie in Koog aan de
Zaan.
,,De sfeer is heel relaxt. De vrouwen
hebben nu meer ruimte en vrijheid
om hun eigen leven in te richten. Ze
vinden hun eigen ritme, hebben een
eigen appartement en kunnen elkaar opzoeken als ze dat willen. Op
de vorige locatie woonden ze met
hun kinderen in een kamer van vier
bij vier meter, moesten ze keuken en
sanitaire voorzieningen delen en
kwamen ze elkaar altijd tegen.’’
Die rust is volgens haar ook toe te
schrijven aan de veiligheidsvoorzieningen: camera’s en een sluisdeur.
Vooral dat laatste is belangrijk, zegt
Evertz. ,,Als je in Koog aan de Zaan
de deur binnenkwam, stond je met-
een in de ruimtes waar de vrouwen
ook waren. Nu moet je meerdere
deuren door en kom je op een gang
uit. Je staat niet direct bij de bewoners binnen. Dat geeft toch een heel
ander gevoel.’’
Wegvluchten
Het adres van de nieuwe vrouwenopvang is bewust niet meer geheim.
Blijf Groep hanteert sinds enkele jaren een nieuwe werkwijze. Was het
voorheen vooral ’wegvluchten voor
huiselijk geweld’ op een geheime locatie, nu ligt de nadruk op het stoppen van geweld en hulp aan het hele
gezin. In 2011 werd in Alkmaar het
Oranje Huis geopend, de eerste opvang nieuwe stijl. De open setting
moet een tegenwicht bieden aan de
schaamte waarmee huiselijk geweld
vaak gepaard gaat. ,,Als je vrouwen
en kinderen opvangt op geheime
adressen , dan moeten zij tijdelijk de
banden met hun familie, regio en
werk verbreken. Het verlies van net-
werk en economische zelfstandigheid werkt averechts. De meeste
vrouwen willen uiteindelijk terug
naar de regio waar ze vandaan komen. Dus moeten ze daar hun leven
weer kunnen oppakken. Groot voordeel van een bekende locatie is dat
vrouwen er bezoek kunnen ontvangen en de kinderen gewoon met
vriendjes en buurtkinderen kunnen
spelen. En daarbij: huiselijk geweld
is nog steeds een groot maatschappelijk probleem met heel schadelijke gevolgen. Door daar in alle openheid mee om te gaan, kun je het onderwerp bespreekbaar maken.’’
Huiselijk geweld is universeel, zegt
Evertz. ,,Het komt voor op alle werelddelen, al eeuwenlang, in alle
klassen, culturen en kleuren. Het
heeft niets te maken met inkomen
of intelligentie. Ook Whitney Houston en Rihanna hebben het meegemaakt. Het enige verschil met de
meeste andere vrouwen is dat zij
hun eigen beveiliging kunnen beta-
Van verzet naar klushulp
De komst van Blijf Groep, bekendgemaakt in 2012, stuitte op verzet
in de flat. Achttien bewoners moesten verhuizen en de rest vreesde
dat er agressieve mannen bij het gebouw zouden komen. Na voorlichtingsbijeenkomsten waren de gemoederen bedaard. Een aantal
bewoners hielp zelfs mee met klussen in de Blijfwoningen.
len. Kijk, het is natuurlijk wel zo dat
een vrouw met een hoge opleiding,
baan en netwerk, in staat is om te
scheiden en andere keuzes te maken. Bij de vrouwen in de opvang
spelen problemen op bijna alle gebieden. Ze zijn vaak laag opgeleid,
hebben geen netwerk en zijn daardoor beperkter in hun mogelijkheden. En bij de meest extreme vormen van geweld, red je het sowieso
niet om er in je eentje uit te komen.’’
In Wormerveer wonen vrouwen die
via het Alkmaarse Oranje Huis zijn
gekomen. ,,Zij verblijven zes weken
in het Oranje Huis. In die tijd wordt
onderzoek gedaan naar de gezinssituatie. Er wordt met name gekeken
naar de veiligheid en of er contact
met de dader tot stand kan worden
gebracht. Wij gaan dan in gesprek
met de vader. Dat haalt voor hem de
frustratie weg van het niet weten
waar zijn vrouw en kinderen zijn en
het gesprek biedt een opening om te
praten over veiligheid. We stellen
een gezinsplan op, waarin aandacht
is voor slachtoffers, plegers, getuigen en kinderen. Het geweld zelf is
het topje van de ijsberg; daar zitten
meerdere problemen achter, zoals
middelengebruik, schulden en psyische problemen. Die moet je allemaal aanpakken. In Wormerveer
voeren we het gezinsplan uit. Met
onder meer cursussen en programma’s voor de vrouwen en kinderen.’’
De vrouwen blijven circa zes maanden in Wormerveer. Dat is best lang,
zegt Evertz, maar het duurt nog langer voordat zij het gevoel hebben de
wereld weer aan te kunnen. Daarom
is er ook begeleiding nadat zij Blijf
Groep hebben verlaten.
Eigenwaarde
,,Het gevoel van eigenwaarde van de
slachtoffers is vaak minimaal. Huiselijk geweld gaat over het verleggen en overschrijden van grenzen.
Het begint niet bij die ene klap. Een
slachtoffer past continu het idee aan
van wat wel en niet oké is, omdat ze
wil dat de relatie werkt. Maar als iemand steeds over je grenzen gaat, is
dat heel slecht voor je eigenwaarde.’’
Geen enkele vorm van geweld
komt in Nederland zo vaak
voor als huiselijk geweld. Per
jaar zijn er 200.000 slachtoffers van ernstig huiselijk geweld. Worden daar ook de
slachtoffers van lichtere vormen van huiselijk geweld bij
opgeteld, dan komt het geschatte aantal slachtoffers uit
op een miljoen.
Jaarlijks maken in Nederland
zo’n 13.000 slachtoffers gebruik van de vrouwenopvang.
Van dat aantal gaat het in vijf
tot tien procent van de gevallen om extreem geweld (waaronder stalking, eergerelateerd
geweld en bedreigingen). Deze
slachtoffers kunnen niet terecht in een opvang met een
bekend adres. Zij worden daarom opgevangen in geheime safehouses.
Onder huiselijk geweld vallen
zowel fysieke als psychische
mishandeling, seksueel geweld, verwaarlozing, vernedering of overmatige controle en
kan ook voortkomen uit schadelijke traditionele praktijken
zoals
meisjesbesnijdenis,
kindhuwelijken en huwelijksdwang. Het komt niet alleen
voor in man/vrouw-relaties,
maar bijvoorbeeld ook tussen
broers en zussen en ouders en
kinderen. Vijfentachtig procent van de daders is man; de
vrouw kan ook dader zijn. Al
heeft door vrouwen gepleegd
geweld minder fysiek schadelijke gevolgen.
(Bron: Blijf Groep)