Samen aan het werk met 2e spoor traject Eerst geloven en dan zien Het kan kennelijk iedereen overkomen. Dat een woordenwisseling met je leidinggevende hoog oploopt, en dat het voordat je het in de gaten hebt, tot ontslag leidt. Situaties waarvan je aanvankelijk denkt dat ze met een sisser aflopen. Wij zijn het immers allemaal wel eens ergens niet mee eens. Dan ga je in gesprek en als volwassenen met elkaar verder… Helaas, geen sisser voor mevrouw Mulder. Onhoudbare situatie Mevrouw Mulder werkte bij een middelgrote gemeente als WMO-consulente. Rap van de tong zou ze zichzelf niet noemen, maar als iets haar hoog zit, brengt ze het ter sprake. Zo ook in dit geval. Het valt verkeerd bij haar leidinggevende, er ontstaat een conflict en ze krijgt ontslag. Hoe heeft het toch zo ver kunnen komen? Verbijsterd is ze. Ze meldt zich ziek met stressklachten en komt daarom bij ons, voor een 2e spoor traject. Zou ze zijn verplicht bij de gemeente te blijven werken, dan had je haar net zo goed kunnen vragen om naar Japan te zwemmen: een onmogelijke opgave. Maken dat ze wegkwam, dat moest ze! Samen met een P&O-functionaris van de gemeente komt ze eerst voor een oriënterend gesprek om te kijken of er een klik is om haar te begeleiden in het 2e spoortraject. De spanning tussen mevrouw Mulder en de P&O-ster is voelbaar, ze gunt haar zelfs geen blik waardig: ze wil niet rechtstreeks communiceren, het werd een bizar gesprek. Het zit erg diep, het onrecht dat haar is aangedaan. Een non-verbale krachtmeting speelt zich af. Een nieuw begin? Mevrouw Mulder kiest voor ons bureau en krijgt een intake met de loopbaanadviseur. Samen gaan wij ervoor zorgen dat ze deze negatieve situatie achter zich laat en klaar is voor een nieuwe baan. Een grote uitdaging……. Wij beginnen met haar verliesverhaal. Uitbarstingen van woede, verdriet, geleidelijke bewustwording over hoe het heeft kunnen gebeuren en haar eigen rol hierin. Contact met de onderliggende pijn en tenslotte acceptatie dat het is zoals het is. En dan: het afscheid. Een apart ingezette verliesconsulent leert haar om te gaan met de woede en het verdriet. De volgende stap: de toekomst. Wij bespreken zingevingsvraagstukken en oriënteren ons op toekomstperspectieven. Mevrouw Mulder denkt dat ze graag in een priklab wil werken maar haar werkervaring is sterk verouderd. Om een goed beeld te krijgen van de functie vragen wij aan haar een ziekenhuis te bellen met het verzoek tot een snuffelstage. Dat heeft ze gedaan en ze is enthousiast. Dát moet haar nieuwe baan worden! Positief denken werkt! Wij zien het vaker gebeuren: focus je je met positiviteit op iets nieuws, dan gebeuren er zomaar mooie dingen! Niet lang na de snuffelstage verschijnt er dan ook een vacature in een priklab in een ziekenhuis. Mevrouw Mulder schrijft een aansprekende sollicitatiebrief waarin ze vertelt over haar passie voor het vak en over haar snuffelstage. Optimistisch als wij zijn - hoop doet ook ons leven - oefenen wij het gesprek alvast, vooral het verliesverhaal en de reden van vertrek bij haar vorige werkgever. Nog steeds komen de tranen... Dan het goede nieuws: ze mag - yes, yes, yes! - op gesprek komen, en gaat er vol enthousiasme en vertrouwen in. Met spanning wacht ze de uitslag af… Inmiddels is mevrouw Mulder aan het werk in het priklab, ze heeft de baan gekregen die ze het allerliefste wilde! Omdat ze niet aan voldoende uren kwam, heeft ze daarnaast een parttime baan gevonden als WMO-consulente. Vooral die combinatie maakt van haar weer een enthousiaste vrouw met haar blik vooruit. Dit is waar wij het voor doen en voelen wij de voldoening van onze mooie job als loopbaanadviseur… Samen aan het werk! Bureau Streefkerk BV tel. 088 443 44 10 | [email protected] | www.bureaustreefkerk.nl