Sneeker Nieuwsblad, 16 april 2014, pagina 11. De zeven levens van Gerard van Bokhorst de rechter cystenier verlost. Stel je eens voor: er kwam een nier uit ter grootte van een forse rugbybal. Ik voelde me meteen een stuk beter! Helaas moest ik toen wel weer aan de dialyse. Ook mijn donornier is er op 28 januari 2014 weer uit gehaald. Nu is het een kwestie van kijken of ik de medicatie kan verdragen.” Het besluit om naar Best Doctors te stappen was een hele goede zet. Maar daar bleef het niet bij. In het nierpatiëntenblad ‘Wisselwerking’ trof het echtpaar Van Bokhorst een artikel aan over de Nx Stage, een thuis dialyseapparaat van de firma Dirinco. ITENS Het in Itens wonende gezin Van Bokhorst zit nog te eten als de krant iets eerder dan gepland binnenvalt. ,,Geeft niets” zegt Anja van Bokhorst, ,,dan laat ik je alvast het thuisdialyse apparaat met bijhorende folder zien. Alles staat startklaar, dan kan Gerard na het eten direct beginnen. De dialyse duurt dik drie uren, dus rond een uur of tien vanavond is hij klaar.” Het thuis dialyseren is voor het gezin inmiddels de gewoonste zaak van de wereld. De kinderen en de katten kijken niet meer op van de afvoerslang die naar het fonteintje in het toilet gaat, de zakken met dialysaat of het alarm dat heel af en toe venijnig piept. Terwijl Gerard op een lijst zijn bloeddruk en gewicht voor aanvang van de dialyse schrijft, wacht Anja tot ze het seintje krijgt om hem te helpen bij het aansluiten aan de machine. Het is mooi om te zien hoe de twee echtelieden volledig op elkaar zijn ingespeeld. Anja vraagt, controleert en handelt, Gerard zit op de bank en antwoordt rustig. Aan de machine, die op een verrijdbaar tafeltje naast Gerard staat, zitten onder andere de bloedlijnen en de kunstnier bevestigd. Gerard is door twee naalden, die hij zelf aanprikt, verbonden met de bloedlijnen en de kunstnier, die het bloed zuivert en het vocht verwijderd. ,,Ik heb een shunt in mijn arm”, legt Gerard uit. ,,Dit is een verbinding tussen een ader en een slagader. Deze is nodig om gedurende de dialyse voldoende bloed via de naalden uit mijn lichaam te halen, het bloed vervolgens door de machine en de kunstnier te sturen en schoon bloed weer terug te geven. Dit proces reinigt per behandeling zo’n 80 liter bloed in ruim drie uur.” De verhalen over Gerard zijn gezondheidsproblemen zijn indrukwekkend. Hij heeft schijnbaar zeven levens, zo lijkt het. ,,In 1999 kreeg ik een TIA, ik was toen 40 jaar. De doktoren ontdekten toen dat ik cystenieren had, een erfelijke aandoening. Mijn vader en zus hadden dit ook. In 2006 was ik door steeds slechter functionerende nieren genoodzaakt tot dialyseren, ik koos toen voor buikspoelen. Dit ging een aantal jaren goed. Ik kon Gerard van Bokhorst wordt geassisteerd door zijn echtgenote Anja bij het dialiseren. In 1999 kreeg Gerard van Bokhorst te horen dat hij cystenieren had. Deze erfelijke aandoening zorgde ervoor dat hij moest dialyseren door middel van buikspoeling. Diverse infecties en een donornier verder dialyseert hij nu vijf keer per week thuis voor de buis. ,,Ik voel me goed, maar ik heb geen vrijheid." mijn werk als fietsenmaker prima doen. Tot eind 2008. Een zeer ernstige buikvliesontsteking bracht me op het randje van de dood. Een puistje bij de katheter zorgde voor de nodige complicaties. Uiteindelijk moest ik over op hemodialyse. Dit betekende drie keer per week vier uren dialyseren in het MCL. Dat was niet leuk, ik was bijna een dag weg en Anja moest dan alleen eten. nam nog afscheid. Aangeslagen: ,,Dat was heel dubbel. Wij waren euforisch vanwege een donornier en even verderop nam een familie afscheid van een dierbare.” Gezegend met een nieuwe nier werd Gerard een heel andere man. ,,Ik had weer volop energie. Wist niet wat me gebeurde. Ik kon weer fietsen, mijn werk als fietsenmaker gedeeltelijk weer uitvoeren en allerlei klussen voltooien.” In 2011 denkt Gerard bij een pijntje in zijn rug eerst nog: ‘Dat schiet er wel weer uit’. Later blijkt – na Daarna volgde er een rapport van een Amerikaanse nefroloog. Deze bevestigde wat wij altijd al zeiden: ‘De nieren moeten eruit.’ Met dit rapport zijn we naar onze eigen nefroloog in het MCL gegaan. En ondanks de nodige tegenwerpingen, zeiden we: ‘En zo gaan we het doen!’” ,,Regelmatig vertellen we op bijeenkomsten over onze goede ervaringen met de machine en het feit dat ik me hier veel beter bij voel. Geen hoofdpijn, geen dialysekater en geen bloeddrukdalingen meer. Het zou heel mooi zijn als nog veel meer nierpatiënten met de Nx Stage kennismaken, want dialyseren in eigen omgeving is altijd prettiger dan in een dialysecentrum. Maar het liefste heb ik een nieuwe nier”, besluit Gerard bewogen. ,,Ik krijg nog één keer een donornier. We beginnen dan weer van voor af aan. Lukt het dan niet, dan zit ik voor altijd aan deze machine vast. Dat is beter dan altijd maar naar een dialysecentrum te moeten. Maar die nieuwe nier, ik hoop zo dat het lukt. Een donornier betekent vrijheid.” ,,Op 8 juli 2013 werd ik van Amanda de Vries Ondertussen werden mijn eigen nieren steeds groter. We belden daarom de zorgverzekeraar voor een second opinion. ,,We kwamen bij ‘Best Doctors’ uit”, vertelt Anja enthousiast. ,,Dit is een wereldwijde organisatie die vanuit Madrid werkt. We meldden ons daar aan, zij vroegen alle medische dossiers op en bekeken onze zorgvraag zeer deskundig. Ook 2009 was een kwakkeljaar voor mij. ,,Maar in 2010 gebeurde er iets wonderlijks”, lacht Anja. ,,Gerard werd geopereerd aan een navelbreuk die hij had opgelopen door het buikspoelen. Terwijl hij in een ziekenhuisbed van het MCL lag bij te komen van de operatie, kwam de nefroloog met het blijde nieuws dat er een donornier was voor Gerard. Hij moest onmiddellijk naar Groningen, dus van de ene naar de andere OK. Binnen een uur vlogen we vervolgens met 180 kilometer per uur over de snelweg. Op naar Groningen!” Gerard: ,,Ik wist dat mijn nieuwe nier van een man afkomstig was. In het ziekenhuis moesten we lang wachten, de familie van de donor veel onderzoek en artsenbezoeken – dat hij de dodelijke schimmelinfectie Aspergillus heeft opgelopen. Deze schimmelinfectie wordt veroorzaakt door de lage weerstand die een getransplanteerde heeft. ,,Ik heb het overleefd, maar mijn donornier kon de zware medicatie niet verdragen. Ook bleek ik hierdoor overgevoelig te zijn voor bepaalde medicatie. Het nieuwe thuis thuis dialyseapparaat ,,Dit verhaal sprak zo tot de verbeelding dat we alles op alles hebben gezet en zelf de firma hebben gemaild. Er volgde een opleiding van drie weken in Ravenstein om de machine te leren kennen. We volgden de instructies met z’n tweeën”, aldus Gerard. ,,Er moet altijd iemand bij het dialyseren zijn. Iemand waar je op kan vertrouwen. Ook een meningsverschil of een slecht humeur mag veilig en zorgvuldig dialyseren niet in de weg staan. Het is een fantastisch apparaat waar niet alleen wij, maar ook de zorgverzekeraars blij mee zijn. Alle kosten worden vergoed, maar deze zijn lager dan bij dialyseren in een centrum. Daarbij kan de machine overal mee naartoe, zelfs in een vliegtuig. , ,En het benodigde dialysaat wordt in overleg met de firma geleverd waar je dat maar wilt”, vult Anja aan. ,,Eigenlijk kan je overal waar een afvoer en een stopcontact is dialyseren.”
© Copyright 2024 ExpyDoc