Pestprotocol? - Jenaplanschool De Oldenije

Pestprotocol?
"Hebben jullie ook een pestprotocol?," is een vraag die
regelmatig wordt gesteld door PABO-studenten of
studenten van de opleiding voor onderwijsassistent.
Of door sommige ouders. Ik voel me soms bijna
schuldig als ik moet zeggen: ”Nee, we hebben geen
officieel pestprotocol.” Alsof dat protocol het pesten
zou voorkomen of de wereld uit zou helpen. Pesten?
We hebben er íedere dag oog voor, onze voelsprieten
uit, de antennes omhoog. Maar je kúnt niet alles zien,
horen en opmerken.
"Nee, wij hebben een waarderingsprotocol," ga ik voortaan zeggen. We waarderen elkaar het hele
jaar door. Wij vragen in de eerste week welke afspraak jíj het belangrijkst vindt in de groep. En zo
komen we tot groepsregels en weten we welke normen we het meest waarderen.
We vragen wat de kinderen goed kunnen, en ze houden allemaal een "ik kan..." Zo leren ze elkaar op
een andere manier waarderen.
Elke week praten we over een Soemokaart, een SOciaal-EMOtionele kaart, om onder andere stil te
staan bij beleefd zijn, elkaar complimenten geven, plagen, incasseren, agressiebeheersing en de
kinderen leren op deze manier wat we waarderen in onze samenleving. Zo nu en dan houden we ook
een POP-gesprek in de groep. Praten Over Pesten! En leren zo van elkaar wat we wel en niet
waarderen in het omgaan met elkaar.
Ook bespreken we onze acht knapheden: ben jij beweegknap, muziekknap of beeldknap? En jij...?
Zelfknap, samenknap of natuurknap. Of toch meer rekenknap of taalknap? De knapheden die de
maatschappij zo waardeert. We kennen in elk geval elkaars knapheden en waarderen die.
En ons Sterrenpaleis vanzelf, waarin we elkaar helemaal waarderen. Elk kind heeft een bakje in het
Sterrenpaleis waarin de complimenten kunnen worden gestopt. Elkaar complimenten geven: over
elkaars kleren, schoenen, bril en haar. Maar ook over elkaars eigenschappen. Over dat je zo aardig
bent, of lief. Of dat je zo goed helpt. Of mooi kunt zingen! Of een leuk gedicht kunt maken.
Iedereen is dit jaar Ster van de week geweest en we
vertelden elk kind welke goede eigenschappen of
bijzonderheden hij of zij heeft. Waarin we elkaar
waarderen om wie je bent, om zo het pesten te
voorkomen. Allemaal kwamen we aan de beurt en
mochten we de Sterrenbril dragen. "Jij moet ook ster
van de week zijn," zeiden ze aan het eind. En daar
schreef Selina alle 12 eigenschappen van mij op, die
de kinderen op mijn ster vonden passen.
En ik voelde opeens wat elk kind wel moet voelen, als
het op deze manier in het middelpunt staat: je voelt
je gewaardeerd door de groep.
Vanaf het nieuwe schooljaar wil minister Dekker, die zelf op een jenaplanschool zat, dat we een
pestprotocol hebben. Oké, ééntje bij de directeur in de map. Maar ik ga voortaan zeggen: "Nee, wij
hebben een waarderingsprotocol!"
Bertus Molenbuur, juni 2014