Speech Jacques Niederer We zijn aangeslagen, maar niet verslagen! Ik sta hier vandaag voor u met een onwankelbaar geloof in de vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Een mening die ik met kracht verkondig. In Nederland zijn we dat zo gewend. Dat is democratie. We zeggen hoe we ons voelen, wat we ergens van vinden. Net als u laat ik vandaag zien hoeveel deze fundamentele vrijheid voor mij betekent. Deze vrijheid is meer dan ooit in het gedrang. De wereld is op drift; dat zei ik maandag in mijn nieuwjaarstoespraak. Amper twee dagen later worden we helaas bevestigd in deze nieuwe werkelijkheid. Een werkelijkheid die soms mistroostig, angstig en wantrouwend maakt. Een werkelijkheid waarmee wij ons niet kunnen of willen vereenzelvigen. En deze werkelijkheid is dichtbij, Parijs is dichtbij. Een plek waar mensen, net als hier in Roosendaal, gisteren gewoon naar school gingen, of aan het werk. Napratend over de feestdagen, vol goede moed en frisse zin het nieuwe jaar in. Een dag die rond de middag abrupt veranderde in een gitzwarte nacht, ons geschokt achterlatend. Wij leven intens mee met de slachtoffers en hun dierbaren. We voelen ons met hen verbonden. Want de afschuwelijke aanslag in Parijs raakt ons allemaal. Gevoelens van verbijstering, verdriet en woede vervullen ons. Maar maken ons ook strijdbaar! Want hoeveel wij ook van elkaar verschillen op allerlei manieren, wij zijn één in onze woede en in ons verdriet. Eén in onze overtuiging dat de vrijheid om te zeggen wat je vindt een wezenlijk fundament is van onze samenleving. Aan die fundamentele vrijheid wordt getornd. Van twaalf mensen is gisteren de mond gesnoerd; hun vrijheid ontnomen. Schrijvers en tekenaars die vertrouwden op persvrijheid. Zij die als spreekbuis golden voor velen van ons. Hoe zit het dan met onze vrijheid, onze veiligheid? Een ding staat vast: we zullen ons niet door angst laten leiden. Want leef je in angst, dan leef je in gevangenschap en dat verdraagt zich niet met de vrije democratie. Vrijwaring van vrees en vrijheid van spreken zijn niet voor niets twee van de ‘Four Freedoms’ die president Roosevelt op 6 januari 1941 uitsprak tijdens de State of the Union. We zijn aangeslagen. Ja. Maar zeker niet verslagen! Hier achter mij in het raadhuis, en in het stadskantoor, kunt u uw strijdbaarheid laten doorklinken tot in Parijs. Binnen ligt een steunverklaring die u kunt ondertekenen. Wij zorgen ervoor dat al deze steunbetuigingen hun weg vinden naar de burgemeester van Parijs. In solidariteit met een ieder die simpelweg zegt wat hij vindt.
© Copyright 2024 ExpyDoc
