Verslag bezoek New York en Washington DC – Lang leve

Verslag bezoek New York en Washington DC – Lang leve kunst
ontmoet Creative Aging…
Zondag 8 juni, eerste Pinksterdag, 10.35 Schiphol, vlucht KL6149 naar New York.
Wij, Gabbi Mesters en Giovanni Campbell van het Fonds voor Cultuurparticipatie, Marianne
Dijkmans van Bureau Spitz en Ingrid Smit van het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en
Amateurkunst vertrekken voor 1 week naar de Verenigde Staten.
We bezoeken van woensdag 11 juni tot en met vrijdag 13 juni de eerste National Leadership
Exchange and Conference van het National Center for Creative Aging.
Gabbi heeft voor de eerste twee dagen in New York werkafspraken geregeld met personen en
organisaties uit New York die ook actief met het onderwerp ouderen en kunstbeoefening bezig
zijn.
Zondagmiddag 12.50 uur Amerikaanse tijd arriveren wij geheel volgens planning, na een
rustige vlucht in New York. Bijzonder om zo met zijn vieren in New York te arriveren en te
beseffen dat wij hier alleen maar zijn, omdat we in de luxe positie verkeren dat we werken aan
het boeiende onderwerp Ouderen en kunstbeoefening. Het voelt nog steeds onwerkelijk, en de
aanblik van New York, alle geluiden, de hoge gebouwen, de hoeveelheid impulsen die deze stad
je geeft, draagt daar alleen maar aan bij. Eerste indruk van New York: veel, veel, veel…
Maandag 9 juni
We starten maandag bij het MoMA. We hebben een afspraak met Carrie McGee en Laurel
Humble, educatie en researchmedewerkers van het MoMA. Zij hebben het Meet me at MoMA
project (www.moma.org/meetme) ontwikkeld en opgezet. De focus van hun werkzaamheden
ligt op het Meet me at MoMa programma en op community based projecten. Onderwerpen van
gesprek zijn onze ideeën voor de Long live arts conferentie en hun ervaringen met het Meet me
at MoMA programma.
Inspiratiebronnen volgens Carrie en Laurel
– Dominic Campbell
– Anne Basting
– Project Islands of Milwaukee, www.islandsofmilwaukee.org
– Ari Seth Cohen, advancedstyle.blogspot.com (boek en film)
– Alice Thwaith, director of Equal Arts, www.equalarts.org.uk
Met David Leventhal van de Mark Morris Dance Group (www.markmorrisdancegroup.org)
hebben we een lunchafspraak. Hij geeft wekelijks lessen aan mensen met Parkinson. De Mark
Morris Dance Group is hiervoor ooit benaderd door een supportgroep om mee te werken. In
eerste instantie was het een randprogramma, inmiddels wordt er wekelijks op meerdere
locaties in New York les gegeven aan mensen met Parkinson en hun begeleiders
(www.danceforparkinsons.org).
Tips
– Capturing Grace (nieuwe film/ documentaire):
https://www.kickstarter.com/projects/2049872142/capturing-grace-when-parkinsonsand-dance-intersec
– Film Alice Somer 109 jarige pianist holocaust survivor
– Carmen de Lavallade en Gus Salomonsz (dansers)
– Gotra, dansgroep uit Heerlen (www.gotra.eu)
Na de lunchafspraak neemt David ons mee naar The Juilliard School, waar wij mee mogen doen
aan een 1,5 uur durende les voor Parkinson patiënten. Een fantastische ervaring! Dansen op
Juilliard, met uitzicht op Broadway, samen met ongeveer 40 mensen met Parkinson en hun
begeleiders. Bijzonder en wonderschoon om te ervaren wat dans voor deze mensen kan
betekenen.
Afsluiter van maandag is een receptie/ fundraisingavond van Lifetime Arts,
www.lifetimearts.org. Lifetime Arts maakt gebruik van het netwerk van bibliotheken en biedt
daar al hun activiteiten aan. Dit zijn multifunctionele ontmoetingscentra die vaak ook over een
vlakke vloer beschikken.
In een prachtig pand van the Ukrainian Institute of America ontmoeten we Maura OMalley,
directrice van Lifetime Arts. Deze avond laat ons zien hoe de situatie in Amerika verschilt met
die in Nederland. Subsidies zijn er bijna niet in de Verenigde Staten, en dus moet een
organisatie actief op zoek naar donateurs en sponsors. Projecten van Lifetime Arts worden
gepresenteerd door boardmembers en makers, en op de tafels liggen formulieren klaar
waarop je kunt aangeven hoeveel je wilt doneren…
Dinsdag 10 juni – Van Manhattan naar Brooklyn naar Washington DC
Vandaag hebben we twee afspraken op Brooklyn. Een gesprek met Jan Kennis, cultureel
attachee bij het Nederlands consulaat en vervolgens brengen we een bezoek aan David C.
Terry, director of Programs and Curator New York Foundation for the Arts (www.nyfa.org).
Doel van het consulaat is om kunst en cultuur van Nederland te ondersteunen en te promoten
in Amerika (http://www.dutchcultureusa.com).
Het Fonds in New York ondersteunt zowel professionals als amateurs, en spreken niet zozeer
over ouderen, maar juist over mature artists. Hun totale budget is slechts 2 miljoen, en daar
moeten de exploitatiekosten nog vanaf. Zij richten zich vooral op het bevorderen van
enterpreneurship kunstenaars en hebben in het verleden een uitwisselingsprogramma gehad
met het Fonds Podiumkunsten op het gebied van muziek.
In de middag reizen we per trein van New York naar Washington DC. Een afstand van slechts
3,5 uur, maar een wereld van verschil! DC is schoon, overzichtelijk, rustig. Compleet het
tegenovergestelde van New York.
Woensdag 11 juni – Pre conference day
Om kwart voor 9 arriveren we bij het IONA zorgcentrum, locatie voor onze eerste conferentie
dag, en kantoor van het National Center for Creative Aging. In de tas die we ontvangen met alle
informatie over de conferentie (www.creativeaging.org), zit ook het boek Creativity Matters:
Arts and Aging toolkit. Dit boek is ook digitaal in te zien;
http://www.creativeaging.org/publications-research/toolkit/creativity-matters-arts-andaging-toolkit.
Bij binnenkomst ontmoeten we Susan Perlstein, en zij geeft aan dat vandaag vooral de
voorlopers en mensen van het eerste uur aanwezig zijn. Ongeveer 50 deelnemers zijn
aanwezig en dat maakt dit een goede dag om kennis te maken met de diverse deelnemers.
Naast onze delegatie uit Nederland, zijn er ook nog twee mensen uit Australië aanwezig. Alle
overige aanwezigen komen uit Amerika.
Deze dag staat in het teken van best practices uit het hele land. Allerlei voorbeelden komen aan
bod, variërend van centra waar ouderen samenkomen tot projecten voor ouderen die
regelmatig optredens geven en initiatieven voor ouderen in zorgcentra.
Thema van de dag is programma ontwerp, implementatie en evaluatie. Vandaag wordt
duidelijk dat de situatie in Nederland niet altijd makkelijk te vergelijken is met die in Amerika.
Veelvuldig komt ter sprake hoe klein de rol van de Amerikaanse overheid is, en dat zij weinig
investeren in o.a. zorg en cultureel aanbod.
Quote van de dag is een uitspraak van Gene Cohen: Creativity is like chocolate for the brain…
Hij deed effect onderzoek naar de invloed van Cultuurparticipatie op het welzijn en de
gezondheid van ouderen.
(https://cahh.gwu.edu/sites/cahh.gwu.edu/files/downloads/NEA_Study_Final_Report_0.pdf
Na afloop van de conferentie besluiten we om, als echte ‘Hollanders’, lekker te gaan fietsen
naar het Witte Huis. Fijn om op deze manier, in de buitenlucht, even het hoofd leeg te maken,
alle indrukken te verwerken en onszelf weer op te laden voor de voorstelling Healing Wars van
Liz Lerman, www.lizlerman.com.
Healing Wars is een prachtige multidisciplinaire voorstelling over oorlogsveteranen en hun
fysieke en psychische wonden. Prachtig vorm gegeven, mooi van kleur, gebruik van decor, licht
en geluid. Werkelijk een cadeau om dit te mogen ervaren.
Donderdag 12 juni –Main conference day
Vandaag van 9.00 uur tot 18.00 uur de Main Conference Day. Een dag opgebouwd uit 3
plenaire onderdelen en een drietal workshoprondes. We bezoeken allemaal verschillende
workshops, zodat we aan het eind van de dag bijna alle onderdelen hebben bijgewoond.
De opening is een goede combinatie van korte presentaties (intergenerationeel dansoptreden
van twee mannen, gechoreografeerd door Dance Exchange, en een zang en spokenword
optreden van de 79,5 jarige Thelma Ruffin Thomas) en een inleiding op het onderwerp:
Creative Aging. Wat zijn de voors en tegens van ouder worden, en is ouder worden een ziekte
die genezen moet worden?
De eerste sessie die Ingrid volgt, heeft als thema Rediscovering community arts partnerships
for lifelong learning. In tegenstelling tot haar verwachting gaat het niet zozeer over lifelong
learning, maar veel meer over distance learning. Gezien de grote afstanden in Amerika, worden
hier veel projecten ontwikkeld die ook op afstand kunnen worden uitgevoerd. Zoals
bijvoorbeeld Skype voice lessons, conference calls, google forms. Ervaringen over de diverse
vormen worden uitgewisseld en men deelt ervaringen over het vinden van
samenwerkingspartners voor de verschillende projecten.
Vervolgens bezoekt zij een experiental workshop Storytelling. Ervaren hoe het is om door
middel van story telling met ouderen te werken.
De laatste sessie die Ingrid bezoekt is een onderzoekssessie naar aanleiding van het project:
ART CART: Saving the legacy (http://www.american.edu/cas/news/saving-legacy-of-agingartists.cfm). Dit is een intergenerationeel project waarbij oudere, professionele kunstenaars
samen met teams van afgestudeerden werken aan het conserveren en documenten van hun
kunstwerken. Het project is gestart door Joan Jeffri van het Research Center for Arts and
Culture (artsandcultureresearch.org), naar aanleiding van het onderzoek Above Ground:
Information on Artists III dat zij gedaan heeft, waaruit duidelijk werd dat 61 procent van de
oudere, professionele beeldend kunstenaars geen voorbereidingen had getroffen voor het
bewaren van hun werk na hun dood.
Filmtip: Living the legacy film vanuit Art Cart
Vrijdag 13 juni – Post conference day
De laatste conferentiedag, een echte doe-dag. Samen met nog ongeveer 30 andere
conferentiegangers, gaan we vandaag zelf aan het werk. Hoe kun je de verschillende disciplines
inzetten om met ouderen te werken? In de kelder van de Corcoran Art Gallery werken we in
steeds afwisselende koppels van twee aan het begrip storytelling. Vertel op basis van een item
uit je tas, naar aanleiding van een geur, van een smaak in twee minuten aan de ander een
verhaal. Aan het eind van de ochtend zetten we ook nog in verschillende groepen een kleine
presentatie in elkaar op basis van de verschillende verhalen.
Boeiend om zelf te ervaren hoe deze ogenschijnlijk simpele methodes kunnen werken om
contact te maken met mensen en om mensen op een speelse manier uit hun comfort zone te
halen en nieuwe ervaringen te geven.
De wereld blijkt ook weer klein te zijn, ondanks het feit dat je helemaal in Washington DC zit.
Tijdens een gesprekje met Stuart Kandell van het Stagebridge Theatre for Older Adults, blijkt
dat Henk Smits uit Hoorn ooit een jaar bij hem gewerkt heeft, en dat hij ook aanwezig was bij
het optreden van de voorstelling Hendrika (choreografie Henk Smits, regie Ingrid Docter) in
Las Vegas. It’s a small world…
We besluiten onze laatste dag in Washington DC met het kijken naar Nederland – Spanje in een
Oranje gekleurd café en bezoeken vervolgens in jubelstemming nog het Lincoln Memorial.
Vervolgens weer met de trein van DC naar NY voor onze laatste twee dagen. In de trein terug
komt het besef dat we even klaar zijn met ouderen en kunstbeoefening en creative aging,
werken, confereren, netwerken, uitleggen in het Engels wat het LKCA doet. We gaan nog lekker
twee dagen als toerist genieten in New York!
Het was een fantastische reis, an amazing workexperience. We hebben zoveel indrukken en
kennis opgedaan, het valt niet allemaal in een verslag en woorden te vatten.

Download Report