Nieuwsbrief ( NB )

Jaargang 4, nr 2, 20.10.2014
Nieuwsbrief ( NB )
Achter de Schermen
Wist U dat…………
 Deze NB overvol is….
 De site enkele aanpassingen heeft.
 De 3e KCM 2014 op 13
september een succes was
en de voorbereidingen voor
de 4e KCM 2015 in volle
gang zijn.
 Wij heel graag copy en
foto’s van u willen ontvangen voor plaatsing op de
site en in de NB.
 DNA verplicht is per
01.06.2014
 Wij steeds zitten te springen om copy te ontvangen.
 Het waterwerkseizoen 2015
volop worden voorbereid.
 Er enkele activiteiten gepland staan.
Inhoud:
Van de voorzitter
Blauwe loper
Wandelagenda
Colofon en bestuursinfo
Infopagina
Ik geef de pen….
Mijn WW ervaring
Een dag uit…..
Goldcup 2014
Mijn honden...
It’s JJ
Kennelhoest
Vaccineren…..
3e KCM 2014
WWWeekend
1
2
3
3
3
4
5
5
6&7
8&9
10&11
12
13
14&15
16
17&18
19
Uitdam
20
De Snackhoek
Uit de Moppenbak 20
Vanuit bekend patroon denk ik terug aan al die weekenden waarin ik regulier vroeg op stond.
Als heel de buurt nog warm onder het donzen dekbed lag, stond ik klappertandend onder de
douche en vroeg ik mij keer op keer af wat mij bezielde. Naar de show. Auto gepakt, honden
gewassen en gladgestreken en weg waren we.
Meestal is het toch nog wel een behoorlijk autoritje voordat ik met de catalogus in de hand
mijn plek in de tentoonstellingshal opzoek. Altijd maar dan ook altijd bril kwijt, dus vragend
aan een mede exposant waar ik moet zijn om me te installeren alvorens de eerste welverdiende kop koffie naar binnen te gieten. Nu even echt wakker worden en dan kan de dag beginnen.
Een bekend tafereel voor veel van de leden van TNS, denk ik zo. Nooit enig idee gehad van
de daadwerkelijke organisatie van een show, totdat de eerste KCM van TNS georganiseerd
moest worden. In later jaren sloeg het Winnervirus toe. Inmiddels kan ik het dromen: de zoen zoveelste editie van de Amsterdam Winnershow, georganiseerd door de Koninklijke Nederlandse Kennelclub Cynophilia, voorafgegaan door de Eendaagse. Hoe vaak heb ik het geschreven of gezegd? Ontelbare malen. Maar wat was het een ervaring. Meer dan 6000 honden, exposanten, bezoekers, pers, auto’s met bijbehorende parkeerplaatsen, broodjes en koffie, hotelovernachtingen, keurmeesters, vrijwilligers en standhouders, ga er maar aan staan.
Maar onze vereniging kan er ook wat van. TNS organiseerde afgelopen september voor de
derde keer haar Kampioenschaps Club Match. Een heel team enthousiaste hardwerkende
vrijwilligers waren daags voor de KCM naar het terrein vertrokken om de ringen uit- en de
tenten op te zetten. Drie dappere leden bleven zelfs slapen op het terrein om ervoor te zorgen dat de spullen niet onbeheerd achterbleven. Klappertanden deed ik ook die zaterdagochtend in september, niet van de kou maar van de spanning. Zou het kloppen, zou het lopen,
zou niet een enorme stroomstoring half Heteren in donker hullen of een orkaan, aardbeving
of andere onraad de grondvesten van Manege de Fruithof doen schudden. Nee, niks ervan.
Er was een prachtig opgezette waterwerkstand, een plaatje van een keurmeester, welwillend
en kundig ringpersoneel, chique omzoomde ringen, en het terrein ademde TNS blauw en
gastvrijheid. Er waren Newf Cupcakes, er was een feestelijke erering met rastypische honden, blije mensen, tevreden honden en een KCM die draaide. Natuurlijk gingen er dingen mis,
maar dat schijnt erbij te horen. Er is toen hard gewerkt, dat staat vast. En het is bijzonder
vermoeiend, dat staat ook vast. Maar wat is het leuk en bevredigend om te doen, het organiseren van een tentoonstelling. Mijn gedachten gaan terug naar al die keren dat ik achteloos en
vanzelfsprekend een mooi aangeklede tentoonstellingshal of buitenterrein heb betreden, zonder er bij stil te staan hoeveel werk er is verzet door al die vrijwilligers die ervoor zorgen dat
ik met mijn honden de ring in kan. Dat gaat voortaan wel anders, ik zal het zien. De catalogus, de erering, de ringindeling, de tafels en stoelen, de geluidsinstallatie, de schoonmaakploegen, de uitlaatplaatsen, alles.
En zelf gaan we met een verwachtingsvol gemoed beginnen aan een nieuw kynologisch jaar
en ja hoor, daar is ‘tie weer: De voorbereiding van de jubileum editie van de KCM want onze
vereniging bestaat in 2015 alweer vijf jaar. Ik kan niet wachten!
Anne-Greet van der Wal
Voorzitter
De Blauwe Loper!
The Newf Society vertegenwoordigt een fantastisch ras! Onze Newfoundlanders maken een
wezenlijk en belangrijk deel uit van ons leven. En als rasvereniging meent The Newf Society
Newfoundlanders en hun eigenaren die iets bijzonders presteren in het zonnetje te moeten zetten.
Dat zullen wij doen in onze maandelijkse rubriek:
De blauwe loper.
De kleur blauw refereert aan het water waar ons ras zo verbonden mee is en de loper aan het
betuigen van hulde van The Newf Society aan excellente Newfoundlanders in de
ruimste zin des woords.
Op deze blauwe loper kunnen honden en hun eigenaren plaatsnemen die bijvoorbeeld een succes
hebben behaald op een nationale of internationale Hondenshow, prestaties hebben geleverd met
het Waterwerk in binnen- of buitenland en/of anderszins van zich hebben doen spreken.
Dus, The Newf Society nodigt graag een ieder uit van zich te laten horen. Laat de parade beginnen!
Nederlands Kampioen na de CAC/CACIB show Zwolle:
Mileoak Kafoozalum
LJK
Eigenaresse: Carina Hulzing.
Nogmaals namens The Newf Society van harte gefeliciteerd.
Secretariaat
‘t Looweg 3-5, 6971 KG Oeken
Telefoon 0575562992
(tussen 18.30 en 19.30 uur)
[email protected]
Wandelagenda…………
Herfstwandeling
De planning is om op 16 november 2014 te gaan
wandelen. Locatie en verdere info volgen snel.
&
www.thenewfsociety.com
Uitluidwandeling
Op 28 december 2014 gaan we met onze honden
wandelen op de Ugchelse Berg te Ugchelen,
wandelgebied ‘t Leesten.
Voor meer info zie op de site de agenda: wandelen
Enkele mailadressen:
Algemeen:
[email protected]
Bestuur:
[email protected]
Secretariaat:
[email protected]
Penningmeester:
[email protected]
Ledenadministratie:
[email protected]
Redactie:
[email protected]
Bestuur:
Anne-Greet van der Wal: Voorzitter
Yvonne Buijvoets: Secretaris
Anne-Marie Wigbold: Penningmeester
Brigitte Boon-van der Ham: lid
Jan Buijvoets: lid
U kunt hen bereiken via bovenstaande
emailadressen of telefonisch
(kijk hiervoor op de site)
Info Pagina
NIEUW Rekeningnummer:
De vereniging heeft een nieuwe bankrelatie, namelijk de ABNAMRO. Hierdoor heeft de
vereniging per 1 januari 2015 een nieuw rekeningnummer.
Het nieuwe rekeningnummer kunt u per direct gebruiken.
Het oude banknummer beginnend NL57RABO zal nog een kwartaal doorlopen om evt
overschrijvingen naar die rekening en de nieuwe rekening soepel te laten verlopen.
Hieronder nog even de nieuwe bankgegevens:
ABNAMRO te Brummen, reknr: NL 71 ABNA 0574 3875 95
Nieuwe terugkerende items:





Met ingang van deze nieuwsbrief introduceren wij een nieuw item, namelijk:
“Ik geef de pen door”. Wetende dat dit item natuurlijk al door veel verenigingen
gebruikt wordt lijkt het ons leuk om de leden de pen te geven om iets over hun
leven met de Newf te vertellen. Als eerste hebben wij bereid gevonden ons nieuwe bestuurslid Brigitte Boon-van der Ham (verder in deze NB haar bijdrage);
De Medische hoek….elke NB een bijdrage mbt de gezondheid van onze Newf,
zoals entingen, ziektes, tips etc etc;
Een snackhoek voor de Newfs of hun baasje……
Uit de Moppenbak…..
Bijdragen uit het veld….shows, waterwerk, wandeling en andere evenementen…
Copy:
Graag alle copy in een Word document toezenden en de foto’s met een grootte van tussen de 1 en 1 ½ MB aanleveren. Bij de copy en op of bij de foto graag naam en adres en
naam van het item op de foto. Alleen dan worden copy en foto’s geplaatst. Copy en foto’s die aanstootgevend en/of beledigend en/of grievend en/of discriminerend zijn worden uiteraard niet geplaatst. U kunt uw bijdrage sturen naar de
[email protected].
Op de site vindt U meer informatie over de aanlevering van copy.
Alvast hartelijk dank, de redactie.
Wij zijn ook op facebook te vinden. Op de homepage van de site staat het logo
van facebook. Klik op het logo (op de site) en lees wat er zo al gebeurd binnen
The Newf Society.
Ik geef de pen door:
Ik heb de pen aangereikt gekregen:
Ik ben Brigitte Boon-van der Ham en woon samen met mijn man in Hall.
Vind het heerlijk om met dieren om te gaan en kon daar ook gelukkig mijn werk van maken.
Ben nu zo’n 15 jaar dierenarts-assistente op een grote kliniek waar elke dag dan ook een uitdaging is.
Ben dan ook een echte allrounder van balie werkzaamheden, operaties, rontgen, laboratorium,
planning en samenwerking collega’s , zo is de dag dan ook lekker gevuld.
Samen met mijn man hebben wij dan ook een kleine dierentuin “gratis entree” haha, ben lekker druk met de paarden, konijnen, honden, katten, vissen en de kippen.
Ondanks dat wij geen Newfoundlander eigenaar zijn is
de liefde voor dit ras bijzonder groot.
Wij hebben zelf 2 Rhodesian Ridgeback’s, die verzot zijn
op water en regelmatig een duik in de sloot of de
vijvernemen, te grappig want ze staan er om bekent
om “allergisch” te zijn voor water.
Het lijkt mij leuk om meerdere leden van de TNS te
ontmoeten en wie weet zien we elkaar op komende evenementen.
Wellicht dat u mij al heeft ontmoet op de afgelopen 3e KCM
2014 te Heteren. Ik heb voor het eerst deze dag
als bestuurslid en organisatie mee mogen maken. Ik wist niet dat er zoveel geregeld moest
worden om die dag tot een succes te maken. Ik heb nog veel vragen en weet dat ik door eenieder perfect wegwijs gemaakt ga worden in deze wereld. Wat ik bijzonder vind is de inzet van de
organisatie en zijn vrijwilligers….die doen het toch maar, chapeau.
Verder geef ik de pen door aan Fanny Peeters en kom zeker gauw naar 1 van de komende evenementen van TNS.
April 2014, ik ging kijken bij de waterwerkvereniging van de TNS.
Oh ja, da's waar, alleen maar Newfoundlanders, komen Cayser en ik daar als vreemde eenden
in de bijt... Cayser is namelijk een Berner beer en geen Newfy beer
Beren, beren en beren: bruine, zwarte en bonte. Allemaal groot en, zo liet ik me later vertellen,
compleet met zwemvliezen.
Hmmm.... ja Cayser vond zwemmen en poedelen wel erg leuk, maar apporteren doet ie niet
echt. En nu zou hij een surfplank uit het water moeten halen en bij mij brengen?
Poging 1. Halllleeeeee, ja hoor hij bracht hem terug. De doorgewinterde waterwerkers zagen de
gedrevenheid bij Cayser en mijn blijdschap.
Dat zou wel eens een leuk duo kunnen worden.
En nu, een half jaartje later, hij haalt boten, mensen, surfplanken. En we vinden het leuk.
Cayser gaat al blaffend en piepend op zijn doel af, denk dat hij dat van zijn berenvriendinnetje
heeft geleerd.
In april 2015 hoop ik echt met hem in Duitsland een brevet te gaan halen, misschien wel twee.
We zullen wel aan zijn conditie moeten werken, want hij is de kleinste
van het stel en moet dus dubbel zo hard water trappelen en dan is een
beetje extra conditie geen overbodige luxe.
Tot volgend jaar allemaal.
Joyce en Cayser
Een dag uit het leven van…… Pleun
(Phinity van de Turfhoeve)
Wat begon als een hele normale zaterdag in september, zou uiteindelijk voor ons veranderen
in een van onze mooiste dagen ooit.
13 september, clubkampioenschap te Heteren.... we waren deze dag al vroeg uit de veren,
aangezien het vanuit het Limburgse toch ongeveer anderhalf uur rijden was.
De dag begon al met een heerlijk zonnetje en dat beloofde die dag ook te blijven. De temperatuur was prima alhoewel onze Nefwy, Pleun niet echt een zonaanbidster is maar het zou de
pret niet drukken.
Pleun was een paar dagen daarvoor nog onder handen genomen door zowel Gonny als Jannie
van de hondenkapper te Tilburg en ze zag er prachtig uit.
Het vreemde was dat alles die dag al vanaf het begin goed aanvoelde en ik sprak dit ook uit
naar mijn steun en toeverlaat; mijn partner Frank.
Bij aankomst in Heteren is het altijd heel leuk om de vele bekenden weer te zien; mensen en
honden die je hebt leren kennen gedurende andere shows.
Met de boodschap van de Newfy Society en mijn eigen overtuiging in mijn achterhoofd
(uiteindelijk neem je de mooiste hond toch weer mee naar huis,) installeerden we ons op een
schaduwrijke plek.
Een snelle blik om mij heen vertelde mij direct dat er heel wat stevige concurrentie aanwezig
was en dat Pleun met stuk voor stuk prachtige honden in de ring zou staan, hard werken
dus.
Ietwat onzeker maakte het me wel, ondanks dat ik wist dat Pleun ook tot een van deze
“prachtexemplaren” behoorde en ach, meedoen doen we voor de lol, het mooie behaalde resultaat is de slagroom op de taart, toch?
Dat deze slagroom inmiddels al voorbereid, dus geklopt werd, bleek toen we in
de open klasse stonden. Ik voelde gelijk
dat er een bovengemiddelde interesse was
van de keurmeester voor Pleun (dat dit
een goed teken was, zou later blijken)
Wat nog belangrijker was, was dat ik
merkte dat Pleun echt in topvorm was: ze
zat prachtig in vacht, was vrolijk en gedreven en....volledig op mij gefocust. (dit is
ook wel eens anders geweest!)
Iedere show denk ik weer: als het maar
een U-tje wordt..... We werden beloond
met niet alleen een U, maar ze werd eerste in de open klasse!! Wat waren we blij...!
Veel tijd om dit prachtresultaat te laten bezinken, was er niet. Dit was in mijn voordeel: aangezien ik de focus niet kwijtraakte. Wat mij vooral ook goed is bij gebleven, is de support van
de mensen om me heen dat er ook voor zorgde dat ik wederom volvertrouwen terug de ring in
stapte voor de titel: beste teef.
Voor ons was het uberhaupt al een hele eer om met de andere mooie Newfy’s in de ring te
mogen staan; daar was ik al heel trots op; dat hadden Pleun en ik toch maar mooi als team
bereikt! ( dat gevoel; een team zijn, dat vind ik een van de leukste dingen van de shows. Samen met je hond ben je die klus aan het klaren, volledig op elkaar aangewezen en ook afgestemd: dit doe je samen, de rest van de wereld vervaagt voor een moment.)
Dat het een moeilijke keuze was voor de keurmeester, bleek wel, dit gaf ze ook te kennen,
maar desondanks was er weer dat gevoel dat ze ook zeer gecharmeerd was van ons zwarte
duivelinnetje!
Weer lieten we ons trukje zien en volbracht ze dit voortreffelijk, niet alleen zichtbaar in haar
gangwerk maar in haar gehele voorkomen: het resultaat loog er niet om: beste Teef.......
Wat er op dat moment allemaal door je heen gaat, is voor mij met geen pen te beschrijven:
ongeloof, verbijstering, euforie, maar ook dankbaarheid vooral naar Pleun, want zij moet het
uiteindelijk doen en ze deed het!
Totaal niet voorbereid op wat ons nog stond te wachten en de taak die op ons wachtte, wist ik
toen eigenlijk niet meer waar ik het moest zoeken. Mijn partner die de rust zelve is en de stabiele factor voor mij, vooral ook tijdens de shows, nam Pleun even apart om de rust weer terug te brengen.
Wat er toen gebeurde, vind ik tot op de dag van vandaag nog steeds een magisch moment en
krijg ik, nu ik het opschrijf, opnieuw tranen in mijn ogen: terwijl ik zowat de kluts helemaal
kwijt was en zeker niet verwachtte deze snel terug te vinden, kwam bij onze Pleun het ware
Newfykarakter helemaal naar boven: ze keek me aan met een blik van: vertrouw op mij, we
kunnen dit toch?? En moeiteloos nam ze het roer over, alsof ze mij, als drenkeling op het droge hielp....
Wij stapten wederom de ring in samen de beste reu, Hummer, voor de titel BOB.
Dat de spanning steeg was nog zacht uitgedrukt..! In 1 woord: ZENUWSLOPEND!
De verlossing kwam toen de keurmeester naar ons toekwam en haar wijsvinger naar ons ophief en het woord: “eerste” , uitsprak en ze verkozen werd tot BOB.
Beste mensen, ik heb geprobeerd mijn gevoel op dat moment neer te schrijven maar geloof
mij, zoals zo vaak gezegd wordt: “dit valt met geen pen te beschrijven...!” (Het grappige is, dat
dit ongeloof duidelijk van mijn gezicht af te lezen valt op de gemaakte foto’s.) De slagroom zat
op de taart en wat hebben we ervan genoten!! Blij en trots als we waren, ondanks dat dit besef pas later komt. Keer op keer beleef je het moment opnieuw en ongeloof maakt plaats voor
uitzinnigheid van vreugde!
En het mooie is: als je na zo’n prachtige dag uiteindelijk thuis komt, stort onze diva vermoeid, maar totaal niet beseffend en zonder enige vorm van steralures in een diepe slaap,
wat een heerlijk hondenleven!!
Namens haar en natuurlijk Frank en mijzelf, wil ik dan ook iedereen bedanken die
deze dag voor ons zo memorabel hebben
gemaakt, bedankt voor het medeleven, de
steun en support die we deze dag van iedereen hebben gehad, dit weten we zeker te
waarderen!
Pleun, Frank en Saskia.
GoldCup Denemarken 2014,
met onze Avalon's Angel Dark Temptation,
roepnaam Cenja!
door Annemarie Sins
GoldCup Denemarken heeft al heel wat jaren mijn aandacht en de wens is ontstaan om daar
toch eens aan deel te kunnen nemen. En ja.... in 2011 kwam er een onderdeel waterwerk bij en
dat was voor mij de doorslag om deel te nemen.
GoldCup Denemarken bestaat uit 4 dagen show:
- 2 dagen worden de reuen gekeurd; en
- 2 dagen worden de teven gekeurd;
door een 2-tal keurmeesters.
Op zondag in de grote GoldCup-finale komt er een secret-keurmeester. Deze secretkeurmeester wordt elk jaar weer op een hele leuke manier geïntroduceerd.
Sinds 2011 hebben ze het onderdeel waterwerk weer opgepakt. Hoe gaat dit?
Elke hond die aan het waterwerk wil
deelnemen moet eerst deelnemen aan de
Biathlon. Dit is een combinatie van waterwerk en show. Op de woensdag voorafgaande aan de 1ste exterieur-show-dag
op de GoldCup, moeten de honden de Biathlon-test afleggen. Dit gebeurt in een
zeer vriendelijke en gemoedelijke sfeer.
Daarna moeten de honden van deze Biathlon-test zich op gaan poetsen, om vervolgens op donderdag einde middag in de
showring op het GoldCup-terrein te verschijnen om daar vervolgens gekeurd te
worden door een officiële Newfoundlander-keurmeester. De punten van het
zwemmen worden bij het exterieur verslag opgeteld en dan worden de 1ste 4
plaatsen bekend en met een leuke rozet
en eventueel een beker beloond.
Zodra je de Biathlon-titel op zak hebt kun je daarna aan het verdere waterwerk-programma
deelnemen.
Dus elk jaar weer een reden om die kant uit te gaan, afhankelijk van de zwemplek is het mogelijk meerdere water-diploma's op 1 GoldCup te behalen.
Mijn huidige honden zijn inmiddels allemaal in het bezit van het Biathlon-brevet, en 2 van
mijn honden zijn naast hun zwem-prestaties ook exterieur rijkelijk beloond, waardoor ze beiden in hun jaar op de 3de plaats Biathlon-titel eindigden.
Dit jaar heeft onze Cenja haar 3de plaats Biathlon-titel verdedigd met het behalen van haar
start-klasse-brevet, ze eindigde op de 2de plaats van de 11 deelnemende honden!!!!
Waar ik misschien nog wel het meest trots op ben is, dat wij onze Cenja ook voor waterwerk
internationaal inschrijven om brevetten te halen, in Duitsland, België, Denemarken en Nederland. Elk land heeft een eigen trainingsprogramma.
Voor ons houdt dat in dat wij onze Cenja op 3 verschillende manieren moeten trainen. Ze fixed het
gewoon.
Nu had onze Cenja wel een top-voorbeeld aan onze helaas inmiddels overleden reu, want die
flikte dat ook gewoon, maar ze doet het hem op waterwerkgebied toch maar mooi na. Aapies
trots op onze Cenja.
Ook exterieur doet onze Cenja het erg goed, dus we hadden haar dit jaar wederom ingeschreven voor de exterieur show.
En jawel, ze werd wederom beloond en in dit geval behaalde onze dame een 4de plaats Uitmuntend met kampioens-klasse-kwalificatie in de Open klasse teven van de 21 ingeschreven teven
en dat waren zeer zeker niet de minste in kwaliteit.
U zult begrijpen hoe verrukt wij zijn met
deze resultaten van onze Cenja dit jaar op
de GoldCup Denemarken.
Een water-werk-show-hond, mijn droom,
het kan dus!
Daar wij de sfeer op de GoldCup als fantastisch ervaren en door de jaren heen hele
mooie contacten hebben opgebouwd en er
elk jaar weer rijkhalzend naar uitkijken om
die kant uit te gaan om mensen te ontmoeten en gewoon een feestje te bouwen met
de honden en elkaar, vond ik het opnemen
in de nieuwsbrief het wel eens waard.

Foto”s van Cenja op de GoldCup samen met organisatoren van het waterwerk in Denemarken, die mij altijd met raad en daad bijstaan om op deze afstand mijn hond(en) te
trainen voor het waterwerk in Denemarken.
Een penningmeester en ……
haar twee schapendoezen
Na lang wikken of wegen om wel of niet een hond in huis te nemen, hadden we na rijp beraad (en heel veel informatie van Jan en Yvonne) besloten om voor een hond te kiezen. Maar
welke hond moet het dan worden? Een Beagle kwam een weekend logeren, maar hij dook
het liefst gelijk de broodtrommel in. Op bezoek bij een nestje Bearded Collies leek even heel
leuk, maar geen succes. Dan eens kijken bij de Golden Retrievers, liep uit op een teleurstelling. Nog eens hier en daar kijken…
Of toch die leuke stoere Newf? Ze confisqueerde echter gelijk de hele bank. Maar wat wil je
eigenlijk met de hond en wat verwacht je van de hond? Welk karakter zoek je? Wat past bij
je en wat wil je er mee gaan doen? Hij/zij moet een huishond zijn, knuffelig, levendig en
vrolijk, gezellig, actief, flink kunnen wandelen, rennen en springen. Ja, we willen wel wat
actie dus. En zo kwamen we bij een fokker met 5 schapendoezen thuis. Eén en al enthousiasme en vrolijkheid. En toen was er die klik…
Niet wetende dat 1 hond drachtig was (ze was nog maar net drachtig) hebben we een aantal
keren contact gehad, gepraat en elkaar en de honden wat leren kennen. Er werden 7 pups
geboren, 3 reuen en 4 teven. Een mooi homogeen nest. Na ca. 6 weken werd min of meer
besloten welke pup het beste bij ons gezin zou passen… Laat dat nou net de pup zijn waar
we het meest contact mee hebben gehad? Getuige de vele foto’s die we steeds maakten. Toeval? Vast niet.
En zo kwam Milou op 12 mei 2007 bij ons wonen. Daags voor Moederdag: het mooiste cadeau ooit!
Milou is een bescheiden hond, beetje eigenzinnig (uh beetje?) Zacht karakter, maar zeer
alert en als het erop aan komt niet meer zo bescheiden, waaks en trouw als een herder,
wijkt nooit ver van je af en houdt je goed in de gaten. Ze ligt graag op een strategisch plekje
in huis of in de tuin zodat ze alles goed kan overzien. Springt snel op bij veranderingen,
wendbaar, speels en haalt de hele trukendoos te voorschijn als het haar iets kan opleveren,
al duurt het eeuwig. Alsof ze wil zeggen: “zeg het maar, wat moet ik voor je doen? Een sok
uit de droger halen? Je broodtrommel uit de tas? Post binnendragen? Boodschappen uit de
auto naar huis brengen of de riem ophalen?” Ze doet het.
Na wat verschillende cursussen met haar
te hebben gedaan had ik wel zin in iets
anders, iets actiefs.
In augustus 2008 zijn we, in Brummen
bij de KC, begonnen met behendigheid.
Al snel vonden we dit beiden erg leuk. Zo
nu en dan hebben we eens meegedaan
met een demo en een debutantenwedstrijdje uit of thuis. Dat verliep niet geheel onaardig.
Maar wat is er nou leuker dan één schapendoes? Twee schapendoezen. En zo
kwam begin januari 2009 Gucci, als pup,
bij ons wonen. En iedereen die meer dan
1 hond heeft kan vast beamen dat zo’n
koppeltje helemaal geweldig is. Hoe ze op elkaar reageren, met elkaar spelen en elkaar te
slim af willen zijn. Het is fantastisch om ze samen te zien.
Gucci heeft echter een heel ander karaktertje: ondeugend, ondernemend, nieuwsgierig, sukkeltje-let-niet-op-want-dat-doet-Milou-wel. Ze doet alleen iets voor je als ze het zelf ook wil,
dus zeer eigenzinnig. En ze houdt heel erg van veel lijfelijk contact: lekker kneuterig tegen Milou of 1 van ons aan liggen (of er gewoon bovenop als het kan).
Na wat cursussen zijn we ( mijn oudste dochter Stefanie en
Gucci) met behendigheid gestart. Wat een plezier! En wat
veranderde dat hondje van een ongeleid projectiel in een
hond die goed oplet op het veld en aandacht heeft voor de
handler. Het schept een speciale en prachtige band om zo
met je hond te werken.
We wandelen veel met onze doezen, liefst in het bos. Verstoppertje spelen achter een dikke boom of ze een beetje
voor de gek houden, houdt ze beiden heel alert. Het lijkt ook
wel of je ze ziet nadenken. Netjes op de paden en goed opletten of de baas niet wegloopt of de
andere kant uitgaat.
Vooral Milou is een denkertje en Gucci een doener. Dat zien we vaak terug in hun gedrag zowel thuis als op het veld. Milou houdt zicht nogal eens in en kijkt wat de baas gaat doen, terwijl Gucci makkelijker vooruit te sturen blijkt (en het liefst haar eigen parcours loopt).
Ooit gebeurde het dat Gucci thuis op de bank lag, waar normaliter Milou ligt. Dit vond Milou
niet zo fijn. Ze gebaarde dat de deur van de hal open moest en haalde daar een knuffeltje van
Gucci vandaan. Toen Gucci dit zag, sprong ze van de bank om het knuffeltje te pakken, waarop Milou lekker haar eigen plekje kon inpikken en op de bank ging liggen. En wij stonden er
met grote ogen bij te kijken!
Inmiddels zijn de doezen al een tijdje
bij ons. En waar je als ouder een beetje
bang voor bent is dat je dochters niet
meer naar ze omkijken als ze opgegroeid zijn. Maar met het hoge knuffelniveau van deze honden is dat gelukkig
nooit het geval. Ons hele gezin zorgt
eindeloos voor ze, laat ze uit, speelt
met ze enz. alsof de doezen ook gewoon
kinderen zijn (en blijven). “Mam, denk
je dat Milou nu oud genoeg is om haar
te vertellen dat ze geadopteerd is?” En
zeiden we in het begin nog: “nee, ze
mogen niet naar boven”, weten Milou
en Gucci nu precies wanneer het zondag is!
Wordt vervolgt…
Hartelijke groeten, Anne-Marie Wigbold
Medisch / Gezondheid:
Kennelhoest
door Brigitte Boon
De herfst is in aantocht!! Vaak zien we in het voorjaar en herfst de kennelhoest bij honden.
Wat is kennelhoest?
Kennelhoest bij de hond is een besmettelijke infectie van de voorste luchtwegen (neus, keel,
luchtpijp). Doordat kennelhoest zo besmettelijk is kan elke hond die met andere honden in
aanraking komt kennelhoest krijgen. Door neus/bekcontact, hoesten en niezen is de kennelhoest overdraagbaar en kunnen honden ziek worden. Jonge en oudere honden of met een lage
weerstand zijn dan ook een hoog risico groep om het te krijgen. Plekken met een verhoogde
infectiedruk zijn de shows, hondenveldjes-losloopgebieden, pensions, kennels, cursussen.
Wat is de oorzaak van kennelhoest?
Kennelhoest kan worden veroorzaakt door het Parainfluenza-virus, adenovirussen maar ook
door een bacterie, Bordetella Bronchisepta
Wat zijn de symptomen van een hond met kennelhoest?
Harde droge hoest, slecht tot niet eten, koorts, sloom, kokhalzen.
Wat te doen als je hond kennelhoest heeft?
Wanneer de hond geen koorts heeft of sloom/ziek is zal hij zelf het virus moeten uitzieken. De
keel en luchtpijp zijn vaak erg geïrriteerd dit leidt dit tot hoesten. Door wandelen, spelen en
hijgen krijgt de hond vaak veel prikkels in de keel dus het is van belang de hond rust te geven
en niet met soortgenoten in contact laten komen ivm besmettelijkheid. Evt kun je thijmsiroop
geven 4 a 5 eetlepels per dag. Doorbreken van deze vicieuze hoestprikkel is dan ook heel belangrijk.
Een hond met kennelhoest kan 10-14 dgn het virus overdragen/besmettelijk zijn dus ga bij kennelhoest geen soortgenoten bezoeken!!
Therapie: de hond zoveel mogelijk rust geven, en bij uitlaten
eventueel een borsttuig gebruiken (gewone halsband prikkelt
de luchtpijp als de hond trekt).
Let OP!!!!: heeft de hond koorts, sloom, groene snot uit de
neus, niet eten raadpleeg dan zo snel mogelijk de dierenarts.
De kennelhoest heeft dan een bacteriële veroorzaker en dat
moet met koorst-remmers en antibiotica bestreden worden.
Vaccinatie is een belangrijk wapen in de strijd tegen kennelhoest. Jaarlijkse vaccinatie wordt
geadviseerd bij het liefst alle honden. Maar met name voor honden die veel naar cursussen,
hondenuitlaatveldjes/losloopgebieden, pensions gaan. En oudere en jonge jonge dieren ivm
hun weerstand.
Ondanks vaccineren zien we soms dat de honden toch kennelhoest krijgen. Dit komt omdat
de kennelhoest virussen regelmatig veranderen. Gelukkig zijn de verschijnselen van
gevaccineerde honden veel milder; de koorts is niet zo hoog, het hoesten is vaak veel minder
er en de honden knappen veel sneller op.
Medisch / Gezondheid:
Vaccineren: doen of niet
door Anne-Greet van der Wal
Jaarlijks vaccinatieregime
Vast staat dat het ontwikkelde vaccinatieregime tegen infectieziekten bij honden de afgelopen
decennia veel narigheid heeft voorkomen. Met name hondenziekte en het parvo-virus komen
nauwelijks nog voor. Echter, de opvatting dat vaccineren slechts positieve effecten kent en dus
geen nadelige gevolgen heeft, staat de laatste jaren ter discussie. Bovendien wordt vanuit verschillende hoeken de noodzaak tot jaarlijks vaccineren meer en meer betwist.
Passieve immuniteit
Net als bij mensen ontwikkelt het immuunsysteem van honden zich al als de pups nog in de
baarmoeder zitten. Met de eerste moedermelk worden anti-lichamen van de teef meegegeven, waarmee de pups de eerste weken beschermd zijn tegen ziekten. Deze vorm van bescherming noemen we de passieve immuniteit. Daarom is het dus van belang dat de moederhond
goed gevaccineerd is voordat ze gedekt wordt en drachtig is omdat zij zo dus haar afweer
deels door kan geven aan haar nageslacht.
Actieve immuniteit
De eerste weken bouwt een pup zijn eigen, actieve immuniteit op. Pas als deze eigen immuniteit
goed werkt en de antilichamen van de moeder hun werking beginnen te verliezen heeft het zin
om een pup te enten, dus vanaf een week of 6. Met vaccineren worden ziektekiemen of gedeelten van ziektekiemen geïnjecteerd. De bedoeling is dat door het injecteren van ziektekiemen de weerstand wordt verhoogd. Het verschilt per ziektekiem, maar ook per vaccin-merk en
per dier hoe lang zo’n vaccinatie bescherming geeft. Veel dierenartsen passen alternerende
vaccinatie schema’s toe, het ene jaar krijgt de hond de grote cocktail, het andere jaar de kleine. Deze schema’s zijn gebaseerd op gemiddelden uit onderzoeken. Inmiddels bestaat ook de
mogelijkheid op maat te vaccineren. Op maat vaccineren wil zeggen dat in het bloed de antilichamen tegen de ziektekiemen worden bepaald en slechts indien die waarden laag zijn wordt
dat jaar gevaccineerd. Een dier dat ziek is mag niet gevaccineerd worden, de afweer staat
dan namelijk al onder druk bezig en kan niet goed reageren op de vaccinatie.
Langere intervallen?
Prof. Dr. M. Horzinek (Vet. Universiteit Utrecht) “Het zijn wetenschappelijke inzichten die zeggen
dat het niet nodig is om jaarlijks te enten. Het zou geen probleem zijn om met beduidend langere intervallen te werken. Maar de dierenartsen willen hun klanten minimum eens per jaar zien, en
verder hebben ook de producenten van inentingstoffen geen interesse er aan dat minder vaak
gevaccineerd wordt." (WDR, 2001)
Bovendien is een vaccinatie niet ouder dan een jaar verplicht indien de hond wordt ondergebracht in een pension of er met een hond geshowd wordt. Een bezoek aan het buitenland met
de hond maakt ook een jaarlijkse vaccinatie verplicht. Ondanks dat de wetenschappelijke inzichten met betrekking tot jaarlijkse vaccinaties aan het verschuiven zijn naar een beleid gebaseerd op langere intervallen is de vaccinatieplicht voor deze en andere activiteiten de laatste
jaren veelal strenger geworden in plaats van versoepeld.
Immunologisch geheugen
En dat terwijl begin jaren negentig van de vorige eeuw al werd vastgesteld dat een vaccinatie
een immunologisch geheugen veroorzaakt en dat de immuniteit tegen virussen een heel dierenleven lang duurt. Een enting tegen de meeste bacteriële ziekteverwekkers veroorzaakt een
immunologisch geheugen, dat vele jaren intact is, zodat het dier een respons kan bieden als
het met een ziekteverwekker geconfronteerd wordt. (Kirk’s current Veterinary Therapy, 1992)
Mensen worden in hun kindertijd gevaccineerd tegen bepaalde ziekten en zijn de rest van hun
leven immuun. Waarom zou ditzelfde niet gelden voor dieren? Er zijn testen uitgevoerd op honden, die men vaccineerde tegen rabiës, parvo, kennelhoest en hondenziekte. Na een aantal
jaren werden deze honden bloot gesteld aan voornoemde virussen en de dieren bleven gezond. Vele jaren na de vaccinatie werd opnieuw een meting van de hoeveelheden antistoffen
in het bloed uitgevoerd en werd geconcludeerd dat deze hoeveelheden voldoende waren
voor het voorkomen van de ziekten.
Professor Alice Wolf (Texas A & M University, Austin): “Kinderen en volwassenen worden niet jaarlijks opnieuw geënt, en er vindt ook geen titermeting plaats om te bepalen of ze nog beschermd zijn. De ervaring toont aan dat dit het geval is. Entstoffen voor mensen zijn niet anders
dan entstoffen voor dieren, en het immuunsysteem van honden en katten is ook niet anders
dan het immuunsysteem van de mens.” (Veterinary Proceedings, 1998)
Omdat dus wetenschappelijk onderzoek de laatste jaren steeds meer heeft uitgewezen over
de reactie van het afweersysteem op vaccinaties, zou het aantal entingen tegen ziekten als
bijvoorbeeld hondenziekte verlaagd kunnen worden naar een maal per drie jaren. Terwijl na 2
of 3 entingen de vaccinatie voor de rest van het leven vrijwel zeker niet meer nodig is, met name in die omstandigheden waarin de besmettingskans gering is. Inmiddels wordt zelfs de periodiciteit van drie jaren ter debatte gesteld. Reden hiervoor is dat ook in dit geval de in het lichaam aanwezige antistoffen het virus in het vaccin uitschakelen en er dus niet meer antistoffen geproduceerd worden.
Niet zo onschuldig
Prof. Dr. M. Horzinek (Vet. Universiteit Utrecht)„ Tot een paar jaar geleden was men van mening
dat entingen nooit schadelijk zouden kunnen zijn. Baat het niet, dan schaadt het niet, dacht
men. In de tussentijd weten wij, dat dit niet waar is.” (WDR, 2001)
Vaccins zijn niet per definitie onschadelijk en kunnen een negatief effect hebben op het immuunsysteem, immers zij belasten de weerstand van een dier. Zo zijn er gevallen bekend van
het ontstaan van dermatitis en conjunctivitis (bindvliesontsteking) na het toedienen van de
jaarlijkse cocktail. Ook wordt in wetenschappelijke kringen onderzocht of het levend virusvaccin de veroorzaker zou kunnen zijn van de ziekte van Crohn (chronische darmontsteking) en
van ontstekingen van het maagdarmkanaal als bijverschijnsel van het vaccineren.
Vervolg Vaccineren: doen of niet?
Niet zomaar
Het vaccineren heeft dus beduidend meer implicaties dan zo maar routine matig een prik halen
bij de dierenarts. Het lijkt verstandig om op continue basis afwegingen te maken over zaken als
welke vaccinaties benodigd zijn en hoe frequent ze moeten worden toegediend. Zaken die van
invloed zijn op de afwegingen zijn onder andere het risico op besmetting en de agressiviteit van
het virus evenals de leeftijd en de conditie van de hond. Jonge pups, oude honden en gevoelige honden (bijvoorbeeld die eerder een entreactie vertoonden) zouden met dode entstof gevaccineerd kunnen worden. Deze vaccins zijn minder belastend voor het afweersysteem. Dode
vaccins zijn welliswaar veiliger, maar resulteren in een mindere immuniteit voor een kortere periode.
Tot slot een laatste quote van Prof. R. D. Schultz (University of Wisconsin): „De aanbeveling om
jaarlijks te enten wordt niet door gefundeerde wetenschappelijke studies gesteund. Voor de
meeste entstoffen is in de wetenschappelijke literatuur geen publicatie te vinden die de noodzaak voor het jaarlijkse enten bewijst.” (Veterinary Medicine, Maart 1998)
Kort verslag 3e KCM
13 september 2014
door Jan Buijvoets
…..en maar vingers kruisen en hopen dat de weergoden mee zouden werken…… zo
begonnen wij aan de voorbereidingen van de 3e KCM. Lerende van voorgaande jaren
werd het wel een stuk makkelijker, maar toch weer spannend. Vergeten we
niet…..hebben we wel gedacht aan….en als nu?.....hoe lossen we dit op??? etc….
Het draaiboek werd weer uit de kast getrokken en, dankbaar, als leidraad gebruikt.
De 1e vergadering was een feit.
Gedurende de aanloop naar de KCM, inschrijving was geopend, elke dag met spanning kijken of de inschrijvingen binnen komen. Dit blijft een spannend iets. Je hoopt
op voldoende inschrijvingen, maar ook naar spreiding van inschrijving, m.a.w. dat in
alle klassen Newf ingeschreven zouden zijn..
De sluitingstermijn kwam steeds dichterbij en na verlenging daarvan moesten we de
inschrijving sluiten.
Direct daarop de inschrijvingen verwerkt in Catalogusvorm….de Kampioenskaarten
maken, de Oorkonden maken, de acquisitie gestart van de catalogus en naar drukker
(hopen dat die op tijd klaar zou zijn, bekers, sjerp, rozetten bestellen, boodschappen
voor de naborrel KCM, keurmeester informeren, ringpersoneel informeren……..genoeg
te doen.
Inmiddels ook met de vrijwilligers een vergadering belegd.
Volop ideeën zouden uitgevoerd worden en de taken verdeeld….op naar de opbouw.
Dit jaar werd de KCM samen georganiseerd met de Nederlandse Welsh Corgi Club. Afgesproken was om de vrijdag
voor de KCM het terrein te gaan inrichten, zodat op de
show-dag de ringen en tenten gereed waren.
en nog steeds maar duimen dat het mooi weer zou blijven…….42 ingeschreven
Newf’s…..heerlijk.
Show dag: 06.00 uur de wekker. Dag daarvoor nog even snel 2 Newf’s show klaar gemaakt, tussen de voorbereidingen KCM door.
Bepakt en gezakt naar Heteren. Secretariaat en toegangstent van het show-terrein ingericht. Laat maar komen…..
Om 10.00 uur start show, na een welkomswoord van voorzitter Anne-Greet werden de
keuringen gestart.
….het duimen en vingers kruisen werd beloond….op een gegeven moment zelfs 26 gr.
en volop zon.
De dag vloog om…..lekker relaxed en een hele ontspannen sfeer…mooie honden en tevreden exposanten.
In de erering werd uiteindelijk Phinity van de Turfhoeve Best of Show. Na de felicitaties en het kiezen van de beste Veteraan en beste Jeugdhond van de KCM werd de dag
afgesloten met een gezellig samenzijn onder het genot van een hapje en een drankje.
…en nog steeds mooi weer…… Steeds
weer ben ik onder de indruk van het
vele werk van de vrijwilligers, welk zij
verzetten voor, tijdens en na zo’n
KCM. Heb ik diep respect en bewondering voor….want zonder vrijwilligers
geen club en al helemaal geen evenement zoals o.a. de KCM.
Afbreken tenten en opruimen van het
showterrein, zoals met alles was dat
binnen no-time geregeld, auto’s en
trailer inpakken en op naar huis. Honden verzorgd en onder het genot van een goed glas wijn de voetjes op de bank, nagenietend van deze KCM………en stil denkend alweer aan de volgende (4e) KCM 2015.
Morgen weer een dag…..uitpakken trailer en opruimen spullen….hahaha.
Ik hoop dat een ieder heeft genoten en een fijne dag heeft gehad….ik heb volop genoten en spreek volgens mij namens het bestuur dat ook zij hebben genoten.
Op naar de 4e KCM, waar wij hopen u weer allen te mogen verwelkomen en te ontmoeten.
Kleine impressie,
meer foto’s op de site
Waterwerk Weekend TNS Uitdam 2014
Het 1e officiele waterwerk weekend van The Newf Society in Uitdam.
Op 23 mei zijn we met een groep naar Uitdam vertrokken om daar met een aantal leden een
leuk en leerzaam waterwerk weekend te ervaren. Verschillende van ons hadden een huisje
gehuurd en we zaten gezellig met zn alle redelijk dicht bij elkaar. Daar aangekomen alles in
orde gemaakt voor de dag erna, boten in het water spullen van de trailer en alles ligt klaar
voor morgen. S'avonds met zn allen wat gegeten en gedronken en niet te laat naar bed want
morgen moeten we er klaar voor zijn...
Op zaterdag starten we om 10.00 uur eerst met z'n alle aan het ontbijt en daarna naar de
waterkant. Alles in orde gemaakt zoals de motoren aan de boten en alle spullen die we nodig hebben bij de hand... Langzaam aan komen alle ingeschreven honden aan met hun
baasjes en nemen een lekker plekje in voor de rest van de dag. We krijgen een drukke dag
er staan die dag 25 honden op het programma en ze zullen allemaal dezelfde tijd en behandeling krijgen wat ze ook kunnen of niet kunnen. Het weer zit mee dus we gaan ervoor...We
trainen heel de dag door en zijn klaar om 19.00 uur het was een lange maar leerzame dag...
moe maar voldaan gaan douchen en toen met z'n alle aan de BBQ.... na de BBQ nog een
drankje gedaan met z'n alle en toen er weer niet te laat in want morgen weer een dag met
ietsje minder inschrijvingen maar ook weer een flink aantal.
Zondagochtend eerst een gezellig ontbijt en op naar de waterkant, en wat meer bescherming mee voor de honden en onszelf want het gaat warm worden heel warm.Nadat alle honden weer hun moment hebben gehad ruimen we op en kunnen we met trots terug kijken.
Het was een heerlijke dag met fantastische momenten .. Een weekend om trots op te zijn!!!
Volgend jaar hopen we dat we er een week van kunnen maken i.p.v een weekend.. Iedereen
bedankt voor een leerzaam en vooral gezellig weekend.
Christa, Laurens Guus en Fred.
De Snackhoek
Hondenkoekjes met Zalm en Rijst.
250 gram (diepvries, zelf vangen mag ook)zalm
4 eierengrote scheut olie
2 eetlepels gedroogde kruiden, o.a. peterselie, brandnetel, paardenbloem, enz....
1 teentje knoflook
rijstebloem, (zoveel tot het deeg een stevige brijmassa heeft)
Doe de eieren, olie en de zalm in stukjes in de blender. Teentje knoflook en kruiden
erbij. Overgieten in een bak, en de rijstebloem erdoor mengen tot een een brij hebt.
Oven voorverwarmen op 150 graden. De brij uitstorten op bakpapier en een half uurtje laten bakken. Vijf minuten laten afkoelen en in kleine stukjes snijden. Uitspreiden
op keukenpapier en laten drogen. Morgen even omscheppen en verder laten drogen.
Overmorgen heb je keiharde koekjes die je heel lang kunt bewaren.
TNS is niet verantwoordelijk voor evt bijkomstige schades etc… Wees u ervan bewust dat elke hond anders kan reageren op ingrediënten van de snacks.
Uit de moppenbak:
Gezellig uit eten
"Een moeder gaat met haar dochtertje van zes lekker wat eten in een restaurant.
Bij de soep krijgt ze stokbrood met heerlijke kruidenboter. Ze eet er zoveel van dat
ze geen zin meer heeft in de rest van de maaltijd.
Ze vindt het jammer om al het eten te laten liggen en vraagt aan de ober of hij het
wil inpakken voor 'de hond'. Waarop het dochtertje roept:
Joepie, we krijgen een hond!!!
Wij hopen dat u genoten heeft van deze Nieuwsbrief.
Graag ontvangen wij weer copy en leuke foto’s van uw Newfs.
de Redactie.